Kinderen
alle pijlers
Peuter 3 maakt dingen kapot
donderdag 2 september 2021 om 11:01
Hoi allen,
Weer even advies gevraagd over hoe te handelen met onze lieve driejarige.
Ze maakt namelijk nogal eens dingen kapot. Haar eigen speelgoed, maar ook dat van anderen. Maar ook planten en bloemen in tuinen zijn niet veilig. Natuurlijk vergoeden we de schade waar nodig en mogelijk, maar we willen graag dat dit gedrag stopt.
Een paar voorbeelden van de laatste dagen:
- houten speelhuisje van iemand anders onderkalken met een gevonden stukje stoepkrijt
- blaadjes plukken van bloemen en planten uit verschillende tuinen
- een opbergmand voor speelgoed kapot duwen, omdat die niet meteen in het daarvoor bestemde kastje paste.
Zeggen dat het niet mag, lijkt niet te werken. Dan zegt ze dat ze het niet weer zal doen, maar het kan 5 minuten later alweer misgaan. Het ten allen tijde voorkomen is niet haalbaar, omdat we ook nog een ander kind in de gaten moeten houden.
Vandaag heb ik uit pure wanhoop (want het gebeurt echt veel te vaak)een bladzijde uit een van haar boekjes gescheurd, om haar te laten ervaren dat het echt niet leuk is als iemand je spellen kapot maakt. Daar werd ze wel verdrietig van, en ikzelf eerlijk gezegd ook. Maar geen idee of dat blijvend effect heeft. En sowieso vind ik het niet haalbaar of pedagogisch verantwoord om herhaaldelijk haar spullen kapot te maken als voorbeeld van hoe het niet moet. Maar goed, ik was wanhopig na de 100e keer uitleggen dat het niet mag, omdat andere kindjes verdrietig worden als hun speelgoed kapot gemaakt wordt. Iemand tips hoe ik wel tot haar kan doordringen? Of hoort dit gedrag er gewoon bij?
Weer even advies gevraagd over hoe te handelen met onze lieve driejarige.
Ze maakt namelijk nogal eens dingen kapot. Haar eigen speelgoed, maar ook dat van anderen. Maar ook planten en bloemen in tuinen zijn niet veilig. Natuurlijk vergoeden we de schade waar nodig en mogelijk, maar we willen graag dat dit gedrag stopt.
Een paar voorbeelden van de laatste dagen:
- houten speelhuisje van iemand anders onderkalken met een gevonden stukje stoepkrijt
- blaadjes plukken van bloemen en planten uit verschillende tuinen
- een opbergmand voor speelgoed kapot duwen, omdat die niet meteen in het daarvoor bestemde kastje paste.
Zeggen dat het niet mag, lijkt niet te werken. Dan zegt ze dat ze het niet weer zal doen, maar het kan 5 minuten later alweer misgaan. Het ten allen tijde voorkomen is niet haalbaar, omdat we ook nog een ander kind in de gaten moeten houden.
Vandaag heb ik uit pure wanhoop (want het gebeurt echt veel te vaak)een bladzijde uit een van haar boekjes gescheurd, om haar te laten ervaren dat het echt niet leuk is als iemand je spellen kapot maakt. Daar werd ze wel verdrietig van, en ikzelf eerlijk gezegd ook. Maar geen idee of dat blijvend effect heeft. En sowieso vind ik het niet haalbaar of pedagogisch verantwoord om herhaaldelijk haar spullen kapot te maken als voorbeeld van hoe het niet moet. Maar goed, ik was wanhopig na de 100e keer uitleggen dat het niet mag, omdat andere kindjes verdrietig worden als hun speelgoed kapot gemaakt wordt. Iemand tips hoe ik wel tot haar kan doordringen? Of hoort dit gedrag er gewoon bij?
donderdag 2 september 2021 om 11:07
Even relativeren:
- Alle kinderen krijten op van alles en nog wat. 1 regenbui en je ziet er niets meer van. Probeer zoveel mogelijk af te spreken dat er op de tegels word gekrijt.
