Kinderen
alle pijlers
overleden oma en dreumes
donderdag 5 juni 2008 om 08:23
Mijn manneke is nu 16 maanden. Van de week is zijn oma overleden. Ik vind het heel moeilijk om hem uit te leggen wat er aan de hand is. Ik merk wel dat hij op zoek is naar zijn oma. Heeft er iemand ervaring met rouwverwerking bij zulke jonge kinderen. Zou het een goed idee zijn om hem oma te laten zien?
Groetjes Freya
Groetjes Freya
donderdag 5 juni 2008 om 08:33
Mijn ervaring is dat kinderen zelf aangeven wat ze willen mbt de overledene. Als ze willen kijken prima, zo niet ook prima.
Toen mijn vader overleed was mijn zoontje pas 6 maanden, maar zodra ik met hem op mijn arm bij de kist kwam draaide hij zijn hoofd weg en begon te wurmen om op de grond te komen.
Heel apart, want vlak voor het overlijden is mijn zoon nog veel bij mijn vader geweest en toen wilde hij steeds aan hem zitten enzo. Vanaf het overlijden moest hij er echt helemaal niks van hebben.
Ik weet niet of een kind van 16 maanden echt al zoiets kan beseffen. Zoon is nu 14 maanden en ik kan me niet indenken dat hij over 3 maanden snapt wat het betekent als oma bv dood gaat. Ook denk ik niet dat hij echt op zoek zou gaan naar iemand. Mijn vriend is nu bijvoorbeeld 2 weken weg en heb absoluut niet het idee dat zoon iets mist. Misschien dat dat over 2 maanden anders is,maar dat kan ik me niet zo goed voorstellen.
Ik zou gewoon praten over je (schoon?)moeder en hem meenemen als je gaat kijken. Belangrijkste is denk ik dat je doet wat goed voelt en waar je kind zich prettig bij voelt en dat merk je denk ik snel genoeg.
Ik vind dat dood bij het leven hoort en dat kinderen daar ook mee op horen te groeien als zich een sterfgeval aandient. Daar hebben ze later alleen maar profijt van denk ik.
Sterkte!
Toen mijn vader overleed was mijn zoontje pas 6 maanden, maar zodra ik met hem op mijn arm bij de kist kwam draaide hij zijn hoofd weg en begon te wurmen om op de grond te komen.
Heel apart, want vlak voor het overlijden is mijn zoon nog veel bij mijn vader geweest en toen wilde hij steeds aan hem zitten enzo. Vanaf het overlijden moest hij er echt helemaal niks van hebben.
Ik weet niet of een kind van 16 maanden echt al zoiets kan beseffen. Zoon is nu 14 maanden en ik kan me niet indenken dat hij over 3 maanden snapt wat het betekent als oma bv dood gaat. Ook denk ik niet dat hij echt op zoek zou gaan naar iemand. Mijn vriend is nu bijvoorbeeld 2 weken weg en heb absoluut niet het idee dat zoon iets mist. Misschien dat dat over 2 maanden anders is,maar dat kan ik me niet zo goed voorstellen.
Ik zou gewoon praten over je (schoon?)moeder en hem meenemen als je gaat kijken. Belangrijkste is denk ik dat je doet wat goed voelt en waar je kind zich prettig bij voelt en dat merk je denk ik snel genoeg.
Ik vind dat dood bij het leven hoort en dat kinderen daar ook mee op horen te groeien als zich een sterfgeval aandient. Daar hebben ze later alleen maar profijt van denk ik.
Sterkte!
donderdag 5 juni 2008 om 08:41
Gecondoleerd.
Ik zou hem wel meenemen om afscheid te nemen, dan kun je er misschien ook duidelijk bij zeggen dat hij nu dag moet zeggen en moet zwaaien, dat maakt het voor hem misschien makkelijker en gaat hij minder zoeken.
Ik heb mijn kinderen (2,5 jaar en 14 mnd) wel meegenomen naar het afscheid van mijn oma, hebben ze allebei ook heel duidelijk dag gezegd en gezwaaid. Nu is dat natuurlijk wel anders dan hun eigen oma.
Sterkte!
Ik zou hem wel meenemen om afscheid te nemen, dan kun je er misschien ook duidelijk bij zeggen dat hij nu dag moet zeggen en moet zwaaien, dat maakt het voor hem misschien makkelijker en gaat hij minder zoeken.
Ik heb mijn kinderen (2,5 jaar en 14 mnd) wel meegenomen naar het afscheid van mijn oma, hebben ze allebei ook heel duidelijk dag gezegd en gezwaaid. Nu is dat natuurlijk wel anders dan hun eigen oma.
Sterkte!
donderdag 5 juni 2008 om 10:28
Allereerst gecondoleerd!
Ik zou er zo normaal mogelijk mee omgaan, als jullie gaan neem hem dan gewoon mee. Wil hij niet kijken, laat hem dan gaan. Laat hem rondlopen/kruipen en zijn gang gaan zodat hij op een ongedwongen manier er toch bij betrokken wordt.
