Spijt 2e kind /opgesloten gevoel

02-04-2023 07:58 454 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vanwege het taboe op dit onderwerp ben ik bang voor herkenning en dus een nieuwe account.

Ik heb 2 geweldige kinderen (3,5 en 1,5), maar ik heb nog steeds zo'n spijt van mijn jongste. En dat ligt niet aan haar want het is echt een leuk en gemakkelijke meisje. Maar ik wist niet dat de overgang van 1 naar 2 kinderen mij zou zwaar zou vallen. Veel mensen zeiden die 2e doe je er gewoon bij.

Toen we alleen de oudste hadden ging ik fluitend door het leven: alles was zo makkelijk te combineren: fulltime baan, sporten, afspreken met vriendinnen en tijd met partner (toen hadden we nog een sexleven)

Maar sinds ik weer werk na 8 maanden verlof heb ik het gevoel dat ik contstant aan het rennen ben en niet aan mezelf toe kom. Wat eigenlijk onzin is want met een breed sociaal netwerk en hulp die we inkopen heb ik (veel) meer eigen tijd dan veel vriendinnen.

Tsja waar zit het dan in: met 1 kind ga ik overal aan en wisselen partner en ik af. Dan had je een dagdeel voor jezelf, maar nu met 2 kinderen: alleen op stap met 2 vind ik geen ontspanning maar overleven. Dat gevoel heb ik ook als ik mijn eentje een avond moet doen.

Zijn er mensen die dit herkennen en tips hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt het ook over wetenschappelijk onderzoek en dat het biologisch is dat je zo reageert als moeder, dus vandaar. Je lijkt het breder te trekken dan alleen je eigen ervaring.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sujatmi schreef:
05-04-2023 13:56
Je hebt het ook over wetenschappelijk onderzoek en dat het biologisch is dat je zo reageert als moeder, dus vandaar. Je lijkt het breder te trekken dan alleen je eigen ervaring.
Ja omdat het ook in wetenschappelijk onderzoek is beschreven. Daar ga ik ook liever de discussie niet over aan want wij allebei kunnen niks veranderen aan wat in onderzoeken is beschreven.

Ik snap niet waar je precies aan tilt want als jij dat niet zo ervaarde, prima toch? Er zullen vast heel veel vrouwen zijn die het niet zo ervaarden. Een soort is divers

Maar laten we die discussie vooral niet de boventoon laten voeren boven een bericht waarin een forumster aangaf waar ze tegenaan liep qua gevoelens en waarbij ik haar steun door te zeggen dat die gevoelens niet gek zijn en zelfs heel natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Soumis schreef:
05-04-2023 11:37
Even vooropgesteld dat ik vind dat iedere ouder de uren moet werken die hij wil.

Maar ik wil dit stukje er even uitpikken, want dat is heel erg vanuit jezelf geredeneerd. Ik geloof heus dat kind goed gehecht en blij is, dus dat veel werken en de opvang goed inrichten voor kind echt zijn vruchten wel afwerpt.
Maar je hoort toch ook zeker mensen op een latere leeftijd wel zeggen dat ze een ouder of beide ouders in de jeugd wel gemist hebben, omdat die vooral aan het werk was. Die ene ouder die bijna nooit aanwezig is bij belangrijke momenten op school/sport of vaak savonds en in het weekend weg is kan echt wel als een gemis ervaren worden, los van de goede oppas/opvang die is geregeld en waar ze zich goed bij voelen.

Ik bedoel dit niet persoonlijk naar jou, maar in het algemeen.
Ik denk dat dit meer te maken heeft met hoe veel interesse je daarwerkelijk in je kind hebt dan aan hoe veel uren je exact besteedt om mee te doen aan het knutselen op school of het rondhangen op de sportclub.

Mijn ouders hadden het kostwinnersmodel. Moeder altijd thuis en vader veel weg. Ondanks dat heb ik toch een warmere band met mijn vader en voel ik me altijd gezien door hem. Hij is altijd oprecht geinteresseerd in mijn leven en hobby's. En als het echt belangrijk was dan nam hij vrij en zorgde hij dat hij er bij was. Hij regelde de leuke uitjes voor ons en had dan ook oprecht lol met ons.

