Oppas-huilbaby; stoppen of doorgaan????

Ik geloof dat ik n.a.v. dit topic wel een voordeel voor de creche kan noemen t.o.v. gastouderopvang.

 

Ik begrijp je probleem maar ik ben blij dat ik de ouders van het kind niet ben.

nou, als antwoord op die vraag:

op een creche bepaal jij als ouder hoeveel slaapjes je kind doet, dat wordt dus niet door de creche bepaald.



Dat het jou nu toevallig niet uitkomt dat dit kindje na 1530 uur nog zou slapen, is jouw probleem, niet het probleem van de ouders.

Als ouder zou ik denken en vinden dat ik je betaal om op mijn kind te passen, met bijbehorende consequenties (tot op zekere hoogte natuurlijk). En omdat ik betaal, mag ik dus ook bepalen cq eisen stellen.



Snap je?

Wat is nu precies je probleem? Een huilbaby is één ding, maar ik lees eigenlijk meer een onvrede bij jou over de manier waarop de ouders hun kind opvoeden. Zij pakken haar teveel op, zij geven te weinig structuur en regelmaat, het kind is van slag als ze op maandag komt etc. De ouders willen andere slaaptijden dan jij gewend bent. Ik hoor nog weinig over het huilbaby zijn en waarom dat een probleem is. Het probleem is dat ze uren huilt, en nooit tevreden lijkt, en de ouders naar mijn idee te weinig meedenken. Alleen maar dat jij van het kind af wilt en je afvraagt hoe je dat het beste kunt doen. Het is niet jouw kind. Jij bepaalt de opvoeding niet. Dat klopt.De ouders betalen jou om op hun kindje te passen en dan heb je dus rekening te houden met hun wensen ten opzichte van hun kind. Ook daar ben ik het wel mee eens. Als je het er niet mee eens bent of daar geen omgang mee weet, dan moet je gewoon zeggen dat je wilt stoppen. Heb een aantal maanden geleden al aangegeven dat ik het gevoel heb tekort te schieten, en dat ik haar niet kan geven wat zij en ouders van mij verwachten. Ik heb ze aangeraden een oppas aan huis te zoeken, omdat ik denk dat dit beter bij haar past (1 op 1, in eigen huis, minder prikkels, etc) Maar tot nu toe hebben ze daar nog niets mee gedaan. En een beetje flauw om daar je zwangerschap voor te gebruiken vind ik het wel. Jullie hebben een zakelijke overeenkomst en die kun je ontbinden, zonder daar excuses voor aan te dragen. Dat klopt ook, maar ik vind het wel heel erg moeilijk. Tuurlijk is het een zakelijke overeenkomst, maar er zijn wel mensen en gevoelens bij betrokken. En ik zal dan toch een reden moeten geven... Wat is dan beter; zeggen dat je niet langer tegen het gehuil kan, of het zwager zijn als excuus gebruiken? (zoals ik het voor me zie, vertel ik ze straks dat ik zwanger ben, en dat ik dus met verlof ga, en dat het mij beter lijkt als zij op zoek gaan naar een oppas die na mijn verlof ook voor haar wil blijven zorgen, zodat ze maar 1x hoeft te switchen)

Wat ik daarmee bedoel? Dat als het kinderdagverblijf geen klik heeft met mijn kind, dat het contract dan niet wordt opgezegd. Die leidsters stellen zich professioneel (in de zin van zakelijk) maar lief op naar alle kinderen en ik kan me niet voorstellen dat alle leidsters alle kinderen even leuk vinden. Er zijn nou eenmaal handenbindertjes en aandachtvragers tussen.

Voordeel van creche is ook dat je niet van 1 leidster afhankelijk bent voor klik of voor mogelijkheid om uitstapjes te maken.

Hoi mamarleen, Mijn oudste zoontje was ook zo'n lastige baby. En is na een half jaar proberen niet door zijn proeftijd op de creche gekomen! Vreselijk was het want niets is erger dan je kind weg te moeten brengen wetende dat je kind voor zoveel overlast zorgt.Ook werden wij erop aangekeken dat wij hem teveel verwenden (te vaak oppakten enz.) Wij zijn zelfs door gestuurd naar een VTO team omdat er iets mis met hem zou zijn. Nu is het een fantastische jongen van vijf jaar die het op school perfect doet. Wat hij de eerste anderhalf jaar heeft gehad weet ik nog steeds niet maar het was vreselijk vooral omdat ik me zo'n slechte moeder voelde en ook bijna niet aan een tweede kindje durfde te beginnen. Nu hebben we toch een tweede zoontje en het is een wereld van verschil! Dit kindje huilt bijna niet en kan ik makkelijk bij iemand achterlaten hij heeft ons ons zelfvertrouwen weer terug gegeven. Zo'n baby is een makkie om groot te brengen! Jouw verhaal haalt veel bij mij boven. Ik snap helemaal hoe vermoeiend en moeilijk dit is voor jou maar ik zie ook gelijk de kant van de ouders en het kindje. Daarom denk ikook dat je moet stoppen!  Persoonlijk ben ik elke dag nog blij dat mijn kind op een jarige leeftijd zijn proeftijd niet heeft gehaald want ik zag gewoon aan de gezichten van de leidsters dat ze dachten daar heb je die jankerd weer! Ik heb nog steeds zo'n spijt dat wij zelf niet eerder zijn gestopt.