Kinderen
alle pijlers
Stiefouder
woensdag 2 augustus 2023 om 13:43
Ik ben reeds 10 jaar gescheiden. Onze kinderen wisselen week op week af van ouder. Mijn ex en ik hebben beiden een nieuwe (inwonend) partner zonder kinderen.
Mijn eigen vriend heb ik vanaf het begin duidelijk gemaakt dat de opvoeding bij mij ligt. Hij wilde heel graag de ouder zijn maar helaas ging dat niet door. Hij is er altijd voor ze maar niet in de opvoedende rol.
Mijn ervaring is met stiefouders zonder eigen kinderen dat ze standaard zeggen dat de kinderen te zacht opgevoed worden en te verwend zijn.
Zo is ook de partner van mijn ex. Alleen werkt mijn ex 50 a 60 uur in de week en zijn partner neemt de opvoeding op zich. En hij laat het toe. Haar woorden oa "jullie zijn op drie jarige leeftijd niet goed opgevoed en dus moet ik het maar doen". Ze heeft een pedagogische universitaire achtergrond en past al haar kennis toe op onze kinderen.
Zo stonden er bijvoorbeeld wel eens pionnen in huis en bij iedere overtreding (hij had woedeaanvallen omdat (zegt zijn therapeut) zijn vader nooit tijd voor hem had) ging er een pion om. Na 3 pionnen om moest mijn zoon naar zijn kamer. Dat soort dingen. En nou zeggen waarschijnlijk alle ouders dat maar ik heb echt schatjes van kinderen. Nog nooit een vlieg kwaad gedaan. Ze zijn gevoelig en ja, ik heb ze 'zacht' opgevoed. Mijn ex ging vroeger mee in deze opvoeding maar nu regeert hij met harde hand (als hij überhaupt al thuis is) omdat zijn partner dat wil.
Inmiddels staan mijn kinderen stevig in hun schoenen en doen ze het goed op de middelbare school.
Ik zeg al jaren niets van de ijzeren hand die daar regeert maar ik maak het steeds meer mee dat mijn sterke kinderen steen en been klagen of soms zelfs huilend bij me komen. Ze vinden het vooral erg dat hun vader het nooit voor ze opneemt.
Nu heb ik mijn zoon langs omdat hij iedere dag om 11 uur (gewassen, aangekleed en gegeten) de deur daar uit moet, maakt niet uit wat hij gaat doen. Mijn zoon is mogelijk autistisch en heeft weinig vrienden en gamet veel. De partner van mijn ex vindt dat allemaal onacceptabel en wil dat hij socialer wordt.
Ze heeft ook laatst make-up kapot laten vallen om mijn dochter haar kamer maar vindt dat zij het niet hoeft te vergoeden of op te ruimen. Het lag op mijn dochter haar bureau en dan had ze het maar niet daar moeten neerleggen.
Het is alles bij elkaar gewoon niet de manier waarop ik het prettig vind dat mijn kinderen opgevoed worden.
Maar hart breekt als ik mijn dochter geëmotioneerd hoor zeggen dat als die vrouw op vakantie is ze voor het eerst eens met haar vader op de bank kon zitten tv kijken.
Denken jullie dat een gesprek met vader en partner zin gaat hebben? Of kan ik me er gewoon niet mee bemoeien?
Mijn eigen vriend heb ik vanaf het begin duidelijk gemaakt dat de opvoeding bij mij ligt. Hij wilde heel graag de ouder zijn maar helaas ging dat niet door. Hij is er altijd voor ze maar niet in de opvoedende rol.
Mijn ervaring is met stiefouders zonder eigen kinderen dat ze standaard zeggen dat de kinderen te zacht opgevoed worden en te verwend zijn.
Zo is ook de partner van mijn ex. Alleen werkt mijn ex 50 a 60 uur in de week en zijn partner neemt de opvoeding op zich. En hij laat het toe. Haar woorden oa "jullie zijn op drie jarige leeftijd niet goed opgevoed en dus moet ik het maar doen". Ze heeft een pedagogische universitaire achtergrond en past al haar kennis toe op onze kinderen.
Zo stonden er bijvoorbeeld wel eens pionnen in huis en bij iedere overtreding (hij had woedeaanvallen omdat (zegt zijn therapeut) zijn vader nooit tijd voor hem had) ging er een pion om. Na 3 pionnen om moest mijn zoon naar zijn kamer. Dat soort dingen. En nou zeggen waarschijnlijk alle ouders dat maar ik heb echt schatjes van kinderen. Nog nooit een vlieg kwaad gedaan. Ze zijn gevoelig en ja, ik heb ze 'zacht' opgevoed. Mijn ex ging vroeger mee in deze opvoeding maar nu regeert hij met harde hand (als hij überhaupt al thuis is) omdat zijn partner dat wil.
Inmiddels staan mijn kinderen stevig in hun schoenen en doen ze het goed op de middelbare school.
Ik zeg al jaren niets van de ijzeren hand die daar regeert maar ik maak het steeds meer mee dat mijn sterke kinderen steen en been klagen of soms zelfs huilend bij me komen. Ze vinden het vooral erg dat hun vader het nooit voor ze opneemt.
Nu heb ik mijn zoon langs omdat hij iedere dag om 11 uur (gewassen, aangekleed en gegeten) de deur daar uit moet, maakt niet uit wat hij gaat doen. Mijn zoon is mogelijk autistisch en heeft weinig vrienden en gamet veel. De partner van mijn ex vindt dat allemaal onacceptabel en wil dat hij socialer wordt.
Ze heeft ook laatst make-up kapot laten vallen om mijn dochter haar kamer maar vindt dat zij het niet hoeft te vergoeden of op te ruimen. Het lag op mijn dochter haar bureau en dan had ze het maar niet daar moeten neerleggen.
Het is alles bij elkaar gewoon niet de manier waarop ik het prettig vind dat mijn kinderen opgevoed worden.
Maar hart breekt als ik mijn dochter geëmotioneerd hoor zeggen dat als die vrouw op vakantie is ze voor het eerst eens met haar vader op de bank kon zitten tv kijken.
Denken jullie dat een gesprek met vader en partner zin gaat hebben? Of kan ik me er gewoon niet mee bemoeien?
vrijdag 4 augustus 2023 om 13:27
Zo dan. Misschien heeft dit eerder met partnerkeuze te maken dan met stiefouders zonder eigen kinderen..? Het is de ouder die verantwoordelijk is en dit toelaat.Surebaby schreef: ↑02-08-2023 20:37Ach kom, ze heeft gewoon gelijk. Ik heb vele mannen gekend die graag een stiefouder wilden zijn in mijn jeugd, en de ene wist het nog beter dan de ander.
En het kon allemaal niet streng genoeg en dat konden zij wel even fixen.
Er is vaak een reden waarom deze lui geen kinderen van zichzelf hebben, ze hebben er niks mee en bepaalde types kunnen niet omgaan met 'kindergedrag'.
Het was nou nooit: goh deze kinderen hebben het zwaar gehad, ik zie dat ze behoefte hebben aan wat zachtheid, ik stel me bescheiden op.
Nee: IK heb last van dit en dat gedrag is irritant. Het gaat om gedrag wat ZIJ storend vinden en niet vanuit het kind.
En dan ook nog 9 van de 10 keer inspelen op wat er al met de ouder niet goed loopt en dan lopen te konkelen zodat die ouder 'geen last meer heeft' en 'eindelijk aan zichzelf toekomt'.
Ik ben wat dit betreft echt team to.
Er zijn vele super leuke stiefouders maar degenen die altijd maar van alles 'signaleren' en daarop 'wat meer strengheid ' voorstellen, daar heb ik uit eigen ervaring dezelfde mening als to over.
Deze dame komt op mij ook zo over.
To's zoon hoeft niet om 11 uur de deur uit om te socialiseren, ze wil hem gewoon het huis uit hebben, wed ik.
En dat gaslighten over makeup slopen en dan 'dat hoort daar ook niet'.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 4 augustus 2023 om 13:29
Mooie post.Desayuno schreef: ↑02-08-2023 21:25Dit precies. Mijn oudste kinderen (bijna volwassen en 11) leken altijd zo duidelijk en goudeerlijk, en dat vinden ze zelf ook echt. Maar hun perceptie is gewoon niet altijd even betrouwbaar.
