Kinderen
alle pijlers
Oppas-huilbaby; stoppen of doorgaan????
woensdag 4 juli 2007 om 17:13
Vandaag heb ik maar een halve dag mijn oppaskindje van bijna 10 maanden gehad, en ben nu al weer gesloopt...
Ik pas al een half jaar op haar, en vanaf het begin loopt het al niet lekker. Ze huilt veel, is snel overprikkeld, en haar ouders bieden in mijn ogen te weinig structuur en regelmaat. Als ze op maandag komt is ze altijd van slag, pas in de loop van de week wordt het beter...
Ze doet 2 kleine hazeslaapjes op een dag, haar ouders willen nu dat ik haar 3x naar bed doe op een dag, en anders alleen ''s ochtends en aan het einde van de middag.
Maar alle overige kindjes doen keurig alleen een middagslaapje (en de kleintjes ook 's ochtends), waardoor ik na half 4 alle tijd heb voor leuke dingen.
Als zij dan ligt te slapen, kan ik er dus nooit meer op uit met de kinderen.
Voor 1 dag in de week zou dat niet erg zijn, maar ik heb haar 30 uur in de week!
Nu ben ik dus 8 weekjes zwanger en ik twijfel; zal ik dit als excuus gebruiken om er mee te stoppen? (ik twijfel trouwens al vanaf het moment dat ik begonnen ben, maar heb nu natuurlijk wel een hele goede smoes). Ik wil de ouders namelijk ook niet voor het hoofd stoten.
Zij vinden hun kind uiteraard de liefste van de hele wereld, terwijl ik haar af en toe een klein monster vind. :D (maar heb geen hekel aan haar hoor!)
Ik weet gewoon niet meer hoe ik het aan moet pakken, ben al heel vaak het gesprek aangegaan, en tot nu toe zonder resultaat...
Wat vinden jullie? (mag eerlijk en recht voor z'n raap hoor, ben niet gauw beledigd) Hoe zou jij als ouder de boodschap willen krijgen? En hoe denken ouders van huilbaby's hierover?
Ik pas al een half jaar op haar, en vanaf het begin loopt het al niet lekker. Ze huilt veel, is snel overprikkeld, en haar ouders bieden in mijn ogen te weinig structuur en regelmaat. Als ze op maandag komt is ze altijd van slag, pas in de loop van de week wordt het beter...
Ze doet 2 kleine hazeslaapjes op een dag, haar ouders willen nu dat ik haar 3x naar bed doe op een dag, en anders alleen ''s ochtends en aan het einde van de middag.
Maar alle overige kindjes doen keurig alleen een middagslaapje (en de kleintjes ook 's ochtends), waardoor ik na half 4 alle tijd heb voor leuke dingen.
Als zij dan ligt te slapen, kan ik er dus nooit meer op uit met de kinderen.
Voor 1 dag in de week zou dat niet erg zijn, maar ik heb haar 30 uur in de week!
Nu ben ik dus 8 weekjes zwanger en ik twijfel; zal ik dit als excuus gebruiken om er mee te stoppen? (ik twijfel trouwens al vanaf het moment dat ik begonnen ben, maar heb nu natuurlijk wel een hele goede smoes). Ik wil de ouders namelijk ook niet voor het hoofd stoten.
Zij vinden hun kind uiteraard de liefste van de hele wereld, terwijl ik haar af en toe een klein monster vind. :D (maar heb geen hekel aan haar hoor!)
Ik weet gewoon niet meer hoe ik het aan moet pakken, ben al heel vaak het gesprek aangegaan, en tot nu toe zonder resultaat...
