Kinderen
alle pijlers
Nog een 4e kindje?
dinsdag 29 januari 2008 om 13:17
Hallo medeforummers!
Ik ben een mama van al 3 prachtige kindertjes en nu kriebelt het zo enorm, maar er is ook een heleboel twijfel....Ik (wij) zouden eigenlijk best nog wel een kindje erbij willen, maar....daar gaan we: leeftijd, geld, woning, gezondheid enzovoort. Allemaal rationele 'problemen', maar evenmin wel reeel.
Zijn er medetwijfelaars onder jullie die wel een klankbord kunnen gebruiken? Ik wel!
Ik ben een mama van al 3 prachtige kindertjes en nu kriebelt het zo enorm, maar er is ook een heleboel twijfel....Ik (wij) zouden eigenlijk best nog wel een kindje erbij willen, maar....daar gaan we: leeftijd, geld, woning, gezondheid enzovoort. Allemaal rationele 'problemen', maar evenmin wel reeel.
Zijn er medetwijfelaars onder jullie die wel een klankbord kunnen gebruiken? Ik wel!
dinsdag 29 januari 2008 om 13:37
Ik ben geen medetwijfelaar, want mijn 4e ligt op dit moment vrolijk in de box te kraaien!
Mijn man heeft heel erg getwijfeld, ik eigenlijk niet. Ik wilde gewoon heel graag een 4e. Nu speelden bij ons een aantal dingen niet die bij jou wel spelen (het paste nog in het huis, ik ben nog jong) Geld en gezondheid natuurlijk wel. Over geld hebben wij besloten ons niet druk te maken, waar er 5 eten kunnen er ook 6 eten (en hoever je daar dan mee door kunt gaan...?
) en tja... als ze allemaal willen studeren, ik heb geen idee hoe we dat gaan doen, maar: wie dan leeft, dan zorgt. (Maar die instelling moet je ook maar net kunnen hebben). Vooral mijn man maakte zich heel erg druk over gezondheid, hij vond het de goden verzoeken (dat vond hij overigens bij de 3e ook al) maar uiteindelijk heeft zijn verlangen het gewonnen.
(Hoe oud zijn jouw andere kinderen? Mijn oudste is 6 (wordt in maart 7) de tweede is 5,5, de derde is 3,5 en de jongste is nu dus bijna 8 maanden. Het feit dat de oudste twee al zo "groot" zijn maakt het wel makkelijk, zij kunnen en doen al zo veel zelf en ook mijn peuter is behoorlijk zelfstandig.
Ze zijn alle drie stapelgek op hun kleine zusje en dat is zo ontzettend gaaf om te zien en mooi om mee te maken. Zeker de oudste heeft de zwangerschap en geboorte (niet bevalling uiteraard) heel bewust meegemaakt en dat vind ik toch wel bijzonder.
Ik vind het supersupersuperleuk zo met z'n zessen, dus kan het alleen maar aanraden. Wel is het natuurlijk erg druk, maar eigenlijk is dat met 3 ook al wel, toch?
Mijn man heeft heel erg getwijfeld, ik eigenlijk niet. Ik wilde gewoon heel graag een 4e. Nu speelden bij ons een aantal dingen niet die bij jou wel spelen (het paste nog in het huis, ik ben nog jong) Geld en gezondheid natuurlijk wel. Over geld hebben wij besloten ons niet druk te maken, waar er 5 eten kunnen er ook 6 eten (en hoever je daar dan mee door kunt gaan...?
) en tja... als ze allemaal willen studeren, ik heb geen idee hoe we dat gaan doen, maar: wie dan leeft, dan zorgt. (Maar die instelling moet je ook maar net kunnen hebben). Vooral mijn man maakte zich heel erg druk over gezondheid, hij vond het de goden verzoeken (dat vond hij overigens bij de 3e ook al) maar uiteindelijk heeft zijn verlangen het gewonnen.(Hoe oud zijn jouw andere kinderen? Mijn oudste is 6 (wordt in maart 7) de tweede is 5,5, de derde is 3,5 en de jongste is nu dus bijna 8 maanden. Het feit dat de oudste twee al zo "groot" zijn maakt het wel makkelijk, zij kunnen en doen al zo veel zelf en ook mijn peuter is behoorlijk zelfstandig.
Ze zijn alle drie stapelgek op hun kleine zusje en dat is zo ontzettend gaaf om te zien en mooi om mee te maken. Zeker de oudste heeft de zwangerschap en geboorte (niet bevalling uiteraard) heel bewust meegemaakt en dat vind ik toch wel bijzonder.
