Spelen met baby

Als baby tevreden is dan zou ik het lekker zo laten. Zingen, muziekje aan zou eventueel ook nog kunnen.

Dat denk ik ook, zo lang hij zich vermaakt niet storen/afleiden. Ik denk dat het juist goed is als ze zich ergens langer mee kunnen vermaken. Dat lijkt me alleen maar goed!

Kiekeboe-spelletjes (achter een spuugdoekje bijvoorbeeld) waren altijd een hit toen het ukkies waren. Verder zou ik hem inderdaad lekker laten als hij zelf aan het spelen is! Heerlijk toch!

Klinkt als een tevreden baby, niet teveel storen, naar dingen kijken is al leuk genoeg blijkbaar, heerlijk toch.
Af en toe geluidjes maken vindt ie misschien leuk, zoals klakken met je tong, dan kijken ze rond en al heel snel proberen ze het na te doen, soort beginnetje met communiceren.

Als je kindje zich goed zelf kan vermaken, dan is dat toch heerlijk? Er blijven vast nog genoeg momenten over om te knuffelen, kletsen, zingen, kiekeboe te spelen, etc.

Zolang hij zich vermaakt gewoon lekker laten liggen! En genieten van het feit dat je even je handen vrij hebt!

Oh ik herken je vraag helemaal!! Dat heb ik nu nog. Mijn kind van bijna 2 kan heel goed zelf spelen en vermaakt zich kostelijk. En dan denk ik ook, moet ik nu meespelen? Daarnaast heb ik klachten waardoor dat moeilijk gaat, waardoor ik me nog schuldiger ga voelen. Terwijl kind lekker doorspeelt en op gaat in zijn eigen spel. En zich wel meldt voor een knuffel, boekje etc.

Als je het leuk vindt dan kun je natuurlijk altijd even “samen” spelen. Mijn tweeling schaterde het altijd uit na het badje en dat ik ze had afgedroogd en daarna met een dunne sjaal over ze heen wapperde. Dus over hun gezichtjes en dan buikje en benen. En dan 100x uiteraard. Dat was echt dikke pret!

Mijn baby kan zich goed vermaken in de wipstoel. Liggen doet ze niet graag door reflux. Wel probeer ik haar elk wakker blok ook echt een half uur echt aandacht te geven. Kietelen, samen rollen, staan op schoot en ze vind t heel grappig als je zachtjes in haar nek blaast enz

Mijn oudste vraagt ook nog wel wat aandacht... gelukkig geeft mijn vriend en haar vader beide kinderen ook veel aandacht dus ik een half uur en partner ook zeker een half uur en dan een uur verdeeld in de wipstoel. Ook ga ik graag een stukje met haar wandelen en vertel dab onderweg wat we zien.

Ik vind dat zelf ook nog wel lastig. Mijn meisje is nu 15 weken, 11 gecorrigeerd.
Ze vermaakt zich sinds een week of 2 a 3 met speelgoed. En kan dus ook een kwartiertje, half uurtje in de box, onder de babygym of in de wandelwagen met mobiel. Geef haar gewoon haar spiegel en een knuffeltje of speeltje en ze is lekker aan het trappelen, dingetjes naar haar mond trekken, beetje gekraai komt er al uit.

Ze kan nu 1,5 uur wakker zijn tot ze weer moe wordt. Dus 1 uur en 15 min voor voeden, verschonen en spelen, en 15 min voor bedritueeltje en in slaap vallen.
Ik probeer haar een kwartiertje te vermaken, en een kwartiertje zelf te laten spelen.

Maar op vermaken reageert ze nog zo weinig. We zijn nog steeds in de spaarzame glimlachjes fase. En echt dingen vastpakken als je het laat zien moet ook nog komen. Dat gaat nu veel meer perongeluk. Dus dan sta ik geluidjes te maken, dingetjes te laten voelen, liedjes te zingen, kiekeboe en komt een muisje aangelopen. Ennn ja zag ik daar een glimlach?? Soms is het best saai.

Er zijn wel een paar dingen die ze erg leuk vindt en die dat lachje uitlokken.
We hebben een rinkelende bal, die hou ik op en dan trappelt ze er tegenaan.
Ik hou haar als een vliegtuigje omhoog en maak enthousiaste geluidjes (let op, heel rustig doen en alleen als het nekje dat al kan!!)
Mijn tong uitsteken en vervolgens breed lachen.
Knijpen in de piepspeeltjes boven haar hoofd als ze onder de gym ligt (ze trappelt ook graag tegen die speeltjes).
Ze wordt altijd lekker rustig van op mijn arm meelopen en alles bekijken.
Ze lacht soms trouwens ook zelf als ze in haar eentje ligt, naar een dode hoek ofzo. Geen idee wat ze dan hoort, voelt of ziet haha!

Het is voor een kind een groot geschenk als hij/zij zichzelf kan vermaken ook op latere leeftijd ,dus ik zou me niet schuldig voelen ,er zijn genoeg momenten dat je iets samen kunt doen ,voorlezen is wel goed ,maar dat kan ook bij het bedritueel.