- Ga op pad en op zoek naar een plek waar wél blaadjes mogen worden geplukt. Ga straks beukenootjes, kastanjes en mooie bladeren zoeken en knutsel daarmee.
- De peuter prijzen dat er zo goed werd opgeruimd en dat de opbergmand helaas niet paste. Maar dat er prima is doorgezet
Een boekje moedwillig kapot scheuren is nog véél te hoog gegrepen voor haar. Dat overziet ze niet.
Wel helpt het om af te spreken met andere kindjes dat als jouw rauwdouwer komt, ze alleen spelen met speelgoed waarvan het niet direct vreselijk is dat het stuk gaat. Of buiten spelen in een speeltuin, uit de buurt van speelgoed.
- Alle kinderen krijten op van alles en nog wat. 1 regenbui en je ziet er niets meer van. Probeer zoveel mogelijk af te spreken dat er op de tegels word gekrijt.
- Ga op pad en op zoek naar een plek waar wél blaadjes mogen worden geplukt. Ga straks beukenootjes, kastanjes en mooie bladeren zoeken en knutsel daarmee.
- De peuter prijzen dat er zo goed werd opgeruimd en dat de opbergmand helaas niet paste. Maar dat er prima is doorgezet
Een boekje moedwillig kapot scheuren is nog véél te hoog gegrepen voor haar. Dat overziet ze niet.
Wel helpt het om af te spreken met andere kindjes dat als jouw rauwdouwer komt, ze alleen spelen met speelgoed waarvan het niet direct vreselijk is dat het stuk gaat. Of buiten spelen in een speeltuin, uit de buurt van speelgoed.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 2 september 2021 om 11:10
Ik vind het eigenlijk normaal gedrag voor een 3 jarige. Ik mis eigenlijk nog dat ze al haar poppen kaal knipt en onderkliederd doet die van mij in ieder geval wel plus nog even de schaar in haar eigen haar 
.
En stoepkrijt was je er toch zo weer af.
Ik vind het raar om dan hetzelfde te gaan doen net als dat je kinderen moet leren niet te slaan maar wel een mep uit frustatie geeft.
. En stoepkrijt was je er toch zo weer af.
Ik vind het raar om dan hetzelfde te gaan doen net als dat je kinderen moet leren niet te slaan maar wel een mep uit frustatie geeft.
jessymay wijzigde dit bericht op 02-09-2021 11:11
0.64% gewijzigd
donderdag 2 september 2021 om 11:12
Ik lees van peuter geen gekke dingen eigenlijk, dat is toch niet moedwillig kapotmaken?
Vrijwel alle peuters bekladden muren met pen of potlood, wees blij dat het slechts een speelhuisje was.
Vrijwel alle peuters vinden bloemetjes mooi en zien geen verschil tussen een tuin waar het niet mag en een bos waar het wel mag.
En ze probeerde blijkbaar mee te helpen opruimen. Tja. Dat ging wat onbehouwen.
Vind de bladzijden uit een boekje scheuren echt in geen vergelijk staan tot de genoemde voorbeelden.
Vrijwel alle peuters bekladden muren met pen of potlood, wees blij dat het slechts een speelhuisje was.
Vrijwel alle peuters vinden bloemetjes mooi en zien geen verschil tussen een tuin waar het niet mag en een bos waar het wel mag.
En ze probeerde blijkbaar mee te helpen opruimen. Tja. Dat ging wat onbehouwen.
Vind de bladzijden uit een boekje scheuren echt in geen vergelijk staan tot de genoemde voorbeelden.
donderdag 2 september 2021 om 11:18
Ik vind bladzijdes uit boeken scheuren voor een peuter zelfs nog normaal. Kinderen scheurde hier ook vooral van die omklap flapjes die overleven nooit de peutertijd. Dochter ook haar dure lievelingsboek die ze nog even in bed wilde bekijken. Ik heb gezegd dat het zonde is en niet mag maar verder weet je toch dat het vanzelf overgaat. Nu is ze 4 en doet ze het niet meer.
donderdag 2 september 2021 om 11:19
voor een peuter is het wellicht normaal, maar als moeder nietJessyMay schreef: ↑02-09-2021 11:18Ik vind bladzijdes uit boeken scheuren voor een peuter zelfs nog normaal. Kinderen scheurde hier ook vooral van die omklap flapjes die overleven nooit de peutertijd. Dochter ook haar dure lievelingsboek die ze nog even in bed wilde bekijken. Ik heb gezegd dat het zonde is en niet mag maar verder weet je toch dat het vanzelf overgaat. Nu is ze 4 en doet ze het niet meer.
donderdag 2 september 2021 om 11:22
Van de peuter niet, nee. Als ouder bladzijdes uit een boekje gaan scheuren vind ik dan wel weer raar. En niet een beetje.vivapimpelmees schreef: ↑02-09-2021 11:12Ik lees van peuter geen gekke dingen eigenlijk, dat is toch niet moedwillig kapotmaken?
Vrijwel alle peuters bekladden muren met pen of potlood, wees blij dat het slechts een speelhuisje was.
Vrijwel alle peuters vinden bloemetjes mooi en zien geen verschil tussen een tuin waar het niet mag en een bos waar het wel mag.
En ze probeerde blijkbaar mee te helpen opruimen. Tja. Dat ging wat onbehouwen.
Vind de bladzijden uit een boekje scheuren echt in geen vergelijk staan tot de genoemde voorbeelden.
Peuters kunnen nog niet goed inschatten hoe makkelijk dingen stuk gaan, en dat bloemen plukken bij een ander niet de bedoeling is, moeten ze leren. Het is toch echt je verantwoordelijkheid als ouder om ze daarin te begeleiden, en op te letten vóór het misgaat. Je verschuilen achter ‘nog een kind’ verandert daar niets aan.
donderdag 2 september 2021 om 11:29
Het bloemen en planten kapotmaken is vaak onderdeel van haar spel. Dan speelt ze bijvoorbeeld dat ze gaat bbq’en en dan zijn de blaadjes haar vleesjes.
Ze gooit doorgaans niet met speelgoed ofzo, maar ze zit er meer net zo lang aan te frutten en frunniken tot het uiteindelijk bezwijkt.
Die bladzijde uit haar boekje scheuren was ook niet bepaald een hoogtepunt in mijn moederschapscarriere. We zitten momenteel in een particulier gehuurd vakantiehuisje en het is al de zoveelste keer dat ze hier wat kapot maakt en ik vind het gewoon lastig.
Ze gooit doorgaans niet met speelgoed ofzo, maar ze zit er meer net zo lang aan te frutten en frunniken tot het uiteindelijk bezwijkt.
Die bladzijde uit haar boekje scheuren was ook niet bepaald een hoogtepunt in mijn moederschapscarriere. We zitten momenteel in een particulier gehuurd vakantiehuisje en het is al de zoveelste keer dat ze hier wat kapot maakt en ik vind het gewoon lastig.
donderdag 2 september 2021 om 11:29
Helemaal mee eens. Wat je peuter doet is volkomen normaal gedrag, dat hoort bij de leeftijd. Dat is ook de reden dat je op deze leeftijd ogen in je achterhoofd moet hebben. De genoemde voorbeelden vind ik persoonlijk erg onschuldig. Troost je: het kan véél erger.vivapimpelmees schreef: ↑02-09-2021 11:12Ik lees van peuter geen gekke dingen eigenlijk, dat is toch niet moedwillig kapotmaken?
Vrijwel alle peuters bekladden muren met pen of potlood, wees blij dat het slechts een speelhuisje was.
Vrijwel alle peuters vinden bloemetjes mooi en zien geen verschil tussen een tuin waar het niet mag en een bos waar het wel mag.
En ze probeerde blijkbaar mee te helpen opruimen. Tja. Dat ging wat onbehouwen.
Vind de bladzijden uit een boekje scheuren echt in geen vergelijk staan tot de genoemde voorbeelden.
donderdag 2 september 2021 om 11:29
Kun je niet iets bij de kringloop kopen om samen enorm te slopen?
En dan: dat was leuk, maar het is nou wel stuk. Doe dit liever niet met je speelgoed / de bloemen van de buurvrouw ?
Maar het hoort er wel bij.
Onze peuter heeft ook kappertje gespeeld met het buurmeisje. Op de muur getekend. Dat soort dingen.
En dan: dat was leuk, maar het is nou wel stuk. Doe dit liever niet met je speelgoed / de bloemen van de buurvrouw ?
Maar het hoort er wel bij.
Onze peuter heeft ook kappertje gespeeld met het buurmeisje. Op de muur getekend. Dat soort dingen.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
donderdag 2 september 2021 om 11:31
Wat maakt ze daar kapot dan?driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 11:29Het bloemen en planten kapotmaken is vaak onderdeel van haar spel. Dan speelt ze bijvoorbeeld dat ze gaat bbq’en en dan zijn de blaadjes haar vleesjes.
Ze gooit doorgaans niet met speelgoed ofzo, maar ze zit er meer net zo lang aan te frutten en frunniken tot het uiteindelijk bezwijkt.
Die bladzijde uit haar boekje scheuren was ook niet bepaald een hoogtepunt in mijn moederschapscarriere. We zitten momenteel in een particulier gehuurd vakantiehuisje en het is al de zoveelste keer dat ze hier wat kapot maakt en ik vind het gewoon lastig.
donderdag 2 september 2021 om 11:33
Belangrijk om jezelf te realiseren: ze doet dit niet expres, ze maakt niet moedwillig dingen kapot.
Ik zou hierom dus ook niet boos worden. Want hoe zou je het zelf vinden als op je werk je meerdere helemaal uit zijn plaat gaat tegen je, terwijl je niet eens weet wat je fout gedaan hebt of omdat het om iets ging wat je niet kon weten?
Bij kinderen gaan soms dingen kapot: dat hoort erbij en zal nog wel even zo blijven. Word niet boos, maar leg haar rustig uit hoe het wél moet, zodat ze dit langzaamaan (!) leert.
Ik zou hierom dus ook niet boos worden. Want hoe zou je het zelf vinden als op je werk je meerdere helemaal uit zijn plaat gaat tegen je, terwijl je niet eens weet wat je fout gedaan hebt of omdat het om iets ging wat je niet kon weten?
Bij kinderen gaan soms dingen kapot: dat hoort erbij en zal nog wel even zo blijven. Word niet boos, maar leg haar rustig uit hoe het wél moet, zodat ze dit langzaamaan (!) leert.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 02-09-2021 11:34
5.05% gewijzigd
donderdag 2 september 2021 om 11:33
Dan maakt ze het toch niet moedwillig kapot?driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 11:29Het bloemen en planten kapotmaken is vaak onderdeel van haar spel. Dan speelt ze bijvoorbeeld dat ze gaat bbq’en en dan zijn de blaadjes haar vleesjes.
Ze gooit doorgaans niet met speelgoed ofzo, maar ze zit er meer net zo lang aan te frutten en frunniken tot het uiteindelijk bezwijkt.
Die bladzijde uit haar boekje scheuren was ook niet bepaald een hoogtepunt in mijn moederschapscarriere. We zitten momenteel in een particulier gehuurd vakantiehuisje en het is al de zoveelste keer dat ze hier wat kapot maakt en ik vind het gewoon lastig.
Ze is 3. Ze denkt niet na over consequenties, lange termijn of andere gevolgen. Ze heeft vleesjes nodig voor haar barbcue en daarvoor pakt ze de blaadjes.
Echt, je gaat het nog heel zwaar krijgen als je verwacht dat je kind de lange termijn overziet....
