Kinderen
alle pijlers
Met een baby naar Sri Lanka?
vrijdag 28 december 2007 om 10:48
Mijn zus woont met haar man sinds ongeveer 2 jaar in Sri Lanka (Colombo). Ik ben nog niet bij haar geweest, wat ik wel graag zou willen. Ze vraagt mij regelmatig wanneer wij nou eens komen. Ze hebben zelf geen kinderen.
Toen in zwanger was, ben ik niet gegaan. Recente Tamil terreuraanslagen, naar onze maatstaven gebrekkige medische zorg en een verhoogde kans op ziekten zoals malaria, gele koorts, knokkelkoorts en tyfus zorgden ervoor dat we hun aanbod meerdere malen afwezen (de kans op nòg een Tsunami zal wel héél klein zijn). Met name mijn vriend wilde persé niet dat ik ging en zelf had ik er ook niet zo'n goed gevoel bij, al twijfelde ik wel. Maar ik respecteerde mijn vriend's standpunt en ik ging niet.
Nu is onze dochter een half jaar en nu komt dit onderwerp weer ter sprake. Mijn zus en haar man hebben onze dochter nog nooit gezien. Ik zou het heel erg leuk vinden om met mijn kleine meid op vakantie te gaan naar Sri Lanka en bij mijn zus te verblijven. Zo kunnen zij kennis maken met elkaar. Mijn zus wil heel graag dat we komen. Maar mijn vriend wil wederom niet dat onze dochter naar Sri Lanka gaat. Hij wil haar niet blootstellen aan de mogelijke risico's. En ik twijfel wéér. Maar ik respecteer nog steeds zijn standpunt. Ik heb dus mijn zus verteld dat we niet komen voorlopig.
Mijn zus begrijpt er allemaal niets van en zegt mij dat ze onze bezorgdheid ongezond vind. Dat de medische zorg daar prima is (ondanks een recent verhaal van haarzelf over een dag wachten in het ziekenhuis). Ze schrijft zelfs dat ik onze dochter moet beschermen tegen de overbezorgdheid van mijn vriend. Haar reactie stelt me best teleur. Ze begrijpt niet hoe is het om als ouder bezorgd te zijn over je kind. Bovendien respecteert ze daarmee onze gedachtengang niet. Althans, zo voel ik het.
Natuurlijk snap ik haar teleurstelling wel dat wij nog niet langs geweest zijn. En dat ze onze dochter nog niet gezien heeft. Zelf hebben ze geen geld om naar NL te komen.
Dochterlief zit nog middenin haar vaccinatieschema. Bij 9 maanden krijgt ze de volgende prik. Ik zou wel langs de GG&GD kunnen gaan voor extra vaccinaties. Maar dan nog loop je risico op ziektes. Wat je in NL natuurlijk ook hebt. Deze kerst is ze ook heel ziek geweest van buikgriep en is ze direct opgenomen in het ziekenhuis. Gelukkig gaat alles nu weer OK, maar wat ben ik dan blij dat we in een rijk land als NL leven en alles snel geregeld wordt.
Ik zit er nu aan te denken om alleen naar Sri Lanka te gaan. Nu ik gestopt ben met de BV kan dat. Maar toch blijft dat gevoel knagen: jammer dat ik niet met mijn dochter kan gaan.
Vinden jullie onze keuze om onze dochter niet mee te nemen terecht? Of zijn we nou te overbezorgd?
Wat zouden jullie doen?
Graag jullie mening.
Toen in zwanger was, ben ik niet gegaan. Recente Tamil terreuraanslagen, naar onze maatstaven gebrekkige medische zorg en een verhoogde kans op ziekten zoals malaria, gele koorts, knokkelkoorts en tyfus zorgden ervoor dat we hun aanbod meerdere malen afwezen (de kans op nòg een Tsunami zal wel héél klein zijn). Met name mijn vriend wilde persé niet dat ik ging en zelf had ik er ook niet zo'n goed gevoel bij, al twijfelde ik wel. Maar ik respecteerde mijn vriend's standpunt en ik ging niet.
Nu is onze dochter een half jaar en nu komt dit onderwerp weer ter sprake. Mijn zus en haar man hebben onze dochter nog nooit gezien. Ik zou het heel erg leuk vinden om met mijn kleine meid op vakantie te gaan naar Sri Lanka en bij mijn zus te verblijven. Zo kunnen zij kennis maken met elkaar. Mijn zus wil heel graag dat we komen. Maar mijn vriend wil wederom niet dat onze dochter naar Sri Lanka gaat. Hij wil haar niet blootstellen aan de mogelijke risico's. En ik twijfel wéér. Maar ik respecteer nog steeds zijn standpunt. Ik heb dus mijn zus verteld dat we niet komen voorlopig.
