Slechte eigenschappen dochter

Twijfelinde woensdag 29 maart 2023 om 20:39

Laat ik vooropstellen dat mijn oudste dochter van 9 een geweldige, slimme en creatieve meid is. Toch pieker ik steeds meer over een paar slechte karaktereigenschappen die ik ook bij haar zie. Zeker in vergelijking met mijn twee jongere kinderen, valt het mij op dat dochter weinig doorzettingsvermogen heeft, graag het beste voor zichzelf wil en snel piept. Een paar concrete voorbeelden:

- Na lang zeuren mocht zij van ons een duur instrument bespelen waar ze helemaal idolaat van is, maar nu na een jaar is 10 minuten per dag oefenen vaak al teveel gevraagd. Moeilijke oefeningen wil ze sowieso niet proberen, waardoor ze nu al stagneert terwijl ze zoveel talent heeft en zelf zegt dat ze graag verder wil komen.
- Dochter babbelt graag en dat is vaak super gezellig, maar ze geeft de andere kinderen geen enkele ruimte om ook iets te vertellen. Als ik haar zo nu en dan onderbreek om een ander ook de kans te geven gaat ze enorm mokken.
- Ze is erg jaloers op haar broertje en zusje, als zij een keer iets hebben wil ze het meteen ook. Op hun verjaardagen probeert ze bijvoorbeeld steeds de aandacht naar zichzelf toe te trekken. Ook haalt ze haar (veel bescheidenere) zusje vaak over om iets met haar te delen of aan haar te geven.
- Ze is ontzettend kleinzerig. Klaagt voortdurend over hoofdpijn, buikpijn, pijn in haar voeten, vermoeidheid, kleine schaafwondjes... altijd is er wel wat, terwijl er eigenlijk nooit echt iets aan de hand is. Heel sfeerbepalend.

Dit klinkt wel heel negatief nu ik het zo teruglees, maar ik moet ook eerlijk toegeven dat dochter en ik een beetje in een negatieve spiraal aan het raken zijn. Ik stoor mij aan dit gedrag en merk dat ik soms mijn geduld begin te verliezen terwijl ik dat helemaal niet wil. Soms omdat ik het ook zo vervelend vind voor haar broertje en zusje, maar nog vaker omdat ik me dan zorgen over haar maak. Hoe moet het later als ze echt dingen moet doen die ze niet leuk vindt om verder te komen? En wat als mensen zich aan haar gedrag gaan storen? Dat wil ik niet voor haar, het is zo'n leuke meid maar ze zit zichzelf ontzettend in de weg op deze manier.

Hoe zouden jullie op dit soort gedrag reageren?

Harmonikaatje donderdag 30 maart 2023 om 14:05

Dat gedoe met dan instrument is heel normaal.
Valt me nog mee dat ze het een jaar volgehouden heeft. Sommigen doen het een maand en stoppen ermee.
Doet me ook denken aan het huisdier voorbeeld dat iemand al noemde (ik ga echt elke dag de hond uitlaten, echt!).

Dit is gewoon kindergedrag, maar ik heb het idee dat jouw oudste steeds een lans mag breken voor de rest die dan in vergelijking nog lief en gezeggelijk zijn.

harmonikaatje wijzigde dit bericht op 30-03-2023 14:06

3.15% gewijzigd

Vage donderdag 30 maart 2023 om 14:06

Die koppigheid heeft ze niet van een vreemde in ieder geval

Jufjoke donderdag 30 maart 2023 om 14:09

Twijfelinde schreef: ↑
30-03-2023 13:44

Iemand vroeg hoe het op school gaat: Daar zijn geen problemen, juffen en meesters zijn altijd heel positief over haar. Vinden haar slim, creatief, gevoelig, geïnteresseerd. Dat zien wij thuis ook hoor en daar zijn we ook trots op! Nu moet ik wel zeggen dat ze ook erg weinig moeite hoeft te doen voor goede resultaten. Ik hoor trouwens wel soms dat ze in de klas ook heel koppig kan zijn. Als ze iets niet wil doen dan doet ze het niet, maar dat is niet dagelijks aan de orde.

