Kinderen
alle pijlers
Peuter 3 maakt dingen kapot
donderdag 2 september 2021 om 11:01
Hoi allen,
Weer even advies gevraagd over hoe te handelen met onze lieve driejarige.
Ze maakt namelijk nogal eens dingen kapot. Haar eigen speelgoed, maar ook dat van anderen. Maar ook planten en bloemen in tuinen zijn niet veilig. Natuurlijk vergoeden we de schade waar nodig en mogelijk, maar we willen graag dat dit gedrag stopt.
Een paar voorbeelden van de laatste dagen:
- houten speelhuisje van iemand anders onderkalken met een gevonden stukje stoepkrijt
- blaadjes plukken van bloemen en planten uit verschillende tuinen
- een opbergmand voor speelgoed kapot duwen, omdat die niet meteen in het daarvoor bestemde kastje paste.
Zeggen dat het niet mag, lijkt niet te werken. Dan zegt ze dat ze het niet weer zal doen, maar het kan 5 minuten later alweer misgaan. Het ten allen tijde voorkomen is niet haalbaar, omdat we ook nog een ander kind in de gaten moeten houden.
Vandaag heb ik uit pure wanhoop (want het gebeurt echt veel te vaak)een bladzijde uit een van haar boekjes gescheurd, om haar te laten ervaren dat het echt niet leuk is als iemand je spellen kapot maakt. Daar werd ze wel verdrietig van, en ikzelf eerlijk gezegd ook. Maar geen idee of dat blijvend effect heeft. En sowieso vind ik het niet haalbaar of pedagogisch verantwoord om herhaaldelijk haar spullen kapot te maken als voorbeeld van hoe het niet moet. Maar goed, ik was wanhopig na de 100e keer uitleggen dat het niet mag, omdat andere kindjes verdrietig worden als hun speelgoed kapot gemaakt wordt. Iemand tips hoe ik wel tot haar kan doordringen? Of hoort dit gedrag er gewoon bij?
Weer even advies gevraagd over hoe te handelen met onze lieve driejarige.
Ze maakt namelijk nogal eens dingen kapot. Haar eigen speelgoed, maar ook dat van anderen. Maar ook planten en bloemen in tuinen zijn niet veilig. Natuurlijk vergoeden we de schade waar nodig en mogelijk, maar we willen graag dat dit gedrag stopt.
Een paar voorbeelden van de laatste dagen:
- houten speelhuisje van iemand anders onderkalken met een gevonden stukje stoepkrijt
- blaadjes plukken van bloemen en planten uit verschillende tuinen
- een opbergmand voor speelgoed kapot duwen, omdat die niet meteen in het daarvoor bestemde kastje paste.
Zeggen dat het niet mag, lijkt niet te werken. Dan zegt ze dat ze het niet weer zal doen, maar het kan 5 minuten later alweer misgaan. Het ten allen tijde voorkomen is niet haalbaar, omdat we ook nog een ander kind in de gaten moeten houden.
Vandaag heb ik uit pure wanhoop (want het gebeurt echt veel te vaak)een bladzijde uit een van haar boekjes gescheurd, om haar te laten ervaren dat het echt niet leuk is als iemand je spellen kapot maakt. Daar werd ze wel verdrietig van, en ikzelf eerlijk gezegd ook. Maar geen idee of dat blijvend effect heeft. En sowieso vind ik het niet haalbaar of pedagogisch verantwoord om herhaaldelijk haar spullen kapot te maken als voorbeeld van hoe het niet moet. Maar goed, ik was wanhopig na de 100e keer uitleggen dat het niet mag, omdat andere kindjes verdrietig worden als hun speelgoed kapot gemaakt wordt. Iemand tips hoe ik wel tot haar kan doordringen? Of hoort dit gedrag er gewoon bij?
donderdag 2 september 2021 om 13:12
driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 13:05Ze is een lieve driejarige met veel fantasie. Dat is natuurlijk hartstikke leuk meestal. Ik zal zometeen eens zelf de tuin rondscharrelen op zoek naar dingen waar ze wel mee mag bbq’en etc.
Het is verder een leuk kindvriendelijk huisje waar we zitten, maar het blijven spullen en speelgoed van een ander.
Ik ben uiteraard specifiek in mijn uitleg, wat ze niet kapot mag maken en waarom niet. Ook al heel vaak herhaald. Dat we haar overvragen in het overzien van de consequenties van haar gedrag zou zeker kunnen. Ze kan al goed praten en begrijpt veel, maar gevolgen van daden overzien lukt nog niet en dat is natuurlijk ook logisch.
Maar blijft wel: hoe los je dit soort dingen op in het huis van een ander? In het buitenland. Ik spreek de taal niet echt. Ik wil uiteraard wel betalen, maar de kans is groot dat ze het gewoon wegwuiven.
Beiden beter opletten? En betalen inderdaad.
donderdag 2 september 2021 om 13:26
driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 13:21Bedankt voor het meedenken en reflecteren allemaal. Ik begrijp uit jullie berichten dat ik minder streng moet zijn en haar beter in de gaten moet houden.
Nee hoor. Ik denk dat veel mensen hier ook een aantal van die dingen niet wenselijk vinden. Maar je reactie er op is erg fel en hard en je verwacht veel. Als je zelf actiever oplet en alternatieven biedt, dan help je haar in haar spel zonder dat er zaken gesloopt worden. Dat is win-win. Ze is 3, geen 13.
donderdag 2 september 2021 om 13:49
Wat heeft ze nou op vakantie stuk gemaakt? Is je al een paar keer gevraagd nu maar lees je overheen.driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 13:21Bedankt voor het meedenken en reflecteren allemaal. Ik begrijp uit jullie berichten dat ik minder streng moet zijn en haar beter in de gaten moet houden.
En stuk maken is heel abstract he? Ze begint niet aan iets met de intentie om iets stuk te maken. Ze begint met een barbecue. Ze komt erachter dat ze geen vleesjes heeft en pakt daarvoor blaadjes. De regel van iets stuk maken gaat in haar beleving helemaal niet hier om.
Met stoepkrijt kun je niets kapot maken.
Dus, wat maakt ze dan stuk?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 2 september 2021 om 13:51
Denk eigenlijk dat je vooral minder streng voor jezelf moet zijn. Als het een kindvriendelijk huisje is zullen die mensen het ook niet erg vinden als er een onderzetter sneuvelt of een wasmand vervangen moet worden. Zeker niet als je daar gewoon geld voor geeft. Als je het heel erg vindt dat er dingen in je huis kapot gaan moet je het niet verhuren en zeker geen kinderen binnenlaten.
donderdag 2 september 2021 om 14:26
Een boek van je kind stuk maken heeft niet zoveel met streng zijn te maken. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen geen spullen van anderen kapot maken, dus ik ben daar best ‘streng’ in. Bij een peuter van 3 is het alleen nog niet realistisch te verwachten dat ze het overzicht hebben van wat wel kapot mag (een paardebloem plukken is ok) en wat niet (bloemen in de tuin van de buren plukken is niet ok), en inschatten hoeveel je ergens aan kunt frutten zonder het stuk te maken is ook lastig. Die verantwoordelijkheid ligt dus echt bij de ouders: misschien zou je dus strenger moeten zijn, maar dan voor jezelf, en van jezelf verwachten dat jij meer overzicht houdt, zodat je kunt ingrijpen vóór het misgaat, en niet pas daarna.driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 13:21Bedankt voor het meedenken en reflecteren allemaal. Ik begrijp uit jullie berichten dat ik minder streng moet zijn en haar beter in de gaten moet houden.
Ook dan zal er nog best eens iets stuk gaan, dus je hoeft echt niet van jezelf te eisen dat dat nooit gebeurt.
donderdag 2 september 2021 om 14:30
Ik denk dat je ook wat actiever moet uitleggen wat wel en niet mag. Voor de gemiddelde driejarige is dat helemaal niet zo duidelijk.
Je zou langzaam kunnen beginnen met het kweken van besef door, bij voorbeeld, bij een geplukte bloem je handen voor je mond te slaan en te zeggen: o nee! Nu is hij kapot.... wat nu?
En dan hopen dat je dochter dat mee gaat spelen, dus spiegelt wat jij doet. Je zou kunnen vragen: had jij die per ongeluk geplukt? Jij wist dat niet hè, dat hij kapot gaat als je hem plukt. Of had ik die geplukt? Nee toch, heb ik hem per ongeluk geplukt? Dat is niet de bedoeling. Zo gaat hij kapot!
