Kinderen
alle pijlers
Slingers uit de kast, wij worden 1! Juni 2006, deel 7
vrijdag 22 juni 2007 om 23:43
Carry, grappig hè. Kari heeft (net als Jasper begreep ik) wéken niet gelopen na die eerste keer. En sinds maandag heeft ze helemaal de smaak te pakken. De afstanden worden steeds groter. Meestal heeft ze iets in haar handjes, dan gaat het beter dan met lege handen kennelijk.
Carneool, ik hoop dat Amber snel van haar tandenpijn af is. Wat een mooie cadeau's.....
Caro, ook nog ontstoken oogjes. Het zit niet mee!
DDDJ, *;. Fijn dat het weer OK is (wat het ook was). Hopelijk niet met je relatie? Op het andere forum is een junimama wiens vriend verliefd is op een ander. In een paar weken tijd is ie weg bij haar en haar zoontje en doet hij vanalles met het nieuwe typje. Hij is niet eens op de 1e verjaardag van zijn zoontje geweest!!! En hij zegt afspraken met zijn zoontje heel snel af. Lijkt me vreselijk. Ze schreef dat ze een maand geleden nog de beslissing hadden genomen om voor een 2e te gaan en ze zouden verhuizen. Hoe snel kan zoiets gaan hè....
12/9, Ties zelf staan, hoera! Goed hoor. Wanneer krijg je de uitslag van de onderzoeken?
De buren gingen vanavond naar een feestje en hadden de babyfoon bij ons neergezet. Buurjongetje (van jan 2006) was de hele tijd onrustig en op een gegeven moment lag hij echt te huilen. Dus ik erheen, toen moest hij nog harder huilen..... Ik maar z'n mama gebeld. Hang ik op, zie ik onder zijn ledikant zijn lievelingsknuffel liggen! Als ik die meteen had opgemerkt, was hij waarschijnlijk niet zo overstuur geweest. Arm ventje. De buurvrouw vond het niet zo erg. Ze had eigenlijk niet zo'n zin in het feestje, dus dat was een goed excuus! Ze vertelde trouwens dat ze 2 maanden zwanger is. Dus buurjongetje krijgt een brusje!
Wij hebben vanavond gepraat over een tweede. Zoals jullie weten willen we het bij Kari houden, maar doordat er op het andere topic èn op het andere forum veel over 'een tweede' wordt geschreven, begon het toch een beetje te kriebelen bij mij. We zijn het nog steeds eens: tel je zegeningen en geniet van het gezonde lieve meisje. Het is ook geen must, maar soms......
Ik weet dat er hier meerdere mama's zijn die nadenken over een tweede. Zijn er ook die nu al weten dat dat (waarschijnlijk) niet gebeurt? Carneool misschien? Vanwege je zware zwangerschap en de situatie met R bijvoorbeeld.
Als we wat jonger waren geweest, was het misschien anders geweest. Eric wordt volgende week 40 en ik in september 39. Dus als we een tweede zouden willen, is het het beste om het snel te doen. En dat zien we helemaaaaaal niet zitten.
Ik ga lekker nog wat lezen en dan heerlijk pitten. Trusten!
Irene
Carneool, ik hoop dat Amber snel van haar tandenpijn af is. Wat een mooie cadeau's.....
Caro, ook nog ontstoken oogjes. Het zit niet mee!
DDDJ, *;. Fijn dat het weer OK is (wat het ook was). Hopelijk niet met je relatie? Op het andere forum is een junimama wiens vriend verliefd is op een ander. In een paar weken tijd is ie weg bij haar en haar zoontje en doet hij vanalles met het nieuwe typje. Hij is niet eens op de 1e verjaardag van zijn zoontje geweest!!! En hij zegt afspraken met zijn zoontje heel snel af. Lijkt me vreselijk. Ze schreef dat ze een maand geleden nog de beslissing hadden genomen om voor een 2e te gaan en ze zouden verhuizen. Hoe snel kan zoiets gaan hè....
12/9, Ties zelf staan, hoera! Goed hoor. Wanneer krijg je de uitslag van de onderzoeken?
De buren gingen vanavond naar een feestje en hadden de babyfoon bij ons neergezet. Buurjongetje (van jan 2006) was de hele tijd onrustig en op een gegeven moment lag hij echt te huilen. Dus ik erheen, toen moest hij nog harder huilen..... Ik maar z'n mama gebeld. Hang ik op, zie ik onder zijn ledikant zijn lievelingsknuffel liggen! Als ik die meteen had opgemerkt, was hij waarschijnlijk niet zo overstuur geweest. Arm ventje. De buurvrouw vond het niet zo erg. Ze had eigenlijk niet zo'n zin in het feestje, dus dat was een goed excuus! Ze vertelde trouwens dat ze 2 maanden zwanger is. Dus buurjongetje krijgt een brusje!
Wij hebben vanavond gepraat over een tweede. Zoals jullie weten willen we het bij Kari houden, maar doordat er op het andere topic èn op het andere forum veel over 'een tweede' wordt geschreven, begon het toch een beetje te kriebelen bij mij. We zijn het nog steeds eens: tel je zegeningen en geniet van het gezonde lieve meisje. Het is ook geen must, maar soms......
Ik weet dat er hier meerdere mama's zijn die nadenken over een tweede. Zijn er ook die nu al weten dat dat (waarschijnlijk) niet gebeurt? Carneool misschien? Vanwege je zware zwangerschap en de situatie met R bijvoorbeeld.
Als we wat jonger waren geweest, was het misschien anders geweest. Eric wordt volgende week 40 en ik in september 39. Dus als we een tweede zouden willen, is het het beste om het snel te doen. En dat zien we helemaaaaaal niet zitten.
Ik ga lekker nog wat lezen en dan heerlijk pitten. Trusten!
Irene
zaterdag 23 juni 2007 om 09:56
Goedenmorgen,
Carneool, leuk om te horen dat jullie zo genoten hebben van Amber´s eerste verjaardag! Ze is lekker verwend zeg.
DDDJ hopelijk gaat alles weer goed met je, kan me voorstellen dat je niet alles hier wilt neerpennen, maar evengoed sterkte!
Ireen, ik kan me heel goed voorstellen dat je ergens toch nog wel de kriebels hebt voor een tweede. Ik wil het je natuurlijk niet aanpraten, maar mijn oudste twee schelen ook niet zo veel en hoewel het de eerste 2 jaar misschien wel druk is, hebben ze wel ongelofelijk veel aan elkaar en dat is natuurlijk wel enorm leuk. En wat leeftijd betreft ... ik vind jullie echt nog niet te oud. Mijn man was bij de tweede ook 39 en bij Alyssa zelfs (net) 43 .... ik moet wel erbij zeggen dat hij liever eerder aan kinderen was begonnen, maar we schelen natuurlijk bijna 9 jaar in leeftijd en ik was er toen voor mijn gevoel nog niet aan toe. Achteraf denk ik weleens dat we beter wel iets eerder eraan hadden kunnen beginnen omdat ik dus toch nog een derde wilde en tja, het was natuurlijk wel wat fijner geweest als dat een paar jaar eerder was geweest zodat mijn man ook voor z´n 40ste klaar was geweest maar goed dat is nou eenmaal niet anders en zo om je heen hoor je zo vaak over oudere moeders & vaders dat we daarin ook niet echt een uitzondering zijn. Bij ons op school heeft zelfs een moeder nog een derde gekregen op haar 43ste en dat was echt bewust.
