Kinderen
alle pijlers
Nog een 4e kindje?
dinsdag 29 januari 2008 om 13:17
Hallo medeforummers!
Ik ben een mama van al 3 prachtige kindertjes en nu kriebelt het zo enorm, maar er is ook een heleboel twijfel....Ik (wij) zouden eigenlijk best nog wel een kindje erbij willen, maar....daar gaan we: leeftijd, geld, woning, gezondheid enzovoort. Allemaal rationele 'problemen', maar evenmin wel reeel.
Zijn er medetwijfelaars onder jullie die wel een klankbord kunnen gebruiken? Ik wel!
Ik ben een mama van al 3 prachtige kindertjes en nu kriebelt het zo enorm, maar er is ook een heleboel twijfel....Ik (wij) zouden eigenlijk best nog wel een kindje erbij willen, maar....daar gaan we: leeftijd, geld, woning, gezondheid enzovoort. Allemaal rationele 'problemen', maar evenmin wel reeel.
Zijn er medetwijfelaars onder jullie die wel een klankbord kunnen gebruiken? Ik wel!
maandag 4 februari 2008 om 13:08
Ha, leuk topic! Zo herkenbaar
Ik ben 4 maanden geleden bevallen van onze derde. Wij hebben nu een zoon en twee dochters en zijn erg dankbaar en gelukkig met ze. Mijn man wil/wilde absoluut geen vierde en dus had ik ingestemd met sterilisatie, omdat hormonale anticonceptie (heb echt alles al geprobeerd van mirena tot nuvaring en natuurlijk verschillende pillen) helaas niet aan mij besteed is. Heb er - kort samengevat- meer last dan plezier van. En als er dan toch geen vierde meer zou komen, ajb niet jarenlang dat geklooit met condooms. Afgelopen zaterdag zou het zover zijn, maar... hij heeft het niet gedaan. Toen het zo dichtbij kwam wilde ik er ineens niet meer aan, ik had het nog helemaal niet geaccepteerd dat er nooit een vierde zou komen. En hij wilde wel dat ik er echt 100% achter stond, en niet dat ik achteraf aan zijn kop kwam zeuren. Dus is het op het allerlaatste moment gecanceld en ik ben erg opgelucht en blij. Temeer omdat man het opeens ook wel erg definitief vond en nu zelfs bereid is na te denken over een vierde, sterker nog, hij zei gister "als we dan toch voor een vierde gaan, dan liefst zo snel mogelijk". Dat zo snel mogelijk is nu nog niet, op zijn vroegst wanneer jongste 1 jaar is wil ik er aan beginnen. En ik wil de komende 8 maanden ook overdenken of ik het nou echt zo graag wil en waarom eigenlijk. Want als ik nu zeg, nee we stoppen, vindt man dat ook prima. Maar dat laatste, dat waarom een vierde, is zo moeilijk uit te leggen, het is meer een gevoelsmatig iets.
Voor nu is het voor mij al meer dan genoeg dat man er opeens voor open staat, maar erover praten met anderen is altijd leuk. Ik ben zelfs alweer over namen aan het denken. Ben trouwens wel benieuwd hoe jouw jongste heet Pimpel, omdat de namen van mijn kids op die van jou lijken, weet je nog? Oja, mijn oudste (zoon) is 5, de tweede (dochter) wordt over krap 2 weken 3.
Ik ben 4 maanden geleden bevallen van onze derde. Wij hebben nu een zoon en twee dochters en zijn erg dankbaar en gelukkig met ze. Mijn man wil/wilde absoluut geen vierde en dus had ik ingestemd met sterilisatie, omdat hormonale anticonceptie (heb echt alles al geprobeerd van mirena tot nuvaring en natuurlijk verschillende pillen) helaas niet aan mij besteed is. Heb er - kort samengevat- meer last dan plezier van. En als er dan toch geen vierde meer zou komen, ajb niet jarenlang dat geklooit met condooms. Afgelopen zaterdag zou het zover zijn, maar... hij heeft het niet gedaan. Toen het zo dichtbij kwam wilde ik er ineens niet meer aan, ik had het nog helemaal niet geaccepteerd dat er nooit een vierde zou komen. En hij wilde wel dat ik er echt 100% achter stond, en niet dat ik achteraf aan zijn kop kwam zeuren. Dus is het op het allerlaatste moment gecanceld en ik ben erg opgelucht en blij. Temeer omdat man het opeens ook wel erg definitief vond en nu zelfs bereid is na te denken over een vierde, sterker nog, hij zei gister "als we dan toch voor een vierde gaan, dan liefst zo snel mogelijk". Dat zo snel mogelijk is nu nog niet, op zijn vroegst wanneer jongste 1 jaar is wil ik er aan beginnen. En ik wil de komende 8 maanden ook overdenken of ik het nou echt zo graag wil en waarom eigenlijk. Want als ik nu zeg, nee we stoppen, vindt man dat ook prima. Maar dat laatste, dat waarom een vierde, is zo moeilijk uit te leggen, het is meer een gevoelsmatig iets.