(nou ja, herhaling en het voorkomen van gezichtsverlies werken best wel goed bij peuters).
Je zou langzaam kunnen beginnen met het kweken van besef door, bij voorbeeld, bij een geplukte bloem je handen voor je mond te slaan en te zeggen: o nee! Nu is hij kapot.... wat nu?
En dan hopen dat je dochter dat mee gaat spelen, dus spiegelt wat jij doet. Je zou kunnen vragen: had jij die per ongeluk geplukt? Jij wist dat niet hè, dat hij kapot gaat als je hem plukt. Of had ik die geplukt? Nee toch, heb ik hem per ongeluk geplukt? Dat is niet de bedoeling. Zo gaat hij kapot!
(nou ja, herhaling en het voorkomen van gezichtsverlies werken best wel goed bij peuters).
donderdag 2 september 2021 om 14:32
Klopt: je kind beter in de gaten houden, zodat je tijdig kunt ingrijpen (of zorgen dat kwetsbare dingen op een veilige plek staan) en tegelijkertijd minder hoge verwachtingen van je kind hebben.Agen schreef: ↑02-09-2021 14:26Een boek van je kind stuk maken heeft niet zoveel met streng zijn te maken. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen geen spullen van anderen kapot maken, dus ik ben daar best ‘streng’ in. Bij een peuter van 3 is het alleen nog niet realistisch te verwachten dat ze het overzicht hebben van wat wel kapot mag (een paardebloem plukken is ok) en wat niet (bloemen in de tuin van de buren plukken is niet ok), en inschatten hoeveel je ergens aan kunt frutten zonder het stuk te maken is ook lastig. Die verantwoordelijkheid ligt dus echt bij de ouders: misschien zou je dus strenger moeten zijn, maar dan voor jezelf, en van jezelf verwachten dat jij meer overzicht houdt, zodat je kunt ingrijpen vóór het misgaat, en niet pas daarna.
Ook dan zal er nog best eens iets stuk gaan, dus je hoeft echt niet van jezelf te eisen dat dat nooit gebeurt.
donderdag 2 september 2021 om 14:47
Oef, actief uitleggen wat wel en niet mag dat wordt hier tot in den treuren gedaan. Vandaar ook mijn daad van wanhoop, waar ik overigens al vrij snel mijn excuses voor heb aangeboden aan haar.
Wat ze kapot gemaakt heeft: meerdere keren blaadjes en bloemen plukken uit de tuin rondom het huisje,
Dat mandje kapot duwen,
Hardhandig met het vele speelgoed hier spelen. Maar daar zit zo veel oude troep tussen dat ik ook niet goed weet wat al kapot is of wat zij kapot gemaakt heeft. Er liggen hier emmers vol oude barbies en toebehoren.
Verder dus inderdaad dat speelhuisje ondergetekend.
Maar hier al heel vaak uitgelegd dat bloemetjes kapot gaan als je ze plukt en dat dat jammer is, dat STOEPkrijt voor de stoep is en niet voor bomen, schoenen, schuttingen, speelhuisjes, gezichten.. aan uitleg geen gebrek hier, maar soms worden we dan een beetje moedeloos. Dat ligt aan ons hoor, dat snap ik natuurlijk best. Het vraagt gewoon veel energie. Vooral omdat ze verder ook een kind is dat zich moeilijk alleen vermaakt en nonstop ‘aanstaat’ (als in 24/7 praat).
Wat ze kapot gemaakt heeft: meerdere keren blaadjes en bloemen plukken uit de tuin rondom het huisje,
Dat mandje kapot duwen,
Hardhandig met het vele speelgoed hier spelen. Maar daar zit zo veel oude troep tussen dat ik ook niet goed weet wat al kapot is of wat zij kapot gemaakt heeft. Er liggen hier emmers vol oude barbies en toebehoren.
Verder dus inderdaad dat speelhuisje ondergetekend.
Maar hier al heel vaak uitgelegd dat bloemetjes kapot gaan als je ze plukt en dat dat jammer is, dat STOEPkrijt voor de stoep is en niet voor bomen, schoenen, schuttingen, speelhuisjes, gezichten.. aan uitleg geen gebrek hier, maar soms worden we dan een beetje moedeloos. Dat ligt aan ons hoor, dat snap ik natuurlijk best. Het vraagt gewoon veel energie. Vooral omdat ze verder ook een kind is dat zich moeilijk alleen vermaakt en nonstop ‘aanstaat’ (als in 24/7 praat).
donderdag 2 september 2021 om 14:48
donderdag 2 september 2021 om 14:55
Mijn peuter van net twee wil ook met stoepkrijt overal op tekenen.. hij is wel jonger maar ik vind het wel echt peuter gedrag. Testen enzo. Ik dacht dat ze auto's bekraste met een sleutel 
(grapje)
Ik vind het gedrag van je dochter niet vreemd, grenzen opzoeken heet dat.
Blaadjes plukken doet die van mij ook graag en zijn broer deed dat ook op die leeftijd. En we zeggen wel dat het niet mag maar het is gewoon heel aantrekkelijk die blaadjes van de Hedera. Ach ik lig er niet wakker van. Oudste zoon is nu keurig en weet echt wel hoe het moet. En die plukt ook niet zomaar bloemen. Het is een faaaase..
(grapje)Ik vind het gedrag van je dochter niet vreemd, grenzen opzoeken heet dat.
Blaadjes plukken doet die van mij ook graag en zijn broer deed dat ook op die leeftijd. En we zeggen wel dat het niet mag maar het is gewoon heel aantrekkelijk die blaadjes van de Hedera. Ach ik lig er niet wakker van. Oudste zoon is nu keurig en weet echt wel hoe het moet. En die plukt ook niet zomaar bloemen. Het is een faaaase..
donderdag 2 september 2021 om 14:56
Ook dat is vrij normaal. Het goede nieuws; het blijft niet eeuwig zo. Ze gaat het heus wel leren.driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 14:47Oef, actief uitleggen wat wel en niet mag dat wordt hier tot in den treuren gedaan. Vandaar ook mijn daad van wanhoop, waar ik overigens al vrij snel mijn excuses voor heb aangeboden aan haar.
Wat ze kapot gemaakt heeft: meerdere keren blaadjes en bloemen plukken uit de tuin rondom het huisje,
Dat mandje kapot duwen,
Hardhandig met het vele speelgoed hier spelen. Maar daar zit zo veel oude troep tussen dat ik ook niet goed weet wat al kapot is of wat zij kapot gemaakt heeft. Er liggen hier emmers vol oude barbies en toebehoren.
Verder dus inderdaad dat speelhuisje ondergetekend.
Maar hier al heel vaak uitgelegd dat bloemetjes kapot gaan als je ze plukt en dat dat jammer is, dat STOEPkrijt voor de stoep is en niet voor bomen, schoenen, schuttingen, speelhuisjes, gezichten.. aan uitleg geen gebrek hier, maar soms worden we dan een beetje moedeloos. Dat ligt aan ons hoor, dat snap ik natuurlijk best. Het vraagt gewoon veel energie. Vooral omdat ze verder ook een kind is dat zich moeilijk alleen vermaakt en nonstop ‘aanstaat’ (als in 24/7 praat).
Als ik jouw berichten lees, denk ik dat je nog wel wat zou kunnen winnen door meer in te zetten op wat wél mag: wil ze blaadjes plukken waar dat niet kan, dan neem je haar mee naar een plek waar het wel kan: ‘die blaadjes horen bij de tuin van het huis en moeten aan de plant blijven, deze zijn onkruid en kun je wel plukken. Veel plezier met bbq-en.’ Niet alleen zorgt dat ervoor dat de sfeer wat beter blijft, het geeft je kind ook meer houvast.
donderdag 2 september 2021 om 14:57
Ik zit je laatste post te lezen, maar dat is toch niet schokkend wat je kind heeft gedaan? Waarom mag ze geen blaadjes en bloemetjes plukken? De plantjes kunnen daar meestal wel tegen.
Dat mandje, tja daar zie ik ook niets kwaads in. Het paste gewoon niet dus duwt ze iets harder. Normaal gedrag.
Stoepkrijt op zo'n huisje is toch helemaal niet ernstig?
Maak jij niet overal een te groot probleem van? Als het specifiek hierover gaat maak je je wat mij betreft echt veel te druk. En blad uit haar boek scheuren staat echt niet in verhouding hiermee.
Dat mandje, tja daar zie ik ook niets kwaads in. Het paste gewoon niet dus duwt ze iets harder. Normaal gedrag.
Stoepkrijt op zo'n huisje is toch helemaal niet ernstig?
Maak jij niet overal een te groot probleem van? Als het specifiek hierover gaat maak je je wat mij betreft echt veel te druk. En blad uit haar boek scheuren staat echt niet in verhouding hiermee.
donderdag 2 september 2021 om 15:01
Er ligt dus in het huisje oud speelgoed? Neem aan dat de eigenaren dat doen wetende dat er wel eens iets sneuvelt. En als je dat zo erg vindt, dan berg je het toch op en geef je alleen eigen meegebracht speelgoed aan haar? Verder zie ik het probleem nog steeds niet zo. Een driejarige leert niet (altijd) na 10 keer iets zeggen wat wel en niet mag. En zoekt graag grenzen op. Aan jou om die te bewaken. Dus stoepkrijt mag niet binnen. Dat dan ook niet aanbieden binnen. Of elke keer dat ze het pakt duidelijk aangeven dat ze dat buiten mag gebruiken. Je hebt gewoon je handen vol aan een peuter. Das niks bijzonders.
donderdag 2 september 2021 om 15:05
Ik denk ook zeker dat haar gedrag heel normaal is voor een peuter. Zoals gezegd: ze is een lief meisje met veel fantasie. Verder is ze ook heel nieuwsgierig.
Van leidsters van het kdv en anderen (opa’s en oma’s die haar veel meemaken krijgen we wel terug dat ze verbaal wel heel intens is hoor. Daar bedoel ik mee dat ze echt continu aandacht vraagt en wil praten/ liedjes zingen, etc. Dat gedrag is wel wat ‘extremer’.dan gemiddeld.
Van leidsters van het kdv en anderen (opa’s en oma’s die haar veel meemaken krijgen we wel terug dat ze verbaal wel heel intens is hoor. Daar bedoel ik mee dat ze echt continu aandacht vraagt en wil praten/ liedjes zingen, etc. Dat gedrag is wel wat ‘extremer’.dan gemiddeld.
donderdag 2 september 2021 om 15:12
Dat met die onderzetter ben ik samen met haar bij de receptie van het park gaan melden. Overigens niet om haar te straffen, maar om te laten zien dat dat is hoe je dingen regelt, ook als iets per ongeluk is gebeurd. Dit zou ik met een 3-jarige denk ik niet doen, dan kan je bv. wel samen iets terugbrengen dat ze 'geleend' heeft of een vervanging afgeven voor iets dat stuk is gegaan, maar alleen iets melden aan de balie en daar evt. voor betalen zegt een peuter natuurlijk niks. We hoefden overigens niks te vergoeden.
Dit alles speelde trouwens in Zweden. Ondanks dat het Engels aan beide kanten best goed was kwamen er toch wel wat gebaren aan te pas voor ik had uitgelegd wát er nou was stuk gegaan...
Dit alles speelde trouwens in Zweden. Ondanks dat het Engels aan beide kanten best goed was kwamen er toch wel wat gebaren aan te pas voor ik had uitgelegd wát er nou was stuk gegaan...
donderdag 2 september 2021 om 15:14
Ieder kind is anders en het ene kind vraagt veel meer aandacht dan het andere. Ik heb hier ook een aandachtsvrager; sinds de geboorte al. Dat is soms lastig en vermoeiend voor mij, maar het is niet anders.driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 15:05Ik denk ook zeker dat haar gedrag heel normaal is voor een peuter. Zoals gezegd: ze is een lief meisje met veel fantasie. Verder is ze ook heel nieuwsgierig.
Van leidsters van het kdv en anderen (opa’s en oma’s die haar veel meemaken krijgen we wel terug dat ze verbaal wel heel intens is hoor. Daar bedoel ik mee dat ze echt continu aandacht vraagt en wil praten/ liedjes zingen, etc. Dat gedrag is wel wat ‘extremer’.dan gemiddeld.
donderdag 2 september 2021 om 15:16
Waarom mag ze geen bloemen en blaadjes plukken eigenlijk? Dat groeit toch gewoon weer aan?driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 13:05Ze is een lieve driejarige met veel fantasie. Dat is natuurlijk hartstikke leuk meestal. Ik zal zometeen eens zelf de tuin rondscharrelen op zoek naar dingen waar ze wel mee mag bbq’en etc.
Het is verder een leuk kindvriendelijk huisje waar we zitten, maar het blijven spullen en speelgoed van een ander.
Ik ben uiteraard specifiek in mijn uitleg, wat ze niet kapot mag maken en waarom niet. Ook al heel vaak herhaald. Dat we haar overvragen in het overzien van de consequenties van haar gedrag zou zeker kunnen. Ze kan al goed praten en begrijpt veel, maar gevolgen van daden overzien lukt nog niet en dat is natuurlijk ook logisch.
Maar blijft wel: hoe los je dit soort dingen op in het huis van een ander? In het buitenland. Ik spreek de taal niet echt. Ik wil uiteraard wel betalen, maar de kans is groot dat ze het gewoon wegwuiven.
Am Yisrael Chai!
donderdag 2 september 2021 om 15:19
En vanaf een bepaalde leeftijd kun je je kind wel laten beleven wat de consequenties zijn van iets kapot maken. Mijn oudste zoon gooide ooit met 3 of 4 jaar een ruit met duur veiligheidsglas kapot met stenen, die hij en een vriendje in de zandbak vonden (zoon werd later een heel goede werper op atletiek). Toen heb ik hem symbolisch zijn spaarpot mee laten nemen. Niets uit gehaald natuurlijk, maar toen kreeg hij wel door dat bepaald gedrag consequenties heeft (en vervolgens gooide hij een jaar later samen met een vriendje een stuk ijs door een ruit 
.
.
donderdag 2 september 2021 om 16:57
driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 14:47Oef, actief uitleggen wat wel en niet mag dat wordt hier tot in den treuren gedaan. Vandaar ook mijn daad van wanhoop, waar ik overigens al vrij snel mijn excuses voor heb aangeboden aan haar.
Wat ze kapot gemaakt heeft: meerdere keren blaadjes en bloemen plukken uit de tuin rondom het huisje,
Dat mandje kapot duwen,
Hardhandig met het vele speelgoed hier spelen. Maar daar zit zo veel oude troep tussen dat ik ook niet goed weet wat al kapot is of wat zij kapot gemaakt heeft. Er liggen hier emmers vol oude barbies en toebehoren.
Verder dus inderdaad dat speelhuisje ondergetekend.
Maar hier al heel vaak uitgelegd dat bloemetjes kapot gaan als je ze plukt en dat dat jammer is, dat STOEPkrijt voor de stoep is en niet voor bomen, schoenen, schuttingen, speelhuisjes, gezichten.. aan uitleg geen gebrek hier, maar soms worden we dan een beetje moedeloos. Dat ligt aan ons hoor, dat snap ik natuurlijk best. Het vraagt gewoon veel energie. Vooral omdat ze verder ook een kind is dat zich moeilijk alleen vermaakt en nonstop ‘aanstaat’ (als in 24/7 praat).
Dus behalve een mandje is er niks stuk? Waar maak je je druk om? Echt hoor. Je kind heeft een heerlijke fantasie, ontwikkelt daarmee veel kwaliteiten waaronder creativiteit. Láát haar lekker. Zo leert en ontwikkelt ze zich. Stuur haar naar een paardebloem ipv de dahlia en maak je niet druk verder. Echt. Zo er bovenop zitten is voor je kind toch ook vreselijk?
donderdag 2 september 2021 om 19:30
Weet je wat je haar vandaag geleerd hebt? Dat mama haar voor normale kindergedragingen bestraft door dierbare spulletjes stuk te maken. Echt nooit meer doen hoor, je richt daar veel schade mee aan. Ik zou me eens gaan verdiepen in normaal kindergedrag. Ze maakt het niet moedwillig stuk, ze doet wat kinderen nu eenmaal doen. En bij de ene is het één keer zeggen genoeg en bij een ander moet je het honderd keer herhalen. Kun je daar niet mee omgaan dan moet je hulp vragen.driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 11:01Vandaag heb ik uit pure wanhoop (want het gebeurt echt veel te vaak)een bladzijde uit een van haar boekjes gescheurd, om haar te laten ervaren dat het echt niet leuk is als iemand je spellen kapot maakt. Daar werd ze wel verdrietig van, en ikzelf eerlijk gezegd ook. Maar geen idee of dat blijvend effect heeft. En sowieso vind ik het niet haalbaar of pedagogisch verantwoord om herhaaldelijk haar spullen kapot te maken als voorbeeld van hoe het niet moet. Maar goed, ik was wanhopig na de 100e keer uitleggen dat het niet mag, omdat andere kindjes verdrietig worden als hun speelgoed kapot gemaakt wordt. Iemand tips hoe ik wel tot haar kan doordringen? Of hoort dit gedrag er gewoon bij?
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
donderdag 2 september 2021 om 20:03
driehoeraatjes schreef: ↑02-09-2021 14:47Oef, actief uitleggen wat wel en niet mag dat wordt hier tot in den treuren gedaan. Vandaar ook mijn daad van wanhoop, waar ik overigens al vrij snel mijn excuses voor heb aangeboden aan haar.
Wat ze kapot gemaakt heeft: meerdere keren blaadjes en bloemen plukken uit de tuin rondom het huisje,
Dat mandje kapot duwen,
Hardhandig met het vele speelgoed hier spelen. Maar daar zit zo veel oude troep tussen dat ik ook niet goed weet wat al kapot is of wat zij kapot gemaakt heeft. Er liggen hier emmers vol oude barbies en toebehoren.
Verder dus inderdaad dat speelhuisje ondergetekend.
Maar hier al heel vaak uitgelegd dat bloemetjes kapot gaan als je ze plukt en dat dat jammer is, dat STOEPkrijt voor de stoep is en niet voor bomen, schoenen, schuttingen, speelhuisjes, gezichten.. aan uitleg geen gebrek hier, maar soms worden we dan een beetje moedeloos. Dat ligt aan ons hoor, dat snap ik natuurlijk best. Het vraagt gewoon veel energie. Vooral omdat ze verder ook een kind is dat zich moeilijk alleen vermaakt en nonstop ‘aanstaat’ (als in 24/7 praat).
Nog even als nabrander. Ik zou ook eens 'pick your battles' doen. Wij proberen 'nee!' bij écht gevaarlijke dingen of dingen die écht niet mogen te zeggen. Bij dingen waarbij niemand doodgaat/pijn krijgt/iets heel duurs kapot gaat is het 'kijk eens, hier kan je ook leuk stoepkrijten'. Daarmee hopen we dan onze 'nee' ook echt impact krijgt.
Want echt. Stoepkrijten op een BOOM. Nou én? Laat haar lekker. Die boom krijgt er niks van, één regenbui en het is weer weg en je dochter heeft zich creatief kunnen uitleven. Wat is nu werkelijk het probleem aan stoepkrijt op een boom?
donderdag 2 september 2021 om 20:15
Ik denk ook dat peuters zo zijn en dit dus normaal is. Maar ik snap wel dat het je frustreert en dat je het vervelend vindt van die bak met oud speelgoed. Ik heb zelf een hekel aan speelgoed dat snel kapot gaat en koop dus alleen hufterproof speelgoed. Als ik jou was, zou ik het dus wegleggen en ander speelgoed in een doos doen. In heftige peuteremoties wordt er hier weleens gegooid met iets en daar moet het speelgoed wel tegen kunnen. Vind ik dan. Verder zou ik het stoepkrijten en bloemetjes plukken laten/ alternatieven laten zien, vind het fantasiespel wel leuk klinken!
donderdag 2 september 2021 om 20:17
Niet veel van de reacties gelezen. Wat mij stress zou bezorgen is dat alles om jou heen van een ander is. Als jij nu in je eigen huis zou zijn zou je misschien veel relaxter kunnen zijn. Misschien zou je een keer kunnen praten met degene van wie het vakantiehuisje is en vragen hoe erg het is als er dingen kapot gaan e.d. En dan misschien die dingen opbergen zodat dochter er niet bij kan..
