Pleegouder worden als alleenstaande?

22-12-2023 11:16 28 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
-
ella-333 wijzigde dit bericht op 16-06-2024 09:10
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Voltijd kan eigenlijk alleen als je niet of weinig werkt. Ik zie het om mij heen in pleeggezinnen, dat werken voor een van de partners echt geen optie is. Een pleegkind vraagt vaak veel, de organisatie eromheen vraagt veel. Ik denk dat je het ook een beetje idealiseert, een pleegkind vraagt echt veel vaardigheden. Heb je uitgebreide gesprekken gehad met pleegouders?

Kies dan voor weekendopvang.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier zijn toch voorlichting-bijeenkomsten voor?
Ben je daar al eens geweest?

Dan kunnen ze een realistisch beeld schetsen van wat je kunt verwachten.

Ik denk dat je echt zware problematiek kunt binnenhalen en dat je er met goede bedoelingen totaal niet komt. Het is voor zo'n kind natuurlijk ook een klap als een gezin na een tijdje zegt dat ze het toch niet aankunnen. Dus dat zal men willen voorkomen.

Eerlijk gezegd vraag ik mij af of ze enkele personen überhaubt aannemen, ik kan me goed voorstellen dat ze echt personen willen die ook op elkaar kunnen rekenen - en jij hebt dus geen achtervang.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eerlijk? Je bent midden 20 en momenteel single.

Ik zou dit nobele idee pas voortzetten als je zelf gesetteld bent, je leven op orde hebt, daar hebt waar je wilt en pas dán pleegouder worden. Dus als je zelf helemaal uitgekristalliseerd hebt hoe je leven is. Er komen voor jou nog hele vormende jaren en gebeurtenissen aan die met dit idee best zouden kunnen knellen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
"Voltijds is ook iets wat ik zeker overweeg, omdat je zo een kind echt volledig uit een moeilijke situatie haalt (uiteraard vind ik contact met de ouders ook heel belangrijk), maar ze hebben meer structuur en veiligheid om hun heen in de voltijdse variant."

En hoe had je dat gedacht als jij 4 dagen werkt? Het zijn geen gezellige zelfstandige pubers die elke dag lekker alleen zich gaan vermaken terwijl jij aan het werkt bent he. Het zijn kinderen met een fors problematische achtergrond die nodig hebben dat er iemand thuis is als ze uit school komen.

En daarnaast, als je een alleenstaande twintiger bent, vraag ik me af of je de stevigheid hebt die je nodig hebt als pleegouder. Het vraagt meer dan idealisme om structuur en veiligheid te bieden. Een hoop twintigers overschatten zichzelf een beetje op dat vlak.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ze zegt in de toekomst he........ :facepalm:
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
22-12-2023 11:38
Eerlijk? Je bent midden 20 en momenteel single.
Met een enorme kinderwens.

Slecht idee To. Een pleegkind is geen vervanging voor een eigen kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij kan het en gebeurt het ook. Op Instagram heb je bijv come.on.lets.do.this die in haar eentje naast drie bio kinderen, drie adoptiekinderen en een eigen bedrijf ook een pleegzoon heeft. Ik ken ook iemand die eerst met partner pleegouder was en na de scheiding pleegouders gebleven maar dan in co-ouderschap. Ik zou vooral naar voorlichtingsavonden over pleegzorg gaan om meer informatie in te winnen. Heb ik ook ooit gedaan, wel met partner, en nav de informatie daar besloten dat het op dit moment niet bij ons past.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn collega is alleenstaand, werkt 32 uur, is weekendpleegouder en doet crisisopvang. Daarnaast heeft ze ook een pleegkind dat als baby is gekomen en nooit meer weg is gegaan (nu meerderjarig). Ze kan dit combineren met haar werk omdat onze werkgever heel flexibel is. In zoveel jaren pleegzorg heeft ze wel heel heftige dingen meegemaakt, van verwaarloosde peuters tot agressieve ouders aan de deur.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat klinkt als een heel mooi streven. Ik denk er zelf ook over na. Helaas heb ik momenteel de ruimte niet. Ik zou inderdaad ook vast heel veel informatie gaan opzoeken. Ken je de film Instant Family? Is misschien leuk om te kijken.
Zelf heb ik al kinderen, waardoor ik weet hoe vermoeiend eigen kinderen al kunnen zijn. Mogelijk kan je eens een kind een aantal dagen te logeren krijgen? (Je mag anders die van mij wel een weekje overnemen :p) Ik zou als ik jou was beginnen met een lichte vorm van opvang. Daarmee kan je ook al zoveel betekenen voor een kind. Hier is een interview van Sigrid Kaag, over haar ervaring als pleegkind:
https://www.ilseschrijft.nl/pleegouder- ... telmoment/
Alle reacties Link kopieren Quote
Fantastisch nobel idee. Zolang je maar beseft dat het in huis nemen van een getroebleerd en/of getraumatiseerd kind enorm heftig is en veel van jou zal gaan vergen. Je hebt echt inzicht en kennis nodig over pedagogisch handelen en de psyche van beschadigde kinderen.
Volledig zonder de ervaring van het opvoeden van eigen kinderen lijkt het me echt heel moeilijk.
Ook het hechten aan een kind en er weer afscheid van nemen lijkt me zwaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het een mooie en liefdevolle ambitie

dat beeld over deeltijd pleegzorg (1x twee weken weekendopvang?) is denk ik niet helemaal realistisch. Je hoofddoel is denk ik veiligheid en daar hoort begeleiding en begrenzing ook bij. Maar of je dat kunt vergelijken met het opvoeden van een kind wat je voltijds ziet - dat denk ik niet. Je kunt er in deeltijd minder van jezelf in kwijt, want je doet het echt voor het kind.

Sowieso: Je moet het echt voor het kind doen, en een ouder-kind relatie is niet wederkerig. Dus ook niet een pleegouder-pleegkind relatie. Het kind is niks verplicht aan jou, hoeft niet dankbaar te zijn en hoeft als het volwassen is niet met jou een band te onderhouden. Het kind mag zichzelf zijn en wordt door een ouder naar volwassenheid begeleid. En hopelijk lukt het door veiligheid, steun en opvoeding om daar een leuke volwassene van te maken. Dat is waar je het als ouder voor doet. En niet 'omdat je zo'n leuke band kan opbouwen', want dat weet je helemaal niet.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
Misschien eerst eens op jezelf gaan wonen en met die hbo-studie beginnen?
Alle reacties Link kopieren Quote
granny71 schreef:
22-12-2023 12:00
Met een enorme kinderwens.

Slecht idee To. Een pleegkind is geen vervanging voor een eigen kind.
Hier zijn pleegzorgorganisaties heel scherp op! Want dat willen ze juist niet. De kinderen hebben ouder(s) en jij mag ze opvoeden.
Ik zou je aanmelden voor orienteringsbijeenkomsten in de buurt. Dan krijg je een representatief beeld en leer je over kinderen die verslaafd worden geboren, hechtingsproblematiek hebben etc, wat het vraagt van jou als pleegouder etc.
(Wij zijn een stabiel gezin 45-50 met 2 prima stabiele pubers en krijgen mogelijk de vraag om 2 jongere kinderen op te vangen als 'perspectief biedend pleeggezin'. Het is echt heel lastig om het hart (jaaa, kom maar!) samen te brengen met de realiteit (hoe organiseren we dat, hoe kunnen we iedereen passende aandacht geven, kunnen we de kinderen bieden wat ze nodig hebben, zonder dat we onze eigen pubers te kort doen en ook nog een klein beetje tijd voor onszelf overhouden. Op goede, soepele dagen kan er veel, maar bij ziekte/onverwachte zaken, lukt het dan ook?).

TO, ik vind je heel nobel, maar onderschat het niet!
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoccellia schreef:
22-12-2023 12:15
Ik vind het een mooie en liefdevolle ambitie

dat beeld over deeltijd pleegzorg (1x twee weken weekendopvang?) is denk ik niet helemaal realistisch. Je hoofddoel is denk ik veiligheid en daar hoort begeleiding en begrenzing ook bij. Maar of je dat kunt vergelijken met het opvoeden van een kind wat je voltijds ziet - dat denk ik niet. Je kunt er in deeltijd minder van jezelf in kwijt, want je doet het echt voor het kind.

Sowieso: Je moet het echt voor het kind doen, en een ouder-kind relatie is niet wederkerig. Dus ook niet een pleegouder-pleegkind relatie. Het kind is niks verplicht aan jou, hoeft niet dankbaar te zijn en hoeft als het volwassen is niet met jou een band te onderhouden. Het kind mag zichzelf zijn en wordt door een ouder naar volwassenheid begeleid. En hopelijk lukt het door veiligheid, steun en opvoeding om daar een leuke volwassene van te maken. Dat is waar je het als ouder voor doet. En niet 'omdat je zo'n leuke band kan opbouwen', want dat weet je helemaal niet.
dit is echt heel belangrijk, de kans is heel groot dat dat kind jou helemaal niet dankbaar is voor al je moeite, dat kind wil helemaal geen pleegkind zijn. Dus denk goed na over wat je er zelf uit wil halen en hoe realistisch dat is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gabriël schreef:
22-12-2023 12:09
. Hier is een interview van Sigrid Kaag, over haar ervaring als pleegkind:
https://www.ilseschrijft.nl/pleegouder- ... telmoment/
Wat een mooi interview!
@topicowner kinderen zijn standaard niet dankbaar. Als ze van jezelf zijn kan je daar tegenover zetten dat ze ooit groot worden en dan hopelijk het leuk vinden iets met je te doen en terugkijken op een fijne jeugd. Met pleegkinderen is het vaak (zeker niet altijd) zo dat je ze maar een periode in hun leven meemaakt. Mogelijk zie je ze daarna nooit meer. Je zou het moeten doen om (tijdelijk) te helpen. Ga bij jezelf na of dit echt jouw motivatie is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Begin (eerst) kleiner, bijvoorbeeld bij een organisatie als Buurtgezinnen:

Opvoeden doen we samen
Onder het motto ‘Opvoeden doen we samen’, koppelt Buurtgezinnen gezinnen die steun kunnen gebruiken aan een stabiel gezin in de buurt. Zo krijgen kinderen wat extra liefde en aandacht en worden ouders ontlast.

Buurtgezinnen bestaat sinds 2015 en is actief in meer dan 115 gemeenten. Er werden al meer dan 5.000 matches tussen gezinnen gemaakt.



Het gaat vaak om een dagdeel per week en er worden duidelijke evaluatiemomenten afgesproken, overeenkomsten getekend en na (uit mijn hoofd) 6 maanden wordt er ook gekeken of beide partijen nog verder willen.

Ik was daar als single (maar wel ouder dan jij) ook meer dan welkom.

https://www.buurtgezinnen.nl/
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Fibonaci schreef:
22-12-2023 12:51
Wat een mooi interview!
@topicowner kinderen zijn standaard niet dankbaar.
Klopt, en dat hoeft ook niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ken je het iniatief buurtgezinnen to? Misschien past dat bij je.
TO het is belangrijk om na te gaan waarom je pleegouder wil worden. Heb je bijv een kinderwens, maar zie je fulltime alleenstaande ouder zijn niet zitten? Zie je een 'alleen' zwanger worden, bevalling en alles eromheen niet zitten. Zoek je iemand om van te houden? (Omdat je single bent). Etc..
Voordat je over de praktische kant gaat nadenken, zou ik eerst bedenken wat je uit pleegouderschap wilt halen? Het is ultiem ondankbaar en nooit vervanging van een eigen kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi TO, volgens mij las ik eerder ook dat je een HBO-deeltijd opleiding wil gaan doen. Ik zou dat in ieder geval niet combineren met ook nog een baan van 32 uur én een pleegkind. Ik denk echt dat je onderschat hoeveel dat van je tijd en energie zal vragen.

De tip die hier werd gegeven om eens een informatieavond van Pleegzorg te bezoeken vind ik een goede.

Overigens heb ik een vriendin die als alleenstaande pleegouder is en dat gaat goed, maar zij vindt het af en toe wel pittig om het alleen te doen (zij werkt er ook naast). Het scheelt wel dat zij vooral zeer jonge kindjes opvangt waardoor er minder gedragsproblematiek bij komt kijken dan bij basisschoolleeftijd & ouder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ook mijn advies is om te starten met een infoavond.
Goed dat je er nu al over nadenkt. Laat je ook niet uit het veld slaan omdat je te jong bent in de ogen van velen. Ik wist op mijn 16e al dat ik waarschijnlijk pleegmoeder of adoptiemoeder wilde worden. Dat heeft nog heel lang geduurd omdat ik en partner eerst andere dingen wilden in het leven en er ook andere dingen op ons pad kwamen (waaronder ook een zwangerschap en kind). Op ons 35e zijn we pleegouder geworden van onze pleegdochter.
Het is met momenten erg zwaar, elk pleegkind heeft namelijk een trauma. Ze kwam met 3 maanden bij ons, dus je zou er misschien niet veel van verwachten qua trauma. Maar het is een rode draad door haar leven. We proberen haar te begeleiden en op te vangen waar nodig, haar te laten vliegen waar mogelijk en haar te omarmen waar ze de behoefte voelt.
Maar naast alle prachtige en zware momenten, zijn er ook veel praktische afspraken. Voogd, pleegzorgwerker en vergeet vooral de eigen familie niet. Wij hebben daar enorm veel tijd en aandacht aan gegeven, familie is een onderdeel van haar en is dus in haar belang dat dit zo goed mogelijk verloopt. Haar moeder ziet ons na al die jaren als haar eigen familie. Belt ons op als ze vragen heeft bijv. Dat is echt niet gebruikelijk dat het zo goed gaat onderling. Maar stel jezelf de vraag of je in staat bent een hele stap terug te doen, ook als dingen wat tegen je gevoel in gaan, als dat in het belang is voor het contact tussen kind en ouder. Kun je mensen in je leven (vaak ook in je huis) toelaten die haaks op jouw ideeën staan? Maar die vragen worden ook gesteld tijdens het voorbereidingstraject.
Wat ik wil zeggen: informeer naar ervaringen/verhalen, zoek informatie op, stel jezelf vragen. En durf ook te springen als je hart 'ja' zegt. Het is pittig, maar voor mij wel de beste beslissing van mijn leven. Dit is hoe voor mij het leven hoort te zijn.
Vlag schreef:
22-12-2023 14:49
Hi TO, volgens mij las ik eerder ook dat je een HBO-deeltijd opleiding wil gaan doen. Ik zou dat in ieder geval niet combineren met ook nog een baan van 32 uur én een pleegkind. Ik denk echt dat je onderschat hoeveel dat van je tijd en energie zal vragen.
TO heeft het over in de toekomst. Natuurlijk wil ze pleegzorg niet met bovenstaande gaan combineren. Ze woont nota bene nog thuis. Ik ga er dus vanuit dat dit pas over minimaal 7-10 jaar aan de orde is.

TO, ik ben pleegouder, als je wilt kan ik je een pb sturen over mijn ervaringen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Keskus schreef:
22-12-2023 14:38
Voordat je over de praktische kant gaat nadenken, zou ik eerst bedenken wat je uit pleegouderschap wilt halen? Het is ultiem ondankbaar en nooit vervanging van een eigen kind.
Wat klinkt dit negatief.
Ik vind pleegouder zijn wel dankbaar, in de zin van dat ik er een waardevolle taak bij heb in mijn leven. En onze pleegdochter voelt zeker wel als een eigen kind. Ze staat daarin niet onder onze eigen zoon. Ik weet dat dat niet altijd zo gaat, maar het is ook niet zo dat er geen mogelijkheden zijn om die diepe liefde te voelen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven