Kinderen
alle pijlers
Stelling: Corrigerende tik moet kunnen
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:20
Maar BGB, ik neem aan dat als het gaat over een corrigerende tik, dat het dan gaat over kinderen tot een jaar of 3/4. Niet over pubers. Daar werken weer héle andere manieren. Uit de situatie halen en op de gang zetten werken natuurlijk niet, dat weet elk weldenkend mens. En daar ging de discussie ook niet over.
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:22
Bij mij is het regelmatig gebeurd en ik zie het voor in de toekomst nog wel gebeuren. Ik denk dat dochter (26 maanden) wel 1 x per maand een tik scoort (zeker de laatste twee maanden). Gisteren was ze zo'n heisa aan het maken in de auto, ze was echt aan het uitproberen. Ik had haar al honderd keer gezegd dat ze zachtjes moet praten (ze heeft nogal een felle stem), maar werkelijk alles was NEE (keihard dus). Dus in de auto was ze vanuit haar stoel mij in de rug aan het poken, aan het dreinen, aan het zeuren om rozijntjes die ze no way meer kreeg. Dus ik heb haar gezegd dat ze op moest houden met zanikken (na haar eerst een dikke tien minuten genegeerd te hebben). Toen werd het krijsen en keihard Nee schreeuwen (boos als ze was, pffff, men, ik had gisteren echt effe een klein monstertje in de auto). Ik heb twee keer gewaarschuwd dat ze op moest houden met schreeuwen en dat mama nu echt boos was. Toen madam door bleef gaan met uitproberen, toen zei ik dat als ze niet stand te pe ophield, ze een tik kreeg als we bij papa waren (die gingen we ophalen). Toen was het sorry mama, sorry, sorry en was het stil.
Nu lijkt het misschien alsof een tik standaard kost is en zij zich standaard als draakje gedraagt. Dit is echter uitzondering. Maar in die situaties ben ik niet meer zo pedagogisch hoor en hanteer ik toch echt de stelregel "wie niet luisteren wil, moet maar voelen". Ik ben er niet trots op en ik weet dat dit onmacht is. Maar ook ik ben een mens die tegen onmacht aanloop en ik probeer dit voor mezelf erg op te lossen door uit de situatie weg te gaan. Maar de laatste tijd is 1 x per maand wel zo'n dag dat ik na 100 x waarschuwen, op de gang zetten, afzonderen, negeren een tik uitdeel. En eerlijk is eerlijk, ze is er van onder de indruk, want luistert gelijk.
En het is zeker niet zo dat de opvoeding bij mij uit de hand dreigt te lopen. Want mijn omgeving vindt mij een hele consequente moeder. Maar soms...helaas...hebben mijn dochter en ik een slechte dag samen en dat proberen we dan ook maar snel te vergeten. Met een kleine tekst en uitleg en sorry en mama was boos.
Vroeger (terwijl mijn eigen moeder mepte als de ziekte) heb ik van moeder geleerd dat schelden geen pijn doet en ik werd als onzeker scholiertje flink gepest. Ik had gewild dat mijn moeder mij had geleerd om op zo'n moment eens flink van mij af te bijten en ik letterlijk mijn grens zou hebben aangegeven (zoals jongens onderling vaak even vechten). Ik vind dat persoonlijk een stuk gezonder dan negeren tot het einde.
Niet als excuus, maar toch: ook in het dierenrijk bestaat een corrigerende tik naar hun jongen. Als de apenjongen erg vervelend zijn en moeders zitten te klieren, krijgen ze na een paar keer een grom ook een haal. Daarna bedenken de jongen zich nog wel een keer.
Maar goed, de scheidslijn is erg fragiel en corrigeren kan ook uitmonden in net iets te hard je frust wegmeppen en dat is niet wat we willen. Ik merk dat bij mezelf ook hoor, dat gevoel dat ik soms wel eens even flink door elkaar wil rammelen. Ik vind dat een eng en naar gevoel!
Nu lijkt het misschien alsof een tik standaard kost is en zij zich standaard als draakje gedraagt. Dit is echter uitzondering. Maar in die situaties ben ik niet meer zo pedagogisch hoor en hanteer ik toch echt de stelregel "wie niet luisteren wil, moet maar voelen". Ik ben er niet trots op en ik weet dat dit onmacht is. Maar ook ik ben een mens die tegen onmacht aanloop en ik probeer dit voor mezelf erg op te lossen door uit de situatie weg te gaan. Maar de laatste tijd is 1 x per maand wel zo'n dag dat ik na 100 x waarschuwen, op de gang zetten, afzonderen, negeren een tik uitdeel. En eerlijk is eerlijk, ze is er van onder de indruk, want luistert gelijk.
En het is zeker niet zo dat de opvoeding bij mij uit de hand dreigt te lopen. Want mijn omgeving vindt mij een hele consequente moeder. Maar soms...helaas...hebben mijn dochter en ik een slechte dag samen en dat proberen we dan ook maar snel te vergeten. Met een kleine tekst en uitleg en sorry en mama was boos.
Vroeger (terwijl mijn eigen moeder mepte als de ziekte) heb ik van moeder geleerd dat schelden geen pijn doet en ik werd als onzeker scholiertje flink gepest. Ik had gewild dat mijn moeder mij had geleerd om op zo'n moment eens flink van mij af te bijten en ik letterlijk mijn grens zou hebben aangegeven (zoals jongens onderling vaak even vechten). Ik vind dat persoonlijk een stuk gezonder dan negeren tot het einde.
Niet als excuus, maar toch: ook in het dierenrijk bestaat een corrigerende tik naar hun jongen. Als de apenjongen erg vervelend zijn en moeders zitten te klieren, krijgen ze na een paar keer een grom ook een haal. Daarna bedenken de jongen zich nog wel een keer.
Maar goed, de scheidslijn is erg fragiel en corrigeren kan ook uitmonden in net iets te hard je frust wegmeppen en dat is niet wat we willen. Ik merk dat bij mezelf ook hoor, dat gevoel dat ik soms wel eens even flink door elkaar wil rammelen. Ik vind dat een eng en naar gevoel!
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:34
De stelling ging over kinderen....... knullen/meiden van 16 zijn ook kinderen ....... dat iedereen hier verder koters heeft tot 16 weken daar kan ik niks aan doen
Ik werd "getriggerd "door dat stellige "nooit " wat ik dan geregeld tegenkom en ik vraag me oprecht af of sommige moeders denken dat hun kind altijd drie blijft, of voor eeuwig net zo schattig als dat ze kunnen zijn op driejarige leeftijd.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:34
BGB,
Helemaal eens met jou. Kijk, het zal heel goed kunnen dat de moeders die hier roepen dat zij nooit slaan heel toevallig ook kinderen hebben die hen niet heel bewust in het gezicht spugen.
Tja, dat deed die van mij dus wel. Trucje wat hij van zijn vriendje op de crèche geleerd heeft. Op de grond spugen als je je zin niet krijgt. En tja, dat is toch wel heel grappig als je merkt dat mamma daar elke keer op reageert als je toch al over de zeik bent met je koppige driftkop. En dan doe je dus elke keer dat je voor straf op de gang gezet wordt, het heel demonstratief weer. Om vervolgens te merken dat mamma een veel langere adem heeft dan jij, en je dus ondanks verwoede pogingen om weer naar binnen te komen steeds weer terug die gang op moet. En dan word je als peuter ( je zou zweren dat hij een puber is af en toe, maar soit) alleen maar kwader. Ook al weet je niet meer waarom je in beginsel kwaad geworden was. En de tigste keer spuug je dus niet op de grond, maar zo flats in mamma's gezicht.
En dan krijg je dus nog voor je "stoute mamma" hebt kunnen roepen van deze stoute mamma een tik. Rustig, beheerst, maar wel flink gemeend.
Vast niet pedagogisch verantwoord, maar ik laat me niet in mijn gezicht spugen. Ook niet door mijn eigen kind. Kom nou. En dat mag hij wat mij betreft heel snel leren en gelukkig werkte die tik fantastisch.
Helemaal eens met jou. Kijk, het zal heel goed kunnen dat de moeders die hier roepen dat zij nooit slaan heel toevallig ook kinderen hebben die hen niet heel bewust in het gezicht spugen.
Tja, dat deed die van mij dus wel. Trucje wat hij van zijn vriendje op de crèche geleerd heeft. Op de grond spugen als je je zin niet krijgt. En tja, dat is toch wel heel grappig als je merkt dat mamma daar elke keer op reageert als je toch al over de zeik bent met je koppige driftkop. En dan doe je dus elke keer dat je voor straf op de gang gezet wordt, het heel demonstratief weer. Om vervolgens te merken dat mamma een veel langere adem heeft dan jij, en je dus ondanks verwoede pogingen om weer naar binnen te komen steeds weer terug die gang op moet. En dan word je als peuter ( je zou zweren dat hij een puber is af en toe, maar soit) alleen maar kwader. Ook al weet je niet meer waarom je in beginsel kwaad geworden was. En de tigste keer spuug je dus niet op de grond, maar zo flats in mamma's gezicht.
En dan krijg je dus nog voor je "stoute mamma" hebt kunnen roepen van deze stoute mamma een tik. Rustig, beheerst, maar wel flink gemeend.
Vast niet pedagogisch verantwoord, maar ik laat me niet in mijn gezicht spugen. Ook niet door mijn eigen kind. Kom nou. En dat mag hij wat mij betreft heel snel leren en gelukkig werkte die tik fantastisch.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:38
Voor diegenen die mijn humor " kennen " anders niet verder lezen ; veuls te schokkend ) ...
Ik riep weleens ; "ik heb je op de wereld geschopt, ik schop je er ook zo weer vanaf "
( valt mee, valt mee, toen wist ik al dat ze onze humor hadden geërfd )
Ik riep weleens ; "ik heb je op de wereld geschopt, ik schop je er ook zo weer vanaf "
( valt mee, valt mee, toen wist ik al dat ze onze humor hadden geërfd )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:43
BGB, als die van mij vervelend is roep ik weleens tegen mijn man ' hou d'r maar even over de reling van het balkon'. We wonen op 10 hoog 
Maar even voor de duidelijkheid, je zult mij iemand die wél een corrigerende tik uitdeelt geen slechte moeder horen noemen. Ik zie er alleen het nut niet van in, dus ik zal het niet snel gebruiken. Ik denk niet dat kinderen er sneller van leren, ik geloof in andere manieren van opvoeden en heb het tot nu toe niet nodig gehad.
Ik kan me voorstellen dat er ouders (en kinderen) zijn voor wie het werkt. Prima. De grens tussen 'corrigerende tik' en 'een tik uit frustratie' vind ik te vaag voor mezelf, en ik denk dat ik dus vér uit de buurt van die grens moet blijven.
Maar even voor de duidelijkheid, je zult mij iemand die wél een corrigerende tik uitdeelt geen slechte moeder horen noemen. Ik zie er alleen het nut niet van in, dus ik zal het niet snel gebruiken. Ik denk niet dat kinderen er sneller van leren, ik geloof in andere manieren van opvoeden en heb het tot nu toe niet nodig gehad.
Ik kan me voorstellen dat er ouders (en kinderen) zijn voor wie het werkt. Prima. De grens tussen 'corrigerende tik' en 'een tik uit frustratie' vind ik te vaag voor mezelf, en ik denk dat ik dus vér uit de buurt van die grens moet blijven.
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:47
Oké,.............praten met een puber,..........jij praat , zij zitten op hun rug , te draaien met hun ogen en ondertussen te sms'en met hun matties.Af en toe zuchten ze heel diep of grommen onverstaanbaar iets wat klinkt als hoer/goedhoor/ouwehoer/datdeednietikmaarmijnbroer . Die gesprekken bedoel je ?
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
Ik heb met pubers gewerkt, ik weet hoe het moet....... ik kan dat ook geweldig, maar met je eigen kind ? Een " client " ( hoe lief ik ze ook vind, mijn eigen kinderen zijn het niet ) die mij hoer noemt, spuugt,of bedondert ........ vervelend, begrijpelijk , maar lang niet zo schokkend en impact hebbend als je eigen vlees-en-bloed , die je in 1 flits van leuke baby naar de filistijnen ziet gaan in je gedachten , ...de pijn van je barensweeën wil je in 1 klap met ze delen , heel gek.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:51
Ik zit trouwens net te denken ; wat zou ik doen als iemand mij in de metro in mijn gezicht zou spugen ? Of hoer zou noemen ?
Ik denkkkkk toch met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat ik namens diegene zijn/haar moeder een koekkie uit zou delen.
Ik denkkkkk toch met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat ik namens diegene zijn/haar moeder een koekkie uit zou delen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:51
is ook een vage grens Eowyn! Het blijft een dubieus geheel en ik dnek dat het ook je streven zou moeten zijn om neit te slaan. Maar zoals ik over alles denk:
niets menselijks is mij vreemd en iedereen maakt een fout. Ik ook, Soms zelfs wel tien keer achter elkaar dezelfde en tien keer achter elkaar neem ik me weer voor om het nooit meer te doen. Ik denk dat een goede ouder zichzelf oprecht in de gaten houdt wat betreft opvoeden. Dus ook als het op slaan, schreeuwen of wat dan ook neerkomt.
Want een ouder die zichzelf heeft voorgenomen om nooit te slaan, maar zich op een dag beseft dat kind meer op de gang doorbrengt dan bij papa en mama is mijn inziens ook niet goed bezig...
Nogmaals, blijf eerlijk en evalueer je eigen opvoedmethode het liefst dagelijks. En zoek naar andere oplossingen als je het idee hebt dat het niet goed gaat.
niets menselijks is mij vreemd en iedereen maakt een fout. Ik ook, Soms zelfs wel tien keer achter elkaar dezelfde en tien keer achter elkaar neem ik me weer voor om het nooit meer te doen. Ik denk dat een goede ouder zichzelf oprecht in de gaten houdt wat betreft opvoeden. Dus ook als het op slaan, schreeuwen of wat dan ook neerkomt.
Want een ouder die zichzelf heeft voorgenomen om nooit te slaan, maar zich op een dag beseft dat kind meer op de gang doorbrengt dan bij papa en mama is mijn inziens ook niet goed bezig...
Nogmaals, blijf eerlijk en evalueer je eigen opvoedmethode het liefst dagelijks. En zoek naar andere oplossingen als je het idee hebt dat het niet goed gaat.
ik sla alleen maar !
dinsdag 28 augustus 2007 om 20:57
Wat zou je zeggen ? dat is niet aardig/ netjes/ sociaal ? Zo heeft je moeder je niet opgvoed ? Hé, hou je jatten thuis , hou die bacillen bij je ik ben niet ingeënt tegen hondsdolheid ?
In al die gevallen voorspel ik je nog een holtrap ná .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 28 augustus 2007 om 21:00
Bianca, ik kan me ook altijd verbazen over het woord "nooit". Ik ben in principe tegen slaan, maar ik zal nooit zeggen dat ik nooit zal slaan. Ik kan me best situaties voorstellen waarin ik inderdaad even een pets kan en zal uitdelen. Dat het tot nu toe, afgezien van de hete-pan-reflex-tikken niet nodig is geweest is mijn geluk. Maar zoals ik al eerder zei, mijn kinderen zijn nog jong, schattig en voornamelijk lief. Ik hoop het niet nodig te hebben en te kunnen bogen op mijn "natuurlijk gezag" 
, waarvan ik nog moet ontdekken of ik het bezit.
, waarvan ik nog moet ontdekken of ik het bezit.
dinsdag 28 augustus 2007 om 21:01
BGB, ik dreig niet met de dood, alleen een actie alá Michael Jackson....
En ik snap dat praten met pubers frustrerend is. En dat dat met je clienten anders is dan met je eigen kind. Maar dat zie ik vanzelf wel. Tot nu toe kan ik me er weinig bij voorstellen en duurt het nog héél lang voordat ze puber is. En ze wordt natuurlijk enorm braaf, lief en goed opgevoed. En daarbij komt ze tot d'r 20e het huis niet uit
Sommige ouders daarentegen zouden best eens een corrigerende tik kunnen gebruiken. Iemand gisteravond toevallig dat nanny programma gezien om rtl8? Gewoon zielig dat jongetje.
En ik snap dat praten met pubers frustrerend is. En dat dat met je clienten anders is dan met je eigen kind. Maar dat zie ik vanzelf wel. Tot nu toe kan ik me er weinig bij voorstellen en duurt het nog héél lang voordat ze puber is. En ze wordt natuurlijk enorm braaf, lief en goed opgevoed. En daarbij komt ze tot d'r 20e het huis niet uit
Sommige ouders daarentegen zouden best eens een corrigerende tik kunnen gebruiken. Iemand gisteravond toevallig dat nanny programma gezien om rtl8? Gewoon zielig dat jongetje.
dinsdag 28 augustus 2007 om 21:13
Ik vind dat je niet moet dreigen met dingen die je niet waar kunt , of niet waar wilt maken.........."pas op hoor, want ik tel tot drie " en niks doen bij drie heeft weinig zin.......en ja, vaak stoppen ze al bij twee, ook dat is waar. Maar er komt een dag dan tellen ze méé.
" Ik sla je kop van je romp " roepen als je helemaal niet van plan om met je zuignap van je stoel af te komen....ook dát hebben ze redelijk nel door, hoor.
Doen wat je gezegd hebt daarentegen......meest effectief.
Zo heb ik ze bewust te laat laten komen ( ik roep je niet meer hoor ) of ze starfwerk op laten lopen ( ik ga niet meer ale boeken achter je aandragen ) .
" Ik sla je kop van je romp " roepen als je helemaal niet van plan om met je zuignap van je stoel af te komen....ook dát hebben ze redelijk nel door, hoor.
Doen wat je gezegd hebt daarentegen......meest effectief.
Zo heb ik ze bewust te laat laten komen ( ik roep je niet meer hoor ) of ze starfwerk op laten lopen ( ik ga niet meer ale boeken achter je aandragen ) .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