Mijn dochter vooral, die kan er ook wat van. Bijv met die stukgevallen make up zoiets hebben wij ook wel gehad. Ze bleef bij hoog en laag beweren dat het netjes op haar kast lag, want dat vond ze ook echt, maar in werkelijkheid lag het dus op een onmogelijk domme plek en had ik haar al 10x gewaarschuwd dat iemand dat op een dag eraf ging stoten. Als dat dan gebeurt ga ik het ook echt niet vergoeden hoor. En dan dus idd bij haar vader klagen.
Dan heb je ook nog te maken met loyaliteit. Dat werkt niet alleen zo dat ze over papa niks slechts willen zeggen, maar kan ook nog andersom: juist negatief doen over de stiefouder naar jou toe, uit loyaliteit naar jou. Zo van: ik heb het daar niet zo leuk hoor ik ben veel liever bij jou. Mijn dochter kan haar stiefouder naar mij toe afkraken, maar ze doen tig leuke dingen samen en hebben echt een goede band. En dan blijkt dat ze een paar woorden verdraait en je mist de toon, en blijkt dus dat hij helemaal niet boos en vreselijk streng was.
Met andere woorden: je zult waarschijnlijk er nooit helemaal achter komen hoe dingen precies gegaan zijn, maar ze worden vanzelf ouder en dan bewandelen ze hun eigen weg wel. Er zijn weinig kinderen echt slechter geworden van een wat strengere (stief)ouder.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 4 augustus 2023 om 13:34
Tja, ik snap dat je het moeilijk vindt, maar je bent nu eenmaal met twee ouders die ieder het recht hebben de opvoeding op hun eigen manier aan te pakken. Zolang er geen sprake is van zaken als agressie of ernstige verwaarlozing, doe je er wei ig aan.Spiri123 schreef: ↑02-08-2023 21:44Ik heb lang het bewonderingswaardig gevonden dat ze zoveel tijd in de kinderen stak terwijl hun vader er nooit is. Maar ik hoor steeds meer dingen waar uit blijkt dat ze een last zijn.
Mijn partner is zelf ook met harde hand opgevoed en wilde dat voor mijn kinderen ook. Dat wil ik niet. Dus dat laat ik ook niet toe.
En ik lees erg veel artikelen van stiefouders die hun stiefkinderen verwend vinden en dat de ouders en mild zijn. Maar ik ben blij te horen dat jij andere ervaringen hebt.
Ik zie in mijn omgeving ook de worsteling wel, wat logisch is als het niet om je eigen kinderen gaat. Ik weet niet wat voor artikelen je bedoelt, maar ik zie op Facebook vaak van die artikelen met clickbait-koppen die vooral stemmingmakerij lijken te beogen zoals ze geschreven zijn. Niet bijzonder representatief.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 4 augustus 2023 om 13:46
Ik had exact dezelfde vraag bij die formulering. Heeft niks met boosdoener te maken, wel met een (mogelijke) manier van denken die misschien niet de meest constructieve is.lila01 schreef: ↑03-08-2023 19:34Nee hoor. Ik vroeg het me af omdat je schrijft dat je liever je kinderen meer bij je zou willen hebben, maar dat ze nog trouw zijn aan hun vader, alsof je dat jammer vindt.
Wat willen je kinderen zelf?
Ze zijn op een leeftijd waarop ze dat zelf mogen kiezen. Zijn ze bang dat als ze niet meer gaan, dat contact met vader dan helemaal voorbij is?
En toen jullie nog getrouwd waren, toen was hij toch ook al zo?
Erg verdrietig dat hij niet zelf inziet dat zijn kinderen zijn liefde en aandacht nodig hebben. Snap dat dat pijn doet.
TO, je concludeert het zelf ook al, er lijkt weinig anders op te zitten dan het bij je kinderen te laten. De kinderen van mijn partner zitten ook in een situatie waarin ze zich niet thuis en gelijk behandeld voelen door de stiefouder (er is ook een 'tweede leg' in het spel). De oudste woont nu volledig bij mijn partner, de tweede zal dit vermoedelijk op diens 12de ook doen. Heeft mijn partner met zijn ex besproken en die is daar verbolgen en overstuur van, maar er verandert schijnbaar effectief niks daar.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
