Kinderen
alle pijlers
Pijnbestrijding bij bevalling
maandag 9 juli 2007 om 12:00
Hallo allemaal,
Ik ben nu 17 weken zwanger en zie erg tegen de bevalling op. Iedere bevalling is weer anders, de 1 pijnlijker dan de ander. Nu hebben ze hier in het ziekenhuis een infuuspomp met morfine die je zelf kan bedienen, is niet schadelijk voor de baby. Heeft iemand hier ervaringen mee? Ik zit er zelf over te denken om dit te gaan proberen.
Groetjes
Marie-Louise
Ik ben nu 17 weken zwanger en zie erg tegen de bevalling op. Iedere bevalling is weer anders, de 1 pijnlijker dan de ander. Nu hebben ze hier in het ziekenhuis een infuuspomp met morfine die je zelf kan bedienen, is niet schadelijk voor de baby. Heeft iemand hier ervaringen mee? Ik zit er zelf over te denken om dit te gaan proberen.
Groetjes
Marie-Louise
dinsdag 10 juli 2007 om 14:54
Oh ja. Een tijd geleden was er een arts op televisie die vertelde dat barenspijn erg hoog op de pijnschaal staat. Te vergelijken met een blindendarmontsteking. Op zich is het best raar dat er dan met bevallen zo moeilijk gedaan wordt over pijnbestrijding.
Ik denk nog steeds dat een 'normale' bevalling goed te doen is. Onder normaal versta ik: acht a negen uur. Ik hoop ook dat mijn volgende bevalling zó'n bevalling wordt (en niet een 24-uurs drama waarbij de ontsluiting constant terug liep. Dan verlies je de moed een beetje)
Ik denk nog steeds dat een 'normale' bevalling goed te doen is. Onder normaal versta ik: acht a negen uur. Ik hoop ook dat mijn volgende bevalling zó'n bevalling wordt (en niet een 24-uurs drama waarbij de ontsluiting constant terug liep. Dan verlies je de moed een beetje)
dinsdag 10 juli 2007 om 14:58
dat klopt fleur. Ik heb laatst mn gal eruit gehaald,(nou ja de chirurg) en die pijnaanvallen kreeg ik morfine voor. Kon gelijk naar t ziekenhuis bij de eerste pijnen. Ik moest tijdens de aanvallen aan mn bevalling terugdenken, omdat er echt geen einde aankwam en ik echt moest overgeven van de pijn.En deze aanvallen duurden maar 3,5 uur, kun je nagaan! En bij een bevalling doen ze zo moeilijk...ik snap er niks van!
dinsdag 10 juli 2007 om 15:01
Hij is bang dat het schadelijk is voor het kind en hij is er van overtuigd dat de pijn niet voor niets is. Maar hij weet ook dat hij dat niet voor mij zou kunnen beslissen als ik het per se zou willen, zoals ie steeds zegt 'ik hoef het niet te doen, ik voel het niet', en ik zou me goed laten voorlichten over de voor- en nadelen. Maar goed...het is wat mij betreft nog lang niet aan de orde..
dinsdag 10 juli 2007 om 15:06
Dat de pijn niet voor niets is dat is duidelijk.:D Een doorsnee hoofd door een te klein gaatje doet zeer, net als een appel door je neusgat blazen, zoals daphne deckers dat ooit zo mooi beschreef. Dat is gewoon oorzaak-gevolg. Maar een echte functie heeft de pijn niet. Ik heb er in ieder geval niets aan gehad aan al die pijn. :(
dinsdag 10 juli 2007 om 15:11
Ik vind dat iedereen die het nodig heeft pijnbestrijding zou moeten krijgen maar dat je het eerst zonder zou kunnen proberen. Ik zag ook een beetje tegen mijn bevalling op maar ik bleek de weeen goed op te kunnen vangen en vond het niet erg pijnlijk. Op het moment dat mijn dochter er met de vacuumpomp werd uitgetrokken was het een ander verhaal. Dat was hels. Ik heb nooit geweten dat een mens zoveel pijn kon voelen. Daar heb ik trouwens geen plaatselijke verdoving voor gekregen wat wel vaak gebeurt.
dinsdag 10 juli 2007 om 15:13
Marie Louise,
Bij mijn eerste bevalling kreeg ik een weeën storm. Meteen vanaf de eerste wee. Na een paar uur (geen idee, was de tijd volkomen kwijt) kreeg ik ook een pethidine injectie. Daar wordt je een beetje zweverig van, kon ik tussen de weeën wat bijkomen. Het haalde de ergste top van zo'n wee af. Ik schijn toen gevraagd te hebben naar een ruggenprik, maar dat weet ik dus niet meer.
Zoon is eruit gekomen dmv een vacuümpomp.
Bij mijn tweede bevalling (ook in het ziekenhuis) heb ik geen prik gekregen. Als ze het aan mij hadden gevraagd had ik ja gezegd (terwijl ik daarvoor nee zou zeggen, zou zeggen dat de pijn erbij hoort) Het duurde gelukkig niet zo lang.
Toen de weeën bij de derde begonnen (jawel, ondanks de pijn wil je toch weer een baby) dacht ik nog 'waarom wilde ik nog een kindje?' Kon het me niet meer voorstellen, vond het heel stom van mezelf. Wat een pijn. Vooral onder in mijn rug. Dit keer kon ik ze niet goed wegzuchten. Na een uur weeën had ik het al gehad. Maar een uur later mocht ik al persen en binnen tien minuten was onze dochter er. Thuis. Ik vond me superstoer. (want die eerste twee in het ziekenhuis gehad met beide een medische ingreep)
Ik kan me heel goed indenken dat je aan pijnbestrijding denkt. Ga alles goed uitzoeken, denk er goed over na. Maar probeer het eerst zonder te doen. Wie weet heb je een snelle bevalling, of kan je de weeën heel goed wegzuchten.
Mocht ik eventueel weer een volgend kindje krijgen en het zijn weer rugweën (en gaat het niet zo snel als de laatste keer) dan zou zelfs ik pijnbestrijding overwegen, want rugweeën (en beenweeën) kan je niet wegzuchten.
Een fijne zwangerschap én een makkelijke bevalling gewenst!
dinsdag 10 juli 2007 om 15:17
Dat de pijn niet voor niets is dat is duidelijk.:D Een doorsnee hoofd door een te klein gaatje doet zeer, net als een appel door je neusgat blazen, zoals daphne deckers dat ooit zo mooi beschreef. Dat is gewoon oorzaak-gevolg. Maar een echte functie heeft de pijn niet. Ik heb er in ieder geval niets aan gehad aan al die pijn. :(
Men zegt (ja en wie die 'men' is weet niemand ;)) dat de pijn er is om ervoor te zorgen dat de baby er niet plots uitvalt in een gebied waar het gevaarlijk is. Net zoals de dieren een veilig plekje zoeken om te baren, zo zouden wij dat ook moeten doen.
Men zegt (ja en wie die 'men' is weet niemand ;)) dat de pijn er is om ervoor te zorgen dat de baby er niet plots uitvalt in een gebied waar het gevaarlijk is. Net zoals de dieren een veilig plekje zoeken om te baren, zo zouden wij dat ook moeten doen.
dinsdag 10 juli 2007 om 15:19
Tsja...ik denk dat dat hetzelfde is als degene die ooit geroepen heeft 'de pijn hoort erbij' :P, ik zou het niet weten.
Ik denk dat hij bedoelt dat je lichaam op die manier aangeeft wat er moet gebeuren. Persweeen bijvoorbeeld. Ik heb geperst als een idioot, maar ook tussen de weeen door en onze dochter heeft daar wel last van gehad omdat het toen zo snel is gegaan (is later verholpen door een osteopaat) en hij is van mening dat dat niet nodig was geweest als ik naar mijn lichaam geluisterd had (het klinkt als een verwijt, maar hij verwijt mij absoluut niks!!).
dinsdag 10 juli 2007 om 15:23
dinsdag 10 juli 2007 om 15:28
Succes meid! groot gelijk dat je je goed laat informeren!:)
Ik ben 20 dec 2006 bevallen van een prachtige dochter van 4100gram, het was geen pretje maar was het ook weer zo vergeten, we zijn meteen voor een tweede gegaan, zegt genoeg denk ik:P
(5 dec 2007 ben ik uitgeteld, ben nu 19wkn en onze dochter 6,5 maand)
Ik heb het iemand hier ook al eerder gezegd zien hebben, maar ook ik was zó ontzettend trots op mezelf dat ik het helemaal op eigen kracht kon!
(nu wil ik niemand voor het hoofd stoten oid hoor!!!:))
Bij de tweede wil ik proberen ofdat het me weer thuis lukt en weer zonder medicatie ofzo...
Wat mij ook heeft geholpen (want ja, ook ik heb geroepen dat het niet dr doorkon en dat ik dr mee wilde stoppen)
Is denken aan de vrouwen die ik ken die ook op een natuurlijke manier zonder med. oid bevallen zijn...als zij het konden
(vooral die lijpe, kleinzerige buurvrouw)
Dan kon ik het god#$%^& ook!:D
Weetje, de 'nasleep' vond ik veel vervelender dan heel die bevalling... dat mn onderkantje nog een tijd zeer heeft gedaan en die klote hechtingen, die pijnlijke stuwing..dat vond ik het vervelendste.. maar goed, na 6 weken was al het leed geleden:)
Tjsa, wat je met mijn verhaal aanmoet...
Ik wilde denk ik gewoon even zeggen dat je je eigen ook niet 'gek' moet maken...:)
Ik wens je een hele fijne zwangerschap en een voorspoedige bevalling toe!
Succes met je keuze!!!
(en nog even voor de duidelijkheid, ik ben echt niet tegen medicatie ofzo hoor, wilde gewoon ff mn verhaal kwijt:)!!)
Ik ben 20 dec 2006 bevallen van een prachtige dochter van 4100gram, het was geen pretje maar was het ook weer zo vergeten, we zijn meteen voor een tweede gegaan, zegt genoeg denk ik:P
(5 dec 2007 ben ik uitgeteld, ben nu 19wkn en onze dochter 6,5 maand)
Ik heb het iemand hier ook al eerder gezegd zien hebben, maar ook ik was zó ontzettend trots op mezelf dat ik het helemaal op eigen kracht kon!
(nu wil ik niemand voor het hoofd stoten oid hoor!!!:))
Bij de tweede wil ik proberen ofdat het me weer thuis lukt en weer zonder medicatie ofzo...
Wat mij ook heeft geholpen (want ja, ook ik heb geroepen dat het niet dr doorkon en dat ik dr mee wilde stoppen)
Is denken aan de vrouwen die ik ken die ook op een natuurlijke manier zonder med. oid bevallen zijn...als zij het konden
(vooral die lijpe, kleinzerige buurvrouw)
Dan kon ik het god#$%^& ook!:D
Weetje, de 'nasleep' vond ik veel vervelender dan heel die bevalling... dat mn onderkantje nog een tijd zeer heeft gedaan en die klote hechtingen, die pijnlijke stuwing..dat vond ik het vervelendste.. maar goed, na 6 weken was al het leed geleden:)
Tjsa, wat je met mijn verhaal aanmoet...
Ik wilde denk ik gewoon even zeggen dat je je eigen ook niet 'gek' moet maken...:)
Ik wens je een hele fijne zwangerschap en een voorspoedige bevalling toe!
Succes met je keuze!!!
(en nog even voor de duidelijkheid, ik ben echt niet tegen medicatie ofzo hoor, wilde gewoon ff mn verhaal kwijt:)!!)
dinsdag 10 juli 2007 om 15:29
Ik weet dat ik niet in het hoofd van je man kan kijken, maar mijn handen zouden echt gaan jeuheuheuken van dat zweverige geouwehoer als je zoveel pijn ligt te lijden of hebt geleden.(ik begrijp nu uit jouw verhaal dat je dus ook een horror beval ervaring hebt, dat had ik nog niet door)
Jouw handen zijn niet de enige die jeuken hoor haha :) gelukkig draait hij al aardig bij en ziet hij het heel goed van mijn kant (jammer alleen dat ie het dan niet kan voelen ;)).
Ik vond het een horror bevalling, maar een ander zou er misschien voor tekenen (gewoon thuis, 5 uur, weeenstorm maar geen complicaties verder, wel postnatale depressie erna) en ben ik gewoon een zeur :) maar geen haar op m'n hoofd die voorlopig ook maar denkt aan een volgende.
dinsdag 10 juli 2007 om 15:38
Ik vond de pijn wel te doen (zeg ik achteraf! :D) Heb een hele goede bevalling gehad, 2,5 jaar geleden, om 24.00 braken de vliezen, om 01.00 begonnen de weeen echt op gang te komen, rond 6 uur was het NIET leuk meer en om half 10 mocht ik gaan persen, om 10.00 was mn dochter er, zonder scheuren of knip. Ik ben de pijn niet vergeten in de zin dat ik me niet meer kan voorstellen hoe het was, maar het is zon verlichting als de kleine eruit is, dat je dat op dat moment wel even vergeet.
Ik ben nu 16 weken zwanger van de 2e en ondanks dat het een hele goede, mooie en bijzondere bevalling was, zie ik een klein beetje op tegen de volgende. De gedachte aan het feit dat je er zo iets geweldigs 'krijgt' maakt veel goed en ondanks dat ik de pijn op een gegeven moment echt niet te harden vond (moest er ook van overgeven) zou ik het zo weer doen, zonder pijnbestrijding. Als ik in het ziekenhuis zou moeten bevallen en het zou allemaal heel lang duren sta ik niet helemaal afwijzend tegenover staan denk ik, maar om nu al standaard van te voren te zeggen dat ik pijnbestrijding wil, nee.
Ik ben nu 16 weken zwanger van de 2e en ondanks dat het een hele goede, mooie en bijzondere bevalling was, zie ik een klein beetje op tegen de volgende. De gedachte aan het feit dat je er zo iets geweldigs 'krijgt' maakt veel goed en ondanks dat ik de pijn op een gegeven moment echt niet te harden vond (moest er ook van overgeven) zou ik het zo weer doen, zonder pijnbestrijding. Als ik in het ziekenhuis zou moeten bevallen en het zou allemaal heel lang duren sta ik niet helemaal afwijzend tegenover staan denk ik, maar om nu al standaard van te voren te zeggen dat ik pijnbestrijding wil, nee.
dinsdag 10 juli 2007 om 15:38
Weet wat je zegt! Mijn tweede bevalling was (net als de 1e overigens) in het ziekenhuis en ik werd echt gèk van alle vrouwen die naar onze "de-pijn-hoort-erbij-Beatrijs hadden geluisterd en werkelijk de longen uit hun lijf gilden. En daar lig je dan tussenin in een kamertje en je weet dat jij ook nog mag (moet ).
Niks veilig plekje dus. Men oh men, wat had ik graag in mijn bed gelegen toen. Het is nul zinvol, maar ik kan achteraf nog steeds bijna jaloers worden op vrouwen die thuis zijn bevallen. Heerlijk lijkt me dat. Rust, rust en nog eens rust.
dinsdag 10 juli 2007 om 15:42
:D
Ik wilde er zo snel mogelijk vanaf zijn, dat was redelijk gelukt :P. Ik heb zo'n beetje m'n halve zwangerschap bloedingen gehad en lag continue bij de gyn in de beugels om maar weer eens te kijken wat er nou was, werd er gek van. Na de bevalling is 'de boel' heel fijn gaan verkleven (kind eruit, maar manlief kon er niet meer in zullen we maar zeggen), dat ik 2,5 maand na de bevalling weer met m'n benen wijd kon bij de gyn (en die maar gniffelen, ik zag er de humor niet van in) om dat weer te herstellen en weer hechtingen. Ik was het behoorlijk zat dat gestaar tussen m'n benen!
Maar goed, nu gaan we wel een beetje off topic
dinsdag 10 juli 2007 om 15:42
Oh, en ik weet even niet meer wie het zei, maar voor mij gold ook dat ik nog nooit zoveel pijn heb gehad als tijdens mijn bevallingen (m.n. de 2e). Toch wil dat niet automatisch zeggen dat je dan dus ook pijnstilling wilt. Natuurlijk, op het moment zelf sta je echt niet te lachen en vervloek je jezelf en alles om me heen. Maar het feit dat ik na mijn 1e bevalling kon constateren dat het de meest pijnlijke ervaring was die ik ooit had gehad, deed me niet roepen dat ik bij voorbaat de tweede keer pijnbestrijding wilde (regelen). 'Teen hangt niet automatisch samen met 'tander .
.
dinsdag 10 juli 2007 om 15:46
Ik heb verder geen ervaring met pijnbestrijding ben zonder bevallen, beviel hartsikke goed, mede door de fantastische hormonen die mijn lichaam aanmaakte. Ik heb een weeënstorm gehad en ben dan ook in 4 uur van 0-10cm cm gegaan en bevallen. En raakte in een soort roes door de huppeldepuphormonen, die wens ik iedereen toe bij een bevalling.
Maar dit artikel gaat over pijn bestrijding en de verschillende vormen. Is wel interessant misschien om te lezen
Maar dit artikel gaat over pijn bestrijding en de verschillende vormen. Is wel interessant misschien om te lezen
dinsdag 10 juli 2007 om 16:22
Grappig, ik heb vorig jaar een acute blindedarmontsteking gehad toen ik zwanger was van mijn tweede kind. Ik vond die pijn veel heftiger dan weeën. Heb letterlijk gezegd dat ik liever ging bevallen dan deze pijn.
Het ging ook erg snel, half zeven 'savonds kwam de pijn opzetten en half een 'snachts lag ik op de OK en was hij al geperforeerd. Het was allemaal kantje boord maar gelukkig is het goed afgelopen.
Bevallen gaat ook erg snel bij mij, eerste kind binnen 4 uur en tweede kind binnen 3 uur.
Met bevallingen dus geen pijnstilling maar bij de operatie een hele sloot morfine etc. gekregen.:P