Voor nu is het voor mij al meer dan genoeg dat man er opeens voor open staat, maar erover praten met anderen is altijd leuk. Ik ben zelfs alweer over namen aan het denken. Ben trouwens wel benieuwd hoe jouw jongste heet Pimpel, omdat de namen van mijn kids op die van jou lijken, weet je nog? Oja, mijn oudste (zoon) is 5, de tweede (dochter) wordt over krap 2 weken 3.
Whatever, I do what I want
maandag 4 februari 2008 om 22:12
dinsdag 5 februari 2008 om 08:23
Wat grappig Crini! Mijn man zou ook eigenlijk na de geboorte van de derde onder het mes gaan, maar is er ook niet van gekomen. Bij mij begon het eigenlijk best snel na de derde al te kriebelen voor een vierde. (eerder nooit over gedacht, dacht echt dat zij de laatste was). Ik dacht dat het de hormonen waren, en het wel over zou gaan, maar ik heb het nog even erg nu, bijna 2 jaar later.
Gisteren gesprek met man weer ervover gehad, en het wordt nu wel heel serieus. Merk dat ik daardoor wel stiekum een beetje terugkrabbel. Niet vanwege die vierde, maar omdat dat betekent dat ik binnenkort zwanger moet worden (als het lukt uiteraard) en dat is best een eng idee. Moet er nog even aan wennen.
Crini, jij hebt nog even bedenktijd dus!
Gisteren gesprek met man weer ervover gehad, en het wordt nu wel heel serieus. Merk dat ik daardoor wel stiekum een beetje terugkrabbel. Niet vanwege die vierde, maar omdat dat betekent dat ik binnenkort zwanger moet worden (als het lukt uiteraard) en dat is best een eng idee. Moet er nog even aan wennen.
Crini, jij hebt nog even bedenktijd dus!
dinsdag 5 februari 2008 om 13:15
He Laki, idd grappig 
Ik wilde altijd wel een vierde, maar had niet verwacht dat man dat ook wilde, hij was echt altijd heel stellig van niet. Had ook niet verwacht dat ik er nu helemaal vol van zit en bijna niet kan wachten om weer zwanger te worden, had ik na de vorige twee geboortes helemaal niet (maar toen had ik ook beide keren een PPD en nu lekker niet )
Pimpel, heb je mailadres niet nee. Ik wil hier wel een mailadres neerzetten, maar ja dat kan iedereen zien. Maar voor jou hetzelfde natuurlijk. Of kan je de mods vragen of ze het daarna weghalen?
Ik wilde altijd wel een vierde, maar had niet verwacht dat man dat ook wilde, hij was echt altijd heel stellig van niet. Had ook niet verwacht dat ik er nu helemaal vol van zit en bijna niet kan wachten om weer zwanger te worden, had ik na de vorige twee geboortes helemaal niet (maar toen had ik ook beide keren een PPD en nu lekker niet )Pimpel, heb je mailadres niet nee. Ik wil hier wel een mailadres neerzetten, maar ja dat kan iedereen zien. Maar voor jou hetzelfde natuurlijk. Of kan je de mods vragen of ze het daarna weghalen?
Whatever, I do what I want
dinsdag 5 februari 2008 om 16:15
Laki, dat gevoel van zwanger zijn straks, daar moet ik ook nog erg aan wennen. Nou ja, de kogel is nog niet door de kerk, maar als ik daar vanuit zou gaan dan. Eigenlijk had ik het hele verhaal wel een beetje afgesloten. En dan begint het toch weer te kriebelen. Maar ik zie mezelf nu nog niet met een dikke buik.
Toch die gezondheid die me nog erg parten speelt. Ik weet niet wat ik zou doen als ik zwanger zou zijn van een 'gehandicapt' kindje. En ik denk dat ik daar eerst een duidelijke mening over moet hebben voordat ik de stap definitief kan nemen. Met mijn ( en jullie ) leeftijd is die kans toch serieus aanwezig, toch?
Crini, jij dus ook nog wennen aan het idee dat het wel een mogelijk zou kunnen zijn dat er straks 4 kindertjes rondlopen? Heb je ook praktische bezwaren? En hoe sta jij tegenover de issue "gezondheid"?
Toch die gezondheid die me nog erg parten speelt. Ik weet niet wat ik zou doen als ik zwanger zou zijn van een 'gehandicapt' kindje. En ik denk dat ik daar eerst een duidelijke mening over moet hebben voordat ik de stap definitief kan nemen. Met mijn ( en jullie ) leeftijd is die kans toch serieus aanwezig, toch?
Crini, jij dus ook nog wennen aan het idee dat het wel een mogelijk zou kunnen zijn dat er straks 4 kindertjes rondlopen? Heb je ook praktische bezwaren? En hoe sta jij tegenover de issue "gezondheid"?
dinsdag 5 februari 2008 om 17:11
Smoesie, ik heb daar nog niet een duidelijke mening over. Ik denk namelijk dat ik dat toch op gevoel (op dat moment) moet beslissen, samen met mijn man natuurlijk. De kans dat er iets is is natuurlijk wel wat groter als je wat ouder bent. Maar er kan zoveel gebeuren. Ik wil in ieder geval wel de triple test doen dit keer. De vorige keer heb ik dat niet gedaan, hoewel ik toen ook al 34 was toen ik zwanger werd.
Zien jullie trouwens ook op tegen het ''commentaar". Ik verwacht uit sommige hoeken wel wat opgetrokken wenkbrauwen. Ben er niet heel gevoelig voor, maar vind het daarom wel wat moeilijker om het te vertellen (aan sommigen dan).
Zien jullie trouwens ook op tegen het ''commentaar". Ik verwacht uit sommige hoeken wel wat opgetrokken wenkbrauwen. Ben er niet heel gevoelig voor, maar vind het daarom wel wat moeilijker om het te vertellen (aan sommigen dan).
dinsdag 5 februari 2008 om 19:01
Enige praktische probleem is dat we weer een lening aan moeten gaan om een ruimere auto te financiëren (helaas kunnen we echt niet zonder) en we net de lening van onze huidige (tweedehands) auto eindelijk afgelost hebben en voor het eerst sinds 4 jaar schuldenvrij zijn.
Maar om het nou om een auto te laten? We zijn onlangs verhuisd naar huidig huis en alle kids hebben nu een eigen kamer, maar 2 van de 3 kamers zijn erg groot en daar kunnen dus met gemak 2 kindjes slapen. Vroeger sliepen wij ook altijd met zijn tweeën op een kamer tot we 12 waren en tegen de tijd dat ze hier 12 zijn zien we wel weer, dan kunnen we altijd nog verhuizen (oudste is nu net 5).
Gezondheid is niet echt een issue, natuurlijk kun je denken dat het de goden verzoeken is met al 3 gezonde kinderen, maar de kans dat het wel goed gaat is altijd nog groter. Tenminste, in mijn geval wel want ik ben nog maar 28.
Maar om het nou om een auto te laten? We zijn onlangs verhuisd naar huidig huis en alle kids hebben nu een eigen kamer, maar 2 van de 3 kamers zijn erg groot en daar kunnen dus met gemak 2 kindjes slapen. Vroeger sliepen wij ook altijd met zijn tweeën op een kamer tot we 12 waren en tegen de tijd dat ze hier 12 zijn zien we wel weer, dan kunnen we altijd nog verhuizen (oudste is nu net 5).
Gezondheid is niet echt een issue, natuurlijk kun je denken dat het de goden verzoeken is met al 3 gezonde kinderen, maar de kans dat het wel goed gaat is altijd nog groter. Tenminste, in mijn geval wel want ik ben nog maar 28.
Whatever, I do what I want
dinsdag 5 februari 2008 om 20:33
Ik durf het niet hardop te zeggen, maar eigenlijk wil ik ook wel. Ik zie alleen heel erg op tegen weer zoveel slaapgebrek. (We hebben slechte slapers en na 7 jaar slaaptekort ben ik er wel een beetje klaar mee...). Mijn man ziet het niet echt zitten, vooral vanwege de financiën. Ik denk dus dat we het bij drie houden, maar echt heel erg blij ben ik daar niet mee... Mijn drie jongens zijn nu 7,5, 4,5 en 2,5.
dinsdag 5 februari 2008 om 21:15
tja, financieel is dus bij ons alleen die verrekte auto. Maar verder? We hebben al een kinderwagen, een duowagen, meisjes- en jongenskleertjes, de oudste twee zijn al een tijd uit de luiers. Moeten alleen een extra ledikant/bed aanschaffen (op die auto na dus) en dat kun je zo duur maken als jezelf wilt. O en een autostoeltje, wel een uitgaaf, maar maar een eenmalige.
Ik denk dat we qua dagelijks boodschappen niet zo erg veel meer gaan besteden, voorlopig althans. Misschien meer waterkosten?
Ik denk dat we qua dagelijks boodschappen niet zo erg veel meer gaan besteden, voorlopig althans. Misschien meer waterkosten?
Whatever, I do what I want
dinsdag 5 februari 2008 om 21:28
Hier ook drie kinderen en nog een wens voor een vierde. Maar het is nog niet duidelijk of manlief daar wel aan mee wil werken We hebben het onderwerp geparkeerd tot de jongste een jaar is en dan gaan we het eens serieus bekijken.
M'n kinderen zijn 5, 2 en 8 maanden.
Ik werk nu 3 dagen per week en dat is prima te doen. Het enige verschil dat ik merk is dat ik als ik thuis ben echt direct om moet schakelen naar de moederrol en dat er geen ruimte is om dan nog eventjes wat te doen voor mijn werk. Dat kan pas weer als ze allemaal op bed liggen.
Je moet wel een beetje relaxed zijn, denk ik. Als je alles precies tot in de puntjes voor elkaar wilt hebben dan zou ik 3 of meer kinderen niet aanraden.
We hebben het onderwerp geparkeerd tot de jongste een jaar is en dan gaan we het eens serieus bekijken. M'n kinderen zijn 5, 2 en 8 maanden.
Ik werk nu 3 dagen per week en dat is prima te doen. Het enige verschil dat ik merk is dat ik als ik thuis ben echt direct om moet schakelen naar de moederrol en dat er geen ruimte is om dan nog eventjes wat te doen voor mijn werk. Dat kan pas weer als ze allemaal op bed liggen.
Je moet wel een beetje relaxed zijn, denk ik. Als je alles precies tot in de puntjes voor elkaar wilt hebben dan zou ik 3 of meer kinderen niet aanraden.
woensdag 6 februari 2008 om 10:32
Smoesie: ja, ik denk het eerlijk gezegd wel dat het feit dat we drie jongens hebben meetelt voor de wens voor een vierde. Stiekem hoop ik dan toch op een meisje, terwijl de kans behoorlijk groot is dat de vierde knul er zou komen. Niet dat ik daardoor ongelukkig zou zijn, maar zo heerlijk tutten met een meisje is toch ook wel erg leuk. De jongens (althans de oudste twee) kunnen alleen maar wilde spelletjes spelen, met het liefst zoveel mogelijk lawaai erbij!!!! 
Aan mijn man ligt het trouwens niet dat ik nog twijfel, als het aan hem ligt komen er nog zeker 2. Maar mijn leeftijd speelt mij ook parten. Ik word in september 37
Onze jongste is nu 7 maanden en hij is echt ons zonnetje in huis. Het is echt een lachebekje.
Ook het moment om ervoor te gaan wil ik uit praktische overwegingen nog wat uitstellen: oudste is van 30 juni, middelste van 14 mei en jongste van 3 juli. Het ligt dus allemaal op een kluitje bij elkaar. Manlief en opa en oma zijn ook nog eens jarig in mei en juni. Dus eigenlijk zou ik pas op z'n vroegst in november/december moeten stoppen met de pil en tot hoe lang gaan we door?
Allemaal vragen die door mijn hoofd spoken. Ach, de tijd zal het leren.
Aan mijn man ligt het trouwens niet dat ik nog twijfel, als het aan hem ligt komen er nog zeker 2. Maar mijn leeftijd speelt mij ook parten. Ik word in september 37
Onze jongste is nu 7 maanden en hij is echt ons zonnetje in huis. Het is echt een lachebekje.
Ook het moment om ervoor te gaan wil ik uit praktische overwegingen nog wat uitstellen: oudste is van 30 juni, middelste van 14 mei en jongste van 3 juli. Het ligt dus allemaal op een kluitje bij elkaar. Manlief en opa en oma zijn ook nog eens jarig in mei en juni. Dus eigenlijk zou ik pas op z'n vroegst in november/december moeten stoppen met de pil en tot hoe lang gaan we door?
Allemaal vragen die door mijn hoofd spoken. Ach, de tijd zal het leren.
donderdag 7 februari 2008 om 08:24
Leentje, wel fijn dat jij nog even bedenktijd hebt. Ik ben voor mijn gevoel nu op het punt beland dat het echt besloten moet worden. Vind het niet zo'n prettig gevoel. Kan me trouwens best voorstellen hoor, dat je graag een meisje wilt, na drie jongens. Maar ik moet je wel waarschuwen, meiden kunnen ook errug druk zijn!
maandag 11 februari 2008 om 14:06
Slaapgebrek is ook iets waar ik tegenop zie. Maar ik zit er nu nog middenin, dus een paar maanden langer.....
En tja, commentaar, ik ben er normaal ook niet zo gevoelig voor, maar ik kan nu wel raden wat de meeste mensen zullen zeggen. Mijn ouders bijvoorbeeld. Ik geloof ook dat ik, als ik weer zwanger mag worden, het deze keer pas vertel als ik 20 weken ver ben. Als ze het al niet eerder zien....
Ik ben bijna zover dat ik ervoor ga. Moet mijn spiraaltje nog laten verwijderen. De ene dag ben ik helemaal om, de andere dag komen de twijfels toch weer om de hoek kijken.
Laki, ik kan me voorstellen dat je het geen prettig gevoel vind om een beslissing te moeten nemen. Vooral omdat het 'onder druk' is, zullen we maar zeggen. Bij mij gaat het ook een beetje zo. Al heb ik mezelf nog een half jaar gegeven, maar eigenlijk vind ik dat te lang.
En tja, commentaar, ik ben er normaal ook niet zo gevoelig voor, maar ik kan nu wel raden wat de meeste mensen zullen zeggen. Mijn ouders bijvoorbeeld. Ik geloof ook dat ik, als ik weer zwanger mag worden, het deze keer pas vertel als ik 20 weken ver ben. Als ze het al niet eerder zien....
Ik ben bijna zover dat ik ervoor ga. Moet mijn spiraaltje nog laten verwijderen. De ene dag ben ik helemaal om, de andere dag komen de twijfels toch weer om de hoek kijken.
Laki, ik kan me voorstellen dat je het geen prettig gevoel vind om een beslissing te moeten nemen. Vooral omdat het 'onder druk' is, zullen we maar zeggen. Bij mij gaat het ook een beetje zo. Al heb ik mezelf nog een half jaar gegeven, maar eigenlijk vind ik dat te lang.
maandag 11 februari 2008 om 16:51
Hoi Smoessie, je bent er ook nog niet uit? Ik heb dat ook zo sterk, de ene dag weet ik het volkomen zeker dat ik het wil, de andere weer totaal niet. Vind het best wel vervelend. Zal wat dat betreft ook wel blij zijn als de beslissing echt genomen is. Of we gaan ervoor, of man gaat onder het mes. Anders blijf ik er mee bezig, en ik heb toch voor mezelf die leefijdsgrens.
Slaapgebrek ben ik niet zo mee bezig, maar daar kan ik me wel eens op verkijken. Mijn kinderen sliepen allemaal wel redelijk snel vrij goed. Er is natuurlijk nu nog wel eens wat snacht, maar ja, ben ik er nu tenminste nog een beetje aan gewend.
Slaapgebrek ben ik niet zo mee bezig, maar daar kan ik me wel eens op verkijken. Mijn kinderen sliepen allemaal wel redelijk snel vrij goed. Er is natuurlijk nu nog wel eens wat snacht, maar ja, ben ik er nu tenminste nog een beetje aan gewend.
dinsdag 12 februari 2008 om 10:38
dinsdag 12 februari 2008 om 13:00
mijn jongste wordt ook in maart 2...
Ik hoef gelukkig geen spiraaltje te laten verwijderen. Is dat veel gedoe of zo gepiept (echt geen idee).
Ben jij de andere keren trouwens snel zwanger geraakt? Ik eigenlijk alle drie de keren heel snel, dus ik hou ook niet echt rekening met een lange periode van proberen. Maar ik ben natuurlijk weer wat ouder, dus ik zou me daar best eens op kunnen verkijken. En dan komt er zo weer een half jaar bij.
Je bent er neem ik aan nog niet uit? Ikke niet hoor!
Ik hoef gelukkig geen spiraaltje te laten verwijderen. Is dat veel gedoe of zo gepiept (echt geen idee).
Ben jij de andere keren trouwens snel zwanger geraakt? Ik eigenlijk alle drie de keren heel snel, dus ik hou ook niet echt rekening met een lange periode van proberen. Maar ik ben natuurlijk weer wat ouder, dus ik zou me daar best eens op kunnen verkijken. En dan komt er zo weer een half jaar bij.
Je bent er neem ik aan nog niet uit? Ikke niet hoor!
