Kinderen
alle pijlers
ouders/ schoonouders
dinsdag 18 maart 2008 om 15:03
Hoe vaak komen jullie ouders en schoonouders langs voor je kinderen?
De ouders van mij en van mijn vriend wonen allebei ver weg. Zijn ouders komen echter veel vaker (om de week) langs dan mijn ouders. Ik vind dat wel lastig. Ik gun hen het geluk van hun kleinkinderen, maar vind ze ook wel wat dicht erop zitten. En ik vind het niet leuk dat ons kind de ene opa en oma straks beter kent dat de andere. Ik voel me ook heel 'bezitterig' als ze er zijn, wil eigenlijk mijn kind niet uit handen geven.
Hoe gaan jullie hier mee om?
De ouders van mij en van mijn vriend wonen allebei ver weg. Zijn ouders komen echter veel vaker (om de week) langs dan mijn ouders. Ik vind dat wel lastig. Ik gun hen het geluk van hun kleinkinderen, maar vind ze ook wel wat dicht erop zitten. En ik vind het niet leuk dat ons kind de ene opa en oma straks beter kent dat de andere. Ik voel me ook heel 'bezitterig' als ze er zijn, wil eigenlijk mijn kind niet uit handen geven.
Hoe gaan jullie hier mee om?
dinsdag 18 maart 2008 om 15:17
Dat is een goeie van Fleurtje, mijn ene grootouders zag ik meerdere malen per week, de andere maar een aantal keer per jaar, ik hield van beide evenveel...
Vind je dat je schoonouders te vaak langskomen nu je kinderen hebt?
Misschien kunnen je kinderen soms logeren bij jou ouders,
zodat ze wat meer tijd met elkaar door kunnen brengen?
Deed ik vroeger ook bij opa en oma, en was altijd feest.
dinsdag 18 maart 2008 om 15:20
Dat voorkom je toch niet dat ze meer met de ene opa en Oma optrekken dan met de ander.
Of wil je dan een strak bezoekschema op gaan stellen zodat ze evenveel tijd met je kinderen besteden.
Overigens zit de band die ze opbouwen niet altijd in de kwantiteit maar ook in de kwaliteit.
Het is ze toch juist te prijzen dat ze je kinderen zo belangrijk vinden dat ze eens in de twee weken langs komen.
Verder hebben jouw ouders ook de keuze om je kinderen vaker te zien.Dat ze dat niet doen,tsja.
Is het niet dat het je meer dwars zit dat je kinderen jòuw ouders minder zien?
Of heb je zelf niet zo'n goede band met je schoonouders?.
Beide ouders wonen in mijn geval praktisch om de hoek.
Ze zijn beide heel lief voor mijn kids.
Toch zou ik juist graag zien dat mijn schoonouders meer initiatief tonen.Die hebben het altijd druk.Jammer,maar ik kan ze er niet toe dwingen. Wij gaan gewoon bij hun langs.
Leuk vind ik dat niet dat het zo gaat.
Mijn kinderen hebben idd een sterkere band met mijn ouders.
Maar dat hadden mijn schoonouders ook kunnen hebben,dat is nogmaals hun keuze.
Daarnaast moet het ook klikken natuurlijk.Je kinderen zullen zelf, zeker als ze ouder worden,ook een voorkeur ontwikkelen.
Of wil je dan een strak bezoekschema op gaan stellen zodat ze evenveel tijd met je kinderen besteden.
Overigens zit de band die ze opbouwen niet altijd in de kwantiteit maar ook in de kwaliteit.
Het is ze toch juist te prijzen dat ze je kinderen zo belangrijk vinden dat ze eens in de twee weken langs komen.
Verder hebben jouw ouders ook de keuze om je kinderen vaker te zien.Dat ze dat niet doen,tsja.
Is het niet dat het je meer dwars zit dat je kinderen jòuw ouders minder zien?
Of heb je zelf niet zo'n goede band met je schoonouders?.
Beide ouders wonen in mijn geval praktisch om de hoek.
Ze zijn beide heel lief voor mijn kids.
Toch zou ik juist graag zien dat mijn schoonouders meer initiatief tonen.Die hebben het altijd druk.Jammer,maar ik kan ze er niet toe dwingen. Wij gaan gewoon bij hun langs.
Leuk vind ik dat niet dat het zo gaat.
Mijn kinderen hebben idd een sterkere band met mijn ouders.