Mijn zus begrijpt er allemaal niets van en zegt mij dat ze onze bezorgdheid ongezond vind. Dat de medische zorg daar prima is (ondanks een recent verhaal van haarzelf over een dag wachten in het ziekenhuis). Ze schrijft zelfs dat ik onze dochter moet beschermen tegen de overbezorgdheid van mijn vriend. Haar reactie stelt me best teleur. Ze begrijpt niet hoe is het om als ouder bezorgd te zijn over je kind. Bovendien respecteert ze daarmee onze gedachtengang niet. Althans, zo voel ik het.
Natuurlijk snap ik haar teleurstelling wel dat wij nog niet langs geweest zijn. En dat ze onze dochter nog niet gezien heeft. Zelf hebben ze geen geld om naar NL te komen.
Dochterlief zit nog middenin haar vaccinatieschema. Bij 9 maanden krijgt ze de volgende prik. Ik zou wel langs de GG&GD kunnen gaan voor extra vaccinaties. Maar dan nog loop je risico op ziektes. Wat je in NL natuurlijk ook hebt. Deze kerst is ze ook heel ziek geweest van buikgriep en is ze direct opgenomen in het ziekenhuis. Gelukkig gaat alles nu weer OK, maar wat ben ik dan blij dat we in een rijk land als NL leven en alles snel geregeld wordt.
Ik zit er nu aan te denken om alleen naar Sri Lanka te gaan. Nu ik gestopt ben met de BV kan dat. Maar toch blijft dat gevoel knagen: jammer dat ik niet met mijn dochter kan gaan.
Vinden jullie onze keuze om onze dochter niet mee te nemen terecht? Of zijn we nou te overbezorgd?
Wat zouden jullie doen?
Graag jullie mening.
What matters most is how you see yourself
vrijdag 28 december 2007 om 14:16
als ik je laatste posting zo lees, zou ik alleen gaan als ik jou was, volgens mij voelt dat voor iedereen beter. Of nog een jaartje wachten, tot je kindje iets ouder is en iets sterker en de extra inentingen wat minder hard aankomen. (is heel gevoelsmatig dit hoor, nergens op gebaseerd) Ik lees trouwens over die buiktyfus toch echt als je langer gaat dan 2 weken, maar goed, dan nog heb je hep a en het gevaar van malaria. Ben benieuwd waar je voor gaat kiezen...
vrijdag 28 december 2007 om 22:37
Over Sri Lanka is alles al wel zo'n beetje gezegd volgens mij. Ik ben er nooit geweest, dus kan daar niets aan toevoegen. Als ik uitga van alle verhalen van de mensen die er wel geweest zijn en wat ik er van weet uit de bladen, zou ik overigens wel gaan met mijn dochter. Zeker als je niet gaat reizen, maar op bezoek gaat bij je zus die je al 2 jaar niet hebt gezien.
Wel hebben meerdere mensen gezegd dat ze de reis niet zouden maken vanwege de vliegreis. Nou, daarover kan ik je misschien wat meer gerust stellen. Eenzelfde lange vlucht (en wel meerdere en langere) hebben wij ook gemaakt met onze dochter vanaf dat ze een jaar was. Viel me alles mee. Ik zit liever zo lang in een vliegtuig met haar, dan de lange autorit naar Zuid-Frankrijk. Zeker als je kindje nog niet kan lopen is er niet veel aan de hand. Pech kun je natuurlijk altijd hebben en je moet accepteren dat je zelf wat minder relaxed (dan vroeger zonder kind) in dat vliegtuig zit. Je bent er toch mee bezig. Maar is dat niet in je hele leven, haha?
Succes met alle afwegingen!
Wel hebben meerdere mensen gezegd dat ze de reis niet zouden maken vanwege de vliegreis. Nou, daarover kan ik je misschien wat meer gerust stellen. Eenzelfde lange vlucht (en wel meerdere en langere) hebben wij ook gemaakt met onze dochter vanaf dat ze een jaar was. Viel me alles mee. Ik zit liever zo lang in een vliegtuig met haar, dan de lange autorit naar Zuid-Frankrijk. Zeker als je kindje nog niet kan lopen is er niet veel aan de hand. Pech kun je natuurlijk altijd hebben en je moet accepteren dat je zelf wat minder relaxed (dan vroeger zonder kind) in dat vliegtuig zit. Je bent er toch mee bezig. Maar is dat niet in je hele leven, haha?
Succes met alle afwegingen!
