Kinderen
alle pijlers
Nog een 4e kindje?
dinsdag 29 januari 2008 om 13:17
Hallo medeforummers!
Ik ben een mama van al 3 prachtige kindertjes en nu kriebelt het zo enorm, maar er is ook een heleboel twijfel....Ik (wij) zouden eigenlijk best nog wel een kindje erbij willen, maar....daar gaan we: leeftijd, geld, woning, gezondheid enzovoort. Allemaal rationele 'problemen', maar evenmin wel reeel.
Zijn er medetwijfelaars onder jullie die wel een klankbord kunnen gebruiken? Ik wel!
Ik ben een mama van al 3 prachtige kindertjes en nu kriebelt het zo enorm, maar er is ook een heleboel twijfel....Ik (wij) zouden eigenlijk best nog wel een kindje erbij willen, maar....daar gaan we: leeftijd, geld, woning, gezondheid enzovoort. Allemaal rationele 'problemen', maar evenmin wel reeel.
Zijn er medetwijfelaars onder jullie die wel een klankbord kunnen gebruiken? Ik wel!
woensdag 13 februari 2008 om 09:56
woensdag 13 februari 2008 om 21:07
Hallo,
ik heb 2 kindjes van 6,5 en 2 en ik twijffel heel erg over een derde. mijn man wilt het liefst dat ik vandaag nog de implanon laat weghalen,maar allebei onze zoons hebben tot ongeveer hun tweede jaar s'nachts niet doorgeslapen.Nu we dan eindelijk weer heerlijk kunnen doorslapen zouden we weer opnieuw gaan beginnen...aangezien ik 33 ben en ik ook nog eens twijffel over hoeveel jaar er tussen de kindjes moet zitten (ik bedoel het is fijn als de jongste dan op school zit bv,maar voor hem zelf is het weer leuker als er niet teveel tussen zit)pfffff...ik wordt er moe van. De ene dag wil ik het heeel graag en de andere dag denk ik: "nee,het is fijn dat ze weer wat groter worden,het is goed zo". HELP!! Ik kom er zo niet uit! Btw,mijn man heeft alle geduld van de wereld en zelfs als ik helemaal niet meer wil,heeft hij daar vrede mee,dus dat is wel fijn.
ik heb 2 kindjes van 6,5 en 2 en ik twijffel heel erg over een derde. mijn man wilt het liefst dat ik vandaag nog de implanon laat weghalen,maar allebei onze zoons hebben tot ongeveer hun tweede jaar s'nachts niet doorgeslapen.Nu we dan eindelijk weer heerlijk kunnen doorslapen zouden we weer opnieuw gaan beginnen...aangezien ik 33 ben en ik ook nog eens twijffel over hoeveel jaar er tussen de kindjes moet zitten (ik bedoel het is fijn als de jongste dan op school zit bv,maar voor hem zelf is het weer leuker als er niet teveel tussen zit)pfffff...ik wordt er moe van. De ene dag wil ik het heeel graag en de andere dag denk ik: "nee,het is fijn dat ze weer wat groter worden,het is goed zo". HELP!! Ik kom er zo niet uit! Btw,mijn man heeft alle geduld van de wereld en zelfs als ik helemaal niet meer wil,heeft hij daar vrede mee,dus dat is wel fijn.
donderdag 14 februari 2008 om 08:39
Digijuf, maar jij had de beslissing al wel genomen toch, om ervoor te gaan? Ben haast jaloers op je.
Ik vind dat gedub (ik zei het al eerder) best irritant. 1 ding is zeker, als ik wel voor ga, krijg ik niet spijt (want je hebt nu eenmaal nooit spijt als het kind er eenmaal is). Als we het niet doen heb ik vast vaak wel spijt. Maar wat is spijt, er zijn wel meer dingen spijtig. En er zijn toch best veel argumenten om het niet te doen. Vooral practische. En inderdaad de gezondheidsrisico's. Overigs heb ik dat niet zozeer vanwege mijn leeftijd hoor. Ik ben gewoon altijd heel bang voor ziektes ed, en het is toch weer iemand erbij om je zorgen over te maken zeg maar. En het kindje moet eerst maar weer eens gezond op de wereld worden gezet. Blablabla.....heen en weer.
Voor de meiden die over een derde zitten te dubben. Tja, beetje hetzelfde verhaal he. Voors en tegens, wat past in je leven. Ik heb zelf over de derde ook best lang getwijfeld maar kan volmondig zeggen dat ik het superleuk vind. Niet alleen omdat ik mijn derde kindje natuurlijk geweldig vind, maar ook de rest. Hoe die drie met elkaar omgaan bijvoorbeeld. En ik hou dus wel van de drukte.
Ik vind dat gedub (ik zei het al eerder) best irritant. 1 ding is zeker, als ik wel voor ga, krijg ik niet spijt (want je hebt nu eenmaal nooit spijt als het kind er eenmaal is). Als we het niet doen heb ik vast vaak wel spijt. Maar wat is spijt, er zijn wel meer dingen spijtig. En er zijn toch best veel argumenten om het niet te doen. Vooral practische. En inderdaad de gezondheidsrisico's. Overigs heb ik dat niet zozeer vanwege mijn leeftijd hoor. Ik ben gewoon altijd heel bang voor ziektes ed, en het is toch weer iemand erbij om je zorgen over te maken zeg maar. En het kindje moet eerst maar weer eens gezond op de wereld worden gezet. Blablabla.....heen en weer.
Voor de meiden die over een derde zitten te dubben. Tja, beetje hetzelfde verhaal he. Voors en tegens, wat past in je leven. Ik heb zelf over de derde ook best lang getwijfeld maar kan volmondig zeggen dat ik het superleuk vind. Niet alleen omdat ik mijn derde kindje natuurlijk geweldig vind, maar ook de rest. Hoe die drie met elkaar omgaan bijvoorbeeld. En ik hou dus wel van de drukte.
donderdag 14 februari 2008 om 20:47
En ik ben van sept 71, dus ik moet dan maar de minste haast hebben???? 
Mijn jongste is trouwens pas 7,5 maanden. De andere 2 bijna 4 en ruim 5,5.
tja, ik denk inderdaad dat de wens voor een derde net als de wens voor een vierde is (en nee, echt geen vijfde!!!!). Met als voordeel van de derde dat het nog allemaal in een gewone auto past en bij 4 dus niet meer.
Ik weet dat ik er in principe wel uit ben, alleen moet ik nu nog wachten vanwege een beetje plannen met de verjaardagen
Klinkt erg verwend. Ik weet het, maar de jongens liggen met alledrie de verjaardagen maar 8 weken (de eerste tot en met de laatste en tussendoor is papa ook nog jarig, én opa en oma ook nog 'ns...) uit elkaar...
Zo, ga naar mijn mannetje toe.
Liefs, Leen
Mijn jongste is trouwens pas 7,5 maanden. De andere 2 bijna 4 en ruim 5,5. tja, ik denk inderdaad dat de wens voor een derde net als de wens voor een vierde is (en nee, echt geen vijfde!!!!). Met als voordeel van de derde dat het nog allemaal in een gewone auto past en bij 4 dus niet meer.
Ik weet dat ik er in principe wel uit ben, alleen moet ik nu nog wachten vanwege een beetje plannen met de verjaardagen
Klinkt erg verwend. Ik weet het, maar de jongens liggen met alledrie de verjaardagen maar 8 weken (de eerste tot en met de laatste en tussendoor is papa ook nog jarig, én opa en oma ook nog 'ns...) uit elkaar... Zo, ga naar mijn mannetje toe.
Liefs, Leen
donderdag 14 februari 2008 om 21:33
Leentje: ik moest echt ff goed lezen, want ik dacht dus dat je er ook nog een van 2 had, dus ik maar tellen 'he, dan heeft ze er toch al ?'
Ja, ik heb de beslissing al wel genomen, maar dan komt daar (erg he) weer een nieuwe twijfel voor in de plaats: zou het nog wel lukken om zwanger te worden? Als het niet lukt, mag ik heel toch blij zijn, want ik heb 3 geweldige meiden. Maar ik wil een kwartet!
Ja, ik heb de beslissing al wel genomen, maar dan komt daar (erg he) weer een nieuwe twijfel voor in de plaats: zou het nog wel lukken om zwanger te worden? Als het niet lukt, mag ik heel toch blij zijn, want ik heb 3 geweldige meiden. Maar ik wil een kwartet!
zondag 17 februari 2008 om 16:41
Ja Digi, dat komt er ook nog bij. Het is 3x vrij snel "raak" geweest, maar dat houdt niet in, dat het nu ook weer zo zal zijn. Dus dan heb ik voor mezelf weer de vraag: tot hoe lang (lees tot welke leeftijd) wil ik het proberen???? Maar ja, eerst maar eens proberen.
Enne, een kwartet lijkt me ook geweldig leuk (ook al ben ik ontzettend trots en gelukkig met mijn 3 heerlijke knullen!!!)!!!
Enne, een kwartet lijkt me ook geweldig leuk (ook al ben ik ontzettend trots en gelukkig met mijn 3 heerlijke knullen!!!)!!!
maandag 18 februari 2008 om 10:24
Leentje, ik denk niet dat je het voor het zeggen hebt in welke periode je kindje geboren zal worden. Al schijnt het wel zo te zijn dat je over het algemeen in een bepaalde periode van het jaar het meest vruchtbaar bent. En ik zou zo zeggen dat dat bij jou helemaal opgaat. Dus wrschlijk wordt deze spruit dan ook weer in dezelfde periode geboren. Ha, ha, we zullen zien.....
Digijuf, waarom zou je niet zwanger worden. Het is de vorige 3 keer toch ook gelukt? Ik denk niet dat je je daar al te druk over hoeft te maken. Maar inderdaad, je weet maar nooit....
Ik heb maar 1 eierstok, 1 verwijdert na mijn 1e kindje. En de laatste 2 zijn dan ook niet zomaar gekomen. Het heeft denk ik een half jaartje geduurd. Dus als ik er nu weer voor zou gaan, ga ik uit van een half jaar.
Maar er loopt bij ons nog een vervelend financieel probleem. En ik ben zo bang dat ik teveel stress daarvan heb. Wat gewoon niet goed is voor het kindje, maar ook niet voor mij. Ik durf een zwangerschap daardoor nog niet goed aan. Plus dat ik ook een beetje een hypochonder ben (ja, ja, vind ik heel erg om toe te geven) En Laki, ik snap je, nu gaat alles goed met de kinders, maar owee als er iets is. Daar kan ik ook moeilijk mee omgaan. En dan heb je er nog een waar je je druk om kan gaan maken. Maar dat zou niet een reden moeten zijn om er niet aan te beginnen. Toch?
Digijuf, waarom zou je niet zwanger worden. Het is de vorige 3 keer toch ook gelukt? Ik denk niet dat je je daar al te druk over hoeft te maken. Maar inderdaad, je weet maar nooit....
Ik heb maar 1 eierstok, 1 verwijdert na mijn 1e kindje. En de laatste 2 zijn dan ook niet zomaar gekomen. Het heeft denk ik een half jaartje geduurd. Dus als ik er nu weer voor zou gaan, ga ik uit van een half jaar.
Maar er loopt bij ons nog een vervelend financieel probleem. En ik ben zo bang dat ik teveel stress daarvan heb. Wat gewoon niet goed is voor het kindje, maar ook niet voor mij. Ik durf een zwangerschap daardoor nog niet goed aan. Plus dat ik ook een beetje een hypochonder ben (ja, ja, vind ik heel erg om toe te geven) En Laki, ik snap je, nu gaat alles goed met de kinders, maar owee als er iets is. Daar kan ik ook moeilijk mee omgaan. En dan heb je er nog een waar je je druk om kan gaan maken. Maar dat zou niet een reden moeten zijn om er niet aan te beginnen. Toch?
maandag 18 februari 2008 om 10:49
Smoes we kunnen elkaar dan de hand schudden. Ik ben een vreselijke hypochonder. Dit is ook begonnen met het kinderen krijgen en is voor een deel ook wel hormonaal. In die zin, ik heb het bijvoorbeeld erger voordat ik ongesteld moet worden. Soms is het echt extreem. Ik ben voor mezelf bang, maar ook voor de kinderen, en voor mijn man. Ik heb het gelukkig nu vrij goe ddonder controle, dat ik niet meer voor ieder pijntje in de stress schiet zeg maar. Maar een zwangerschap is natuurlijk weer zo'n hormonale toestand, en ook minimaal het eerste jaar daarna, dan ben ik ongetwijfeld weer een stuk instabieler.
