Kinderen
alle pijlers
Roken en zwanger zijn
dinsdag 17 juni 2008 om 15:59
Hallo,
Ik ben vrijdag as. 11 weken zwanger en tot mijn ontzettend grote spijt en teleurstelling, is vandaag pas de eerste dag die ik volledig rookvrij ga doorbrengen. Ik ga ervan uit dat het me nu echt gaat lukken om niet weer een peuk op te steken en noem mezelf vanaf nu een niet-roker.
Wat ik me echter afvraag, is hoeveel schade het mijn kindje al heeft opgelopen door het roken van de afgelopen weken. Iemand enig idee?
Hoor graag!
Ik ben vrijdag as. 11 weken zwanger en tot mijn ontzettend grote spijt en teleurstelling, is vandaag pas de eerste dag die ik volledig rookvrij ga doorbrengen. Ik ga ervan uit dat het me nu echt gaat lukken om niet weer een peuk op te steken en noem mezelf vanaf nu een niet-roker.
Wat ik me echter afvraag, is hoeveel schade het mijn kindje al heeft opgelopen door het roken van de afgelopen weken. Iemand enig idee?
Hoor graag!
zaterdag 28 juni 2008 om 10:26
Daar zeg je wat trouwens, dat je niet aangesproken wilt worden op het feit dat je een slappeling bent. Ik denk dat dat heel vaak een rol speelt. Ik wil dat Mav mij helpt met lijnen, maar hij mag er vooral niks van zeggen als ik de fout in ga, dat weet ik zelf ook wel namelijk. Hameren op dat ik alles vergeet is ook al onnodig, want dat vergeet ik dan helaas net weer niet. En zo heb ik nog massa's voorbeelden denk ik. Maar hier heb je de kern te pakken, jouw cijfers doen hetzelfde als de woorden hier.
zaterdag 28 juni 2008 om 10:26
maar tilalia, de vraag of jij schuldig voelt is toch een legitieme? Ik zeg niet dat je je schuldig moet voelen, dat is wat anders, maar gewoon de vraag, voel jij je niet schuldig en hoe kan dat dan (dat je je niet schuldig voelt) dat vind ik niet zo gek. Ik zou namelijk nogal last hebben van schuldgevoel als ik een kind zou hebben met longproblemen en ik zou gerookt hebben. Maar daarbij heb ik ook al vaker gezegd, ik doe ook dingen voor mezelf die niet perse goed zijn voor mijn kind. Dus het is een oprechte vraag. En geen waardeoordeel. Dat vat jij dan zo op.
zaterdag 28 juni 2008 om 10:37
Tilalia, die harde uitspraken in de richting van zwangere rooksters (of rokende zwangeren) heb ik niet echt voorbij zien komen. Volgens mij overdrijf je daarmee. En inderdaad, ik heb ook een gevoel van medelijden als ik Zoyla hoor vertellen over dat kindje van die zwaar-doorrookte moeder..vreselijk als je dat je kind aandoet.
Punt blijft; jij en anderen zijn ontzettende doordouwers als het gaat om borstvoeding in ieder geval te proberen. Maar nu je zelf op iets gewezen wordt (wat je al wist natuurlijk), weet je niet of er wel echt een link is tussen gezondheidsklachten en jouw gedrag. Dat vage ("het zal zeker niet geholpen hebben") irriteert. En nogmaals mijn vraag (niet alleen aan jou maar ook aan Fleurtje, FV, alle anderen die gerookt hebben tijdens hun zwangerschap:) "Waarom toch niet gestopt voordat je zwanger wilde worden?"
Punt blijft; jij en anderen zijn ontzettende doordouwers als het gaat om borstvoeding in ieder geval te proberen. Maar nu je zelf op iets gewezen wordt (wat je al wist natuurlijk), weet je niet of er wel echt een link is tussen gezondheidsklachten en jouw gedrag. Dat vage ("het zal zeker niet geholpen hebben") irriteert. En nogmaals mijn vraag (niet alleen aan jou maar ook aan Fleurtje, FV, alle anderen die gerookt hebben tijdens hun zwangerschap:) "Waarom toch niet gestopt voordat je zwanger wilde worden?"
zaterdag 28 juni 2008 om 10:45
Mirjam,mijn tweede zwangerschap stond niet op de planning zeg maar.
Mijn dochter was al 9 en het was niet de bedoeling dat ik nog een kind zou krijgen.
In die zin heb ik dus nooit nagedacht over stoppen met roken.
Toen mijn relatie voorbij was bleek ik ook nog eens zwanger te zijn dus dat kwam als een complete verrassing.
Ik heb nog nagedacht over een abortus maar dat kon ik niet dus toen heb ik besloten om het dan maar alleen te doen.
Ik ben toen wel meteen een heel stuk minder gaan roken zo'n 4 per dag maar helemaal stoppen is niet gelukt.
En nee geen enkel excuus is goed genoeg dus ik ga ook geen excuses verzinnen al kan ik wel een heel lijstje maken hoor.
Iemand die zegt iets niet te kunnen bedoelt meestal: dat wil ik niet of ik weet niet hoe.
Maar dat is mijn bescheiden mening en die hoeft dus niet waar te zijn.
Mijn dochter was al 9 en het was niet de bedoeling dat ik nog een kind zou krijgen.
In die zin heb ik dus nooit nagedacht over stoppen met roken.
Toen mijn relatie voorbij was bleek ik ook nog eens zwanger te zijn dus dat kwam als een complete verrassing.
Ik heb nog nagedacht over een abortus maar dat kon ik niet dus toen heb ik besloten om het dan maar alleen te doen.
Ik ben toen wel meteen een heel stuk minder gaan roken zo'n 4 per dag maar helemaal stoppen is niet gelukt.
En nee geen enkel excuus is goed genoeg dus ik ga ook geen excuses verzinnen al kan ik wel een heel lijstje maken hoor.
Iemand die zegt iets niet te kunnen bedoelt meestal: dat wil ik niet of ik weet niet hoe.
Maar dat is mijn bescheiden mening en die hoeft dus niet waar te zijn.
zaterdag 28 juni 2008 om 10:56
Hmmmm okee dan lees ik niet goed, prima hoor.
Wordt altijd als laatste redmiddel in de groep gepleurt als iemand zijn gelijk niet kan halen. Grappig toch.
En dan dat moeten wapperen met cijfertjes en bewijzen om de feiten te moeten kunnen onderbouwen. Waarom toch? Mensen kunnen toch ook gewoon nádenken.
Overigens zit ik hier ook niet om vriendjes te maken.
En ja je hebt gelijk ik kan me maar beter om belangrijkere dingen richten....
Wordt altijd als laatste redmiddel in de groep gepleurt als iemand zijn gelijk niet kan halen. Grappig toch.
En dan dat moeten wapperen met cijfertjes en bewijzen om de feiten te moeten kunnen onderbouwen. Waarom toch? Mensen kunnen toch ook gewoon nádenken.
Overigens zit ik hier ook niet om vriendjes te maken.
En ja je hebt gelijk ik kan me maar beter om belangrijkere dingen richten....
zaterdag 28 juni 2008 om 10:58
Voor de volledigheid. Ik als geen ander weet hoe godsklere moeilijk het is om te kappen met roken. Na 10 jaar ben ook ik weer overstag gegaan. Eens verslaafd, altijd ontvankelijk om weer terug te vervallen. Met dat verschil dat ik nooit zou roken ten tijden van een zwangerschap en zoogperiode. Ook rook ik enkel buiten, en nooit in het zicht/bijzijn van mijn kinderen. Zij weten dan ook van niks. En dat wil ik graag zo houden. Ik vind het een smerige en ongezonde gewoonte, waar ik mijn kinderen op geen enkele manier aan wil blootstellen. Maar goed, dat is mijn mening.
Ik zeg gewoon wat ik vind. Maar voor de rest ieder voor zich. Hou alleen niet van het recht lullen wat krom is.
Net als met die eeuwige borst-fles discussie.
Leven en laten leven, en dat meen ik serieus....
Ik zeg gewoon wat ik vind. Maar voor de rest ieder voor zich. Hou alleen niet van het recht lullen wat krom is.
Net als met die eeuwige borst-fles discussie.
Leven en laten leven, en dat meen ik serieus....
zaterdag 28 juni 2008 om 12:13
Een oprechte vraag aan de rokers. Ik hoop ook echt dat jullie hem willen proberen te beantwoorden.
Hoe zouden jullie het vinden als jullie kinderen zouden gaan roken (op wellicht jonge leeftijd)? Nou zijn er uiteraard ook legio kinderen van niet-rokende ouders die gaan roken (niet-roken is dus absoluut geen garantie), maar als rokende ouder geef je natuurlijk wel verschrikkelijk het foute voorbeeld.
Of kun je kinderen op een gegeven moment uitleggen wat voor een nare verslaving het is en dat ze er beter daarom nooit aan gaan kunnen beginnen? Er zijn immers ook zat niet-rokers die ouders hadden die de hele dag door paften.
Hebben jullie hier over nagedacht hoe hier met oudere kinderen mee om te gaan?
Ikzelf zou het echt vreselijk vinden als mijn kinderen zouden gaan roken, omdat ik het een smerige gewoonte vind (ben dus echt een keer afgeknapt op een rokend vriendje omdat ik over mijn nek ging van het tongen), terwijl ik gelijk besef dat mijn invloed als ouder op mijn kinderen eindig is en ik het dus wellicht niet zal kunnen voorkomen.
Hoe zouden jullie het vinden als jullie kinderen zouden gaan roken (op wellicht jonge leeftijd)? Nou zijn er uiteraard ook legio kinderen van niet-rokende ouders die gaan roken (niet-roken is dus absoluut geen garantie), maar als rokende ouder geef je natuurlijk wel verschrikkelijk het foute voorbeeld.
Of kun je kinderen op een gegeven moment uitleggen wat voor een nare verslaving het is en dat ze er beter daarom nooit aan gaan kunnen beginnen? Er zijn immers ook zat niet-rokers die ouders hadden die de hele dag door paften.
Hebben jullie hier over nagedacht hoe hier met oudere kinderen mee om te gaan?
Ikzelf zou het echt vreselijk vinden als mijn kinderen zouden gaan roken, omdat ik het een smerige gewoonte vind (ben dus echt een keer afgeknapt op een rokend vriendje omdat ik over mijn nek ging van het tongen), terwijl ik gelijk besef dat mijn invloed als ouder op mijn kinderen eindig is en ik het dus wellicht niet zal kunnen voorkomen.
zaterdag 28 juni 2008 om 12:18
zaterdag 28 juni 2008 om 12:33
ik was trouwens net even op bezoek en las daar de zaterdagseditie van het NRC, wetenschapsbijlage, klein stukje over buiten rokende ouders. Zelfs dat heeft aantoonbaar invloed op de kansen om een astmatisch kind te krijgen. Stukje over nicotine deeltjes die aan kleding blijven zitten etc etc.
En tilalia, jouw arts kan zeggen wat die wil, maar geloof je nou werkelijk zelf dat het helemaal niks noppes nada uitmaakt voor een kind wat inderdaad toch al aanleg heeft? En nu ik ook dit stuk weer las, dat zelfs buitenshuis roken van invloed is op je kinderen. Het heeft gewoon effect, hoeveel weet niemand, is nooit meer aantonen, want je kan nou eenmaal niet terug in de tijd, maar effect heeft het. En je was begrijp ik gestopt toen je zwanger was van MK (2 maanden toch?) dus je kan het wel, lijkt me.
En tilalia, jouw arts kan zeggen wat die wil, maar geloof je nou werkelijk zelf dat het helemaal niks noppes nada uitmaakt voor een kind wat inderdaad toch al aanleg heeft? En nu ik ook dit stuk weer las, dat zelfs buitenshuis roken van invloed is op je kinderen. Het heeft gewoon effect, hoeveel weet niemand, is nooit meer aantonen, want je kan nou eenmaal niet terug in de tijd, maar effect heeft het. En je was begrijp ik gestopt toen je zwanger was van MK (2 maanden toch?) dus je kan het wel, lijkt me.
zaterdag 28 juni 2008 om 12:37
Een arts die keihard beweert, jouw roken heeft geen enkel, maar dan ook geen enkel nadelige invloed op jouw kind, kletst maar wat. Als hij zegt, jouw kind had waarschijnlijk zonder jouw roken ook klachten gekregen, dat zou al iets logischer klinken. En wat hij zou moeten zeggen is, ik weet het niet, geen idee wat voor klachten jouw kind had gehad zonder jouw gerook, misschien dezelfde, misschien in mindere mate en misschien niet, we zullen het nooit weten, dat klopt.
Een huisarts of een kinderarts kan toch ook niet glashard beweren over een kind wat allergisch is en flesvoeding heeft gehad, ach dat maakt niet uit, met borstvoeding was die net zo allergisch geweest. Ja misschien, niemand zal het ooit weten.
Een huisarts of een kinderarts kan toch ook niet glashard beweren over een kind wat allergisch is en flesvoeding heeft gehad, ach dat maakt niet uit, met borstvoeding was die net zo allergisch geweest. Ja misschien, niemand zal het ooit weten.
zaterdag 28 juni 2008 om 12:40
anky, ik zou het heel erg vinden als mijn kinderen jong zouden gaan roken, maar jong drinken zou ik nog erger vinden. Ik probeer er maar normaal over te doen en niet al te spastisch, dat werkt averechts. Vader van mijn ex vriendje is huisarts, zeer antirook en heeft 4 rokende kinderen, waaronder een dochter die cardioloog is, dus daar heb ik in elk geval van geleerd hoe het niet moet. Roken zou ik overigens zorgelijk vinden om de gevolgen op lange termijn, maar drinken is veel zorgerlijker op de korte termijn en heeft ook invloed op gedrag, daarom zou ik dat veel erger vinden denk ik.
zaterdag 28 juni 2008 om 13:44
Eens. Dat geleuter over echt gestopt zijn, maar toen gebeurde er iets ergs en toen had ik zo maar weer een brandende sigaret in mijn handen. "T was gewoon de automatische piloot." Yeah right. Je was gewoon een slappeling, je hebt niet echt doorgezet. Klaar. Helemaal tenenkrommend is dat geleuter over de geestelijke verslaving en dat van deze afkomen juist zoveel stress oplevert. Als je al was gestopt, had je die stress al gehad. Je geeft gewoon toe aan de verleiding, die je nauwelijks kunt weerstaan. Zelfs niet voor je eigen kind. Ga geen dramatische voorvallen in je leven als excuus gebruiken. Dat kun je dan je hele leven blijven doen, er zullen nog wel meer dingen op je pad komen.
Tilalia, je beweert de discussie zuiver te houden en geen persoonlijke aanvallen te doen. Dat doe je zeker wel, je bent niet zo'n heilig boontje als je wilt doen voorkomen. Je reageert ook zeker inhoudelijk, maar laat je ook zeker hier en daar verleiden tot persoonlijke aanvallen. Omdat je argumenten op zijn, je in het nauw gedreven voelt, je persoonlijk aangesproken voelt, iets van die strekking. Je verweet mij min te doen, omdat ik zeker vastgeluld zou zijn. Kijk eens naar je berichten hierboven, ook best wel min en uit de hoogte. Goh, dus ook op dat gebied niet altijd even netjes en heilig.
De toon in dit topic is zeker niet heel anders dan in bv/fv topics of (ja daar is ie weer) een abortus topic. Alleen, zoals arwen al zei, het gaat nu om jou persoonlijk en de steken die jij eens laat vallen, dat maakt het anders in jouw beleving.
Blijkbaar zijn we toch allemaal mensen, die ondanks dat ze het niet willen, wel eens fouten maken waar we niet zo blij mee zijn. Denk daar eens aan als je in de starthouding staat om een flesvoedende/ongepland zwangere/vreemdgaande mede-forumster aan te vallen. Of je dat nou heel direct doet, of heel geraffineerd met weetjes uit onderzoeken gaat strooien. Denk dan even: he ik ben ook niet altijd even sterk en even verantwoordelijk bezig geweest, ook ik heb dingen gedaan waarvan ik wist dat ze niet goed waren (en verschuil je dan niet achter persoonlijke situaties en doktersbriefjes). Vanuit dit meer menselijker oogpunt kun je mede-forumsters wellicht meer adviezen bieden, dan ze zo belerend toe te spreken.
zaterdag 28 juni 2008 om 13:51
Jong drinken zou ik ook heel erg vinden. Daar maken ik me ook best weleens zorgen over omdat hier in Duitsland best wel veel gedronken wordt (en mijn bier meer als limonade beschouwt dan alcohol). Dat baart me dus best zorgen. Ik ben niet vies van een glas bier of wijn, maar dan wel met mate (en de laatste jaren wegens 3 zwangerschappen en borstvoeding al helemaal niet).