Wat vinden jullie? (mag eerlijk en recht voor z'n raap hoor, ben niet gauw beledigd) Hoe zou jij als ouder de boodschap willen krijgen? En hoe denken ouders van huilbaby's hierover?
donderdag 5 juli 2007 om 10:41
Ik ben het met poezewoes eens hoor Mamarleen, gewoon opzeggen !Het is me even ontgaan maar is dit een particulier initiatief of via een bureau ! Nou ja maakt eigenlijk ook niet uit, als je een opzegtermijn hanteert van 2 maanden houd je de eer nog netjes aan jezelf. Ik vrees dat deze mensen geen oplossing gaan zoeken als jij aanbiedt zo mogelijk tot november hun dochter op te willen vangen.Overigens is het volgens mij altijd zo dat de regels van het gastgezin gelden; vooraf wordt gekeken of vraag- en gastouder een beetje op dezelfde golflengte zitten qua regels en gewoontes en of er 'dus' een klik is. Ook het feit dat er meerdere kinderen worden opgevangen heeft consequenties voor de opvang van dit kindje. Daarmee zijn deze ouders toch allemaal akkoord gegaan ?Persoonlijk vind ik niet dat zij kunnen eisen dat de andere kinderen zich aan moeten passen aan hun kind, zou wel helemaal mooi zijn. Echt, opzeggen is denk ik het beste wat je kunt doen. Deze mensen zullen waarschijnlijk nooit tevreden zijn met wat jij biedt.En itt wat een eerdere schrijfster aangaf ; mij is geleerd te praten vanuit jezelf ; de ik-boodschap dus (Ik zie het niet meer zitten om.... Ik wil stoppen.... etc). lekker bij jezelf houden.Succes ermee !
donderdag 5 juli 2007 om 10:43
donderdag 5 juli 2007 om 10:47
moet je eens horen mamarleen. Dat is uiteindelijk niet jouw probleem. Klinkt mss heel belerend, maar die mensen denken ook niet om jouw. Door ze 2 maanden de ruimte te geven, gun je ze al het dubbele aan tijd dan wat officieel hoort.
Je bent nu nog maar kort zwanger, je weet zelf ook dat het wat pittiger wordt naarmate de zwangerschap vordert. Ik denk dat je een sterke persoonlijkheid bent, lastige dingen bij een zwangerschap zul je prima aankunnen. Dat betekent echter niet dat je teveel rekening moet houden met een ander.
Kijk, als het financieel ook beter uitkomt om tot november op te passen, nou ja. Dan heb jij er ook wat aan. Is dat niet het geval, dan vind ik echt dat je heel schappelijk bent wanneer je 2 maanden aan zou geven.
Je bent nu nog maar kort zwanger, je weet zelf ook dat het wat pittiger wordt naarmate de zwangerschap vordert. Ik denk dat je een sterke persoonlijkheid bent, lastige dingen bij een zwangerschap zul je prima aankunnen. Dat betekent echter niet dat je teveel rekening moet houden met een ander.
Kijk, als het financieel ook beter uitkomt om tot november op te passen, nou ja. Dan heb jij er ook wat aan. Is dat niet het geval, dan vind ik echt dat je heel schappelijk bent wanneer je 2 maanden aan zou geven.
donderdag 5 juli 2007 om 10:49
Mamarleen,.je bent te lief en je voelt je veel te verantwoordelijk voor hun probleem! Ze kunnen in 2 maanden vast wel een andere gastouder vinden. Als dat niet lukt kun je begin september altijd nog zeggen dat je het nog wel een maand extra wilt doen. maar ik zou daar er zeker niet mee beginnen!
Het is een zakelijke overeenkomst meid, geen gunst.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 5 juli 2007 om 10:53
Overigens vind ik stoppen omdat hun kindje, en hun wensen omtrent de verzorging van hun kindje, niet passen bij het ritme vanjou gezin en je andere oppaskinderen een hele goede en zelfs professionele reden om te stoppen. Je hoeft echt geen excuus te gebruiken. Bij een eventueel volgend gastgezin kunnen ze dan juist letten op
dat die hun kindje wel kan bieden wat bij jou niet lukte om genoemde redenen. Iemand die minder kindjes heeft of iemand met een ander dagritme.
dat die hun kindje wel kan bieden wat bij jou niet lukte om genoemde redenen. Iemand die minder kindjes heeft of iemand met een ander dagritme.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 5 juli 2007 om 10:59
helemaal mee eens! met eerder stoppen dan per 1 november. ik vind 2 maanden al lang als je officiële opzegtermijn 4 weken is. 2 maanden is 9 weken, dan geef je hun al meer dan de dubbele opzegtermijn!