Ik vind het supersupersuperleuk zo met z'n zessen, dus kan het alleen maar aanraden. Wel is het natuurlijk erg druk, maar eigenlijk is dat met 3 ook al wel, toch?
dinsdag 29 januari 2008 om 13:38
T is net wat je zegd, allemaal rationele problemen. Mijn ervaring is dat als je je gevoelens negeert je dat gaat opbreken.. Voor mij geld, daar waar 5 kunnen leven en rondkomen kan dat ook met zijn zessen. Maar goed dat is natuurlijk heel persoonlijk. Ik zit wel een beetje met het zelfde dilemma hoor! Maar leef vanuit mijn gevoel en probeer daar ook zo veel mogelijk naar te luisteren.
dinsdag 29 januari 2008 om 13:51
He leuk die snelle reacties.
Lellie30, je hebt helemaal gelijk hoor. De meeste twijfels waren er ook wel bij de 3e, en ik ben ontzettend blij dat ik toen voor mijn gevoel ben gegaan.
Pimpel, ik ben jaloers op je instelling 'wie dan leeft, die dan zorgt'. Mijn partner heeft ook die instelling. En net als ik denk dat ik er ook aardig mee overweg kan, slaat de twijfel weer toe.
Maar mijn grootste 'struikelblok' is toch ook wel de gezondheid van zowel het kindje als mijzelf. (ben niet de jongste meer....eind 30) Dus ik kan me heel goed vinden in de bezorgdheid die je man had)
Mijn oudste is 9,middelste 6 en jongste bijna 2 jaar. Dus van de oudsten heb ik het minste 'werk'.
Vraagje aan jou: merk je echt verschil tussen 3 en 4 kindjes? En dan doel ik met name fysiek?
Mag ik vragen hoe oud je bent?
Lellie30, je hebt helemaal gelijk hoor. De meeste twijfels waren er ook wel bij de 3e, en ik ben ontzettend blij dat ik toen voor mijn gevoel ben gegaan.
Pimpel, ik ben jaloers op je instelling 'wie dan leeft, die dan zorgt'. Mijn partner heeft ook die instelling. En net als ik denk dat ik er ook aardig mee overweg kan, slaat de twijfel weer toe.
Maar mijn grootste 'struikelblok' is toch ook wel de gezondheid van zowel het kindje als mijzelf. (ben niet de jongste meer....eind 30) Dus ik kan me heel goed vinden in de bezorgdheid die je man had)
Mijn oudste is 9,middelste 6 en jongste bijna 2 jaar. Dus van de oudsten heb ik het minste 'werk'.
Vraagje aan jou: merk je echt verschil tussen 3 en 4 kindjes? En dan doel ik met name fysiek?
Mag ik vragen hoe oud je bent?
dinsdag 29 januari 2008 om 19:18
Hier vier kinderen, een van negen jaar, een van acht jaar, een van een jaar en een van 15 dagen. Wel of geen vierde werd hier door de natuur beslist. Ik raakte kort na de geboorte van de derde door de pil heen zwanger van de vierde. En waar vijf eten, wonen en leven kunnen zes ook, dus was ons ukje van harte welkom.
Praktisch was het even zoeken. We hebben nu twee boxen in de huiskamer staan. De derde en vierde schelen net geen jaar, dus maar een box is geen optie. Volle bak in de huiskamer dus. Slaapkamers hebben we gehusseld. De tweede en derde delen een grote kamer, afgeschermd door kasten, dus ieder een eigen stuk. Oudste heeft een mini eigen kamertje. We hebben een mini kasten/was/droger kamertje en wij delen onze kamer met ons kleine meisje. De auto is nu een busje geworden en het kinderwagenperk is uitgebreid met een dubbele wagen. Verder was al het babyspul (badje etc.) nog gewoon in gebruik met ons mannetje van een jaar.
Het is druk, maar gezellig. Ik had nooit gedacht een groot gezin te gaan krijgen, maar nu ik het heb zou ik het niet meer anders willen.
Praktisch was het even zoeken. We hebben nu twee boxen in de huiskamer staan. De derde en vierde schelen net geen jaar, dus maar een box is geen optie. Volle bak in de huiskamer dus. Slaapkamers hebben we gehusseld. De tweede en derde delen een grote kamer, afgeschermd door kasten, dus ieder een eigen stuk. Oudste heeft een mini eigen kamertje. We hebben een mini kasten/was/droger kamertje en wij delen onze kamer met ons kleine meisje. De auto is nu een busje geworden en het kinderwagenperk is uitgebreid met een dubbele wagen. Verder was al het babyspul (badje etc.) nog gewoon in gebruik met ons mannetje van een jaar.
