Kinderen
alle pijlers
Peuter 3 maakt dingen kapot
donderdag 2 september 2021 om 11:01
Hoi allen,
Weer even advies gevraagd over hoe te handelen met onze lieve driejarige.
Ze maakt namelijk nogal eens dingen kapot. Haar eigen speelgoed, maar ook dat van anderen. Maar ook planten en bloemen in tuinen zijn niet veilig. Natuurlijk vergoeden we de schade waar nodig en mogelijk, maar we willen graag dat dit gedrag stopt.
Een paar voorbeelden van de laatste dagen:
- houten speelhuisje van iemand anders onderkalken met een gevonden stukje stoepkrijt
- blaadjes plukken van bloemen en planten uit verschillende tuinen
- een opbergmand voor speelgoed kapot duwen, omdat die niet meteen in het daarvoor bestemde kastje paste.
Zeggen dat het niet mag, lijkt niet te werken. Dan zegt ze dat ze het niet weer zal doen, maar het kan 5 minuten later alweer misgaan. Het ten allen tijde voorkomen is niet haalbaar, omdat we ook nog een ander kind in de gaten moeten houden.
Vandaag heb ik uit pure wanhoop (want het gebeurt echt veel te vaak)een bladzijde uit een van haar boekjes gescheurd, om haar te laten ervaren dat het echt niet leuk is als iemand je spellen kapot maakt. Daar werd ze wel verdrietig van, en ikzelf eerlijk gezegd ook. Maar geen idee of dat blijvend effect heeft. En sowieso vind ik het niet haalbaar of pedagogisch verantwoord om herhaaldelijk haar spullen kapot te maken als voorbeeld van hoe het niet moet. Maar goed, ik was wanhopig na de 100e keer uitleggen dat het niet mag, omdat andere kindjes verdrietig worden als hun speelgoed kapot gemaakt wordt. Iemand tips hoe ik wel tot haar kan doordringen? Of hoort dit gedrag er gewoon bij?
Weer even advies gevraagd over hoe te handelen met onze lieve driejarige.
Ze maakt namelijk nogal eens dingen kapot. Haar eigen speelgoed, maar ook dat van anderen. Maar ook planten en bloemen in tuinen zijn niet veilig. Natuurlijk vergoeden we de schade waar nodig en mogelijk, maar we willen graag dat dit gedrag stopt.
Een paar voorbeelden van de laatste dagen:
- houten speelhuisje van iemand anders onderkalken met een gevonden stukje stoepkrijt
- blaadjes plukken van bloemen en planten uit verschillende tuinen
- een opbergmand voor speelgoed kapot duwen, omdat die niet meteen in het daarvoor bestemde kastje paste.
Zeggen dat het niet mag, lijkt niet te werken. Dan zegt ze dat ze het niet weer zal doen, maar het kan 5 minuten later alweer misgaan. Het ten allen tijde voorkomen is niet haalbaar, omdat we ook nog een ander kind in de gaten moeten houden.
Vandaag heb ik uit pure wanhoop (want het gebeurt echt veel te vaak)een bladzijde uit een van haar boekjes gescheurd, om haar te laten ervaren dat het echt niet leuk is als iemand je spellen kapot maakt. Daar werd ze wel verdrietig van, en ikzelf eerlijk gezegd ook. Maar geen idee of dat blijvend effect heeft. En sowieso vind ik het niet haalbaar of pedagogisch verantwoord om herhaaldelijk haar spullen kapot te maken als voorbeeld van hoe het niet moet. Maar goed, ik was wanhopig na de 100e keer uitleggen dat het niet mag, omdat andere kindjes verdrietig worden als hun speelgoed kapot gemaakt wordt. Iemand tips hoe ik wel tot haar kan doordringen? Of hoort dit gedrag er gewoon bij?
donderdag 2 september 2021 om 20:52
Ik wil haar fantasiespel ook zeker niet ontmoedigen en juich dat normaal gesproken ook zeker toe. Maar toen ze gister haar gezicht, tong, handen en dat huisje helemaal had volgekliederd met een stuk stoepkrijt waarvan ik niet eens wist dat het er lag, was ik wel geergerd. Te meer omdat ze overal in en rond dat huisje afgescheurde blaadjes had verzameld. Tja, het is niet mijn tuin en dat maakt dat ik er gestresster op reageer dan thuis. Al gelden hier in principe dezelfde regels als thuis wat betreft spullen kapotmaken of onderkrijten.
Niet om dat gebeuren met het boek te bagetaliseren, maar het was niet haar lievelingsboek ofzo. Het was een oud dik verhaaltjes boek van de kringloop die we waarschijnlijk na de vakantie hier achterlaten of weggooien. Alsnog niet oke natuurlijk, maar goed.
Doorgaans ben ik juist behoorlijk geduldig en bereid dingen vaak opnieuw uit te leggen, maar vanochtend kon ik het helaas niet opbrengen.
Zoals ik zei: het kapotmaken van spullen in andermans omgeving vind ik lastig. Het 24/7 praat/ schreeuw/huil/zing gedrag van mijn peuter vind ik uitputtend. Ik ben nogal toe aan wat ontspanning
Niet om dat gebeuren met het boek te bagetaliseren, maar het was niet haar lievelingsboek ofzo. Het was een oud dik verhaaltjes boek van de kringloop die we waarschijnlijk na de vakantie hier achterlaten of weggooien. Alsnog niet oke natuurlijk, maar goed.
Doorgaans ben ik juist behoorlijk geduldig en bereid dingen vaak opnieuw uit te leggen, maar vanochtend kon ik het helaas niet opbrengen.
Zoals ik zei: het kapotmaken van spullen in andermans omgeving vind ik lastig. Het 24/7 praat/ schreeuw/huil/zing gedrag van mijn peuter vind ik uitputtend. Ik ben nogal toe aan wat ontspanning
donderdag 2 september 2021 om 21:45
Pluk je zelf nooit bloemen? Daar is de natuur voor, om blaadjes te plukken en ze op te eten of te koken of als wc papier te gebruiken of als bootje ofzo, en bloemetjes te plukken en die in je haar te doen en er mooie dingen van te maken enzo.
Je bent inderdaad ernstig aan vakantie toe als je van blaadjes en bloemetjes plukken zo uit je stekker gaat.
Je bent inderdaad ernstig aan vakantie toe als je van blaadjes en bloemetjes plukken zo uit je stekker gaat.
Am Yisrael Chai!
donderdag 2 september 2021 om 22:25
Maar toch doe je dat wel. Heb je wel sorry tegen haar gezegd? Je leert haar hele verkeerde dingen op deze manier en dat jij onbetrouwbaar bent.driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 20:52Ik wil haar fantasiespel ook zeker niet ontmoedigen en juich dat normaal gesproken ook zeker toe. Maar toen ze gister haar gezicht, tong, handen en dat huisje helemaal had volgekliederd met een stuk stoepkrijt waarvan ik niet eens wist dat het er lag, was ik wel geergerd. Te meer omdat ze overal in en rond dat huisje afgescheurde blaadjes had verzameld. Tja, het is niet mijn tuin en dat maakt dat ik er gestresster op reageer dan thuis. Al gelden hier in principe dezelfde regels als thuis wat betreft spullen kapotmaken of onderkrijten.
Niet om dat gebeuren met het boek te bagetaliseren, maar het was niet haar lievelingsboek ofzo. Het was een oud dik verhaaltjes boek van de kringloop die we waarschijnlijk na de vakantie hier achterlaten of weggooien. Alsnog niet oke natuurlijk, maar goed.
Doorgaans ben ik juist behoorlijk geduldig en bereid dingen vaak opnieuw uit te leggen, maar vanochtend kon ik het helaas niet opbrengen.
Zoals ik zei: het kapotmaken van spullen in andermans omgeving vind ik lastig. Het 24/7 praat/ schreeuw/huil/zing gedrag van mijn peuter vind ik uitputtend. Ik ben nogal toe aan wat ontspanning
En ja. Peuters jengelen, en doen dingen die niet mogen omdat ze niet beter weten of het vergeten dat het niet mag, zien niet in waarom het niet mag, diep in hun spel zitten, het leuk of mooi vinden etc. Man o man, je druk maken om wat stoepkrijt op een speelhuisje, pleur er een emmer water overheen en het is weg. Pick your battles.
En als je genoeg van je kind hebt dan moet je hulp gaan zoeken...
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
donderdag 2 september 2021 om 22:57
Ja hoor, zoals ik al eerder aangaf heb ik sorry tegen haar gezegd. Ik had het nooit eerder gedaan en Ik acht de kans zeer klein dat ik het nog eens zal doen.
Bloemen plukken doe ik zelf inderdaad niet. Ik wil graag dat ze kunnen doorgroeien, zodat iedereen, inclusief de insecten, er langer van kunnen genieten. Ik wil mijn kinderen ook bijbrengen om zo zorgvuldig mogelijk met de natuur om te gaan. Dus een keer een bloempje plukken om het beter te kunnen bekijken, prima. Maar geen tientallen blaadjes/ bloemen tegelijk.
Hoewel ik veel van mijn kinders hou, vind ik het ouderschap soms ook zeker wel vermoeiend hoo. Als ik weer eens 4 keer per nacht door de kinders ben wakkergemaakt en de volgende ochtend mijn peuter in een driftbui zo’n speelgoedbak met flinke kracht kapotduwt en mijn beeb haar tanden in mijn tepel zet, tja danverlang ik wel even naar gewoon rust in mijn vakantie. Gelukkig is het tussen dit soort taferelen door hier heel gezellig. Maar dat krijgen jullie vanachter het scherm niet mee.
Maar goed, mensen, nogmaals bedankt voor het reflecteren. Dat helpt wel.
Bloemen plukken doe ik zelf inderdaad niet. Ik wil graag dat ze kunnen doorgroeien, zodat iedereen, inclusief de insecten, er langer van kunnen genieten. Ik wil mijn kinderen ook bijbrengen om zo zorgvuldig mogelijk met de natuur om te gaan. Dus een keer een bloempje plukken om het beter te kunnen bekijken, prima. Maar geen tientallen blaadjes/ bloemen tegelijk.
Hoewel ik veel van mijn kinders hou, vind ik het ouderschap soms ook zeker wel vermoeiend hoo. Als ik weer eens 4 keer per nacht door de kinders ben wakkergemaakt en de volgende ochtend mijn peuter in een driftbui zo’n speelgoedbak met flinke kracht kapotduwt en mijn beeb haar tanden in mijn tepel zet, tja danverlang ik wel even naar gewoon rust in mijn vakantie. Gelukkig is het tussen dit soort taferelen door hier heel gezellig. Maar dat krijgen jullie vanachter het scherm niet mee.
Maar goed, mensen, nogmaals bedankt voor het reflecteren. Dat helpt wel.
vrijdag 3 september 2021 om 08:21
Hoe dom kan je zijn als je moedwillig spullen van je kind vernielt, terwijl je juist niet wil dat je kind dingen kapot maakt. Lekker veilig ook voor je kind. Je kind is aan het spelen en daarbij gaan dingen kapot en dan gaat mama jouw spullen kapot maken. Je zou er niet meer van durven spelen.
Zorg dat dat kind voldoende speelgoed heeft en ga met haar spelen! Doe voor wat wel mag en leidt af als ze iets doet wat niet mag, dus zeg nee, dat mag niet, maar dit mag wel. Daar leert je kind van. Maar het kost wel energie en tijd. Daar heb je kinderen voor. Maar het allerbelangrijkste is dat je kind zich veilig moet voelen.
Zorg dat dat kind voldoende speelgoed heeft en ga met haar spelen! Doe voor wat wel mag en leidt af als ze iets doet wat niet mag, dus zeg nee, dat mag niet, maar dit mag wel. Daar leert je kind van. Maar het kost wel energie en tijd. Daar heb je kinderen voor. Maar het allerbelangrijkste is dat je kind zich veilig moet voelen.
vrijdag 3 september 2021 om 08:31
Heb je opvoedingsondersteuning?
Jouw dochter heeft geen opvoedingsondersteuning nodig, maar jij wel.
Een peuter/kleuter heeft toezicht nodig en een aangepaste omgeving.
Dus onbreekbare spullen, een schone veilige omgeving. En toezicht.
Alles moet nog honderd keer herhaald worden voor het blijft plakken.
Dat hoort bij die fase!
Ik lees het als een vrolijke ondernemende dochter die goed zelfstandig speelt en een gezonde fantasie heeft. Je mag in je handjes knijpen met zo'n dochter!
Jouw dochter heeft geen opvoedingsondersteuning nodig, maar jij wel.
Een peuter/kleuter heeft toezicht nodig en een aangepaste omgeving.
Dus onbreekbare spullen, een schone veilige omgeving. En toezicht.
Alles moet nog honderd keer herhaald worden voor het blijft plakken.
Dat hoort bij die fase!
Ik lees het als een vrolijke ondernemende dochter die goed zelfstandig speelt en een gezonde fantasie heeft. Je mag in je handjes knijpen met zo'n dochter!
vrijdag 3 september 2021 om 08:34
Wat een heerlijk fantasierijk kind heb je. Ga haar daar niet om straffen, ga niet straffen omdat ze bloemetjes en blaadjes heeft geplukt. Ik kan mij niet voorstellen dat ze de hele tuin heeft leeggeplukt.
Het is heel normaal kindergedrag.
Jij klinkt een beetje overspannen, wat niet gek is met nog een baby en slaapgebrek. Maak eens wat meer tijd voor jezelf vrij. Laat de kinderen aan je man en ga wandelen, fietsen of wat dan ook.
Het is heel normaal kindergedrag.
Jij klinkt een beetje overspannen, wat niet gek is met nog een baby en slaapgebrek. Maak eens wat meer tijd voor jezelf vrij. Laat de kinderen aan je man en ga wandelen, fietsen of wat dan ook.
vrijdag 3 september 2021 om 08:35
Mijn peuter van net 2 gooit uit frustratie ook met speelgoed, of met een glas of kopje , het is maar net wat er dichtbij staat om mee te gooien. Erg vervelend ja, want een glas op tafel laten staan zit er niet bij, en na het eten direct alles opruimen zodat er niks kapot kan. Dure dingen staan buiten handbereik etc. Hij krijgt van mij 1 waarschuwing, bij niet luisteren mag hij de rest van de dag niet meer spelen met het desbetreffende speelgoed
♡
vrijdag 3 september 2021 om 08:48
Jongens, kom op. Dit zijn de beroemde tropenjaren. Als je moe bent ben je gewoon niet zo flexibel, het is TO's oudste dus alles is nieuw én ze zit in een vreemde omgeving in andermans spullen. Op vakantie, dus dat zou verplicht ontspannend moeten zijn maar met twee kleintjes is het gewoon een verplaatsing van je huishouden.
Het is heel goed dat ze hier een spiegel voor krijgt, en opvoedondersteuning is altijd goed, maar de laatste posts (FV, Kia-Ora, Melisande, Apatura) vind ik echt te hard.
Het is heel goed dat ze hier een spiegel voor krijgt, en opvoedondersteuning is altijd goed, maar de laatste posts (FV, Kia-Ora, Melisande, Apatura) vind ik echt te hard.
lariba wijzigde dit bericht op 03-09-2021 08:56
3.54% gewijzigd
vrijdag 3 september 2021 om 09:15
Dat ze alles heeft onder 'gekliederd'... een keer in bad en klaar ben je.
Dat er allemaal blaadjes liggen... een keer vegen en klaar ben je.
Ze heeft niets stuk gemaakt. Stap af van dat idee.
Moet jij de perfecte moeder zijn? Moet jij bewijzen aan anderen dat je het allemaal kunt? Dat het je moeiteloos afgaat, je kind voorbeeldig is en jullie een prachtig Instagram leven hebben? Van wie heb jij goedkeuring nodig voor je gezin? Van wie krijg jij commentaar als je kind iets doet wat niet 'mag'?
Hoe ben jij zelf opgevoed?
Ik vind je er heel erg bovenop zitten, op je kind. Verstikkend bijna. Ze mag eigenlijk geen stap verkeerd zetten, terwijl je precies 3 bent om alles nog te leren en per definitie verkeerde stappen zet.
Onderzoek bij jezelf waarom jij je kind niet vrij kan laten in haar spel.
Dat er allemaal blaadjes liggen... een keer vegen en klaar ben je.
Ze heeft niets stuk gemaakt. Stap af van dat idee.
Moet jij de perfecte moeder zijn? Moet jij bewijzen aan anderen dat je het allemaal kunt? Dat het je moeiteloos afgaat, je kind voorbeeldig is en jullie een prachtig Instagram leven hebben? Van wie heb jij goedkeuring nodig voor je gezin? Van wie krijg jij commentaar als je kind iets doet wat niet 'mag'?
Hoe ben jij zelf opgevoed?
Ik vind je er heel erg bovenop zitten, op je kind. Verstikkend bijna. Ze mag eigenlijk geen stap verkeerd zetten, terwijl je precies 3 bent om alles nog te leren en per definitie verkeerde stappen zet.
Onderzoek bij jezelf waarom jij je kind niet vrij kan laten in haar spel.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 3 september 2021 om 09:19
Eens! Nergens voor nodig die opmerkingen.Lariba schreef: ↑03-09-2021 08:48Jongens, kom op. Dit zijn de beroemde tropenjaren. Als je moe bent ben je gewoon niet zo flexibel, het is TO's oudste dus alles is nieuw én ze zit in een vreemde omgeving in andermans spullen. Op vakantie, dus dat zou verplicht ontspannend moeten zijn maar met twee kleintjes is het gewoon een verplaatsing van je huishouden.
Het is heel goed dat ze hier een spiegel voor krijgt, en opvoedondersteuning is altijd goed, maar de laatste posts (FV, Kia-Ora, Melisande, Apatura) vind ik echt te hard.
vrijdag 3 september 2021 om 09:36
vrijdag 3 september 2021 om 09:51
Ha TO. Ouder zijn is loodzwaar he? Hier ook een kleintje en een baby. Ik herken het overweldigende van echt altijd moeten aanstaan nu de tweede er is. De vakantie valt misschien ook tegen? Met kleine kinderen is het geen 'vacation' maar 'relocation'. Het enige wat je kunt doen is je verwachtingen van dit soort dingen bijstellen: het is gewoon hard werken en dat gaat door tijdens vakanties en feestdagen. Jij bent hier de volwassene en hebt de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat jouw kinderen niet het slachtoffer worden van jouw frustratie. Ik vind namelijk ook dat je nu erg onredelijk doet tegen je oudste.
Voed je de kinderen op met een partner? Wat vindt die van dit alles? Als ik merk dat ik mijn geduld begin te verliezen en niet meer goed kan relativeren, vraag ik aan mijn man of hij het even overneemt. En dat gebeurt uiteraard ook andersom. Slechts een half uurtje uit de situatie kan al veel verschil maken. En als het gebeurt als ik alleen met ze ben, dan zet ik gewoon even de tv aan zodat er even rust is. Dat is altijd beter dan uit je stekker gaan om niets.
Voed je de kinderen op met een partner? Wat vindt die van dit alles? Als ik merk dat ik mijn geduld begin te verliezen en niet meer goed kan relativeren, vraag ik aan mijn man of hij het even overneemt. En dat gebeurt uiteraard ook andersom. Slechts een half uurtje uit de situatie kan al veel verschil maken. En als het gebeurt als ik alleen met ze ben, dan zet ik gewoon even de tv aan zodat er even rust is. Dat is altijd beter dan uit je stekker gaan om niets.
vrijdag 3 september 2021 om 10:01
Echt to je moet het zelf weten hoor, maar opvoedondersteuning om dit? Je was gewoon even een minder goede versie van jezelf, even reflecteren, sorry zeggen en genieten van de rest van je vakantie.
vrijdag 3 september 2021 om 10:15
Of het hier nodig is weet ik niet. Maar gewoon sparren over in welke fase zit mijn kind, wat kan ik wel en niet verwachten, wat vind ik lastig aan het opvoeden en kan ik dat ombuigen/begrenzen of moet ik het accepteren, wat controleer ik en wat laat ik los, zitten we samen op één lijn en waarom niet , hoe gaat het eigenlijk met mezelf in deze nieuwe situatie, is nooit weg. En het is fijn als je dat met je partner of je moeder kunt doen, maar soms is een buitenstaander handiger. Zo zwaar hoeft dat verder niet te zijn. Maar nogmaals, of TO hier behoefte aan heeft moet ze zelf bekijken. Dat ze er nu even doorheen zit / zat, is inderdaad niet zo gek.sneeuwwitje80 schreef: ↑03-09-2021 10:01Echt to je moet het zelf weten hoor, maar opvoedondersteuning om dit? Je was gewoon even een minder goede versie van jezelf, even reflecteren, sorry zeggen en genieten van de rest van je vakantie.
vrijdag 3 september 2021 om 10:19
driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 20:52Ik wil haar fantasiespel ook zeker niet ontmoedigen en juich dat normaal gesproken ook zeker toe. Maar toen ze gister haar gezicht, tong, handen en dat huisje helemaal had volgekliederd met een stuk stoepkrijt waarvan ik niet eens wist dat het er lag, was ik wel geergerd. Te meer omdat ze overal in en rond dat huisje afgescheurde blaadjes had verzameld. Tja, het is niet mijn tuin en dat maakt dat ik er gestresster op reageer dan thuis. Al gelden hier in principe dezelfde regels als thuis wat betreft spullen kapotmaken of onderkrijten.
Niet om dat gebeuren met het boek te bagetaliseren, maar het was niet haar lievelingsboek ofzo. Het was een oud dik verhaaltjes boek van de kringloop die we waarschijnlijk na de vakantie hier achterlaten of weggooien. Alsnog niet oke natuurlijk, maar goed.
Doorgaans ben ik juist behoorlijk geduldig en bereid dingen vaak opnieuw uit te leggen, maar vanochtend kon ik het helaas niet opbrengen.
Zoals ik zei: het kapotmaken van spullen in andermans omgeving vind ik lastig. Het 24/7 praat/ schreeuw/huil/zing gedrag van mijn peuter vind ik uitputtend. Ik ben nogal toe aan wat ontspanning
Laat alsjeblieft het idee los dat ze iets heeft 'kapot gemaakt'. Want met dat stoepkrijt en die blaadjes is dat gewoon niet waar. Kind heeft heerlijk gespeeld: te gek, hartstikke leuk. Emmertje water (samen schoonmaken) en in bad. Klaar.
Waar is je partner in dit verhaal? Ik word ook helemaal gek als ik slaapgebrek heb. Wij 'lossen elkaar af' als het even niet meer gaat. Een nacht in de logeerkamer en de ander er uit bijvoorbeeld, zodat je echt even een nacht kan tanken. Of op zaterdagochtend met de kinderen naar de markt zodat de ander kan blijven liggen / in alle rust kan ontbijten en douchen. Ik ontspan aan het einde van de dag met koken. Partner heeft dan ons kind. Dan heb ik een half uurtje voor mezelf. Podcast er bij, dat is echt even bijkomen. Mijn partner brengt kind naar bed en gaat er dan vaak even een half uurtje naast liggen dommelen. Daar knapt hij weer enorm van op. Ondertussen maak ik het beneden aan kant en als hij beneden komt is de avond voor wat dan ook willen doen.