iedereen neemt de ruimte die hij krijgt. als zij de ruimte krijgen tot 1 nove. zullen ze die zeker nemen.
en sorry hoor, maareh jij houdt niet genoeg rekening met hun kind???? hebben ze wel enig idee wat jij allemaal doet? ik heb zelf een kleintje van 7,5 wk maar ik moet er niet aan denken dat hij zoveel zou huilen laat staan dat ik een ander kind zolang in de draagzak zou rondsjouwen.
iedereen neemt de ruimte die hij krijgt. als zij de ruimte krijgen tot 1 nove. zullen ze die zeker nemen.
en sorry hoor, maareh jij houdt niet genoeg rekening met hun kind???? hebben ze wel enig idee wat jij allemaal doet? ik heb zelf een kleintje van 7,5 wk maar ik moet er niet aan denken dat hij zoveel zou huilen laat staan dat ik een ander kind zolang in de draagzak zou rondsjouwen.
donderdag 5 juli 2007 om 11:03
Wij zijn zelf met de opvang van onze zoon (9 maanden) net gewisseld. Hebben ook even gedacht aan een gastouder maar gastouders zonder kinderen die de basisschool bezoeken zijn schaars. Ik zag het niet zitten dat zoonlief 3 of 4 keer per dag mee op en neer moest en 'dus' niet op zijn eigen tijden zou kunnen slapen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik het behoorlijk naief vind van deze vraagouders om ook maar te denken dat jouw hele gezin om hun kind draait, toch ?En zoals poezewoes ook al schreef ; het is hun probleem, maak het alsjeblieft niet het jouwe !
donderdag 5 juli 2007 om 11:20
Ik heb alleen kinderen van 0 tot 4. Naar school gaan ze nog niet, dus daar hoef ik nog geen rekening mee te houden.
Na de vakantie gaar zoonlief 2 ochtenden naar de peuterspeelzaal. 1 dag tijdens een opvangdag, 1 dag op mijn vrije dag.
Ik zie met dit kindje de bui dus al hangen. Dat ouders niet willen dat ik haar 1 dag in de week, 2x mee naar school neem.
Vantevoren hebben we alles doorgenomen. De ouders hebben er bewust voor gekozen om hun kindje hier onder te brengen. Ze willen namelijk dat hun kindje meedraait in een gezin, en niet op een groep.
Tja, en dat heeft nou eenmaal ook nadelen... Want in een gezin, moet je af en toe op je beurt wachten en je aanpassen aan de andere gezinsleden (op een KDV is dat niet anders). Enige oplossing zou kunnen zijn, een oppas aan huis, maar dat willen de ouders niet.
Heb zelfs wel eens voorgesteld, tijdelijk 1 dag in de week te blijven oppassen, en dan 2 dagen oppas aan huis. En naar verloop van tijd terugdraaien, als ze ouder is en ook meer behoefte heeft aan samen spelen, en andere kindjes om zich heen.
Maar daar hebben ze niets mee gedaan.
donderdag 5 juli 2007 om 11:28
Lieve Mamarleen,
LOSLATEN.....
Je weet nu zelf wat je wilt: niet langer oppassen op dit kindje, doordat ze zoveel energie kost, je niets meer met de andere kindjes kunt ondernemen en het contact met de ouders loopt niet goed. Verder ben je zwanger en moet je om jezelf denken. Stress is niet goed voor je, zoek het dan ook niet op! Een opzegtermijn van 9 weken is heeeeel riant voor de ouders en "kan niet" (ze kunnen geen andere oplossing vinden) wordt niet gemaakt, "wil niet" wel..
Houd vast aan die 9 weken, plan een gesprek op een "goed" moment (inderdaad waarschijnlijk niet met halen of brengen van het meisje), zorg dat je vriend ook thuis is (niet dat hij zich er in hoeft te mengen, maar zijn aanwezigheid is ook steun voor je en ik neem aan dat hij het alleen maar eens kan zijn met een kortere opzegtermijn?) en deel hun mee wat je besloten hebt en tot wanneer (1 september) je wilt oppassen. Krabbel niet terug, het is jouw probleem gewoon niet.
