Kinderen
alle pijlers
Radeloos door puberdochter
donderdag 20 mei 2021 om 17:04
Hoi!
Ik zit er even doorheen. Ik ben een 43 jarige alleenstaande moeder met 3 kinderen. De oudste is een dochter van 15 jaar. Ze studeert goed (vwo) maar ze drijft me soms zo tot waanzin dat ik af en toe gewoon niet eens meer zin heb om met haar in een kamer te zitten.
Ze had als kind al best een 'bazig' karakter maar het laatste jaar is dit vertienvoudigd.
Ze heeft continu lelijk commentaar op mij:
- de manier waarop ik loop, sta, eet, mijn haar doe, hoe ik een praatje maak met de buren. Ik ben volgens haar een echte 'Karen'.
-alles wat uit mijn mond komt is onzin, mijn mening is niet relevant (zegt ze ook) en ze onderbreekt me voortdurend.
-als er eens wel een rustig moment is en we praten eens over een leuk onderwerp waar ik ook iets over wil zeggen, kapt ze me ineens af met: stop mama, ik wil niet eens horen wat jij over dat onderwerp te zeggen hebt, het interesseert me niet wat jij erover hebt gelezen/gehoord/gezien. En loopt zo weer weg. Alleen haar verhaal telt.
-werkelijk alles wat ik doe is fout en verkeerd.
Ik werk me te pletter om rond te komen, zodat we als gezin niet in geldnood komen. Maar als ik thuis kom hangt er al een donkere wolk in huis. Ik eindig door alle conflicten met haar steeds vaker met een huilbui in bed.
Ik heb:
-gestraft door gsm af te pakken, ze werd fysiek agressief en accepteerde haar straf niet (ging overal zoeken). Pas na een confrontatie met mijn vriend dimde ze (we hebben een lat-relatie)
-ik ben met haar 1 op 1 gaan wandelen, kreeg continu commentaar over mij heen. (ik probeer er niet op in te gaan)
-samen middagjes winkelen: de manier waarop ik de verkoopster aanspreek is fout, te Karen-achtig etc.
- ik geef in bovenstaande situaties aan dat ik naar huis vertrek als ze geen respect kan opbrengen. Ik vertrek dan ook echt.
-praten helpt niet: er is niks aan de hand, het ligt allemaal aan mij.
(Ook een gesprek met een professional voorgesteld).
-ik toon interesse in haar leven, school, hobby's. Vriend en ik staan klaar als luisterend oor als ze ergens mee zit. Maar zodra ze haar hart heeft opgelucht, geeft ze mij weer een rot-gevoel door mij niet uit te laten praten en gewoon rechttoe te zeggen dat mijn woorden niet belangrijk zijn en weg te lopen.
Het punt is dat ze dit gedrag vooral tov mij vertoont, niet tegen mijn vriend. Ze heeft daarnaast best wel last van sociale anxiety en durft niet zo snel met nieuwe mensen contact te leggen, gaat vooral om met vriendinnen die ze van haar sportclub kent of van school. Zelfs iets vragen in een winkel vind ze eng.
Op school zeggen de leraren dat ze een dwingend karakter heeft, moeite heeft met gezag en altijd het laatste woord wil hebben.
Het lukt me niet meer om met haar in een kamer te zitten. Ik ben op!
(Ze kent haar vader niet, maar ik wil haar gedrag daarmee niet goed praten)
Ik zit er even doorheen. Ik ben een 43 jarige alleenstaande moeder met 3 kinderen. De oudste is een dochter van 15 jaar. Ze studeert goed (vwo) maar ze drijft me soms zo tot waanzin dat ik af en toe gewoon niet eens meer zin heb om met haar in een kamer te zitten.
Ze had als kind al best een 'bazig' karakter maar het laatste jaar is dit vertienvoudigd.
Ze heeft continu lelijk commentaar op mij:
- de manier waarop ik loop, sta, eet, mijn haar doe, hoe ik een praatje maak met de buren. Ik ben volgens haar een echte 'Karen'.
-alles wat uit mijn mond komt is onzin, mijn mening is niet relevant (zegt ze ook) en ze onderbreekt me voortdurend.
-als er eens wel een rustig moment is en we praten eens over een leuk onderwerp waar ik ook iets over wil zeggen, kapt ze me ineens af met: stop mama, ik wil niet eens horen wat jij over dat onderwerp te zeggen hebt, het interesseert me niet wat jij erover hebt gelezen/gehoord/gezien. En loopt zo weer weg. Alleen haar verhaal telt.
-werkelijk alles wat ik doe is fout en verkeerd.
Ik werk me te pletter om rond te komen, zodat we als gezin niet in geldnood komen. Maar als ik thuis kom hangt er al een donkere wolk in huis. Ik eindig door alle conflicten met haar steeds vaker met een huilbui in bed.
Ik heb:
-gestraft door gsm af te pakken, ze werd fysiek agressief en accepteerde haar straf niet (ging overal zoeken). Pas na een confrontatie met mijn vriend dimde ze (we hebben een lat-relatie)
-ik ben met haar 1 op 1 gaan wandelen, kreeg continu commentaar over mij heen. (ik probeer er niet op in te gaan)
-samen middagjes winkelen: de manier waarop ik de verkoopster aanspreek is fout, te Karen-achtig etc.
- ik geef in bovenstaande situaties aan dat ik naar huis vertrek als ze geen respect kan opbrengen. Ik vertrek dan ook echt.
-praten helpt niet: er is niks aan de hand, het ligt allemaal aan mij.
(Ook een gesprek met een professional voorgesteld).
-ik toon interesse in haar leven, school, hobby's. Vriend en ik staan klaar als luisterend oor als ze ergens mee zit. Maar zodra ze haar hart heeft opgelucht, geeft ze mij weer een rot-gevoel door mij niet uit te laten praten en gewoon rechttoe te zeggen dat mijn woorden niet belangrijk zijn en weg te lopen.
Het punt is dat ze dit gedrag vooral tov mij vertoont, niet tegen mijn vriend. Ze heeft daarnaast best wel last van sociale anxiety en durft niet zo snel met nieuwe mensen contact te leggen, gaat vooral om met vriendinnen die ze van haar sportclub kent of van school. Zelfs iets vragen in een winkel vind ze eng.
Op school zeggen de leraren dat ze een dwingend karakter heeft, moeite heeft met gezag en altijd het laatste woord wil hebben.
Het lukt me niet meer om met haar in een kamer te zitten. Ik ben op!
(Ze kent haar vader niet, maar ik wil haar gedrag daarmee niet goed praten)
ilse_de_l wijzigde dit bericht op 20-05-2021 21:21
0.05% gewijzigd
donderdag 20 mei 2021 om 22:07
donderdag 20 mei 2021 om 22:08
donderdag 20 mei 2021 om 22:09
Geloof me, dat doe ik. Soms luister ik alleen maar.
Máár dan wordt ze weer boos dat ik haar verhaal niet interessant genoeg vind want ik zeg niks...(Ik kijk haar aan en knik als teken dat ik haar verhaal hoor). Het is nooit goed
donderdag 20 mei 2021 om 22:09
En wat doet jouw vriend anders dan jij? Is hij duidelijker? Rechtlijniger? Strenger? Liever? Begripvoller? Wat doet hij anders?
donderdag 20 mei 2021 om 22:09
Het is gewoon een vorm van mishandeling waar een ouder niet mee weg komt. Als volwassene kun je je niet zo gedragen tegenover een kind of tiener.
donderdag 20 mei 2021 om 22:09
donderdag 20 mei 2021 om 22:10
Hij is een buitenstaander en dit meiske heeft moeite met de buitenwereldNummer*Zoveel schreef: ↑20-05-2021 22:09En wat doet jouw vriend anders dan jij? Is hij duidelijker? Rechtlijniger? Strenger? Liever? Begripvoller? Wat doet hij anders?
Daarom is ze ook zo boos, haar leven sucks
donderdag 20 mei 2021 om 22:11
Geef je op zo’n moment ook, rustig en neutraal, terug wat het met jou doet
“Merel, je gaat met deze opmerking heel erg over mijn grens. Je kwetst mij hier mee.”
En dan niet met het idee dat er excuses moeten komen of dat zij opeens verandert, maar nu zit jij er mee. Dat leg je dan terug. Ze mag best weten wat zo’n opmerking met je doet. Dat moet je natuurlijk niet 29x per dag doen, beetje doseren, en als ze wat leuks doet dat ook even benoemen, “Wat spelen jullie fijn met zijn drieën “, “Wat goed, die 7 voor Frans!”, “Wat een leuk shirt heb je aan”
Ze is een puber, ze heeft geen rem. Door het je zo aan te trekken geef je haar heel veel macht. Op zo’n reactie als TikTok HOEF je ook niet je eigen traject te benoemen. Ik kan me voorstellen dat dat voor een puber in 2021 niet relevant is. Luister bij zo’n verhaal eens naar haar. “Wil jij ook graag die medicatie gaan gebruiken?”, “Vind jij het fijn als ik je help die medicatie te regelen, of lukt het alleen?”, “Wat fijn dat het bij dat meisje nu beter gaat”.
En ondanks dat het extreem klinkt, bedenk je dat ze pubert. Jij bent haar veilige haven, bij jou kan ze af reageren. Dat doet ze alleen heel extreem en op een onaardige manier.
“Merel, je gaat met deze opmerking heel erg over mijn grens. Je kwetst mij hier mee.”
En dan niet met het idee dat er excuses moeten komen of dat zij opeens verandert, maar nu zit jij er mee. Dat leg je dan terug. Ze mag best weten wat zo’n opmerking met je doet. Dat moet je natuurlijk niet 29x per dag doen, beetje doseren, en als ze wat leuks doet dat ook even benoemen, “Wat spelen jullie fijn met zijn drieën “, “Wat goed, die 7 voor Frans!”, “Wat een leuk shirt heb je aan”
Ze is een puber, ze heeft geen rem. Door het je zo aan te trekken geef je haar heel veel macht. Op zo’n reactie als TikTok HOEF je ook niet je eigen traject te benoemen. Ik kan me voorstellen dat dat voor een puber in 2021 niet relevant is. Luister bij zo’n verhaal eens naar haar. “Wil jij ook graag die medicatie gaan gebruiken?”, “Vind jij het fijn als ik je help die medicatie te regelen, of lukt het alleen?”, “Wat fijn dat het bij dat meisje nu beter gaat”.
En ondanks dat het extreem klinkt, bedenk je dat ze pubert. Jij bent haar veilige haven, bij jou kan ze af reageren. Dat doet ze alleen heel extreem en op een onaardige manier.
donderdag 20 mei 2021 om 22:11
Die is wrs niets van dochter. Wrs vriendje nummer zoveel?Nummer*Zoveel schreef: ↑20-05-2021 22:09En wat doet jouw vriend anders dan jij? Is hij duidelijker? Rechtlijniger? Strenger? Liever? Begripvoller? Wat doet hij anders?
donderdag 20 mei 2021 om 22:12
Nummer*Zoveel schreef: ↑20-05-2021 22:09En wat doet jouw vriend anders dan jij? Is hij duidelijker? Rechtlijniger? Strenger? Liever? Begripvoller? Wat doet hij anders?
Die vriend is niet haar moeder.
donderdag 20 mei 2021 om 22:12
Ze probeerde ooit ook zo respectloos tegen hem te doen, maar hij maakte daar onmiddellijk korte metten mee. 'Dit is het en dit is het, te nemen of te laten.'Nummer*Zoveel schreef: ↑20-05-2021 22:09En wat doet jouw vriend anders dan jij? Is hij duidelijker? Rechtlijniger? Strenger? Liever? Begripvoller? Wat doet hij anders?
Hij is fysiek ook veel groter, zwaardere stem en dat maakt indruk op haar.
donderdag 20 mei 2021 om 22:12
Ik kreeg van mijn 13 jarige puber commentaar over mijn was-opvouw-kunsten. En dat ik de spullen op de vloer niet meegewassen had.
Terwijl de afspraak heel duidelijk was; niet in de wasmand, dan wordt het niet gewassen.
Heb haar gezegd dat ze voortaan zelf haar was mocht doen want ik deed blijkbaar toch alles fout.
Twee weken later kreeg ik excuses en een bosje bloemen.
Mevrouw was door haar schone ondergoed en sokken heen
Ze heeft daarna nooit meer ergens commentaar op gehad en zegt nog steeds iedere keer "dank je wel" als ik haar was gewassen en opgevouwen op haar bed leg.
donderdag 20 mei 2021 om 22:13
donderdag 20 mei 2021 om 22:14
Gedaan en dan komt ze met een reactie als: oh Karen vertoont weer 'pick me' gedrag.Pergamon schreef: ↑20-05-2021 22:11Geef je op zo’n moment ook, rustig en neutraal, terug wat het met jou doet
“Merel, je gaat met deze opmerking heel erg over mijn grens. Je kwetst mij hier mee.”
En dan niet met het idee dat er excuses moeten komen of dat zij opeens verandert, maar nu zit jij er mee. Dat leg je dan terug. Ze mag best weten wat zo’n opmerking met je doet. Dat moet je natuurlijk niet 29x per dag doen, beetje doseren, en als ze wat leuks doet dat ook even benoemen, “Wat spelen jullie fijn met zijn drieën “, “Wat goed, die 7 voor Frans!”, “Wat een leuk shirt heb je aan”
Ze is een puber, ze heeft geen rem. Door het je zo aan te trekken geef je haar heel veel macht. Op zo’n reactie als TikTok HOEF je ook niet je eigen traject te benoemen. Ik kan me voorstellen dat dat voor een puber in 2021 niet relevant is. Luister bij zo’n verhaal eens naar haar. “Wil jij ook graag die medicatie gaan gebruiken?”, “Vind jij het fijn als ik je help die medicatie te regelen, of lukt het alleen?”, “Wat fijn dat het bij dat meisje nu beter gaat”.
En ondanks dat het extreem klinkt, bedenk je dat ze pubert. Jij bent haar veilige haven, bij jou kan ze af reageren. Dat doet ze alleen heel extreem en op een onaardige manier.
donderdag 20 mei 2021 om 22:15
Vader, een ex, huidige vriend. Zijn er al 3.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