En wat heeft ze in het huurhuis nu 'kapot' gemaakt? Want alles wat je tot nu toe noemt, valt bij mij niet onder de noemer kapot.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 2 september 2021 om 11:36
Dan geef je haar iets anders wat voor vleesjes op de bbq door kan gaan.
Ik lees ook weinig bijzonders. Drie-jarigen zijn gewoon sloopkogels.
Ik ken een kind van 3 dat het liefst andere kinderen pijn doet. Elke keer als je als ouder even niet kijkt, wordt er weer een klein kind omver geduwd. Dat is pas een probleem (niet dat die ouders dat zien, maar soit).
Ik lees ook weinig bijzonders. Drie-jarigen zijn gewoon sloopkogels.
Ik ken een kind van 3 dat het liefst andere kinderen pijn doet. Elke keer als je als ouder even niet kijkt, wordt er weer een klein kind omver geduwd. Dat is pas een probleem (niet dat die ouders dat zien, maar soit).
donderdag 2 september 2021 om 11:37
Ik ben misschien wel erg van het luie ouderschap maar mijn ervaring is toch dat je je daar best achter kan verschuilen en het bijna vanzelf goed komt zonder er een groot drama van te maken. Scheelt je energie en houd het leuk thuis.Agen schreef: ↑02-09-2021 11:22Van de peuter niet, nee. Als ouder bladzijdes uit een boekje gaan scheuren vind ik dan wel weer raar. En niet een beetje.
Peuters kunnen nog niet goed inschatten hoe makkelijk dingen stuk gaan, en dat bloemen plukken bij een ander niet de bedoeling is, moeten ze leren. Het is toch echt je verantwoordelijkheid als ouder om ze daarin te begeleiden, en op te letten vóór het misgaat. Je verschuilen achter ‘nog een kind’ verandert daar niets aan.
Ik vind het heerlijk om tijdens het voorlezen dan te zeggen nou zullen we dit flapje eens omdraaien spannend hoor o nee het flapje is weg wie heeft dat nou gedaan. En dan te merken of ze een schuldige blik krijgen of trots ikke zeggen of de poes de schuld geven.
De grotere kinderen zijn nu echt wel zuinig op hun dure spullen waar ze zelf voor sparen en gaat het stuk ach ja pech voor ze. Ik koop dingen maar 1 keer.
donderdag 2 september 2021 om 11:45
Ze is bijna 4. Dat dingen kapot gaan af en toe hoort erbij. Maar ik vind het zo in het vakantiehuis van iemand anders toch wat ingewikkelder. Heb wel zo veel mogelijk kwetsbare spullen opgeborgen, maar ze moet ook nog kunnen spelen. En nee, ik verschuil me niet achter mijn andere kind, maar ik ben nu eenmaal niet overal bij en kan ook niet alles voorkomen. Ik wou dat mijn woorden wat meer indruk op haar maakten. Omdat dat niet bleek te werken, heb ik vanochtend dus geprobeerd te laten zien dat het niet leuk is als je spullen kapot worden gemaakt. Wat kan ik wel doen om tot haar door te dringen?
donderdag 2 september 2021 om 11:46
Over dat tweede voorbeeld is zelfs een heel bekend liedje: klein, klein kleutertje wat doe je in mijn hof? Dat is dus van alle tijden.
Ze maakt het niet uit frustratie kapot, maar is aan het spelen. Ik zou me daar ook geen zorgen over maken. Wat vind je er zelf frustrerend aan? Dat je de schade moet vergoeden of ben je bang dat ze onhandig blijft of nog iets anders?