Als je zo'n gesprek zo moeilijk vindt (of in ieder geval; de boodschap) visualiseer dan gewoon eens wat nu het ergste kan zijn dat er kan gebeuren. Dat ze kwaad worden? Nou en? Natuurlijk is het even schrikken voor ze en moeten ze nu echt aan een andere oplossing gaan werken, prima toch? Hun probleem, niet het jouwe.
LOSLATEN.....
Je weet nu zelf wat je wilt: niet langer oppassen op dit kindje, doordat ze zoveel energie kost, je niets meer met de andere kindjes kunt ondernemen en het contact met de ouders loopt niet goed. Verder ben je zwanger en moet je om jezelf denken. Stress is niet goed voor je, zoek het dan ook niet op! Een opzegtermijn van 9 weken is heeeeel riant voor de ouders en "kan niet" (ze kunnen geen andere oplossing vinden) wordt niet gemaakt, "wil niet" wel..
Houd vast aan die 9 weken, plan een gesprek op een "goed" moment (inderdaad waarschijnlijk niet met halen of brengen van het meisje), zorg dat je vriend ook thuis is (niet dat hij zich er in hoeft te mengen, maar zijn aanwezigheid is ook steun voor je en ik neem aan dat hij het alleen maar eens kan zijn met een kortere opzegtermijn?) en deel hun mee wat je besloten hebt en tot wanneer (1 september) je wilt oppassen. Krabbel niet terug, het is jouw probleem gewoon niet.
Als je zo'n gesprek zo moeilijk vindt (of in ieder geval; de boodschap) visualiseer dan gewoon eens wat nu het ergste kan zijn dat er kan gebeuren. Dat ze kwaad worden? Nou en? Natuurlijk is het even schrikken voor ze en moeten ze nu echt aan een andere oplossing gaan werken, prima toch? Hun probleem, niet het jouwe.
donderdag 5 juli 2007 om 12:15
donderdag 5 juli 2007 om 13:38
:D nee, helaas niet. Woon een heel stuk verder weg.
Bedankt voor alle lieve reacties (en de kritische noten ), het doet me goed om zo veel verschillende reacties te krijgen, allemaal vanuit een andere invalshoek. Zet me toch weer aan het denken, en zo kan ik het hopelijk allemaal goed afsluiten.
Ik ga vanmiddag een afspraak voor een gesprek plannen met de ouders. En zal het dan vertellen.
Ik vraag me af of het ze echt verbazen zal......
donderdag 5 juli 2007 om 22:20
vrijdag 6 juli 2007 om 11:44
Mijn vriend staat er helemaal achter. We hebben al heel wat keren 'ruzie' gehad hierover. Hij vond vrijwel meteen al dat ik er mee moest stoppen, terwijl ik het steeds nog even aan wilde kijken.
Hij vind het dus prima als ik stop, vooral ook omdat ik nu zwanger ben, en we het al best druk hebben met 2 kids. Hij is bang dat ik ze te kort doe, als ik zo intensief bezig ben met een kind van een ander (tja, heeft ie wel een punt, hij is wel hun vader...). Met de andere oppaskindjes heeft hij geen problemen. Hij werkt onregelmatig, dus hij ziet de kinderen best vaak, en helpt me ook wel eens mee (hij verschoont helaas niet de luiers van de andere kinderen :D). Gaat ie de eendjes voeren met mijn zoontje, neemt ie zijn vriendje (ook 2) ook maar mee, terwijl ik hem dat helemaal niet vraag (kindje van vrienden, dus die vinden dat ok)
Ik heb het gesprek bij hen thuis. Tot nu toe altijd zo geweest. Als zij beiden hierheen moeten komen hebben ze oppas nodig ;)
vrijdag 13 juli 2007 om 11:13
Hallo,
Mag ik vragen hoeveel dagen de ouders zelf voor hun kindje zorgen? Dit vraag ik omdat het juist bij een huilbaby belangrijk is te zorgen voor veilige hechting, hoe moeilijk dat ook is.
Mijn zoontje was ook een huilbaby en ook ik werd knettergek van dat gekrijs. Gelukkig werkte ik de eerste anderhalf jaar amper en kon ik me volledig op hem storten, hoe zwaar ook. Maar achteraf ben ik daar heel blij om, hij is nu bijna 3 en we zijn ontzettend close!!!! Sinds een dik jaar ben ik weer meer aan t werk en dat gaat prima.
Wat ik wil zeggen is dat het juist in deze periode heel belangrijk is voor het kindje dat de ouders / mama veel bij haar zijn (ook al is dit zwaar). Ik zie het puur als investering. Hopelijk zijn de mogelijkheden daar natuurlijk ook voor!
groetjes
Mag ik vragen hoeveel dagen de ouders zelf voor hun kindje zorgen? Dit vraag ik omdat het juist bij een huilbaby belangrijk is te zorgen voor veilige hechting, hoe moeilijk dat ook is.
Mijn zoontje was ook een huilbaby en ook ik werd knettergek van dat gekrijs. Gelukkig werkte ik de eerste anderhalf jaar amper en kon ik me volledig op hem storten, hoe zwaar ook. Maar achteraf ben ik daar heel blij om, hij is nu bijna 3 en we zijn ontzettend close!!!! Sinds een dik jaar ben ik weer meer aan t werk en dat gaat prima.
Wat ik wil zeggen is dat het juist in deze periode heel belangrijk is voor het kindje dat de ouders / mama veel bij haar zijn (ook al is dit zwaar). Ik zie het puur als investering. Hopelijk zijn de mogelijkheden daar natuurlijk ook voor!
groetjes
vrijdag 13 juli 2007 om 12:56
Ik heb een heel goed gesprek met de ouders gehad. Ze zien nu gelukkig wel in dat het in een opvangsituatie altijd anders is als thuis. we hebben besproken wat we verder nog kunnen doen, en dat is niet veel. Al het mogelijke hebben we al gedaan...
Heb ook verteld dat ik zwanger ben. Ze reageerden erg leuk en spontaan. Ik heb aangegeven dat ik tot 1 november door wil gaan met de opvang van hun dochter, maar dat het mij verstandig lijkt dat ze wel zsm een oplossing hebben. Ze zijn namelijk erg afhankelijk van de opvang. Ze hebben geen alternatief in de zin van opa's en oma's of een andere oppas.
Ze willen haar naar een KDV laten gaan, ze is nu bijna een jaar, en dan wordt het steeds leuker voor kinderen om met leeftijdsgenootjes te spelen.
Het KDV wat ze voor ogen hebben, is erg leuk!
Ws komt ze na mijn verlof niet meer terug. ik heb ze ook aangeraden om niet te veel te switchen, omdat hun dochter daar niet 'flexibel' genoeg voor is.
Het gesprek viel reuze mee dus, en ik heb er een goed gevoel over om nog een tijdje door te gaan. ik vind het wel fijn dat we een deadline hebben kunnen afspreken, en daar ga ik me ook aan vasthouden.
Bedankt voor alle adviezen en ervaringsverhalen, ik heb er erg veel aan gehad in het gesprek!
Heb ook verteld dat ik zwanger ben. Ze reageerden erg leuk en spontaan. Ik heb aangegeven dat ik tot 1 november door wil gaan met de opvang van hun dochter, maar dat het mij verstandig lijkt dat ze wel zsm een oplossing hebben. Ze zijn namelijk erg afhankelijk van de opvang. Ze hebben geen alternatief in de zin van opa's en oma's of een andere oppas.
Ze willen haar naar een KDV laten gaan, ze is nu bijna een jaar, en dan wordt het steeds leuker voor kinderen om met leeftijdsgenootjes te spelen.
Het KDV wat ze voor ogen hebben, is erg leuk!
Ws komt ze na mijn verlof niet meer terug. ik heb ze ook aangeraden om niet te veel te switchen, omdat hun dochter daar niet 'flexibel' genoeg voor is.
Het gesprek viel reuze mee dus, en ik heb er een goed gevoel over om nog een tijdje door te gaan. ik vind het wel fijn dat we een deadline hebben kunnen afspreken, en daar ga ik me ook aan vasthouden.
Bedankt voor alle adviezen en ervaringsverhalen, ik heb er erg veel aan gehad in het gesprek!
