Ouders van LGBTQI kinderen verzamelen

24-08-2020 23:05 754 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het leek me fijn / zinvol om een topic te openen voor ouders van een LGBTQI kind/kinderen.

Hoe vertelde jouw kind het?
Hoe was je reactie ?
Hoe reageerde de buitenwereld?

Waar loop jij of je kind tegenaan ?
Positieve kanten ?

Kortom. Alles is bespreekbaar :)
Alle reacties Link kopieren
Ceester schreef:
27-08-2020 14:29
Het valt mij op dat een beweging richting 'het mannelijke' door vrouwen, veel makkelijker wordt geaccepteerd dan een beweging richting 'het vrouwelijke' door mannen. Alsof het vrouwelijke afbreuk doet en het mannelijke 'empowert'...
Ik zal heel eerlijk zijn dat ik het lastiger vind om een mannelijke vrouw te zien dan een vrouwelijke man.
En ik snap nog steeds niet waarom ik dat heb. Zou het wel graag willen begrijpen
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Heb nog een vraag (als het mag?)

Hoe reageren partners (vaders?) en broers/zussen op de coming out?
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef:
28-08-2020 13:27
Ik zal heel eerlijk zijn dat ik het lastiger vind om een mannelijke vrouw te zien dan een vrouwelijke man.
En ik snap nog steeds niet waarom ik dat heb. Zou het wel graag willen begrijpen
Dat heb ik ook wel een beetje, maar dat kan ermee te maken hebben dat ik dan wel een vrouw zie (mijn eerste reactie, inmijn hoofd: hoi, dat ben ik ook, wij hebben vast bepaalde overeenkomsten) en ze dan niet reageert zoals de standaard vrouw. Bij vrouwelijke mannen voel ik me meer thuis. Neem het schoolplein: ik sta bijna nooit bij de vaders, maar vaak bij de moeders. Vind het ook minder prettig om speeldates af te kaarten met een vader dan met een moeder. En dan zit er in die moeders ook weer wat verschil voor mijn gevoel...

Ik denk dat het met herkenbaarheid te maken heeft...
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef:
28-08-2020 13:32
Heb nog een vraag (als het mag?)

Hoe reageren partners (vaders?) en broers/zussen op de coming out?

Op het lesbisch zijn reageerden ze positief of niet. Hoe moet k het zeggen. Gewoon voor kennisgeving "oké" en "leuk meisje!"

Op het trans-zijn was lastiger. Mijn man heeft het er moeilijk mee. Hij wil het begrijpen, terwijl we volgens mij nooit verder zullen komen dan accepteren. Zolang je niet voelt wat een transgender voelt, is begrijpen erg moeilijk volgens mij. Man vindt het ook lastiger dat onze oudste zichzelf ziet als genderneutraal, maar wel een transitie wil.
De broer heeft zich er een tijdje tegen verzet, maar was toen oudste uit huis ging ineens om en heeft nu geen zus meer, zoals hij zelf zegt.

Bij hen ging het dus geleidelijker. Zij waren ook bezig met hoe het voor hen was, terwijl ik bezig was met hoe het voor de oudste was en daarin meebewoog. Bovendien vond ik 'verzet' niet zo zinvol, wanneer je voor een voldongen feit wordt geplaatst.

Er waren dus hobbels, maar er was nooit afwijzing van de persoon.

De rest van de familie had zoiets van 'Oh, oke'' en doet z'n best met nieuwe naam en hij ipv zij.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties

Lastig om daar als gezin ook mee om te gaan lijkt me. Toch een soort verwerkingsproces waar je door moet.
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef:
28-08-2020 13:32
Heb nog een vraag (als het mag?)

Hoe reageren partners (vaders?) en broers/zussen op de coming out?
Oei. Dit is een gevoelige vraag.

Ik heb een ouderwetse man met antieke denkbeelden. Anti alles wat anders is. Nog net geen homofoob maar ertegenaan.
Ik zag mijn huwelijk erop stranden. Heb een andere beter betalende baan gezocht, me in laten schrijven voor een huurwoning.
En toen ik het vertelde had hij het erg moeilijk.
Zijn zoon. Waar hij zo trots op was. Wilde vrouw zijn. Slik. En nog eens slik. Boosheid, verdriet.

Hij zag gelukkig snel in dat als hij het niet zou accepteren zijn kind kwijt zou raken. En mij ook.
Maar hij heeft het moeilijk ermee. Erg moeilijk zelfs.
Hij zei wel : ik heb altijd een grote bek gehad over lbhgt enz
Hier ga ik op afgerekend worden door anderen. ( En terecht)
Zoals ze hier in West- Friesland zeggen:
Waar je het meest van heb te zeggen, kom je het dichtste naast te leggen.

We zijn nog bij elkaar. Hij doet erg zijn best. Noemt kind bij nieuwe naam enz.
Maar is er bij tijd en wijle best verdrietig om.

Zus zei meteen: ik heb altijd al een zus willen hebben!
Meteen geaccepteerd. Maar later huilde ze wel even. Want haar broer, die was ze kwijt.
lientje69 wijzigde dit bericht op 28-08-2020 17:29
0.08% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
calvijn1 schreef:
28-08-2020 13:32
Heb nog een vraag (als het mag?)

Hoe reageren partners (vaders?) en broers/zussen op de coming out?
Bij zoon hadden we al lang het idee dat hij homoseksueel was maar zowel man als ik geen moeite mee het is mijn kind en hij is goed zoals hij is net als mijn andere kind . Zijn broer zei nou het blijft gewoon onze .... ook geen moeite mee . Ook de vrienden van andere zoon hebben nooit raar gereageerd op zijn broer vinden het gewoon normaal .
Zoals iemand eerder benoemde in het begin dacht ik wel eens voor hem zelf zou het makkelijker zijn als hij hetero was . Je wilt niet dat je kind uitgescholden wordt of buitengesloten door zijn geaardheid . Dus daar heb ik wel eens verdriet van omdat dat gewoon gebeurd .
Alle reacties Link kopieren
En wat Dreamer zegt, begrijpen kan je het niet.
Dat kan alleen als je dat zelf voelt.
Kind is erg ongelukkig ( geweest)
Wij vragen ons af: stel. Hij is over een aantal jaren 100% vrouw. Maar voelt zich dan nóg niet gelukkig. Wat dan? Terug kan je nooit meer.
Wie zegt nu dat juist DIT de reden van zijn niet gelukkig voelen was?
Het is een lastig iets.
Onze gevoelens en emoties gaan van 0 naar 100 en weer terug.

De coming out is ook net een jaar terug. Waarschijnlijk zal het over een jaar of 10 allemaal normaal en gewoon zijn.
Maar nu. Nu is het nog best moeilijk.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Nog niet alles gelezen, zal dat nog doen. Maar hier ons verhaal.
Eigenlijk heb ik intuïtief altijd al geweten dat onze zoon gay is. Geen idee waarom, maar het klopte gewoon. Hij heeft het nooit echt verteld, vond hij zelf niet nodig omdat we het toch al wisten omdat hij zoveel make-up bestelde.
Maar hij had het wel in een werkstuk geschreven voor school, wat we met zijn toestemming hebben mogen lezen.

Voor nu hebben we nog geen problemen of rare reacties gehad van mensen.
Volgens mij voelt hij zich ook lekker in zijn vel. Ging vol in de make-up naar het kerstgala. Shopt op de damesafdeling. En heeft samen met zijn beste vriendin zelfs nepnagels laten zetten, die er volgens mij voorlopig niet afgaan
Alle reacties Link kopieren
Ik waardeer het heel erg dat jullie zo uitgebreid en eerlijk antwoord geven op mijn vragen.

Mooi om te lezen dat jullie zo vol liefde en respect over jullie kinderen praten.

Ik kan niet precies zeggen waarom, maar als mijn oudste (nu bijna 12) ooit 'uit de kast komt' zal het mij niet verbazen.

Hij is rustig, gevoelig, gaat liever met meisjes om.
Heeft voor Zorg en Welzijn gekozen nu hij naar de brugklas gaat
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Ik ben op mijn 16de uit de kast gekomen. Mijn moeder was niet verbaasd. Want moeders zijn moeders, die zien dat soort dingen. Ik heb het nooit aan mijn vader verteld, omdat we geen diepe emotionele band hebben. Hij heeft het via mijn moeder te horen gekregen.

Mijn moeder steunt mij volledig. Ze is alleen doodsbang dat er wat overkomt. Als ik naar grote steden ga, waarschuwt ze toch om voorzichtig te zijn. Alhoewel ik toch niet hand in hand durf te lopen.

Ik weet niet wat mijn vader ervaart. We hebben nooit hierover gepraat. Misschien dat hij zijn bedenkingen heeft en dat voor zichzelf houdt. Dat moet ook wel, want anders heeft hij moeders op z’n dak🤔
Alle reacties Link kopieren
Ik had het altijd van m'n jongste verwacht ;-)
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Mijn zus vindt het wel leuk, nadat ik dus uit de kast kwam. Was zij meteen van nou wanneer gaan we een meiden dag houden. En nu geven we elkaar mode en make up tips. Wel grappig van dat omdat ik jurken draag doet mijn zus dat nou ook weer. Voor die tijd mijn zus altijd in broek (afrits brrr). Maar goed dat komt ook door onze familie hobby van Geocaching. Niet mijn hobby, maar hobbel wel lekker mee als ik bij ouders, zus en zwager ben.
fietsen varen vrouwelijk doen
Hier reageerde vader net zo als ik. Het was ook niet perse een verrassing ofzo.

Grappig want vader werd wel als laatste ingelicht, ik als eerste. Mijn moeder reageerde net als wij, schoonmoeder is anders opgevoed. Die houd onvoorwaardelijk van hem, maar ik denk dat ze het fijner had gevonden als hij hetero was geweest.

Sibling vind het af en toe wel moeilijk. Maar die zit ook in de puberteit en ze verschillen sowieso als dag en nacht. Dus die botsing is er al. Het helpt ook niet dat sibling op een school zit waar de LGBTQ comunity totaal niet wordt geaccepteerd en daar vaak niet positief over gesproken wordt. Kind wil het liefst mogelijk dat alles 'normaal'. Maar het is natuurlijk nog uitzoeken wat normaal is op deze leeftijd.

Natuurlijk dwalen er soms zorgen door ons hoofd, niet meer dan bij het andere kind, maar wel andere zorgen. Maar je kan niets veranderen wat nog niet gebeurt .
strings-attached schreef:
25-08-2020 00:30
Het beessie moet weer een naampje hebben, en dan nog een die steeds moeilijker te onthouden is.
Het is een mens en valt op een mens. Hoe simpel kan het zijn.
Mooi verwoordt.
Luci_Morgenster schreef:
25-08-2020 15:30
Ik vind het belachelijk dat mensen iets moeten vinden van de geaardheid van anderen. Het hele coming-out gebeuren is eigenlijk gewoon dieptriest. Niet vanuit de persoon zelf maar uit de omgeving die nog steeds het ziet als iets wat niet 'normaal' is. En gemeld moet worden.

Ik herinner me dat topic nog wel, volgens mij ging het vooral om de vooroordelen en problemen die TO er zelf ook nog mee had waar de meeste mensen toen over vielen.
Eens!!
zeefietser1 schreef:
28-08-2020 08:28
Nou die genderpoli in Groningen is er al vrij lang. Of je weet iets wat ik niet weet. Maar idd de wachtlijsten pfff erg lang. Ikzelf wil niet in transitie, maakt het net wat makkelijker.
Sinds kort (sinds een jaar of zo?) is het ook voor <18jaar.
calvijn1 schreef:
28-08-2020 13:32
Heb nog een vraag (als het mag?)

