Mijn beste vriendin krijgt een baby, ik ben bang haar kwijt te raken, hoe ga ik hier mee om?

Een kind van één jaar oud kun je toch nog geen ettertje noemen , dat kind is zich toch nog van geen kwaad bewust???



Ondanks dat ik wel vind dat je in jouw huis een kind mag aanspreken op zijn gedrag mag ik hopen dat je dat niet zo hebt zo uitgesproken naar je vriendin, want dan snap ik wel dat jullie niet meer welkom waren.

Hoi Cath, ik heb ook 1 aller, allerbeste vriendin. Van ons 2 was ik de eerste die zwanger raakte. Mijn vriendin was echt superblij en heeft de hele zwangerschap met me mee beleeft. Tot 6 maanden woonden we nog samen, dus logisch dat ze er met de neus bovenop zat. Tuurlijk is er enorm veel verandert na de bevalling, ik woonde inmiddels ruim een half uur rijden bij haar vandaan en tja stappen is drastisch vermindert. Maar ben ik saai geworden? Volgens mij absoluut niet! Ik heb haar overal bij betrokken, ze was de eesrte die ik belde toen de bevalling begon en de derde die ik belde nadat de baby was geboren, ze heeft onze dochter gedragen toen ze gedoopt werd en door dit alles is onze vriendschap verandert, maar absoluut niet verslechtert!!!



Inmiddels hebben we beide 2 kinderen, onze oudsten zit 2 jaar verschil tussen. Nog steeds gaan we stappen, kunnen we ontzettend keten en soms piesen we nog in de broek van het lachen en melig zijn!



Eerlijk gezegd vond ik jou berichtje ook heel iets jaloers overkomen. Maar als ze je allerbeste vriendin is weet ik zeker dat als je er over een poosje aan gewend bent dat je dan ook met d'r meegaat om positiekleding te kopen oid! En dat je ook helemaal uitkijkt naar de baby die over een maand of wat geboren gaat worden!

Spreek je ANGST naar haar uit! Je zult zien dat het meevalt!



(ik ken 'm andersom...ik moest me bewijzen tegenover vriendin dat ik haar niet liet zitten nu ik een kind heb! Dus met kind koffie drinken bij haar!)

Een kind van één jaar oud kun je toch nog geen ettertje noemen , dat kind is zich toch nog van geen kwaad bewust???



Ondanks dat ik wel vind dat je in jouw huis een kind mag aanspreken op zijn gedrag mag ik hopen dat je dat niet zo hebt zo uitgesproken naar je vriendin, want dan snap ik wel dat jullie niet meer welkom waren.

Moeke zat erbij en kéék ernaar. Maar ingrijpen, ho maar. Zóóó creatief, dat was muzikaal vermogen dat gestimuleerd moest worden.





Natuurlijk, geen enkel kind wordt als ettertje geboren, maar gemaakt door de ouders. Met een baby van vier maanden in gesprek gaan "Wat wil je dan schatje, wil je niet gaan slapen ?" en dat twee uur lang tegen dat arme stumperdje aangeluld. Toen was het weer tijd voor een voeding, die mislukte omdat dat arme kind doodmoe was. Dus ook nog brullen, van honger en vermoeidheid.



Ik vind het niet normaal dat een kind van 9 maanden oud op de bank staat te stampvoeten van drift omdat het zijn zin niet krijgt van mij. Écht, ik lieg niet, het kon nog niet eens lopen, maar al wel enorm drammen.



Ik zal als opvoeder ook niet alles goed doen, maar laat het dan in elk geval lijken alsof je je kind opvoedt.

Spreek je ANGST naar haar uit! Je zult zien dat het meevalt!



(ik ken 'm andersom...ik moest me bewijzen tegenover vriendin dat ik haar niet liet zitten nu ik een kind heb! Dus met kind koffie drinken bij haar!)

huh? wat moest je bewijzen dan? Als ik met dochter bij een vriendin langs ga is dat voor de gezelligheid. Ik hoef me niet te bewijzen, we zijn al jaren vriendinnen en accepteren elkaar gewoon zoals we op dat moment zijn.

Mijn vriend en ik hebben nog geen kinderen, en hebben ook nog geen kinderwens.

Mijn vriend heeft één hele goede vriend, waar hij altijd heel veel mee omging. Toen mijn vriend vorig jaar thuiskwam en vertelde dat die vriend (en zijn vriendin natuurlijk ;)) een kindje zouden krijgen, viel mijn mond echt open! Had het absoluut nog niet verwacht!! Wij hadden ook echt zoiets van (en dan mijn vriend met name natuurlijk): het contact zal wel flink veranderen. En met name mijn vriend zou dat erg jammer vinden, maar we zouden er natuurlijk wel begrip voor hebben.



Hun kindje is nu 3 maanden oud, en eigenlijk is er tot nu toe maar weinig veranderd. Moet er wel bij zeggen dat wij niet meer echt naar dicotheken gingen oid, of vaak de kroeg in. Toen de bevalling ging beginnen, kreeg mijn vriend direct een sms-je. En mn vriend was helemaal zenuwachtig! Mijn vriend en ik hebben met heel veel een supermooi cadeau uitgezocht voor de baby. Toen de baby geboren was kregen we direct een sms-je, en heeft mn vriend even gebeld om ze te feliciteren.



En de dag na de bevalling waren we bij ze, en t is echt zó bijzonder om je goede vriend(in) met een baby van hemzelf te zien! Zo trots!!

Natuurlijk was het contact de eerste weken even minder, en is het contacvt tussen mijn vriend en zijn vriend minder geworden dan vóór de baby er was (ze spraken voor de tijd wekelijks af!) Maar het contact is nog wel steeds heel erg leuk! De eerste weken waren ze natuurlijk heel erg druk met de baby, moest regelmatig de fles/schone luier etc. Maar wij vonden dat eigenlijk wel erg leuk om te zien, en om hun zo bezig te zijn (hoewel we dus zelf absoluut nog niet toe zijn aan kinderen!). 

En vorige week waren we bij ze, kamen pas tegen een uurtje of 21.00, lekker in de tuin gezeten, meerdere wijntjes en biertjes erbij.....en op een gegeven moment zeiden we tegen elkaar: je zou bijna vergeten dat jullie een kindje hebben! Het kindje slaapt namelijk al de hele nacht door, dus het enige wat ons er eigenlijk aan herinnerde waren de box die binnen stond en de babyfoon op tafel....

Het is ook echt een stel dat absoluut niet continu over de baby praat. Eigenlijk alleen maar als wij ernaar vragen (en dat vinden we ook echt leuk!).



Het enige dat wel wat 'lastig' is is dat we nu niet meer snel met hun uit eten oid kunnen, omdat ze hier in de buurt niemand hebben die dan op hun baby kan passen (familie woont ver weg). Maar daar maken wij niet zo'n probleem van, doen we dat gewoon met andere vrienden.



Ik denk dat er dus absoluut wel het één en ander voor je zal veranderen! Maar ik denk dat jij je houding ook wel wat zult moeten aanpassen. Probeer blij voor je vriendin te zijn vanwege haar zwangerschap! Ik vind je wel wat egoistisch klinken in je openingsbericht. Ik snap best dat het 'eng' voelt als je het gevoel hebt dat je je vriendin misschien wel 'kwijt' kunt raken, maar je kunt ook proberen er het beste van te maken. Kijk naar wat je straks nog wél met je vriendin kunt doen. Ik kan me voorstellen dat je vriendin het uitgaan minder leuk zal vinden, maar er is toch wel meer wat jullie bindt dan alleen maar het uitgaan?! En ik denk dat je ook moet begrijpen dat mensen 'veranderen'. Je wordt ouder en krijgt andere interesses, of zoals je vriendin bv. een kinderwens. 

Herb je geen andere vrienden waar je gewoon mee kunt  blijven uitgaan??



En ik vind trouwens de opmerking dat je vriendin nu eindelijk begon te leven wel een beetje raar overkomen....leef je alleen maar als je veel uitgaat?? (Maar t kan natuurlijk ook zijn dat je er wat anders mee bedoelt...)

quote: traincha2 reageerde





Mens, je vriendin heeft je net verteld dat ze zwanger is! Kan je op zijn minst niet een proberen blij voor haar te zijn?!

Dit zijn kennelijk de échte gedachtes en gevoelens van TO, ze zal heus haar vriendin wel heel blij gefeliciteerd hebben, waaruit kun jij opmaken dat dat níet zo is, Traincha? Uit haar openingspost.



Iedereen heeft toch wel eens andere, niet zo sociaal geaccepteerde, zwarte gedachtes? Dit is de angst van TO: dat ze haar beste vriendin en hun gezamelijke hobbies (= het stappen, het lolmaken, het vrijheid, blijheid?) straks kwijt raakt en dat deze vriendin straks alleen nog maar in de ban is van haar baby. Het zal misschien zo zijn, maar zo kwam het op mij in ieder geval niet over. Haar post ging alleen maar over haarzelf en wat er voor haar zou veranderen en geen woord over haar vriendin behalve dan dat ze zwanger is en wat het met haar doet.



Als je zo'n 'zwarte', veelal niet echt geaccepteerde gedachte niet eens kwijt kunt op een anoniem forum, waar dan wel? Bij de persoon in kwestie. Kan ze, als het het zo niet bedoeld heeft, de zaak meteen gaan nuanceren.