Kinderen
alle pijlers
Ondankbaar gedrag
zondag 30 augustus 2020 om 11:55
Mijn zoon vertoont regelmatig ondankbaar gedrag. En het doet me zeer. Naarmate de vakantie verstrijkt word ik eigenijk steeds meer teleurgesteld in zijn gedrag. Het is een schat van een jongen die graag knuffelt. Maar het is ook een enorm lui kind wat het liefste alleen gamet, niet wil sporten of gezond eten, veel te dik is, niet naar buiten te krijgen is en graag klaagt. En dat laatste doet me zeer.
Ik voel me net zo een butler. Iedere dag boodschappen, schoonmaken en opruimen. Mijn partner en dochter zijn dankbaar. Maar mijn zoon is teleurgesteld als ik geen pasta gekocht heb (terwijl ik al zo vaak gezegd heb dat hij moet aangeven als het bijna op is), loopt met een lang gezicht door de apenheul (zijn zus wilde graag maar hij niet), klaagt dat hij voor zijn verjaardag geen slagroomtaart had gewild (eerder had hij gezegd van wel) enz. Eigenijk kan ik weinig goed doen als moeder.
En het geeft me eigenlijk en gefaald gevoel. Waar is dat heerlijk levendige, ondernemende, slanke, dankbare kind gebleven? Ik snap het niet. Wat heb ik verkeerd gedaan?
Soms leeft hij op als hij met andere kinderen speelt of als we actief met zijn allen wat ondernemen wat hij wil doen. Het zal wel een uiting van verveling zijn maar het doet me echt pijn.
Aanvulling: het was een fase, dat ondankbare gedrag is weer weg.
Ik voel me net zo een butler. Iedere dag boodschappen, schoonmaken en opruimen. Mijn partner en dochter zijn dankbaar. Maar mijn zoon is teleurgesteld als ik geen pasta gekocht heb (terwijl ik al zo vaak gezegd heb dat hij moet aangeven als het bijna op is), loopt met een lang gezicht door de apenheul (zijn zus wilde graag maar hij niet), klaagt dat hij voor zijn verjaardag geen slagroomtaart had gewild (eerder had hij gezegd van wel) enz. Eigenijk kan ik weinig goed doen als moeder.
En het geeft me eigenlijk en gefaald gevoel. Waar is dat heerlijk levendige, ondernemende, slanke, dankbare kind gebleven? Ik snap het niet. Wat heb ik verkeerd gedaan?
Soms leeft hij op als hij met andere kinderen speelt of als we actief met zijn allen wat ondernemen wat hij wil doen. Het zal wel een uiting van verveling zijn maar het doet me echt pijn.
Aanvulling: het was een fase, dat ondankbare gedrag is weer weg.
ballenbak888 wijzigde dit bericht op 24-02-2021 07:37
2.59% gewijzigd
zondag 30 augustus 2020 om 13:15
Dankbaarheid is wat anders dan altijd bij iemand in het krijt staan. Ondankbaarheid is nl. het tegenovergestelde en dat is ook niet leuk. Je hoeft niet om alles dankbaar te zijn, maar soms kun je ook dingen (moeten) doen die niet per se leuk zijn, maar toch prima zijn om te doen. Voor het grotere goed zeg maar.
Naar de apenheul als gezinsuitje is absoluut géén reden om met een lang en ontevreden smoelwerk achter de rest aan te sjokken, tenzij je een apenfobie hebt ofzo. Leren om je een beetje over je eerste voorkeur (efteling? waar je niet heen mocht?) heen te zetten en te kijken of je desondanks een leuke bijdrage kunt leveren aan het uitstapje voor het HELE gezin lijkt me wel belangrijk.
In zo'n geval van zoon, zou ik heel duidelijk zijn: dan ga je maar in de auto zitten wachten totdat wij klaar zijn. Merk je snel genoeg hoe gezellig het daar is in je eentje. En gedraag je je een keer daarop weer? Dan blijf je thuis en gaan wij zonder jou. Serieus hoor, maar zo heb ik het uiteindelijk wél aangepakt met oudste. Want zulk gedrag verspest het ook voor de rest.
En dan is een beetje dankbaarheid helemaal niet verkeerd. Niet omdat je op de wereld gezet bent, maar omdat je van het leven niet kunt verwachten dat de zoete broodjes je altijd maar in de schoot zullen vallen.
Naar de apenheul als gezinsuitje is absoluut géén reden om met een lang en ontevreden smoelwerk achter de rest aan te sjokken, tenzij je een apenfobie hebt ofzo. Leren om je een beetje over je eerste voorkeur (efteling? waar je niet heen mocht?) heen te zetten en te kijken of je desondanks een leuke bijdrage kunt leveren aan het uitstapje voor het HELE gezin lijkt me wel belangrijk.
In zo'n geval van zoon, zou ik heel duidelijk zijn: dan ga je maar in de auto zitten wachten totdat wij klaar zijn. Merk je snel genoeg hoe gezellig het daar is in je eentje. En gedraag je je een keer daarop weer? Dan blijf je thuis en gaan wij zonder jou. Serieus hoor, maar zo heb ik het uiteindelijk wél aangepakt met oudste. Want zulk gedrag verspest het ook voor de rest.
En dan is een beetje dankbaarheid helemaal niet verkeerd. Niet omdat je op de wereld gezet bent, maar omdat je van het leven niet kunt verwachten dat de zoete broodjes je altijd maar in de schoot zullen vallen.
zondag 30 augustus 2020 om 13:16
En dit.LAgirl82 schreef: ↑30-08-2020 12:57Mijn zoon is 11 en ik moet hem ook vaak motiveren en aansporen hoor.
Gezond eten is heel belangrijk, 1 keer per week is het of pizza of frietjes, wel zelfgemaakt en uit de airfryer.
Verder veel groente en fruit en zorg ik voor gezonde snacks en af en toe chips kan natuurlijk ook geen kwaad. Ik doe meer de 80/20 methode. Maar jij doet de boodschappen en bepaald dus wat in huis komt.
Beweging en sport zijn ook belangrijk en ze mogen een sport kiezen en dat moeten ze dan ook doen. Sport is belangrijk voor de ontwikkeling.
Verder is de gametijd beperkt en hij heeft ook zijn taken die hij in huis moet doen. Daar is niet onder uit te komen, al doet hij dat vaak mokkend en met een lang gezicht, maar daar trek ik me niks van aan, dat is zijn probleem.
Ik zou wel dringend iets gaan doen aan zijn eetpatroon en gezonde voeding en sport. En stoppen met te doen alsof je zijn werkster bent, wat hij zelf kan mag hij zelf doen.
zondag 30 augustus 2020 om 13:17
Als er winkels in de buurt zijn zou ik het hem zelf alsnog op laten halen, kan prima op die leeftijd.
Word je ook wel een boos ipv verdrietig? Werkt bij mijn kind heel goed: zeg ben je helemaal besodemieterd, je gedraagt je of... ( vul in: je gaat maar naar je kamer, je eet maar niet mee als het je niet bevalt etc).
zondag 30 augustus 2020 om 13:17
En heb je moeite met het ontwikkelen van een gezond en evenwichtig eetpatroon voor je gezin dan kan je ook altijd de hulp inschakelen van een diëtiste.
Nu op de rem trappen en overschakelen op een gezond en evenwichtig eetpatroon is heel erg belangrijk voor het te laat is en hij echt moet leven met overgewicht en alle consequenties van dien.
Maak daar werk van en trek aan de alarmbel!
Nu op de rem trappen en overschakelen op een gezond en evenwichtig eetpatroon is heel erg belangrijk voor het te laat is en hij echt moet leven met overgewicht en alle consequenties van dien.
Maak daar werk van en trek aan de alarmbel!
zondag 30 augustus 2020 om 13:24
Een een minder aanvallende reactie maar denk echt dat jouw zoon grenzen nodig heeft en gestimuleerd moet worden in activiteiten.
Probeer niet in een slachtoffer rol te stappen en je schuldig te voelen. Ik weet echt hoe het voelt, mijn zoon is autistisch en naar mate hij ouder wordt geeft dit steeds meer ‘sociale’ problemen.
Geef niet meer toe aan zijn nukken, in het begin zal hij zich verzetten maar als jij consequent blijft dan zal dat verzet afzakken en probeer met hem te praten wat hem dwarszit.
Je bent geen slechte moeder omdat je toegeeft in dingen in de hoop hem gelukkig te maken, maar je ziet het werkt averechts.
zondag 30 augustus 2020 om 13:28
Geen dankbaarheid verwachten maar ook geen butler zijn. Verder een dikkere huid kweken.
Je zoon is 10, die kan uitstekend taken in huis krijgen (had hij mogelijk al moeten hebben) En als hij sneu is dat z'n pasta op is, is dat zijn probleem. Als hij het op tijd had gemeld, had je het geweten en had je het meegenomen (neem ik maar zo aan)
Doen z'n vader en zus wel wat in huis, of ben je voor iedereen butler? Tijd om daar verandering in te brengen. Echt.
Verder klinkt het inderdaad als een beginnende puber. Blijf kijken naar z'n leuke kant (hij is knuffelig) en negeer wat je vervelend vindt en wat verder alleen vervelend voor hem is (de pasta) Als hij lang sikkeneurig zit te zijn, gaat hij maar naar z'n kamer, sikkeneurig zijn.
Houd op te benadrukken hoe goed je dochter is, zéker ten opzichte van hem. Dat is voor die jongen echt heel vervelend en maakt hem alleen maar sikkeneuriger.
En echt.. vraag geen dankbaarheid. Alleen het idee al.
Je zoon is 10, die kan uitstekend taken in huis krijgen (had hij mogelijk al moeten hebben) En als hij sneu is dat z'n pasta op is, is dat zijn probleem. Als hij het op tijd had gemeld, had je het geweten en had je het meegenomen (neem ik maar zo aan)
Doen z'n vader en zus wel wat in huis, of ben je voor iedereen butler? Tijd om daar verandering in te brengen. Echt.
Verder klinkt het inderdaad als een beginnende puber. Blijf kijken naar z'n leuke kant (hij is knuffelig) en negeer wat je vervelend vindt en wat verder alleen vervelend voor hem is (de pasta) Als hij lang sikkeneurig zit te zijn, gaat hij maar naar z'n kamer, sikkeneurig zijn.
Houd op te benadrukken hoe goed je dochter is, zéker ten opzichte van hem. Dat is voor die jongen echt heel vervelend en maakt hem alleen maar sikkeneuriger.
En echt.. vraag geen dankbaarheid. Alleen het idee al.
Later is nu
zondag 30 augustus 2020 om 13:29
De mijne vinden mij vooral ‘raar en gek’Verrassingswolkje schreef: ↑30-08-2020 12:17Ik heb het ze net gevraagd, ze vinden mij ‘in principe’ een goede moeder
Ik vat het maar op als een compliment
Geen prima, prima is geen goed.
zondag 30 augustus 2020 om 13:31
Hahahaha herkenbaar! De mijne zegt dat zijn ouders verre van normaal zijn maar dat hij er inmiddels aan gewend is geraakt.VakantieNL15 schreef: ↑30-08-2020 13:29De mijne vinden mij vooral ‘raar en gek’
Ik vat het maar op als een compliment
zondag 30 augustus 2020 om 13:32
Ik vind de reacties heel hard.
Als ouder moet je het altijd goed doen en de juiste woorden kiezen en uit een patroon komen en zelf lekker in je vel zitten.
TO; ik denk dat jullie beide niet lekker in jullie vel zitten.
Zoek hulp via het CJG / sociaal wijkteam en de huisarts voor jullie apart en samen. Misschien is er meer aan de hand, maar vaak kan een paar gesprekken het verschil maken.
Veel sterkte!
Als ouder moet je het altijd goed doen en de juiste woorden kiezen en uit een patroon komen en zelf lekker in je vel zitten.
TO; ik denk dat jullie beide niet lekker in jullie vel zitten.
Zoek hulp via het CJG / sociaal wijkteam en de huisarts voor jullie apart en samen. Misschien is er meer aan de hand, maar vaak kan een paar gesprekken het verschil maken.
Veel sterkte!
zondag 30 augustus 2020 om 13:33
Fijne reactie dit! Vind de reacties ook erg hard beter geef je haar handvatten waar ze iets mee kan.Rilena schreef: ↑30-08-2020 13:32Ik vind de reacties heel hard.
Als ouder moet je het altijd goed doen en de juiste woorden kiezen en uit een patroon komen en zelf lekker in je vel zitten.
TO; ik denk dat jullie beide niet lekker in jullie vel zitten.
Zoek hulp via het CJG / sociaal wijkteam en de huisarts voor jullie apart en samen. Misschien is er meer aan de hand, maar vaak kan een paar gesprekken het verschil maken.
Veel sterkte!
zondag 30 augustus 2020 om 13:34
Ik ben niet gauw boos. Als ik dat eens doe zijn mijn beide kinderen enorm van streek. En dan word ik ook nog eens heel erg boos, hoogstens een stem verheffing. En ik ben een sloof, ik doe alles in huis. Voor mij vriend en voor mijn kinderen. Dus ja, ik heb het zelf in de hand gewerkt. Ik bereik er het tegenovergestelde mee van wat ik zou willen. Ik vind mezelf geen goede moeder, heb ik ook nooit gevonden. Met iederen op zijn wenken bedienen probeer ik te bereiken een goede moeder te zijn. Het compenseert dat ik geen moeder ben die graag speelt of sport. Maar het is me duidelijk dat dat niet de weg is.
Strenger kan geen kwaad. Ik hoop dat alle knuffels en lieve woordjes genoeg zijn voor mijn kinderen om ze te laten weten dat ik van ze houd. Ook zonder dat ik ze op hun wenken bedien.
Strenger kan geen kwaad. Ik hoop dat alle knuffels en lieve woordjes genoeg zijn voor mijn kinderen om ze te laten weten dat ik van ze houd. Ook zonder dat ik ze op hun wenken bedien.
zondag 30 augustus 2020 om 13:35
Klinkt als mijn zoon!LAgirl82 schreef: ↑30-08-2020 12:57Mijn zoon is 11 en ik moet hem ook vaak motiveren en aansporen hoor.
Gezond eten is heel belangrijk, 1 keer per week is het of pizza of frietjes, wel zelfgemaakt en uit de airfryer.
Verder veel groente en fruit en zorg ik voor gezonde snacks en af en toe chips kan natuurlijk ook geen kwaad. Ik doe meer de 80/20 methode.
Maar jij doet de boodschappen en bepaald dus wat in huis komt.
Beweging en sport zijn ook belangrijk en ze mogen een sport kiezen en dat moeten ze dan ook doen. Sport is belangrijk voor de ontwikkeling.
Verder is de gametijd beperkt en hij heeft ook zijn taken die hij in huis moet doen.
Daar is niet onder uit te komen, al doet hij dat vaak mokkend en met een lang gezicht, maar daar trek ik me niks van aan, dat is zijn probleem.
Ik zou wel dringend iets gaan doen aan zijn eetpatroon en gezonde voeding en sport.
En stoppen met te doen alsof je zijn werkster bent, wat hij zelf kan mag hij zelf doen.
Hij is keilief maar ook liever lui dan moe
Ik trek me er niets van aan, hij draagt z’n steentje maar mooi bij. En een lang gezicht mag maar zeker niet heel de dag. Heel de dag chaggie, lui en mokkend rondlopen doen we niet aan. Dan ga maar een stuk fietsen
Geen prima, prima is geen goed.
zondag 30 augustus 2020 om 13:37
Ik word ook wel eens erg moe van het butlergevoel. Ik probeer vooral in te zetten op meehelpen, al was het alleen maar (bij 9 + 11) door je eigen troep bij te houden. Eigen tas uitpakken, was inleveren, vaat in de keuken, snoeppapiertjes in de vuilnisbak, dat soort dingen. Dit niet vanuit dankbaarheid, maar vanuit een insteek van samen doen en jullie maken het mij (en papa!) makkelijker om voor jullie de zaken op orde te hebben.
En wij doen ons best, maar soms lopen dingen anders. Favoriete beleg op? Prima dat je baalt, maar het is niet anders, deal with it. Uitje dat tegenvalt? Jammer maar helaas, volgende keer beter. Niet dat ze er blij mee hoeven te zijn, maar ik laat me ook niet raken door hun gemok.
De afgelopen weken waren hier ook aanpoten, kinderen nog thuis met vakantie maar zonder Vakantiespel etc., en wij moesten gewoon werken. Gelukkig werkt man thuis, maar hij moet natuurlijk wel zijn uren maken dus niet echt tijd voor boswandelingen en zo. Ze zijn nog wel uit logeren geweest, maar vooral zoon van 9 heeft daardoor ook meer gegamed dan mij eigenlijk lief is. Wat dat betreft zal ik blij zijn als volgende week de school weer begint en iedereen weer zijn eigen 'werk' heeft.
Qua eten en snacken vind ik het juist zo makkelijk dat we het nu nog in de hand hebben. Natuurlijk niet wat er concreet in gaat
, maar wat we niet in huis halen is er niet. Vanaf komende week zit dochter in de brugklas, inclusief kantine en tussenuren. Dan wordt dat weer een extra uitdaging.
En wij doen ons best, maar soms lopen dingen anders. Favoriete beleg op? Prima dat je baalt, maar het is niet anders, deal with it. Uitje dat tegenvalt? Jammer maar helaas, volgende keer beter. Niet dat ze er blij mee hoeven te zijn, maar ik laat me ook niet raken door hun gemok.
De afgelopen weken waren hier ook aanpoten, kinderen nog thuis met vakantie maar zonder Vakantiespel etc., en wij moesten gewoon werken. Gelukkig werkt man thuis, maar hij moet natuurlijk wel zijn uren maken dus niet echt tijd voor boswandelingen en zo. Ze zijn nog wel uit logeren geweest, maar vooral zoon van 9 heeft daardoor ook meer gegamed dan mij eigenlijk lief is. Wat dat betreft zal ik blij zijn als volgende week de school weer begint en iedereen weer zijn eigen 'werk' heeft.
Qua eten en snacken vind ik het juist zo makkelijk dat we het nu nog in de hand hebben. Natuurlijk niet wat er concreet in gaat
, maar wat we niet in huis halen is er niet. Vanaf komende week zit dochter in de brugklas, inclusief kantine en tussenuren. Dan wordt dat weer een extra uitdaging.
lariba wijzigde dit bericht op 30-08-2020 13:41
11.19% gewijzigd
zondag 30 augustus 2020 om 13:38
Dankbaarheid is ook niet helemaal het goede woord, dat is ook zo. Ik kan alleen zonder de kritiek die hij me levert.Dreamer schreef: ↑30-08-2020 13:28Geen dankbaarheid verwachten maar ook geen butler zijn. Verder een dikkere huid kweken.
Je zoon is 10, die kan uitstekend taken in huis krijgen (had hij mogelijk al moeten hebben) En als hij sneu is dat z'n pasta op is, is dat zijn probleem. Als hij het op tijd had gemeld, had je het geweten en had je het meegenomen (neem ik maar zo aan)
Doen z'n vader en zus wel wat in huis, of ben je voor iedereen butler? Tijd om daar verandering in te brengen. Echt.
Verder klinkt het inderdaad als een beginnende puber. Blijf kijken naar z'n leuke kant (hij is knuffelig) en negeer wat je vervelend vindt en wat verder alleen vervelend voor hem is (de pasta) Als hij lang sikkeneurig zit te zijn, gaat hij maar naar z'n kamer, sikkeneurig zijn.
Houd op te benadrukken hoe goed je dochter is, zéker ten opzichte van hem. Dat is voor die jongen echt heel vervelend en maakt hem alleen maar sikkeneuriger.
En echt.. vraag geen dankbaarheid. Alleen het idee al.
En dat ik hem vergelijk met mijn dochter deed ik nu om te laten weten dat ik niet helemaal de opvoeding verpest heb maar doe ik normaal gesproken niet. En al helemaal niet waar ze bij zijn.
zondag 30 augustus 2020 om 13:39
Ik zou beginnen met zelf de touwtjes in handen nemen als het gaat om dingen als pasta in huis halen. Pasta op? Prima om het te laten weten, maar als je erover gaat klagen: Jammer dan, dan doe je iets anders op je brood. Nog meer klagen? Dan ga je maar op je kamer zitten klagen. Jij bepaalt wat er in huis is, niet je kinderen.
Dat doortrekken voor al het gedrag. Lange gezichten negeren, positief gedrag stimuleren en vooral je geen schuldgevoel aan laten praten door een zoontje van 10. Jij bent de volwassene.
Dat doortrekken voor al het gedrag. Lange gezichten negeren, positief gedrag stimuleren en vooral je geen schuldgevoel aan laten praten door een zoontje van 10. Jij bent de volwassene.
zondag 30 augustus 2020 om 13:43
Blij je je herkenbare verhaal. Hier moeten ze ook gewoon hun bord in de vaatwasser zetten enzo. Maar ik denk dat ze wel eens meer kunnen gaan helpen in huis.Lariba schreef: ↑30-08-2020 13:37Ik word ook wel eens erg moe van het butlergevoel. Ik probeer vooral in te zetten op meehelpen, al was het alleen maar (bij 9 + 11) door je eigen troep bij te houden. Eigen tas uitpakken, was inleveren, vaat in de keuken, snoeppapiertjes in de vuilnisbak, dat soort dingen. Dit niet vanuit dankbaarheid, maar vanuit een insteek van samen doen en jullie maken het mij (en papa!) makkelijker om voor jullie de zaken op orde te hebben.
En wij doen ons best, maar soms lopen dingen anders. Favoriete beleg op? Prima dat je baalt, maar het is niet anders, deal with it. Uitje dat tegenvalt? Jammer maar helaas, volgende keer beter. Niet dat ze er blij mee hoeven te zijn, maar ik laat me ook niet raken door hun gemok.
De afgelopen weken waren hier ook aanpoten, kinderen nog thuis met vakantie maar zonder Vakantiespel etc., en wij moesten gewoon werken. Gelukkig werkt man thuis, maar hij moet natuurlijk wel zijn uren maken dus niet echt tijd voor boswandelingen en zo. Ze zijn nog wel uit logeren geweest en zo, maar vooral zoon van 9 heeft daardoor ook meer gegamed dan mij eigenlijk lief is. Wat dat betreft zal ik blij zijn als volgende week de school weer begint en iedereen weer zijn eigen 'werk' heeft.
Ik ben wel een beetje moe van 30 uur per week werken, voor de kinderen te zorgen en een huis te verbouwen. En ja, dan hebben ze veel te veel tijd achter een scherm gezeten.
zondag 30 augustus 2020 om 13:44
Ballenbak888 schreef: ↑30-08-2020 13:34Ik ben niet gauw boos. Als ik dat eens doe zijn mijn beide kinderen enorm van streek. En dan word ik ook nog eens heel erg boos, hoogstens een stem verheffing. En ik ben een sloof, ik doe alles in huis. Voor mij vriend en voor mijn kinderen. Dus ja, ik heb het zelf in de hand gewerkt. Ik bereik er het tegenovergestelde mee van wat ik zou willen. Ik vind mezelf geen goede moeder, heb ik ook nooit gevonden. Met iederen op zijn wenken bedienen probeer ik te bereiken een goede moeder te zijn. Het compenseert dat ik geen moeder ben die graag speelt of sport. Maar het is me duidelijk dat dat niet de weg is.
Strenger kan geen kwaad. Ik hoop dat alle knuffels en lieve woordjes genoeg zijn voor mijn kinderen om ze te laten weten dat ik van ze houd. Ook zonder dat ik ze op hun wenken bedien.
Met zo'n enorm negatief zelfbeeld zou ik eens in therapie gaan. En dat bedoel ik niet hard.
Want kennelijk zit je in een vicieuze cirkel, waar je in rond blijft draaien, omdat je niet weet hoe je eruit komt. (zo gaat dat met vicieuze cirkels) Dit is voor jou niet leuk, maar voor je gezin ook niet. Wanneer jij je beter gaat voelen over jezelf, grenzen leert aangeven enz., gaat het met je zoon misschien ook wel beter. Wie wil er nou een ontevreden en ongelukkige moeder?
Ga naar de huisarts, zoek hulp, werk aan jezelf. Dat is denk ik het beste dat je in deze situatie kunt doen en daarbij krijg je vast ook handvatten voor omgang met je gezin.
Later is nu
zondag 30 augustus 2020 om 13:44
Dank je voor je tips, je hebt gelijk in mijn beleving.quadrupel schreef: ↑30-08-2020 13:39Ik zou beginnen met zelf de touwtjes in handen nemen als het gaat om dingen als pasta in huis halen. Pasta op? Prima om het te laten weten, maar als je erover gaat klagen: Jammer dan, dan doe je iets anders op je brood. Nog meer klagen? Dan ga je maar op je kamer zitten klagen. Jij bepaalt wat er in huis is, niet je kinderen.
Dat doortrekken voor al het gedrag. Lange gezichten negeren, positief gedrag stimuleren en vooral je geen schuldgevoel aan laten praten door een zoontje van 10. Jij bent de volwassene.
zondag 30 augustus 2020 om 13:46
Ballenbak888 schreef: ↑30-08-2020 13:34Ik ben niet gauw boos. Als ik dat eens doe zijn mijn beide kinderen enorm van streek. En dan word ik ook nog eens heel erg boos, hoogstens een stem verheffing. En ik ben een sloof, ik doe alles in huis. Voor mij vriend en voor mijn kinderen. Dus ja, ik heb het zelf in de hand gewerkt. Ik bereik er het tegenovergestelde mee van wat ik zou willen. Ik vind mezelf geen goede moeder, heb ik ook nooit gevonden. Met iederen op zijn wenken bedienen probeer ik te bereiken een goede moeder te zijn. Het compenseert dat ik geen moeder ben die graag speelt of sport. Maar het is me duidelijk dat dat niet de weg is.
Strenger kan geen kwaad. Ik hoop dat alle knuffels en lieve woordjes genoeg zijn voor mijn kinderen om ze te laten weten dat ik van ze houd. Ook zonder dat ik ze op hun wenken bedien.
Zeg... ik zou eens om tafel gaan met je vriend en kinderen.
Taken verdelen, dat iedereen zijn steentje bijdraagt en zich waardevol en gewaardeerd voelt. Ook jij.
Maarrrr dan niet klagen als dingen anders gaan dan dat jij het zou doen.
Als voorbeeld, wij hebben een grote tuin en veel beestjes.
Ik heb voor mezelf de regel dat binnen eerst netjes moet zijn, alles aan kant en dan ‘mag’ ik van mezelf buiten gaan rommelen.
Ik vind het namelijk fijn als ik aan het eind vd dag binnenkom het opgeruimd is.
Nu ben ik vandaag werken.
Vriend is alleen thuis met onze 5 kinderen.
Ik weet nu al dat vanavond het aanrecht niet is opgeruimd en we was nog in de droger zit.
Maar.... de honden zijn vast modderig maar zijn wel een lang stuk weze wandelen, het nieuwe bed van onze oudste is waarschijnlijk in elkaar gezet en de meiden hebben iets gehaald voor het eten vanavond.
Ze zijn blij als ik weer thuis ben, kletsen over de dag, flans het gehaalde eten in elkaar en rollen zo de avond in.
Eigenlijk kloten we maar wat aan met z’n alle. Maar IEDEREEN doet iets
Geen prima, prima is geen goed.
zondag 30 augustus 2020 om 13:47
Ballenbak888 schreef: ↑30-08-2020 13:34Ik ben niet gauw boos. Als ik dat eens doe zijn mijn beide kinderen enorm van streek. En dan word ik ook nog eens heel erg boos, hoogstens een stem verheffing. En ik ben een sloof, ik doe alles in huis. Voor mij vriend en voor mijn kinderen. Dus ja, ik heb het zelf in de hand gewerkt. Ik bereik er het tegenovergestelde mee van wat ik zou willen. Ik vind mezelf geen goede moeder, heb ik ook nooit gevonden. Met iederen op zijn wenken bedienen probeer ik te bereiken een goede moeder te zijn. Het compenseert dat ik geen moeder ben die graag speelt of sport. Maar het is me duidelijk dat dat niet de weg is.
Strenger kan geen kwaad. Ik hoop dat alle knuffels en lieve woordjes genoeg zijn voor mijn kinderen om ze te laten weten dat ik van ze houd. Ook zonder dat ik ze op hun wenken bedien.
Volgens mij ben je zelf heel onzeker en moet je ook eens goed naar jezelf kijken en aan jezelf werken. Waar komt die onzekerheid vandaan?
Verder help je je kinderen echt totaal niet door hen op hun wenken te bedienen en een butler voor hen te zijn.
Je helpt je kinderen veel meer door hen zelfstandig te maken en zelfstandigheid en zelfredzaamheid te stimuleren. Wat ze zelf kunnen mogen ze zelf doen. Hun taken in huis doen en verantwoordelijkheid (naar leeftijd) dragen.
Heb verwachtingen (naar leeftijd) van je kinderen en laat ze zelf dingen doen. Je kinderen op hun wenken bedienen is echt niet de weg en maakt je geen goede moeder.
Maar waarom twijfel je zo aan jezelf en vind je van jezelf dat je geen goede moeder bent? Wat maakt je zo onzeker?
Je kinderen hebben wel een moeder nodig die zelfzeker is en haar grenzen aangeeft en de kinderen grenzen geeft.
zondag 30 augustus 2020 om 13:48
Niet zo streng voor jezelf, dat schiet ook niet op. Nou, dan hebben ze de afgelopen tijd teveel achter hun schermen gezeten. Klaar.
Nu gaat school weer beginnen, de dagen krijgen meer vanzelfsprekend een structuur en iedereen is weer een heel schooljaar ouder dus misschien kunnen er een paar nieuwe afspraken worden gemaakt?
Misschien was je zoon wel zo hangerig en vervelend omdat hij niet genoeg energie heeft van te weinig gezond eten en teveel pasta? Gecombineerd met geen structuur in de dag?
Nu gaat school weer beginnen, de dagen krijgen meer vanzelfsprekend een structuur en iedereen is weer een heel schooljaar ouder dus misschien kunnen er een paar nieuwe afspraken worden gemaakt?
Misschien was je zoon wel zo hangerig en vervelend omdat hij niet genoeg energie heeft van te weinig gezond eten en teveel pasta? Gecombineerd met geen structuur in de dag?
Wat eten we vanavond?
zondag 30 augustus 2020 om 13:48
Ballenbak888 schreef: ↑30-08-2020 13:43Blij je je herkenbare verhaal. Hier moeten ze ook gewoon hun bord in de vaatwasser zetten enzo. Maar ik denk dat ze wel eens meer kunnen gaan helpen in huis.
Ik ben wel een beetje moe van 30 uur per week werken, voor de kinderen te zorgen en een huis te verbouwen. En ja, dan hebben ze veel te veel tijd achter een scherm gezeten.
Maar waarom dóe je dat dan allemaal?
Kinderen vinden je niet leuker, omdat je alles voor ze doet. Als je dat altijd hebt gedaan, is het voor hen meer een soort van normaal. Kinderen vinden het leuk om leuke dingen met je te doen. Desnoods interesseer je je in één van hun games en speel je eens mee. Maak LOL in plaats van te sloven en te zorgen. Verdeel dat sloven en zorgen en doe wat leuks.
En laat ze kiezen uit 2 of 3 dingen, die je kunt gaan doen. Als ze het niet eens worden, dan geef jij of je vriend doorslag, ene keer wat ene kind wil, andere keer wat andere kind wil. Vraag niet wat ze willen omdat alsnog wat anders te gaan doen, zonder geldige reden.
Hoe oud is je dochter trouwens? Jonger? Dan kan het voor haar ook goed zijn om nu meegenomen te worden in nieuwe regels, die je voor je zoon gaat stellen.
Hulp vragen bij CJG is ook een optie, omdat die beter naar je gezin kunnen kijken dan wij kunnen.
Later is nu
zondag 30 augustus 2020 om 13:50
Ballenbak888 schreef: ↑30-08-2020 13:43Blij je je herkenbare verhaal. Hier moeten ze ook gewoon hun bord in de vaatwasser zetten enzo. Maar ik denk dat ze wel eens meer kunnen gaan helpen in huis.
Ik ben wel een beetje moe van 30 uur per week werken, voor de kinderen te zorgen en een huis te verbouwen. En ja, dan hebben ze veel te veel tijd achter een scherm gezeten.
Natuurlijk kunnen ze meer helpen in huis en kunnen ze heel veel zelf.