Wat je hier doet, daar zou ik wel alert op zijn als ik jou was: je benoemt iets positiefs aan je dochter, en meteen daarna zwak je het af door te zeggen 'maar ze hoeft er geen moeite voor te doen'. En meteen daar weer na noem je iets negatiefs, dat ze koppig kan zijn.
Ik weet niet of je je daarvan bewust bent, maar hiermee veeg je je oorspronkelijke positieve opmerking eigenlijk meteen weer van tafel.

Verder zou ik het inderdaad eens op de positieve één op één manier proberen. Ga eens echt met haar in gesprek over wat haar beweegt, zonder oordeel.

noahscottia donderdag 30 maart 2023 om 14:11

Je lijkt te verwachten dat je kind al volwassen is met de verwachtingen die je hebt voor haar. Verschrikkelijk zeg. Ze is negen!! Een jaar geleden kreeg ze dat instrument? Toen was ze acht! Ik ben ruimmmmschoots volwassen maar zelfs nu probeer ik wel eens dingen uit die ik achteraf toch niet zo leuk vind om te doen. Dat is toch normaal?
Misschien moet je eens met een huisarts gaan praten, want de problemen lijken meer bij jou te liggen dan bij je dochter

Procne donderdag 30 maart 2023 om 14:11

Doreia* schreef: ↑
30-03-2023 13:57
Zo zeg.
Je kind mag er niet zijn.
Meehuilen met elk wissewasje? 'Als er écht iets aan de hand is?' "Niet zeuren en even doorzetten?'

Je mag er zijn, behalve als mama het onzin vind. Dan mag jij er niet zijn.

Jij gaat het nog heel zwaar krijgen als je zo naar haar blijft kijken.

Maar hoe leer je je kind wat een ‘gezonde’ reactie is en wat niet? Ook vanuit het belang van het kind.

Als ik kijk naar mijn eigen dochter: vanmorgen hielp ik haar met aankleden en kwam daarbij met m’n nagel tegen haar been aan. Niet hard, niet eens een krasje, maar het zal vast even gek gevoeld hebben. Dochter barste meteen in huilen uit, omdat ik haar ‘extreem veel pijn had gedaan’ en was voor bijna 10 minuten lang hysterisch aan het gillen en ontroostbaar.

Aan de ene kant ben ik het er helemaal mee eens dat emoties er mogen zijn, maar tegelijkertijd zou ik haar graag willen leren dat je niet bij elk ongemak keihard hoeft te gaan huilen, ook omdat dat voor jezelf niet fijn is. Is het ook niet een taak van de ouders om je kind hierin te begeleiden? Om te leren wat gepaste en ongepaste reacties zijn?

Ook merk ik dat haar vriendinnen er soms commentaar op hebben dat ze zo lichtgeraakt is. Dus ik maak me ook zorgen over hoe haar houding in dit soort situaties negatief kunnen uitwerken op haar vriendschappen.

Saelle1 donderdag 30 maart 2023 om 14:12

Muziek instrument niet willen oefenen is heel normaal. Dat is bij de meeste kinderen lastig. Zolang ze het instrument wil blijven spelen kun je als regel instellen dat er 4x per week 15 minuten wordt geoefend. Daar herinner je haar dan aan of je stelt een vaste tijd in (dat kan in overleg.) Als het dan nog steeds vaak misgaat dan zou ik met de lessen stoppen. Dat is helemaal niet erg maar muzieklessen zijn duur dus als er geen vooruitgang meer in zit en de lol weg is dan is het beter om tijdelijk te stoppen. Zo doet ik dit met alle hobby dingen en dat is gewoon duidelijk. Zo weten ze ook dat het hun eigen keuze is om door te gaan. Als ze willen stoppen maken we af waar we voor betaald hebben en dan stoppen we gewoon, geen verwijten verder.

