Kinderen
alle pijlers
Slaapmutsen
dinsdag 17 april 2007 om 18:12
Een grafsteen en een koffietafel? Dat zal me een zorg zijn als ik dood ben. grafstenen zijn meestal oerlelijk (strooi mij maar uit over zee) en koffie en cake lijtk me nou niet echt een kostenpost waar je een verzekering voor zou moeten afsluiten. Irritant dat soort telefoontjes, en heel goed afgehandeld.
Verano, vervelend dat jullie nog niet meer weten.
Remma, hoe is het in de klas? Moeilijk lijkt me dat.
Verano, vervelend dat jullie nog niet meer weten.
Remma, hoe is het in de klas? Moeilijk lijkt me dat.
dinsdag 17 april 2007 om 20:13
Mav is met Vietje weer bij de dokter geweest vanmorgen. Vietjes bloed is niet helemaal goed. Bezinksel was hoog en dat duidt op een ontsteking/infectie. Omdat de koorts nu wel aan het dalen is, doen ze er even niets aan. Maandag moet hij opnieuw bloed prikken en als de koorst weer toeneemt moeten we direct contact opnemen. Ik geloof dat we dan stante pede naar de kinderarts moeten, maar het hoe en waarom heb ik niet helemaal in de smiezen.
Koffietafel. Hm, daar liggen mijn prioriteiten ook niet eigenlijk...
Ik had vanmiddag nog een dilemma wat ik wilde voorleggen hier geloof ik, maar ik weet het niet meer.
Koffietafel. Hm, daar liggen mijn prioriteiten ook niet eigenlijk...
Ik had vanmiddag nog een dilemma wat ik wilde voorleggen hier geloof ik, maar ik weet het niet meer.
dinsdag 17 april 2007 om 22:59
Citron, wat een lieflijke uitdrukking over je bloedjes; bloedzuigertjes 
Verano, moest erg lachen om jouw skateboard-over-de-heg
En om jouw mentorleerling-verhaal kreeg ik de tranen in mijn ogen, arm joch. Fijn dat hij zo goed wordt opgevangen in ieder geval.
Ik was werken en daarna eten bij vriendinnetje met ander vriendinnetje. Was leuk.
Mini luistert niet alleen niet maar is ook geniepig. Ze pest kinderen (bij de gastouder) en als ze dan wat terugdoen gaat ze drama schoppen. Naar trekje maar weet even niet wat ik er mee moet.
Ze was vanavond vreselijk verdrietig dat ik niet naar huis kwam. Vreselijk huilen. Was wel heel zielig. Mannie was ook al om mama aan het roepen. Misschien moet ik wat vaker weggaan, zodat ze er aan wennen
Leuke tutti net bij Jensen: "die man zat naakt gekleed achter de webcam".
Verano, moest erg lachen om jouw skateboard-over-de-heg
En om jouw mentorleerling-verhaal kreeg ik de tranen in mijn ogen, arm joch. Fijn dat hij zo goed wordt opgevangen in ieder geval.
Ik was werken en daarna eten bij vriendinnetje met ander vriendinnetje. Was leuk.
Mini luistert niet alleen niet maar is ook geniepig. Ze pest kinderen (bij de gastouder) en als ze dan wat terugdoen gaat ze drama schoppen. Naar trekje maar weet even niet wat ik er mee moet.
Ze was vanavond vreselijk verdrietig dat ik niet naar huis kwam. Vreselijk huilen. Was wel heel zielig. Mannie was ook al om mama aan het roepen. Misschien moet ik wat vaker weggaan, zodat ze er aan wennen
Leuke tutti net bij Jensen: "die man zat naakt gekleed achter de webcam".
dinsdag 17 april 2007 om 23:02
woensdag 18 april 2007 om 08:00
Bleeeh, ik kom me even melden. Ben knalsjagrijnig. Ik heb geeneens zin
om na te denken over hoe je dat schrijft. Eerst dacht ik dat ik gewoon
een beetje pissig was op Paul (zijn humeur 's ochtends begint me de
keel uit te hangen) maar ik kan ook niets van de kinderen hebben. En ik
heb ook pech, alles is op, of valt uit mijn handen of doet het niet. Je
kent het wel, ik heb waarlijk gewoon zín om een potje te janken.
Bleeeh.
om na te denken over hoe je dat schrijft. Eerst dacht ik dat ik gewoon
een beetje pissig was op Paul (zijn humeur 's ochtends begint me de
keel uit te hangen) maar ik kan ook niets van de kinderen hebben. En ik
heb ook pech, alles is op, of valt uit mijn handen of doet het niet. Je
kent het wel, ik heb waarlijk gewoon zín om een potje te janken.
Bleeeh.
woensdag 18 april 2007 om 09:38
Tja Pam. Zou het een voorjaarsdip zijn? Ik weet 't niet. Ik heb 't gevoel dat ik een beetje miskend wordt, alsof ik niet belangrijk (genoeg) ben. Dingen die ik thuis belangrijk vind (de tuin doen, schilderwerk regelen) worden naar de achtergrond geschoven, terwijl 'het grote geheel' steeds meer bij mij terecht komt. En daarvan raak ik in mineur. Zeker als 's mans lontje dan óók nog eens kort lijkt. Maar goed, misschien moet ik dit helemaal niet op 't forum zetten, 's is een beetje zeuren natuurlijk. Je zou zeggen dat ik ongesteld moet worden, maar dat ben ik net geweest .
Nou ja, hopen op betere tijd.
.Nou ja, hopen op betere tijd.
woensdag 18 april 2007 om 10:56
Weer handjes schudden Es. En een keer 'zeuren' mag best, je kunt niet altijd de blije meid zijn. Ik ben met werk ook niet blij, dat speelt ook mee. En gister vroeg vriendinnetje hoe het nou met Mannie allemaal was gegaan (we zien en spreken elkaar niet zo vaak), begin ik halverwege zijn medische historie te huilen. Vond het dom van mezelf. Het kan allemaal veel erger.
Maar hee, net lekker gaan fietsen, voor het eerst met allebei de kindjes op 1 fiets dus ik hoef niet meer te sporten. Naar de bakker, Mini een nieuwe lippenstift, een klein fortuin bij de groenteboer achtergelaten voor een tros druiven en aardbeien. Nu gaan we lekker wat eten en drinken.
*; voor jou
Maar hee, net lekker gaan fietsen, voor het eerst met allebei de kindjes op 1 fiets dus ik hoef niet meer te sporten. Naar de bakker, Mini een nieuwe lippenstift, een klein fortuin bij de groenteboer achtergelaten voor een tros druiven en aardbeien. Nu gaan we lekker wat eten en drinken.
*; voor jou
woensdag 18 april 2007 om 11:03
*; terug.
Zoiets als met mannie put je ook uit. Vooral omdat je je voortdurend in de spagaat bevindt van 'wat is het toch lastig, maar nee, het is niet lastig, het is vooral zielig voor hem, maar nee, het is niet zielig want het kan veel erger, dus eigenlijk mag ik er niet van balen, etc.'
Ik had Paul een beetje een mopperend mailtje gestuurd, kreeg iets terug in de trant van 'regel wel fanfare en polonaise' met knipoog. Is natuurlijk wel lief, maar ik denk dan: "Doe het maar gewoon eens écht." Maar nee, ik krijg een bos bloemen .... die hij bij zijn nieuwe auto had gekregen
. Kijk, van dat soort dingen word ik treurig.
Gelukkig vind ik mijn werk wel leuk .
Fietsen met twee kindjes is leuk. En fruit is lekker! Geniet ervan!
Zoiets als met mannie put je ook uit. Vooral omdat je je voortdurend in de spagaat bevindt van 'wat is het toch lastig, maar nee, het is niet lastig, het is vooral zielig voor hem, maar nee, het is niet zielig want het kan veel erger, dus eigenlijk mag ik er niet van balen, etc.'
Ik had Paul een beetje een mopperend mailtje gestuurd, kreeg iets terug in de trant van 'regel wel fanfare en polonaise' met knipoog. Is natuurlijk wel lief, maar ik denk dan: "Doe het maar gewoon eens écht." Maar nee, ik krijg een bos bloemen .... die hij bij zijn nieuwe auto had gekregen
. Kijk, van dat soort dingen word ik treurig.Gelukkig vind ik mijn werk wel leuk .
Fietsen met twee kindjes is leuk. En fruit is lekker! Geniet ervan!
woensdag 18 april 2007 om 11:17
*; van mij een knuffel voor jullie allebei
Ik herken het wel een beetje Elessie, hier gaat het ook vaak zo, inclusief het ochtendhumeur :?
En hij kan ook heel erg lief zijn en doet veel met mini maar soms begrijp ik niet waarom ik hem nog steeds zo ongeveer altijd aan het werk moet zetten en dan nog commentaar en gechagrijn krijg ook. Als ik zo zou zijn zou mini geen kleren aan d'r kont hebben (man ook niet trouwens), was er geen eten in huis, aten we 4x in de week afhaal en de overige dagen diepvriespizza, lag er stof van een maand (of 2), werd de WC nooit gepoetst en de badkamer al helemaal niet, gingen we nooit op vakantie, vertrokken we standaard altijd 3 uur te laat, werd er nooit administratie gedaan, lagen technische of zware klussen altijd standaard een jaar te liggen voor ze opgepakt worden etc. En ik snap ook wel dat hij werkt en dat het meeste werk in huis op mij neer komt, maar soms
word ik het ook wel eens zat dat het heel normaal is dat ik alles altijd maar regel.
En ik vind het ook heel begrijpelijk Pammie, dat je er best emotioneel van wordt van al die toestanden met mannie. Jullie blijven maar tobben met hem.
Ik herken het wel een beetje Elessie, hier gaat het ook vaak zo, inclusief het ochtendhumeur :?
En hij kan ook heel erg lief zijn en doet veel met mini maar soms begrijp ik niet waarom ik hem nog steeds zo ongeveer altijd aan het werk moet zetten en dan nog commentaar en gechagrijn krijg ook. Als ik zo zou zijn zou mini geen kleren aan d'r kont hebben (man ook niet trouwens), was er geen eten in huis, aten we 4x in de week afhaal en de overige dagen diepvriespizza, lag er stof van een maand (of 2), werd de WC nooit gepoetst en de badkamer al helemaal niet, gingen we nooit op vakantie, vertrokken we standaard altijd 3 uur te laat, werd er nooit administratie gedaan, lagen technische of zware klussen altijd standaard een jaar te liggen voor ze opgepakt worden etc. En ik snap ook wel dat hij werkt en dat het meeste werk in huis op mij neer komt, maar soms
word ik het ook wel eens zat dat het heel normaal is dat ik alles altijd maar regel. En ik vind het ook heel begrijpelijk Pammie, dat je er best emotioneel van wordt van al die toestanden met mannie. Jullie blijven maar tobben met hem.
woensdag 18 april 2007 om 11:33
Kerels Ze kunnen het ook niet snel goed doen. Ik had Pamman gister een smsje gestuurd dat ik een beetje ongelukkig ben en of hij alsjebleift gewoon lief wil zijn (in plaats van chagerijnig terug doen). En dat wilde hij wel. Gisteravond was ook alles opgeruimd, hij had zelfs, na het uithalen van de volle vuilnis, een schone erin gedaan. Dat doet hij écht nooit. Dat is dan wel weer lief. Een klein dingetje, maar wel lief.
En wat Mannie betreft, dat komt wel weer goed. We zijn zo lang op ons qui-vive geweest met hem (wat gaat er nu weer gebeuren..) en nu het al een tijdje goed gaat, worden we weer wat relaxter. Maar daarmee ga je dingen ook een plekje geven.
Vanavond weer naar het theater, gaan ook lekker eten met z'n tweetjes.
Ik ga er eentje in bed gooien.
Ze kunnen het ook niet snel goed doen. Ik had Pamman gister een smsje gestuurd dat ik een beetje ongelukkig ben en of hij alsjebleift gewoon lief wil zijn (in plaats van chagerijnig terug doen). En dat wilde hij wel. Gisteravond was ook alles opgeruimd, hij had zelfs, na het uithalen van de volle vuilnis, een schone erin gedaan. Dat doet hij écht nooit. Dat is dan wel weer lief. Een klein dingetje, maar wel lief.En wat Mannie betreft, dat komt wel weer goed. We zijn zo lang op ons qui-vive geweest met hem (wat gaat er nu weer gebeuren..) en nu het al een tijdje goed gaat, worden we weer wat relaxter. Maar daarmee ga je dingen ook een plekje geven.
Vanavond weer naar het theater, gaan ook lekker eten met z'n tweetjes.
Ik ga er eentje in bed gooien.
woensdag 18 april 2007 om 11:38
Dat is dan wel weer heel lief Pammie. En ik vind het eerlijk gezegd wel een heel goed idee, jouw oplossing van het SMSje, ik verwacht eigenlijk dat man dat soort dingen uit zichzelf wel snapt en als ie het niet snapt ga ik zeuren en klagen, maar je kan het inderdaad beter gewoon vragen.
Ga ik ook eens proberen
Ga ik ook eens proberen
woensdag 18 april 2007 om 11:42
Grappig, Pammie een smsje, ik een mailtje. Nu jij nog citroen.
O en citroen, je opsomming is heel erg behoorlijk, je vergeet echter: "Zouden we - behalve drie uur te laat - steevast aankomen zonder 1) luiers 2) doekjes 3) toegangskaartjes 4) al het andere.
En dan nog - wanneer ik bepakt en bezakt bij de deur sta - vragen: "Hebben we alles?"
O en citroen, je opsomming is heel erg behoorlijk, je vergeet echter: "Zouden we - behalve drie uur te laat - steevast aankomen zonder 1) luiers 2) doekjes 3) toegangskaartjes 4) al het andere.
En dan nog - wanneer ik bepakt en bezakt bij de deur sta - vragen: "Hebben we alles?"
woensdag 18 april 2007 om 12:36
Bij mannen moet je het gewoon zeggen. Scheelt een hoop frustratie voor beide partijen.
Hier is de ergste, als ik beneden kom met een volle wasmand met strijk- of vouwgoed. Eerst zucht hij heel erg en vraagt of dat nu moet. Als ik dan antwoord dat het ook niet mijn hobby is zegt hij; "maar schat, je moet het ook gewoon bíjhouden!"
Wij vergeten zelden iets (ik pak alles), maar we zijn wel altijd te laat.
Pamman wil eind dit jaar op wintersport, ik zie het nog niet zo zitten. Mannie is sowieso nog te klein, Mini niet maar die kan geen uren mee skiën. En dan nog kunnen we nooit samen. Iemand ervaring?
Hier is de ergste, als ik beneden kom met een volle wasmand met strijk- of vouwgoed. Eerst zucht hij heel erg en vraagt of dat nu moet. Als ik dan antwoord dat het ook niet mijn hobby is zegt hij; "maar schat, je moet het ook gewoon bíjhouden!"
Wij vergeten zelden iets (ik pak alles), maar we zijn wel altijd te laat.
Pamman wil eind dit jaar op wintersport, ik zie het nog niet zo zitten. Mannie is sowieso nog te klein, Mini niet maar die kan geen uren mee skiën. En dan nog kunnen we nooit samen. Iemand ervaring?
woensdag 18 april 2007 om 13:29
Geen ervaring met wintersport Pammie en dat wou ik ook maar zo houden. Dat gedoe in de sneeuw trekt me helemaal niet.
Mav is binnen de familie ook berucht om zijn humeur. Hij is eh... nogal lichtontvlambaar. Hij ontploft gelukkig niet, maar is vaker niet te genieten dan wel de laatste tijd. Hoewel hij gister wel heel lief was, want hij had een cadeautje voor me gekocht omdat de baan waar ik mee bezig was niet doorga. Zal van de week (of straks) wel vertellen hoe of wat, is echt stom en ik was Heel Boos. Anyway, Mav had dus een cadeautje onder mijn kussen gelegd. Klinkt superlief toch?
Het was alleen wel iets waar hij zelf ook wat aan hoopt te hebben (in de zin van Meave krijgt er zin van...). Het boek 'Stout' van Heleen van Royen en Marlies Dekkers.
Vietje is koortsvrij vandaag. We moeten hem wel nog even extra in de gaten houden en bij temperatuurstijgingen moeten we meteen weer bellen. Zal wel loslopen.
Stomme Vietje heeft vanmorgen een kwartiertje in de wagen geslapen in Ikea en ligt nu wakker te zijn in bed, maar is als hij beneden is alleen maar aan het piepen. Laat hem wel in zijn sop gaar koken boven tot hij het niet meer leuk vindt. Ik hoop toch echt dat hij zo nog in slaap valt.
Mav is binnen de familie ook berucht om zijn humeur. Hij is eh... nogal lichtontvlambaar. Hij ontploft gelukkig niet, maar is vaker niet te genieten dan wel de laatste tijd. Hoewel hij gister wel heel lief was, want hij had een cadeautje voor me gekocht omdat de baan waar ik mee bezig was niet doorga. Zal van de week (of straks) wel vertellen hoe of wat, is echt stom en ik was Heel Boos. Anyway, Mav had dus een cadeautje onder mijn kussen gelegd. Klinkt superlief toch?
Het was alleen wel iets waar hij zelf ook wat aan hoopt te hebben (in de zin van Meave krijgt er zin van...). Het boek 'Stout' van Heleen van Royen en Marlies Dekkers.
Vietje is koortsvrij vandaag. We moeten hem wel nog even extra in de gaten houden en bij temperatuurstijgingen moeten we meteen weer bellen. Zal wel loslopen.
Stomme Vietje heeft vanmorgen een kwartiertje in de wagen geslapen in Ikea en ligt nu wakker te zijn in bed, maar is als hij beneden is alleen maar aan het piepen. Laat hem wel in zijn sop gaar koken boven tot hij het niet meer leuk vindt. Ik hoop toch echt dat hij zo nog in slaap valt.
woensdag 18 april 2007 om 13:44
Citro, Elessie, Pammie, ik voel met jullie mee. Bij mannen moet je inderdaad altijd alles Dui-De-Lijk zeggen. Of opschrijven. Dat werkt het beste. Maar moe word je er wel van. En spontane attentheid bij mannen bestaat ook niet. Ik voel me de laatste tijd trouwens ook behoorlijk miskend. Moet altijd alles regelen (totaan het kopen van kleren voor meneer, en zijn belastingaangifte doen want hij is formulieren-blind, yeah right), en als man dan een keertje een dagje vrij heeft moet er uiteraard getraind worden voor een belangrijke fietstocht. Niet een uurtje, nee 4 uur achter elkaar. Terwijl als ik op zaterdagmiddag even een uurtje de stad in wil dan word ik 3x gebeld: waar liggen de paaskoekjes? kom je zo al naar huis? Wat moet Koekenmeisje drinken als ze uit bed komt? Bleh.
Hoorde gisteravond dat de 14-jarige zoon van iemand die ik ken 's ochtends was overleden door een verkeersongeval. Ik ben er zó beroerd van. Ik word gewoon misselijk als ik eraan denk. Het gaat echt je voorstellingsvermogen teboven, zoiets. Ik vind het ook heel moeilijk om iets te bedenken voor op het kaartje dat ik ga sturen. Wat moet je nou zeggen? Er valt niets te zeggen.
Hoe is het bij jou in de klas, Remma?
Hoop dat Vietjes koorts wegblijft. En heb je nou al wat van je sollicitatie gehoord Maeve?
Hoorde gisteravond dat de 14-jarige zoon van iemand die ik ken 's ochtends was overleden door een verkeersongeval. Ik ben er zó beroerd van. Ik word gewoon misselijk als ik eraan denk. Het gaat echt je voorstellingsvermogen teboven, zoiets. Ik vind het ook heel moeilijk om iets te bedenken voor op het kaartje dat ik ga sturen. Wat moet je nou zeggen? Er valt niets te zeggen.
Hoe is het bij jou in de klas, Remma?
Hoop dat Vietjes koorts wegblijft. En heb je nou al wat van je sollicitatie gehoord Maeve?
woensdag 18 april 2007 om 15:51
Jeetje Koeky, dat is rotnieuws. Als ik niet weet wat ik moet schrijven schrijf ik dat altijd maar. Altijd beter dan dat mensen niet schrijven omdat ze niet weten wat ze moeten schrijven.
Dus jij hebt ook zo'n exemplaar thuis, gefeliciteerd
Meave, balen van die baan. Ben wel benieuwd waarom het niet door gaat eigenlijk.
En moest stiekem even lachen om Mav z'n kadootje
Dus jij hebt ook zo'n exemplaar thuis, gefeliciteerd
Meave, balen van die baan. Ben wel benieuwd waarom het niet door gaat eigenlijk.
En moest stiekem even lachen om Mav z'n kadootje
woensdag 18 april 2007 om 19:47
Wat een nare dingen gebeuren hier toch allemaal
Mannen: ik heb het getroffen met mijn exemplaar (of hij niet met mij, dat kan ook). Ik lijk een beetje op de mannen die jullie beschrijven, en hij zeurt er niet over. Ik kan me voorstellen dat jullie sommige dingen reteirritant vinden, maar er is iets wat ik niet snap: het verhaal over zijn kleren. Dan koop je ze toch gewoon niet, dat is toch zijn probleem?
Mannen: ik heb het getroffen met mijn exemplaar (of hij niet met mij, dat kan ook
). Ik lijk een beetje op de mannen die jullie beschrijven, en hij zeurt er niet over. Ik kan me voorstellen dat jullie sommige dingen reteirritant vinden, maar er is iets wat ik niet snap: het verhaal over zijn kleren. Dan koop je ze toch gewoon niet, dat is toch zijn probleem?
