Opgeven

27-10-2021 14:01 184 berichten
Alle reacties Link kopieren
Kort maar krachtig: lig in scheiding. Verloopt niet goed. Gesprekken bij mediator gaan moeizaam. Ex lijkt 180 graden gedraaid en is nu de zorgzame en betrokken ouder aan het spelen. Ik kan er niet tegen. Wanneer mag ik opgeven en besluiten dat kinderen beter af zijn zonder mij?
Alle reacties Link kopieren
En als dat niet kan doe je het met wat wel kan.
Ik heb zelf ook een vechtscheiding meegemaakt na toxic relatie met mishandeling etc.
Kind is daarna 50/50 verdeeld tussen ons als ouders. Vond ik eerst ook vreselijk, toch is alles helemaal goedgekomen. (we zijn nu 12 jaar verder)

Hou vol. En ja, je kinderen hebben je zeker weten nodig. Dat voorbeeld met een ongeluk is hartstikke erg, maar niet aan de orde toch? Beetje vreemd om dat erbij te halen.
Alle reacties Link kopieren
Gebruik je medicijnen TO? Valt daarmee nog wat te behalen?
Alle reacties Link kopieren
justagirly schreef:
09-05-2022 03:42
En als dat niet kan doe je het met wat wel kan.
Ik heb zelf ook een vechtscheiding meegemaakt na toxic relatie met mishandeling etc.
Kind is daarna 50/50 verdeeld tussen ons als ouders. Vond ik eerst ook vreselijk, toch is alles helemaal goedgekomen. (we zijn nu 12 jaar verder)

Hoe dan? Hoe kan zoiets nou goed komen?

Hou vol. En ja, je kinderen hebben je zeker weten nodig. Dat voorbeeld met een ongeluk is hartstikke erg, maar niet aan de orde toch? Beetje vreemd om dat erbij te halen.
Ja mijn kinderen hebben me nodig. De enige reden dat ik er nog ben zijn mijn kinderen.
Een dodelijk ongeluk zou een aangenaam iets zijn. Dan is het tenminste klaar.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ex was opeens wel een goede vader toen hij het alleen moest doen. We kunnen nu prima door één deur en dat had ik toen nooit kunnen denken of verwacht.
Ik was doodsbang voor wat komen zou, heb maanden thuis gezeten, in de bijstand beland, depri in mijn nieuwe huisje (ingericht met kringloop spullen en gekregen spullen want ex had nieuw slot op ons koophuis gezet) ik heb geen enkel ding mee kunnen nemen.
Het is ver gegaan, was afschuwelijk, maar het is wel goedgekomen.
Ik heb wel hulp gehad destijds. (psych)

Heb je geen vrienden of familie om je heen die je steunen? Oké je moet het uiteindelijk zelf doen natuurlijk maar het hielp mij wel dat er zoveel mensen waren die mij hielpen, ook van mensen waar ik het helemaal niet van had verwacht....

Sterkte, ik hoop echt dat de zon voor jou weer gaat schijnen.
Was je voor de scheiding ook al zo ongelukkig...?
Alle reacties Link kopieren
Wat afschuwelijk dat je je zo voelt TO. Ik heb niet alles gelezen, want daar heb ik geen tijd voor, dus misschien is dit mosterd na de maaltijd: heb je medicatie?
Ik zie een flinke depressie en vaak helpt het wel om tijdelijk antidepressiva te slikken.
Alle reacties Link kopieren
Brienoftarth01 schreef:
09-05-2022 05:32
Gebruik je medicijnen TO? Valt daarmee nog wat te behalen?
Ik gebruik geen medicijnen. Geen idee of daarmee wat te behalen valt.
Alle reacties Link kopieren
Butterfly_fly schreef:
09-05-2022 20:32
Ik gebruik geen medicijnen. Geen idee of daarmee wat te behalen valt.

Toen het bij mij uitzichtloos was heeft het me geholpen. Misschien zelfs wel mijn leven gered.
Alle reacties Link kopieren
justagirly schreef:
09-05-2022 06:58
Mijn ex was opeens wel een goede vader toen hij het alleen moest doen. We kunnen nu prima door één deur en dat had ik toen nooit kunnen denken of verwacht.
Ik was doodsbang voor wat komen zou, heb maanden thuis gezeten, in de bijstand beland, depri in mijn nieuwe huisje (ingericht met kringloop spullen en gekregen spullen want ex had nieuw slot op ons koophuis gezet) ik heb geen enkel ding mee kunnen nemen.
Het is ver gegaan, was afschuwelijk, maar het is wel goedgekomen.
Ik heb wel hulp gehad destijds. (psych)

Heb je geen vrienden of familie om je heen die je steunen? Oké je moet het uiteindelijk zelf doen natuurlijk maar het hielp mij wel dat er zoveel mensen waren die mij hielpen, ook van mensen waar ik het helemaal niet van had verwacht....

Sterkte, ik hoop echt dat de zon voor jou weer gaat schijnen.
Was je voor de scheiding ook al zo ongelukkig...?
Voor de scheiding was ik al somber, de scheiding heeft het er niet beter op gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Butterfly_fly schreef:
09-05-2022 20:32
Ik gebruik geen medicijnen. Geen idee of daarmee wat te behalen valt.
Ik denk het wel hoor! Toen ik depressief was en ook niks meer kon heb ik anti depressiva, slaappillen en oxazepam geslikt. In het begin zelfs vrij hoge doseringen. Dit hield de scherpe randjes er vanaf te halen zodat ik wel voor mn kinderen kon zorgen. Als je je beter voelt kan je werken aan je herstel, ook al komt dit door medicijnen.

Wat heb je te verliezen om het te proberen?
Alle reacties Link kopieren
Je bent nu aan het overleven en je gevoel blijft zo. Je weet niet hoe je de negatieve spiraal kunt doorbreken, je geeft ook aan dat het leven voor jou alleen nog zin heeft vanwege je kinderen.
Het is duidelijk dat je heel diep zit.
Bij mij heeft een antidepressivum me geholpen. Na een paar weken lukte het me om weer wat perspectief te zien. En vanaf dat moment, ondanks dat de situatie nog steeds onverminderd moeilijk was, kon ik het leven weer aan.
Uiteindelijk ben ik ook weer gestopt met de AD.
lieneke wijzigde dit bericht op 11-05-2022 21:06
3.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Lieve vlinder, doe dit ajb voor jezelf en je kinderen:

1. pak nu je telefoon en maak een afspraak voor vandaag of morgen bij je huisarts (dubbel consult)
2. bij de huisarts zeg je: ik heb zelfmoord gedachten. als dat niet lukt, schrijf het op een briefje en neem dat mee
Alle reacties Link kopieren
licht schreef:
11-05-2022 12:24
Lieve vlinder, doe dit ajb voor jezelf en je kinderen:

1. pak nu je telefoon en maak een afspraak voor vandaag of morgen bij je huisarts (dubbel consult)
2. bij de huisarts zeg je: ik heb zelfmoord gedachten. als dat niet lukt, schrijf het op een briefje en neem dat mee

Dat heb ik ook gedaan. Zonder briefje, ik had me met mijn laatste krachten naar de huisarts gesleept en toen ik daar de kamer binnenkwam stortte ik neer. En op de grond liggend huilde ik dat ik niet meer kon.
Toen zag ze dat het menens was.
Ze opperde AD, maar ik durfde het niet, ik wilde het niet.
Maar wat had ik nog te verliezen?

Mij heeft het geholpen, achteraf boven verwachting. Het is geen wondermiddel, maar het kan eraan bijdragen dat het leven weer wat draaglijker wordt en dat zelfmoordgedachten een stuk minder worden.
Het heeft voor mij mijn (kwaliteit van) leven gered.
Dat zie ik nu, achteraf.
Alle reacties Link kopieren
Dus je arts ziet dat het menes is en neemt je serieus,maar jij jezelf dus nog steeds niet.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
@Lieneke; wat goed dat je jezelf met je laatste krachten naar HA hebt kunnen slepen.

Ik hoop heel erg dat TO dat ook doet deze week en gaat starten met medicatie.
Alle reacties Link kopieren
TO: medicatie als AD zouden je enorm kunnen helpen. Ze haalden voor mij alle scherpe randjes van mijn gevoelens en gedachten af, waardoor ik weer meer ‘ruimte’ kreeg vanbinnen. Gun het jezelf om je beter te voelen. Doe het niet voor je kinderen maar voor jezelf, want het kan écht. Schreeuw om hulp, bij je huisarts. Vertel van je gedachten, ze nemen dat heel serieus. En weet dat je echt echt echt niet alleen bent, je bent niet raar dat je je zo voelt. En weet ook dat je er weer bovenop kunt komen, ook al voelt dat nu niet zo.
Alle reacties Link kopieren
TO, eens met thee leutje. Medicatie zou nu echt het verschil kunnen maken voor je. Ga alsjeblieft naar de huisarts om dit te bespreken. Ik gun het je om wat licht in de duisternis te ervaren en wie weet kan een pil je daarbij helpen. Je kunt het allicht proberen? Er is niet veel te verliezen lijkt het op dit moment. Laat je weten wat je van ons idee vindt?
Alle reacties Link kopieren
Bijna een jaar geleden is mij ook AD voorgesteld. Ik heb er echter zo’n weerstand tegen dat ik er niet mee begonnen ben.
De laatste weken gaat het weer slechter met me, maar meestal heb ik geen suïcidale gedachten. De therapie die ik volg valt me erg zwaar en dat maakt de negatieve gedachten heftiger en langer aanwezig. Echter voel ik er niks voor om AD te gaan slikken. Dit schrijvende vermoed ik dat jullie over me heen gaan vallen en zeggen dat ik mijn eigen proces in de weg zit. Waarschijnlijk hebben jullie gelijk. Ik ben er helaas niet sterk genoeg voor. (Jaja slachtofferrol waar ik uit moet stappen.)
Butterfly_fly schreef:
12-05-2022 20:45
Bijna een jaar geleden is mij ook AD voorgesteld. Ik heb er echter zo’n weerstand tegen dat ik er niet mee begonnen ben.
De laatste weken gaat het weer slechter met me, maar meestal heb ik geen suïcidale gedachten. De therapie die ik volg valt me erg zwaar en dat maakt de negatieve gedachten heftiger en langer aanwezig. Echter voel ik er niks voor om AD te gaan slikken. Dit schrijvende vermoed ik dat jullie over me heen gaan vallen en zeggen dat ik mijn eigen proces in de weg zit. Waarschijnlijk hebben jullie gelijk. Ik ben er helaas niet sterk genoeg voor. (Jaja slachtofferrol waar ik uit moet stappen.)
Dus je wil de rest van je leven zo door gaan. Wat denk je dat je kind daar van mee krijgt en mee gaat krijgen? Denk je dat je daar geen verantwoordelijkheden en verplichtingen naar hebt?
Of zou je ook geen chemo nemen als je kanker hebt?
Alle reacties Link kopieren
Wat is je weerstand tegen AD? Ben je bang dat ze je leven zullen verruineren?
Nou, ik kan je wel vertellen: dat gebeurt niet, want jouw leven zoals je het nu beschrijft is diep triest. Gun jezelf iets beters: lang niet perfect, maar draaglijk, met straks ook weer momenten waarin je een zekere lichtheid ervaart.
En soms is het even zoeken hoor, vaak heb je niet meteen het juiste AD, of de juiste dosering. Bij mij ging het wel in een keer goed, dat kan dus ook.
Als later je situatie verbetert (en dat gaat gebeuren) dan is er een grote kans dat je uiteindelijk de AD kunt afbouwen.
En stel dat dat niet lukt....niets aan de hand, veel mensen hebben medicatie nodig om de kwaliteit van hun leven te ondersteunen. Of om in leven te blijven.
Alle reacties Link kopieren
Ik val niet over je heen, je bent vrij om te doen en laten wat je wilt.

Wat wel zo is, is dat je nu erg kwetsbaar bent. Dat geeft niks. Zijn we allemaal wel eens. Als je kwetsbaar bent is het fijn als mensen met je meeleven en meedenken.

Wat is je weerstand tegen AD? Waar ben je bang voor?
Alle reacties Link kopieren
Butterfly_fly schreef:
12-05-2022 20:45
Bijna een jaar geleden is mij ook AD voorgesteld. Ik heb er echter zo’n weerstand tegen dat ik er niet mee begonnen ben.
De laatste weken gaat het weer slechter met me, maar meestal heb ik geen suïcidale gedachten. De therapie die ik volg valt me erg zwaar en dat maakt de negatieve gedachten heftiger en langer aanwezig. Echter voel ik er niks voor om AD te gaan slikken. Dit schrijvende vermoed ik dat jullie over me heen gaan vallen en zeggen dat ik mijn eigen proces in de weg zit. Waarschijnlijk hebben jullie gelijk. Ik ben er helaas niet sterk genoeg voor. (Jaja slachtofferrol waar ik uit moet stappen.)
Ik was ook tegen AD, zeker nadat ik ruim 10 jaar geleden niet zo goed reageerde op de paar AD die ik toen probeerde. Maar als het ondanks therapie en proberen er doorheen te komen toch slecht bij gaan, wat heb je dan nog te verliezen? Dus ik ben bij mijn laatste depressie toch weer een AD gaan proberen. Nu is het een jaar later en mijn stemming is enorm vooruit gegaan. Die steun van de AD heeft me echt wel goed gedaan. Ik ben blij dat ik het nog een kans gegeven heb. Dus ook de vraag aan jou: wat heb je te verliezen als je voor AD kiest?
Alle reacties Link kopieren
boekenlegger0 schreef:
27-10-2021 14:52
To
Het klinkt alsof je overloopt. Het is niet gek dat je het soms even niet meer trekt. Iedereen kan zijn breekpunt bereiken. Dit betekent niet dat je een slechte moeder bent of dat je kinderen beter af zijn zonder jou. Dit betekent alleen maar dat je jezelf serieus moet nemen en moet zorgen dat je hulp krijgt.

Mooie, fijne reactie.
Ik sluit me hierbij aan,

Hoe uitzichtloos het ook lijkt, zoek aub hulp voor jezelf.
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
Alle reacties Link kopieren
Sorry zie nu pas dat ik op een ouder topic gereageerd heb en je inmiddels hulp gevonden hebt, goed en dapper van je :hug:
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
Alle reacties Link kopieren
wished- schreef:
13-05-2022 10:48
Sorry zie nu pas dat ik op een ouder topic gereageerd heb en je inmiddels hulp gevonden hebt, goed en dapper van je :hug:
Reacties zijn gewoon recent hoor.
Alle reacties Link kopieren
Ik was, onterecht, in de veronderstelling dat je al medicatie (AD) gebruikte. Ik ben een beetje verbaasd dat je dat niet doet. Als je je zo rot voelt en je mogelijk beter kunt gaan voelen door AD te gebruiken, dan zou ik dat doen. Ik heb het ook gedaan toen ik na de geboorte van mijn zoon continu bang en in paniek was. Het heeft me ontzettend geholpen.
Ik val niet over je heen, maar ik begrijp je weerstand ook niet. Kun je aangeven waarom je zo’n weerstand hebt tegen AD? Waar ben je bang voor?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven