Kinderen
alle pijlers
Opfoedvauten (of; wat doe je anders dan je gedacht had?)
zaterdag 28 juli 2007 om 13:04
Opvoedfouten is misschien het woord niet (maar ik vond de spelfouten in dat woord zo leuk) maar wat heb je anders gedaan bij de opvoeding (tot nu toe) dan je gedacht had te zullen doen?
Mijn dochter is nu drie en ik had me heilig voorgenomen alleen TV met haar te kijken als er écht niks anders te doen zou zijn maar nu dank ik de omroepen op mijn blote knieën voor Kabouter Plop, Piet Pieraat en de Teletubbies (volgens Fien heten ze de Teletelubbies trouwens). Ik moet soms thuis nog weleens iets voor mijn werk doen en dan is Dora the Explorer of Het Zandkasteel echt een uitkomst. Ik kijk nooit volwassen mensen dingen met haar, daar had ik van te voren dan weer niet over nagedacht maar dat doe ik dus gewoon niet.
Speelgoed zou bij mij uit de Wereldwinkel gaan komen en van hout zijn. Dus niet in de praktijk. Ik heb o.a. het hele arsenaal Little People van Fisher Price ™ in huis en alles maakt geluid en heeft extreem lang haar om te kammen en glitters in te doen.
K3 zou er bij mij niet inkomen. Ik heb alle CD's
Ik zou nooit mijn stem verheffen of zeggen dat ik haar niet lief vind als ze stout is. Tot mijn schaamte ben ik weleens (gelukkig een paar keer maar) tegen haar uitgevallen en roep ik weleens heel onpedagogisch dat ik klaar met haar ben.
Eten zou bij ons nooit een issue worden, dat is het ook niet geworden maar ik heb het nu waarschijnlijk te veel losgelaten, zodat haar smaakpalet erg beperkt is tot nu toe.
Ik zou al vroeg met het pottytrainen beginnen, zodat ze met anderhalf zonder luier zou kunnen (o, hoogmoed, o, zelfoverschatting!). Ze doet nog steeds alles in haar luier en al hebben we de mooiste potten, de fraaiste brilverkleiners, al maken we muziek als ze iets op het potje doet of mag ze een heel papier vol met foamstickers plakken, ze verrekt het in alle talen om naar de plee te gaan. Wel wil ze graag doortrekken wat weer niet mag als je niks op de wc gedaan hebt. Daar ben ik dan weer wel heel concequent in.
Ik zou me niet laten verleiden in leuke winkels om altijd iets te kopen voor mijn dochter. Dat doe ik wel. Ik ben verschrikkelijk in winkels en in kinderwinkels helemaal, ik kan me helemaal verliezen in knutselspullen, boeken en Barbiezaken. Fien wijst me soms zelf terecht.:$
Er zijn vast nog veel meer dingen maar ik laat het hier even bij.
Ik ben vast niet de enige met een wat anders uitgevoerd opvoedplan dan gedacht, toch?
Mijn dochter is nu drie en ik had me heilig voorgenomen alleen TV met haar te kijken als er écht niks anders te doen zou zijn maar nu dank ik de omroepen op mijn blote knieën voor Kabouter Plop, Piet Pieraat en de Teletubbies (volgens Fien heten ze de Teletelubbies trouwens). Ik moet soms thuis nog weleens iets voor mijn werk doen en dan is Dora the Explorer of Het Zandkasteel echt een uitkomst. Ik kijk nooit volwassen mensen dingen met haar, daar had ik van te voren dan weer niet over nagedacht maar dat doe ik dus gewoon niet.
Speelgoed zou bij mij uit de Wereldwinkel gaan komen en van hout zijn. Dus niet in de praktijk. Ik heb o.a. het hele arsenaal Little People van Fisher Price ™ in huis en alles maakt geluid en heeft extreem lang haar om te kammen en glitters in te doen.
K3 zou er bij mij niet inkomen. Ik heb alle CD's
Ik zou nooit mijn stem verheffen of zeggen dat ik haar niet lief vind als ze stout is. Tot mijn schaamte ben ik weleens (gelukkig een paar keer maar) tegen haar uitgevallen en roep ik weleens heel onpedagogisch dat ik klaar met haar ben.
Eten zou bij ons nooit een issue worden, dat is het ook niet geworden maar ik heb het nu waarschijnlijk te veel losgelaten, zodat haar smaakpalet erg beperkt is tot nu toe.
Ik zou al vroeg met het pottytrainen beginnen, zodat ze met anderhalf zonder luier zou kunnen (o, hoogmoed, o, zelfoverschatting!). Ze doet nog steeds alles in haar luier en al hebben we de mooiste potten, de fraaiste brilverkleiners, al maken we muziek als ze iets op het potje doet of mag ze een heel papier vol met foamstickers plakken, ze verrekt het in alle talen om naar de plee te gaan. Wel wil ze graag doortrekken wat weer niet mag als je niks op de wc gedaan hebt. Daar ben ik dan weer wel heel concequent in.