Mijn moeder was altijd op school te vinden om te helpen. Na schooltijd was ze altijd thuis. Maar ze is veel minder emotioneel beschikbaar. Ze was er altijd, ook bij elk belangrijk of minder belangrijk moment. Vriendjes waren altijd welkom en ze ondersteunde elke hobby die ik wilde. En toch voel ik me niet door haar gezien en gehoord. Ze regelde ook altijd alles voor ons, maar ik merkte dat ze er zelf niet zo veel plezier aan beleefde. Ik heb soms wel eens gehoopt dat ze wat meer haar eigen ding ging doen, zodat ze de tijd die overbleef echte interesse zou hebben.

Ik denk dat veel afwezig zijn in veel gevallen wel samenhangt met minder interesse in je kinderen hebben, maar dat hoeft helemaal niet te zijn. Volgens mij kun je als ouder prima 32 uur of meer werken en emotioneel beschikbaar zijn voor je kind. Dat is volgens mij veel belangrijker dan aanwezig zijn bij het paashaasknutselen op dinsdagmiddag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees niks raars hoor TO, het kan allemaal prima wat je wil en dat mag je ook gewoon willen.

Zorg dat JULLIE basis goed staat, dus verdeel evenredig.

Daarnaast, it takes a village, dus maak dat dorp beschikbaar (schoonmaker, gastouder, boodschappen bezorgdienst, enz).

Voor de rest teflon op je schouders plakken en alle kritiek lekker laten afglijden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat het werken op zich het probleem niet is. Met zoveel werken en je kinderen zit je vol. Als je daarnaast nog allerlei zaken voor jezelf wil en moet doen, dan gaat het schuren.
Dat ( vele) werken en die kinderen wil(de) je ook voor jezelf. Later kom je zelf wel weer wat meer aan je andere eigen ding toe.
En dat geldt voor man en vrouw, als die er zijn.

Persoonlijk wilde ik er vooral veel voor mijn kinderen zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een stuk van het topic niet gelezen, maar TO, begrijp ik het goed dat je kinderen eigenlijk 5 dagen per week voorzien zijn van opvang /verzorging, waarvan een dag met zowel jouw als je man? Dus elke week werken jullie allebei 4 dagen en dan 3 dagen weekend? Maar jij zit in avonden en weekenden alsnog te werken?
Wat nou als je je man die parttime dag lekker alleen laat doen, jij blijft hetzelfde aantal uren werken maar spreid ze over 5 werkdagen. Dan kan je de uren die je op de andere dagen overhoud, besteden aan waar jij behoefte aan hebt, je sporten, huishoud-regel-dingen of je gezin.
Ik werk 32 uur verdeeld over 5 dagen, en ik zou het je héel sterk aanraden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Er is weer veel geschreven, vandaag niet de tijd om alles terug te lezen.

@bjorg helaas zo werkt mijn baan niet, dan maak ik met gemak iedere week 40-45 uur. Sommige functies zijn lastig schaalbaar. Als een minster of de Kamer iets wil op korte termijn moet er geleverd worden. Maar goed dat is nog een paar weken en dan gaat dat beter worden :hyper: .

Heb inmiddels ook door het iets van mezelf is: de kinderen gaan inderdaad niet dood als ze keer om half 6 worden opgehaald of een keer niet tijdens slaapjes ga sporten maar als ze wakker zijn. Man had vandaag voordat ie naar de wedstrijd ging alles klaar gezet dat scheelt ook enorm moet ik zeggen…en de :monkey: jes waren super lief :heart:
Sujatmi schreef:
05-04-2023 11:48
Los van de discussie over werkuren, vind ik het vooral opvallend dat je het gelijk hebt over ''spijt''. Je hebt hopelijk door dat dit maar een heel korte fase is en dat je leven er over een half jaar alweer totaal anders uitziet. Je oudste gaat dan vijf dagen per week naar school, je gaat terug in uren, waardoor je nog maar parttime werkt en je jongste is dan alweer een stukje ouder waardoor het lopen beter gaat en je hebt dan nog maar 1 slaapje op een dag van 1 kind.

Wat dat betreft snap ik de opmerking van je man over een psycholoog wel. Het lijkt alsof je het allemaal niet goed kunt overzien en alle schuld op je tweede kind schuift.
Dit vind ik een goede. Ik denk dat je het in perspectief moet zien TO. De eerste jaren met kleintjes zijn zwaar en lastig, althans voor veel mensen. Ook voor mij.

Zo denk ik echt zeer regelmatig: mijn God waarom moest ik nou deze jongste erbij nemen, het is zo zwaar. Maar dan bedenk ik me waarvoor ik het doe: over een paar jaar is ie al naar de basisschool en zijn de andere kids ook veel ouder en zelfstandiger, en dan had ik hem zo gemist als ie er niet was. Deze paar tropenjaren zijn zo’n klein stukje op een heel mensenleven.

Maar ik ben ook vrij mild voor mezelf (en andere ouders). We zijn niet perfect, maar we doen ons best. En over een paar jaar is alles alweer zo anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sporten als je kinderen wakker zijn kan prima. Ik ken veel mensen die dat doen en de kinderen doen op hun manier mee.

Wij hebben bewust maar 1 kind gekregen. Soms denk ik wel eens zou het niet leuker zijn voor kind als er een tweede kwam, maar dan realiseer ik me weer dat ik geen goede ouder zou zijn met een tweede erbij. Ik heb mijn rust en me-time hard nodig en ik vind het soms al lastig dat alles niet meer gaat als voor kind er was.

Zoals gezegd door anderen is het TO’s keuze en recht om de uren te werken die ze wil. Daar kan iedereen van alles over vinden, maar TO hoeft zich hier niet voor te verantwoorden.
We’re all mad here
LuciFee2023 schreef:
05-04-2023 09:39
Ook dat.

TO, ik hou van mijn kinderen, ik vind ze te gek en top en vind het zwaar vermoeiend. Ik ben blijkt een moeder die sneller overprikkeld raakt dan gewenst ( adhd btw) heb 2 kinderen met add ( jippie) en ben lichamelijk beperkt door zenuwpijn. Maar dat is van de laatste 6 jaar, daarvoor was ik ook al zo:

Ik sta te juigen als er een normale week is mbt school. Dus gewoon 5 dagen heen zonder allerlei halve dagen en verkleedddingen en regeluitjes. Kan ik tussen aandacht voor hen en mijn alleen tijd navigeren op een manier dat het ook leuk is voor mij.

Ik sta te juigen na 6 weken vakantie ( in mijn hoofd, rustig maar) als normale leven weer begint en als een ander dat raar vindt, boeit mij geen bal. :lol:
Ik ben blij dat ze groter zijn en zelf dingen kunnen en zelf dingen/afspraken en regelgedoe gaan doen. :yes:
Ik vond heerlijk toen ze eindelijk naar school gingen, niks geen last van gehad. Stond net niet met spandoek bij de deur, ook omdat ze school en kvd echt leuk vonden, thuis was leuk maar daar waren kinderen van hun leeftijd, dus nog leuker. :lol:

Ik ben blij dat ik niet meer steeds alles samen met ze moet doen op dagen dat we allemaal thuis zijn of ergens heen. Dat ze zelf plan maken en lekker rondbanjeren en ik niet meer moet kijken of ze gevaarlijke dingen doen. :lol: Ik hoef ze niet meer te duwen op de schommel, mee te lopen ect. Heerlijk.

Ik ben blij dat ze midden in de zomervakantie tegelijk een week op kamp gaan en mijn partner dan gaat werken zodat ik kan opladen voor de
2e helft van de vakantie. Om ze zonder irritatie echte onverdeelde aandacht te geven daarna.
Ik kan prima dagen weg van huis zonder ze per se te moeten spreken, wat appen en bij langer dan 3 dagen een keertje even bellen, is meer dan prima.

En zo kan ik wel even doorgaan. :lol:
En mooiste is, meeste ouders hebben dat hoor, ook die zonder mijn klachten. Als je beetje rondkletst met ouders, hoor je best vaak dat ze ook zwaar vinden.

Ken er maar een paar die doen alsof dit raar is, vaak heel luid, waardoor de meeste dan maar stil worden.
Cheers to that!

Door mensen zoals jij die met het eerlijke verhaal naar buiten kwamen voelde ik me als moeder niet meer zo een mislukkeling!
Dat taboe wat er heerst dat je als moeder/ouder op je wolk hoort te zitten en niet te klagen, ik dacht dat ik gewoon de slechte moeder was, maar na meerdere andere geluiden bleek ik gewoon een mens te zijn!

Ik hou zielsveel van mijn kinderen , maar ik sluit me volledig aan bij bovenstaand!

Wat niet weg neemt dat nog steeds mensen raar reageren als ik mijn kinderen tijdens de vakanties naar de BSO breng om zelf even met mijn luie reet op strand te zitten op een zandvrije handoek ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
05-04-2023 13:00
Dit is iets wat in wetenschappelijke onderzoeken is beschreven als biologisch. Zowel bij mensen als dieren.
En de natuur heeft daarbij mannen en vrouwen niet gelijk bedeeld.

Ik heb er ook last van gehad. En nog steeds soms wel, maar het gaat makkelijker sinds ik dit gevoel heb geaccepteerd en zelfs een beetje omarm. Hoort erbij. Laat mij maar lekker snotteren en soms een beetje control freaken.

Voor mij is dit het oer-moedergevoel. Het offer dat je als moeder brengt. Het meest intense van alle emoties die je ooit hebt gevoeld. En ik kan er nog meer termen aan hangen, de ene minder politiek correct dan de ander. Beklemmend. Zelfvernietigend. Levensveranderend. Achja

Disclaimer: hopelijk voelen vrouwen die dit niet zo ervaren zich nu niet aangesproken want zo bedoel ik het niet. Ook zonder bovenstaande kun je volgens mij een prima moeder zijn. Maar mijn punt is dat bovenstaande gevoel niet vreemd is. Je bent niet gek. Je bent gewoon moeder.

En de arbeidsmarkt is hier niet tegen opgewassen
Gatver, had iemand me dat niet eerder kunnen vertellen?

Ik ken heel veel vrouwen die dit niet in deze mate hebben, ik voelde me een beetje de vreemde eend in de bijt. Bleek ik als doodnormale eend in een vreemde bijt rond te zwemmen?
Ik denk dat beide opties normaal zijn, maar wel dat dit offer teweeg wordt gebracht door een hormonale disbalans ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Wow, zwaluw. Ik sta er enorm van te kijken wat jij allemaal nog doet met 2 kinderen. Ik snap je gevoel wel helemaal. Ik heb 1 zoon van 2.5, (ik werk niet buitenshuis) en ik vind het al heel pittig en veel werk allemaal.
Groetjes!
Zwaluw1984 schreef:
05-04-2023 21:48
Heb inmiddels ook door het iets van mezelf is: de kinderen gaan inderdaad niet dood als ze keer om half 6 worden opgehaald of een keer niet tijdens slaapjes ga sporten maar als ze wakker zijn. Man had vandaag voordat ie naar de wedstrijd ging alles klaar gezet dat scheelt ook enorm moet ik zeggen…en de :monkey: jes waren super lief :heart:
Klinkt goed.

Zelf maak ik graag wandelingen van 10-15 kilometer met mijn dochtertje in de kinderwagen. Lekker in de “natuur” (voor zover je echt van natuur kan spreken in de randstad :proud: ). Dat is de afgelopen 22 maanden -zo oud is m’n dochtertje- het enige wat ik doe qua sport/bewegen. Dus dat doe ik 2x per week. Als dochter naar school gaat, wil ik op mijn vrije dagen weer gaan baantjes trekken.

Vaak gaan dochtertje & ik samen met mijn zus en haar zoontje (net 1 jaar) & nog 2 oppaskindjes (0 & bijna 3 jaar) van haar erbij wandelen. Dan nemen we de bolderkar. Eten, drinken en de andere benodigdheden voor de kinderen mee en gaan.

De buitenlucht werkt slaapverwekkend. Want de kinderen slapen dus ook heel lekker in die bolderkar. Thuis blijven voor slaapjes is daardoor niet nodig. En natuurlijk maken we altijd een tussenstop bij een speeltuin of bij de kinderboerderij zodat de kinderen kunnen spelen. Mijn zus doet dit op haar oppasdagen alleen met 4 kindjes tussen de 0-3 jaar.

Alleen als het weer écht bagger is, zit zij binnen met de kids. Maar de kinderen kunnen warm aangekleed en wind- en regendicht ingepakt worden in die bolderkar. Dus het is zeker niet iets wat ze alleen met stralend weer doet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Catco schreef:
06-04-2023 08:14
Cheers to that!

Door mensen zoals jij die met het eerlijke verhaal naar buiten kwamen voelde ik me als moeder niet meer zo een mislukkeling!
Dat taboe wat er heerst dat je als moeder/ouder op je wolk hoort te zitten en niet te klagen, ik dacht dat ik gewoon de slechte moeder was, maar na meerdere andere geluiden bleek ik gewoon een mens te zijn!

Ik hou zielsveel van mijn kinderen , maar ik sluit me volledig aan bij bovenstaand!

Wat niet weg neemt dat nog steeds mensen raar reageren als ik mijn kinderen tijdens de vakanties naar de BSO breng om zelf even met mijn luie reet op strand te zitten op een zandvrije handoek ;)
Wat een onzin, je betaalt daar toch gewoon voor? Wat maakt het dan uit wat je gaat doen?

Andersom bracht ik mijn kinderen naar de peuterspeelzaal en dan was het altijd "dan gaat mama nu lekker naar huis een kopje koffie drinken/boodschapjes doen". En dan heel verbaasd zijn als ik zei dat ik gewoon een ochtendje ging werken :bonk:
"Maar wij zijn geen opvang!"
"Maar moet ik dan gaan zitten duimendraaien tot 12 uur?"
Koekkoek.
shala91 schreef:
09-04-2023 01:03
Wat een onzin, je betaalt daar toch gewoon voor? Wat maakt het dan uit wat je gaat doen?
Mij maakt dat dus heel veel uit. Ik ga mijn dochtertje écht niet naar de opvang brengen als ik zelf vrij ben. Ik ben regelmatig eerder klaar & heb alle schoolvakanties vrij. Dan betaal ik mijn gastouder gewoon door. Maar ik denk absoluut nooit in de trant van “ik betaal voor de opvang dus ik maak er gebruik van ook”. Heb 30 jaar tijd voor mezelf gehad, nu is mijn tijd met mijn dochter mij het meest waard. Ben het er overigens zeker wel mee eens dat iedereen nog altijd voor zichzelf bepaalt hoe de eigen (opvang)tijd wordt ingedeeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lotus90 schreef:
09-04-2023 01:21
Mij maakt dat dus heel veel uit. Ik ga mijn dochtertje écht niet naar de opvang brengen als ik zelf vrij ben. Ik ben regelmatig eerder klaar & heb alle schoolvakanties vrij. Dan betaal ik mijn gastouder gewoon door. Maar ik denk absoluut nooit in de trant van “ik betaal voor de opvang dus ik maak er gebruik van ook”. Heb 30 jaar tijd voor mezelf gehad, nu is mijn tijd met mijn dochter mij het meest waard. Ben het er overigens zeker wel mee eens dat iedereen nog altijd voor zichzelf bepaalt hoe de eigen (opvang)tijd wordt ingedeeld.
Haha, ik herinner mij van jou nog een (vrij recent) topic waarin je vroeg hoe het zat met de urennorm voor de kot want het was best fijn om je kind wat vaker te brengen en tijd voor jezelf te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
09-04-2023 06:32
Haha, ik herinner mij van jou nog een (vrij recent) topic waarin je vroeg hoe het zat met de urennorm voor de kot want het was best fijn om je kind wat vaker te brengen en tijd voor jezelf te hebben.

Oeps.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
05-04-2023 21:48
Er is weer veel geschreven, vandaag niet de tijd om alles terug te lezen.

@bjorg helaas zo werkt mijn baan niet, dan maak ik met gemak iedere week 40-45 uur. Sommige functies zijn lastig schaalbaar. Als een minster of de Kamer iets wil op korte termijn moet er geleverd worden. Maar goed dat is nog een paar weken en dan gaat dat beter worden :hyper: .

Heb inmiddels ook door het iets van mezelf is: de kinderen gaan inderdaad niet dood als ze keer om half 6 worden opgehaald of een keer niet tijdens slaapjes ga sporten maar als ze wakker zijn. Man had vandaag voordat ie naar de wedstrijd ging alles klaar gezet dat scheelt ook enorm moet ik zeggen…en de :monkey: jes waren super lief :heart:
Goed bezig!
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
En toch denk ik dat het gevoel vooral in TO zelf zit.

Ze schrijft in haar opening dat het onzin is dat ze tijd te kort komt voor zichzelf omdat ze door de hulp die ze heeft en ook de hulp die ze inkoopt meer vrije tijd dan haar vriendinnen heeft.

Daarbij vraag ik mij echt af als je zo ontzettend van je baan houdt en het goed was met een kind waarom je dan toch een tweede kind erbij wil als je weet hoe erg je van je vrijheid en je veeleisende baan houdt.

Heb je dat dan niet van te voren overlegd met je partner?
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
09-04-2023 06:32
Haha, ik herinner mij van jou nog een (vrij recent) topic waarin je vroeg hoe het zat met de urennorm voor de kot want het was best fijn om je kind wat vaker te brengen en tijd voor jezelf te hebben.
oh echt? Grappig om dat dan te horen. Ik pers een fulltime werkweek 4 dagen en soms nog minder om maar tijd met de kinderen door te brengen. Ik weet inmiddels dat ik daar door in sla en ze best een uurtje langer op het kdv mag laten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
09-04-2023 09:11
En toch denk ik dat het gevoel vooral in TO zelf zit.

Ze schrijft in haar opening dat het onzin is dat ze tijd te kort komt voor zichzelf omdat ze door de hulp die ze heeft en ook de hulp die ze inkoopt meer vrije tijd dan haar vriendinnen heeft.

Daarbij vraag ik mij echt af als je zo ontzettend van je baan houdt en het goed was met een kind waarom je dan toch een tweede kind erbij wil als je weet hoe erg je van je vrijheid en je veeleisende baan houdt.

Heb je dat dan niet van te voren overlegd met je partner?
Jawel, maar we hebben het onderschat. En ik moet de de vrije tijd nuanceren weet ik inmiddels: die vriendinnen werken 24/28 uur in afgebakende tijden en geen 40-50 uur in bepaalde weken in de avonden/weekenden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
09-04-2023 09:11
En toch denk ik dat het gevoel vooral in TO zelf zit.

Ze schrijft in haar opening dat het onzin is dat ze tijd te kort komt voor zichzelf omdat ze door de hulp die ze heeft en ook de hulp die ze inkoopt meer vrije tijd dan haar vriendinnen heeft.

Daarbij vraag ik mij echt af als je zo ontzettend van je baan houdt en het goed was met een kind waarom je dan toch een tweede kind erbij wil als je weet hoe erg je van je vrijheid en je veeleisende baan houdt.

Heb je dat dan niet van te voren overlegd met je partner?
Jawel, maar we hebben het onderschat. En ik moet de de vrije tijd nuanceren weet ik inmiddels: die vriendinnen werken 24/28 uur in afgebakende tijden en geen 40-50 uur in bepaalde weken in de avonden/weekenden.
Alle reacties Link kopieren Quote
@lotus als kinderen ouder zijn heb ik geen "vrije" dagen. Dan werk ik 4 volle dagen en 1 ochtend, dan wel de middag vrij zodat de kinderen maar 2 middagen BSO nodig hebben en ik compensatieverlof opbouw voor de vakanties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
09-04-2023 09:21
Jawel, maar we hebben het onderschat. En ik moet de de vrije tijd nuanceren weet ik inmiddels: die vriendinnen werken 24/28 uur in afgebakende tijden en geen 40-50 uur in bepaalde weken in de avonden/weekenden.
Je kunt zeker niet vergelijken met vriendinnen die zoveel uur minder werken. Tegelijk zullen je vriendinnen minder hulp inkopen waardoor ze wel zelf huishouden doen en koken. En hun tijd dus aan zaken opgaan die jij niet hebt.

Dat je het onderschat hebt, snap ik wel hoor. Ik vond de overgang van 1 naar 2 kinderen ook veel meer impact hebben dan van 0 naar 1. Kwam ook doordat kind 2 als baby al heel pittig was (en nog, maar nu kan je communiceren).
Ook vond ik de overgang van kdv naar school/bso echt wennen met ook langzaam weer meer nieuwe verplichtingen/taken die erbij kwamen. Niet zozeer via school als wel via zwemles etc.

Maar je weet nu ook dat je dat straks naar minder drukke werkweken gaat, je hoeft inderdaad echt niet al je vrije tijd er te zijn voor je kinderen, en sporten kan prima als ze wakker zijn en man thuis is. Dus het beklemmende gevoel wordt straks vanzelf minder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwaluw1984 schreef:
09-04-2023 09:32
@lotus als kinderen ouder zijn heb ik geen "vrije" dagen. Dan werk ik 4 volle dagen en 1 ochtend, dan wel de middag vrij zodat de kinderen maar 2 middagen BSO nodig hebben en ik compensatieverlof opbouw voor de vakanties.
Vrije uren dagen heb ik ook niet nee, ik werk sowieso altijd alle uren dat ze op school zijn. En ook nog uren als ze uit school komen, als ze studiedag / goede vrijdag vrij zijn werk ik ook gewoon en vermaken ze zich zelf grotendeels (8&10 dus kan prima).
En ze blijven 3 dagen over op school, ook als ik thuis werk eten ze gewoon op school.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven