Kinderen
alle pijlers
(Puber)zoon dwars na geboorte kinderen
woensdag 1 december 2021 om 14:46
Kort geleden ben ik bevallen van een tweeling. De zwangerschap en bevalling waren zwaar en ben nog niet hersteld. Ik kan nog niet zoveel als ik zou willen doen. Ik heb een vriend en twee puberende kinderen uit een vorig huwelijk.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
woensdag 1 december 2021 om 15:24
Ik zou hem liefdevolle aandacht geven en de rest even laten. Die jongen pubert en heeft daarnaast ook nog eens twee baby's in huis, ik snap hem wel.
Het meedoen in huis en het rommel opruimen komt dan wel weer als iedereen zijn draai een beetje heeft gevonden met de nieuwe situatie.
Sterker nog, kan hij niet vaker naar zijn vader (mits nog in beeld)? Kan me helemaal voorstellen dat er nu even niks aan is voor hem in jullie huishouden.
Het meedoen in huis en het rommel opruimen komt dan wel weer als iedereen zijn draai een beetje heeft gevonden met de nieuwe situatie.
Sterker nog, kan hij niet vaker naar zijn vader (mits nog in beeld)? Kan me helemaal voorstellen dat er nu even niks aan is voor hem in jullie huishouden.
woensdag 1 december 2021 om 15:34
hier ken ik twee gezinnen waarbij het zo gegaan is.aardbeienslof schreef: ↑01-12-2021 15:31Ik kan me voorstellen dat je zoon de situatie irritant vindt. Kan hij bij zijn vader wonen?
Ik heb deze situatie een keer bij iemand gezien en die zoon is zodra het kon uit huis gegaan.
Ik snap zoon wel.
woensdag 1 december 2021 om 15:34
Eens. Wat een klote leven als je niet eens in huis mag komen en heel de dag in een hok of keuken zit. Ook hond zal in aandacht flink achteruit gaan na 2 baby’s erbij. Arm beest. Arme zoon.
woensdag 1 december 2021 om 15:35
Je hebt blijkbaar geen begrip voor zijn gedrag. Ik heb vooral medelijden met die gast. Op puberleeftijd zit je echt niet te wachten op een nieuwe baby in een nieuw samengesteld gezin.
Je zoon heeft ook gelijk dat een hond die niet bij het gezin mag leven erg zielig is.
Dus misschien een beetje begrip tonen voor zijn situatie en zijn gevoel?
De tip om hem meer bij vader te laten gaan vind ik een heel goede. Hopelijk is dat een optie.
Je zoon heeft ook gelijk dat een hond die niet bij het gezin mag leven erg zielig is.
Dus misschien een beetje begrip tonen voor zijn situatie en zijn gevoel?
De tip om hem meer bij vader te laten gaan vind ik een heel goede. Hopelijk is dat een optie.
woensdag 1 december 2021 om 15:37
Het is niet fair om van hem en van je dochter te verwachten dat zij ineens meer in het huishouden gaan doen omdat jij en je vriend graag een baby wilden. Ik snap best dat het pittig is nu het er niet 1 maar 2 zijn, maar die baby's waren jullie keuze en niet die van jouw kinderen.
Alles wat die kinderen uit zichzelf willen doen is mooi meegenomen, maar in principe zou jouw grondhouding moeten zijn dat zij zo weinig mogelijk last van de baby's zouden moeten hebben en dat ook zij gewoon kind kunnen blijven. Want dat zijn ze, immers.
Ik heb zelf overigens ook kinderen met 12 jaar leeftijdsverschil dus ik ken de situatie zelf ook. Mijn motto is echter altijd geweest dat mijn oudste niet op de wereld is om oppas van de jongste te zijn.
Alles wat die kinderen uit zichzelf willen doen is mooi meegenomen, maar in principe zou jouw grondhouding moeten zijn dat zij zo weinig mogelijk last van de baby's zouden moeten hebben en dat ook zij gewoon kind kunnen blijven. Want dat zijn ze, immers.
Ik heb zelf overigens ook kinderen met 12 jaar leeftijdsverschil dus ik ken de situatie zelf ook. Mijn motto is echter altijd geweest dat mijn oudste niet op de wereld is om oppas van de jongste te zijn.
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 december 2021 om 15:37
De vader is uit beeld, dus daar kan/wil hij niet heen. Ik snap heel goed dat het voor hem momenteel niet leuk is en misschien ook nog even wennen is.
Sommige dingen heb ik wel moeite mee. Bijvoorbeeld de hond. Hij wilde die hond, van de rest van het gezin hoefde het niet zo. Toch gedaan. Maar hij laat 'm nu ook niet uit, waardoor de hond binnen zijn behoefte doet als hij daar de kans voor krijgt. Hij is de enige die die hond per se wilde en per se wilde houden altijd.
Heb het er over gehad met mijn vriend uiteraard. Die vindt dat ik nooit van hem heb verwacht dat hij zijn eigen rommel op ruimt en dat dan nu ook niet van stel op sprong kan verwachten. Hij vindt het wel vervelend, vindt dat een puber z'n eigen rommel op moet ruimen, maar dat als zoiets nooit werd verwacht, dat dat dan niet van de ene dag op de andere gaat.
Het is ook niet zo dat ik nu graag zou hebben dat hij gaat stofzuigen, wassen, strijken en zo. Alsjeblieft niet. Maar bv een bord in de vaatwasser zetten, een lege zak chips in de vuilbak gooien en vuile was in de wasmand i.p.v. op de grond in de slaapkamer, dat vind ik niet "verwachten dat hij het huishouden doet".
Sommige dingen heb ik wel moeite mee. Bijvoorbeeld de hond. Hij wilde die hond, van de rest van het gezin hoefde het niet zo. Toch gedaan. Maar hij laat 'm nu ook niet uit, waardoor de hond binnen zijn behoefte doet als hij daar de kans voor krijgt. Hij is de enige die die hond per se wilde en per se wilde houden altijd.
Heb het er over gehad met mijn vriend uiteraard. Die vindt dat ik nooit van hem heb verwacht dat hij zijn eigen rommel op ruimt en dat dan nu ook niet van stel op sprong kan verwachten. Hij vindt het wel vervelend, vindt dat een puber z'n eigen rommel op moet ruimen, maar dat als zoiets nooit werd verwacht, dat dat dan niet van de ene dag op de andere gaat.
Het is ook niet zo dat ik nu graag zou hebben dat hij gaat stofzuigen, wassen, strijken en zo. Alsjeblieft niet. Maar bv een bord in de vaatwasser zetten, een lege zak chips in de vuilbak gooien en vuile was in de wasmand i.p.v. op de grond in de slaapkamer, dat vind ik niet "verwachten dat hij het huishouden doet".
marysol wijzigde dit bericht op 01-12-2021 15:40
20.44% gewijzigd
woensdag 1 december 2021 om 15:37
woensdag 1 december 2021 om 15:40
Meen je dit? Hoe naïef kan je zijn. Ik vind dit zó intens dom. Hoe kan je verwachten dat een puber zo’n verantwoordelijkheid draagt? Moet hij hond dan ook meenemen als hij uit huis gaat later? Pfffff. Als ouder kun je ook gewoon “nee” zeggen hè. Maar goed, daar is het te laat voor.Marysol schreef: ↑01-12-2021 15:37De vader is uit beeld, dus daar kan/wil hij niet heen. Ik snap heel goed dat het voor hem momenteel niet leuk is en misschien ook nog even wennen is.
Sommige dingen heb ik wel moeite mee. Bijvoorbeeld de hond. Hij wilde die hond, van de rest van het gezin hoefde het niet zo. Toch gedaan. Maar hij laat 'm nu ook niet uit, waardoor de hond binnen zijn behoefte doet als hij daar de kans voor krijgt.
Heb het er over gehad met mijn vriend uiteraard. Die vindt dat ik nooit van hem heb verwacht dat hij zijn eigen rommel op ruimt en dat dan nu ook niet van stel op sprong kan verwachten. Hij vindt het wel vervelend, vindt dat een puber z'n eigen rommel op moet ruimen, maar dat als zoiets nooit werd verwacht, dat dat dan niet van de ene dag op de andere gaat.
woensdag 1 december 2021 om 15:40
Je kunt de verantwoordelijkheid voor een hond toch niet bij een puber leggen!!
woensdag 1 december 2021 om 15:41
Maar je vriend heeft toch gewoon gelijk? Als je dat voor de baby's niet van hem verwachtte en hem dat dus ook niet aangeleerd hebt, dan is het nogal raar om dat nu ineens wel te verwachten.Marysol schreef: ↑01-12-2021 15:37De vader is uit beeld, dus daar kan/wil hij niet heen. Ik snap heel goed dat het voor hem momenteel niet leuk is en misschien ook nog even wennen is.
Sommige dingen heb ik wel moeite mee. Bijvoorbeeld de hond. Hij wilde die hond, van de rest van het gezin hoefde het niet zo. Toch gedaan. Maar hij laat 'm nu ook niet uit, waardoor de hond binnen zijn behoefte doet als hij daar de kans voor krijgt. Hij is de enige die die hond per se wilde en per se wilde houden altijd.
Heb het er over gehad met mijn vriend uiteraard. Die vindt dat ik nooit van hem heb verwacht dat hij zijn eigen rommel op ruimt en dat dan nu ook niet van stel op sprong kan verwachten. Hij vindt het wel vervelend, vindt dat een puber z'n eigen rommel op moet ruimen, maar dat als zoiets nooit werd verwacht, dat dat dan niet van de ene dag op de andere gaat.
Het is ook niet zo dat ik nu graag zou hebben dat hij gaat stofzuigen, wassen, strijken en zo. Alsjeblieft niet. Maar bv een bord in de vaatwasser zetten, een lege zak chips in de vuilbak gooien en vuile was in de wasmand i.p.v. op de grond in de slaapkamer, dat vind ik niet "verwachten dat hij het huishouden doet".
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 december 2021 om 15:41
Serieus? De hond schijt in huis en het is je zoon zijn schuld? Jullie zijn de volwassenen die dat beest in huis hebben genomen. Arme hond.
Het klinkt alsof er thuis alleen maar gezeur is voor je zoon en niks leuks. Moeder ziek, 2 huilende baby's, huis een zooi en je zoon krijgt een hoop op zijn flikker.
Je vriend moet zorgverlof opnemen en de boel rechttrekken in huis en voor jou zorgen. Dat kun je niet van je kinderen vragen. Misschien kun je tijdelijke thuishulp krijgen tot je er bovenop bent.
Stop met afgeven op die jongen en ga eens verantwoordelijkheid nemen voor je eigen situatie. Ja je bent ziek, maar jij bent de moeder van alle 4 de kinderen.
Als jij het niet persoonlijk kunt doen, zorg je dat er hulp komt.
Het klinkt alsof er thuis alleen maar gezeur is voor je zoon en niks leuks. Moeder ziek, 2 huilende baby's, huis een zooi en je zoon krijgt een hoop op zijn flikker.
Je vriend moet zorgverlof opnemen en de boel rechttrekken in huis en voor jou zorgen. Dat kun je niet van je kinderen vragen. Misschien kun je tijdelijke thuishulp krijgen tot je er bovenop bent.
Stop met afgeven op die jongen en ga eens verantwoordelijkheid nemen voor je eigen situatie. Ja je bent ziek, maar jij bent de moeder van alle 4 de kinderen.
Als jij het niet persoonlijk kunt doen, zorg je dat er hulp komt.
woensdag 1 december 2021 om 15:41
woensdag 1 december 2021 om 15:41
Het is lekker makkelijk afschuiven op zoon dat hij die hond wilde en de rest niet. Jullie zijn de ouders en jullie hebben besloten die hond in huis te halen. Het is een puber for gods sake zeg. Alsof die de helft van de tijd de consequenties van hun acties over zien zzz daar zijn het juist pubers voor.
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 1 december 2021 om 15:41
Misschien had je eerder moeten beginnen met opvoeden.Marysol schreef: ↑01-12-2021 15:37De vader is uit beeld, dus daar kan/wil hij niet heen. Ik snap heel goed dat het voor hem momenteel niet leuk is en misschien ook nog even wennen is.
Sommige dingen heb ik wel moeite mee. Bijvoorbeeld de hond. Hij wilde die hond, van de rest van het gezin hoefde het niet zo. Toch gedaan. Maar hij laat 'm nu ook niet uit, waardoor de hond binnen zijn behoefte doet als hij daar de kans voor krijgt. Hij is de enige die die hond per se wilde en per se wilde houden altijd.
Heb het er over gehad met mijn vriend uiteraard. Die vindt dat ik nooit van hem heb verwacht dat hij zijn eigen rommel op ruimt en dat dan nu ook niet van stel op sprong kan verwachten. Hij vindt het wel vervelend, vindt dat een puber z'n eigen rommel op moet ruimen, maar dat als zoiets nooit werd verwacht, dat dat dan niet van de ene dag op de andere gaat.
Het is ook niet zo dat ik nu graag zou hebben dat hij gaat stofzuigen, wassen, strijken en zo. Alsjeblieft niet. Maar bv een bord in de vaatwasser zetten, een lege zak chips in de vuilbak gooien en vuile was in de wasmand i.p.v. op de grond in de slaapkamer, dat vind ik niet "verwachten dat hij het huishouden doet".
star⁴ wijzigde dit bericht op 01-12-2021 15:42
0.08% gewijzigd
woensdag 1 december 2021 om 15:42
Voor een puber telt het gedeelte vóór de "maar" niet, als die "maar" erachteraan komt.
Dus de uitspraak "ik snap dat je baalt van de situatie maar wat je nu doet helpt niet en is irritant" betekent voor hem dat je dus niet snapt hoe hij baalt van de situatie.
Met een volwassen brein is het al lastig genoeg om boven een vervelende situatie uit te stijgen en te denken "Oke, niet leuk, maar dit is wat het is en hoe gaan we hier voor alle partijen het zo makkelijk mogelijk maken". Voor een puber is het een enorme opgaaf.
Neemt niet weg dat je ondersteuning en medewerking van alle partijen nodig hebt, De ouderwetse "buigen of barsten"-manier is misschien ook een optie, maar kost wel veel drama en heeft het risico van té ver escaleren.
Een andere optie is om even de "maar" te vervangen door een EN. Dus zeggen "ik snap dat je baalt van de situatie, EN wat heb jij nu nodig om je nog een beetje lekker te voelen". Misschien een keer iets leuks mogen doen met vrienden wat anders niet zo snel mag (weet ik veel wat, pizza's bakken of zo). En dat hij zich daardoor wat meer "gezien" voelt.
en verder (toevoeging want er is inmiddels een hoop bij gepost) eens met de reacties dat je niet van een puber kan verwachten dat hij de consequenties van een hond overziet, noch dat hij taken gaat uitvoeren die voorheen kennelijk ook niet hoefden.
(en ook een keertje wat leuks voor dochter natuurlijk, dat die met al dr cooperatieve gedrag niet genegeerd wordt).
Dus de uitspraak "ik snap dat je baalt van de situatie maar wat je nu doet helpt niet en is irritant" betekent voor hem dat je dus niet snapt hoe hij baalt van de situatie.
Met een volwassen brein is het al lastig genoeg om boven een vervelende situatie uit te stijgen en te denken "Oke, niet leuk, maar dit is wat het is en hoe gaan we hier voor alle partijen het zo makkelijk mogelijk maken". Voor een puber is het een enorme opgaaf.
Neemt niet weg dat je ondersteuning en medewerking van alle partijen nodig hebt, De ouderwetse "buigen of barsten"-manier is misschien ook een optie, maar kost wel veel drama en heeft het risico van té ver escaleren.
Een andere optie is om even de "maar" te vervangen door een EN. Dus zeggen "ik snap dat je baalt van de situatie, EN wat heb jij nu nodig om je nog een beetje lekker te voelen". Misschien een keer iets leuks mogen doen met vrienden wat anders niet zo snel mag (weet ik veel wat, pizza's bakken of zo). En dat hij zich daardoor wat meer "gezien" voelt.
en verder (toevoeging want er is inmiddels een hoop bij gepost) eens met de reacties dat je niet van een puber kan verwachten dat hij de consequenties van een hond overziet, noch dat hij taken gaat uitvoeren die voorheen kennelijk ook niet hoefden.
(en ook een keertje wat leuks voor dochter natuurlijk, dat die met al dr cooperatieve gedrag niet genegeerd wordt).
ginevra wijzigde dit bericht op 01-12-2021 15:45
9.30% gewijzigd
woensdag 1 december 2021 om 15:42
Misschien?
Twee baby´s in huis, zijn hele leven ligt overhoop!
Hij wilde die hond maar jij, als volwassene, stemde ermee in.
Sluit een compromis: de hond mag binnen als hij hem regelmatig uitlaat.
Marysol schreef: ↑01-12-2021 15:37Heb het er over gehad met mijn vriend uiteraard. Die vindt dat ik nooit van hem heb verwacht dat hij zijn eigen rommel op ruimt en dat dan nu ook niet van stel op sprong kan verwachten. Hij vindt het wel vervelend, vindt dat een puber z'n eigen rommel op moet ruimen, maar dat als zoiets nooit werd verwacht, dat dat dan niet van de ene dag op de andere gaat.
Tja, dat is dus iets waar je eerder mee aan de slag had gemoeten.
Begin eens met alleen zijn kleding wassen als het in de wasmand ligt.
anoniem_64fd9f1a16274 wijzigde dit bericht op 01-12-2021 15:42
0.19% gewijzigd
woensdag 1 december 2021 om 15:42