Nieuwe baby: zoon bang voor inruilactie

Hallo allemaal,



Ik ben nu tien weken zwanger van de tweede. MIjn zoon is 3.5.

We hebben hem vrij snel verteld dat ik zwanger was, ook ivm vragen stellen over baby's en mijn bizar grote buik zo snel, en hij lijkt alles te begrijpen. De eerste weken was het ook niet zo interessant maar daar komt nu verandering in.

Hij begint er ook echt mee te leven, heeft het best vaak over de baby, vraagt hoe groot ie nu is, en wijst dat aan anderen tussen zijn vingertjes aan, etc. Tot zover dus geen probleem.



Maar zijn gedrag begint nu te veranderen. Geleidelijk,maar wel overduidelijk.

Hij wil ineens niet meer sochtends door mij uit bed gehaald worden.(man en ik werken allebei onregelmatig, dus soms is de een al weg als zoon wakker wordt) Papa is dus ineens favoriet maar de verlatingsangst door mama komt tegelijkertijd hard om de hoek kijken.



Van de week schrok ik wakker van zijn gehuil en geroep om mij. Blijkbaar had hij de deur naar beneden opengedaan en stond hij te snikken met zijn handje door de brievenbus en Mama te roepen. Toen hij me zag, schrok hij en begon hij nog harder te huilen, en toen ik hem eenmaal kalm had kwam de aap uit de mouw: hij was bang dat ik zonder hem weg was. Ook mag ik ineens niet meer weg bij de creche, etc.



Ik snap niet hoe hij er bij komt, ik post nog geen brief op de hoek als hij ligt te slapen, en hij is nog nooit wakker geworden dat er niemand thuis was, we zijn nooit te laat met oppikken bij de creche, hij weet van tevoren wie hem komt halen etc.

's Nachts wordt hij dus ook weer iedere nacht wakker, huilend. Droomt ook ineens weer drie keer zo erg en hevig.

Kortom: we zijn weer de hele nacht in touw.



Ik gooi het er dus maar op dat hij bang aan het worden is dat de nieuwe baby een soort inruil-actie is: mama nieuwe baby, ouwe weg. Zoiets. En dat hij zijn eigen plekje bij papa nu aan het veilig stellen is. Dat als mama een nieuwe krijgt, dat pap dan in ieder geval nog aan zijn kant staat.



Ik weet niet hoe ik hem duidelijk kan maken dat de baby er gewoon bijkomt.

Ik heb tot nu toe heel veel geprobeerd, buiten de normale, toch wel strikte regelmaat die we hier in huis hebben.

Extra aandacht geven, even wat vaker leuke dingen doen met hem samen, ipv even snel naar de speeltuin of zwembad tussen het stofzuigen en boodschappen door, met zijn drieeen spulletjes voor de baby uitzoeken, medaille voor het 'liefste kindje'( dat overigens wel even hielp, want wat was hij trots) maar blijkbaar helpt het niet echt om zijn gevoel te beinvloeden.



Ik denk dat deze fase wel overdrijft hoor, maar in de tussentijd vind ik het zo zielig voor m en zie ik zelf niet meer zo helder wat ik er nog meer aan kan doen.



Iemand?

Geen idee, nooit bij stilgestaan dat dat bij de leeftijd zou horen eigenlijk.......

Dat is dus het rare: hij is maar wat trots dat mama een baby in haar buik heeft, dat hij grote broer wordt, en vertelt dat ook aan iedereen die het maar horen wil.



7 maanden duurt idd nog erg lang, zeker voor een 3jarige, niet vertellen was eigenlijk geen optie omdat ik nu alweer een buik van vijf maanden heb, en hij dus echt letterlijk vroeg: wat heb jij nou een dikke buik, zit er een baby in? (zelfs mn grote borsten zijn mateloos interessant, en daar heeft ie het vaak over, dus werkelijk niks gaat aan hem voorbij ;-$ )

en hij begint er dus iedere keer zelf over. MIsschien de aandacht dan maar afleiden ofzo, dat ik het op een ander onderwerp gooi.



Boekjes over broertjes en zusjes vindt ie idd leuk, maar het lijkt tot dusver nog niets bij te dragen aan de verlatingsangst. MIsschien dat ik inderdaad dan wel wat meer boekjes kan gaan zoeken over families, en plaatjes tonen van families met meerdere kinderen of zoiets....

Bedankt voor de reacties.

Nog niet vertellen was misschien idd makkelijker geweest, maar was nu met mijn megabuik alweer zo snel geen optie, hij zag zelf al aan mijn buik dat ie heel groot werd.

Ik zal er wat minder aandacht aan besteden, afleiden als hij over de baby begint, kijken of dat werkt. En idd hopen dat hij snel over de fase heen is.