Ik zou me niet laten verleiden in leuke winkels om altijd iets te kopen voor mijn dochter. Dat doe ik wel. Ik ben verschrikkelijk in winkels en in kinderwinkels helemaal, ik kan me helemaal verliezen in knutselspullen, boeken en Barbiezaken. Fien wijst me soms zelf terecht.:$
Er zijn vast nog veel meer dingen maar ik laat het hier even bij.
Ik ben vast niet de enige met een wat anders uitgevoerd opvoedplan dan gedacht, toch?
zaterdag 28 juli 2007 om 13:20
@ Morrie
Good for you!
Ik kan me niet voorstellen dat je je van te voren helemaal niets voorgenomen hebt maar het lijkt me heerlijk als je er zo ontspannen in kunt staan. Ik ben trouwens ook heel relaxed, ik had alleen wel plannen over bepaalde zaken.
Topic is trouwens luchtig bedoeld hoor, het hoeft geen zware discussie te worden over wat er allemaal verkeerd is gelopen. :D
Good for you!
Ik kan me niet voorstellen dat je je van te voren helemaal niets voorgenomen hebt maar het lijkt me heerlijk als je er zo ontspannen in kunt staan. Ik ben trouwens ook heel relaxed, ik had alleen wel plannen over bepaalde zaken.
Topic is trouwens luchtig bedoeld hoor, het hoeft geen zware discussie te worden over wat er allemaal verkeerd is gelopen. :D
zaterdag 28 juli 2007 om 13:39
Ik had ook niet zo heel veel ideeën, maar wel een paar natuurlijk.
Televisie kijken zouden ze geloof ik helemaal niet doen (nou ja, hooguit de Fabeltjeskrant). Tis ietsje anders uitgepakt. Jetix en Nickelodeon heb ik nog wel een poosje buiten 'beeld' kunnen houden, maar inmiddels is er geen redden meer aan. En ik moet toegeven: sommige filmpjes zijn echt wel leuk. :D
Ik ben zelf niet zo opruimerig (understatement), dus daar zou ik bij mijn kinderen van het begin af aan heel consequent in zijn, zodat zij dat iig wel zouden leren. Pffffffffffffffft, ze zijn nog erger dan ik. Ik gooi mijn verpakkingen tenminste nog in de prullenbak, zij laten alles gewoon los op de plek waar ze staan. Ik krijg het er niet ingestampt bij ze.
En ik zou veel knuffelen, dat heb ik vroeger thuis echt gemist. Kreeg ik als eerste een kind dat niet van knuffelen houdt. :o Ja, die bestaan echt. Gelukkig heb ik er nog een kind bij gekregen die gek is op knuffelen.
En verder? Verder doe ik maar wat. :D
Televisie kijken zouden ze geloof ik helemaal niet doen (nou ja, hooguit de Fabeltjeskrant). Tis ietsje anders uitgepakt. Jetix en Nickelodeon heb ik nog wel een poosje buiten 'beeld' kunnen houden, maar inmiddels is er geen redden meer aan. En ik moet toegeven: sommige filmpjes zijn echt wel leuk. :D
Ik ben zelf niet zo opruimerig (understatement), dus daar zou ik bij mijn kinderen van het begin af aan heel consequent in zijn, zodat zij dat iig wel zouden leren. Pffffffffffffffft, ze zijn nog erger dan ik. Ik gooi mijn verpakkingen tenminste nog in de prullenbak, zij laten alles gewoon los op de plek waar ze staan. Ik krijg het er niet ingestampt bij ze.
En ik zou veel knuffelen, dat heb ik vroeger thuis echt gemist. Kreeg ik als eerste een kind dat niet van knuffelen houdt. :o Ja, die bestaan echt. Gelukkig heb ik er nog een kind bij gekregen die gek is op knuffelen.
En verder? Verder doe ik maar wat. :D
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 28 juli 2007 om 14:18
Grappig dit..
Bij mij was het "eten"..Mijn kinderen zouden alles opeten en netjes aan tafel zitten. Mijn NR1 kreeg ook gewoon een uitgespuugd hapje weer terug gevoerd..Ben je nou helemaal dol.
Tot NR1 in een bietjeshapje (bijna) stikte...Ik was helemaal overstuur en heb het daarna helemaal laten gaan. Resultaat..Hij heeft van zijn anderhalf tot 3 jaar bijna geen warm eten gegeten. Geen probleem..dan maar een fles met brinta. Nu eet hij alles...De 2 die daarna kwamen. eten redelijk...maar als ze eens niet eten...geen probleem.
Verder hoeven ze (tot de ergenis van mijn schoonzus) niet aan tafel te blijven tot ze ongeveer 3.5 zijn...en daarna mogen ze bij lang tafelen ook weg..wat ze netjes vragen.
Verder had ik niet veel gedachten..Tja misschien over Pokemon..Ik had niet verwacht ooit in een huis te wonen met zoveel pokemonnen en pokeballen om me heen;-))) Maar omdat ik zie hoe leuk ze het vinden geef ik dan toch weer te veel geld uit voor 9 van die plaatjes;-))
Bij mij was het "eten"..Mijn kinderen zouden alles opeten en netjes aan tafel zitten. Mijn NR1 kreeg ook gewoon een uitgespuugd hapje weer terug gevoerd..Ben je nou helemaal dol.
Tot NR1 in een bietjeshapje (bijna) stikte...Ik was helemaal overstuur en heb het daarna helemaal laten gaan. Resultaat..Hij heeft van zijn anderhalf tot 3 jaar bijna geen warm eten gegeten. Geen probleem..dan maar een fles met brinta. Nu eet hij alles...De 2 die daarna kwamen. eten redelijk...maar als ze eens niet eten...geen probleem.
Verder hoeven ze (tot de ergenis van mijn schoonzus) niet aan tafel te blijven tot ze ongeveer 3.5 zijn...en daarna mogen ze bij lang tafelen ook weg..wat ze netjes vragen.
Verder had ik niet veel gedachten..Tja misschien over Pokemon..Ik had niet verwacht ooit in een huis te wonen met zoveel pokemonnen en pokeballen om me heen;-))) Maar omdat ik zie hoe leuk ze het vinden geef ik dan toch weer te veel geld uit voor 9 van die plaatjes;-))
zaterdag 28 juli 2007 om 14:35
Ik herken wel het een en ander :) Maar had er ook niet zoveel over nagedacht, tenminste, niet van die heel stellige dingen. Ja er staan wel wat ideeen voor als hij groter is maar dat is ook maar afwachten (bv dat we over veel zouden moeten kunnen praten maar ja ik besprak zelf echt niet alles met mijn ouders enz).
Heel grappig is wel als ik bv mijn nog kinderloze zus/schoonzus hoor praten hoe zij het zouden doen allemaal haha, eentje zegt ook nou als ik een kind heb gaat ie vroeg op het potje! Gewoon aanleren zodra ie kan zitten! Of: nou die van mij gaat echt niet zo om eten/snoep roepen, kwestie van streng zijn! En dan glimlach ik gewoon minzaam.... :P
Heel grappig is wel als ik bv mijn nog kinderloze zus/schoonzus hoor praten hoe zij het zouden doen allemaal haha, eentje zegt ook nou als ik een kind heb gaat ie vroeg op het potje! Gewoon aanleren zodra ie kan zitten! Of: nou die van mij gaat echt niet zo om eten/snoep roepen, kwestie van streng zijn! En dan glimlach ik gewoon minzaam.... :P
zaterdag 28 juli 2007 om 14:39
Ik was/ben eigenlijk ook van het houten speelgoed. Het is er ook...naast een enorm log gevaarte van 1 viekantemeter plastic speelplezier met lampjes en muziekjes enzo.
En TV...als zoon in weekend vroeg wakker is (bijna 2 jaar is hij) dan mag hij bij ons in bed..en dan roept meneer"Kijke, kijke!" en zetten wij schaamteloos de TV aan op NL3..om vervolgens weg te soezen onder de geluiden van vreselijke Beertjes Paddington en Alfred J. Kwak ellende...
ook ik laat eten verder los dan goed voor mij en zoon is...Nou ja, ik laat het in zoverre los dat ik het niet erg vind als hij (dagelijks!) zijn bord warm eten laat staan, maar ben dan wel weer zo'n truthola dat ik er alsnog iets in wil proppen, zodat ie wel wat in de maag heeft. Toetje dus (yoghurt)...ik probeer tegenwoordig die knijppakjes uit, met groente enzo, maar helaas..die blieft meneer ook niet. en daarmee komen we gelijk bij de zoveelste opfoedvout, want ik ben niet van de potjes en voorgekookte zooi (ook al is het bewezen goed!) ik Zou Alles Zelf Doen....:D
Ik ben hoogzwanger, en door moeheid, laksheid, gaarheid, gammelheid en totale ik-weet-het-ook-niet-meer-heid ben ik niet zo consequent..ene keer mag de bal wel naar binnen, de volgende keer weer niet...
Maargoed, zolang zoon nog groeit, rode blos op wangen heeft en onbevangen vrolijk in het leven staat ben ik al met al niet ontevreden!
En TV...als zoon in weekend vroeg wakker is (bijna 2 jaar is hij) dan mag hij bij ons in bed..en dan roept meneer"Kijke, kijke!" en zetten wij schaamteloos de TV aan op NL3..om vervolgens weg te soezen onder de geluiden van vreselijke Beertjes Paddington en Alfred J. Kwak ellende...
ook ik laat eten verder los dan goed voor mij en zoon is...Nou ja, ik laat het in zoverre los dat ik het niet erg vind als hij (dagelijks!) zijn bord warm eten laat staan, maar ben dan wel weer zo'n truthola dat ik er alsnog iets in wil proppen, zodat ie wel wat in de maag heeft. Toetje dus (yoghurt)...ik probeer tegenwoordig die knijppakjes uit, met groente enzo, maar helaas..die blieft meneer ook niet. en daarmee komen we gelijk bij de zoveelste opfoedvout, want ik ben niet van de potjes en voorgekookte zooi (ook al is het bewezen goed!) ik Zou Alles Zelf Doen....:D
Ik ben hoogzwanger, en door moeheid, laksheid, gaarheid, gammelheid en totale ik-weet-het-ook-niet-meer-heid ben ik niet zo consequent..ene keer mag de bal wel naar binnen, de volgende keer weer niet...
Maargoed, zolang zoon nog groeit, rode blos op wangen heeft en onbevangen vrolijk in het leven staat ben ik al met al niet ontevreden!
zaterdag 28 juli 2007 om 14:59
O jaaaaaa, die ken ik ja! Ik heb een vriendin die ook kinderplannen heeft nu en die ook de grappigste dingen zegt over hoe zij het allemaal gaat doen. Dan kan ik ook alleen maar minzaam glimlachen omdat - en daarin ben ik het dus helemaal eens met de mensen die zeggen dat je niet alles kun plannen - het gewoon niet zo werkt. Veel dingen lopen nu eenmaal zoals ze lopen.
Een van mijn vriendinnen die aan kinderen wil beginnen kijkt bijvoorbeeld heel erg naar hoe het bij mij en bij een andere vriendin van haar gaat. Toevallig hebben we allebei hele kalme en makkelijke kinderen gekregen, waardoor er eigenlijk weinig veranderde in onze levens. Dat kan ook heel anders gaan zie ik aan een vriendin die een zoon kreeg met een nogal behoorlijke gebruiksaanwijzing.
Bij mij was het andersom. Ik ging veel om met een gezin met drie kinderen waarin altijd problemen waren en de moeder van de kinderen hield me dan ook voor dat mijn leven zo goed als voorbij zou zijn met de komst van mijn dochter. Bleek dus niet het geval. Het gaat veel makkelijker dan ik dacht allemaal.
zaterdag 28 juli 2007 om 17:30
Dat was ik bij Tony ook van plan. Heb een avond lang van alles staan koken (niet mijn hobby, maar ja, voor je kind doe je alles) en een heleboel overheerlijke maaltijdjes in porties in de diepvries gemikt. Wat was ik trots op mezelf. De volgende dag kwam. Wat een mijlpaal: bijvoeding gaan geven. Maar meneer moest niets hebben van mijn brouwsels. Ach, das nieuwigheid, dacht ik nog. Maar nee, hij spuugde alles weer netjes uit. Toen toch maar een potje olvarit geprobeerd. En dat ging erin als koek! Je snapt wel dat hij tot zijn eerste jaar voornamelijk potjes heeft gegeten. Apart koken voor hem heb ik nooit meer gedaan.
Vito is nu bijna zes maanden. De afgelopen dagen heeft hij steeds was hapjes fruit gehad. Binnenkort gaat hij ook aan de groente. Uit potjes, welteverstaan. Ik trap er niet nog een keer in!
Loretta is De Mol. Punt.
zaterdag 28 juli 2007 om 17:40
Hahaha, ik ben nog steeds zo goedgelovig dat ik het nog een keer wil proberen. Heb vandaag een bos wortels gekocht en wil dat in porties van 75 gram gekookt in gaan vriezen. Heb ik van iemand hier gelezen. Groot kans dat ik volgende week met hangende pootjes kom omdat meneer de potjes van de firma N toch lekkerder vindt. Hahaha.
zaterdag 28 juli 2007 om 22:12
zaterdag 28 juli 2007 om 22:28
Bij mij is het andersom. Mij leken de potjes wel handig voor bepaalde gelegenheden. IK kon het vergeten. Meneer wil alleen maar vers gekookt . Kan ook nog dus ;) (Wel weer een veer in mijn reet voor mijn kookkunsten uiteraard :P).
Verder had ik niet zoveel verwachtingen. IK ben niet tegen plastic speelgoed of wat dan ook. Wel wilde ik erg graag bv geven. Dat is gelukt, dus aan die verwachting heb ik voldaan ;).
Verder had ik niet zoveel verwachtingen. IK ben niet tegen plastic speelgoed of wat dan ook. Wel wilde ik erg graag bv geven. Dat is gelukt, dus aan die verwachting heb ik voldaan ;).
zaterdag 28 juli 2007 om 22:57
Eén en al herkenning dit!! Ik had van tevoren niet over alles nagedacht, maar als ik keek hoe vrienden of mensen in mijn omgeving het aanpakten met hun kinderen dacht ik altijd: DAT ga ik dus heel anders aanpakken! En dan vooral als het ging om snoep, speelgoed, tv kijken etc.
En, shame on me :$, ik doe het precies zoals al die anderen het toen ook deden.... Ze kijken tv ('s ochtend als wij nog liggen te slapen, precies zoals Kinke beschreef), ze hebben fout speelgoed etc.
Het enige waar ik me nog wel aan hou, is dat ze niet onzettend veel snoep etc. krijgen. Maar als we op een feestje zijn knagen ze gerust alle bakken met chips en snoep leeg. En dat is iets waar ik in in mijn pre-kindtijdperk altijd gelijk mijn mening over klaar had. Nu raak ik geïrriteerd als er enorm veel chips en snoep staat omdat ik weet dat ze leeg gaan dankzij mijn kinderen. Maar eigenlijk is dat de omgekeerde wereld haha.......
Ik zou ook nooit schreeuwen tegen mijn kinderen of onredelijk zijn. Ik zou altijd zo'n beheerste, lieve moeder à la de Nanny zijn. Dát is dus ook niet helemaal gelukt :D Niet dat ik de hele dag schreeuw maar soms kan ik wel eventjes tekeer gaan....
Maar toen ik nog geen kinderen had dacht ik ook altijd dat het leven van een moeder/huisvrouw ontzettend relaxed zou zijn. Lekker de hele dag alleen maar leuke dingetjes doen met je kind dat altijd doet wat jij wil en zegt, mits je maar streng genoeg bent, wat ik natuuuuuuurlijk zou zijn als moeder zijnde....
Nee, als ik íets verkeerd heb ingeschat, is het wel het hebben van kinderen :D
En, shame on me :$, ik doe het precies zoals al die anderen het toen ook deden.... Ze kijken tv ('s ochtend als wij nog liggen te slapen, precies zoals Kinke beschreef), ze hebben fout speelgoed etc.
Het enige waar ik me nog wel aan hou, is dat ze niet onzettend veel snoep etc. krijgen. Maar als we op een feestje zijn knagen ze gerust alle bakken met chips en snoep leeg. En dat is iets waar ik in in mijn pre-kindtijdperk altijd gelijk mijn mening over klaar had. Nu raak ik geïrriteerd als er enorm veel chips en snoep staat omdat ik weet dat ze leeg gaan dankzij mijn kinderen. Maar eigenlijk is dat de omgekeerde wereld haha.......
Ik zou ook nooit schreeuwen tegen mijn kinderen of onredelijk zijn. Ik zou altijd zo'n beheerste, lieve moeder à la de Nanny zijn. Dát is dus ook niet helemaal gelukt :D Niet dat ik de hele dag schreeuw maar soms kan ik wel eventjes tekeer gaan....
Maar toen ik nog geen kinderen had dacht ik ook altijd dat het leven van een moeder/huisvrouw ontzettend relaxed zou zijn. Lekker de hele dag alleen maar leuke dingetjes doen met je kind dat altijd doet wat jij wil en zegt, mits je maar streng genoeg bent, wat ik natuuuuuuurlijk zou zijn als moeder zijnde....
Nee, als ik íets verkeerd heb ingeschat, is het wel het hebben van kinderen :D
zaterdag 28 juli 2007 om 23:10
Okee, met chips ben ik heel consequent.
"Het is toch geen verjaardag, vandaag ?" En die krijgt hij dus ook niet. Wel gedroogde aardbeien, gedroogde appeltjes, rozijntjes etc.
Maar als ik kijk wat die kinderen op de kleuterschool van de juffen allemaal krijgen op "schoolfeestjes". :o
Dropveters met ringchippies, cake met slagroom en versiersels, goedkope oranje ranja met bastognekoeken, dan weet ik wel dat ik me niet het apezuur ga knutselen met een verantwoord blokje kaas + mandarijntje.
"Het is toch geen verjaardag, vandaag ?" En die krijgt hij dus ook niet. Wel gedroogde aardbeien, gedroogde appeltjes, rozijntjes etc.
Maar als ik kijk wat die kinderen op de kleuterschool van de juffen allemaal krijgen op "schoolfeestjes". :o
Dropveters met ringchippies, cake met slagroom en versiersels, goedkope oranje ranja met bastognekoeken, dan weet ik wel dat ik me niet het apezuur ga knutselen met een verantwoord blokje kaas + mandarijntje.
zondag 29 juli 2007 om 08:47
O ja, dat herken ik ook Moppetoet, al mag mijn dochter wel snoepen of chips eten zo nu en dan maar ze krijgt op het KDV echt hele zákken met lolly's en spekjes mee naar huis bij een verjaardag of afscheid. Nu is het geen snoeperd dus ik maak me er geen zorgen om maar ik vraag me weleens af waarom het allemaal zo zoetig moet zijn.
Ik heb de halve witte kool met alufolie en de satéprikkers met augurkjes, kaas en cocktailworstjes van stal gehaald. Vonden ze óók lekker, de kindertjes bij Fien in de groep. :D
Ik heb de halve witte kool met alufolie en de satéprikkers met augurkjes, kaas en cocktailworstjes van stal gehaald. Vonden ze óók lekker, de kindertjes bij Fien in de groep. :D
zondag 29 juli 2007 om 08:51
Nog even over 'de minzame blikken' die je als niet ouder werpt op ouders, of zelfs als ouder op andere ouders (let's face it, we hebben volgens mij allemaal wel een meninkje over hoe een ander het doet), ik kon ook zo minzaam doen als een kind in een supermarkt een driftfit kreeg. Kwestie van opvoeden zei ik dan bij mezelf, míjn kind zou dat allemaal nooit gaan doen!
Tot je eigen zoete prinses een aanval krijgt in de Dekamarkt op zaterdagmorgen omdat ze niet wéér een nieuw Dora boekje mee mag nemen maar terug moet leggen.
Ik denk natuurlijk nog steeds van alles en nog wat over anderen maar kan me inmiddels een stuk beter inleven als ik ouders zie worstelen met een kwaad en onredelijk kind.
Tot je eigen zoete prinses een aanval krijgt in de Dekamarkt op zaterdagmorgen omdat ze niet wéér een nieuw Dora boekje mee mag nemen maar terug moet leggen.
Ik denk natuurlijk nog steeds van alles en nog wat over anderen maar kan me inmiddels een stuk beter inleven als ik ouders zie worstelen met een kwaad en onredelijk kind.
zondag 29 juli 2007 om 08:59
Sorry hoor, ben ik alweer maar ik bedenk me ineens wat ik me had voorgenomen over het hebben van een eigen mening als er haast was.
Die eigen mening bij het aankleden e.d. allemaal best maar NIET als we over 20 minuten de deur uitmoeten. Dan is mama gewoon even de baas. Ik zag het aan mijn vrienden met drie kinderen, die waren echt een hele tijd aan het steggelen met hun kroost over van alles en nog wat, ook vlak voor ze de deur uit moesten.
Dát zou bij mij anders gaan, wat ik je brom! Dat gezeik op de vroege morgen, helemaal geen zin in!
Het gaat meestal goed maar er zijn dagen bij (en die worden talrijker) dat mijn kleine mevrouw een discussie aangaat over tandpasta, schoenen, bijpassende haarspelden en wat er mee mag naar het KDV. Ze kan zich heel druk maken over wat ik bedacht had qua kleding en als haar favoriete shirt in de was ligt is het huis te klein.
Mijn idee om dat ferm te zijn gaat ook vaak goed maar ik merk dat ik me regelmatig mee laat slepen in een twistgesprek terwijl de klok gewoon doortikt. Nét als bij mijn lieve vrienden. Ik prijs me op zulke momenten gelukkig dat ik één kind heb en niet drie.....:D
Die eigen mening bij het aankleden e.d. allemaal best maar NIET als we over 20 minuten de deur uitmoeten. Dan is mama gewoon even de baas. Ik zag het aan mijn vrienden met drie kinderen, die waren echt een hele tijd aan het steggelen met hun kroost over van alles en nog wat, ook vlak voor ze de deur uit moesten.
Dát zou bij mij anders gaan, wat ik je brom! Dat gezeik op de vroege morgen, helemaal geen zin in!
Het gaat meestal goed maar er zijn dagen bij (en die worden talrijker) dat mijn kleine mevrouw een discussie aangaat over tandpasta, schoenen, bijpassende haarspelden en wat er mee mag naar het KDV. Ze kan zich heel druk maken over wat ik bedacht had qua kleding en als haar favoriete shirt in de was ligt is het huis te klein.
Mijn idee om dat ferm te zijn gaat ook vaak goed maar ik merk dat ik me regelmatig mee laat slepen in een twistgesprek terwijl de klok gewoon doortikt. Nét als bij mijn lieve vrienden. Ik prijs me op zulke momenten gelukkig dat ik één kind heb en niet drie.....:D
zondag 29 juli 2007 om 11:41
Ik heb niet zoveel geduld als ik dacht dat ik zou hebben.
Oh en heel grappig: Snoep. Jarenlang heel streng in geweest, 1 snoepje per dag, liever iets niet-snoeperigs want sja, tandjes enzo. Maar sjonge, wat een gemiep steeds om dat snoep. Toen bedacht: Joh, weet je wat? Als je een snoepje wil; ga je gang, pak maar. Sindsdien vragen ze niet meer om snoep en het leukste: die hele pot blijft stampvol, ze pakken niet! :D
Even als reaktie op andere berichten hier:
Waarom is houten speelgoed verantwoord en felgekleurd plastic speelgoed níet? Zijn wel weer een paar bomen voor gekapt, denk ik dan, dus verantwoord op welke manier?
Oh en heel grappig: Snoep. Jarenlang heel streng in geweest, 1 snoepje per dag, liever iets niet-snoeperigs want sja, tandjes enzo. Maar sjonge, wat een gemiep steeds om dat snoep. Toen bedacht: Joh, weet je wat? Als je een snoepje wil; ga je gang, pak maar. Sindsdien vragen ze niet meer om snoep en het leukste: die hele pot blijft stampvol, ze pakken niet! :D
Even als reaktie op andere berichten hier:
Waarom is houten speelgoed verantwoord en felgekleurd plastic speelgoed níet? Zijn wel weer een paar bomen voor gekapt, denk ik dan, dus verantwoord op welke manier?
zondag 29 juli 2007 om 12:16
~Ha Bambi,
Hout gaat veeeeeeeel langer mee dan plastic (ik heb nog auto's en poppetje enzo van vroeger, dik 35 jaar oud) en inderdaad, er zijn wel wat bomen voor gekapt. Vroeger was die kwestie nog niet zo hot als nu, maar tegenwoordig kun je ook FSC hout-speelgoed krijgen.
En tsja, ik denk dan ook, plastic vergaat niet, maar wordt wel weggegooid als het stuk is..en de productie is ook niet oke voor de aarde en diens klimaat. Als er dan toch "foute"productie moet plaatsvinden, dan kies ik liever voor hout, aangezien dat natuurlijk product is, wat ooit, als het stuk is, weer wordt opgenomen door de natuur. Heel idyllisch....maar zoals hier al besproken, er ligt hier inmiddels ook aardig wat FisherPrice en andere bliep-bliep, bling-bling...met batterijen en hardstikke plastic!
;)
Hout gaat veeeeeeeel langer mee dan plastic (ik heb nog auto's en poppetje enzo van vroeger, dik 35 jaar oud) en inderdaad, er zijn wel wat bomen voor gekapt. Vroeger was die kwestie nog niet zo hot als nu, maar tegenwoordig kun je ook FSC hout-speelgoed krijgen.
En tsja, ik denk dan ook, plastic vergaat niet, maar wordt wel weggegooid als het stuk is..en de productie is ook niet oke voor de aarde en diens klimaat. Als er dan toch "foute"productie moet plaatsvinden, dan kies ik liever voor hout, aangezien dat natuurlijk product is, wat ooit, als het stuk is, weer wordt opgenomen door de natuur. Heel idyllisch....maar zoals hier al besproken, er ligt hier inmiddels ook aardig wat FisherPrice en andere bliep-bliep, bling-bling...met batterijen en hardstikke plastic!
;)
zondag 29 juli 2007 om 12:25
Ja, dat is dus een dingetje van vroeger. Van mijn opvoeding dus.
plastic = slecht
hout = goed.
Van hout had je van dat speelgoed dat eeuwen meeging. Mijn broer heeft zijn houten trein nu nog, van die dingen. Bij plastic ging het eerder stuk, het was vaak heel commercieel (een scheldwoord in mijn familie) en er was veel geweldadig speelgoed van plastic waadoor je in de viscieuze cirkel weer terecht komt bij plastic = fout.
Houten speelgoed was verantwoord bedacht enzovoort. Over bomen werd niet gesproken, tenminste ik kan het me niet herinneren maar ik kan me voorstellen dat mijn ouders er op letten dat voor het speelgoed waarvan ons speelgoed werd gemaakt, hout werd gebruikt wat weer werd teruggeplant in nieuwe bomen. Ik weet niet of het zo is maar het zou me niks verbazen:)
zondag 29 juli 2007 om 12:56
Wat een herkenbaarheid hier. Heerlijk.
Ook ik had mijn idealen, de normale (niet te veel snoepen, dankjewel zeggen en luisteren naar mama) maar ook wat betreft mezelf: ik zou sorry tegen mijn kind kunnen zeggen (kan mijn moeder absoluut niet) en zou niet schreeuwen/onredelijk zijn (waarvoor ik dan uiteraard sorry voor zou moeten zeggen van mezelf :P)
Het gekke is dat de 'gewone' punten, zoals 'normaal' gezag over je kind nog wel redelijk lukken (na een behoorlijke strijd tijdens de peuterpuberteit) maar het niet redelijk/emotioneel zijn dus kalm reageren me soms behoorlijk moeite kost. Gelukkig heb ik me wel aan mijn eerste afspraak gehouden: ik kan sorry zeggen.
Ik had nooit gedacht dat een kind je zo vreselijk uit je tent kon lokken. Dat zou mij namelijk niet gebeuren, ik zou rustig en kalm blijven en geduldig uitleggen waarom ik zus of zo wilde.
Nu is mijn zoon (tegen 3) nogal een pittig mannetje en als je daar af en toe niet gewoon bij op je strepen gaat staan en zegt dat het zo gebeurt, basta, dan kom je nergens (vond ik vroeger soms ook zo onredelijk!). En dan heb ik het over de normale gang van zaken. Niet dat je herhaardelijk een pets in je gezicht krijgt van je zoon of een trap als hij niet verschoond wilde worden. Rond tweeënhalf was dit op z'n hevigst en heb ik me ernstig moeten bedwingen om geen hengst terug te geven. :@ Gelukkig is het nooit zover gekomen. Wel heb ik hem onder de koude kraan gezet, in z'n bedje gemikt of zonder commentaar op de gang gezet. Misschien dat de non-verbale communicatie toch over is gekomen ;), hij doet het nauwelijks meer en zo ja, dan hoef ik alleen te dreigen met consequenties.
Iemand zei ook al; het hebben van kinderen lijkt voor een buitenstaander soms alsof je de hele dag op je rug bonbons kan gaan liggen eten (vooruit: even niet als je kind wakker is), maar het is gvd hard werken! Dat heb ik een beetje onderschat. Het hebben van een kind raakt je in het diepst van je ziel en vermoeit je soms tot op je botten. Maar het is soms ook zo mooi om in die achtbaan te zitten, samen met je kind.
Ook ik had mijn idealen, de normale (niet te veel snoepen, dankjewel zeggen en luisteren naar mama) maar ook wat betreft mezelf: ik zou sorry tegen mijn kind kunnen zeggen (kan mijn moeder absoluut niet) en zou niet schreeuwen/onredelijk zijn (waarvoor ik dan uiteraard sorry voor zou moeten zeggen van mezelf :P)
Het gekke is dat de 'gewone' punten, zoals 'normaal' gezag over je kind nog wel redelijk lukken (na een behoorlijke strijd tijdens de peuterpuberteit) maar het niet redelijk/emotioneel zijn dus kalm reageren me soms behoorlijk moeite kost. Gelukkig heb ik me wel aan mijn eerste afspraak gehouden: ik kan sorry zeggen.
Ik had nooit gedacht dat een kind je zo vreselijk uit je tent kon lokken. Dat zou mij namelijk niet gebeuren, ik zou rustig en kalm blijven en geduldig uitleggen waarom ik zus of zo wilde.
Nu is mijn zoon (tegen 3) nogal een pittig mannetje en als je daar af en toe niet gewoon bij op je strepen gaat staan en zegt dat het zo gebeurt, basta, dan kom je nergens (vond ik vroeger soms ook zo onredelijk!). En dan heb ik het over de normale gang van zaken. Niet dat je herhaardelijk een pets in je gezicht krijgt van je zoon of een trap als hij niet verschoond wilde worden. Rond tweeënhalf was dit op z'n hevigst en heb ik me ernstig moeten bedwingen om geen hengst terug te geven. :@ Gelukkig is het nooit zover gekomen. Wel heb ik hem onder de koude kraan gezet, in z'n bedje gemikt of zonder commentaar op de gang gezet. Misschien dat de non-verbale communicatie toch over is gekomen ;), hij doet het nauwelijks meer en zo ja, dan hoef ik alleen te dreigen met consequenties.
Iemand zei ook al; het hebben van kinderen lijkt voor een buitenstaander soms alsof je de hele dag op je rug bonbons kan gaan liggen eten (vooruit: even niet als je kind wakker is), maar het is gvd hard werken! Dat heb ik een beetje onderschat. Het hebben van een kind raakt je in het diepst van je ziel en vermoeit je soms tot op je botten. Maar het is soms ook zo mooi om in die achtbaan te zitten, samen met je kind.
zondag 29 juli 2007 om 13:59
Maar, even nog over dat hout/plastic:
ik heb mijn dochter laatst héél blij gemaakt met mijn kinderspeelgoed van vroegah. Mijn ouders hadden nog een doos op zolder staan vol barbies en dufty-huizen (kennen jullie dat nog?) waar 25 jaar geleden fanatiek meegespeeld is door mij, allemaal plastic wat de klok staat en behalve her en der een beetje vergeeld door de tand des tijds, nog in zeer goede staat!
(in tegenstelling tot de houten blokkenkar waar de schimmel opstond, hout in een vochtig schuurtje is dan ook geen goede combi..)
Herkenbaar inderdaad, Marianne.
Ik dacht vroegah ook dat ik mijn kinderen nóóóit zo'n stompzinnig antwoord zou geven als 'omdat IK dat zeg!!' als ze iets moeten doen wat ze niet willen. Ik dacht dat ik altijd zou uitleggen waaróm. Want dat vond ik zelf zo irritant toen ik klein was, 'omdat IK dat zeg!'.
Jammer dan, na 2 keer vragen gaat het gewoon gebeuren, 'omdat IK dat zeg'. :D
ik heb mijn dochter laatst héél blij gemaakt met mijn kinderspeelgoed van vroegah. Mijn ouders hadden nog een doos op zolder staan vol barbies en dufty-huizen (kennen jullie dat nog?) waar 25 jaar geleden fanatiek meegespeeld is door mij, allemaal plastic wat de klok staat en behalve her en der een beetje vergeeld door de tand des tijds, nog in zeer goede staat!
(in tegenstelling tot de houten blokkenkar waar de schimmel opstond, hout in een vochtig schuurtje is dan ook geen goede combi..)
Herkenbaar inderdaad, Marianne.
Ik dacht vroegah ook dat ik mijn kinderen nóóóit zo'n stompzinnig antwoord zou geven als 'omdat IK dat zeg!!' als ze iets moeten doen wat ze niet willen. Ik dacht dat ik altijd zou uitleggen waaróm. Want dat vond ik zelf zo irritant toen ik klein was, 'omdat IK dat zeg!'.
Jammer dan, na 2 keer vragen gaat het gewoon gebeuren, 'omdat IK dat zeg'. :D
zondag 29 juli 2007 om 14:04
Ik dacht overigens ook dat ik niet zoals mijn moeder als een wandelend sorbo-doekje door het huis zou rennen.. mispoes. Daar moet ik mezelf af en toe echt een halt in roepen, dan zíe ik m'n moeder gewoon weer voor me terwijl ik daar zo'n hekel aan had.. nou én, dan zit er een schoenafdrukje op de vloer in de gang, boeien, komt vanavond wel weer als het grut allemaal in bed ligt, als er gedweild kan worden.. waarom dan toch altijd tóch weer even snel snel met dat stomme trutterige gele vaatdoekje in de weer?! Ben ik dan een leukere moeder, als die vloer spik en span is? NEE. Het zit verdorie in m'n genen!