Hoe reageren partners (vaders?) en broers/zussen op de coming out?
Mijn man is er heel relaxed onder. Toen mijn dochter haar haar af wilde knippen (naar jongenskapsel), was ik bang dat ik zou gaan huilen. Hij is met haar geweest en heeft trots de foto's van de nieuwe coupe (en ijsje) gedeeld met familie en vrienden.
Alle reacties Link kopieren
Avondzon schreef:
29-08-2020 14:21
Mijn man is er heel relaxed onder. Toen mijn dochter haar haar af wilde knippen (naar jongenskapsel), was ik bang dat ik zou gaan huilen. Hij is met haar geweest en heeft trots de foto's van de nieuwe coupe (en ijsje) gedeeld met familie en vrienden.
:flirting:
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef:
28-08-2020 13:32
Heb nog een vraag (als het mag?)

Hoe reageren partners (vaders?) en broers/zussen op de coming out?
Broer wist het officieel eerder dan ik ;) en zus zei wat ik zei : oh. Oké. Geen verrassing. Ben je er zelf oké mee ?

Vader reageerde ook goed maar moest meer wennen en vond bijv. Vlag uithangen maar onzin.
Alle reacties Link kopieren
Ztephaanie schreef:
29-08-2020 07:16
Eens!!
Nogmaals. Deze to had geen last van vooroordelen etc. Lees mijn topic nog maar door.

En coming out. Tja. Van mij hoefde het niet. Hij zelf vond het nodig zodat er geen vragen meer kwamen. Mag iemand zelf weten of hij : zij een coming out wil ??
poldervrouw schreef:
30-08-2020 10:00
Nogmaals. Deze to had geen last van vooroordelen etc. Lees mijn topic nog maar door.

En coming out. Tja. Van mij hoefde het niet. Hij zelf vond het nodig zodat er geen vragen meer kwamen. Mag iemand zelf weten of hij : zij een coming out wil ??
Nou, dat vind ik ook..
Waarom zouden andere mensen moeten bepalen of een coming out wel of niet nodig is.
De mensen die een coming out doen hebben er blijkbaar behoefte aan. Prima toch.

Daarbij, men kan altijd wel roepen dat het toch niet meer nodig hoeft te zijn in 2020, maar helaas is NL nog niet zo tolerant als men misschien wel denkt (of hoopt).

Super fijn dat die mensen dat zeggen omdat ze zelf zo openminded zijn, maar dat betekent niet dat iedereen zo denkt.

Vond dit trouwens wel een prachtig filmpje.

Hoop dat de jongere generatie dit echt juist door hun strot geduwt blijven krijgen zodat de reactie aan het einde van het filmpje de norm wordt.

https://www.youtube.com/watch?v=01NVEcrx6jY
Alle reacties Link kopieren
bizar... ik zal straks mijn zoon eens vragen wat hij ervan vindt als twee mensen van hetzelfde geslacht hand in hand lopen.

We kwamen wel een keer een transexueel in transitie tegen in een winkel, ze ging van man naar vrouw. Hij noemde haar afwisselend mevrouw en meneer. Als hij haar zag zei hij mevrouw, zodra ze weg was en hij haar moest roepen, was het: meneer en vroeg hij me 'waar de meneer was'...vond ik echt opvallend....
Ceester schreef:
01-09-2020 14:07
bizar... ik zal straks mijn zoon eens vragen wat hij ervan vindt als twee mensen van hetzelfde geslacht hand in hand lopen.

We kwamen wel een keer een transexueel in transitie tegen in een winkel, ze ging van man naar vrouw. Hij noemde haar afwisselend mevrouw en meneer. Als hij haar zag zei hij mevrouw, zodra ze weg was en hij haar moest roepen, was het: meneer en vroeg hij me 'waar de meneer was'...vond ik echt opvallend....
Wat is er precies bizar ?
Beetje onsamenhangende post dit.
Alle reacties Link kopieren
heel raar bericht Ceester. Wat wil je zeggen ?

Vandaag is zoon gestart met zijn nieuwe opleiding en hij zit in een groep waar ook een homo zit. Hij vond het grappig dat hij die jongen er direct uitpikte , gaydar noemt hij het ;-)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven