Kinderen
alle pijlers
Onregelmatige werktijden partner & tropenjaren
dinsdag 2 januari 2024 om 20:14
Misschien wil ik inzicht, misschien gewoon even spuien. Maar het zit me weer eens hoog en we komen er niet uit.
De situatie is dat mijn man en ik twee kinderen hebben, van 3 en 1 jaar oud. Mijn man werkt onregelmatig in zijn droombaan, hij heeft het ontzettend naar mijn zin. Maar ik merk dat het mij steeds zwaarder valt en dat het tussen ons in gaat staan. Ik werk regelmatig en er komt veel op mijn schouders neer. Ik ben ofwel de ochtend, avond en/of het weekend alleen met de kinderen. In de praktijk betekent dit dat ik vrijwel altijd werk of met de kinderen ben. Ook in de weekenden dat we samen vrij zijn neem ik weinig eigen tijd en mijn man is niet zo pro-actief in het aanbieden om bijvoorbeeld de kinderen even mee te nemen. Terwijl als ik iets voor mezelf ga doen dit echt nooit een probleem is. Mijn man heeft relatief veel tijd voor zichzelf omdat hij vaak de ochtend of zelfs de hele dag vrij is op de opvangdag van de kinderen. Opvangdagen ruilen is bijna onmogelijk vanwege de grote tekorten, anders hadden we dat vaker gedaan.
Uiteindelijk zitten we nu in een cirkeltje, ik voel me overvraagd op alle vlakken, ben jaloers op mijn man zijn eigen tijd. Ik word daardoor nukkig, verwijt hem van alles en door dit alles ervaar ik het nog zwaarder. Ik zou willen dat hij regelmatig gaat werken en dat snapt hij echt. Tegelijkertijd wil hij niet van baan wisselen en wil ik hem niet dwingen.
Hoe komen we hier uit? Want het gaat tussen ons in staan en dat wil ik absoluut niet.
De situatie is dat mijn man en ik twee kinderen hebben, van 3 en 1 jaar oud. Mijn man werkt onregelmatig in zijn droombaan, hij heeft het ontzettend naar mijn zin. Maar ik merk dat het mij steeds zwaarder valt en dat het tussen ons in gaat staan. Ik werk regelmatig en er komt veel op mijn schouders neer. Ik ben ofwel de ochtend, avond en/of het weekend alleen met de kinderen. In de praktijk betekent dit dat ik vrijwel altijd werk of met de kinderen ben. Ook in de weekenden dat we samen vrij zijn neem ik weinig eigen tijd en mijn man is niet zo pro-actief in het aanbieden om bijvoorbeeld de kinderen even mee te nemen. Terwijl als ik iets voor mezelf ga doen dit echt nooit een probleem is. Mijn man heeft relatief veel tijd voor zichzelf omdat hij vaak de ochtend of zelfs de hele dag vrij is op de opvangdag van de kinderen. Opvangdagen ruilen is bijna onmogelijk vanwege de grote tekorten, anders hadden we dat vaker gedaan.
Uiteindelijk zitten we nu in een cirkeltje, ik voel me overvraagd op alle vlakken, ben jaloers op mijn man zijn eigen tijd. Ik word daardoor nukkig, verwijt hem van alles en door dit alles ervaar ik het nog zwaarder. Ik zou willen dat hij regelmatig gaat werken en dat snapt hij echt. Tegelijkertijd wil hij niet van baan wisselen en wil ik hem niet dwingen.
Hoe komen we hier uit? Want het gaat tussen ons in staan en dat wil ik absoluut niet.
dinsdag 2 januari 2024 om 20:20
Maar dat wist je toch al voor de jongste kwam? En je vraagt niet aan man of hij bij de kinderen blijft. Je gaat zaterdagmiddag, als je weet dat hij niet hoeft te werken, met vriendinnen winkelen, naar de sauna etc. Deel het hem gewoon mee ipv te wachten tot hij proactief wordt. Plan je quality time in en doe het dan ook. Ze overleven het echt wel. 3 jaar op die manier doorbijten en ze zitten beide op school.
dinsdag 2 januari 2024 om 20:25
Een ding wat ik geleerd heb afgelopen jaren is, uitspreken wat je dwars zit en wat je wil zonder omwegen.
Het lijkt alsof de situatie zo is ontstaan en dat man niet in ziet waar jij nu in vast loopt.
Ik geef hier thuis aan als ik ergens behoefte aan heb. Bijv af en toe vrije tijd maar ik neem ook de leiding in van dan en dan wil ik wat doen. Let jij die dag op de kinderen? Zonder discreet te noemen hoe we te werk gaan pakt manlief het nl nog niet op tot frustratie van mezelf haha. Dit werkt tenminste goed voor ons.
Het lijkt alsof de situatie zo is ontstaan en dat man niet in ziet waar jij nu in vast loopt.
Ik geef hier thuis aan als ik ergens behoefte aan heb. Bijv af en toe vrije tijd maar ik neem ook de leiding in van dan en dan wil ik wat doen. Let jij die dag op de kinderen? Zonder discreet te noemen hoe we te werk gaan pakt manlief het nl nog niet op tot frustratie van mezelf haha. Dit werkt tenminste goed voor ons.
dinsdag 2 januari 2024 om 20:27
Laatst stond er op dit forum een link naar een quiz van de volkskrant over de taakverdeling in huis. Vul hem in, en leg de uitkomst aan je man voor (ervanuitgaand dat blijkt dat het ongelijk verdeeld is) en bespreek hoe je het gelijk kunt trekken. En hoezo is onregelmatig de hele dag weg? Meestal ben je dan toch óf de ochtend óf de avond vrij. Als hij er is, is de spits voor hem. Je schrijft dat hij soms de hele dag vrij is als de kinderen naar de opvang zijn. Dan kan hij toch de ochtendshift pakken, het huishouden doen en een maaltijd voorbereiden?
dinsdag 2 januari 2024 om 20:30
Hier ook al 15 jaar partner die onregelmatig werkt.
Het allereerste advies wat ik je kan geven is accepteer zijn tijden en zijn werk
Zie dat als gegeven en dat scheelt je zoveel energie.
Wees daarna superlief voor je zelf, en vraag als je hulp nodig hebt.
(Schoon)moeder buurvrouwen als je wilt shoppen of sauna, vraag het
Man die huishouden doet en alvast kookt voordat hij naar zn werk gaat?
Vraag het.
Halve middag minder gaan werken en opvang door laten lopen, regel het. Dit heeft mij zo ontzettend veel opgeleverd. Want je hebt het nodig om even op adem te komen, want inderdaad ben je eigenlijk een alleenstaande mama. Maar toch ook weer niet dus overleg met je man wat hij kan doen, en blijf regelmatig praten want voordat je het weet doet hij weer niks anders dan werken, bijslapen ivm de onregelmatigheid en sporten en ben jij alleen maar aan het rennen en vliegen Om alles draaiende te houden.
Meer tips? Hoor het wel Groetjes
Ps een voordeel vond ik wel dat je ook veel zelf bepaalt mbt de kids, ik doe veel alleen dus gaat het ook op mijn manier
en kan altijd doen wat ik wil en tv kijken wat ik wil als hij dienst draait.
Het allereerste advies wat ik je kan geven is accepteer zijn tijden en zijn werk
Zie dat als gegeven en dat scheelt je zoveel energie.
Wees daarna superlief voor je zelf, en vraag als je hulp nodig hebt.
(Schoon)moeder buurvrouwen als je wilt shoppen of sauna, vraag het
Man die huishouden doet en alvast kookt voordat hij naar zn werk gaat?
Vraag het.
Halve middag minder gaan werken en opvang door laten lopen, regel het. Dit heeft mij zo ontzettend veel opgeleverd. Want je hebt het nodig om even op adem te komen, want inderdaad ben je eigenlijk een alleenstaande mama. Maar toch ook weer niet dus overleg met je man wat hij kan doen, en blijf regelmatig praten want voordat je het weet doet hij weer niks anders dan werken, bijslapen ivm de onregelmatigheid en sporten en ben jij alleen maar aan het rennen en vliegen Om alles draaiende te houden.
Meer tips? Hoor het wel Groetjes
Ps een voordeel vond ik wel dat je ook veel zelf bepaalt mbt de kids, ik doe veel alleen dus gaat het ook op mijn manier
en kan altijd doen wat ik wil en tv kijken wat ik wil als hij dienst draait.
dinsdag 2 januari 2024 om 20:32
Jij hebt dus geen tijd thuis zonder de kinderen. Ik kan me voorstellen dat je dat mist. Gewoon eens rustig onder de douche of met een boek op de bank. Dat is inderdaad lastig te regelen. Ik heb een half jaar lang op de vrijdag zes uur 'vrij' gehad en toen brak corona uit en zaten we helemaal 24/7 op elkaars lip. (En nee, voor mij is alleen wég niet hetzelfde als alleen thuis zijn.)
Maar de taakverdeling kan beter. Hij kan jou op die kinderloze thuisdagen een hoop werk uit handen nemen. Boodschappen plannen en halen, vooruit koken, badkamer + WC poetsen, drie wassen wegwerken, etc. Ik denk dat jij je al veel meer gesteund voelt als je na een drukke werkdag tijdens het spitsuur lekker een maaltijd in de magnetron kunt schuiven.
Maar de taakverdeling kan beter. Hij kan jou op die kinderloze thuisdagen een hoop werk uit handen nemen. Boodschappen plannen en halen, vooruit koken, badkamer + WC poetsen, drie wassen wegwerken, etc. Ik denk dat jij je al veel meer gesteund voelt als je na een drukke werkdag tijdens het spitsuur lekker een maaltijd in de magnetron kunt schuiven.
lariba wijzigde dit bericht op 02-01-2024 20:38
47.45% gewijzigd
dinsdag 2 januari 2024 om 20:35
Tuurlijk sta je altijd aan, dat hoort bij het ouderschap. Heb je daar geen zin aan, neem een extra dag opvang of ga parttime werken.
Dat heeft uiteraard ook consequenties. Het leven bestaat uit keuzes, “spuien” is nutteloos.
Onregelmatig werken van een partner heeft ook voordelen. Tropenjaren gaan nog komen. Succes
Dat heeft uiteraard ook consequenties. Het leven bestaat uit keuzes, “spuien” is nutteloos.
Onregelmatig werken van een partner heeft ook voordelen. Tropenjaren gaan nog komen. Succes
blossom wijzigde dit bericht op 02-01-2024 20:37
17.54% gewijzigd
dinsdag 2 januari 2024 om 20:37
Als hij niet proactief is, spreek dan gewoon dingen af. Stel hij het nachtdiensten, dan kan hij prima einde middag huis opruimen, kinderen ophalen, eten regelen, boodschappen doen. Of als dit nog te vroeg is, kan hij wellicht uit z'n nachtdienst de ochtend voor z'n rekening nemen en daarna slapen.
Met ochtenddienst kan hij natuurlijk weinig betekenen in de ochtend, maar natuurlijk wel dingen in de middag doen.
Met ochtenddienst kan hij natuurlijk weinig betekenen in de ochtend, maar natuurlijk wel dingen in de middag doen.
dinsdag 2 januari 2024 om 20:38
dinsdag 2 januari 2024 om 20:43
Nou, nee dus. Want man heeft dus wel tijd voor zichzelf in een stil en leeg huis.Blossom schreef: ↑02-01-2024 20:35Tuurlijk sta je altijd aan, dat hoort bij het ouderschap. Heb je daar geen zin aan, neem een extra dag opvang of ga parttime werken.
Dat heeft uiteraard ook consequenties. Het leven bestaat uit keuzes, “spuien” is nutteloos.
Onregelmatig werken van een partner heeft ook voordelen. Tropenjaren gaan nog komen. Succes
dinsdag 2 januari 2024 om 20:46
Je geeft aan dat je partner niet pro actief is, maar dat ben jij ook niet. Je wacht af totdat je partner de kinderen doet zodat jij tijd hebt voor jezelf. In plaats van die verantwoordelijkheid bij hem te leggen, kan je de verantwoordelijkheid voor wat jij nodig hebt ook zelf nemen. Je bent een volwassen vrouw, neem dan in dit stuk ook de regie. Het klinkt nu alsof je in de klaagstand zit en het hem verwijt dat hij het fijn heeft op zn werk en onregelmatig werkt. Dat wist je echter voor de kinderen, dat is een gedeelde keuze en dus niet eerlijk om bij hem neer te leggen. Wel kan je aangeven wat je van hem nodig hebt en verwacht, maar daar moet je zelf dus ook iets mee
dinsdag 2 januari 2024 om 20:47
Bedankt voor alle reacties! Geeft inzicht. Want inderdaad, ik wist dit al voor de tweede er was, en onregelmatige diensten betekent inderdaad ook dat hij een deel thuis is. Dus zeker ook dat ik dan de ochtendspits bij hem laat en op tijd naar het werk ga. En hij luiert zeker niet de hele dag als hij vrij is. Doet de boodschappen, de tuin, de hond, de was etc. Hij is zeker geen man die alles aan mij over laat. Maar hij kan ook even lekker sporten, rustig douchen, lunchen etc... Koken deed hij eerder ook altijd, sinds de 2e er is, is daar de klad in gekomen. Dat ga ik weer regelen 
want scheelt inderdaad enorm bij de avond spits.
Wellicht zit de crux 'm veel meer in dat ik mijn eigen tijd moet nemen. Ik vind dat inderdaad lastig, ik voel me daar vaak bezwaard over. Nergens voor nodig natuurlijk en ik laat dat gevoel nog te vaak de boventoon voeren.
en @KoningJulian, dit is een waardevol advies. Ik vind het echt moeilijk te accepteren en voel wrok, en dat kost véél energie. Daardoor word ik ook onnodig geïrriteerd over kleine dingen. Want ik geniet ook echt van de tijd alleen 's avonds of juist met de kinderen, ik ben heel ondernemend en doe veel dingen met ze en dat vind ik ook echt leuk. Daar mag ik zelf meer aandacht voor hebben.
want scheelt inderdaad enorm bij de avond spits. Wellicht zit de crux 'm veel meer in dat ik mijn eigen tijd moet nemen. Ik vind dat inderdaad lastig, ik voel me daar vaak bezwaard over. Nergens voor nodig natuurlijk en ik laat dat gevoel nog te vaak de boventoon voeren.
en @KoningJulian, dit is een waardevol advies. Ik vind het echt moeilijk te accepteren en voel wrok, en dat kost véél energie. Daardoor word ik ook onnodig geïrriteerd over kleine dingen. Want ik geniet ook echt van de tijd alleen 's avonds of juist met de kinderen, ik ben heel ondernemend en doe veel dingen met ze en dat vind ik ook echt leuk. Daar mag ik zelf meer aandacht voor hebben.
dinsdag 2 januari 2024 om 20:49
Je kan heeft laten zien dat hij het zelf niet zo goed oppakt. Dus je hebt nu de vrijheid om zijn werkschema erbij te pakken.
En op zijn vrije uren wat taken en ophaal- of brengmomenten in te plannen.
Het zou zo moeten zijn dat jij in een gespreid bedje qua huishouden, boodschappen en regelwerk terechtkomt. Dus dat je meer een soort leidster-achtige rol gaat krijgen, waarbij je je kunt richten op leuke activiteiten met de kinderen. Want het eten staat al klaar, alles is schoon en opgeruimd, de was is gedaan etc.
Als hij gezien zijn werk geen tijd met de kinderen door kan brengen
(bijzonder. Maar mijn vriend had ook een tijdje ineens de neiging om op 7 uur op het werk te willen zijn, tot laat door te werken, avondeten te koken en daarna in slaap te vallen. Dat avondeten was briljant want iedereen zwijmelt bij een kokende man, ik trapte er ook een tijdje in) wordt zijn bijdrage een soort butler- achtige rol, denk ik.
Maar zonder dollen, hij moet wel even normaal gaan doen hoor. Ik snap je chagrijn.
En op zijn vrije uren wat taken en ophaal- of brengmomenten in te plannen.
Het zou zo moeten zijn dat jij in een gespreid bedje qua huishouden, boodschappen en regelwerk terechtkomt. Dus dat je meer een soort leidster-achtige rol gaat krijgen, waarbij je je kunt richten op leuke activiteiten met de kinderen. Want het eten staat al klaar, alles is schoon en opgeruimd, de was is gedaan etc.
Als hij gezien zijn werk geen tijd met de kinderen door kan brengen
(bijzonder. Maar mijn vriend had ook een tijdje ineens de neiging om op 7 uur op het werk te willen zijn, tot laat door te werken, avondeten te koken en daarna in slaap te vallen. Dat avondeten was briljant want iedereen zwijmelt bij een kokende man, ik trapte er ook een tijdje in) wordt zijn bijdrage een soort butler- achtige rol, denk ik.
Maar zonder dollen, hij moet wel even normaal gaan doen hoor. Ik snap je chagrijn.
dinsdag 2 januari 2024 om 20:50
Auch, deze komt binnen. Maar is denk ik wel de spijker op de kop. Ik heb erg de neiging om als ik iets vervelend vind, de 'schuld' bij de ander neer te leggen. Daar ben ik me bewust van, maar tot actie komen is soms lastig. Maar dat is geen excuus natuurlijk. Ik ga direct wat momenten plannen in de gezamenlijke agenda waarop ik iets voor mezelf ga doen.aardbeioeries schreef: ↑02-01-2024 20:46Je geeft aan dat je partner niet pro actief is, maar dat ben jij ook niet. Je wacht af totdat je partner de kinderen doet zodat jij tijd hebt voor jezelf. In plaats van die verantwoordelijkheid bij hem te leggen, kan je de verantwoordelijkheid voor wat jij nodig hebt ook zelf nemen. Je bent een volwassen vrouw, neem dan in dit stuk ook de regie. Het klinkt nu alsof je in de klaagstand zit en het hem verwijt dat hij het fijn heeft op zn werk en onregelmatig werkt. Dat wist je echter voor de kinderen, dat is een gedeelde keuze en dus niet eerlijk om bij hem neer te leggen. Wel kan je aangeven wat je van hem nodig hebt en verwacht, maar daar moet je zelf dus ook iets mee
dinsdag 2 januari 2024 om 20:56
Ik lees jou vaker (ben vooral een lezer en geen actieve meeschrijver) en je schrijft zo ontzettend grappig!Surebaby schreef: ↑02-01-2024 20:49Je kan heeft laten zien dat hij het zelf niet zo goed oppakt. Dus je hebt nu de vrijheid om zijn werkschema erbij te pakken.
En op zijn vrije uren wat taken en ophaal- of brengmomenten in te plannen.
Het zou zo moeten zijn dat jij in een gespreid bedje qua huishouden, boodschappen en regelwerk terechtkomt. Dus dat je meer een soort leidster-achtige rol gaat krijgen, waarbij je je kunt richten op leuke activiteiten met de kinderen. Want het eten staat al klaar, alles is schoon en opgeruimd, de was is gedaan etc.
Als hij gezien zijn werk geen tijd met de kinderen door kan brengen
(bijzonder. Maar mijn vriend had ook een tijdje ineens de neiging om op 7 uur op het werk te willen zijn, tot laat door te werken, avondeten te koken en daarna in slaap te vallen. Dat avondeten was briljant want iedereen zwijmelt bij een kokende man, ik trapte er ook een tijdje in) wordt zijn bijdrage een soort butler- achtige rol, denk ik.
Maar zonder dollen, hij moet wel even normaal gaan doen hoor. Ik snap je chagrijn.
Qua praktische dingen doet mijn man veel. Hoewel zijn variant van een 'gespreid bedje' wel anders is dan die van mij... Maar ik ben wel echt een soort 'chef huis'. Ik denk, organiseer en beleg taken. En ondanks dat ik mezelf echt een feminist noem (dit komt niet echt lekker naar voren in dit topic maar hé, je kan niet alle nuances in een topic brengen) blijft dit toch een punt waar we niet uitkomen. En dat vind ik vermoeiend, want leuk dat hij ervoor zorgt dat ik thuis kom in een schoon en opgeruimd huis met gekookt eten en een volle koelkast. Maar als ik dat dan van te voren moet bedenken en uitkauwen? Laat dan maar.
(we gaan een relatie coach traject doen, want er gaan wat dingen scheef op het moment
)
dinsdag 2 januari 2024 om 20:58
Ik herken het deels. Mijn partner werkt ook onregelmatig. Dat betekent inderdaad dat ik vaak de avondspits (eten douchen bed) in m’n eentje moet doen. Maarrrrr… doordat hij er ‘s avonds niet is, is hij er ‘s morgens wel. Wij zitten elke doordeweekse ochtend samen in alle rust met de kids aan tafel. Op de dagen dat ik werk regelt hij dat de kids op school komen en heb ik daar geen omkijken naar. Dus ja, er zijn lasten maar ook zeker lusten. Denk namelijk niet dat de meeste vaders elke ochtend samen met hun kids aan de ontbijttafel zitten.
En verder kan je man zich in die ochtenden ook gewoon nuttig maken hè; boodschappen doen, huishoudelijke dingen, auto wassen, de tuin doen, whatever. Ik ben wel benieuwd wat hij zoal doet in zijn vrije tijd. Als hij die alleen maar besteedt aan zichzelf dan zou ik daarover in gesprek gaan.
En verder kan je man zich in die ochtenden ook gewoon nuttig maken hè; boodschappen doen, huishoudelijke dingen, auto wassen, de tuin doen, whatever. Ik ben wel benieuwd wat hij zoal doet in zijn vrije tijd. Als hij die alleen maar besteedt aan zichzelf dan zou ik daarover in gesprek gaan.
dinsdag 2 januari 2024 om 20:58
Wat mooi dat je herkent en erkent dat dit je neiging is. Soms best pijnlijk om je minder mooie kanten onder ogen te zien. En supergoed dat je gelijk actie hebt ondernomen!LaCasa11 schreef: ↑02-01-2024 20:50Auch, deze komt binnen. Maar is denk ik wel de spijker op de kop. Ik heb erg de neiging om als ik iets vervelend vind, de 'schuld' bij de ander neer te leggen. Daar ben ik me bewust van, maar tot actie komen is soms lastig. Maar dat is geen excuus natuurlijk. Ik ga direct wat momenten plannen in de gezamenlijke agenda waarop ik iets voor mezelf ga doen.
dinsdag 2 januari 2024 om 21:09
want een vrouw kan natuurlijk nooit zoveel verdienen dat ze een au pair kan betalen
dinsdag 2 januari 2024 om 21:12
Welja waar het ook om gaat, in relaties en kinderzaken zijn vrouwen blijkbaar altijd de eindverantwoordelijken voor alles en iedereen.
Man in kwestie had ook, voor hij aan kinderen begon, na kunnen denken over welke invloed zijn baan zou gaan hebben op de verdeling van o.a. de beruchte 3e shift?
dinsdag 2 januari 2024 om 21:17
Je kunt ook uitspreken dat je dingen niet van te voren wilt regelen en uitkauwen.
Dat is even wennen en gaat vast ook wel eens mis, maar uiteindelijk went dat en gaat ook dat z’n gangetje.
Zo te lezen heb jij het nodig dat je dingen écht aan je partner kunt overlaten, niet half. Of dat aan hem ligt, aan jou of aan jullie beide maakt niet zo veel uit. Werk toe naar de oplossing die jullie allemaal recht doet.
Dat is even wennen en gaat vast ook wel eens mis, maar uiteindelijk went dat en gaat ook dat z’n gangetje.
Zo te lezen heb jij het nodig dat je dingen écht aan je partner kunt overlaten, niet half. Of dat aan hem ligt, aan jou of aan jullie beide maakt niet zo veel uit. Werk toe naar de oplossing die jullie allemaal recht doet.
Imagine
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