Ze maakt het niet uit frustratie kapot, maar is aan het spelen. Ik zou me daar ook geen zorgen over maken. Wat vind je er zelf frustrerend aan? Dat je de schade moet vergoeden of ben je bang dat ze onhandig blijft of nog iets anders?
donderdag 2 september 2021 om 11:52
Toch gewoon meer in de gaten houden en voortijdig ingrijpen. In een huis van een ander verblijven is altijd erg lastig met kinderen vind ik. Dat blijft ook wel als ze ouder zijn. Ik verblijf het liefst in redelijke stormvaste accomodaties, maar toen de kinderen jonger waren zette ik standaard alle kwetsbare dingen buiten bereik of zelfs in de schuur. Scheelt veel gedoe in de vakantie.driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 11:45Ze is bijna 4. Dat dingen kapot gaan af en toe hoort erbij. Maar ik vind het zo in het vakantiehuis van iemand anders toch wat ingewikkelder. Heb wel zo veel mogelijk kwetsbare spullen opgeborgen, maar ze moet ook nog kunnen spelen. En nee, ik verschuil me niet achter mijn andere kind, maar ik ben nu eenmaal niet overal bij en kan ook niet alles voorkomen. Ik wou dat mijn woorden wat meer indruk op haar maakten. Omdat dat niet bleek te werken, heb ik vanochtend dus geprobeerd te laten zien dat het niet leuk is als je spullen kapot worden gemaakt. Wat kan ik wel doen om tot haar door te dringen?
donderdag 2 september 2021 om 11:53
Wat heeft ze kapot gemaakt nu dan?driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 11:45Ze is bijna 4. Dat dingen kapot gaan af en toe hoort erbij. Maar ik vind het zo in het vakantiehuis van iemand anders toch wat ingewikkelder. Heb wel zo veel mogelijk kwetsbare spullen opgeborgen, maar ze moet ook nog kunnen spelen. En nee, ik verschuil me niet achter mijn andere kind, maar ik ben nu eenmaal niet overal bij en kan ook niet alles voorkomen. Ik wou dat mijn woorden wat meer indruk op haar maakten. Omdat dat niet bleek te werken, heb ik vanochtend dus geprobeerd te laten zien dat het niet leuk is als je spullen kapot worden gemaakt. Wat kan ik wel doen om tot haar door te dringen?
En lees mijn eerste post over hoe het wel kan. Want je overvraagt haar nu. Geef haar een andere optie dan de optie die ze kiest, zoals andere vleesjes.
En ja, hier kleine kinderen op visite die de kortste weg naar de Lego kozen door dwars dóór het doosje te willen en het volledig aan gort te scheuren. Daar word mijn oudste ( 8 ) echt verdrietig van, hij was er namelijk zuinig op.
Kinderen denken niet verder na dan hun neus lang is.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 2 september 2021 om 11:56
maar je bent met twee ouders en twee kinderen?driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 11:45Ze is bijna 4. Dat dingen kapot gaan af en toe hoort erbij. Maar ik vind het zo in het vakantiehuis van iemand anders toch wat ingewikkelder. Heb wel zo veel mogelijk kwetsbare spullen opgeborgen, maar ze moet ook nog kunnen spelen. En nee, ik verschuil me niet achter mijn andere kind, maar ik ben nu eenmaal niet overal bij en kan ook niet alles voorkomen. Ik wou dat mijn woorden wat meer indruk op haar maakten. Omdat dat niet bleek te werken, heb ik vanochtend dus geprobeerd te laten zien dat het niet leuk is als je spullen kapot worden gemaakt. Wat kan ik wel doen om tot haar door te dringen?
Dan is toezicht, juist in een vakantiehuisje toch niet zo lastig? Je bergt alles (dus niet "zoveel mogelijk") op wat niet stuk mag, en blijft in de buurt om in te grijpen
en verder geldt vooral; Goede voorbeeld geven, en benadrukken, als ze lief speelt.
donderdag 2 september 2021 om 11:56
Het belangrijkste uit je OP is dat je haar gelukkig nog een lieve drie jarige vindt. Dus dat naast dit gedrag en waarschijnlijk niet sprake is van iets anders en dat wat ze doet echt niet alarmerend is. Het is niet zo dat ze naar een ander kind loopt, speelgoed afpakt en dat vervolgens kapot maakt. Als een ander kind een toren heeft gemaakt dan denk ik niet dat ze die moedwillig gaat omgooien toch? Ik lees niks schokkend. Even zuchten en weer doorgaan. .