Het is druk, maar gezellig. Ik had nooit gedacht een groot gezin te gaan krijgen, maar nu ik het heb zou ik het niet meer anders willen.
woensdag 30 januari 2008 om 00:33
Ik ben 30 (was 29 toen de 4e werd geboren) Ik vind het fysiek nu minder zwaar dan toen de 3e een baby was, maar toen had ik twee peutertjes en nu maar een, dat scheelt toch. Ik moet wel zeggen dat deze zwangerschap veel zwaarder was, maar ik kan niet bedenken waar dat aan ligt. Het was voornamelijk hormonaal, ik was erg jankerig en chagrijnig en somber. Maar dat spoelde allemaal gelijk met het vruchtwater weg. (gelukkig!) toch is het gek, mijn andere zwangerschappen waren erg rozewolkerig, maar deze was écht kut gewoon.
Ik vind het verschil tussen 3 en 4 niet zo groot. Een babietje is gewoon meer werk, dus nu is het wel zwaarder dan een jaar geleden, maar als jongste ook weer baby af is zal dat wel weer rustiger worden.
Ik kan me wel voorstellen dat de overwegingen wat anders zijn als je achter in de 30 bent, aan de andere kant: het is dus nu of nooit en dan zou ik gaan voor nu!
woensdag 30 januari 2008 om 01:16
hmm..mijn andere post is foetsie,nu slaat die andere nergens op.
dit was het ongeveer.
Ik vraag mij af of je dat als vrouw niet altijd blijft houden dat babygekriebel.
Ik heb drie kids en ben daar heel gelukkig mee. vor mij is het een afgesloten hoofdstuk. en niet zo zeer om de prakitsche kant(hoewel ook belangrijk).
Maar al die zorgen,gezondheid e.d. Je moet ze maar groot krijgen zonder slag of stoot.En ik vind mijn leeftijd niet meer babyproof.
en waarom ik dat gekriebel af en toe heb?
Ik vind zwanger zijn geen zak aan,ben s'morgens mijn bed niet uit te branden en ik vind huilende baby's heel zielig.
En als ze groter zijn zijn ze net zo leuk en lief.
Maar toch....
Zeker nu er veel om mij heen weer net een bay hebben of zwanger zijn. dan denk ik vaak..hmm bij mij nooit meer.
als ik mijn gekriebel iedere keer moest volgen had ik er wel 10 rondlopen!.
Ik wacht nu maar op het moment dat ik oma word. kan ik weer babysnuffelen en toch doorslapen.
dit was het ongeveer.
Ik vraag mij af of je dat als vrouw niet altijd blijft houden dat babygekriebel.
Ik heb drie kids en ben daar heel gelukkig mee. vor mij is het een afgesloten hoofdstuk. en niet zo zeer om de prakitsche kant(hoewel ook belangrijk).
Maar al die zorgen,gezondheid e.d. Je moet ze maar groot krijgen zonder slag of stoot.En ik vind mijn leeftijd niet meer babyproof.
en waarom ik dat gekriebel af en toe heb?
Ik vind zwanger zijn geen zak aan,ben s'morgens mijn bed niet uit te branden en ik vind huilende baby's heel zielig.
En als ze groter zijn zijn ze net zo leuk en lief.
Maar toch....
Zeker nu er veel om mij heen weer net een bay hebben of zwanger zijn. dan denk ik vaak..hmm bij mij nooit meer.
als ik mijn gekriebel iedere keer moest volgen had ik er wel 10 rondlopen!.
Ik wacht nu maar op het moment dat ik oma word. kan ik weer babysnuffelen en toch doorslapen.
woensdag 30 januari 2008 om 13:55
Ik ( en mijn partner natuurlijk) hebben gekozen voor een 4de kindje omdat we beide uit een andere relatie kwamen en ook samen nog een kindje wilden. Mijn 4de is ondertussen alweer 4 jaar en ik was 34 toen hij geboren werd
Er is zelfs nog een 5de bij gekomen en die is nu 2, ik was net 36 toen hij werd geboren. 36 was voor mij de grens, daarboven wilde ik niet meer zwanger worden vandaar ook dat tussen de 2 jongsten maar 18 mnd zit
Mijn kinderen liggen qua leeftijd nogal uit elkaar ( de oudste is 15) dus ik heb ze niet allemaal tegelijk aan t studeren dus daar maak ik me ook helemaal niet druk om. Van de kinderbijslag die ik krijg zet ik altijd direct ¤ 600 op mn spaarrekening dus aan t begin van het nieuwe schooljaar hebben we dan voor de scholen al een flink bedrag aan de kant staan , daar lukt het ons makkelijk mee
Verder waren hier geen praktische problemen, we woonden al ruim, hebben 5 slaapkamers, 2 auto's dus mobiel genoeg. Eigenlijk moesten we alleen een grotere auto en eethoektafel aanschaffen dus dat was voor ons geen reden om te twijfelen of om t niet te doen
Ik heb er een paar "zorgenkindjes" tussen zitten dus het is niet altijd even makkelijk maar ik ben uiteraard overgelukkig met mijn 5-tal en zou het niet anders doen als het over mocht
Er is zelfs nog een 5de bij gekomen en die is nu 2, ik was net 36 toen hij werd geboren. 36 was voor mij de grens, daarboven wilde ik niet meer zwanger worden vandaar ook dat tussen de 2 jongsten maar 18 mnd zit
Mijn kinderen liggen qua leeftijd nogal uit elkaar ( de oudste is 15) dus ik heb ze niet allemaal tegelijk aan t studeren dus daar maak ik me ook helemaal niet druk om. Van de kinderbijslag die ik krijg zet ik altijd direct ¤ 600 op mn spaarrekening dus aan t begin van het nieuwe schooljaar hebben we dan voor de scholen al een flink bedrag aan de kant staan , daar lukt het ons makkelijk mee
Verder waren hier geen praktische problemen, we woonden al ruim, hebben 5 slaapkamers, 2 auto's dus mobiel genoeg. Eigenlijk moesten we alleen een grotere auto en eethoektafel aanschaffen dus dat was voor ons geen reden om te twijfelen of om t niet te doen
Ik heb er een paar "zorgenkindjes" tussen zitten dus het is niet altijd even makkelijk maar ik ben uiteraard overgelukkig met mijn 5-tal en zou het niet anders doen als het over mocht
woensdag 30 januari 2008 om 16:32
Owww ik zou er ook graag 4 willen maar eerst even genieten van de tweede (nu bijna 8 wkn, oudste is 13 maanden) dan beginnen voor een derde en misschien, héél misschien een 4e... ligt aan mn man die denkt niet dat ie dr 4 wilt...
Je hebt volgens mij niets aan deze info maar jaa...
xx
Je hebt volgens mij niets aan deze info maar jaa...
xx
anoniem_6181 wijzigde dit bericht op 30-01-2008 16:33
Reden: spelfouten!
Reden: spelfouten!
% gewijzigd
donderdag 31 januari 2008 om 09:45
Ik herken je twijfels, ik ben er ook erg mee bezig. Ik vind vooral gezondheid een issue. Heb heel erg het gevoel het lot te tarten. (ik heb er dus ook al drie).
Ik weet zeker dat als ik er voor zou gaan ik al die twijfels zo kwijt zou zijn.
Ben je er al uit Smoesie? Nou, zo snel zal dat wel niet gaan. Hoe oud ben jij? Ik ben net 37 geworden. Ik vind het dus wel een beetje nu of nooit.
Pimpel en FantasicF, klinkt goed jullie verhalen!
Ik weet zeker dat als ik er voor zou gaan ik al die twijfels zo kwijt zou zijn.
Ben je er al uit Smoesie? Nou, zo snel zal dat wel niet gaan. Hoe oud ben jij? Ik ben net 37 geworden. Ik vind het dus wel een beetje nu of nooit.
Pimpel en FantasicF, klinkt goed jullie verhalen!
donderdag 31 januari 2008 om 12:33
Tja een leeftijdsgrens, Digijuf. Eigenlijk had ik die op 37, maar dan moet ik dus echt binnen twee maanden ofzo zwanger zijn. En we hebben nog niet eens de beslissing genomen. Dus dan 38? Voor mijzelf dan he.
Heb jij een grens? En wat heeft jou doen besluiten er toch voor te gaan, echt het gevoel? Wel heel leuk voor je!
Heb jij een grens? En wat heeft jou doen besluiten er toch voor te gaan, echt het gevoel? Wel heel leuk voor je!
donderdag 31 januari 2008 om 13:29
Bij mijn 3e had ik echt als grens dat ik op mijn 36e zwanger wilde zijn. En dat is gelukt. Eigenlijk wilde ik er meteen wel een 4e achteraan, maar dat leek me niet verstandig, om allerlei redenen. Nr. 3 is nu anderhalf en wil ik heel graag weer zwanger worden. Mijn grens ligt nu op tja... 38 eigenlijk, dus dat betekent komend jaar zwanger worden. Ik denk dat, als ik komend jaar niet zwanger word, ik mezelf te oud vind worden.
En waarom een 4e? Ja, heel gevoelsmatig, dat ik het zo leuk vind en het graag nog 1x wil meemaken. Maar ook wel een rationele afweging, omdat het voor de jongste wel goed is. Anders wordt zij echt zo'n nakomertje en blijft ze 'alleen' achter, als haar groe zussen het huis uit gaan.
En waarom een 4e? Ja, heel gevoelsmatig, dat ik het zo leuk vind en het graag nog 1x wil meemaken. Maar ook wel een rationele afweging, omdat het voor de jongste wel goed is. Anders wordt zij echt zo'n nakomertje en blijft ze 'alleen' achter, als haar groe zussen het huis uit gaan.
donderdag 31 januari 2008 om 20:03
Nou meiden, mijn leeftijd speelt wel degelijk mee. Ik ben net 37 geworden, en ook ik had gezegd "leeftijdgrens 36". Mijn jongste is net binnen die grens gekomen. Maar ik moet zeggen dat ik die grens nu wel aan het opschuiven ben. Boven de 40 zowiezo niet meer. Maar voor die tijd....
Ik heb ook een beetje het gevoel dat ik het lot aan het tarten ben. Slaat eigenlijk nergens op. Ik heb 3 gezonde kinderen, dus waarom de 4e niet? Maar ja, ben nu ook een beetje ouder. Ben ook wel bang dat de zwangerschap erg zwaar zal worden. Van de 3e was ik heel erg moe. Heb ook vreselijk veel harde buiken gehad. Al vanaf het begin. En toen waren mijn andere 2 kids al wat groter. Nu zal ik ook nog een kleintje hebben rondlopen. Ben een beetje bang dat ik dat niet ga trekken. Aan de andere kant, het is maar 9 maanden. Dus ook hier alom twijfel. Ik word er gek van.
En nu speelt het financiele ook wel een rol. We hebben een akkefietje wat ons nogal veel geld kan gaan kosten. Dus ik wil eerst afwachten hoe dat gaat lopen. Maar dan ben ik wel weer een half jaar verder. En die leeftijd, die dringt dus ook wel.
Iry, ik kan wel wat in jouw verhaal vinden hoor. Wanneer houdt dat gekriebel op. Ik denk persoonlijk als ik de grens van 40 over ben. Dan is het voor mij echt niet meer 'done'. Maar doordat ik nu 37 ben, is het inderdaad erop of eronder. Als we nog een kindje willen, dan moet het echt nu. Een half jaar ga ik mezelf geven denk ik. Als ik er dan nog steeds zo naar verlang, dan gaan we ervoor. Zo niet, dan ga ik het hoofdstuk 'dikke buik' echt afsluiten. Maar een half jaar duurt nog zo lang....... En wie zegt dat ik dan direct zwanger ben. Waarschijnlijk niet. Bij de laatste 2 was ik niet binnen het halve jaar zwanger.
Digijuf, hoe oud zijn jouw oudste kids? Ik heb ook wel zoiets dat het nog wel leuk is voor de jongste. En heel erg tof voor je dat je uit de twijfels bent. Ik wou dat ik zover was. Maar ik moet wel zeggen dat ik toch met de dag meer overtuigd raak. Alleen dat financiele gedoe, daar zit ik nog wel mee. En ik baal ook als een stekker dat dat de reden moet zijn dat we er niet voor zouden gaan.
Ik heb ook een beetje het gevoel dat ik het lot aan het tarten ben. Slaat eigenlijk nergens op. Ik heb 3 gezonde kinderen, dus waarom de 4e niet? Maar ja, ben nu ook een beetje ouder. Ben ook wel bang dat de zwangerschap erg zwaar zal worden. Van de 3e was ik heel erg moe. Heb ook vreselijk veel harde buiken gehad. Al vanaf het begin. En toen waren mijn andere 2 kids al wat groter. Nu zal ik ook nog een kleintje hebben rondlopen. Ben een beetje bang dat ik dat niet ga trekken. Aan de andere kant, het is maar 9 maanden. Dus ook hier alom twijfel. Ik word er gek van.
En nu speelt het financiele ook wel een rol. We hebben een akkefietje wat ons nogal veel geld kan gaan kosten. Dus ik wil eerst afwachten hoe dat gaat lopen. Maar dan ben ik wel weer een half jaar verder. En die leeftijd, die dringt dus ook wel.
Iry, ik kan wel wat in jouw verhaal vinden hoor. Wanneer houdt dat gekriebel op. Ik denk persoonlijk als ik de grens van 40 over ben. Dan is het voor mij echt niet meer 'done'. Maar doordat ik nu 37 ben, is het inderdaad erop of eronder. Als we nog een kindje willen, dan moet het echt nu. Een half jaar ga ik mezelf geven denk ik. Als ik er dan nog steeds zo naar verlang, dan gaan we ervoor. Zo niet, dan ga ik het hoofdstuk 'dikke buik' echt afsluiten. Maar een half jaar duurt nog zo lang....... En wie zegt dat ik dan direct zwanger ben. Waarschijnlijk niet. Bij de laatste 2 was ik niet binnen het halve jaar zwanger.
Digijuf, hoe oud zijn jouw oudste kids? Ik heb ook wel zoiets dat het nog wel leuk is voor de jongste. En heel erg tof voor je dat je uit de twijfels bent. Ik wou dat ik zover was. Maar ik moet wel zeggen dat ik toch met de dag meer overtuigd raak. Alleen dat financiele gedoe, daar zit ik nog wel mee. En ik baal ook als een stekker dat dat de reden moet zijn dat we er niet voor zouden gaan.
donderdag 31 januari 2008 om 22:19
Ik ben echt dol op baby's, maar ik weet wel dat het gekriebel om er nog meer te krijgen echt over zal zijn als ik een 4e mocht krijgen. Dan heb ik mijn droom vervuld. Klinkt pathetisch, he? Maar ik wist dat altijd heel zeker, dat ik 4 kinderen wilde. Ben wel een tijdje van die wens 'af' geweest, toen mijn oudste dochters wat ouder werden en de omstandigheden er niet naar waren. Maar toen het toch weer begon te kriebelen, wist ik dat ik er het liefste nog 2 kinderen erbij wilde.
Mijn oudste dochters zijn 18 en 13.
Mijn oudste dochters zijn 18 en 13.
donderdag 31 januari 2008 om 22:48
Ik heb ook wel een beetje dat de jongste zo alleen achter blijft dadelijk.
De oudste twee bij mij zijn 18 en 11.
De jongste is van mijn nieuwe vriend en mij samen en ik had dit best nog wel een keer met hem willen beleven.
Maar ik heb altijd geroepen dat ik twee kids wilde. Ik heb er nu drie. Ik heb ook altijd gezegd na mijn 35 geen zwangerschappen meer,dus als ik die regel hanteer is het hoofdstuk sluiten.
En ach..het is ook wel een gesloten hoofdstuk.
Ik vind mijn gezin best een hele kluif.
Ik ben zelf niet gezond en sta niet zo stevig in mijn schoenen,dus het is op zich al bijzonder dat ik dit gezin draaiende houd (nou ja,met hèèl veel hulp om mij heen).
Het is gewoon verstandig om het boek dicht te gooien.
Ik heb gewoon nog van die zwakke momenten.
De oudste twee bij mij zijn 18 en 11.
De jongste is van mijn nieuwe vriend en mij samen en ik had dit best nog wel een keer met hem willen beleven.
Maar ik heb altijd geroepen dat ik twee kids wilde. Ik heb er nu drie. Ik heb ook altijd gezegd na mijn 35 geen zwangerschappen meer,dus als ik die regel hanteer is het hoofdstuk sluiten.
En ach..het is ook wel een gesloten hoofdstuk.
Ik vind mijn gezin best een hele kluif.
Ik ben zelf niet gezond en sta niet zo stevig in mijn schoenen,dus het is op zich al bijzonder dat ik dit gezin draaiende houd (nou ja,met hèèl veel hulp om mij heen).
Het is gewoon verstandig om het boek dicht te gooien.
Ik heb gewoon nog van die zwakke momenten.
vrijdag 1 februari 2008 om 09:34
Hier dus nog zo'n twijfelende muts. Ik heb 3 heerlijke gezonde knullen van 5 1/2, bijna 4 en 7 mnd. Vanaf dat de derde is geboren, verlangde ik al naar een vierde. Ook omdat de oudste twee (ze schelen 22 mnd) heel veel met elkaar optrekken en veel met elkaar spelen (en natuurlijk ook ruzie maken). Dat wil ik voor mijn derde ook. Klinkt suf, want de kans zit er natuurlijk ook in dat ze elkaar niet kunnen uitstaan. Hier echter ook het feit dat ik nu 36 ben, 3 gezonde kinderen heb en bang ben het noodlot te tarten. Aan de andere kant vind ik een groot gezin gewoonweg geweldig, wel druk, maar geweldig. Dus, twijfel, twijfel...
Even off-topic: FantasticF, was jij niet eerder blindje? Ik heb je verhalen nl. altijd met belangstelling gevolgd. Indien je het bent: gefeliciteerd met je dochter (nouja, als je het niet bent natuurlijk ook gefeliciteerd...).
Even off-topic: FantasticF, was jij niet eerder blindje? Ik heb je verhalen nl. altijd met belangstelling gevolgd. Indien je het bent: gefeliciteerd met je dochter (nouja, als je het niet bent natuurlijk ook gefeliciteerd...).
vrijdag 1 februari 2008 om 10:50
Vraagje aan alle mama's met 3 kindjes: hoe doen jullie het thuis zijn jullie fulltime huismama's of werken jullie ook erbij? Reden voor mijn vraag eigenlijk is, dat ik graag een 3e kindje zou willen, maar ook 3 dagen in de week werk. (vriend 5 dagen). Is dit wel te combineren?? Met alle clubjes, school, verjaardagen etc ik noem maar wat.
vrijdag 1 februari 2008 om 14:51
Ik neem aan dat ik ook mag antwoorden? Ook al heb ik er 4?
Ik werk er 26 uur bij en vond dit met drie uitstekend te doen, met 4 gaat het ook nog wel. Nu ze ouder worden en inderdaad zwemles en clubjes enzo hebben vind ik het wel lastiger worden. Soms is het echt stressen, komen we net uit werk, schrokken een paar happen naar binnen en hóp weer op de fiets naar zwembad of voetbalveld.
Maar ik werk ook verder van huis, ik denk dat als ik dichter in de buurt zou werken het al makkelijker zou worden.
Ik werk er 26 uur bij en vond dit met drie uitstekend te doen, met 4 gaat het ook nog wel. Nu ze ouder worden en inderdaad zwemles en clubjes enzo hebben vind ik het wel lastiger worden. Soms is het echt stressen, komen we net uit werk, schrokken een paar happen naar binnen en hóp weer op de fiets naar zwembad of voetbalveld.
Maar ik werk ook verder van huis, ik denk dat als ik dichter in de buurt zou werken het al makkelijker zou worden.
vrijdag 1 februari 2008 om 16:22
Ik vind het tot nu toe best goed te doen, met drie. Ik werk er ook drie dagen bij. Zeker is het af en toe best aanpoten, maar dat is met twee ook denk ik. Ja met drie iets meer natuurlijk. Het is een beetje wat je kunt hebben, ik hou wel van druk eigenlijk.
Mijn kinderen zijn (bijna) 6, 4, en (bijna) 2, dus vooralsnog zit alleen de oudste op zwemles, verder nog geen clubjes. Het zal ongetwijfeld nog wat drukker worden straks.
En toch wil ik er zo graag nog eentje bij...
Mijn kinderen zijn (bijna) 6, 4, en (bijna) 2, dus vooralsnog zit alleen de oudste op zwemles, verder nog geen clubjes. Het zal ongetwijfeld nog wat drukker worden straks.
En toch wil ik er zo graag nog eentje bij...
zondag 3 februari 2008 om 13:21
Nou, ik moet zeggen dat de clubjes en zwemles wel stressen zijn soms. Aan de andere kant maak ik er ook maar weer wat gezelligs van. Zijn een beetje mijn uitjes. Want echt veel tijd voor mezelf heb ik niet meer. Althans, ik ga zelf niet veel weg. Ben al lang blij dat ik op de bank kan hangen. En aangezien ik nu zo leef, zal het met 4 wel niet veel anders zijn, toch...?
Iry en Digijuf, jullie waren er vroeg bij. En dan toch weer helemaal opnieuw beginnen. Leuk hoor. Zijn de oudste dochters niet ook een beetje moeder?
Ik heb wel een klein balletje opgegooid naar mijn oudsten, en die willen nog erg graag een broertje/zusje. Dus aan hun zal het niet liggen.
Ik werk zelf 16 uur, en dat vind ik eigenlijk wel genoeg. Ik vind de tijd dat ik thuis kom van mijn werk niet zo leuk. Vreselijk hectisch, dus meer dagen hoeft even niet. Moet ik wel zeggen dat ik steeds roep 'als de kinders allemaal naar school zijn, ga ik meer werken'. Dat zou ik dan nog even kunnen opschuiven....
Leentje1971, 3 jongens he, zou je niet toch ook wel graag een meisje willen hebben? Ik heb ook 3 jongens, en dat speelt misschien ook wel een klein beetje mee. Dat ik zo graag een meisje zou willen. Maar dat is niet de 'hoofdreden' voor mijn wens, maar het speelt wel mee. Al ga ik ervan uit dat mocht het zover zijn, het toch wel weer een jongen wordt. Geeft niet, gezellig al die jongens (maken wel een hoop lawaai trouwens)
Iry en Digijuf, jullie waren er vroeg bij. En dan toch weer helemaal opnieuw beginnen. Leuk hoor. Zijn de oudste dochters niet ook een beetje moeder?
Ik heb wel een klein balletje opgegooid naar mijn oudsten, en die willen nog erg graag een broertje/zusje. Dus aan hun zal het niet liggen.
Ik werk zelf 16 uur, en dat vind ik eigenlijk wel genoeg. Ik vind de tijd dat ik thuis kom van mijn werk niet zo leuk. Vreselijk hectisch, dus meer dagen hoeft even niet. Moet ik wel zeggen dat ik steeds roep 'als de kinders allemaal naar school zijn, ga ik meer werken'. Dat zou ik dan nog even kunnen opschuiven....
Leentje1971, 3 jongens he, zou je niet toch ook wel graag een meisje willen hebben? Ik heb ook 3 jongens, en dat speelt misschien ook wel een klein beetje mee. Dat ik zo graag een meisje zou willen. Maar dat is niet de 'hoofdreden' voor mijn wens, maar het speelt wel mee. Al ga ik ervan uit dat mocht het zover zijn, het toch wel weer een jongen wordt. Geeft niet, gezellig al die jongens (maken wel een hoop lawaai trouwens)
zondag 3 februari 2008 om 15:22
Ik waak er wel voor dat ze niet een opvoedende rol krijgen! Een beetje 'meezorgen' doen ze natuurlijk wel vanuit zichzelf, maar dan wel de leuke dingen: boekje voorlezen, stoeien, drinken geven. Zodra er een poepluier in zicht is, of een ander vervelend klusje dan zijn ze ver uit de buurt 
(en terecht hoor!). Ze genieten er wel heel erg van, vinden het heel leuk om zo'n kleintje in huis te hebben.
Ik werk trouwens ook 2 dagen ernaast. Dat vind ik wel goed te doen (en ook fijn, om dat stukje 'van mezelf' te hebben). Ellende van halen en brengen heb ik gelukkig niet meer, met de oudste meiden. Maar ik merk dat ik toch ook weinig tijd voor mezelf over houd. Het huishouden vind ik met kinderen veel werk (vooral de was!). Maar ik denk niet dat er veel verschil is tussen 3 of 4 kinderen, wat betreft het huishouden. Ik probeer wel bewust dingen voor mezelf te plannen. En zolang dat af en toe lukt, kan ik ook erg genieten van mijn gezin! Ik ben ook iemand die het gewoon leuk vindt om kinderen om zich heen te hebben.
(en terecht hoor!). Ze genieten er wel heel erg van, vinden het heel leuk om zo'n kleintje in huis te hebben. Ik werk trouwens ook 2 dagen ernaast. Dat vind ik wel goed te doen (en ook fijn, om dat stukje 'van mezelf' te hebben). Ellende van halen en brengen heb ik gelukkig niet meer, met de oudste meiden. Maar ik merk dat ik toch ook weinig tijd voor mezelf over houd. Het huishouden vind ik met kinderen veel werk (vooral de was!). Maar ik denk niet dat er veel verschil is tussen 3 of 4 kinderen, wat betreft het huishouden. Ik probeer wel bewust dingen voor mezelf te plannen. En zolang dat af en toe lukt, kan ik ook erg genieten van mijn gezin! Ik ben ook iemand die het gewoon leuk vindt om kinderen om zich heen te hebben.
