over tijd en testvrees

Tja hmmz.



Daar zit ik dan, een beetje de stresskip uit te hangen. Woensdag de 17e oktober werd ik voor het laatst ongesteld. Daarna voelde ik op dinsdag de 30e mijn ei springen. Huppa, zomaar. Ik had er nooit eerder op gelet, maar dit was toch echt duidelijk een springend ei. De twee dagen ervoor hebben we sex gehad, waarbij ik de femcap was vergeten, dus de kans zit er in dat dit gesprongen ei werd besprongen, zeg maar. Vervolgens was ik natuurlijk helemaal hyper, want al zijn we nog niet officieel begonnen met echt voor een kindje gaan, ik wil het wel heel graag. Ik heb toen een test gedaan (zo'n 5 dagen er na), die was negatief.



Later begreep ik, dat een test zo vlak na je eisprong niet echt betrouwbaar is, en je beter kunt wachten tot na de dag dat je normaal ongesteld wordt. Nou heb ik mijn cyclus nog niet erg op het oog, maar ik heb toch wel het idee dat ik nu zo ongeveer ongesteld had moeten worden. Het is meer dan 14 dagen na het springende ei(al 18) en 31 dagen na het begin van mijn laatste ongesteldheid.



Testen, zou je zeggen! Maar ik word een beetje heen en weer geslingerd tussen wel doen en niet doen. Zolang ik niet test kan ik het gevoel dat ik misschien zwanger ben nog vasthouden, en ik ben bang dat de test negatief uitvalt en ik dan ook dat beetje hoop moet loslaten.



Denken jullie dat er een reele kans inzit dat ik zwanger ben, of is het nog te vroeg om daar iets over te zeggen? Ik voel me niet erg anders dan anders, beetje misselijk maar geen kotsneigingen, en dat kunnen natuurlijk ook puur de zenuwen zijn...

hee, ik ga mijn bed opzoeken. Ik weet prima wat voor reacties ik kan verwachten op een forum, was dan ook niet in het minst verbaasd dat er een paar wat minder leuke, een paar gefrustreerde en een paar uitlokkende tussen zaten. Ik weet zelfs van wie ik ze kan verwachten. en ook heeft de kinderpijler natuurlijk een pracht van een reputatie. Ik zit er niet zo mee...

ik ga even een potje rampetampen met mijn jonge gebronste zweed, denk ik :P