Ik wens je sterkte en wijsheid mochen jullie er nog over denken ....
groetjes,
Risotje
Carneool, leuk om te horen dat jullie zo genoten hebben van Amber´s eerste verjaardag! Ze is lekker verwend zeg.
DDDJ hopelijk gaat alles weer goed met je, kan me voorstellen dat je niet alles hier wilt neerpennen, maar evengoed sterkte!
Ireen, ik kan me heel goed voorstellen dat je ergens toch nog wel de kriebels hebt voor een tweede. Ik wil het je natuurlijk niet aanpraten, maar mijn oudste twee schelen ook niet zo veel en hoewel het de eerste 2 jaar misschien wel druk is, hebben ze wel ongelofelijk veel aan elkaar en dat is natuurlijk wel enorm leuk. En wat leeftijd betreft ... ik vind jullie echt nog niet te oud. Mijn man was bij de tweede ook 39 en bij Alyssa zelfs (net) 43 .... ik moet wel erbij zeggen dat hij liever eerder aan kinderen was begonnen, maar we schelen natuurlijk bijna 9 jaar in leeftijd en ik was er toen voor mijn gevoel nog niet aan toe. Achteraf denk ik weleens dat we beter wel iets eerder eraan hadden kunnen beginnen omdat ik dus toch nog een derde wilde en tja, het was natuurlijk wel wat fijner geweest als dat een paar jaar eerder was geweest zodat mijn man ook voor z´n 40ste klaar was geweest maar goed dat is nou eenmaal niet anders en zo om je heen hoor je zo vaak over oudere moeders & vaders dat we daarin ook niet echt een uitzondering zijn. Bij ons op school heeft zelfs een moeder nog een derde gekregen op haar 43ste en dat was echt bewust.
Ik wens je sterkte en wijsheid mochen jullie er nog over denken ....
groetjes,
Risotje
zaterdag 23 juni 2007 om 19:47
Oef Ireen,daar sla je een spijker op z'n kop wat mij betreft....
Ik heb altijd graag 2 kindjes gewild,maar had er helemaal niet meer op gerekend.
Tuurlijk ben ik nu meer dan tevreden met Amber,tel de zegeningen en de leuke dingen die ik wel heb enz enz. Maar soms doet het wel pijn,omdat ik gewoon weet dat het niet reeel is om een 2de kindje er bij te willen. Niet eens zozeer door die zwangerschap,al zou ik wel ontzettend bang zijn dat het weer zo zou gaan. R kan een 2de niet aan,het zou te druk voor hem worden want hij is degene die verzorgt. Misschien,heel misschien als Amber op school zit,maar dan zijn we 4 jaar verder en ben ik inmiddels 42.
R ziet het niet zitten,die krijgt het al benauwd bij het idee van een 2de kindje. En ik geloof niet dat dat nog verandert,want ik snap het wel.
Moeilijke dingen...
Ik heb altijd graag 2 kindjes gewild,maar had er helemaal niet meer op gerekend.
Tuurlijk ben ik nu meer dan tevreden met Amber,tel de zegeningen en de leuke dingen die ik wel heb enz enz. Maar soms doet het wel pijn,omdat ik gewoon weet dat het niet reeel is om een 2de kindje er bij te willen. Niet eens zozeer door die zwangerschap,al zou ik wel ontzettend bang zijn dat het weer zo zou gaan. R kan een 2de niet aan,het zou te druk voor hem worden want hij is degene die verzorgt. Misschien,heel misschien als Amber op school zit,maar dan zijn we 4 jaar verder en ben ik inmiddels 42.
R ziet het niet zitten,die krijgt het al benauwd bij het idee van een 2de kindje. En ik geloof niet dat dat nog verandert,want ik snap het wel.
Moeilijke dingen...
zaterdag 23 juni 2007 om 20:51
Hoi,
Ook wij hebben de afgelopen weken deze discussie gehad. Wij wisten het ook echt niet. Houden we het bij eentje of toch niet. Zelf wil ik er heel graag 2, man twijfelde nog enorm. En soms is dat weer andersom. Zeker nu het met mijn werk niet zo lekker gaat en ook lichamelijk nog niet helemaal. Maar kwa leeftijd (zowel van mij, ik wordt 35 in augustus, als van Mark, omdat we er het liefst niet al te veel jaren tussen willen hebben zitten) moeten we nu toch wel een beetje een knoop doorhakken.Ik heb echt veel meer last van de biologische wekker... En dat hebben we ongeveer 2 weken geleden gedaan. Jammer van mijn werk etc maar onze kinderwens gaat voor. Er waren toen toevallig een aantal topics over 1 of 2 kinderen en die heb ik met mijn man gelezen en toen is mijn man toch wel steeds meer over een brusje (posting van Irene) gaan nadenken. Als we er in september nog steeds zo over denken gaan we dan voor een tweede. Eerst wil ik lichamelijk nog wat beter zijn. En ik wil een keer een echte vakantie zonder misselijk te zijn (al reken ik erop dat het allemaal nog wel even duurt. Bij Mark duurde het ook 6 maanden voor ik zwanger was en dat is volgens mij niet eens echt langzaam)
Groetjes Carry
Ook wij hebben de afgelopen weken deze discussie gehad. Wij wisten het ook echt niet. Houden we het bij eentje of toch niet. Zelf wil ik er heel graag 2, man twijfelde nog enorm. En soms is dat weer andersom. Zeker nu het met mijn werk niet zo lekker gaat en ook lichamelijk nog niet helemaal. Maar kwa leeftijd (zowel van mij, ik wordt 35 in augustus, als van Mark, omdat we er het liefst niet al te veel jaren tussen willen hebben zitten) moeten we nu toch wel een beetje een knoop doorhakken.Ik heb echt veel meer last van de biologische wekker... En dat hebben we ongeveer 2 weken geleden gedaan. Jammer van mijn werk etc maar onze kinderwens gaat voor. Er waren toen toevallig een aantal topics over 1 of 2 kinderen en die heb ik met mijn man gelezen en toen is mijn man toch wel steeds meer over een brusje (posting van Irene) gaan nadenken. Als we er in september nog steeds zo over denken gaan we dan voor een tweede. Eerst wil ik lichamelijk nog wat beter zijn. En ik wil een keer een echte vakantie zonder misselijk te zijn (al reken ik erop dat het allemaal nog wel even duurt. Bij Mark duurde het ook 6 maanden voor ik zwanger was en dat is volgens mij niet eens echt langzaam)
Groetjes Carry
zaterdag 23 juni 2007 om 20:58
Zo Mark is nu echt 1. Het feest is achter de rug en feestvarken ligt in dromenland. Hij heeft er echt van genoten. Het feest was van 10 tot 14 en ik had gedacht dat hij halverwege wel in zou storten. Nou nee hoor. alles was veel te leuk. Er waren best veel kinderen en Mark speelde even hard mee. (dan brak hij de hut af die de rest net gebouwd had enzo). Hij is enorm verwend. Hij heeft een houten werkbank gekregen met hamer, winkelhaak, schroevendraaier etc. en een autowasstraat van little people, een badlaken van nijntje en een hele grote van Winnie de Poo. En een heel leuk liedjesboek waarbij je op een knopje kunt drukken en dan klinkt er een melodietje en de songteksten staan in het boek (van hondje Dribbel). En nog een emmertje enzo voor in de zandbak en een Ernie voor in bad. Allemaal heel tof. Bij het allerlaatste cadeautje had hij pas door dat papier heel leuk kan scheuren en heeft hij het zelf uitgepakt.
Ook de taart was erg leuk en lekker. Ik probeer zo mijn website bij te werken maar weet nog niet of het lukt, want hij is juist deze week overgezet naar een andere server en nog niet alles werkt al weer.
Wel vermoeiend hoor zo'n eerste verjaardag, maar wel erg leuk!
Groetjes
Carry
Ook de taart was erg leuk en lekker. Ik probeer zo mijn website bij te werken maar weet nog niet of het lukt, want hij is juist deze week overgezet naar een andere server en nog niet alles werkt al weer.
Wel vermoeiend hoor zo'n eerste verjaardag, maar wel erg leuk!
Groetjes
Carry
zaterdag 23 juni 2007 om 23:37
Carry, niet te veel op rekenen dat het zwanger worden wel weer wat langer zal duren he... Wij waren de eerste keer twee jaar bezig geweest en bij Vik was het 11 dagen na het verwijderen van het spiraaltje raak! Daar had ik toen werkelijk geen seconde rekening mee gehouden, dat het een tweede keer zo snel kon gaan...
Vik heeft weer eens een oorontsteking. Het is flink doorgebroken dus volgens de doktersdienst hoeft hij vooralsnog niet aan de antibiotica, het moet nu beter gaan. Bovendien, als hij geen koorts heeft... Dan kan ik duizend keer zeggen dat dit een kind is dat nóóit koorts heeft, maar dat maakt geen indruk. En toch is het waar. Maik had de eerste twee jaren van zijn leven zeer regelmatig hoge koorts, tot boven de 40°C, maar Vik heeft misschien drie keer verhoging gehad. Bij alle oren-ellende zit nooit koorts. En toch zijn zijn oren dan echt wel ontstoken!
Nou ja, komende week maar eens de KNO-dokter bellen of we nu toch eerder dan oktober terug moeten komen.
En Vikje flink paracetamol geven, dat maakt wel dat hij wat vrolijker is. Afgelopen nacht was ook met paracetamol een klein drama...
Nou ja, gaat allemaal weer over!
Mijn computer ligt vreselijk dwars, als ik wil reageren loopt-ie vast, dus ik zit er al veel langer achter dan mijn bedoeling was. Ik ga proberen dit te plaatsen en dan naar mijn mandje!
Morgen de deur uit dus ik doe het gewoon nu alvast:
JANO VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE EERSTE VERJAARDAG!!!
En heel erg veel plezier op je knalfeest! Quintie en Jano-papa, jullie ook natuurlijk!
Welterusten,
Caro
Vik heeft weer eens een oorontsteking. Het is flink doorgebroken dus volgens de doktersdienst hoeft hij vooralsnog niet aan de antibiotica, het moet nu beter gaan. Bovendien, als hij geen koorts heeft... Dan kan ik duizend keer zeggen dat dit een kind is dat nóóit koorts heeft, maar dat maakt geen indruk. En toch is het waar. Maik had de eerste twee jaren van zijn leven zeer regelmatig hoge koorts, tot boven de 40°C, maar Vik heeft misschien drie keer verhoging gehad. Bij alle oren-ellende zit nooit koorts. En toch zijn zijn oren dan echt wel ontstoken!
Nou ja, komende week maar eens de KNO-dokter bellen of we nu toch eerder dan oktober terug moeten komen.
En Vikje flink paracetamol geven, dat maakt wel dat hij wat vrolijker is. Afgelopen nacht was ook met paracetamol een klein drama...
Nou ja, gaat allemaal weer over!
Mijn computer ligt vreselijk dwars, als ik wil reageren loopt-ie vast, dus ik zit er al veel langer achter dan mijn bedoeling was. Ik ga proberen dit te plaatsen en dan naar mijn mandje!
Morgen de deur uit dus ik doe het gewoon nu alvast:
JANO VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE EERSTE VERJAARDAG!!!
En heel erg veel plezier op je knalfeest! Quintie en Jano-papa, jullie ook natuurlijk!
Welterusten,
Caro
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
zondag 24 juni 2007 om 08:47
Hoera! Ons vriendje Jano is jarig!
Lieve Jano, van harte gefeliciteerd met je eerste verjaardag! Ik hoop dat je een hele leuke dag hebt, met ballonnen, taart en cadeautjes.
Lieve Quintie, van harte meid, met je grote kleine jongen! Alweer 1 jaar. Wat gaat de tijd toch ontzettend hard he?! Geniet van deze dag.
Lieve Jano, van harte gefeliciteerd met je eerste verjaardag! Ik hoop dat je een hele leuke dag hebt, met ballonnen, taart en cadeautjes.
Lieve Quintie, van harte meid, met je grote kleine jongen! Alweer 1 jaar. Wat gaat de tijd toch ontzettend hard he?! Geniet van deze dag.
zondag 24 juni 2007 om 16:53
Caro, ik zou wel schrikken hoor als het zo snel al raak zou zijn maar hou er wel rekening mee. Dat is ook de reden dat we in september pas definitief de knoop doorhakken en niet nu meteen.
Mark heeft vandaag veel geslapen en ik heb vandaag een heleboel foto's uitgezocht en ben nu bij april. Leuk hoor om de foto's van de meeting weer even te zien. Wat zijn ze sindsdien al weer een stuk groter geworden.
Groetjes
Carry
Mark heeft vandaag veel geslapen en ik heb vandaag een heleboel foto's uitgezocht en ben nu bij april. Leuk hoor om de foto's van de meeting weer even te zien. Wat zijn ze sindsdien al weer een stuk groter geworden.
Groetjes
Carry
maandag 25 juni 2007 om 08:58
Hallo allemaal!!
Bedankt voor de felicitaties en kaarten! We hebben een hele drukke maar supergezellige dag gehad. Vooral 's middags en 's avonds was het erg druk (vriends familie), met rondrennende kinderen en iedereen die bleef eten. Maar het was erg leuk. Jano is 's middags nog erger verwend! Hij heeft nu 3 loopauto's (!!!), 2 kleinere auto's met blokken erin, een tent, een boel centjes en weet ik niet wat allemaal nog meer. Jano hield het goed vol de hele dag. 's Ochtends kwam mijn familie, tussen de middag heeft hij 2 uurtjes geslapen en van ongeveer half 3 tot 8 uur heeft hij feestgevierd. Hij was vrolijk tegen iedereen en genoot van de aandacht. Super hoor...
Het huis is semi-netjes, ga zometeen beginnen met inpakken en moet nog wat last-minute dingen halen, Jano's haar laten knippen, ouders gedag zeggen... kortom, zoefffffffffffff en ben weer weg 
Tot volgende week meiden!
Bedankt voor de felicitaties en kaarten! We hebben een hele drukke maar supergezellige dag gehad. Vooral 's middags en 's avonds was het erg druk (vriends familie), met rondrennende kinderen en iedereen die bleef eten. Maar het was erg leuk. Jano is 's middags nog erger verwend! Hij heeft nu 3 loopauto's (!!!), 2 kleinere auto's met blokken erin, een tent, een boel centjes en weet ik niet wat allemaal nog meer. Jano hield het goed vol de hele dag. 's Ochtends kwam mijn familie, tussen de middag heeft hij 2 uurtjes geslapen en van ongeveer half 3 tot 8 uur heeft hij feestgevierd. Hij was vrolijk tegen iedereen en genoot van de aandacht. Super hoor...
Het huis is semi-netjes
, ga zometeen beginnen met inpakken en moet nog wat last-minute dingen halen, Jano's haar laten knippen, ouders gedag zeggen... kortom, zoefffffffffffff en ben weer weg Tot volgende week meiden!
maandag 25 juni 2007 om 20:25
Hoi meiden,
Nog gefeliciteerd voor Mark, Jano en Amber, HOERA HOERA HOERA!!!
Als dhet goed is ben ik iig op tijd geweest met de kaartjes!
(eeeeh, 12/9 ben ik niet veel te vroeg voor Ties geweest? Ik vrees dat ik 'm vorige week te snel op de bus heb gegooid... Of moet ik goed m'n auto doorspitten...?
Ik weet ech nie meer of ie al weg is.... schaam... )
Wat een spannende (lopne/staan) en enge (badvallen) verhalen allemaal!
En verhalen over brusjes.... Tsja, nu alles makkelijker wordt met Jasper durf ik er weer een beetje aan te denken, maar fysiek, jemig. Ik durf het (nog niet) aan. Ik ben bang voor grotere overblijfselen qua bekken dan ik nu al heb (redelijk grote kans), en durf nog een bevalling niet aan. Ik heb dat als best traumatisch ervaren. Ik voel me een enorm watje als ik dit zeg, want ja, alle moeders zijn bevallen, het kan, het is natuurlijk etc etc. Maar ik vond het echt een hel. Heel idioot, heb liever 6 mnd bekken/rugpijn dan 18 uur bevallingspijn. Komt denk ik omdat de zwangerschapspijn al weer gezakt is in mijn geheugen.
Nou ja, ik zal stoppen met mijn emo-verhaal. Ik ben echt aan het flash-backen deze dagen. Nog precies 1 week en dan is Jasper jarig. Wat een emotioneel gebeuren zeg... pffff
Nou, ga maar even over het huis babbelen, hou het niet droog anders. Komend weekend verhuizen!!!! AAAAHHHH! Maar wat wordt het huis supergaaf zeg. De houten vloer ligt beneden, precies zoals bedacht, de slaapkamer met ´fout´ fotobehang (3,5 bij 2,5 meter grote close/up foto van een rode roos) is af en Japser z´n kamertje krijgt ook vorm. De tuin is af qua bestrating en gras dus daar kan Jasper lekker op op z´n verjaardag! Nu nog de keuken afmaken, schoonmaken en hier alles inpakken. En oh ja, ook nog werken overdag! Oei! Druk dus nog even.
Ik hoop voor de verhuizing nog even te komen buurten hier, want na de verhuizing is het afwachten hoe snel we online zijn ivm nieuwe provider.
In iedergeval een kussie en tot gauw met zeeen van tijd om echt goed te reageren! O+
Nog gefeliciteerd voor Mark, Jano en Amber, HOERA HOERA HOERA!!!
Als dhet goed is ben ik iig op tijd geweest met de kaartjes!
(eeeeh, 12/9 ben ik niet veel te vroeg voor Ties geweest? Ik vrees dat ik 'm vorige week te snel op de bus heb gegooid... Of moet ik goed m'n auto doorspitten...?
Ik weet ech nie meer of ie al weg is.... schaam... )Wat een spannende (lopne/staan) en enge (badvallen) verhalen allemaal!
En verhalen over brusjes.... Tsja, nu alles makkelijker wordt met Jasper durf ik er weer een beetje aan te denken, maar fysiek, jemig. Ik durf het (nog niet) aan. Ik ben bang voor grotere overblijfselen qua bekken dan ik nu al heb (redelijk grote kans), en durf nog een bevalling niet aan. Ik heb dat als best traumatisch ervaren. Ik voel me een enorm watje als ik dit zeg, want ja, alle moeders zijn bevallen, het kan, het is natuurlijk etc etc. Maar ik vond het echt een hel. Heel idioot, heb liever 6 mnd bekken/rugpijn dan 18 uur bevallingspijn. Komt denk ik omdat de zwangerschapspijn al weer gezakt is in mijn geheugen.
Nou ja, ik zal stoppen met mijn emo-verhaal. Ik ben echt aan het flash-backen deze dagen. Nog precies 1 week en dan is Jasper jarig. Wat een emotioneel gebeuren zeg... pffff
Nou, ga maar even over het huis babbelen, hou het niet droog anders. Komend weekend verhuizen!!!! AAAAHHHH! Maar wat wordt het huis supergaaf zeg. De houten vloer ligt beneden, precies zoals bedacht, de slaapkamer met ´fout´ fotobehang (3,5 bij 2,5 meter grote close/up foto van een rode roos) is af en Japser z´n kamertje krijgt ook vorm. De tuin is af qua bestrating en gras dus daar kan Jasper lekker op op z´n verjaardag! Nu nog de keuken afmaken, schoonmaken en hier alles inpakken. En oh ja, ook nog werken overdag! Oei! Druk dus nog even.
Ik hoop voor de verhuizing nog even te komen buurten hier, want na de verhuizing is het afwachten hoe snel we online zijn ivm nieuwe provider.
In iedergeval een kussie en tot gauw met zeeen van tijd om echt goed te reageren! O+
maandag 25 juni 2007 om 23:22
Ha meisjes,
Syl, spannend, komend weekend al verhuizen! Is Jasper wel gras gewend?? Kari kende het tot de vakantie niet en vindt het echt doodeng. Eric legde haar bij mijn collega op haar buik op het gras; handjes, voetjes en hoofd gingen de lucht in alsof ze aan het parachutespringen was. En angstig gillen! De week erna zat ze bij mijn vriendin in de tuin op een kleed, kroop ze langs de rand, want o wee als ze een grassprietje voelde! Raar kind.
Ze loopt steeds beter. Gisteren liep ze naar me toe en ging ik steeds verder achteruit. Zo liep ze de halve kamer door. Blijf het een grappig gezicht vinden.
Risotje, bedankt voor je licht op de '2e-kind-kwestie'. Het is niet zozeer dat we de drukte niet denken aan te kunnen, maar meer dat het risico op een kindje dat niet zo gezond is veel groter wordt op onze leeftijd. Vooral Eric durft het risico niet te nemen. En zo sterk is mijn verlangen naar een tweede dan ook weer niet. Het is ook wel heel makkelijk nu.
Quintie, fijne vakantie!!
Carry, ze zijn inderdaad alweer een heel stuk gegroeid hè. We moeten weer eens wat afspreken. Misschien in september of oktober. Op het andere forum gingen ze naar Dierenpark Amersfoort, is wel een goeie. Hebben de kids wat te doen terwijl wij bijkletsen!
Alhoewel, september is een drukke maand aan het worden. Gisteren hebben we het plan opgevat om ipv met het vliegtuig met de autotrein te gaan. Kunnen we alle zooi meenemen. Opstappen in Düsseldorf en dan naar Fréjus of Verano. Neig meer naar Frankrijk. Daar een stacaravan huren, dat valt in prijs reuze mee (tussen de 3 en 400 euro voor een week). De autotrein is wel prijzig (bijna 1.100 euro voor Italië en bijna 1.200 euro voor Frankrijk) maar als we met het vliegtuig gaan en we moeten daar allerlei dingen huren (auto, bedje, kinderstoel) zijn we meer kwijt. En kunnen we nog niet een kwart meenemen van wat we nu allemaal in de auto kunnen pletteren. We kunnen zelfs de fietsen meenemen!
Goed, dat staat dus voor september. Op 1 september heb ik een optreden met het acapella Jazzkwartet waar ik in zing. Op 30 september staat voorlopig de reünie van de zwangerschapsyoga. Leuk, eens kijken hoe die allemaal gegroeid zijn!
Aan de andere kant, ik ben de eerste 3 weken van september vrij. Dus er kan best nog wel wat bij...... Asociaal gewoon, als ik die dagen van mijn kaart afhaal, heb ik nóg ruim 9 weken staan.....
Groetjes!
Irene
Syl, spannend, komend weekend al verhuizen! Is Jasper wel gras gewend?? Kari kende het tot de vakantie niet en vindt het echt doodeng. Eric legde haar bij mijn collega op haar buik op het gras; handjes, voetjes en hoofd gingen de lucht in alsof ze aan het parachutespringen was. En angstig gillen! De week erna zat ze bij mijn vriendin in de tuin op een kleed, kroop ze langs de rand, want o wee als ze een grassprietje voelde! Raar kind.
Ze loopt steeds beter. Gisteren liep ze naar me toe en ging ik steeds verder achteruit. Zo liep ze de halve kamer door. Blijf het een grappig gezicht vinden.
Risotje, bedankt voor je licht op de '2e-kind-kwestie'. Het is niet zozeer dat we de drukte niet denken aan te kunnen, maar meer dat het risico op een kindje dat niet zo gezond is veel groter wordt op onze leeftijd. Vooral Eric durft het risico niet te nemen. En zo sterk is mijn verlangen naar een tweede dan ook weer niet. Het is ook wel heel makkelijk nu.
Quintie, fijne vakantie!!
Carry, ze zijn inderdaad alweer een heel stuk gegroeid hè. We moeten weer eens wat afspreken. Misschien in september of oktober. Op het andere forum gingen ze naar Dierenpark Amersfoort, is wel een goeie. Hebben de kids wat te doen terwijl wij bijkletsen!
Alhoewel, september is een drukke maand aan het worden. Gisteren hebben we het plan opgevat om ipv met het vliegtuig met de autotrein te gaan. Kunnen we alle zooi meenemen. Opstappen in Düsseldorf en dan naar Fréjus of Verano. Neig meer naar Frankrijk. Daar een stacaravan huren, dat valt in prijs reuze mee (tussen de 3 en 400 euro voor een week). De autotrein is wel prijzig (bijna 1.100 euro voor Italië en bijna 1.200 euro voor Frankrijk) maar als we met het vliegtuig gaan en we moeten daar allerlei dingen huren (auto, bedje, kinderstoel) zijn we meer kwijt. En kunnen we nog niet een kwart meenemen van wat we nu allemaal in de auto kunnen pletteren. We kunnen zelfs de fietsen meenemen!
Goed, dat staat dus voor september. Op 1 september heb ik een optreden met het acapella Jazzkwartet waar ik in zing. Op 30 september staat voorlopig de reünie van de zwangerschapsyoga. Leuk, eens kijken hoe die allemaal gegroeid zijn!
Aan de andere kant, ik ben de eerste 3 weken van september vrij. Dus er kan best nog wel wat bij...... Asociaal gewoon, als ik die dagen van mijn kaart afhaal, heb ik nóg ruim 9 weken staan.....
Groetjes!
Irene
maandag 25 juni 2007 om 23:35
Hoi,
nou, Vik heeft zijn volgende afspraak bij de KNO-dokter weer staan, over drie weken als de goede man terug is van vakantie. En nu moet hij twee keer per dag druppelen. (Dezelfde druppels als de vorige keer. Die, waarbij je op je zij gaat liggen, drie druppels in het oor laat vallen, en dan twee minuten rustig op je zij blijft liggen om ze goed erin te laten lopen. En dan hetzelfde aan de andere kant. Zien jullie het voor je...?)
Hij voelt zich absoluut niet lekker, eet slecht, slaapt onrustig, huilt, kortom, helemaal niet leuk. Maar ja, geen koorts hè... Misschien gaat Caroman morgen toch nog even met hem naar de huisarts voor antibiotica (die druppels heeft de KNO-doktersassistente telefonisch voogeschreven).
Sja, wel of geen tweede. Het blijft een lastige.
Wij hebben altijd heel hard geroepen dat eentje voor dat ene kind niet zo leuk is en dat we er alleen daarom al twee wilden. Natuurlijk heb ik wel zitten twijfelen na mijn eerste niet zo fijne zwangerschap, maar het feit dat ik daarna direct hersteld was, in de kraamweek al stond te stuiteren, en niemand mij kon "garanderen" dat een tweede zwangerschap weer zo moeizaam zou verlopen, heeft bij ons snel de knoop doorgehakt. En toen die tweede zwangerschap, daar weten jullie alles van. En vooral de lange tijd die ik daarna nog nodig heb gehad om weer een beetje "normaal" te kunnen functioneren (dat is overigens nog steeds niet helemaal zo). Dat was een zware dobber. En de absolute reden om never nooit te gaan voor een derde. Het risico is mij te groot dat ik er dan definitief iets aan overhoud (overigens is dat ook de mening van de gynaecoloog en de internist, die na de eerste zwangerschap geen enkele uitspraak wilden doen). Wat dat betreft begrijp ik Irene en Carneool volledig en snap ik de twijfels van de andere twijfelaars ook heel goed.
Maar als ik dan mijn twee jongetjes weer samen zie schaterlachen, dan vind ik het toch wel de moeite waard geweest... Die anderhalf jaar ellende is niet voor niets geweest en heel langzaam zal ik toch wel weer de oude worden (al dan niet met diabetes, Irene, mijn HbA1c was 4.9, super hè!). Het is maar goed dat je niet alles vantevoren weet...
Pfff, het blijft zowaar vanavond stil boven, kan ik eindelijk eens wat langer reageren.
Hoe het hier verder gaat? Wel redelijk.
Caroman doet zijn best om, ondanks zijn drukke startersactiviteiten, toch een beetje normaal te reageren. Ik geloof dat ik hem wel weer even aan het schrikken gemaakt heb. Vorige week, toen hij weer vond dat ik niet enthousiast genoeg reageerde op eventuele verhuisplannen, heb ik gezegd dat ik een tijdje heb rondgelopen met het idee om maar een huisje in een nieuwbouwwijk voor ons drieën te kopen en hem in zijn sop te laten gaarkoken. Toen ik een paar dagen later stikchagrijnig was en daar sorry om zei, zei hij: ik vind alles best, als je maar niet in die nieuwbouwwijk gaat wonen waar je het over had...
Maar die opstandige fase ben ik wel weer voorbij hoor. Ondanks alles houd ik gewoon vreselijk veel van hem. En ik kan een hoop van hem hebben, alleen niet die buien waarin hij me volledig negeert en niets meer zegt, waarin hij zich helemaal afsluit zelfs van mij... Maar op de momenten buiten die buien (en die momenten overheersen gelukkig echt wel) is hij mijn allerliefste lief. En een superpapa.
Vooral voor Maik. Met Vik kan hij nog niet zo veel. Maar dat geldt voor mij soms ook wel. Vik is tegen ons niet erg aanhankelijk, hoewel de juf van het kdv en mijn moeder steeds weer vertellen hoe dol hij is op knuffelen. En hij huilt veel meer dan Maik dat deed, en is dan ook slecht te troosten. We weten nu natuurlijk dat dat ook wel met oorpijn te maken kan hebben, en we hebben echt oprecht medelijden met hem, maar soms is het wel vermoeiend, zo'n huilend en afwerend ventje...
Ach, maar dat heeft er ook mee te maken dat de rest van het leven ook vermoeiend is. Full time werken is best pittig. En het loopt allemaal niet zo lekker op het werk. Ik krijg meer verantwoordelijkheden maar voorlopig geen extra tijd om daaraan inhoud te geven. In september krijgen we een nieuwe collega en die gaat ook wat van mij overnemen, als ze ingewerkt is, en met dat vooruitzicht vindt mijn baas dat het nu toch geregeld is. Ja, maar dat lost de werkdruk nu niet op... Ik maak me er niet te druk om en ga er niet buiten werktijd mee bezig, maar de afdeling lijdt er wel onder, dat nu niemand echt de eindverantwoordelijkheid heeft of neemt. En dat bederft deels het werkplezier van de mensen op de afdeling. En dat trek ik me dan wel weer aan...
Mijn besluit om een andere baas te zoeken voor mijn paard neemt ook steeds vastere vormen aan. Eigenlijk levert ze momenteel meer stress op dan ontspanning. Eén keer per week rijden, maar daaromheen van alles regelen met de hoefsmid en de dierenarts (toevallig waren er de afgelopen twee maanden steeds weer akkefietjes). En ondanks alle regelen ben ik nog de regie kwijt. Gisteren ontdekte ik dat ze de hele week stilgestaan had (nou ja, niet bereden was dan, ze staat nu dag en nacht in de wei dus kan zoveel lopen als ze wil) omdat het meisje dat voor haar zorgt ziek was. Had ze mij niet laten weten...
En dan nog. Die zondagochtenden die ik wel naar het paard ga. De dag begint dan altijd met Maik, die bij het wakker worden opmerkt: " Mama hoeft niet werken hè? Mama hoeft niet naar paard hè? Nee, mama hoeft niet naar paard!" Dan thuis Caroman achterlaten met twee klaarwakkere kindjes. Die Caroman handenvol werk bezorgen, waarmee Caroman het best moelijk heeft, en dat weet ik, dus kan ik me ook niet volledig ontspannen en probeer ik altijd maar snel-snel te zijn. Die, tegen de tijd dat ik weer thuis kom, al bijna toe zijn aan hun slaapje, dat duurt tot eind van de middag. Zodat ik ze bijna niet zie op zondag. Nee, niet fijn...
En omdat we altijd laat eten en de kinderen altijd laat naar bed gaan (Vik meestal rond half acht maar Maik rond negen uur), wat ik niet erg vind want dan zie ik ze tenminste nog even, komt het er 's avonds ook niet van.
Nee, paard en gezin is geen ideale combinatie...
Pfff, wat een klaagverhalen zeg. Nou ja, ik heb het weer even van me af getypt. Misschien helpt dat.
Verder gaat het goed met me hoor!
Nu eerst maar eens slapen...
Goedenacht! (Dat is Maiks lievelings-nachtwens, hij vindt het een prachtig woord. Hij roept het ook achter de trein aan als die voorbij komt op de terugweg van het kdv...)
Caro
nou, Vik heeft zijn volgende afspraak bij de KNO-dokter weer staan, over drie weken als de goede man terug is van vakantie. En nu moet hij twee keer per dag druppelen. (Dezelfde druppels als de vorige keer. Die, waarbij je op je zij gaat liggen, drie druppels in het oor laat vallen, en dan twee minuten rustig op je zij blijft liggen om ze goed erin te laten lopen. En dan hetzelfde aan de andere kant. Zien jullie het voor je...?)
Hij voelt zich absoluut niet lekker, eet slecht, slaapt onrustig, huilt, kortom, helemaal niet leuk. Maar ja, geen koorts hè... Misschien gaat Caroman morgen toch nog even met hem naar de huisarts voor antibiotica (die druppels heeft de KNO-doktersassistente telefonisch voogeschreven).
Sja, wel of geen tweede. Het blijft een lastige.
Wij hebben altijd heel hard geroepen dat eentje voor dat ene kind niet zo leuk is en dat we er alleen daarom al twee wilden. Natuurlijk heb ik wel zitten twijfelen na mijn eerste niet zo fijne zwangerschap, maar het feit dat ik daarna direct hersteld was, in de kraamweek al stond te stuiteren, en niemand mij kon "garanderen" dat een tweede zwangerschap weer zo moeizaam zou verlopen, heeft bij ons snel de knoop doorgehakt. En toen die tweede zwangerschap, daar weten jullie alles van. En vooral de lange tijd die ik daarna nog nodig heb gehad om weer een beetje "normaal" te kunnen functioneren (dat is overigens nog steeds niet helemaal zo). Dat was een zware dobber. En de absolute reden om never nooit te gaan voor een derde. Het risico is mij te groot dat ik er dan definitief iets aan overhoud (overigens is dat ook de mening van de gynaecoloog en de internist, die na de eerste zwangerschap geen enkele uitspraak wilden doen). Wat dat betreft begrijp ik Irene en Carneool volledig en snap ik de twijfels van de andere twijfelaars ook heel goed.
Maar als ik dan mijn twee jongetjes weer samen zie schaterlachen, dan vind ik het toch wel de moeite waard geweest... Die anderhalf jaar ellende is niet voor niets geweest en heel langzaam zal ik toch wel weer de oude worden (al dan niet met diabetes, Irene, mijn HbA1c was 4.9, super hè!). Het is maar goed dat je niet alles vantevoren weet...
Pfff, het blijft zowaar vanavond stil boven, kan ik eindelijk eens wat langer reageren.
Hoe het hier verder gaat? Wel redelijk.
Caroman doet zijn best om, ondanks zijn drukke startersactiviteiten, toch een beetje normaal te reageren. Ik geloof dat ik hem wel weer even aan het schrikken gemaakt heb. Vorige week, toen hij weer vond dat ik niet enthousiast genoeg reageerde op eventuele verhuisplannen, heb ik gezegd dat ik een tijdje heb rondgelopen met het idee om maar een huisje in een nieuwbouwwijk voor ons drieën te kopen en hem in zijn sop te laten gaarkoken. Toen ik een paar dagen later stikchagrijnig was en daar sorry om zei, zei hij: ik vind alles best, als je maar niet in die nieuwbouwwijk gaat wonen waar je het over had...
Maar die opstandige fase ben ik wel weer voorbij hoor. Ondanks alles houd ik gewoon vreselijk veel van hem. En ik kan een hoop van hem hebben, alleen niet die buien waarin hij me volledig negeert en niets meer zegt, waarin hij zich helemaal afsluit zelfs van mij... Maar op de momenten buiten die buien (en die momenten overheersen gelukkig echt wel) is hij mijn allerliefste lief. En een superpapa.
Vooral voor Maik. Met Vik kan hij nog niet zo veel. Maar dat geldt voor mij soms ook wel. Vik is tegen ons niet erg aanhankelijk, hoewel de juf van het kdv en mijn moeder steeds weer vertellen hoe dol hij is op knuffelen. En hij huilt veel meer dan Maik dat deed, en is dan ook slecht te troosten. We weten nu natuurlijk dat dat ook wel met oorpijn te maken kan hebben, en we hebben echt oprecht medelijden met hem, maar soms is het wel vermoeiend, zo'n huilend en afwerend ventje...
Ach, maar dat heeft er ook mee te maken dat de rest van het leven ook vermoeiend is. Full time werken is best pittig. En het loopt allemaal niet zo lekker op het werk. Ik krijg meer verantwoordelijkheden maar voorlopig geen extra tijd om daaraan inhoud te geven. In september krijgen we een nieuwe collega en die gaat ook wat van mij overnemen, als ze ingewerkt is, en met dat vooruitzicht vindt mijn baas dat het nu toch geregeld is. Ja, maar dat lost de werkdruk nu niet op... Ik maak me er niet te druk om en ga er niet buiten werktijd mee bezig, maar de afdeling lijdt er wel onder, dat nu niemand echt de eindverantwoordelijkheid heeft of neemt. En dat bederft deels het werkplezier van de mensen op de afdeling. En dat trek ik me dan wel weer aan...
Mijn besluit om een andere baas te zoeken voor mijn paard neemt ook steeds vastere vormen aan. Eigenlijk levert ze momenteel meer stress op dan ontspanning. Eén keer per week rijden, maar daaromheen van alles regelen met de hoefsmid en de dierenarts (toevallig waren er de afgelopen twee maanden steeds weer akkefietjes). En ondanks alle regelen ben ik nog de regie kwijt. Gisteren ontdekte ik dat ze de hele week stilgestaan had (nou ja, niet bereden was dan, ze staat nu dag en nacht in de wei dus kan zoveel lopen als ze wil) omdat het meisje dat voor haar zorgt ziek was. Had ze mij niet laten weten...
En dan nog. Die zondagochtenden die ik wel naar het paard ga. De dag begint dan altijd met Maik, die bij het wakker worden opmerkt: " Mama hoeft niet werken hè? Mama hoeft niet naar paard hè? Nee, mama hoeft niet naar paard!" Dan thuis Caroman achterlaten met twee klaarwakkere kindjes. Die Caroman handenvol werk bezorgen, waarmee Caroman het best moelijk heeft, en dat weet ik, dus kan ik me ook niet volledig ontspannen en probeer ik altijd maar snel-snel te zijn. Die, tegen de tijd dat ik weer thuis kom, al bijna toe zijn aan hun slaapje, dat duurt tot eind van de middag. Zodat ik ze bijna niet zie op zondag. Nee, niet fijn...
En omdat we altijd laat eten en de kinderen altijd laat naar bed gaan (Vik meestal rond half acht maar Maik rond negen uur), wat ik niet erg vind want dan zie ik ze tenminste nog even, komt het er 's avonds ook niet van.
Nee, paard en gezin is geen ideale combinatie...
Pfff, wat een klaagverhalen zeg. Nou ja, ik heb het weer even van me af getypt. Misschien helpt dat.
Verder gaat het goed met me hoor!
Nu eerst maar eens slapen...
Goedenacht! (Dat is Maiks lievelings-nachtwens, hij vindt het een prachtig woord. Hij roept het ook achter de trein aan als die voorbij komt op de terugweg van het kdv...)
Caro
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
woensdag 27 juni 2007 om 09:51
Goeiemorgen,
Zal ons snel van pagina 3 afhalen.
Caro, *; en ook voor vik*;
Carry, ook voor een tweede spannend hoor.
Esa, je was inderdaad beetje overenthousiast, kaartje lag er al toen we terug kwamen van vakantie. Maar je was niet de enige, kreeg gisteren nog kaartje van mijn tante. Ze hangen al op de deur.
Twijfels over een tweede, kan er niet zo goed over mee praten wij weten zeker dat we een tweede willen. Denk dat bij ons de twijfels straks komen bij de derde;). Maar ik heb jullie twijfels ook niet zo, ben nog jong (oeh durf ik dat nog te zeggen nu ik volgende week 29 wordt en dus mijn laatste jaar voor de 30 inga:D) en ik heb mijn eerste zwangerschap en bevalling prima ervaren. De enige twijfel die ik heb is hoe het allemaal uit gaat komen met ander huis. Dus hoop maar dat ik snel zwamger ben kan ik in ieder geval nog rustig in ons eigen huis bevallen.
En anders zetten we er binnenkort maar weer een stop op. Vind alleen als we wachten tot na het huis het verschil tussen ties en baby erg groot worden. Zou dan bijna 3 jaar zijn en ik wilde graag zo rond de 2 jaar ertussen. Maar we wachten rustig af, we hebben vorige week goed ons best gedaan in ieder geval:P
Wij zijn inmiddels weer bijgeslapen. En tussendoor ook nog naar dietist
en logopedist geweest. Wat betreft mondmotoriek is er niks aan de hand,
logopedist denkt toch aan soort van trauma na het gedwongen drinken in
het ziekenhuis. En dietist nog wat aanvullende voedingsadviesen, hij
krijgt een schepje extra opvolgmelk door pap en aanvullen met fantomal
(voedingssuiker) en daarnaast over op alle volle producten. Margarine
ipv halvarine volle yoghurt, vette kaas etc. Dus alles wat mama en papa
niet mogen
Gisteren bij de makelaar geweest voor een huis. Maar we gaan dit huis
niet doen in augustus wordt ander deel van het project verkocht en daar
komen veel grotere huizen voor zelfde geld (snap er echt niks van) dus
daar wachten we op. Alleen nu maar hopen dat we er daar een van krijgen.
Gaan zo laatste keer zwemmen voor de vakantie.
Zal ons snel van pagina 3 afhalen.
Caro, *; en ook voor vik*;
Carry, ook voor een tweede spannend hoor.
Esa, je was inderdaad beetje overenthousiast, kaartje lag er al toen we terug kwamen van vakantie. Maar je was niet de enige, kreeg gisteren nog kaartje van mijn tante. Ze hangen al op de deur.
Twijfels over een tweede, kan er niet zo goed over mee praten wij weten zeker dat we een tweede willen. Denk dat bij ons de twijfels straks komen bij de derde;). Maar ik heb jullie twijfels ook niet zo, ben nog jong (oeh durf ik dat nog te zeggen nu ik volgende week 29 wordt en dus mijn laatste jaar voor de 30 inga:D) en ik heb mijn eerste zwangerschap en bevalling prima ervaren. De enige twijfel die ik heb is hoe het allemaal uit gaat komen met ander huis. Dus hoop maar dat ik snel zwamger ben kan ik in ieder geval nog rustig in ons eigen huis bevallen.
En anders zetten we er binnenkort maar weer een stop op. Vind alleen als we wachten tot na het huis het verschil tussen ties en baby erg groot worden. Zou dan bijna 3 jaar zijn en ik wilde graag zo rond de 2 jaar ertussen. Maar we wachten rustig af, we hebben vorige week goed ons best gedaan in ieder geval:P
Wij zijn inmiddels weer bijgeslapen. En tussendoor ook nog naar dietist
en logopedist geweest. Wat betreft mondmotoriek is er niks aan de hand,
logopedist denkt toch aan soort van trauma na het gedwongen drinken in
het ziekenhuis. En dietist nog wat aanvullende voedingsadviesen, hij
krijgt een schepje extra opvolgmelk door pap en aanvullen met fantomal
(voedingssuiker) en daarnaast over op alle volle producten. Margarine
ipv halvarine volle yoghurt, vette kaas etc. Dus alles wat mama en papa
niet mogen
Gisteren bij de makelaar geweest voor een huis. Maar we gaan dit huis
niet doen in augustus wordt ander deel van het project verkocht en daar
komen veel grotere huizen voor zelfde geld (snap er echt niks van) dus
daar wachten we op. Alleen nu maar hopen dat we er daar een van krijgen.
Gaan zo laatste keer zwemmen voor de vakantie.
woensdag 27 juni 2007 om 12:08
Nou ja, beter te laat dan te vroeg toch ? (12/9) Fijn dat trouwens de mondmotoriek goed is, nu nog lekker aankomen!
Caro, dikke *; hoor, heb echt respect voor je , fulltime werken. Jemig, vind het niet gek dat je je nog niet de oude voelt!!!
Ireen, hahaha, nee hoor, Jasper is over z'n grasfobie heen inmiddels, had precies de zelfde reacties als Kari. Had het ook met zand, en dat vind ie nu fantastisch en lekker ....
Later.... ga gauw weer verder, toetsen nakijken, cijfertjes invoeren etc etc
? (12/9) Fijn dat trouwens de mondmotoriek goed is, nu nog lekker aankomen!Caro, dikke *; hoor, heb echt respect voor je , fulltime werken. Jemig, vind het niet gek dat je je nog niet de oude voelt!!!
Ireen, hahaha, nee hoor, Jasper is over z'n grasfobie heen inmiddels, had precies de zelfde reacties als Kari. Had het ook met zand, en dat vind ie nu fantastisch en lekker
....Later.... ga gauw weer verder, toetsen nakijken, cijfertjes invoeren etc etc
woensdag 27 juni 2007 om 12:33
quote:Nou ja, beter te laat dan te vroeg toch ? Of beter te vroeg dan te laat (12/9) Fijn dat trouwens de mondmotoriek goed is, nu nog lekker aankomen!
Caro, dikke *; hoor, heb echt respect voor je , fulltime werken. Jemig, vind het niet gek dat je je nog niet de oude voelt!!!
Ireen, hahaha, nee hoor, Jasper is over z'n grasfobie heen inmiddels, had precies de zelfde reacties als Kari. Had het ook met zand, en dat vind ie nu fantastisch en lekker ....
Later.... ga gauw weer verder, toetsen nakijken, cijfertjes invoeren etc etc Nog eventjes en dan lekker vakantie, of val je onder regio midden en moet je nog iets langer?
? Of beter te vroeg dan te laat (12/9) Fijn dat trouwens de mondmotoriek goed is, nu nog lekker aankomen!Caro, dikke *; hoor, heb echt respect voor je , fulltime werken. Jemig, vind het niet gek dat je je nog niet de oude voelt!!!
Ireen, hahaha, nee hoor, Jasper is over z'n grasfobie heen inmiddels, had precies de zelfde reacties als Kari. Had het ook met zand, en dat vind ie nu fantastisch en lekker
....Later.... ga gauw weer verder, toetsen nakijken, cijfertjes invoeren etc etc Nog eventjes en dan lekker vakantie, of val je onder regio midden en moet je nog iets langer?
woensdag 27 juni 2007 om 20:51
Hi!
Ik zit te typen op onze nieuwe laptop... Met de oude konden we al een tijdje geen internetverbinding meer krijgen. En dat was een afdankertje van mijn werk. Dus nu hebben we elkaar een nieuwe voor onze verjaardag gegeven. Eric is vandaag jarig, hij is 40 geworden. We hebben het gelijk met Kari al gevierd. Hij was wat eerder thuis en nu zijn we lekker aan het keutelen met z'n drietjes.
Kari heeft de boel flink op stelten gezet vannacht. Rond 23.30 uur werd ze wakker. Wat ik ook probeerde, ze kon niet slapen. Rond 0.30 uur heb ik een matras naast haar bedje gelegd, waar ik zelf op ben gaan liggen, maar ook dat was niet genoeg. Zelfs toen ik haar bij me op het matras nam, kon ze nog niet slapen. Dus ben ik om 2.20 uur naar beneden gegaan. TV aan (lang leve de 24-uurs digitale TV), beetje spelen. Tegen drieen weer naar boven en na een kwartier sliep ze. Ik was redelijk gebroken vanmorgen.... Ze werd tegen 9.30 uur wakker en eind van de ochtend heb ik haar in bad gedaan en toen sliep ze om 12.25 uur weer, tot 14.25 uur. Ze heeft trouwens voor het eerst in haar leven in bad gepoept! Het waren gelukkig harde keutels, dus die waren makkelijk op te ruimen.
Het is tijd voor Kari's bedritueel. Dus het blijft even een ego verhaal....
Groetjes!
Irene
Ik zit te typen op onze nieuwe laptop... Met de oude konden we al een tijdje geen internetverbinding meer krijgen. En dat was een afdankertje van mijn werk. Dus nu hebben we elkaar een nieuwe voor onze verjaardag gegeven. Eric is vandaag jarig, hij is 40 geworden. We hebben het gelijk met Kari al gevierd. Hij was wat eerder thuis en nu zijn we lekker aan het keutelen met z'n drietjes.
Kari heeft de boel flink op stelten gezet vannacht. Rond 23.30 uur werd ze wakker. Wat ik ook probeerde, ze kon niet slapen. Rond 0.30 uur heb ik een matras naast haar bedje gelegd, waar ik zelf op ben gaan liggen, maar ook dat was niet genoeg. Zelfs toen ik haar bij me op het matras nam, kon ze nog niet slapen. Dus ben ik om 2.20 uur naar beneden gegaan. TV aan (lang leve de 24-uurs digitale TV), beetje spelen. Tegen drieen weer naar boven en na een kwartier sliep ze. Ik was redelijk gebroken vanmorgen.... Ze werd tegen 9.30 uur wakker en eind van de ochtend heb ik haar in bad gedaan en toen sliep ze om 12.25 uur weer, tot 14.25 uur. Ze heeft trouwens voor het eerst in haar leven in bad gepoept! Het waren gelukkig harde keutels, dus die waren makkelijk op te ruimen.
Het is tijd voor Kari's bedritueel. Dus het blijft even een ego verhaal....
Groetjes!
Irene
