Kinderen
alle pijlers
Ondankbaar gedrag
zondag 30 augustus 2020 om 11:55
Mijn zoon vertoont regelmatig ondankbaar gedrag. En het doet me zeer. Naarmate de vakantie verstrijkt word ik eigenijk steeds meer teleurgesteld in zijn gedrag. Het is een schat van een jongen die graag knuffelt. Maar het is ook een enorm lui kind wat het liefste alleen gamet, niet wil sporten of gezond eten, veel te dik is, niet naar buiten te krijgen is en graag klaagt. En dat laatste doet me zeer.
Ik voel me net zo een butler. Iedere dag boodschappen, schoonmaken en opruimen. Mijn partner en dochter zijn dankbaar. Maar mijn zoon is teleurgesteld als ik geen pasta gekocht heb (terwijl ik al zo vaak gezegd heb dat hij moet aangeven als het bijna op is), loopt met een lang gezicht door de apenheul (zijn zus wilde graag maar hij niet), klaagt dat hij voor zijn verjaardag geen slagroomtaart had gewild (eerder had hij gezegd van wel) enz. Eigenijk kan ik weinig goed doen als moeder.
En het geeft me eigenlijk en gefaald gevoel. Waar is dat heerlijk levendige, ondernemende, slanke, dankbare kind gebleven? Ik snap het niet. Wat heb ik verkeerd gedaan?
Soms leeft hij op als hij met andere kinderen speelt of als we actief met zijn allen wat ondernemen wat hij wil doen. Het zal wel een uiting van verveling zijn maar het doet me echt pijn.
Aanvulling: het was een fase, dat ondankbare gedrag is weer weg.
Ik voel me net zo een butler. Iedere dag boodschappen, schoonmaken en opruimen. Mijn partner en dochter zijn dankbaar. Maar mijn zoon is teleurgesteld als ik geen pasta gekocht heb (terwijl ik al zo vaak gezegd heb dat hij moet aangeven als het bijna op is), loopt met een lang gezicht door de apenheul (zijn zus wilde graag maar hij niet), klaagt dat hij voor zijn verjaardag geen slagroomtaart had gewild (eerder had hij gezegd van wel) enz. Eigenijk kan ik weinig goed doen als moeder.
En het geeft me eigenlijk en gefaald gevoel. Waar is dat heerlijk levendige, ondernemende, slanke, dankbare kind gebleven? Ik snap het niet. Wat heb ik verkeerd gedaan?
Soms leeft hij op als hij met andere kinderen speelt of als we actief met zijn allen wat ondernemen wat hij wil doen. Het zal wel een uiting van verveling zijn maar het doet me echt pijn.
Aanvulling: het was een fase, dat ondankbare gedrag is weer weg.
ballenbak888 wijzigde dit bericht op 24-02-2021 07:37
2.59% gewijzigd
zondag 30 augustus 2020 om 12:46
Jullie hebben dit als ouders helaas zelf zover laten komen. Zonde. Alleen nog maar gezond eten voorschotelen en zijn schermtijd zeer drastisch inperken zou ik als eerst maar eens mee beginnen. Er valt niet zoveel te willen. Lust je dit gezonde eten niet? Prima dan eet je niet. Verveel je je kapot zonder je telefoon/tablet/computer/tv? Prima, dan waardeer je een uitje naar de Apenheul misschien toch wat meer.
Duidelijk benoemen wat je van hem verwacht en wat hij wel en niet van jou mag verwachten. Aanspreken op ondankbaar gedrag en voorlopig niets meer zomaar geven of voor hem doen. Als hij ergens niet dankbaar voor is, direct intrekken of terug nemen (met uitleg erbij) indien mogelijk. Laat hem alsjeblieft en dankjewel zeggen.
Hij moet weten dat veel dingen die hij vanzelfsprekend vindt geen rechten zijn, maar gunsten. Die zijn ouders hem wel of niet kunnen verlenen. Kinderen hebben géén recht op gamen/Netflixen/computeren zolang ze willen. Kinderen hebben géén recht op snoep/chips/chocola/koek/ijs/chocopasta/hagelslag/limonade/frisdrank/snacks. Kinderen hebben géén recht op dingen krijgen of hun zin krijgen. Dat noem ik allemaal luxe. Wat beperkt is en dus extra leuk is als het wel mag.
Duidelijk benoemen wat je van hem verwacht en wat hij wel en niet van jou mag verwachten. Aanspreken op ondankbaar gedrag en voorlopig niets meer zomaar geven of voor hem doen. Als hij ergens niet dankbaar voor is, direct intrekken of terug nemen (met uitleg erbij) indien mogelijk. Laat hem alsjeblieft en dankjewel zeggen.
Hij moet weten dat veel dingen die hij vanzelfsprekend vindt geen rechten zijn, maar gunsten. Die zijn ouders hem wel of niet kunnen verlenen. Kinderen hebben géén recht op gamen/Netflixen/computeren zolang ze willen. Kinderen hebben géén recht op snoep/chips/chocola/koek/ijs/chocopasta/hagelslag/limonade/frisdrank/snacks. Kinderen hebben géén recht op dingen krijgen of hun zin krijgen. Dat noem ik allemaal luxe. Wat beperkt is en dus extra leuk is als het wel mag.
anoniem_653d64b2a443c wijzigde dit bericht op 30-08-2020 13:01
0.12% gewijzigd
zondag 30 augustus 2020 om 12:51
Dat dacht ik in eerste instantie ookSunnie1968 schreef: ↑30-08-2020 12:44Ohh ik begreep het verkeerd. Dacht aan pasta is de zin van; penne macaroni spaghetti etc
zondag 30 augustus 2020 om 12:52
Deze snap ik ook niet goed. Ofwel maakt mama de pasta niet maar zoonlief zelf en weet ze ook niet wanneer die bijna op is.Sunnie1968 schreef: ↑30-08-2020 12:16Net 10?
En hij moet de voorraad van de pasta bijhouden? Of begrijp/lees ik het niet goed ?
Of maak je een grapje ?
poker wijzigde dit bericht op 30-08-2020 12:53
4.76% gewijzigd
zondag 30 augustus 2020 om 12:52
Het valt mij op dat je altijd bijzonder onaardig schrijft over je kinderen. Je vindt ze lui, dik, ondankbaar, kortom niet leuk. En je kinderen zijn natuurlijk ook niet gek, die voelen dat echt wel aan. Dus waarom zouden ze dan dankbaar zijn voor uiterlijkheden als een niet aflatende stroom chocopasta of een uitje naar een dierentuin.
zondag 30 augustus 2020 om 12:54
Ach er is natuurlijk niet veel mis met zoon. Hij moet alleen even wat bijgestuurd worden. En ze zit nu waarschijnlijk net even in een bui dat ze het helemaal gehad heeft. Zeker ten tijde van een verbouwing is dat best menselijk toch?Lady*Voldemort schreef: ↑30-08-2020 12:52Het valt mij op dat je altijd bijzonder onaardig schrijft over je kinderen. Je vindt ze lui, dik, ondankbaar, kortom niet leuk. En je kinderen zijn natuurlijk ook niet gek, die voelen dat echt wel aan. Dus waarom zouden ze dan dankbaar zijn voor uiterlijkheden als een niet aflatende stroom chocopasta of een uitje naar een dierentuin.
zondag 30 augustus 2020 om 12:55
Ik zou het cold turkey doen. In één ruk de pleister eraf, dan gaat het het snelstMadeliefjees schreef: ↑30-08-2020 12:50Ik zou het wel gefaseerd invoeren, anders schrikt dat kind zich kapot
zondag 30 augustus 2020 om 12:55
Ik ook.Verrassingswolkje schreef: ↑30-08-2020 12:55Ik zou het cold turkey doen. In één ruk de pleister eraf, dan gaat het het snelst.
zondag 30 augustus 2020 om 12:57
Wat heb ik gemist? Welke andere pasta?
zondag 30 augustus 2020 om 12:57
Mijn zoon is 11 en ik moet hem ook vaak motiveren en aansporen hoor.
Gezond eten is heel belangrijk, 1 keer per week is het of pizza of frietjes, wel zelfgemaakt en uit de airfryer.
Verder veel groente en fruit en zorg ik voor gezonde snacks en af en toe chips kan natuurlijk ook geen kwaad. Ik doe meer de 80/20 methode.
Maar jij doet de boodschappen en bepaald dus wat in huis komt.
Beweging en sport zijn ook belangrijk en ze mogen een sport kiezen en dat moeten ze dan ook doen. Sport is belangrijk voor de ontwikkeling.
Verder is de gametijd beperkt en hij heeft ook zijn taken die hij in huis moet doen.
Daar is niet onder uit te komen, al doet hij dat vaak mokkend en met een lang gezicht, maar daar trek ik me niks van aan, dat is zijn probleem.
Ik zou wel dringend iets gaan doen aan zijn eetpatroon en gezonde voeding en sport.
En stoppen met te doen alsof je zijn werkster bent, wat hij zelf kan mag hij zelf doen.
Gezond eten is heel belangrijk, 1 keer per week is het of pizza of frietjes, wel zelfgemaakt en uit de airfryer.
Verder veel groente en fruit en zorg ik voor gezonde snacks en af en toe chips kan natuurlijk ook geen kwaad. Ik doe meer de 80/20 methode.
Maar jij doet de boodschappen en bepaald dus wat in huis komt.
Beweging en sport zijn ook belangrijk en ze mogen een sport kiezen en dat moeten ze dan ook doen. Sport is belangrijk voor de ontwikkeling.
Verder is de gametijd beperkt en hij heeft ook zijn taken die hij in huis moet doen.
Daar is niet onder uit te komen, al doet hij dat vaak mokkend en met een lang gezicht, maar daar trek ik me niks van aan, dat is zijn probleem.
Ik zou wel dringend iets gaan doen aan zijn eetpatroon en gezonde voeding en sport.
En stoppen met te doen alsof je zijn werkster bent, wat hij zelf kan mag hij zelf doen.
zondag 30 augustus 2020 om 12:59
Je vat het te persoonlijk op. Waarom mag hij niet teleurgesteld zijn als de pasta op is. Bespreek met hem hoe hij er voor kan zorgen dat het wel op het boodschappenlijstje komt. Misschien een lijstje klaarleggen waar hij het op kan schrijven?
Idem bij de Apenheul. Waarom moet hij blij rondlopen als hij er sowieso al niet heen wilde? Erken dat dat niet leuk is voor hem. Kijk of jullie ook nog iets kunnen doen wat hij wel leuk vindt.
En die slagroomtaart is jammer als je er geen zin meer in hebt, terwijl je er zelf om gevraagd had. Heel jammer hoor. En klaar.
Jij kunt er als moeder niet voor zorgen dat je kind altijd blij en vrolijk is hoor.
Idem bij de Apenheul. Waarom moet hij blij rondlopen als hij er sowieso al niet heen wilde? Erken dat dat niet leuk is voor hem. Kijk of jullie ook nog iets kunnen doen wat hij wel leuk vindt.
En die slagroomtaart is jammer als je er geen zin meer in hebt, terwijl je er zelf om gevraagd had. Heel jammer hoor. En klaar.
Jij kunt er als moeder niet voor zorgen dat je kind altijd blij en vrolijk is hoor.
zondag 30 augustus 2020 om 13:01
En het gaat om chocoladepasta begrijp ik? Ik dacht om pasta als in spaghetti.
Tja, chocoladepasta zou ik drastisch minderen en een gezonder alternatief voor zoeken, misschien heeft je zoon zelf ideeën en kan je hem erbij betrekken.
Natuurlijk verder ook volkorenbrood en volkorengraanproducten en zilvervliesrijst ect.
Wij hebben Nutella in huis en dat mag heus wel eens, maar zeker niet elke dag.
Tja, chocoladepasta zou ik drastisch minderen en een gezonder alternatief voor zoeken, misschien heeft je zoon zelf ideeën en kan je hem erbij betrekken.
Natuurlijk verder ook volkorenbrood en volkorengraanproducten en zilvervliesrijst ect.
Wij hebben Nutella in huis en dat mag heus wel eens, maar zeker niet elke dag.
zondag 30 augustus 2020 om 13:02
Ja, als je pasta zegt dan denk ik aan spaghetti, niet aan Nutella.
zondag 30 augustus 2020 om 13:03
Ik vind het woord dankbaar ook niet ver gezocht. Daarmee wil ik niet zeggen dat je altijd van je kinderen een stralende lach hoeft te verwachten en oh wat fijn mama dat je mij op deze wereld hebt gezet. Maar de andere kant (verwende kinderen) die amper zien dat hun ouders iets leuks proberen te plannen en dat het dan niet leuk is als er 1 met een lang gezicht achteraan zit te sjokken is óók niet leuk.
TO, er zijn gewoon verschillende mensen op deze wereld en zo ook kinderen. Je hebt opgeruimde types en je hebt types die het vaak wat moeilijker zien. Misschien heb je een zoon die wat minder makkelijk positiviteit ervaart. En het is aan ons ouders om je kind proberen te helpen met hun eigenaardigheden om te leren gaan. En dat kan ook best een paar gesprekken zijn met je zoon over dat ontevreden gedrag bij een uitje. Misschien zou je eens kunnen vragen of hij weet waarom hij teleurgesteld is. Bij mijn oudste (die dit ook vaak heeft) bleek dat het toch ook een kwestie was van (hele) hoge verwachtingen hebben van te voren en dan teleurgesteld zijn omdat die niet uitkwamen. Dus hielp het om van te voren vaak even door te spreken wat we wel/niet gingen doen en zich uit te laten spreken over hoe hij dacht dat zo'n dagje zou zijn en daar dan een gesprekje over hebben. Ook vragen "en wat als het niet zo gaat, maar zo gaat, wat zou jij daar dan mee kunnen doen".
Opvoeden is zeer actief bezig zijn en sommige kinderen laveren overal makkelijk tussendoor. Maar er zijn ook kinderen die wat meer hulp nodig hebben. Als je zoon het moeilijk vindt om zélf grenzen te stellen, doe dit samen met hem. Met tien jaar is hij daar nog te jong voor. Die grenzen moeten vanuit jou komen, net als de alternatieven. Mag niet gamen? Ga geregeld wandelen of fietsen of probeer te inspireren om iets te maken. Laat hem taken in huis doen, geef aan dat hij een planning moet maken (afspreken met een vriendje) en dat je verwacht dat hij naar buiten gaat en laat hem in overleg aangeven tussen hoe laat en hoe laat. Dat geeft hem ook de kans om rond te vragen aan vriendjes of ze ook naar buiten komen.
Alleen streng zijn is niet genoeg. Je zult ook moeten stimuleren en voordoen en de mogelijkheden bieden om goed ander gedrag te kunnen ontwikkelen. Stel je woont middenin de stad of er zijn absoluut geen leeftijdgenoten om hem heen. Dan kun je wel streng zijn en hem naar buiten sturen, maar hoe leuk is dat? Beetje zwerven door de straten vd stad (dat wil je niet). Dus probeer dan te bemiddelen met andere ouders en vriendjes en drop een groepje jongens ergens op een sportveld of laat ze afspreken bij een vriendje die wél een grote tuin heeft of of of
TO, er zijn gewoon verschillende mensen op deze wereld en zo ook kinderen. Je hebt opgeruimde types en je hebt types die het vaak wat moeilijker zien. Misschien heb je een zoon die wat minder makkelijk positiviteit ervaart. En het is aan ons ouders om je kind proberen te helpen met hun eigenaardigheden om te leren gaan. En dat kan ook best een paar gesprekken zijn met je zoon over dat ontevreden gedrag bij een uitje. Misschien zou je eens kunnen vragen of hij weet waarom hij teleurgesteld is. Bij mijn oudste (die dit ook vaak heeft) bleek dat het toch ook een kwestie was van (hele) hoge verwachtingen hebben van te voren en dan teleurgesteld zijn omdat die niet uitkwamen. Dus hielp het om van te voren vaak even door te spreken wat we wel/niet gingen doen en zich uit te laten spreken over hoe hij dacht dat zo'n dagje zou zijn en daar dan een gesprekje over hebben. Ook vragen "en wat als het niet zo gaat, maar zo gaat, wat zou jij daar dan mee kunnen doen".
Opvoeden is zeer actief bezig zijn en sommige kinderen laveren overal makkelijk tussendoor. Maar er zijn ook kinderen die wat meer hulp nodig hebben. Als je zoon het moeilijk vindt om zélf grenzen te stellen, doe dit samen met hem. Met tien jaar is hij daar nog te jong voor. Die grenzen moeten vanuit jou komen, net als de alternatieven. Mag niet gamen? Ga geregeld wandelen of fietsen of probeer te inspireren om iets te maken. Laat hem taken in huis doen, geef aan dat hij een planning moet maken (afspreken met een vriendje) en dat je verwacht dat hij naar buiten gaat en laat hem in overleg aangeven tussen hoe laat en hoe laat. Dat geeft hem ook de kans om rond te vragen aan vriendjes of ze ook naar buiten komen.
Alleen streng zijn is niet genoeg. Je zult ook moeten stimuleren en voordoen en de mogelijkheden bieden om goed ander gedrag te kunnen ontwikkelen. Stel je woont middenin de stad of er zijn absoluut geen leeftijdgenoten om hem heen. Dan kun je wel streng zijn en hem naar buiten sturen, maar hoe leuk is dat? Beetje zwerven door de straten vd stad (dat wil je niet). Dus probeer dan te bemiddelen met andere ouders en vriendjes en drop een groepje jongens ergens op een sportveld of laat ze afspreken bij een vriendje die wél een grote tuin heeft of of of
zondag 30 augustus 2020 om 13:04
Ik denk dat je gerust kunt stellen dat verwennen altijd de oorzaak is.blijfgewoonbianca schreef: ↑30-08-2020 12:25Ondankbaar gedrag komt vaak voort uit verwenning door ouders.
https://www.jmouders.nl/goed-verwennen-het-kan/
http://www.inpraktijk.be/waaromkinderen ... kbaarzijn/
anoniem_653d64b2a443c wijzigde dit bericht op 30-08-2020 13:08
3.49% gewijzigd
zondag 30 augustus 2020 om 13:04
Nee vooral blijven doen wat je altijd doet en je nergens wat van aantrekken.Madeliefjees schreef: ↑30-08-2020 12:12Beetje sneu voor TO die hier advies vraagt, dat ze dan weer gelijk de grond in wordt getrapt. Maar dat kunnen die geweldige opvoedmoeders dan weer wel.
Trek t je niet aan TO.
Dan weet je ook zeker dat er niets veranderd en je over 10 jaar op exact het zelfde punt staat.
Dan kan je een topic openen mijn zoon is het huis uit en komt nooit op bezoek. Hij is zo ondankbaar.
zondag 30 augustus 2020 om 13:06
DIT!!! lees mijn topic maar eens door over zo'n moeder die je het gevoel krijgt eeuwig bij haar in het krijt te staan. Het heeft tot een breuk geleden. Dat moet je echt niet willen.
En voor de rest: het is een faaaaaasseeeeeeee...
zondag 30 augustus 2020 om 13:07
En dit. Behalve liefde en zorg is structuur & grenzen aanbieden/ handhaven en consequent met kinderen omgaan de basis.Vivamensje schreef: ↑30-08-2020 12:40Dat betekent dat hij waarschijnlijk structuur en houvast mist.
zondag 30 augustus 2020 om 13:10
Dat had ik niet verwacht! En dan klagen over te dik?!
zondag 30 augustus 2020 om 13:11
Inderdaad. Je hoeft je niet te laten behandelen als een sloof of slaaf. Dankbaarheid is wel degelijk een belangrijke eigenschap, het is een verlengde van fatsoen dus niet meer dan normaal dat je dat belangrijk vindt.Madeliefjees schreef: ↑30-08-2020 12:12Beetje sneu voor TO die hier advies vraagt, dat ze dan weer gelijk de grond in wordt getrapt. Maar dat kunnen die geweldige opvoedmoeders dan weer wel.
Trek t je niet aan TO.
zondag 30 augustus 2020 om 13:13
Je kan het woord ‘ondankbaar’ vervangen met ‘ontevreden’. Voor deze kinderen is het nooit goed genoeg. Tenzij het ten alle tijden precies gaat zoals zij het willen. Daar kunnen ze niet zoveel aan doen, hun ouders hebben dat namelijk zelf gecreëerd. En het enige wat je dan als ouders kan doen is: je eigen gedrag veranderen.