Maar dat hadden mijn schoonouders ook kunnen hebben,dat is nogmaals hun keuze.
Daarnaast moet het ook klikken natuurlijk.Je kinderen zullen zelf, zeker als ze ouder worden,ook een voorkeur ontwikkelen.
dinsdag 18 maart 2008 om 15:29
schoonouders wonen op 2 minuten lopen, passen elke week zeker 1 en soms 2 dagen op, zien onze kinderen heel vaak en veel. Hele goede band, wat ik erg fijn vind voor iedereen. Mijn ouders wonen 2 1/2 rijden met de auto, zien ons en de kleinkinderen een stuk minder vaak, maar wel langer aaneengesloten, als we daar heen gaan, blijven we altijd slapen, en kinderen slapen daar ook alleen (jongste nog niet, die is net 7 weken, maar de oudste vanaf dat ze 10 weken was, logeert ze daar regelmatig een weekendje) Hun band is ook goed en hecht. Weer heel anders.
Ik heb geen moeite mijn kinderen uit handen te geven, aan geen van beide opaas of omaas. En vind het ook niet jammer dat ze opa en oma van vriends kant vaker zien, dat is nou eenmaal zo.
Ik heb geen moeite mijn kinderen uit handen te geven, aan geen van beide opaas of omaas. En vind het ook niet jammer dat ze opa en oma van vriends kant vaker zien, dat is nou eenmaal zo.
dinsdag 18 maart 2008 om 15:55
Het is zoals het is. Mijn moeder is onlangs overleden. Mijn dochter is net anderhalf dus ze zal haar oma helemaal niet herinneren. Mijn vader woont op anderhalf uur rijden en die ziet zijn kleindochter ook minder vaak. Mijn schoonouders wonen in de buurt en die zien onze dochter dus veel vaker.
Geniet ervan dat je kinderen in ieder geval één opa en oma frequent zien. Dat is toch harstikke leuk? Of je hebt geen leuke schoonmoeder, dat kan natuurlijk ook....
Geniet ervan dat je kinderen in ieder geval één opa en oma frequent zien. Dat is toch harstikke leuk? Of je hebt geen leuke schoonmoeder, dat kan natuurlijk ook....
dinsdag 18 maart 2008 om 16:42
Sommigen hadden het al geraden... Eigenlijk baal ik natuurlijk gewoon dat mijn eigen ouders minder langs komen. Ze hebben het ook drukker dan schoonouders. Maar mijn moeder is ook veel afstandelijker (emotioneel) en daar word ik nu weer pijnlijk mee geconfronteerd...
Ik moet maar een keer een gesprek hebben met m'n ouders. En verder wil ik ook dat ieder op z'n eigen manier grootouder kan zijn, het zit 'm in de kwaliteit, niet de kwantiteit inderdaad.
Ik moet maar een keer een gesprek hebben met m'n ouders. En verder wil ik ook dat ieder op z'n eigen manier grootouder kan zijn, het zit 'm in de kwaliteit, niet de kwantiteit inderdaad.
woensdag 19 maart 2008 om 02:48
Mischien is dat al een goede stap om dat een beetje los te laten Je kan een goede band nu eenmaal niet frustreren.
Een gesprek met je ouders in een niet verwijtende toon kan mischien wat verandering brengen.
Zo van,"ik zou het zo fijn vinden als jullie vaker naar de kleinkinderen komen.Jullie zien dat wellicht zelf zo niet of zijn je er niet bewust van. Maar ik vind het leuk als jullie wat vaker komen."
Maar als het er niet inzit,let it go.
Kinderen gaan daar heel anders mee om. Zij leggen dingen (nog) niet op een wegschaaltje. Je kan ze zelf mischien prikkelen om vaker te komen.Je kids een kaartje laten sturen,dat ze het leuk vinden als opa en oma langskomen ,wat vaker bellen.
Of stel zelf eens wat voor,bv een middagje naar de speeltuin met je kids .
Als het dan niet lukt,zit er niets anders op dan je er bij neer te leggen.
Zeker niet leuk,ik herken het namelijk,maar dan bij mijn schoonouders.Ik vind dat heel jammer dat ze het altijd te druk hebben. Maar ze hebben het recht om hun leven in te vullen zoals ze het zelf willen.Dat er minder ruimte overblijft voor mijn kids,vind ik vooral verdrietig voor mijn vriend.
Mischien,als je een goede band hebt met je schoonouder kan je daar je gevoel eens aan kwijt.Als ze begrip ervoor kunnen tonen,kan je meer genieten van het feit dat hun er wel zijn voor je kids, en daar meer van genieten.
Ik vind het sneu voor je dat je eigenlijk terleurgesteld bent in je ouders.
Erover praten kan wat helderheid geven,zou zo maar kunnen dat ze het zelf ook niet gewend zijn in hun eigen kindertijd en niet beter weten.
Mischien moeten ze nog een beetje "leren" om grootouders te zijn.
Ik hoop dat het je helpt om je er wat rustiger onder te voelen.
Liefs
Een gesprek met je ouders in een niet verwijtende toon kan mischien wat verandering brengen.
Zo van,"ik zou het zo fijn vinden als jullie vaker naar de kleinkinderen komen.Jullie zien dat wellicht zelf zo niet of zijn je er niet bewust van. Maar ik vind het leuk als jullie wat vaker komen."
Maar als het er niet inzit,let it go.
Kinderen gaan daar heel anders mee om. Zij leggen dingen (nog) niet op een wegschaaltje. Je kan ze zelf mischien prikkelen om vaker te komen.Je kids een kaartje laten sturen,dat ze het leuk vinden als opa en oma langskomen ,wat vaker bellen.
Of stel zelf eens wat voor,bv een middagje naar de speeltuin met je kids .
Als het dan niet lukt,zit er niets anders op dan je er bij neer te leggen.
Zeker niet leuk,ik herken het namelijk,maar dan bij mijn schoonouders.Ik vind dat heel jammer dat ze het altijd te druk hebben. Maar ze hebben het recht om hun leven in te vullen zoals ze het zelf willen.Dat er minder ruimte overblijft voor mijn kids,vind ik vooral verdrietig voor mijn vriend.
Mischien,als je een goede band hebt met je schoonouder kan je daar je gevoel eens aan kwijt.Als ze begrip ervoor kunnen tonen,kan je meer genieten van het feit dat hun er wel zijn voor je kids, en daar meer van genieten.
Ik vind het sneu voor je dat je eigenlijk terleurgesteld bent in je ouders.
Erover praten kan wat helderheid geven,zou zo maar kunnen dat ze het zelf ook niet gewend zijn in hun eigen kindertijd en niet beter weten.
Mischien moeten ze nog een beetje "leren" om grootouders te zijn.
Ik hoop dat het je helpt om je er wat rustiger onder te voelen.
Liefs
woensdag 19 maart 2008 om 08:11
Sien, ik zou mijn ouders vertellen dat je het jammer vindt dat jullie elkaar zo weinig zien. Als je dat moeilijk vindt, dan kun je het natuurlijk ook omdraaien:
MIsschien kun je om het weekend naar hen toe met je kindje?
Probeer het niet bot te vieren op je schoonouders, want het zou zonde zijn als je die tegen het hoofd stoot terwijl je eigenlijk heel blij met hen bent. Zowel om hoe ze zijn als hoe gek ze op jouw kindje zijn.
Sterkte!
MIsschien kun je om het weekend naar hen toe met je kindje?
Probeer het niet bot te vieren op je schoonouders, want het zou zonde zijn als je die tegen het hoofd stoot terwijl je eigenlijk heel blij met hen bent. Zowel om hoe ze zijn als hoe gek ze op jouw kindje zijn.
Sterkte!
woensdag 19 maart 2008 om 09:20
Mijn schoonouders kwamen vlak na de geboorte ook heel vaak. Ik voelde me daar ook niet prettig bij. En dat kwam vooral doordat ze daarvoor nooit kwamen. Op die manier hoefde het van mij niet. Mijn kind is geen publiek bezit, ze mogen komen omdat ze het gezellig vinden om ons allemaal te zien, maar niet alleen omdat ze het zo leuk vinden om een baby vast te houden.
woensdag 19 maart 2008 om 21:46
Bedankt voor jullie goede raad. Sunlight, je hebt gelijk, ik moet het niet afreageren op mijn schoonouders, die het goed bedoelen en heel lief zijn. Ik vond het vroeger ook vervelend om te merken dat mijn vader niet graag naar mijn moeders familie ging. Als kind voel je een loyaliteit naar beide families.
Ik vond het ook een goede opmerking dat kinderen nog niet alles op een weegschaaltje leggen. Dat kan ik van ze leren, want zo wil ik ook niet zijn!
Het is de kunst een nieuwe vorm te vinden voor de onderlinge relaties. Het wordt toch anders als je zelf kinderen krijg,t en je ouders worden grootouders, en je meer verbonden wordt met je schoonfamilie.
En hoe zorg je dat je emoties niet met je aan de haal gaan....
Ik vond het ook een goede opmerking dat kinderen nog niet alles op een weegschaaltje leggen. Dat kan ik van ze leren, want zo wil ik ook niet zijn!
Het is de kunst een nieuwe vorm te vinden voor de onderlinge relaties. Het wordt toch anders als je zelf kinderen krijg,t en je ouders worden grootouders, en je meer verbonden wordt met je schoonfamilie.
En hoe zorg je dat je emoties niet met je aan de haal gaan....
donderdag 20 maart 2008 om 00:29
Oh,even voor de duidelijkheid.
Met de opmerking dat kinderen het nog niet op een weegschaaltje leggen,probeer ik te zeggen dat ze de emotionele band niet koppelen aan wie er vaker langs komt.
Dat je je waarschijnlijk drukker maakt over het effect dat jij denkt dat het heeft als ze beide grootouders niet even vaak zien.
Hmm...ik ben nog vaag geloof ik. Hopelijk snapte je het al wat ik bedoelde.
Met de opmerking dat kinderen het nog niet op een weegschaaltje leggen,probeer ik te zeggen dat ze de emotionele band niet koppelen aan wie er vaker langs komt.
Dat je je waarschijnlijk drukker maakt over het effect dat jij denkt dat het heeft als ze beide grootouders niet even vaak zien.
Hmm...ik ben nog vaag geloof ik. Hopelijk snapte je het al wat ik bedoelde.
donderdag 20 maart 2008 om 20:53
Ik herken je gevoel wel hoor. Ik heb een beetje hetzelfde.
Ik ben niet echt dol op mijn schoonmoeder (schoonouders, maar schoonvader gaat beter). Gelukkig (nou ja, dat klinkt hard) wonen ze ver weg, maar mijn ouders wonen ook niet om de hoek helaas. Bovendien werken mijn ouders nog en mijn schoonouders niet. Mijn ouders blijven ook altijd minder lang en houden nooit echt van ergens anders slapen, ook niet bij familie, en mijn schoonoduers daarentegen kunnen nooit lang genoeg blijven voor mijn gevoel. Helaas, ik had ook graag gehad dat mijn ouders wat vaker langskwamen, ondanks dat tot nu toe eigenlijk de verdeling nog aardig eerlijk is hoor.
Mijn schoonmoeder wilde na de geboorte van de eerste ook elke twee weken een dagje langskomen op mijn vrije dag, maar dat heb ik afgehouden. Niet voor mijn dochter, maar omdat ik daar gewoon gestresst van word. Alleen het oneerlijke is dat als mijn moeder dat had aangeboden ik graag ja had gezegd. Maar ja, mijn moeder werkt vier dagen in de week dus tja...
Over het algemeen proberen we het oppassen wel eerlijk te verdelen en ik heb ook niet het idee dat mijn dochters van 3 en 1 al een duidelijke voorkeur hebben tussen de stellen, behalve dan dat mijn oudste ook wat minder naar mijn schoonmoeder toetrekt, maar dat komt ook door hoe zij doet tegen de kinderen. Wel haar best hoor, maar gewoon niet ontspannen.
Ik heb wel echt geleerd om mijn gevoel niet over te brengen op mijn dochters, want ik wil wel dat ze een eigen band moet kunnen opbouwen met álle opa's en oma's. Niet afreageren dus!!! Het kost mij af en toe moeite, maar het is wel zo volwassen vind ik...
Succes!!!
Ik ben niet echt dol op mijn schoonmoeder (schoonouders, maar schoonvader gaat beter). Gelukkig (nou ja, dat klinkt hard) wonen ze ver weg, maar mijn ouders wonen ook niet om de hoek helaas. Bovendien werken mijn ouders nog en mijn schoonouders niet. Mijn ouders blijven ook altijd minder lang en houden nooit echt van ergens anders slapen, ook niet bij familie, en mijn schoonoduers daarentegen kunnen nooit lang genoeg blijven voor mijn gevoel. Helaas, ik had ook graag gehad dat mijn ouders wat vaker langskwamen, ondanks dat tot nu toe eigenlijk de verdeling nog aardig eerlijk is hoor.
Mijn schoonmoeder wilde na de geboorte van de eerste ook elke twee weken een dagje langskomen op mijn vrije dag, maar dat heb ik afgehouden. Niet voor mijn dochter, maar omdat ik daar gewoon gestresst van word. Alleen het oneerlijke is dat als mijn moeder dat had aangeboden ik graag ja had gezegd. Maar ja, mijn moeder werkt vier dagen in de week dus tja...
Over het algemeen proberen we het oppassen wel eerlijk te verdelen en ik heb ook niet het idee dat mijn dochters van 3 en 1 al een duidelijke voorkeur hebben tussen de stellen, behalve dan dat mijn oudste ook wat minder naar mijn schoonmoeder toetrekt, maar dat komt ook door hoe zij doet tegen de kinderen. Wel haar best hoor, maar gewoon niet ontspannen.
Ik heb wel echt geleerd om mijn gevoel niet over te brengen op mijn dochters, want ik wil wel dat ze een eigen band moet kunnen opbouwen met álle opa's en oma's. Niet afreageren dus!!! Het kost mij af en toe moeite, maar het is wel zo volwassen vind ik...
Succes!!!
donderdag 20 maart 2008 om 20:55
O ja en ik had vroeger een opa en een oma die echt ver weg woonden en die we niet echt vaak zagen en een opa en een oma die er elke week een middag waren. Maar echt, in gevoel voor allemaal maakte het niet uit, ik had geloof ik ergens toch een lichte voorkeur voor de opa en oma die verder weg wonen, of juist weer voor één van de ene kant en één van de andere kant. Eigenlijk was het te verwaarlozen hoor, die voorkeur, dat bedacht ik me later al, toen ik ouder werd en je over die dingen gaat nadenken...
vrijdag 21 maart 2008 om 21:37
Schoonouders gemiddeld (als ze in NL. zijn en niet op vakantie) eens in de twee tot vier weken (en ze wonen 10 km. verderop) een bezoekje, veelal op mijn initiatief. Bij hen of bij ons. Logeren gebeurt denk ik eens in de twee maanden (meestal op eigen vraag).
Moeder leeft niet meer. Mijn vader probeer ik eens in de twee weken te bezoeken, soms iets vaker. Zelf zou mijn vader zelden tot nooit initiatief nemen, dus dan zou de frequentie misschien twee keer per jaar zijn, op verjaardagen ofzo.
Ik zou zelf toch blij zijn met betrokken (schoon)ouders, mits niet te opdringerig. Tis toch juist een feestje als ze jullie kind zo geweldig vinden? Maar goed, dat zeg ik misschien met de pet op van ietwat teleurstellende familieresultaten mijnerzijds.
Moeder leeft niet meer. Mijn vader probeer ik eens in de twee weken te bezoeken, soms iets vaker. Zelf zou mijn vader zelden tot nooit initiatief nemen, dus dan zou de frequentie misschien twee keer per jaar zijn, op verjaardagen ofzo.
Ik zou zelf toch blij zijn met betrokken (schoon)ouders, mits niet te opdringerig. Tis toch juist een feestje als ze jullie kind zo geweldig vinden? Maar goed, dat zeg ik misschien met de pet op van ietwat teleurstellende familieresultaten mijnerzijds.
vrijdag 21 maart 2008 om 21:44
Mijn ouders komen heel vaak, meerdere keren per week soms. Ik vind dat niet erg. Ook niet terwijl ik weet dat kleinzoon reden nummer 1 is dat ze langskomen.
Schoonouders wonen veel verder weg en komen veel minder vaak langs. Maar als ze komen wel weer langer, ze blijven dan meestal ook slapen. Als wij daar zijn, blijven we ook slapen. En dat vindt mijn moeder dan bijvoorbeeld weer jammer, dat we dat bij hen niet doen omdat ze zo dichtbij wonen. Zo is er altijd wat.
Wat ik wel weet van vroeger is dat ik de opa en oma die ik het minst vaak zag, het meest interessant vond....
Schoonouders wonen veel verder weg en komen veel minder vaak langs. Maar als ze komen wel weer langer, ze blijven dan meestal ook slapen. Als wij daar zijn, blijven we ook slapen. En dat vindt mijn moeder dan bijvoorbeeld weer jammer, dat we dat bij hen niet doen omdat ze zo dichtbij wonen. Zo is er altijd wat.
Wat ik wel weet van vroeger is dat ik de opa en oma die ik het minst vaak zag, het meest interessant vond....