Is je financiele probleem binnen nu en afzienbare tijd op te lossen Smoesie? Anders moet je vooral ermee om leren gaan denk ik. Proberen er niet over te stressen, zeker niet als je weer zwanger bent.
Om eerlijk te zijn, momenteel zit ik toch weer heel erg te denken om het bij deze drie te laten. Maar kan morgen weer anders zijn. Het zal nu in ieder geval wel snel besloten moeten worden, want heb echt geen zin om nog twee jaar zo te twijfelen.
Is je financiele probleem binnen nu en afzienbare tijd op te lossen Smoesie? Anders moet je vooral ermee om leren gaan denk ik. Proberen er niet over te stressen, zeker niet als je weer zwanger bent.
Om eerlijk te zijn, momenteel zit ik toch weer heel erg te denken om het bij deze drie te laten. Maar kan morgen weer anders zijn. Het zal nu in ieder geval wel snel besloten moeten worden, want heb echt geen zin om nog twee jaar zo te twijfelen.
dinsdag 19 februari 2008 om 15:01
Laki, 2 jaar is een hele tijd. Misschien moet je voor jezelf een termijn stellen. Als je binnen dat termijn nog veel twijfels hebt moet je het niet doen. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan....
Hypochonderen is niet leuk. Ik heb er op het moment wel veel last van. Maar dan vooral voor mezelf. Dat is nou juist het vreemde. Bij een ander kan ik heel nuchter zijn, ook bij mijn kinderen. Maar wat mezelf betreft is het een ramp. Maar ik heb me trouwens altijd super gevoeld tijdens de zwangerschappen, had ik er toch minder last van. Dus daarom hoef ik het niet te laten. Maar ook dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ons financiele schermutselingetje duurt niet al te lang meer, hoop ik. Maar de gevolgen kunnen wel eens heel groot zijn. Vandaar dat ik toch echt wil wachten totdat dat achter de rug is.
Ik heb echt zoiets van, als dat goed gaat, dan ga ik ervoor. Voel alweer bijna zo'n frummelend mensje in mijn buik.....
Hypochonderen is niet leuk. Ik heb er op het moment wel veel last van. Maar dan vooral voor mezelf. Dat is nou juist het vreemde. Bij een ander kan ik heel nuchter zijn, ook bij mijn kinderen. Maar wat mezelf betreft is het een ramp. Maar ik heb me trouwens altijd super gevoeld tijdens de zwangerschappen, had ik er toch minder last van. Dus daarom hoef ik het niet te laten. Maar ook dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ons financiele schermutselingetje duurt niet al te lang meer, hoop ik. Maar de gevolgen kunnen wel eens heel groot zijn. Vandaar dat ik toch echt wil wachten totdat dat achter de rug is.
Ik heb echt zoiets van, als dat goed gaat, dan ga ik ervoor. Voel alweer bijna zo'n frummelend mensje in mijn buik.....
dinsdag 26 februari 2008 om 08:44
Ik heb er "nog maar" twee, maar ik wil ook graag een derde en misschien nog wel een vierde. Op dit moment zijn wij bezig met een baan in het buitenland en hebben we nu even alles on hold gezet. Mijn oudste is nu net vier jaar oud en de jongste 2,5 jaar. Het lijkt mij zeker te doen nu de oudste op de kleuterschool zit en de jongste op de creche. Maarja, die verhuizing gaat er nog aankomen... Ook wil ik het liefst een kindje in het voorjaar of vroege zomer, zodat het wat makkelijker is om je bed uit te komen. Ik vond dat een heel verschil namelijk met de eerste twee. :-) Ook ik voel me echt super tijdens zwangerschappen, als de eerste veertien vermoeiende weken voorbij zijn (ben wel eens in slaap gevallen op mijn werk... gewoon achter mijn bureau). Heerlijk om het verlangen naar nog een kindje eens te kunnen ventileren; meestal krijg je toch rare opmerkingen van 'zou je dat wel doen, nu ben je bijna vrij...', maar er kunnen wel dertig redenen zijn om niet zwanger te worden, er hoeft er maar een te zijn om het wel te doen, en die komt uit je hart. :-)
dinsdag 26 februari 2008 om 08:48
Hier nog een twijfelaar!
Wij hadden altijd de wens van 4 kindjes, maar na de 3e was het wel goed, dacht ik.... eerst nog wel een tijdje getwijfeld, maar nu ze de bewerkelijke leeftijd van 1 1/2 heeft, had ik echt zoiets van het is goed zo!
Maar sinds dit weekend zijn er weer twijfels, zucht, word soms gek van mezelf...
Ik weet het niet, het is nu ook al druk, dus die ene erbij maakt niks meer uit, maar ja, dan moet ik wel andere auto, begin nu net weer een beetje tijd voor mezelf te krijgen...maar nog 1x zo'n klein hummeltje erbij is ook wel weer heel leuk!
En dan later 4 van die pubers aan tafels lijkt me ook gezellig....
Ach, ik heb nog even om te twijfelen, ben nu 35, dus nog 2 jaar en dan moet ik het maar zeker weten...
Wij hadden altijd de wens van 4 kindjes, maar na de 3e was het wel goed, dacht ik.... eerst nog wel een tijdje getwijfeld, maar nu ze de bewerkelijke leeftijd van 1 1/2 heeft, had ik echt zoiets van het is goed zo!
Maar sinds dit weekend zijn er weer twijfels, zucht, word soms gek van mezelf...
Ik weet het niet, het is nu ook al druk, dus die ene erbij maakt niks meer uit, maar ja, dan moet ik wel andere auto, begin nu net weer een beetje tijd voor mezelf te krijgen...maar nog 1x zo'n klein hummeltje erbij is ook wel weer heel leuk!
En dan later 4 van die pubers aan tafels lijkt me ook gezellig....
Ach, ik heb nog even om te twijfelen, ben nu 35, dus nog 2 jaar en dan moet ik het maar zeker weten...
dinsdag 26 februari 2008 om 12:29
Smoesie, toch weer gaan twijfelen? Hoe herkenbaar. Tja, die aandacht verdelen. Ik merk dat mijn twee oudsten zichzelf veel beter kunnen vermaken, thuis dan. Aan de andere kant heb je wel weer meer te maken met afspraakjes en clubjes, waar ik iedere keer taxichauffeur mag spelen.
Ik vraag me af of het heel veel uitmaakt, drie of vier, druk is het toch al.
en nog 2 twijfelaars.
4 pubers aan tafel, klinkt erg leuk, aan de andere kant, ook wel een beetje eng!
Ik vraag me af of het heel veel uitmaakt, drie of vier, druk is het toch al.
en nog 2 twijfelaars.
4 pubers aan tafel, klinkt erg leuk, aan de andere kant, ook wel een beetje eng!
dinsdag 26 februari 2008 om 13:41
Ik ben er nu uit. We gaan voor een vierde. Maar om een beetje te kunnen "plannen" m.b.t. de evt. zwangerschap, beginnen we pas eind november. Dan weet ik zeker dat er geen in mei/juni/juli-kindje komt. En mocht het tot volgend jaar juli niet raak zijn, dan stoppen we weer een paar maanden (als dat lukt).
Ik besef ook dat het eigenlijk een grote luxe is om over een vierde na te denken, terwijl anderen al blij zouden zijn als er überhaupt een kindje zou komen. Soms schaam ik me juist om deze reden wel eens voor de gedachte aan een vierde, terwijl aan de andere kant het natuurlijk een goed recht is om erover na te denken en evt. uit te voeren.
Smoesie: Tja, de aandachtverdeling loopt hier ook niet altijd 1 op 1, dus ik denk dat het wel zal meevallen. Ik richt soms wat echte aandachtspunten per kind in en dat vinden ze prima. Verder hebben ze er zo gezien geen moeite mee om af en toe even te wachten als ik met de jongste bezig ben. Vaak helpen ze me ook nog en als ik ze dan prijs of complimentjes geef omdat ze me zo goed helpen (zonder dat ik het vraag overigens), stralen ze helemaal van oor tot oor.
Ik besef ook dat het eigenlijk een grote luxe is om over een vierde na te denken, terwijl anderen al blij zouden zijn als er überhaupt een kindje zou komen. Soms schaam ik me juist om deze reden wel eens voor de gedachte aan een vierde, terwijl aan de andere kant het natuurlijk een goed recht is om erover na te denken en evt. uit te voeren.
Smoesie: Tja, de aandachtverdeling loopt hier ook niet altijd 1 op 1, dus ik denk dat het wel zal meevallen. Ik richt soms wat echte aandachtspunten per kind in en dat vinden ze prima. Verder hebben ze er zo gezien geen moeite mee om af en toe even te wachten als ik met de jongste bezig ben. Vaak helpen ze me ook nog en als ik ze dan prijs of complimentjes geef omdat ze me zo goed helpen (zonder dat ik het vraag overigens), stralen ze helemaal van oor tot oor.
dinsdag 26 februari 2008 om 13:44
Oh ja, Laki: dat wat jij zegt herken ik ook. De middelste gaat na de meivakantie ook naar school en dan begint inderdaad zo langzaamaan ook voor hem het feest van afspraakjes, voetbal, e.d. En druk is inderdaad druk. Ik ga er gewoon vanuit dat, mocht er volgend jaar een vierde komen, de oudste zelf ook ergens naartoe kan gaan (als de evt. vierde dan 4 zou worden, is hij dan al 11).
dinsdag 26 februari 2008 om 16:28
donderdag 28 februari 2008 om 20:50
Foofighter, je hebt gelijk, je hebt maar 1 reden nodig om er wel voor te gaan. Maar soms zijn al die andere redenen wat sterker, vandaar al die twijfels bij de meeste van ons.
Leentje, geweldig, dat je dat zo kan 'plannen' vind ik ook wel wat hoor. Mij maakt het echt niet uit wanneer het zou komen. Mijn oudsten zijn van juli en augustus, de jongste van maart. Ikzelf ben van november en mijn wederhelft ook van maart. Dus mij maakt het echt niet uit. Zal al lang blij zijn als ik zwanger zou zijn.
Die aandacht, daar had ik vanavond ook weer 'last' van. Ben vaak alleen als de kids naar bed moeten. En dan willen ze allemaal dat mama een verhaaltje voorleest. Maar de oudste (9) wil een heel ander verhaal dan de middelste
en de jongste wil gewoon een verhaaltje voor zichzelf. Ik ben soms wel 1,5 uur bezig om ze in bed te krijgen. Zal mijn eigen schuld wel zijn, maar dat is er nu eenmaal zo ingeslopen. Als ik dan nog een kleintje heb.... Mijn middelste mannetje zei vanavond nog dat hij geen broertje of zusje erbij wilde hebben. Hem veel te druk........En dan voel ik me weer schuldig. Riep mijn oudste ook nog eens dat ik nooit zo lang bij hem kwam zitten, ik een beetje pissig, en toen weer dat schuldgevoel......En dan wil ik ook nog een 4de? Vooral na zo'n sessie twijfel ik toch wel......
Leentje, geweldig, dat je dat zo kan 'plannen' vind ik ook wel wat hoor. Mij maakt het echt niet uit wanneer het zou komen. Mijn oudsten zijn van juli en augustus, de jongste van maart. Ikzelf ben van november en mijn wederhelft ook van maart. Dus mij maakt het echt niet uit. Zal al lang blij zijn als ik zwanger zou zijn.
Die aandacht, daar had ik vanavond ook weer 'last' van. Ben vaak alleen als de kids naar bed moeten. En dan willen ze allemaal dat mama een verhaaltje voorleest. Maar de oudste (9) wil een heel ander verhaal dan de middelste
en de jongste wil gewoon een verhaaltje voor zichzelf. Ik ben soms wel 1,5 uur bezig om ze in bed te krijgen. Zal mijn eigen schuld wel zijn, maar dat is er nu eenmaal zo ingeslopen. Als ik dan nog een kleintje heb.... Mijn middelste mannetje zei vanavond nog dat hij geen broertje of zusje erbij wilde hebben. Hem veel te druk........En dan voel ik me weer schuldig. Riep mijn oudste ook nog eens dat ik nooit zo lang bij hem kwam zitten, ik een beetje pissig, en toen weer dat schuldgevoel......En dan wil ik ook nog een 4de? Vooral na zo'n sessie twijfel ik toch wel......
donderdag 28 februari 2008 om 21:22
Smoesie: Het plannen is ook niet zomaar plannen hoor. Na mijn tweede en derde zwangerschap heb ik last van mijn onderrug gekregen (gelukkig geen BI gehad). Dus ik weet dat ik minstend een jaar moet wachten voordat ik er weer aan durf te beginnen. En dan zijn het meteen "de" maanden die zorgen voor een mei/juni/juli-kindje 
Ter illustratie van onze verjaardagen:
middelste: 14 mei
opa 22 mei
papa 25 mei
oma: 20 juni
oudste 30 juni
jongste 3 juli
Dus in die zin zou ik het zelf fijn vinden om eens een winterkindje te mogen krijgen. Gewoon om dan ook hele andere kleertjes te kunnen kopen en het lijkt me voor mij nu ook bijzonder om helemaal los van alle verjaardagen zwanger te kunnen zijn (vorig jaar viel het behoorlijk tegen, want de knullen wilden toch graag een verjaardagsfeest en mama was gewoon bekaf...).
Is het misschien geen idee om beneden al verhaaltjes voor te lezen? Doe ik wel vaker. Eén voor één mogen ze een boekje uitzoeken. Ik lees zelden in bed voor. De oudste en middelste liggen nl. op 1 kamer en oudste mag een een kwartier tot half uurtje later naar bed. Vaak slaapt de middelste dan al. Jongste wordt maandag pas 8 mnd, dus die heeft nog niet zo'n behoefte aan lezen. Het bedritueel heb ik altijd bewust heel kort gehouden: instoppen, dikke kus en knuffel, welterusten en naar beneden. Als ze alledrie tegelijk gaan (komt wel eens voor), dan is het toch met hooguit 5 minuten gepiept.
Kun je niet overdag een paar 1 op 1 momenten inbouwen, hoef je het niet allemaal in de -toch al drukke- avond te proppen? Ik ben zelf ook altijd alleen als ik de kinderen van de BSO en KDV heb opgehaald, en dan nog koken, eten, badderen, lezen, spelen en bij tv kijken ruim ik de keuken op. Als de kinderen al ruim een uur in bed liggen komt manlief pas binnen.
Uiteindelijk is het toch het gevoel dat de doorslag geeft. Succes.
Ter illustratie van onze verjaardagen:
middelste: 14 mei
opa 22 mei
papa 25 mei
oma: 20 juni
oudste 30 juni
jongste 3 juli
Dus in die zin zou ik het zelf fijn vinden om eens een winterkindje te mogen krijgen. Gewoon om dan ook hele andere kleertjes te kunnen kopen
en het lijkt me voor mij nu ook bijzonder om helemaal los van alle verjaardagen zwanger te kunnen zijn (vorig jaar viel het behoorlijk tegen, want de knullen wilden toch graag een verjaardagsfeest en mama was gewoon bekaf...).Is het misschien geen idee om beneden al verhaaltjes voor te lezen? Doe ik wel vaker. Eén voor één mogen ze een boekje uitzoeken. Ik lees zelden in bed voor. De oudste en middelste liggen nl. op 1 kamer en oudste mag een een kwartier tot half uurtje later naar bed. Vaak slaapt de middelste dan al. Jongste wordt maandag pas 8 mnd, dus die heeft nog niet zo'n behoefte aan lezen. Het bedritueel heb ik altijd bewust heel kort gehouden: instoppen, dikke kus en knuffel, welterusten en naar beneden. Als ze alledrie tegelijk gaan (komt wel eens voor), dan is het toch met hooguit 5 minuten gepiept.
Kun je niet overdag een paar 1 op 1 momenten inbouwen, hoef je het niet allemaal in de -toch al drukke- avond te proppen? Ik ben zelf ook altijd alleen als ik de kinderen van de BSO en KDV heb opgehaald, en dan nog koken, eten, badderen, lezen, spelen en bij tv kijken ruim ik de keuken op. Als de kinderen al ruim een uur in bed liggen komt manlief pas binnen.
Uiteindelijk is het toch het gevoel dat de doorslag geeft. Succes.
maandag 3 maart 2008 om 10:45
Leentje, je hebt wel gelijk hoor. Ik kan wel gaan afbouwen bij de oudste 2. Misschien moet ik inderdaad beneden maar eens gaan lezen. Maar dan zijn de oudste 2 niet bij de tv weg te slaan. De tv mag pas na 5 uur aan. Anders zitten ze daar weer de hele dag voor.
Ach, zo heeft iedereen zijn regeltjes. Bij mij gaan ze in bad en dan naar bed. Dat reken ik ook in de 1,5 uur tijd. Ze zitten toch al gauw 3 kwartier in bad. Moet zeggen dat ik het de laatste tijd wel goed doe. Bij de jongste ga ik niet meer terug als hij weer eens brult nadat ik hem in bed heb gelegd.
Maar feit blijft dat ik het moeilijk vind om de aandacht te verdelen, blijft natuurlijk wel meespelen. Misschien moet ik in de tijd tot de zomer daar maar eens een weg in vinden.
Ach, zo heeft iedereen zijn regeltjes. Bij mij gaan ze in bad en dan naar bed. Dat reken ik ook in de 1,5 uur tijd. Ze zitten toch al gauw 3 kwartier in bad. Moet zeggen dat ik het de laatste tijd wel goed doe. Bij de jongste ga ik niet meer terug als hij weer eens brult nadat ik hem in bed heb gelegd.
Maar feit blijft dat ik het moeilijk vind om de aandacht te verdelen, blijft natuurlijk wel meespelen. Misschien moet ik in de tijd tot de zomer daar maar eens een weg in vinden.
woensdag 5 maart 2008 om 11:37
Gisteren een gesprek met manlief gehad over het onderwerp. Was wel redelijk verhelderend. Hij ziet het toch wat minder zitten nu. Ik ook mijn twijfels uitgesproken. We hebben afgesproken om er deze maand heel serieus over te denken, en dan ook een beslissing te nemen. Dat betekent, of er voor gaan, en anders gaat hij meteen een afspraak maken voor sterilisatie. Ik weet het, klinkt wat radicaal, maar het is echt nodig voor mij. Als we er voor gaan, wil ik dat gewoon nu doen, vanwege mijn leeftijd. En als we er niet voor gaan wil ik het afsluiten, en niet tot mijn veertigste toch stiekem blijven twijfelen.
Maar eigenlijk denk ik dat de vierde hier niet gaat komen. Het stemt me aan de ene kant heel verdrietig, aan de andere kant is het ook wel een opluchting . Maar goed, er is nog niets besloten!
Maar eigenlijk denk ik dat de vierde hier niet gaat komen. Het stemt me aan de ene kant heel verdrietig, aan de andere kant is het ook wel een opluchting . Maar goed, er is nog niets besloten!
woensdag 5 maart 2008 om 11:49
Dat is doortastend! Ik zou zelf niet in 1 maand over zoiets kunnen beslissen. Maar voor jou is het mss. de stok achter de deur die je nodig hebt? ik ben benieuwd wat er uitkomt, bij jullie beiden!
Wij willen echt graag gaan voor een 4e, maar totnutoe zonder succes. Mijn nieuwe cyclus is net begonnen, dus deze maand weer nieuwe kansen!
Wij willen echt graag gaan voor een 4e, maar totnutoe zonder succes. Mijn nieuwe cyclus is net begonnen, dus deze maand weer nieuwe kansen!
donderdag 6 maart 2008 om 13:50
Nee, ik begrijp dat jullie er al langer over nadenken! Ik vind het ook wel knap, dat je voor jezelf zo'n soort 'ultimatum' stelt, want eeuwig twijfelen is ook niks. Ben je er nu ook veel mee bezig in gedachten?
Ik ben in november gestopt met de pil, dus nog niet zo heel lang, maar ik wil zo graag...
Ik ben in november gestopt met de pil, dus nog niet zo heel lang, maar ik wil zo graag...
