Pubers en beeldscherm

29-11-2021 19:19 15 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben er zo klaar mee. Onze oudste van 14 is vergroeid met zijn beeldscherm. Echt letterlijk elk vrij moment zit hij erachter. Hij heeft pdd-nos, is altijd al een einzelganger geweest en heeft geen behoefte aan sociale contacten buiten school, hij spreekt dus ook nooit af. Verder zat hij eerst op een sport maar daar vond hij niks meer aan dus na een tijd tegen zijn zin daar heen zijn we daar ook mee gestopt. En nu heeft hij dus, behalve school waar ook 90% op het beeldscherm gaat, totaal geen andere invulling van de dag dan roblox, minecraft etc. In het weekend slaapt hij tot 9/10u, gaat eten en dan erachter, tussendoor eten tot hij weer op bed gaat 's avonds. Met heel veel moeite krijgen we hem soms mee als we iets anders gaan doen.

Als ik hem graag de hond uit te laten is het huis te klein. Hij heeft verder weinig zin in andere dingen doen, logisch want het beeldscherm is natuurijk altijd leuker.

Ergens denk ik: ok, hij is puber, heeft niks anders etc maar ik vind het ook echt neigen naar een verslaving al zegt hij natuurlijk dat dat niet zo is.

We proberen heb te verleiden met andere dingen maar hij geeft gewoon een zeer beperkte interesse dus nergens echt enthousiast over. Hij kan heel veel met computers, programmeren etc, bouwt ook samen met youtubers hun wereld in mindcraft op voor de livestreams etc. Vind ik ook allemaal heel cool maar pfff, dat hij niks anders interessant vind, vind ik zo lastig! Aan de andere kant is hij echt heel erg intensief/luid etc als hij beneden is dus hij gaat niet rustig een boek lezen oid.

Hoe zouden jullie hier mee omgaan?
Alle reacties Link kopieren
Is hij verslaafd? Zo ja, daar kun je hulp voor zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Heel lastig, maar wat ik van pubers uit mijn klas weleens hoor is dat ouders soms erg veel hameren op het stuk verslaving en niet altijd volledig snappen dat dat voor sommige pubers echt hun wereld is. De plek waar ze juist goed in iets zijn, waar ze opbloeien en zichzelf kunnen zijn; juist pubers die in de echte wereld misschien niet zo lekker meekomen.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees niets geks voor een 14-jarige puber.
Zijn "vriendengroep" speelt zich niet af buiten op straat maar online.

Hoe staat hij ervoor qua school?
Dat zou voor mij een belangrijkere graadmeter zijn.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Geesina schreef:
29-11-2021 19:20
Is hij verslaafd? Zo ja, daar kun je hulp voor zoeken.
Ik weet niet of hij verslaafd is. Hij heeft ook pdd-nos en maar heel weinig interesses, was vroeger ook al zo, kon zich ook nooit zelf vermaken maar heeft hier wel een hele duidelijke hyperfocus voor.

Normale interactie is best lastig voor hem, hij snapt bijv grapjes vaak niet, is snel overprikkeld etc dus ik snap dat beeldschermen prettiger zijn. Hij heeft online ook wel sociale contacten waarmee hij gamet, dat vind ik ook prima en fijn voor hem. Maar zijn wereld bestaat letterlijk bijna nergens anders uit.

Hij zegt dat zijn klasgenoten nog veel langer gamen. Ik heb geen idee, maakt me ook weinig uit dat zij ook heel veel gamen, zij sporten wsl wel en spreken af met vrienden net zoals onze andere zoon. Dat vind ik een hele anders situatie en niet te vergelijken.

Daarom vraag ik me af of hier iemand is met dezelfde ervaring, puber en veel gamen maar ook de weinige interesse in andere zaken.
Alle reacties Link kopieren
Is hij wel gelukkig? Het hoeft niet per se een verslaving te zijn in de zin dat hij er niet mee kan stoppen, het kan ook een teken zijn dat hij niet goed in zijn vel zit en door middel van gamen daar wat van wegvlucht.
Als het op school goed gaat en hij wel gewoon zijn huiswerk maakt en bijvoorbeeld wel gewoon mee gaat als jullie iets gaan doen wat hij zelf ook echt leuk vindt, dan zou ik het een beetje laten gaan als ik jou was. De puberteit is al moeilijk genoeg, daar komt nu ook nog Corona boven op, vaak is het ook een fase.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
fryskefaam schreef:
29-11-2021 19:27
Ik weet niet of hij verslaafd is. Hij heeft ook pdd-nos en maar heel weinig interesses, was vroeger ook al zo, kon zich ook nooit zelf vermaken maar heeft hier wel een hele duidelijke hyperfocus voor.

Normale interactie is best lastig voor hem, hij snapt bijv grapjes vaak niet, is snel overprikkeld etc dus ik snap dat beeldschermen prettiger zijn. Hij heeft online ook wel sociale contacten waarmee hij gamet, dat vind ik ook prima en fijn voor hem. Maar zijn wereld bestaat letterlijk bijna nergens anders uit.

Hij zegt dat zijn klasgenoten nog veel langer gamen. Ik heb geen idee, maakt me ook weinig uit dat zij ook heel veel gamen, zij sporten wsl wel en spreken af met vrienden net zoals onze andere zoon. Dat vind ik een hele anders situatie en niet te vergelijken.

Daarom vraag ik me af of hier iemand is met dezelfde ervaring, puber en veel gamen maar ook de weinige interesse in andere zaken.
Zijn vrienden zitten toevallig online.
En bouwen mee online.

Hij combineert dus hobby's met vrienden.

En hij heeft dus wel 1 grote interesse.

Als ie later software- of computergame-ontwikkelaar wordt kan ie bakken geld verdienen :-).
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Lastig inderdaad, ik denk het het iets is wat vanzelf misschien over zal gaan. Dat hij zelf op een punt komt van, wat doe ik eigenlijk en er zelf klaar mee is.
Alle reacties Link kopieren
Je kan als ouders best eisen dat ie bijvoorbeeld elke dag na school 1 uur iets anders doet en in weekenden 2 uur.

Mijn pubers mogen in het weekend tot het ontbijt (en dat is laat op de ochtend) en na 16:00 op hun apparaten tot een half uur voor bedtijd en mits schoolwerk op orde is. Met slecht weer mogen ze wel eens langer. Ze worden zo ontzettend lamlendig van al dat gemobiel…

Door de week dan mogen ze om half 5 tot etenstijd, mits schoolwerk klaar is. En dan ‘s avonds tot half uur voor bedtijd.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Mijn zoon is ook van de roblox en minecraft, en ook zijn contacten spelen zich grotendeels online af. Maar hij is er altijd wel voor te porren als ik hem vraag mee te gaan naar de winkel of een stukkie wandelen of zo. En we hebben vorig jaar een keyboard voor hem gekocht waar ie ook vaak druk mee is (hoewel ie de liedjes dan toch weer van Youtube leert spelen :lol: )

Met zoon in mijn achterhoofd zou ik dus zeggen: blijf je zoon vragen om mee te gaan met kleine uitjes, en zoek naar een bezigheid naast het gamen. Waarmee ik dus nadrukkelijk niet bedoel dat die bezigheid het gamen geheel moet vervangen want dan gaan de hakken zeker in het zand (en dat heb ik bij mijn zoon ook niet eens geprobeerd).
Alle reacties Link kopieren
Oh en ter aanvulling op mijn bericht:
Spreek die tijd iets anders doen met hem af. Als jullie geef me de vijf! Volgen de mobieltijd ook echt even in een map stoppen en een map openen voor een andere activiteit. Ga samen eens nadenken over wat hij dan in die tijd kan doen.

Hier is de 15-jarige puber met ass nog wel heel blij met Lego, Donald duckjes, stukje fietsen, even een boodschapje doen, tekenen enz.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
suzyqfive schreef:
29-11-2021 19:35
Je kan als ouders best eisen dat ie bijvoorbeeld elke dag na school 1 uur iets anders doet en in weekenden 2 uur.

Mijn pubers mogen in het weekend tot het ontbijt (en dat is laat op de ochtend) en na 16:00 op hun apparaten tot een half uur voor bedtijd en mits schoolwerk op orde is. Met slecht weer mogen ze wel eens langer. Ze worden zo ontzettend lamlendig van al dat gemobiel…

Door de week dan mogen ze om half 5 tot etenstijd, mits schoolwerk klaar is. En dan ‘s avonds tot half uur voor bedtijd.
Maar ben jij altijd thuis? Mijn vriend werkt gewoon fulltime en ik werk onregelmatig dus ben wel eens half 4 pas thuis terwijl zoon 14u of eerder al uit is of ik begin om 15u terwijl mijn man half 6/6u thuiskomt. Daardoor vind ik het ook moeilijk om er iets van regels aan te hangen want ze zijn ook geregeld wel eens even alleen thuis.
Alle reacties Link kopieren
Ik deel je zorg maar heb het voor mijn eigen peace of mind losgelaten. Er was geen beginnen aan en we hadden nonstop ruzie erover. Ik heb de knuppel in het hoenderhok gegooid en eieren voor mijn geld gekozen. Het is niet anders. Met deze kutcorona is het alleen maar erger geworden. Ik weet het ook allemaal niet meer..
Alle reacties Link kopieren
Sarai- schreef:
29-11-2021 20:24
Ik deel je zorg maar heb het voor mijn eigen peace of mind losgelaten. Er was geen beginnen aan en we hadden nonstop ruzie erover. Ik heb de knuppel in het hoenderhok gegooid en eieren voor mijn geld gekozen. Het is niet anders. Met deze kutcorona is het alleen maar erger geworden. Ik weet het ook allemaal niet meer..
Niet leuk voor jou maar ik ben blij dat het ook bij anderen voorkomt. Ik vind het zo moeilijk om balans te vinden. Normaal gingen we er ook geregeld op uit als ik het weekend vrij was (werk om het weekend) bijv naar een museum of familie oid. Dat brak toch de dag mooi en scheelde heel wat uurtjes scherm. Nu staat dat helaas toch allemaal op een laag pitje.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het een beetje. Mijn ass-puber schermt ook heel veel. Zijn hobby is ook om bepaalde dingen te maken voor anderen (oa ook voor wat grotere namen in een bepaalde game op YouTube en insta) in een racegame. Hij heeft helaas ook maar 1 vriend in de buurt en die jongen kan vaak niet afspreken.

Maar….mijn puber wil wel altijd nog graag de hond uitlaten, mee naar het bos, de bios, Jumpsquare, stukje fietsen etc. En hij sport regelmatig en heel graag. Maar uit hemzelf komt er niks hoor, als ik niks vraag dan schermt hij de hele dag non-stop. Zijn sociale leven speelt zich daar dus ook grotendeels af. Hij zit op een school ver weg dus zijn klasgenoten waar hij goed contact mee heeft wonen ver weg. Dus afspreken is lastig, ze komen vaak ook met de taxi naar school. Spontaan afspreken kan daardoor überhaupt al niet.

Maar als hij echt verder niks meer zou willen, zoals jouw zoon, dan zou ik me toch wel zorgen gaan maken hoor. Ik zou toch proberen om hier afspraken over te maken en op vaste momenten toch met elkaar even te wandelen, fietsen, spelletje doen of wat dan ook.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven