Peuter ‘s nachts bang voor regen (en slaapt dus niet)

12-06-2024 07:07 79 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Beste allemaal

Onze peuter van 2.5 is ‘s nachts extreem bang voor regen. Het duurt inmiddels zo lang en het is inmiddels zo pittig voor ons allemaal in huis (het regent immers heel vaak) dat ik toch maar hier om tips kom vragen.

Helaas slapen we allemaal onder het platte dak waar je de regen hoort (absoluut niet hard maar je hoort het wel). Een andere kamer hebben we niet dus verplaatsen is geen optie. White noise hebben we geprobeerd en werkt niet, wordt hij alleen maar hysterischer van. We blijven heel rustig als het regent en hij daarvan moet huilen, hebben al vele malen met hem uit het raam naar de regen gekeken en gezegd hoe fijn regen bijv is voor de bomen etc, allemaal heel rustig, hem daarna weer terugleggen, maar niets helpt. De afgelopen twee nachten waren weer intens; zowel hij als wij slapen daardoor niet.

Tips, iemand?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou er overdag als het regent steeds een feestje van maken. Regenjas aan, paraplu, kaplaarzen en hup naar buiten en springen jn de plassen totdat de modder jn je haren zit.
Daarnaast zou ik een matras bij peuter in de kamer leggen en bij peuter gaan liggen ivm de angst en dit afwisselen zodat je om de beurt een nachtje kan doorslapen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind heeft dit ook jarenlang gehad(na overlijden van haar vader). Voor ieders welzijn en rust, mocht ze gewoon bij mij slapen als het begon te regenen in de nacht. Ze viel dan ook snel weer in slaap en ik ook. Toch de geborgenheid en veiligheid die ze zocht. Terug naar bed sturen deed ik dan ook niet. Maar goed, bij haar zat er dan ook wel wat meer achter die angst voor regen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Slaapt hij nog overdag? Is hij dan bang voor de regen?
Als het overdag regent zou ik hem meenemen naar zijn kamer. Uitleggen dat dit hetzelfde is als in de nacht. Je kan hem op zijn kamer laten spelen terwijl het regent. En zelf in de buurt blijven.
Misschien zijn er boekjes over bang zijn voor de regen?

Als je hem niet bij je in bed wil leggen (wat ik echt begrijp) zou ik als echt niks werkt met een matrasje bij je zoon gaan liggen. Maar dan ook alleen als het regent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier een tegenstander van kind in bed nemen, dan zou ik zelf niet slapen, daar heeft niemand wat aan. Dus ik zou een matras op de grond leggen naast bed van het kind.
Toevoeging: dat samen slapen een natuurlijke behoefte is, is inmiddels wel achterhaald. Er zijn heel veel mensen/echtparen die apart slapen. Wat veel beter is voor beider nachtrust. Als ik het hier in huis kon, had ik het allang gedaan.
katjasasja wijzigde dit bericht op 12-06-2024 09:14
41.65% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
tja, als je de meest voor de hand liggende optie niet wil overwegen, houdt het wel een beetje op
Alle reacties Link kopieren Quote
Cherry-3 schreef:
12-06-2024 07:59
Dit snap ik dus echt niet. Je kind is al lange tijd hysterisch bang 's nachts, en je weigert om hem samen met jullie te laten slapen??? Echt wat ongelofelijk sneu voor jullie kind. Leg gewoon die matras op z'n kamer, en ga erbij liggen. Geef hem die geborgenheid die hij nodig heeft. En ja, dan is dat misschien voor een tijdje zo, en wat dan nog? Of durft je partner niet alleen te slapen? Die is volwassen he...
Begrijp ik ook niet. En zelf wel gezellig met z'n tweeën in bed liggen.
Geen motto
KatjaSasja schreef:
12-06-2024 09:11
Hier een tegenstander van kind in bed nemen, dan zou ik zelf niet slapen, daar heeft niemand wat aan. Dus ik zou een matras op de grond leggen naast bed van het kind.
Toevoeging: dat samen slapen een natuurlijke behoefte is, is inmiddels wel achterhaald. Er zijn heel veel mensen/echtparen die apart slapen. Wat veel beter is voor beider nachtrust. Als ik het hier in huis kon, had ik het allang gedaan.
Niet als het gaat om jonge kinderen hoor, dat is een heel ander verhaal.

Hier kan miniGreen ivm een medisch probleem van man niet meer bij ons in bed (ze heeft hier maandenlang geslapen), nu staat er een stretcher naast haar ledikant voor wanneer ze het nodig heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
KatjaSasja schreef:
12-06-2024 09:11
Hier een tegenstander van kind in bed nemen, dan zou ik zelf niet slapen, daar heeft niemand wat aan. Dus ik zou een matras op de grond leggen naast bed van het kind.
Toevoeging: dat samen slapen een natuurlijke behoefte is, is inmiddels wel achterhaald. Er zijn heel veel mensen/echtparen die apart slapen. Wat veel beter is voor beider nachtrust. Als ik het hier in huis kon, had ik het allang gedaan.
Veiligheid, warmte, geborgenheid; allemaal menselijke behoeftes. Ze hoeven alleen niet allemaal altijd en op dezelfde manier vervuld worden.

Angst en huilen zijn tekenen dat die behoeften wél onvervuld zijn. En dan reageer je daar dus gepast op. Dat hoeft niet perse door je kind in bed te nemen, je kan ook als dat voor je kind werkt ernaast gaan liggen, het een warme pyjama aandoen, zachtjes ertegen praten. Of wat dan ook.

Het is niet realistisch dat een peuter diens eigen behoeften vervult. Dat een volwassene zich wel veilig, geborgen en warm kan voelen in z’n eentje in bed lijkt me evident. Of ze kunnen gewoon niet slapen door een lawaaierige partner. Maar dit gaat dus over een peuter.
Alle reacties Link kopieren Quote
emanina schreef:
12-06-2024 09:16
Begrijp ik ook niet. En zelf wel gezellig met z'n tweeën in bed liggen.
Ik vind ook dat je een angstig kind lekker bij je in bed moet nemen (of daar bij moet blijven slapen).

Maar vind dat er wel een groot verschil is tussen als volwassen mensen met een relatie standaard samen slapen of dat ouders/kinderen dat standaard doen. Het is geen vergelijkbare band of situatie.

In bed doe je als stel toch van alles waar een kind niks mee te maken heeft. De dag doornemen, of allerlei andere dingen bespreken, seks, lekker lezen met het lichtje aan, etc. Nachten zijn voor een relatie even belangrijk als de dagen.
Als een kind incidenteel bij je slaapt want op dat moment nodig: ja, natuurlijk. Maar structureel vind ik echt heel gek. En voor kind ook goed en fijn om eigen kalm plekje te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier was een matras naast peuterbed voldoende. Het ging om het niet alleen zijn.

Overigens hebben wij de tips van 'regen leuk maken' ook geprobeerd. Het probleem is dat de beleving overdag(licht, met ouders etc) compleet anders is dan 's nachts alleen in het donker in bed. Ik denk ook niet dat het geluid zelf het probleem is, maar meer dat het eng is om dat mee te maken in je eentje in het donker. En van een tweejarige kun je niet verwachten dat hij dat gaat omdenken naar gezellig in de plassen stampen overdag. Die leeft in het moment, en voelt zich op dat moment alleen en angstig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat troosten en gezelschap bieden kan dus ook op een andere manier dan in het ouderlijk bed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is het echt alleen als het regent? Onze dochter is dezelfde leeftijd en heeft laatst ook een hele slechte slaapperiode gehad. Dat had met verlatingsangst te maken denken we. Dat kan ook erg opspelen rond deze leeftijd. Overigens is de oplossing hetzelfde als voor het regen-probleem denk ik; kind zoekt nabijheid. In bed nemen doen wij ook niet. Maar ik heb wel een tijdje erbij gezeten als ze in slaap viel bijvoorbeeld. En nu is het weer over. Zegt ze “dag mama” als ik haar in bed leg 🙈
Alle reacties Link kopieren Quote
KatjaSasja schreef:
12-06-2024 09:29
Dat troosten en gezelschap bieden kan dus ook op een andere manier dan in het ouderlijk bed.
Natuurlijk, maar als ouders moet je je dan wel over willen geven aan die situatie, ipv principieel iedereen in eigen bed willen hebben 'want straks went hij eraan'.

Ik weet waar ik het over heb. Wij hebben maanden lopen klooien met kind, want de problemen werden alleen maar groter door 'principieel' te blijven. Je kunt wel van alles niet willen, maar uiteindelijk werd ik vooral heel verdrietig van wat we ons kind eigenlijk aandeden. En we hebben alle tips van het cb geprobeerd. Het werkte simpelweg niet, en slapen werd steeds meer beladen en stressvol voor iedereen. We hebben ons dan ook echt voorgenomen om het bij dochter anders te doen als ze die problemen ook zou krijgen(en die is vanaf dag 1 altijd een perfecte slaper geweest, dus dat was mazzel :) ).
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat mij om het principe dat de ouders niet kunnen slapen als er een kind erbij in het bed ligt. Dus kies je dan andere manieren om het kind te troosten.
Meebewegen is echt het makkelijkste inderdaad. MiniGreen is 14 maanden en geen goede slaper, nog nooit doorgeslapen. Maar er een gevecht van maken; daar wordt je pas echt moe van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
12-06-2024 08:55
Nou en.

Samen willen slapen is een natuurlijke behoefte. Jullie slapen toch ook samen?

En hij is nog maar klein, samen zijn staat gelijk aan veilig zijn.

Hij verandert en ontwikkelt continu. Het is echt bizar om te denken dat als je nu naast hem gaat liggen, je daar niet meer wegkomt tot hij 18 is.

Ik begrijp dat ook niet. Wel lekker met je partner in 1 bed maar kind moet en zal alleen in bed ook al is het doodsbang. Onbegrijpelijk en zielig.

Ga er op zijn minst naast liggen als hij bang is.
I wanna live my life with the volume full!
Alle reacties Link kopieren Quote
Sabine schreef:
12-06-2024 09:08
Slaapt hij nog overdag? Is hij dan bang voor de regen?
Als het overdag regent zou ik hem meenemen naar zijn kamer. Uitleggen dat dit hetzelfde is als in de nacht. Je kan hem op zijn kamer laten spelen terwijl het regent. En zelf in de buurt blijven.
Misschien zijn er boekjes over bang zijn voor de regen?

Als je hem niet bij je in bed wil leggen (wat ik echt begrijp) zou ik als echt niks werkt met een matrasje bij je zoon gaan liggen. Maar dan ook alleen als het regent.
Maar het is niet hetzelfde als in de nacht. Ik begrijp die vergelijking echt niet.

In de nacht is de wereld stiller dan overdag en donker. Zelfs ik als volwassene vind dingen lastiger als ik wakker lig. Laat staan hoe dit is vanuit het perspectief van een kind.

Daarbij neem je de angst ook niet serieus door te zeggen dat het in de nacht hetzelfde is(en je dus niet moet "zeuren").
Alle reacties Link kopieren Quote
Als bij je in bed en no go is dan zou ik een matras bij hem leggen. Ik heb dat op die leeftijd ook gedaan bij mijn zoontje waardoor hij weer vertrouwen kreeg in zijn eigen bed. Toen hij niet meer wakker werd s nachts weer in mijn eigen bed gaan slapen.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
Alle reacties Link kopieren Quote
KatjaSasja schreef:
12-06-2024 09:11
Hier een tegenstander van kind in bed nemen, dan zou ik zelf niet slapen, daar heeft niemand wat aan. Dus ik zou een matras op de grond leggen naast bed van het kind.
Want aan een krijsend, wakker kind in de nacht, heeft iedereen wel wat aan? Dan slaapt ook niemand. Ook jij niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Flipflop schreef:
12-06-2024 09:57
Want aan een krijsend, wakker kind in de nacht, heeft iedereen wel wat aan? Dan slaapt ook niemand. Ook jij niet.
Kind in bed hoeft ook niet per se. Kind wil niet alleen zijn. Maar TO geeft aan ook liever niet bij hem op de kamer te gaan liggen want...
Alle reacties Link kopieren Quote
Flipflop schreef:
12-06-2024 09:57
Want aan een krijsend, wakker kind in de nacht, heeft iedereen wel wat aan? Dan slaapt ook niemand. Ook jij niet.
Heb ik ergens geschreven dat, in een geval van een bange peuter, wij niet zouden troosten?
Alle reacties Link kopieren Quote
KatjaSasja schreef:
12-06-2024 10:03
Heb ik ergens geschreven dat, in een geval van een bange peuter, wij niet zouden troosten?
TO troost al, doet alles al. Niks helpt
Kind krijst
DUs.... is bij je houden de beste oplossing
Alle reacties Link kopieren Quote
Veel dank voor alle reacties, het maakt veel los zie ik ;-)

Dat matras op de kamer gaan we doen, dat is wat mij betreft de beste volgende stap 🙏🏼
Alle reacties Link kopieren Quote
Fulcacia schreef:
12-06-2024 10:09
Veel dank voor alle reacties, het maakt veel los zie ik ;-)

Dat matras op de kamer gaan we doen, dat is wat mij betreft de beste volgende stap 🙏🏼
Vele ouders zijn je voorgegaan, dus wat dat betreft ben je niet alleen! :)
Het is ook gewoon echt pittig als je er middenin zit. Maar bij iedereen is t een fase die voorbij gaat, dus bij jullie komt t ook echt wel goed. Ik zou alleen die strijd loslaten, en het idee van hoe het zou moeten(van wie dan?). Bij ons maakte dat echt een enorm verschil.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij ons in bed is ook een no-go hoor, TO. Zo heel soms willen we het bij ziekte oid wel eens doen maar het is altijd een getob. Er is/moet altijd wel een van ons (heel) vroeg op terwijl de kinderen dan na nachtelijk drama helemaal nog niet toe zijn aan wakker worden. Bovendien slapen we/ze lichter dus merk ik dat de kinderen het zelf ook niet zo fijn vinden, dochter vroeg de laatste keer of ze weer terug mocht naar eigen bed.
En ik snap ook best de drempel om daar in de kamer te gaan liggen wel. Maar het punt is dat rationaliseren (en dus: tips en adviezen anders dan dit) bij zo’n kleintje zo weinig zin heeft. Die hebben zoveel fantasie, je weet nooit goed waar die angst vandaan komt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven