Kinderen
alle pijlers
(Puber)zoon dwars na geboorte kinderen
woensdag 1 december 2021 om 14:46
Kort geleden ben ik bevallen van een tweeling. De zwangerschap en bevalling waren zwaar en ben nog niet hersteld. Ik kan nog niet zoveel als ik zou willen doen. Ik heb een vriend en twee puberende kinderen uit een vorig huwelijk.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
woensdag 1 december 2021 om 16:21
Ik snap dat alles anders is gelopen dan verwacht. Maar net zoals jij geen tweeling en lichamelijke klachten had verwacht, heeft jouw zoon dat ook niet ingecalculeerd. Het is nu aan de volwassen om voor oplossingen te zorgen.Marysol schreef: ↑01-12-2021 16:16Mwah, hij wilde die hond absoluut niet. Heeft het me afgeraden en erbij gezegd dat hij er niet de hele dag voor gaat zorgen. Zelfs ooit nog discussie geweest over een tweede hond. Daarvan heeft hij toen gezegd dat er 100 dingen beloofd kunnen worden, maar dat dat niet gaat gebeuren, omdat hij zag hoe dat met de eerste hond is gegaan allemaal.
Nee, ik heb altijd goed voor mijn kinderen gezorgd. Dat doen we uiteraard ook voor de baby's. De kliek met hondenfans zal nu wel over mee heen vallen, maar ik vind kinderen belangrijker dan een hond. Twee baby's hebben best wel wat zorg nodig. Dat gaat even voor op de hond natuurlijk.
Ik vind het allemaal erg negatief hier. Ja, die hond, dat is achteraf een fout geweest. Ik had beter moeten luisteren en vooral ook beter moeten weten. Nog een kindje was iedereen enthousiast over, uiteindelijk bleken het er twee te zijn. Lichamelijke ongemakken heb ik niet om gevraagd. Vorige twee keren kon ik na de bevalling vrij snel bijna alles. Dat valt nu heel erg tegen.
woensdag 1 december 2021 om 16:22
je vindt je babies belangrijker dan je oudste zoonMarysol schreef: ↑01-12-2021 16:16
Nee, ik heb altijd goed voor mijn kinderen gezorgd. Dat doen we uiteraard ook voor de baby's. De kliek met hondenfans zal nu wel over mee heen vallen, maar ik vind kinderen belangrijker dan een hond. Twee baby's hebben best wel wat zorg nodig. Dat gaat even voor op de hond natuurlijk.
dat is veel zorgelijker
woensdag 1 december 2021 om 16:22
Jij schrijft alleen maar over die hond lichtpuntjeMarysol schreef: ↑01-12-2021 16:18Het gaat niet om een korrel zand of een haar. Het gaat om pis op de vloer en tegen de gordijnen. Of de hele vloer en bank vol met modder. Maar goed, ik maak uit jouw post op dat je een hond belangrijker vindt dan baby's, die voor jou toch vooral schreeuwlelijken zijn.
En weet je hoe ver het moet komen wil een hond zijn eigen nest bevuilen? Intriest gedrag dit.
woensdag 1 december 2021 om 16:22
Voor mij hoort een hond midden in het gezin te staan. Een hond is onderdeel van het gezin, geen bijzaak.Marysol schreef: ↑01-12-2021 16:18Het gaat niet om een korrel zand of een haar. Het gaat om pis op de vloer en tegen de gordijnen. Of de hele vloer en bank vol met modder. Maar goed, ik maak uit jouw post op dat je een hond belangrijker vindt dan baby's, die voor jou toch vooral schreeuwlelijken zijn.
En ja, een hond is voor mij net zo belangrijk als de reeds bestaande kinderen en even belangrijk als nieuwe baby’s.
Dat het allemaal druk is begrijp ik. Dat het omdenken vergt begrijp ik.
Maar dat je je eigen kameraad door dik en dun zo zeer afschrijft zoals jij dat doet, daar kan ik niet bij.
Maar daar zit het verschil…….die hond was van begin af aan niet de kameraad voor jullie zoals een hond dat verdiend te zijn. Jullie zijn geen hond waardig.
woensdag 1 december 2021 om 16:30
Kinderen.Arretjescake schreef: ↑01-12-2021 16:28Echt tokkie gedrag dit. Ronduit asociaal om zo voor je hond te zorgen. En voor je oudste kind.
woensdag 1 december 2021 om 16:32
Nee, ze heeft ook een dochter, die naast haar school en stage de helft van het huishouden op zich moet nemen.
Maar omdat de dochter dit leuk vind is het niet erg natuurlijk.
woensdag 1 december 2021 om 16:35
Even los van wie er gelijk heeft denk ik dat je hier alleen uitkomt door met heel veel liefde naar je zoon te reageren. Laat hem merken dat je nog steeds van hem houdt, dat hij belangrijk is, dat je hem waardeert. Al dat gedrag is toch gewoon een schreeuw om aandacht? Hij zegt het zelfs letterlijk. Dus daar zou ik me op richten en dan maar even accepteren dat je vloer vies is van de hondenpoten. Hij moet ook de baby's in zijn huis accepteren.
woensdag 1 december 2021 om 16:37
Arme zoon, die krijgt als kind (want dat ben je gewoon onder de 18) de verantwoordelijkheid van een huisdier in de schoenen geschoven. Vervolgens krijgt hij ook nog 2 baby’s in huis erbij waar alle aandacht naartoe gaat en wordt er alleen maar negatief op hem gereageerd.
Ik vind het vreselijk zielig voor je zoon als de hond weggaat, maar aangezien jij en je vriend schijnbaar niet volwassen genoeg zijn om de verantwoordelijkheid voor het dier op je te nemen is dat in mijn ogen de enige oplossing. De hond is beter af in een gezin waar mensen wél beseffen dat het een levend dier is wat liefde, zorg en aandacht nodig heeft.
Wat je in ieder geval NIET moet doen is je zoon de schuld geven dat de hond weg moet. Het is niet ‘de hond moet weg want zoon laat hem niet uit’, maar het is ‘de hond moet weg want IK ben niet bereid ervoor te zorgen’. Leg de schuld bij jezelf, de volwassene, over waarom de hond weg moet en niet bij een kind. Het is echt bizar dat je een kind verantwoordelijk houdt voor het welzijn van een dier.
Ik vind het vreselijk zielig voor je zoon als de hond weggaat, maar aangezien jij en je vriend schijnbaar niet volwassen genoeg zijn om de verantwoordelijkheid voor het dier op je te nemen is dat in mijn ogen de enige oplossing. De hond is beter af in een gezin waar mensen wél beseffen dat het een levend dier is wat liefde, zorg en aandacht nodig heeft.
Wat je in ieder geval NIET moet doen is je zoon de schuld geven dat de hond weg moet. Het is niet ‘de hond moet weg want zoon laat hem niet uit’, maar het is ‘de hond moet weg want IK ben niet bereid ervoor te zorgen’. Leg de schuld bij jezelf, de volwassene, over waarom de hond weg moet en niet bij een kind. Het is echt bizar dat je een kind verantwoordelijk houdt voor het welzijn van een dier.
woensdag 1 december 2021 om 16:37
Pfoe misschien is dit mijn frustratie omdat ik het zelf heb meegemaakt maar ik vind jouw houding tegenover je kinderen echt niet kunnen. Ik hoop dat je in gaat zien dat de nieuwe babies en bijbehorende extra taken echt voor jullie rekening zijn en niet die van je puber kinderen.
Ik vraag mij ook sterk af of je dochter jou te vrede probeert te stellen/te pleasen als je contant geïrriteerd bent op zoon. Ontzie ze een beetje zeg. Zij hebben hier niet voor gekozen!
Ik vraag mij ook sterk af of je dochter jou te vrede probeert te stellen/te pleasen als je contant geïrriteerd bent op zoon. Ontzie ze een beetje zeg. Zij hebben hier niet voor gekozen!
woensdag 1 december 2021 om 16:37
woensdag 1 december 2021 om 16:38
In de bijkeuken en in een hondenhok????
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
woensdag 1 december 2021 om 16:43
Ik lees alleen standaard puberjongens gedrag. Heeft niets met de babys te maken. Die van ons deed exact hetzelfde ( of juist hetzelfde niet) maar wij zijn niet pas bevallen.Marysol schreef: ↑01-12-2021 14:46
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
woensdag 1 december 2021 om 16:44
Je denkt niet helemaal helder, TO. Je frustraties op je zoon en op de hond, beiden kloppen niet. Je kan die hond ook niet weg gaan doen, en ik er ook niet mee gaan dreigen. Maf!
Ik vraag me af wat je dochter dan oké vind aan het huishouden. Want ze kan het wel oké vinden op de babies in bad te doen of de afwasmachine uit te laden, maar sta ook goed stil bij haar.
Ik vraag me af wat je dochter dan oké vind aan het huishouden. Want ze kan het wel oké vinden op de babies in bad te doen of de afwasmachine uit te laden, maar sta ook goed stil bij haar.
woensdag 1 december 2021 om 16:46
Moet je zelf eens voorstellen: je ouders gaan scheiden, je moeder vindt een nieuwe vriend en dan besluit je moeder nog een kind op de wereld te zetten wat vervolgens ook nog eens een tweeling blijkt te zijn. En dan wordt verwacht dat je als puber óók nog eens verantwoordelijkheid neemt voor een levend wezen, het huishouden en begrip toont voor de tweede leg. Koekoek.
anoniem_408721 wijzigde dit bericht op 01-12-2021 16:47
2.31% gewijzigd
woensdag 1 december 2021 om 16:48
Ik snap je helemaal to en begrijp de negativiteit ook niet zo. Ik ben wel benieuwd wat de leeftijd van de zoon is.
Is hij 15 of 17?
Ik vind dat van beide leeftijden wel wat meer verwacht mag worden dan het geklef wat ik hier hoor.
Je kunt je eigen rommel opruimen op die leeftijd
Je kunt je verantwoordelijkheid nemen voor je huisdier op die leeftijd, en dat is niet te beroerd zijn om te lopen maar wel je gezin opzadelen met schijt en pis in een huishouden waar kleine babies wonen
Je kunt een normale huisgenoot zijn op die leeftijd, die op een normale manier meedraait in een gezin
Ik woonde met 15 al op mezelf en was echt geen wonderkind of uitzonderlijk braaf, integendeel. Maar dit smerige gedrag in een huis waar je moeder tijdelijk is uitgeschakeld en twee kleine babies wonen, mijn kleuter wist al beter qua hygiëne.
Daarnaast vind ik inderdaad dat een hond een dier is en geen deel uitmaakt van het gezin. Als de eigenaar de hond niet uitlaat en to kan het dus gewoon niet, dan hoef ik dat geschijt zelfs als gezond persoon niet in mijn huis. To is nog heel aardig dat het beest er überhaupt nog mag wonen in deze omstandigheden, ik had allang het asiel gebeld in deze situatie.
Dit is gewoon zoon zijn deal en het prinsje kan heus wel zijn eigen rommel opruimen en zijn eigen hond een beetje normaal behandelen. Dat het 'daarvoor niet hoefde' nou succes met je steile leercurve, je hoefde eerst ook geen deo op en moet je ook wat vaker douchen, zo gaan die dingen.
Is hij 15 of 17?
Ik vind dat van beide leeftijden wel wat meer verwacht mag worden dan het geklef wat ik hier hoor.
Je kunt je eigen rommel opruimen op die leeftijd
Je kunt je verantwoordelijkheid nemen voor je huisdier op die leeftijd, en dat is niet te beroerd zijn om te lopen maar wel je gezin opzadelen met schijt en pis in een huishouden waar kleine babies wonen
Je kunt een normale huisgenoot zijn op die leeftijd, die op een normale manier meedraait in een gezin
Ik woonde met 15 al op mezelf en was echt geen wonderkind of uitzonderlijk braaf, integendeel. Maar dit smerige gedrag in een huis waar je moeder tijdelijk is uitgeschakeld en twee kleine babies wonen, mijn kleuter wist al beter qua hygiëne.
Daarnaast vind ik inderdaad dat een hond een dier is en geen deel uitmaakt van het gezin. Als de eigenaar de hond niet uitlaat en to kan het dus gewoon niet, dan hoef ik dat geschijt zelfs als gezond persoon niet in mijn huis. To is nog heel aardig dat het beest er überhaupt nog mag wonen in deze omstandigheden, ik had allang het asiel gebeld in deze situatie.
Dit is gewoon zoon zijn deal en het prinsje kan heus wel zijn eigen rommel opruimen en zijn eigen hond een beetje normaal behandelen. Dat het 'daarvoor niet hoefde' nou succes met je steile leercurve, je hoefde eerst ook geen deo op en moet je ook wat vaker douchen, zo gaan die dingen.
