Kinderen
alle pijlers
Mogelijke teleurstelling bij partner geslacht baby
zaterdag 23 januari 2021 om 14:07
Hi allemaal,
Momenteel ben ik 26 weken zwanger. Ik heb een zoontje van 5 uit een eerdere relatie en met mijn huidige partner krijg ik nog een zoontje. Vanaf het begin heeft mijn partner gezegd het niet te willen weten. Ik heb aangegeven het wel te willen weten en we hebben dus afgesproken dat de vk het wel tegen mij mocht zeggen. Tijdens de 20-wekenecho gaf de vk aan het eind aan dat ze zich niet meer kon herinneren wat het geslacht was. Bij de controle erna deed het apparaatje om naar het hartje te luisteren het niet en moest een collega met het echo-apparaat luisteren. Ik was in mijn eentje (ivm COVID) en vertelde over de 20-wekenecho. Zij vroeg of ik het nu dan wel wilde weten. Voor mij voelde het als de enige kans en bijna als een teken dat ze nu wel met de echo aan de slag moest (lockdown kwam eraan, pretecho bureaus gingen dicht en afspraak was niet meer mogelijk) en dit kon daarnaast ook gratis. Ik zei dus “ja! Ik wil het weten.”
Nou, ondanks dat de baby de beentjes niet al te wijd wilde doen, zag ik een uitsteekseltje en besefte ik dus dat ik nog een zoontje kreeg. Zelf had ik mij op alles voorbereid en waar ik eigenlijk teleurstelling had verwacht, voelde ik me toch positief verrast. Onderweg naar huis belde ik mijn partner om hem te vertellen hoe alles was gegaan en dat ik het nu echt wist. Ook heeft de vk uit de echo een hele mooie 3d-foto kunnen halen, waar ik zelf echt een jongetje in denk te zien. Ik stuurde deze naar mijn partner en naar de mensen dichtbij ons.
Nu komt het. Mijn partner geeft al vanaf dag 1 aan dat hij denkt dat het een meisje is en dat hij hier ook echt op hoopt. Hij verteld dit ook heel enthousiast aan iedereen om zich heen, zegt grappend dat de baby terug gaat wanneer het een jongen is waardoor de mensen (zijn familie en goeie vrienden) eigenlijk met hem meegaan hierin (zij zien een jongen in de echo geven ze aan, maar zeggen toch dat ze hopen dat het een meisje is). Ik heb meerdere keren gezegd dat ik het vervelend vind dat mensen om mij heen zo hopen op een meisje, terwijl ik er geen invloed op heb en hij zegt dat ik me niets ervan aan moet trekken. Hij weet niet dat ik hiermee ook op hem doel, want als hij dat weet, weet hij ook meteen waarom ik het zo vervelend vind en waarom ik het me zo aantrek. Op zo een moment zegt hij ook tegen mij dat hij het ook prima vind om een zoontje te krijgen, maar het klinkt meer alsof hij het dan zegt uit schuldgevoel naar mij toe. Van mijn partner mocht ik het delen met wie ik wilde, maar voor mij is het lastig om het met iedereen te delen terwijl hij het niet weet. Iedereen om mij heen hoopt ook op een meisje. Ik krijg het constant te horen en het is enorm vervelend, maar van de omgeving trek ik me wat minder aan dan mijn partner. De enige mensen die het nu naast mij weten zijn mijn moeder en mijn schoonmoeder. Mijn moeders eerste reactie was “maar gaat de vader nu niet teleurgesteld zijn?”. Ook zijn moeder reageerde minder enthousiast, maar gaf aan het ook al op de echofoto te hebben gezien. Om meer van dit soort reacties te voorkomen heb ik besloten om het tegen niemand meer te zeggen, omdat ik merk dat dit ook wat met mij doet. Voor onze moeders is het misschien makkelijker en een kwestie van afwachten, maar zelf moet ik constant horen hoe erg hij wel niet hoopt op een meisje en dat hij zeker weet dat het een meisje is. Hierdoor raak ik zelf steeds meer teleurgesteld, voelt het alsof ik heb gefaald en hoop ik steeds meer dat de vk het verkeerd heeft gezien. Ik ben letterlijk van alles aan het googlen en aan ‘t zoeken naar eventuele foutjes als piemeltje verwarren voor navelstreng. Ik hou me vast aan eerdere uitspraken zoals bij de 12 weken de nub die een meisje liet zien. De snelheid van het hartje waarop de vk zei “klinkt als een meisje” . En daar voel ik me schuldig over tegenover de kleine, want in eerste instantie was ik juist blij en nu lijk ik steeds minder van mijn zwangerschap te genieten omdat de bevalling steeds dichterbij komt en ik dus niet weet hoe hij gaat reageren.
Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik heb nog 6 maanden te gaan, dus aan de ene kant denk ik nog even volhouden. Aan de andere kant vind ik dat ik het ook verdien om blij te zijn (mijn zwangerschap is vanaf het begin al zwaar en niet om van te genieten. Zo ook mijn vorige zwangerschap) en heb ik zoiets van “papa kom alsjeblieft even uit die bubbel want je stelt jezelf en mij zwaar teleur door alleen maar open te staan voor een meisje”.
Wat mij het meest pijn doet is dat ik het niet kan bespreken met mijn partner. Hij merkt dat ik met iets loop en zegt ook dat hij het liefst heeft dat ik het met hem bespreek. Alleen weet hij niet dat het hierom gaat en omdat hij meerdere keren specifiek heeft gevraagd om dit niet te delen weet ik ook niet wat nu wijsheid is.
Wat denken jullie??
Momenteel ben ik 26 weken zwanger. Ik heb een zoontje van 5 uit een eerdere relatie en met mijn huidige partner krijg ik nog een zoontje. Vanaf het begin heeft mijn partner gezegd het niet te willen weten. Ik heb aangegeven het wel te willen weten en we hebben dus afgesproken dat de vk het wel tegen mij mocht zeggen. Tijdens de 20-wekenecho gaf de vk aan het eind aan dat ze zich niet meer kon herinneren wat het geslacht was. Bij de controle erna deed het apparaatje om naar het hartje te luisteren het niet en moest een collega met het echo-apparaat luisteren. Ik was in mijn eentje (ivm COVID) en vertelde over de 20-wekenecho. Zij vroeg of ik het nu dan wel wilde weten. Voor mij voelde het als de enige kans en bijna als een teken dat ze nu wel met de echo aan de slag moest (lockdown kwam eraan, pretecho bureaus gingen dicht en afspraak was niet meer mogelijk) en dit kon daarnaast ook gratis. Ik zei dus “ja! Ik wil het weten.”
Nou, ondanks dat de baby de beentjes niet al te wijd wilde doen, zag ik een uitsteekseltje en besefte ik dus dat ik nog een zoontje kreeg. Zelf had ik mij op alles voorbereid en waar ik eigenlijk teleurstelling had verwacht, voelde ik me toch positief verrast. Onderweg naar huis belde ik mijn partner om hem te vertellen hoe alles was gegaan en dat ik het nu echt wist. Ook heeft de vk uit de echo een hele mooie 3d-foto kunnen halen, waar ik zelf echt een jongetje in denk te zien. Ik stuurde deze naar mijn partner en naar de mensen dichtbij ons.
Nu komt het. Mijn partner geeft al vanaf dag 1 aan dat hij denkt dat het een meisje is en dat hij hier ook echt op hoopt. Hij verteld dit ook heel enthousiast aan iedereen om zich heen, zegt grappend dat de baby terug gaat wanneer het een jongen is waardoor de mensen (zijn familie en goeie vrienden) eigenlijk met hem meegaan hierin (zij zien een jongen in de echo geven ze aan, maar zeggen toch dat ze hopen dat het een meisje is). Ik heb meerdere keren gezegd dat ik het vervelend vind dat mensen om mij heen zo hopen op een meisje, terwijl ik er geen invloed op heb en hij zegt dat ik me niets ervan aan moet trekken. Hij weet niet dat ik hiermee ook op hem doel, want als hij dat weet, weet hij ook meteen waarom ik het zo vervelend vind en waarom ik het me zo aantrek. Op zo een moment zegt hij ook tegen mij dat hij het ook prima vind om een zoontje te krijgen, maar het klinkt meer alsof hij het dan zegt uit schuldgevoel naar mij toe. Van mijn partner mocht ik het delen met wie ik wilde, maar voor mij is het lastig om het met iedereen te delen terwijl hij het niet weet. Iedereen om mij heen hoopt ook op een meisje. Ik krijg het constant te horen en het is enorm vervelend, maar van de omgeving trek ik me wat minder aan dan mijn partner. De enige mensen die het nu naast mij weten zijn mijn moeder en mijn schoonmoeder. Mijn moeders eerste reactie was “maar gaat de vader nu niet teleurgesteld zijn?”. Ook zijn moeder reageerde minder enthousiast, maar gaf aan het ook al op de echofoto te hebben gezien. Om meer van dit soort reacties te voorkomen heb ik besloten om het tegen niemand meer te zeggen, omdat ik merk dat dit ook wat met mij doet. Voor onze moeders is het misschien makkelijker en een kwestie van afwachten, maar zelf moet ik constant horen hoe erg hij wel niet hoopt op een meisje en dat hij zeker weet dat het een meisje is. Hierdoor raak ik zelf steeds meer teleurgesteld, voelt het alsof ik heb gefaald en hoop ik steeds meer dat de vk het verkeerd heeft gezien. Ik ben letterlijk van alles aan het googlen en aan ‘t zoeken naar eventuele foutjes als piemeltje verwarren voor navelstreng. Ik hou me vast aan eerdere uitspraken zoals bij de 12 weken de nub die een meisje liet zien. De snelheid van het hartje waarop de vk zei “klinkt als een meisje” . En daar voel ik me schuldig over tegenover de kleine, want in eerste instantie was ik juist blij en nu lijk ik steeds minder van mijn zwangerschap te genieten omdat de bevalling steeds dichterbij komt en ik dus niet weet hoe hij gaat reageren.
Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik heb nog 6 maanden te gaan, dus aan de ene kant denk ik nog even volhouden. Aan de andere kant vind ik dat ik het ook verdien om blij te zijn (mijn zwangerschap is vanaf het begin al zwaar en niet om van te genieten. Zo ook mijn vorige zwangerschap) en heb ik zoiets van “papa kom alsjeblieft even uit die bubbel want je stelt jezelf en mij zwaar teleur door alleen maar open te staan voor een meisje”.
Wat mij het meest pijn doet is dat ik het niet kan bespreken met mijn partner. Hij merkt dat ik met iets loop en zegt ook dat hij het liefst heeft dat ik het met hem bespreek. Alleen weet hij niet dat het hierom gaat en omdat hij meerdere keren specifiek heeft gevraagd om dit niet te delen weet ik ook niet wat nu wijsheid is.
Wat denken jullie??
zaterdag 23 januari 2021 om 14:21
Relaxxxx
Wat kunnen jullie je beide druk maken zeg!
Je krijgt een kind super tof toch
Er zijn mensen die ze willen en niet krijgen
Probeer te relativeren in Corona tijd. Als je je daar al druk over kunnen maken
Hier twee zoons. Heerlijk want ze spelen veel samen. Bij beide wist ik niet was het was. Dat is gewoon beter! Leuke verrassing als je gaat bevallen.
Wat kunnen jullie je beide druk maken zeg!
Je krijgt een kind super tof toch
Er zijn mensen die ze willen en niet krijgen
Probeer te relativeren in Corona tijd. Als je je daar al druk over kunnen maken
Hier twee zoons. Heerlijk want ze spelen veel samen. Bij beide wist ik niet was het was. Dat is gewoon beter! Leuke verrassing als je gaat bevallen.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:21
Je kan dit gevoel over zijn houding prima met je partner bespreken zonder het geslacht te onthullen.
Hij doet op sommige momenten dat er slechts een 50% kans gaat zijn dat hij het kind écht heel leuk vindt. Dat is voor jou niet acceptabel omdat de genegenheid van papa onvoorwaardelijk moet zijn, heel begrijpelijk en dat zou prima bespreekbaar moeten zijn (oh, op rustige toon, ondanks de hormonen
)
Na de bevalling is hij ongetwijfeld hoe dan ook totaal verliefd op jullie kindje dus eind goed al goed, maar blijf er voor jouw gemoed niet tot die tijd mee rondlopen.
Geldt ook voor stomme reacties uit je omgeving; je mag best ventileren dat zo'n uitgesproken voorkeur nergens op slaat.
Hij doet op sommige momenten dat er slechts een 50% kans gaat zijn dat hij het kind écht heel leuk vindt. Dat is voor jou niet acceptabel omdat de genegenheid van papa onvoorwaardelijk moet zijn, heel begrijpelijk en dat zou prima bespreekbaar moeten zijn (oh, op rustige toon, ondanks de hormonen
)Na de bevalling is hij ongetwijfeld hoe dan ook totaal verliefd op jullie kindje dus eind goed al goed, maar blijf er voor jouw gemoed niet tot die tijd mee rondlopen.
Geldt ook voor stomme reacties uit je omgeving; je mag best ventileren dat zo'n uitgesproken voorkeur nergens op slaat.
Heb lief, houd moed. Komt goed.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:21
zaterdag 23 januari 2021 om 14:24
TO:
Voor mij voelde het als de enige kans en bijna als een teken dat ze nu wel met de echo aan de slag moest (lockdown kwam eraan, pretecho bureaus gingen dicht en afspraak was niet meer mogelijk) en dit kon daarnaast ook gratis. Ik zei dus “ja! Ik wil het weten.”
Nou, ondanks dat de baby de beentjes niet al te wijd wilde doen, zag ik een uitsteekseltje en besefte ik dus dat ik nog een zoontje kreeg. Zelf had ik mij op alles voorbereid en waar ik eigenlijk teleurstelling had verwacht, voelde ik me toch positief verrast. Onderweg naar huis belde ik mijn partner om hem te vertellen hoe alles was gegaan en dat ik het nu echt wist. Ook heeft de vk uit de echo een hele mooie 3d-foto kunnen halen, waar ik zelf echt een jongetje in denk te zien. Ik stuurde deze naar mijn partner en naar de mensen dichtbij ons.
Maar heeft de echoscopiste nu wel of niet echt ook zelf gezegd dat het een jongen betrof?
Of kon zij/hij het niet zien?
Voor mij voelde het als de enige kans en bijna als een teken dat ze nu wel met de echo aan de slag moest (lockdown kwam eraan, pretecho bureaus gingen dicht en afspraak was niet meer mogelijk) en dit kon daarnaast ook gratis. Ik zei dus “ja! Ik wil het weten.”
Nou, ondanks dat de baby de beentjes niet al te wijd wilde doen, zag ik een uitsteekseltje en besefte ik dus dat ik nog een zoontje kreeg. Zelf had ik mij op alles voorbereid en waar ik eigenlijk teleurstelling had verwacht, voelde ik me toch positief verrast. Onderweg naar huis belde ik mijn partner om hem te vertellen hoe alles was gegaan en dat ik het nu echt wist. Ook heeft de vk uit de echo een hele mooie 3d-foto kunnen halen, waar ik zelf echt een jongetje in denk te zien. Ik stuurde deze naar mijn partner en naar de mensen dichtbij ons.
Maar heeft de echoscopiste nu wel of niet echt ook zelf gezegd dat het een jongen betrof?
Of kon zij/hij het niet zien?
zaterdag 23 januari 2021 om 14:24
Volgens mij wilde ze het wel weten, maar ging de baby net zo liggen dat ze het niet goed konden zien en dacht ze zelf een piemeltje te zien.Luci_Mster2 schreef: ↑23-01-2021 14:21Oke, blijkbaar heb ik wat drama geskipt dan. Maar ze wilde het toch niet weten en ze denkt een piemel te zien. Of heeft de gyn echt gezegd het is een jongen?
Ik ga nog even de tekst scannen......
Het is dus niet heel waterdicht allemaal.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:28
Dus jij laat je vreugde om deze zwangerschap vergallen door een kinderachtige partner die zelfs 'grapjes' maakt over terugsturen? Hij merkt wel dat je ergens mee tobt maar je kunt dit niet met hem bespreken? Hoe oud is je partner? is dat een kleuter of zo?
Gooi het gewoon open, als hij zo'n grote vent is dat hij papa kan worden moet hij dit ook aankunnen. Jij moet - naast je eventuele zwangerschapskwalen - een zo zorgeloos mogelijke zwangerschap hebben, hij hoeft niets anders te doen dan jou te ondersteunen.
Enne ...... het geslacht van een baby wordt nu eenmaal bepaald door het sperma van de papa to be, daar heb jij helemaal geen stem in gehad.
Gooi het gewoon open, als hij zo'n grote vent is dat hij papa kan worden moet hij dit ook aankunnen. Jij moet - naast je eventuele zwangerschapskwalen - een zo zorgeloos mogelijke zwangerschap hebben, hij hoeft niets anders te doen dan jou te ondersteunen.
Enne ...... het geslacht van een baby wordt nu eenmaal bepaald door het sperma van de papa to be, daar heb jij helemaal geen stem in gehad.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:30
Eens.Joyce48 schreef: ↑23-01-2021 14:28Dus jij laat je vreugde om deze zwangerschap vergallen door een kinderachtige partner die zelfs 'grapjes' maakt over terugsturen? Hij merkt wel dat je ergens mee tobt maar je kunt dit niet met hem bespreken? Hoe oud is je partner? is dat een kleuter of zo?
Gooi het gewoon open, als hij zo'n grote vent is dat hij papa kan worden moet hij dit ook aankunnen. Jij moet - naast je eventuele zwangerschapskwalen - een zo zorgeloos mogelijke zwangerschap hebben, hij hoeft niets anders te doen dan jou te ondersteunen.
Enne ...... het geslacht van een baby wordt nu eenmaal bepaald door het sperma van de papa to be, daar heb jij helemaal geen stem in gehad.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:31
zaterdag 23 januari 2021 om 14:32
Er zitten wat rare dingetjes in je verhaal die niet logisch zijn. Zoals 26 weken zwanger maar nog 6 maanden moeten.
Ergens denk ik dat dit een soort hypothetisch verhaal is, dat je nu ruim 3 maanden zwanger bent en aan de hand van de nub theorie aan het nadenken bent. En dat je een extra echo hebt gehad zo rond de 14 weken ofzo en dat je daar de foto van hebt rondgestuurd aan de hand waarvan je mensen vraagt wat ze zien. En dat je t nu hier hebt opgeschreven alsof je al verder bent omdat je ervan in de stress zit ofzo.
Ik vul nu echt enorm veel in, misschien zit ik er compleet naast, maar t voelt als zo’n onlogisch verhaal. En dat hele gezeur over geslacht echt compleet loslaten, wát een onzin. Het is een jongen of een meisje en als je een gezond kindje mag krijgen dan is dat toch prachtig! T is niet alsof je nu nog wat eraan kunt doen. Gewoon niet meer over praten, neutrale spullen kopen en loslaten.
Ergens denk ik dat dit een soort hypothetisch verhaal is, dat je nu ruim 3 maanden zwanger bent en aan de hand van de nub theorie aan het nadenken bent. En dat je een extra echo hebt gehad zo rond de 14 weken ofzo en dat je daar de foto van hebt rondgestuurd aan de hand waarvan je mensen vraagt wat ze zien. En dat je t nu hier hebt opgeschreven alsof je al verder bent omdat je ervan in de stress zit ofzo.
Ik vul nu echt enorm veel in, misschien zit ik er compleet naast, maar t voelt als zo’n onlogisch verhaal. En dat hele gezeur over geslacht echt compleet loslaten, wát een onzin. Het is een jongen of een meisje en als je een gezond kindje mag krijgen dan is dat toch prachtig! T is niet alsof je nu nog wat eraan kunt doen. Gewoon niet meer over praten, neutrale spullen kopen en loslaten.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:38
Nee, gelukkig niet. In het bijzijn van mijn zoontje zeggen we beiden ook heel duidelijk broertje of zusje, dus hij word er gelukkig niet in meegenomen
zaterdag 23 januari 2021 om 14:38
Jullie maken het jezelf wel heel onmogelijk, als de een wel weet wat het geslacht gaat worden en de ander niet. Lijkt me heel vervelend om zo’n “geheim” te hebben voor mijn partner. En dan wordt het nog ingewikkelder als anderen het ook weten maar hij niet.
Als dit zoveel gedoe oplevert zou ik hem zeggen dat ik het weet en als hij zo door blijft drammen op een meisje ik hem ook zal zeggen wat het wordt om het gedram op te laten houden. Jammer voor hem dan.
(Zorg wel dat je het dan bevestigt hebt door een professional, er wordt vaak gedacht een piemeltje te zien maar regelmatig blijkt dat een stukje navelstreng te zijn)
Als dit zoveel gedoe oplevert zou ik hem zeggen dat ik het weet en als hij zo door blijft drammen op een meisje ik hem ook zal zeggen wat het wordt om het gedram op te laten houden. Jammer voor hem dan.
(Zorg wel dat je het dan bevestigt hebt door een professional, er wordt vaak gedacht een piemeltje te zien maar regelmatig blijkt dat een stukje navelstreng te zijn)
zaterdag 23 januari 2021 om 14:39
Eens.Pijnboompitje25 schreef: ↑23-01-2021 14:38Jullie maken het jezelf wel heel onmogelijk, als de een wel weet wat het geslacht gaat worden en de ander niet. Lijkt me heel vervelend om zo’n “geheim” te hebben voor mijn partner. En dan wordt het nog ingewikkelder als anderen het ook weten maar hij niet.
Als dit zoveel gedoe oplevert zou ik hem zeggen dat ik het weet en als hij zo door blijft drammen op een meisje ik hem ook zal zeggen wat het wordt om het gedram op te laten houden. Jammer voor hem dan.
(Zorg wel dat je het dan bevestigt hebt door een professional, er wordt vaak gedacht een piemeltje te zien maar regelmatig blijkt dat een stukje navelstreng te zijn)
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:40
Ik bedoelde 3 maanden (26 weken = 6 maanden) het was dus gewoon weg een foutje. Ik ben eind april uitgerekend.Minik schreef: ↑23-01-2021 14:32Er zitten wat rare dingetjes in je verhaal die niet logisch zijn. Zoals 26 weken zwanger maar nog 6 maanden moeten.
Ergens denk ik dat dit een soort hypothetisch verhaal is, dat je nu ruim 3 maanden zwanger bent en aan de hand van de nub theorie aan het nadenken bent. En dat je een extra echo hebt gehad zo rond de 14 weken ofzo en dat je daar de foto van hebt rondgestuurd aan de hand waarvan je mensen vraagt wat ze zien. En dat je t nu hier hebt opgeschreven alsof je al verder bent omdat je ervan in de stress zit ofzo.
Ik vul nu echt enorm veel in, misschien zit ik er compleet naast, maar t voelt als zo’n onlogisch verhaal. En dat hele gezeur over geslacht echt compleet loslaten, wát een onzin. Het is een jongen of een meisje en als je een gezond kindje mag krijgen dan is dat toch prachtig! T is niet alsof je nu nog wat eraan kunt doen. Gewoon niet meer over praten, neutrale spullen kopen en loslaten.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:45
De vk zei dat ze het niet goed in beeld kreeg omdat de baby de benen niet wijd genoeg deed, maar liet mij 23” een uitsteeksel zien en zei “zie je wat het is?”. Ik gaf aan een jongen??? En ze bevestigde dat.
Maar juist om het feit dat ze zei “benen niet goed open + ik krijg het niet goed in beeld” ben ik ook aan het twijfelen geslagen. Vooral nu met deze situatie erboven op
zaterdag 23 januari 2021 om 14:46
zaterdag 23 januari 2021 om 14:48
Het schijnt zo te zijn dat als de hartslag boven de 140 slagen per minuut is het vaak een meisje is en daaronder een jongen. Ook maar iets wat ik ooit heb gelezen hoor en wat de vk dus ook zei tijdens de eerste keer naar het hartje luisteren.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:49
Eens ja, kappen met dat stomme gedoe.LaFolie schreef: ↑23-01-2021 14:12Jullie moeten je allemaal niet zo verschrikkelijk aanstellen. Zeg hem dat hij moet ophouden met dat gezeur over een meisje, hij is toch niet achterlijk en weet dat jij het weet? Dat lijkt me voldoende. En jammer dan dat hij het niet wil weten, dan moet hij zich niet zo stom gedragen.
zaterdag 23 januari 2021 om 14:49
Dus eigenlijk ben jij overtuigd van een jongen en is je vriend overtuigd van een meisje.lieveheersmeisjee schreef: ↑23-01-2021 14:45De vk zei dat ze het niet goed in beeld kreeg omdat de baby de benen niet wijd genoeg deed, maar liet mij 23” een uitsteeksel zien en zei “zie je wat het is?”. Ik gaf aan een jongen??? En ze bevestigde dat.
Maar juist om het feit dat ze zei “benen niet goed open + ik krijg het niet goed in beeld” ben ik ook aan het twijfelen geslagen. Vooral nu met deze situatie erboven op
Tja, ik zou de volgende afspraak met hem per videobellen erbij doen en dan alsnog het geslacht gaan vragen. Kortste klap om uit deze gekkigheid te komen voor jullie. Overduidelijk dat jullie er niet mee om kunnen gaan, het niet weten wat het worden gaat.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