vrijdag 3 september 2021 om 10:31
Er is inderdaad vast nog nooit een ouder slechter geworden van een triple p opvoedcursus oid inderdaad.Lariba schreef: ↑03-09-2021 10:15Of het hier nodig is weet ik niet. Maar gewoon sparren over in welke fase zit mijn kind, wat kan ik wel en niet verwachten, wat vind ik lastig aan het opvoeden en kan ik dat ombuigen/begrenzen of moet ik het accepteren, wat controleer ik en wat laat ik los, zitten we samen op één lijn en waarom niet , hoe gaat het eigenlijk met mezelf in deze nieuwe situatie, is nooit weg. En het is fijn als je dat met je partner of je moeder kunt doen, maar soms is een buitenstaander handiger. Zo zwaar hoeft dat verder niet te zijn. Maar nogmaals, of TO hier behoefte aan heeft moet ze zelf bekijken. Dat ze er nu even doorheen zit / zat, is inderdaad niet zo gek.
vrijdag 3 september 2021 om 10:48
Als je blaadjes plukken als "alles stuk maken" ervaart en er zo boos om wordt, dan ben je wellicht wel overspannen. Mijn opmerking was zeker niet hard bedoeld, ik ben oprecht verbaasd dat iemand zoiets normaals als een kindje dat blaadjes en bloemetjes plukt als zo heftig ervaart. Het lijkt me goed om danwel je eigen ideeën over de natuur dan onder de loep te nemen, danwel even te checken of je niet in een burn-out of overspannenheid zit.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 3 september 2021 om 11:00
Hier ben ik het wel mee eens. Ik denk dat iedereen weleens in de situatie heeft gezeten dat je als ouder wat minder kan hebben dan normaal. Dat is heel menselijk. Ik denk dat in dergelijke situaties vooral niet te streng moet zijn voor jezelf. Ik heb ook weleens heel anders gereageerd dan wenselijk. Dan kijk je waar dat vandaan komt (vaak slaapgebrek en vermoeidheid), neem je waar mogelijk even gas terug en ga je verder met je leven. En dan een tijdje later kun je relativeren.Lariba schreef: ↑03-09-2021 08:48Jongens, kom op. Dit zijn de beroemde tropenjaren. Als je moe bent ben je gewoon niet zo flexibel, het is TO's oudste dus alles is nieuw én ze zit in een vreemde omgeving in andermans spullen. Op vakantie, dus dat zou verplicht ontspannend moeten zijn maar met twee kleintjes is het gewoon een verplaatsing van je huishouden.
Het is heel goed dat ze hier een spiegel voor krijgt, en opvoedondersteuning is altijd goed, maar de laatste posts (FV, Kia-Ora, Melisande, Apatura) vind ik echt te hard.
vrijdag 3 september 2021 om 12:10
Sommige mensen vinden mijn reactie hard, dat kan. Ik vind de actie van to naar kind hard en ik ben bang dat een aantal mensen onderschat wat het voor een kind betekent als de ouder! Haar spulletjes kapot maakt om haar iets te laten voelen. Ik hoop dat de ogen van to geopend zijn en dat ze een andere strategie gaat toepassen.
vrijdag 3 september 2021 om 12:13
je reacties zijn vooral mosterd-na-de-maaltijd, een gepasseerd-stationMelisande2 schreef: ↑03-09-2021 12:10Sommige mensen vinden mijn reactie hard, dat kan. Ik vind de actie van to naar kind hard en ik ben bang dat een aantal mensen onderschat wat het voor een kind betekent als de ouder! Haar spulletjes kapot maakt om haar iets te laten voelen. Ik hoop dat de ogen van to geopend zijn en dat ze een andere strategie gaat toepassen.
TO weet al wel, dat het niet handig was. Blijven herhalen is wat onzinnig
vrijdag 3 september 2021 om 12:24
Melisande2 schreef: ↑03-09-2021 12:10Sommige mensen vinden mijn reactie hard, dat kan. Ik vind de actie van to naar kind hard en ik ben bang dat een aantal mensen onderschat wat het voor een kind betekent als de ouder! Haar spulletjes kapot maakt om haar iets te laten voelen. Ik hoop dat de ogen van to geopend zijn en dat ze een andere strategie gaat toepassen.
Iedere ouder maakt fouten en iedere ouder doet dingen die kind later herinnert als 'niet prettig'. Zaak is dat het geen gewoonte wordt en daar lijkt TO zich al in de openingspost van bewust.