Kinderen
alle pijlers
Ongeduldig wachten op de bank
zondag 20 april 2008 om 17:30
Terwijl mijn kleine mannetje weer eens mijn ribben blauw schopt en probeert ruimte te creeeren in een buik die nu eenmaal krap begint te worden in week 36, zit ik de zoveelste berg tijdschriften door te werken.
Na ongeveer zes weken bed/bank rust en veel pijn vanwege reuma en bekkeninstabiliteit ben ik het wachten zat. Maar ja de natuurlijk laat zich niet dwingen en mijn ventje heeft het nog erg naar zijn zin in zijn krappe hutje.
Ik denk steeds dat ik blij en dankbaar moet zijn voor alles wat goed gaat en dat ik niet zo ontevreden of ongeduldig moet zijn. Maar ik ben niet blij en dankbaar meer, ik ben het zat en wordt depri van de afhankelijkheid. Niets zelf kunnen en de inbreuk die dat doet op je zelfbeschikking is zeer schadelijk voor mijn zelfvertrouwen.
Mijn man is lief en geduldig, hij doet zijn best en pleit voor volhouden en "straks ben je dit allemaal vergeten"
Maar ik voel me zelf langzaam veranderen in een zeurende, huilende depri gevangene. Gevangen in mijn lijf, dat werk weigert en mij een schuldgevoel bezorgd.
Ik voel me schuldig tegenover mijn kleine mannetje, zijn moeder is het zwanger zijn zat. Straks straal ik dat ook uit als hij er eenmaal is. Of nog erger hij voelt het nu al als een afwijzing.
Natuurlijk weten mijn rationele universitair geschoolde hersenen wel beter maar helaas zijn die ergens de afgelopen weken overgenomen door een zeer irrationele stroom van hormonen. Angst en domme gedachten regeren mijn verweekte brein.
Veel te veel tijd om na te denken en te weinig mogelijkheden om ze om te zetten in nuttige acties zoals keukenkastjes poetsen en andere nesteldrang dingen. Die ik wel wil maar niet kan doen.....
Voordat het een heel verdrietig verhaal wordt, zal ik er een eind aan breien. Ik moet nog vier weken geduld hebben en dat zal heus wel lukken maar soms ben ik het gewoon meer dan zat!!
Charlie
Na ongeveer zes weken bed/bank rust en veel pijn vanwege reuma en bekkeninstabiliteit ben ik het wachten zat. Maar ja de natuurlijk laat zich niet dwingen en mijn ventje heeft het nog erg naar zijn zin in zijn krappe hutje.
Ik denk steeds dat ik blij en dankbaar moet zijn voor alles wat goed gaat en dat ik niet zo ontevreden of ongeduldig moet zijn. Maar ik ben niet blij en dankbaar meer, ik ben het zat en wordt depri van de afhankelijkheid. Niets zelf kunnen en de inbreuk die dat doet op je zelfbeschikking is zeer schadelijk voor mijn zelfvertrouwen.
Mijn man is lief en geduldig, hij doet zijn best en pleit voor volhouden en "straks ben je dit allemaal vergeten"
Maar ik voel me zelf langzaam veranderen in een zeurende, huilende depri gevangene. Gevangen in mijn lijf, dat werk weigert en mij een schuldgevoel bezorgd.
Ik voel me schuldig tegenover mijn kleine mannetje, zijn moeder is het zwanger zijn zat. Straks straal ik dat ook uit als hij er eenmaal is. Of nog erger hij voelt het nu al als een afwijzing.
Natuurlijk weten mijn rationele universitair geschoolde hersenen wel beter maar helaas zijn die ergens de afgelopen weken overgenomen door een zeer irrationele stroom van hormonen. Angst en domme gedachten regeren mijn verweekte brein.
Veel te veel tijd om na te denken en te weinig mogelijkheden om ze om te zetten in nuttige acties zoals keukenkastjes poetsen en andere nesteldrang dingen. Die ik wel wil maar niet kan doen.....
Voordat het een heel verdrietig verhaal wordt, zal ik er een eind aan breien. Ik moet nog vier weken geduld hebben en dat zal heus wel lukken maar soms ben ik het gewoon meer dan zat!!
Charlie
zondag 20 april 2008 om 17:36
hou vol, doe dingen die leuk en ontspannen zijn (bijv kapper als je daarvan houdt, schoonheidsspecialiste, ik noem maar wat) huur dvdtjes, vraag of er wat vriendinnen langskomen, koop een leuk boek, tja, ik weet dat het lastig kan zijn die laatste weken, maar pak jezelf aan, niet zeuren, gewoon afwachten en proberen te genieten. Het lijkt lang, maar nog even! en maar veel forummen in de tussentijd. Sterkte!
zondag 20 april 2008 om 17:37
tuurlijk moet je blij zijn dat je zwanger bent, dat je je kind mag en kan dragen etc.
maar niemand heeft gezegd dat het ook allemaal maar leuk hoeft te zijn.
maagzuur , bekken instabiliteit, rugproblemen zere enkels zere knieen... en in jou geval reuma waarvoor je geen enkel medicijn nu mag slikken.
Zwanger zijn is soms kut, heel erg bagger en zwaar !
kan me indenken dat je het even zat bent.
Dikke digihug ... en hou nog effies vol ....
Sterkte !
maar niemand heeft gezegd dat het ook allemaal maar leuk hoeft te zijn.
maagzuur , bekken instabiliteit, rugproblemen zere enkels zere knieen... en in jou geval reuma waarvoor je geen enkel medicijn nu mag slikken.
Zwanger zijn is soms kut, heel erg bagger en zwaar !
kan me indenken dat je het even zat bent.
Dikke digihug ... en hou nog effies vol ....
Sterkte !
zondag 20 april 2008 om 17:41
ge·nie·ten: (onovergankelijk werkwoord; genoot, heeft genoten; genieter, genieting)
genot hebben, plezier beleven
ik denk dat als je lijf zoveel pijn doet door de reuma dat je geen plezier beleeft aan de zwangerschap, en zeker niet zo op het eind.
Ik heb ook nooit het "verplichte genieten" begrepen. iedereen moet maar Genieten van de zwangerschap. nou sommige zwangerschappen zijn nou eenmaal geen genot !
dus het eeuwige verplichte genieten
zondag 20 april 2008 om 17:44
zucht.
ik bedoel genieten van de dag, niet zozeer van je zwangerschap, maar van dingen als naar de kapper gaan, boekje lezen, filmpje kijken. Je moet toch wat die laatste weken, dus kan je maar beter iets doen wat je leuk vindt, hoe lastig en moeilijk dat soms ook is. en ja, ik weet hoe die laatste weken zijn, hoe moeilijk en rottig.
ik bedoel genieten van de dag, niet zozeer van je zwangerschap, maar van dingen als naar de kapper gaan, boekje lezen, filmpje kijken. Je moet toch wat die laatste weken, dus kan je maar beter iets doen wat je leuk vindt, hoe lastig en moeilijk dat soms ook is. en ja, ik weet hoe die laatste weken zijn, hoe moeilijk en rottig.
zondag 20 april 2008 om 17:56
ik schrijf toch ook niet voor niks, probeer te genieten, niks verplicht en wees blij dat je zwanger bent etc. Wat moet ik dan schrijven? zorg dat je dag zo rottig mogelijk is en dat je nergens van geniet, dan duurt het nog extra lang die laatste weken?
Je hoeft echt niet gelukzalig op de bank gaan zitten wachten op je kind, maar dingen doen waar je enigszins plezier aan beleeft die laatste weken lijkt mij wel zo prettig.
Je hoeft echt niet gelukzalig op de bank gaan zitten wachten op je kind, maar dingen doen waar je enigszins plezier aan beleeft die laatste weken lijkt mij wel zo prettig.
zondag 20 april 2008 om 18:02
Het klinkt makkelijk maar probeer zoveel mogelijk te rusten, je zult je energie hard nodig hebben na de bevalling, zeker als je last hebt van reuma en bekkeninstabiliteit want de eerste weken/maanden na de bevalling zijn zwaar. Ik was het wachten ook echt zat maar achteraf gezien vond ik het een heerlijke tijd van lekker dvd'tje kijken, boeken lezen etc. Neem lekker de tijd voor jezelf, ga naar de kapper, schoonheidsspecialiste, pedicure of wat dan ook, lekker uitslapen, koffie/theeleuten met vriendinnen, kortom geniet nog van de tijd dat je niks hoeft.
zondag 20 april 2008 om 18:05
Laat als eerste dat schuldgevoel alsjeblieft varen. Hoogzwanger zijn valt voor de meeste vrouwen niet mee. Als je daar overheen ook nog eens reuma hebt is het al helemaal geen feestje. Ook mijn zwangerschappen waar op het eind fysiek erg zwaar, vooral de tweede. En toen ik daarbij met veertigenhalve week nog een bijholteontsteking overheen kreeg waarvoor ik alleen maar paracetamol mocht gebruiken kon ik de baby er wel uitkijken. Maar ja, zo werkt het niet.
Gelukkig is er ook goed nieuws. Over een paar weken heb je het achter de rug en krijg je langzaam aan je lijf weer terug. En dan is er een klein ventje wat een hoop goed maakt en wat gelukkig niets overhoudt aan het feit dat die hele zwangerschap jou nu waarschijnlijk wel gestolen kan worden.
Als we nu eens met zijn allen het idee los zouden kunnen laten dat we als we zwanger zijn vooral van iedere minuut moeten genieten zou dat een heleboel vrouwen een hoop schulgevoel schelen.
Gelukkig is er ook goed nieuws. Over een paar weken heb je het achter de rug en krijg je langzaam aan je lijf weer terug. En dan is er een klein ventje wat een hoop goed maakt en wat gelukkig niets overhoudt aan het feit dat die hele zwangerschap jou nu waarschijnlijk wel gestolen kan worden.
Als we nu eens met zijn allen het idee los zouden kunnen laten dat we als we zwanger zijn vooral van iedere minuut moeten genieten zou dat een heleboel vrouwen een hoop schulgevoel schelen.
zondag 20 april 2008 om 18:13
persoonlijk vind ik zwanger zijn niks aan, meer een noodzakelijk kwaad, dus daar snap ik alles van. Maar dan kan je nog wel genieten van dingen die leuk zijn en waar je nu nog tijd voor hebt / zin in hebt. Ik kon niet wachten tot de 40 weken voorbij waren, en zeker op het eind vond ik het echt niet leuk meer en was ik redelijk stuk en op en sacherijning en moe. Maar zelfs dan, of juist dan, is het af en toe wel lekker om even iets voor jezelf te doen wat leuk is en waar je wel van geniet.
zondag 20 april 2008 om 18:13
Ik ben wel de laatste die zegt dat je van de zwangerschap moét genieten, maar je kunt wel proberen om er het beste van te maken. Je kind komt wanneer het er klaar voor is, niet wanneer jij er klaar voor bent. Je kunt dan wel als een zielig hoopje op de bank gaan zitten chagrijnen, maar daar komt de bevalling echt niet van op gang. Je kunt beter wat afleiding zoeken door leuke dingen te doen.
zondag 20 april 2008 om 18:24
O, jee 41+5, dat is ook een schrikbeeld voor mij, vorige keer met 36+5 bevallen en nu al 38+4... ben het ook best wel zat en dat zonder verdere lichamelijke klachten, maar wel een peuter van 26 maanden rondlopen...
Inderdaad ik denk dat zonlicht je erg veel goed zal doen, even naar buiten gaan en in een lekkere stoel gaan zitten.
Inderdaad ik denk dat zonlicht je erg veel goed zal doen, even naar buiten gaan en in een lekkere stoel gaan zitten.
zondag 20 april 2008 om 19:38
Hoi!
Ook ik ben het nu met 39+5 weken vaak behoorlijk zat. Ik doe ook al een aantal weken weinig vanwege mijn bekken en heb de laatste anderhalve week buikkrampen.
Kon er flink chagerijnig van worden, maar probeer nu gewoon wat meer te relaxen en overdag wat te slapen en dvdtjes kijken. Ik denk er maar aan dat de kleine er over 2 weken toch echt wel uit moet zijn (of snel zal zijn), ondanks dat ik nog wel eens huilend op de bank zit omdat ik vol hormonen zit en het zat ben.
Begrijp dus hoe je je voelt. Vandaag heb ik lekker in de zon gezeten en boek gelezen, voelde me toch wel weer wat beter!
Sterkte nog even, voor je het weet heb je een wondertje!
Ook ik ben het nu met 39+5 weken vaak behoorlijk zat. Ik doe ook al een aantal weken weinig vanwege mijn bekken en heb de laatste anderhalve week buikkrampen.
Kon er flink chagerijnig van worden, maar probeer nu gewoon wat meer te relaxen en overdag wat te slapen en dvdtjes kijken. Ik denk er maar aan dat de kleine er over 2 weken toch echt wel uit moet zijn (of snel zal zijn), ondanks dat ik nog wel eens huilend op de bank zit omdat ik vol hormonen zit en het zat ben.
Begrijp dus hoe je je voelt. Vandaag heb ik lekker in de zon gezeten en boek gelezen, voelde me toch wel weer wat beter!
Sterkte nog even, voor je het weet heb je een wondertje!
zondag 20 april 2008 om 20:12
Ik was het ook wel zat op t eind en kon ook geen kant meer uit. Ik snap dus hoe je je voelt. Maar je kunt er niks anders aan doen dan je tijd uitzitten en die tijd zo prettig mogelijk door te komen. Ik heb mezelf verplicht om de gerechten te maken die ik lekker vond, en mijn vriendinnen kwamen vaak langs en ik heb nog tijd gemaakt om de boeken te lezen die ik graag wilde lezen. En dat ging me wonderwel goed af.(ondanks de verweking van mijn niet universitair geschoolde hersenen 
)
)
zondag 20 april 2008 om 20:15
Herkenbaar! Er zit niets anders op dan "je tijd uitzitten"... laat alsjeblieft je schuldgevoel varen, ik ben het met een ander schrijfster eens: zwanger zijn is niet altijd leuk. Soms is het gewoon Verre Van Leuk...
Ik heb destijds 42 weken gelopen met mijn Zoon. Ik heb de laatste weken o.a. gevuld met een aanleggen van een dagboekje met foto's en allemaal stukjes die ik hier op het forum over mijn zwangerschap had geschreven (et stond er nog op vanaf het begin, heb alles gekopieerd in een word-document, daar een selectie uit gemaakt en dat gerpint, en daar weer allemaal commentaar bij geschreven) Achteraf erg leuk om terug te lezen. Misschien is dat een tip wat afleiding-zoeken betreft?
Ik heb destijds 42 weken gelopen met mijn Zoon. Ik heb de laatste weken o.a. gevuld met een aanleggen van een dagboekje met foto's en allemaal stukjes die ik hier op het forum over mijn zwangerschap had geschreven (et stond er nog op vanaf het begin, heb alles gekopieerd in een word-document, daar een selectie uit gemaakt en dat gerpint, en daar weer allemaal commentaar bij geschreven) Achteraf erg leuk om terug te lezen. Misschien is dat een tip wat afleiding-zoeken betreft?
zondag 20 april 2008 om 20:31
zondag 20 april 2008 om 21:20
Hier 39 weken + 5 dagen en ook ik ben het zat...
Ik heb een hernia L4-L5, verschillende keren geopereerd geweest, vorig jaar mijn rug op dat niveau vast laten zetten, wist van tevoren dat het een erg lastige zwangerschap KON worden. Achteraf heb ik niet te klagen zegt men, want het gaat 200% beter dan voorspeld. Maar ook ik kan niet veel meer.
Ik wil van mijn vrachtje af!
Maar ja, je hebt het niet in de hand. Morgen naar de gynaecoloog en dan het verdere verloop bespreken. In de eerste instantie was namelijk afgesproken dat ze mij niet de 40 weken voorbij zouden laten gaan. Maar nu mijn rug het op alle fronten beter lijkt te houden dan voorspeld is het nog maar de vraag wat er nu gaat gebeuren.
Ik weet wat je voelt en hoop dat je snel die laatste fase door bent. Wachten duurt lang....
Sterkte!!!!!!!
Carrrie.
Ik heb een hernia L4-L5, verschillende keren geopereerd geweest, vorig jaar mijn rug op dat niveau vast laten zetten, wist van tevoren dat het een erg lastige zwangerschap KON worden. Achteraf heb ik niet te klagen zegt men, want het gaat 200% beter dan voorspeld. Maar ook ik kan niet veel meer.
Ik wil van mijn vrachtje af!
Maar ja, je hebt het niet in de hand. Morgen naar de gynaecoloog en dan het verdere verloop bespreken. In de eerste instantie was namelijk afgesproken dat ze mij niet de 40 weken voorbij zouden laten gaan. Maar nu mijn rug het op alle fronten beter lijkt te houden dan voorspeld is het nog maar de vraag wat er nu gaat gebeuren.
Ik weet wat je voelt en hoop dat je snel die laatste fase door bent. Wachten duurt lang....
Sterkte!!!!!!!
Carrrie.
maandag 21 april 2008 om 11:20
maandag 21 april 2008 om 12:04
Hier ook 39+4 zwanger van de 2e en ook ik ben er helemaal klaar mee.( was ik ook al met 36 weken) Kan niks meer (ook bekkeninstabiliteit) en wil ook niks meer. Ik voel me ook wel eens schuldig, niet zozeer tegenover de baby, maar meer tegenover mijn omgeving dat ik zo'n zeurende muts ben geworden over zoiets leuks als een kindje krijgen. Maar ja, de eerste zwangerschap vond ik ook al niet leuk en nu weer niet, dus moet ik me Nog heel even volhouden, succes!!!!