Mijn oma (is natuurlijk wel wat anders) is in januari overleden. Onze oudste was toen 5 en een half en onze jongste 2,5. Er was geen condoleace maar we hebben met de familie wel een paar keer afgesproken in het huis van mijn oma en ze toen meegenomen. Daar kwamen de vragen en heb daar ook heel eerlijk antwoord op gegeven. Onze oudste hebben we de keus gegeven om mee te gaan naar de begrafenis maar hij wilde liever met zijn vriendjes op school spelen, prima. Onze jongste hebben we thuis gelaten maar na de negrafenis hebben we ze beide opgehaald om mee te gaan eten met de familie. Ik moet zeggen, ze hebben altijd wat speciaals met mijn oma gehad en dat is nog zo. Praten er regelmatig over en om de gekste momenten komt de jongte hier nog op terug.
Ik zou er zo normaal mogelijk mee omgaan, als jullie gaan neem hem dan gewoon mee. Wil hij niet kijken, laat hem dan gaan. Laat hem rondlopen/kruipen en zijn gang gaan zodat hij op een ongedwongen manier er toch bij betrokken wordt.
Mijn oma (is natuurlijk wel wat anders) is in januari overleden. Onze oudste was toen 5 en een half en onze jongste 2,5. Er was geen condoleace maar we hebben met de familie wel een paar keer afgesproken in het huis van mijn oma en ze toen meegenomen. Daar kwamen de vragen en heb daar ook heel eerlijk antwoord op gegeven. Onze oudste hebben we de keus gegeven om mee te gaan naar de begrafenis maar hij wilde liever met zijn vriendjes op school spelen, prima. Onze jongste hebben we thuis gelaten maar na de negrafenis hebben we ze beide opgehaald om mee te gaan eten met de familie. Ik moet zeggen, ze hebben altijd wat speciaals met mijn oma gehad en dat is nog zo. Praten er regelmatig over en om de gekste momenten komt de jongte hier nog op terug.
donderdag 5 juni 2008 om 12:04
Gecondoleerd.
Vorige maand is mijn moeder overleden. Zowel mijn zoon (2,5) als mijn dochter (1,5) zijn mee geweest naar de aula. Ze hebben ook allebei bij mijn moeder gekeken. Mijn zoon zei dat oma aan het slapen was. Ik ben er niet te veel op in gegaan en heb gezegd dat het inderdaad net leek of oma aan het slapen was. Als we het nu over oma hebben dan zegt hij wel dat oma aan het slapen was.
Mijn dochter heeft eigenlijk helemaal niet gereageerd. Ze is mee geweest en heeft oma gezien, maar ik kan me echt niet meer herinneren dat ze op een speciale manier gereageerd heeft. Het is eigenlijk allemaal gewoon aan haar voorbij gegaan.
Vorige maand is mijn moeder overleden. Zowel mijn zoon (2,5) als mijn dochter (1,5) zijn mee geweest naar de aula. Ze hebben ook allebei bij mijn moeder gekeken. Mijn zoon zei dat oma aan het slapen was. Ik ben er niet te veel op in gegaan en heb gezegd dat het inderdaad net leek of oma aan het slapen was. Als we het nu over oma hebben dan zegt hij wel dat oma aan het slapen was.
Mijn dochter heeft eigenlijk helemaal niet gereageerd. Ze is mee geweest en heeft oma gezien, maar ik kan me echt niet meer herinneren dat ze op een speciale manier gereageerd heeft. Het is eigenlijk allemaal gewoon aan haar voorbij gegaan.
donderdag 5 juni 2008 om 12:17
allemaal bedankt voor de reacties en de condoleances.
Mijn zoon was echt op zoek naar oma. Niet zo vreemd, hij kwam daar meerdere keren per week, oma paste op. We zijn sinds haar overlijden ook al in haar huis, en ze ligt thuis opgebaard. We praten veel over haar, maar niet veel in de context oma.
Ik heb hem net toch meegenomen naar oma. Hij keek even heel moeilijk, heeft haar even over de hand geaaid en toen was het goed. Ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Mijn zoon was echt op zoek naar oma. Niet zo vreemd, hij kwam daar meerdere keren per week, oma paste op. We zijn sinds haar overlijden ook al in haar huis, en ze ligt thuis opgebaard. We praten veel over haar, maar niet veel in de context oma.
Ik heb hem net toch meegenomen naar oma. Hij keek even heel moeilijk, heeft haar even over de hand geaaid en toen was het goed. Ik ben blij dat ik het gedaan heb.
donderdag 5 juni 2008 om 13:51
Gecondoleerd met het overlijden van je (schoon) moeder.
Wat moet het moeilijk zijn om iemand te missen die zo intensief bij jullie en jullie kind betrokken was.
Ik denk dat het goed is om je zoon te betrekken bij jullie verdriet en hem erbij te hebben de komende tijd.
Er bestaat een mooi boekje van Nijntje wat gaat over het overlijden van oma. Weet zo even niet hoe het heet. Je zoon is nog wel jong maar spelenderwijs kun je dit al wel aanbieden.
Wat moet het moeilijk zijn om iemand te missen die zo intensief bij jullie en jullie kind betrokken was.
Ik denk dat het goed is om je zoon te betrekken bij jullie verdriet en hem erbij te hebben de komende tijd.
Er bestaat een mooi boekje van Nijntje wat gaat over het overlijden van oma. Weet zo even niet hoe het heet. Je zoon is nog wel jong maar spelenderwijs kun je dit al wel aanbieden.