Kleinzerig gedrag en zeuren vind ik ook heel vervelend en dat kap ik ook gewoon af. Een beetje zeuren mag en iedereen wil wel eens klagen maar eindeloos zeuren en mokken heb ik ook geen zin in en dat is ook niet leuk voor de andere kinderen. Dus dan ga je maar even je vervelen op je kamer of buiten of zo.

Je mag best je eigen grenzen aangeven en duidelijk maken wel gedrag je verwacht van de kinderen.

Verder zou ik er niet al te veel achter zoeken want dit is redelijk leeftijd conform gedrag. Karakter speelt natuurlijk wel een rol en het ene kind is ook gewoon veel makkelijker dan het ander kind. Bovendien speelt je eigen karakter als ouder ook een rol en het ene kind ligt je toch misschien beter dan het andere kind. Wat vervelend is maar als ouder moet je dan gewoon harder werken om die band leuk ne goed te houden.

Harmonikaatje donderdag 30 maart 2023 om 14:13

noahscottia schreef: ↑
30-03-2023 14:11
Je lijkt te verwachten dat je kind al volwassen is met de verwachtingen die je hebt voor haar. Verschrikkelijk zeg. Ze is negen!! Een jaar geleden kreeg ze dat instrument? Toen was ze acht! Ik ben ruimmmmschoots volwassen maar zelfs nu probeer ik wel eens dingen uit die ik achteraf toch niet zo leuk vind om te doen. Dat is toch normaal?
Misschien moet je eens met een huisarts gaan praten, want de problemen lijken meer bij jou te liggen dan bij je dochter

Hahah, ja, zelfde hier.
Ben al heel wat hobbies opgestart waarvoor ik dingen heb gekocht, maar dan

En soms kom ik ook wel eens bij hobbies terug en ga er later wel mee verder.

Doreia* donderdag 30 maart 2023 om 14:13

Procne schreef: ↑
30-03-2023 14:11
Maar hoe leer je je kind wat een ‘gezonde’ reactie is en wat niet? Ook vanuit het belang van het kind.

Als ik kijk naar mijn eigen dochter: vanmorgen hielp ik haar met aankleden en kwam daarbij met m’n nagel tegen haar been aan. Niet hard, niet eens een krasje, maar het zal vast even gek gevoeld hebben. Dochter barste meteen in huilen uit, omdat ik haar ‘extreem veel pijn had gedaan’ en was voor bijna 10 minuten lang hysterisch aan het gillen en ontroostbaar.

Aan de ene kant ben ik het er helemaal mee eens dat emoties er mogen zijn, maar tegelijkertijd zou ik haar graag willen leren dat je niet bij elk ongemak keihard hoeft te gaan huilen, ook omdat dat voor jezelf niet fijn is. Is het ook niet een taak van de ouders om je kind hierin te begeleiden? Om te leren wat gepaste en ongepaste reacties zijn?

Ook merk ik dat haar vriendinnen er soms commentaar op hebben dat ze zo lichtgeraakt is. Dus ik maak me ook zorgen over hoe haar houding in dit soort situaties negatief kunnen uitwerken op haar vriendschappen.

Hoe oud is je kind?
Helpen met aankleden doe ik al 3 jaar niet meer bij mijn oudste die 9 is.
En ook mijn jongste ( 6 ) kleedt zichzelf aan.

Na het ontbijt: naar boven, aankleden, haar kammen, tandenpoetsen en als je dan geluk hebt en er is tijd, nog even een schermpje.

Misschien wil ze eigenlijk gewoon zélf haar kleren aantrekken?

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

rosanna08 donderdag 30 maart 2023 om 14:15

Procne schreef: ↑
30-03-2023 14:11
Maar hoe leer je je kind wat een ‘gezonde’ reactie is en wat niet? Ook vanuit het belang van het kind.

Als ik kijk naar mijn eigen dochter: vanmorgen hielp ik haar met aankleden en kwam daarbij met m’n nagel tegen haar been aan. Niet hard, niet eens een krasje, maar het zal vast even gek gevoeld hebben. Dochter barste meteen in huilen uit, omdat ik haar ‘extreem veel pijn had gedaan’ en was voor bijna 10 minuten lang hysterisch aan het gillen en ontroostbaar.

Aan de ene kant ben ik het er helemaal mee eens dat emoties er mogen zijn, maar tegelijkertijd zou ik haar graag willen leren dat je niet bij elk ongemak keihard hoeft te gaan huilen, ook omdat dat voor jezelf niet fijn is. Is het ook niet een taak van de ouders om je kind hierin te begeleiden? Om te leren wat gepaste en ongepaste reacties zijn?

Ook merk ik dat haar vriendinnen er soms commentaar op hebben dat ze zo lichtgeraakt is. Dus ik maak me ook zorgen over hoe haar houding in dit soort situaties negatief kunnen uitwerken op haar vriendschappen.

misschien is ze idd wel gewoon heel gevoelig voor dit soort aanrakingen. Daar wel eens aan gedacht?
En praat er met haar over, neem haar serieus, maar leg ook uit dat als ze kan leren om er rustiger op te reageren, anderen er ook anders mee om gaan.
En als ze iets doet wat vriendinnen niet leuk vinden, merkt ze dat vanzelf. Je kunt haar niet voor alles behoeden.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Sjulia donderdag 30 maart 2023 om 14:16

Jufjoke schreef: ↑
30-03-2023 14:09
Wat je hier doet, daar zou ik wel alert op zijn als ik jou was: je benoemt iets positiefs aan je dochter, en meteen daarna zwak je het af door te zeggen 'maar ze hoeft er geen moeite voor te doen'. En meteen daar weer na noem je iets negatiefs, dat ze koppig kan zijn.
Ik weet niet of je je daarvan bewust bent, maar hiermee veeg je je oorspronkelijke positieve opmerking eigenlijk meteen weer van tafel.

Verder zou ik het inderdaad eens op de positieve één op één manier proberen. Ga eens echt met haar in gesprek over wat haar beweegt, zonder oordeel.

O ja, idd… Goed om zeker even alert op te zijn.

Daveotion donderdag 30 maart 2023 om 14:17

Jufjoke schreef: ↑
30-03-2023 14:09
Wat je hier doet, daar zou ik wel alert op zijn als ik jou was: je benoemt iets positiefs aan je dochter, en meteen daarna zwak je het af door te zeggen 'maar ze hoeft er geen moeite voor te doen'. En meteen daar weer na noem je iets negatiefs, dat ze koppig kan zijn.
Ik weet niet of je je daarvan bewust bent, maar hiermee veeg je je oorspronkelijke positieve opmerking eigenlijk meteen weer van tafel.

Verder zou ik het inderdaad eens op de positieve één op één manier proberen. Ga eens echt met haar in gesprek over wat haar beweegt, zonder oordeel.

Dit viel mij ook meteen op.

Susan donderdag 30 maart 2023 om 14:19

Doreia* schreef: ↑
30-03-2023 14:13
Hoe oud is je kind?
Helpen met aankleden doe ik al 3 jaar niet meer bij mijn oudste die 9 is.
En ook mijn jongste ( 6 ) kleedt zichzelf aan.

Na het ontbijt: naar boven, aankleden, haar kammen, tandenpoetsen en als je dan geluk hebt en er is tijd, nog even een schermpje.

Misschien wil ze eigenlijk gewoon zélf haar kleren aantrekken?

Dat is haar vraag toch in principe niet? Haar vraag is: hoe ga je om met een kind dat erg heftig reageert op een relatief klein lichamelijk ongemak. Dat an ook in een andere situatie gebeuren, ik geloof er echt niks van dat dit is ingegeven doordat ze eigenlijk zichzelf had willen aankleden.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Doreia* donderdag 30 maart 2023 om 14:21

Susan schreef: ↑
30-03-2023 14:19
Dat is haar vraag toch in principe niet? Haar vraag is: hoe ga je om met een kind dat erg heftig reageert op een relatief klein lichamelijk ongemak. Dat an ook in een andere situatie gebeuren, ik geloof er echt niks van dat dit is ingegeven doordat ze eigenlijk zichzelf had willen aankleden.

Kan zijn dat ze eigenlijk al niet aangekleed wil worden. En er dus al spanning in het lijf zit. En dat er dus maar een nagel tegen een been hoeft te komen om over the top te gaan.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Susan donderdag 30 maart 2023 om 14:24

Doreia* schreef: ↑
30-03-2023 14:21
Kan zijn dat ze eigenlijk al niet aangekleed wil worden. En er dus al spanning in het lijf zit. En dat er dus maar een nagel tegen een been hoeft te komen om over the top te gaan.

Haar vriendinnen hebben er ook commentaar op dat ze zo lichtgeraakt is. Ik neem aan dat haar vriendinnen haar niet helpen aankleden en dat ze het dus in meer situaties heeft.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Doreia* donderdag 30 maart 2023 om 14:25

Susan schreef: ↑
30-03-2023 14:24
Haar vriendinnen hebben er ook commentaar op dat ze zo lichtgeraakt is. Ik neem aan dat haar vriendinnen haar niet helpen aankleden en dat ze het dus in meer situaties heeft.

Kan.
En dus wil je op zoek naar waarom ze deze reactie geeft.
Daarvoor heb je eerst haar leeftijd nodig.
Ik weet wel dat veel kinderlijk gedrag over was toen ik meer vertrouwen en autonomie gaf aan mijn kinderen.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

rosanna08 donderdag 30 maart 2023 om 14:26

Susan schreef: ↑
30-03-2023 14:24
Haar vriendinnen hebben er ook commentaar op dat ze zo lichtgeraakt is. Ik neem aan dat haar vriendinnen haar niet helpen aankleden en dat ze het dus in meer situaties heeft.

dus is het dan zaak om uit te zoeken waar het door komt, ipv het af te doen als aanstellerij

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

StevieNicks donderdag 30 maart 2023 om 14:27

Pfoe, het is wel erg gericht op ‘later’. Maar ze is nú 9. Nog volop in ontwikkeling. De karaktertrekken die ze nu heeft gaan nog heel wat op en af voordat ze volwassen is.
Je staart je blind op een jong meisje dat zich in jouw ogen als een volwassene moet gedragen. Daar kan dat arme meisje zich niet tegen wapenen.
Laat het los en vier wat dat meisje wél is.

Youk79 donderdag 30 maart 2023 om 14:27

Susan schreef: ↑
30-03-2023 13:05
Ik vind de reacties, zoals wel vaker, behoorlijk hard. Misschien komt het vervelend over om zo te schrijven over je dochter, maar dat is ook omdat ze nu alles op een rijtje zet en daarbij waarschijnlijk zo volledig mogelijk wil zijn om een goed beeld te creëren. Natuurlijk zal ze haar dochter vaak genoeg ook een leuke meid vinden, maar als ze daar ook allerlei voorbeelden van gaat noemen wordt het een boekwerk. Dus krijg je een openingspost die negatief klinkt.

En ja, ik denk ook dat het normaal gedrag is voor een negenjarige, maar als je drie kinderen hebt en eentje laat meer van dat gedrag zien dan de rest en je bent verder geen kinderpsycholoog of anderszins deskundige op het gebied van opvoeding en ontwikkeling dan mag je je toch best zorgen maken en vragen in hoeverre dat zorgelijk is? Dan kan er toch ook gewoon worden gezegd: dat is best normaal gedrag voor een negenjarige/dat heeft die van mij ook/dat komt zo vaak voor etc. zonder meteen opmerkingen als "arm kind" en "wat zal ze zich bekritiseerd voelen" of wat ik hier allemaal lees?

Sowieso een aanname dat TO dit aan haar dochter laat merken. En een aanname dat haar kind dit doet omdat ze zich niet gehoord voelt. Daarvoor ken je de dochter, TO en het hele gezin niet voldoende.

Hier helemaal mee eens. Ik vind trouwens dat jij het vaak heel scherp ziek Susan.

TO: het is hartstikke lastig om lastigere/mindere eigenschappen bij je kinderen te zien. Ik snap je gevoel dat je ‘het nu moet veranderen, voordat dat niet meer kan’, maar ik denk dat die gedachte jullie beide niet helpt.
Ik zou focussen op een belangrijk ding (zorgen dat de andere kinderen ook aan bod komen) en de rest gewoon ff een beetje laten. Veel dingen komen gek genoeg vanzelf wel goed. Je beschrijft heel duidelijk haar goede kanten. Ik zou proberen daar meer op te focussen. Dat geeft je waarschijnlijk meer geduld om met de minderen dingen om te gaan.

En realiseer je, de meeste dingen komen vanzelf goed, echt. Zij kiest zelf haar pad. Kinderen van negen ontwikkelen nog zoveel!

Het is zoals het is

Anoniem_65e9b0826cfac donderdag 30 maart 2023 om 14:28

Twijfelinde schreef: ↑
30-03-2023 13:44
Dankjewel Susan. Als ik de reacties hier mag geloven lijkt het wel alsof ik mijn dochter mishandel alleen omdat ik ook in staat ben haar mindere kanten te zien. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er niet heel veel zin in heb op deze manier, maar ik zal toch proberen nog een paar vragen te beantwoorden.

Iemand vroeg hoe het op school gaat: Daar zijn geen problemen, juffen en meesters zijn altijd heel positief over haar. Vinden haar slim, creatief, gevoelig, geïnteresseerd. Dat zien wij thuis ook hoor en daar zijn we ook trots op! Nu moet ik wel zeggen dat ze ook erg weinig moeite hoeft te doen voor goede resultaten. Ik hoor trouwens wel soms dat ze in de klas ook heel koppig kan zijn. Als ze iets niet wil doen dan doet ze het niet, maar dat is niet dagelijks aan de orde.

Hoe ziet mijn man het: ongeveer hetzelfde als ik, soms is hij nog wat strenger (over de muzieklessen bijvoorbeeld) en soms wat milder, maar over het algemeen zitten we op één lijn en dat proberen we ook altijd uit te stralen naar de kinderen toe.

Hoe geef ik mijn dochter aandacht: Ze houdt van bakken en knutselen dus dat doen we bijvoorbeeld veel samen. Ook lees ik heel veel voor en zijn we altijd aan het kletsen. Ze is een moeilijke eter en daarin probeer ik haar zoveel mogelijk tegemoet te komen. Voor de rest tja, ze krijgt gewoon dezelfde behandeling als de andere kinderen in het gezin en komt echt niets te kort. Ik ben alleen niet zo van dat meehuilen met ieder wissewasje. Als er echt iets aan de hand is dan ben ik er helemaal voor haar, maar ze moet ook leren dat je soms gewoon niet moet zeuren en even moet doorzetten en dat het geen drama is om een keer niet je zin te krijgen of een keer iets voor een ander te doen. Dat lijkt me niet meer dan normaal.

Je eerste alinea irriteert mij, en daarom schrijf ik niet meer mee. Zo iets?…….je vindt mij nu vast ook slechte eigenschappen hebben. Maar uiteindelijk gaat het niet eens om wat jij denkt of vindt.

Elk kind heeft zijn eigen temperament, dat zit er in. Dat hoort bij het kind, bij de persoonlijkheid van het kind.

Procne donderdag 30 maart 2023 om 14:28

Doreia* schreef: ↑
30-03-2023 14:13
Hoe oud is je kind?
Helpen met aankleden doe ik al 3 jaar niet meer bij mijn oudste die 9 is.
En ook mijn jongste ( 6 ) kleedt zichzelf aan.

Na het ontbijt: naar boven, aankleden, haar kammen, tandenpoetsen en als je dan geluk hebt en er is tijd, nog even een schermpje.

Misschien wil ze eigenlijk gewoon zélf haar kleren aantrekken?

Dochter is 6. Zelf aankleden wil ze juist echt NIET. Groot drama hier als ik haar even niet kan helpen. Ik heb die strijd opgegeven en geaccepteerd dat dit voor haar ook even een quality time moment is, dus dan wil ik dat nog best even samen doen.

Positive_vibes donderdag 30 maart 2023 om 14:29

Susan schreef: ↑
30-03-2023 14:19
Dat is haar vraag toch in principe niet? Haar vraag is: hoe ga je om met een kind dat erg heftig reageert op een relatief klein lichamelijk ongemak. Dat an ook in een andere situatie gebeuren, ik geloof er echt niks van dat dit is ingegeven doordat ze eigenlijk zichzelf had willen aankleden.

Nou je begint met je te bedenken dat kind dat niet doet om jou dwars te zitten of om moeilijk te doen.

En dan ga je even bedenken wat er wel achter kan zitten. Zoals Doreia doet bijvoorbeeld. En misschien is dat de verkeerde richting. Misschien is kind gewoon fysiek heel gevoelig. Misschien zit er sochtends spanning om naar school te gaan, misschien is het vooral behoefte aan aandacht, misschien heeft dit kind gewoon nog veel te leren qua emotie regulatie. Er kan van alles zijn.

Maar alleen maar de gedachte dat de reactie ‘fout’ is of afgeleerd moet worden kom je weinig verder mee toch? En daar help je je kind ook niet mee want die reageert gewoon zoals zij het voelt.

Youk79 donderdag 30 maart 2023 om 14:30

Mijn jongste kan ook vreselijk van streek zijn over kleine ‘verwondingen’. Ik zeg ook echt wel eens dat het nu wel klaar is. Maar over het algemeen werkt korte echte aandacht het beste.

Het is zoals het is

Procne donderdag 30 maart 2023 om 14:31

rosanna08 schreef: ↑
30-03-2023 14:15
misschien is ze idd wel gewoon heel gevoelig voor dit soort aanrakingen. Daar wel eens aan gedacht?
En praat er met haar over, neem haar serieus, maar leg ook uit dat als ze kan leren om er rustiger op te reageren, anderen er ook anders mee om gaan.
En als ze iets doet wat vriendinnen niet leuk vinden, merkt ze dat vanzelf. Je kunt haar niet voor alles behoeden.

Maar ook als ze hier gevoelig voor is, moet ik haar als ouder niet helpen hier een gepastere reactie op te ontwikkelen?

Heb al vaker geprobeerd er op een rustig moment over te hebben, maar heb niet het idee dat ik tot haar doordring dan.

rosanna08 donderdag 30 maart 2023 om 14:33

Procne schreef: ↑
30-03-2023 14:31
Maar ook als ze hier gevoelig voor is, moet ik haar als ouder niet helpen hier een gepastere reactie op te ontwikkelen?

Heb al vaker geprobeerd er op een rustig moment over te hebben, maar heb niet het idee dat ik tot haar doordring dan.

ze is pas 6 las ik, nog tijd genoeg om haar dat te leren. En ja, het is zeker jouw taak als ouder om haar hier in te begeleiden.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Positive_vibes donderdag 30 maart 2023 om 14:34

Twijfelinde schreef: ↑
30-03-2023 13:44
Dankjewel Susan. Als ik de reacties hier mag geloven lijkt het wel alsof ik mijn dochter mishandel alleen omdat ik ook in staat ben haar mindere kanten te zien. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er niet heel veel zin in heb op deze manier, maar ik zal toch proberen nog een paar vragen te beantwoorden.

Niemand denkt dat jij je kind mishandelt. Het is alleen jammer dat je absoluut niet lijkt te willen kijken naar jezelf.

Kinderen zijn spiegels dus er is eigenlijk altijd een component die je bij jezelf kan veranderen. En ook dat is echt geen aanval naar jou. Dat geldt gewoon voor ons allemaal als ouders (en is ook voor ons allemaal best wel eens lastig hoor, is ook heel normaal). Maar daarmee help je jezelf en je dochter wel ook.

Laat het even bezinken en denk er rustig over na.

Actieve topics