Stiefouder

02-08-2023 13:43 81 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben reeds 10 jaar gescheiden. Onze kinderen wisselen week op week af van ouder. Mijn ex en ik hebben beiden een nieuwe (inwonend) partner zonder kinderen.
Mijn eigen vriend heb ik vanaf het begin duidelijk gemaakt dat de opvoeding bij mij ligt. Hij wilde heel graag de ouder zijn maar helaas ging dat niet door. Hij is er altijd voor ze maar niet in de opvoedende rol.
Mijn ervaring is met stiefouders zonder eigen kinderen dat ze standaard zeggen dat de kinderen te zacht opgevoed worden en te verwend zijn.
Zo is ook de partner van mijn ex. Alleen werkt mijn ex 50 a 60 uur in de week en zijn partner neemt de opvoeding op zich. En hij laat het toe. Haar woorden oa "jullie zijn op drie jarige leeftijd niet goed opgevoed en dus moet ik het maar doen". Ze heeft een pedagogische universitaire achtergrond en past al haar kennis toe op onze kinderen.
Zo stonden er bijvoorbeeld wel eens pionnen in huis en bij iedere overtreding (hij had woedeaanvallen omdat (zegt zijn therapeut) zijn vader nooit tijd voor hem had) ging er een pion om. Na 3 pionnen om moest mijn zoon naar zijn kamer. Dat soort dingen. En nou zeggen waarschijnlijk alle ouders dat maar ik heb echt schatjes van kinderen. Nog nooit een vlieg kwaad gedaan. Ze zijn gevoelig en ja, ik heb ze 'zacht' opgevoed. Mijn ex ging vroeger mee in deze opvoeding maar nu regeert hij met harde hand (als hij überhaupt al thuis is) omdat zijn partner dat wil.
Inmiddels staan mijn kinderen stevig in hun schoenen en doen ze het goed op de middelbare school.
Ik zeg al jaren niets van de ijzeren hand die daar regeert maar ik maak het steeds meer mee dat mijn sterke kinderen steen en been klagen of soms zelfs huilend bij me komen. Ze vinden het vooral erg dat hun vader het nooit voor ze opneemt.
Nu heb ik mijn zoon langs omdat hij iedere dag om 11 uur (gewassen, aangekleed en gegeten) de deur daar uit moet, maakt niet uit wat hij gaat doen. Mijn zoon is mogelijk autistisch en heeft weinig vrienden en gamet veel. De partner van mijn ex vindt dat allemaal onacceptabel en wil dat hij socialer wordt.
Ze heeft ook laatst make-up kapot laten vallen om mijn dochter haar kamer maar vindt dat zij het niet hoeft te vergoeden of op te ruimen. Het lag op mijn dochter haar bureau en dan had ze het maar niet daar moeten neerleggen.
Het is alles bij elkaar gewoon niet de manier waarop ik het prettig vind dat mijn kinderen opgevoed worden.
Maar hart breekt als ik mijn dochter geëmotioneerd hoor zeggen dat als die vrouw op vakantie is ze voor het eerst eens met haar vader op de bank kon zitten tv kijken.
Denken jullie dat een gesprek met vader en partner zin gaat hebben? Of kan ik me er gewoon niet mee bemoeien?
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar nogmaals, wat heb je al dan niet al met hen besproken? Ik weet niet hoor, je lijkt je verhaal eerst na je OP aan te dikken, en nu lijk je dat weer in te trekken. Lastig om te bepalen wat er nou precies speelt.
Als jij werkelijk alle verhalen van je kinderen letterlijk woord voor woord gelooft, of het grootste deel ervan, dan heb je hier toch wel eerder met je ex en diens vrouw over gesproken?
En hoe erg is de situatie nou werkelijk? Eerst heb je het over vluchten en niet veilig, en nu zeg je dat ze niet slecht is en het goed bedoelt. Ik kan die twee dingen niet rijmen met elkaar. Ik denk dat het meer richting dat tweede gaat, want als jij oprecht vindt dat je kinderen daar niet veilig zijn, dan kan het niet zo zijn dat je er nog nooit met ex over gesproken hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
02-08-2023 22:13
Hoezo komt de aap uit de mouw? Je lijkt te suggereren dat het eigenlijk hierom gaat, maar dat maak ik helemaal nergens uit op. Het is gewoon nóg een ding waar TO zich aan ergert.
To geeft zelf aan dat het al 10 jaar zo gaat maar dat door al die dingen ze ze niet meer de hand boven het hoofd gaat houden. En de jaloezie spat er vanaf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Flauw om de jaloeziekaart te trekken. In mijn ogen heeft ze gewoon een punt, maar omdat haar ex en zijn partner het financieel beter hebben moet ze dat dus eigenlijk maar wegstoppen, want anders zal ze wel jaloers zijn.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom blijven ze daar naar toegaan als stiefmoeder zo een feeks is? Loyaliteit naar vader? Bang om hem kwijt te raken?Echt veel belangrijker het gesprek hierover te voeren met jouw koters,want nog beter dan klagen is werken naar een oplossing en ze zijn nu oud genoeg om zelf te mogen beslissen.
En jij helpt ze waar nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Noekie-Noek schreef:
02-08-2023 21:27
En daar komt de aap uit de mouw.

Ja en die aap is dat hij zich niet aan afspraken houdt. Dus?
Noekie-Noek schreef:
02-08-2023 23:19
To geeft zelf aan dat het al 10 jaar zo gaat maar dat door al die dingen ze ze niet meer de hand boven het hoofd gaat houden. En de jaloezie spat er vanaf.
Ach doe normaal.

Hij houdt zich niet aan de afspraken. Daar had je zeker overheen gelezen?
Alle reacties Link kopieren Quote
patchouli_ schreef:
02-08-2023 14:32
“ Haar woorden oa "jullie zijn op drie jarige leeftijd niet goed opgevoed en dus moet ik het maar doen". Ze heeft een pedagogische universitaire achtergrond en past al haar kennis toe op onze kinderen. “

Ik zou niet haar opvoeding bekritiseren, want daar bereik je niks mee. Zij is van mening dat ze het goed doet, en je ex gaat daar in mee. Het enige wat het je oplevert, is ruzie. Daarnaast is het niet per se schadelijk als kinderen bij de ene ouder andere regels hebben dan bij de andere, het wordt wel een probleem als de ene ouder negatief gaat doen tegen de kinderen over de (opvoeding van) de andere ouder.

En volgens jouw woorden doet zij dat. Daar zou ik wél wat van zeggen. Tegen hun vader, wel te verstaan. Ook al laat hij de opvoeding over aan zijn partner, hij is er wél verantwoordelijk voor. Als grote pedagoog zou ze beter moeten weten dan jou te bekritiseren tegen de kinderen. Ze brengt de kinderen in een vervelende positie en het is niet haar plaats om een oordeel te hebben over jouw opvoeding.
Ja dat!
Goed verwoord.
Noekie-Noek schreef:
02-08-2023 23:19
To geeft zelf aan dat het al 10 jaar zo gaat maar dat door al die dingen ze ze niet meer de hand boven het hoofd gaat houden. En de jaloezie spat er vanaf.
Ik lees echt nergens jaloezie. Frustratie over financiële afspraken niet nakomen terwijl vader blijkbaar geld zat heeft? Dat wel, en terecht ook.
Spiri123 schreef:
02-08-2023 22:48
Mijn dochter deed de deur voor haar neus dicht en ze werd zo boos
dat haar schreeuwen zo hard was dat ze haar 3 huizen verderop nog hoorde. Maar goed, ik besef me als ik dat hoor wel dat het 1 kant van het verhaal is. En zo heb ik het ook lang gezien.
Maar inmiddels komen ze allebei zo een 2x per week dat ze bij hun vader zijn bij mij in huis zitten omdat ze haar ontwijken of ze ze het huis uit gezet hebben. Dat vind ik toch wel een beetje zorgelijk.
Ik denk uiteindelijk echt niet dat ze slecht is ofzo. Ze mishandelt ze niet en met haar strenge manier zal het ergens misschien ook vaak goed bedoeld zijn. Geen idee.
Maar ik vroeg me gewoon af of ik dit bespreekbaar kan maken dat de kinderen steeds meer vluchten.
Met wat voor doel wil je dit ter sprake brengen?
Ik zou uit eigenbelang het juist laten. Deze mensen klinken niet als mensen die ik graag in het leven van mijn kinderen zou willen.
Ik zie kansen op een mooie 'exit door een door hen zelf gecreëerde achteruitgang' voor jou en je kinderen.
Eens per jaar naar het huis in Spanje en soms vragen ze zich daar dan wat vaag af waarom ze de kinderen zo weinig zien, zoiets.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jaloezie? Hmm, die heb ik even gemist. Ik moet eerlijk bekennen voor geen goud met mijn ex en zijn partner te willen ruilen. Hij heeft 2 ton overwaarde op ons huis, wil een villa ergens op het land van zijn ouders bouwen, heeft een appartement in Spanje, heeft een boot en spaart voor een betere. En echt geen haar op mijn hoofd die wil ruilen. Hier in huis is aandacht voor elkaar en dat vind ik veel belangrijker dan spullen. Maar ik vind het wel jammer dat de verwarming van mijn dochter al 3 jaar niet gerepareerd is of dat ze nog steeds in de tweedehands spullen van 13 jaar geleden zit of dat ze maar 1 week in het jaar mee naar Spanje mogen terwijl hij er 7 weken zit. En dat hij niet een paar tientjes kinderbijslag verhoging in de maand meer aan de kinderrekening kan betalen. Dan heb ik toch wel het gevoel dat ik gezien word als gekke henkie die toch wel alles pikt.
Alle reacties Link kopieren Quote
En verder denk ik dat ik geen andere keus heb dan het bij de kinderen te laten. Ik ga ze wel aansporen tot zelf hun mond open te trekken.
Ik begrijp ook niet zo goed waarom ze dat niet doen. Ik krijg het ook niet helder boven tafel.
Laatst vertelde mijn dochter dat ze altijd doperwten en wortelen te eten kreeg (onze zoon heeft een eet probleem maar voor het gemak geven ze beide kinderen iedere dag hetzelfde te eten, behalve op vrijdag pizza dag). Daar ben ik wel van geschrokken en heb hun vader daar op aangesproken. Maar er verandert niet veel. Die vriendin lijkt (ik weet het niet zeker) ze gewoon lastig te vinden. En zij is van het koken en dan is dit het makkelijkste. Vader en vriendin eten allerlei ovenschotels enzo en als mijn dochter aangeeft dat ook lekker te vinden is het antwoord "dat had je dan eerder moeten zeggen ".
Ze gaan niet dood aan alle dingen die ik hier aangeef. Maar ik vind het niet kunnen.
Mijn zoon zei gisteren dat hij heel vaak zijn mond open trekt maar af en toe geeft hij het op. En dan gaat hij dus braaf de deur uit.
Mijn zoon is met zijn lichte autistische trekken trouwens niet echt in staat te liegen. Dus de verhalen zijn in mijn ogen wel waar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spiri123 schreef:
02-08-2023 21:40
Aansporen om hun mond open te doen naar hun vader blijf ik inderdaad wel doen. Ze vinden het lastig daar. Ik denk dat ze hun vader niet nog verder van zich af willen jagen.
'NOG trouw aan hun vader' schrijf je. Je wilt liever dat ze geen contact meer met hem hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
lila01 schreef:
03-08-2023 16:46
'NOG trouw aan hun vader' schrijf je. Je wilt liever dat ze geen contact meer met hem hebben?
Er staat 'nog verder van zich afduwen'. Kennelijk is er al een afstand. Ik lees nergens dat TO daarom heeft gevraagd of daarvoor verantwoordelijk is. Hij werkt zelf zoveel dat hij de kinderen amper ziet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spiri123 schreef:
03-08-2023 09:57

Laatst vertelde mijn dochter dat ze altijd doperwten en wortelen te eten kreeg (onze zoon heeft een eet probleem maar voor het gemak geven ze beide kinderen iedere dag hetzelfde te eten, behalve op vrijdag pizza dag). Daar ben ik wel van geschrokken en heb hun vader daar op aangesproken. Maar er verandert niet veel. Die vriendin lijkt (ik weet het niet zeker) ze gewoon lastig te vinden. En zij is van het koken en dan is dit het makkelijkste. Vader en vriendin eten allerlei ovenschotels enzo en als mijn dochter aangeeft dat ook lekker te vinden is het antwoord "dat had je dan eerder moeten zeggen ".
Ze gaan niet dood aan alle dingen die ik hier aangeef. Maar ik vind het niet kunnen.
Wat ontzettend sneu voor je dochter zeg. Ze gaat niet dood aan elke dag doperwten, maar je krijgt er wel een flinke knauw van als je zo behandeld wordt.

Hoezo kan stiefloeder met al haar pedagogische wijsheid niet aan dochter vragen of ze met hun mee wil eten of met zoon. Ik vind dit eigenlijk psychische mishandeling dat ze dit zo bij je dochter neerlegt. Dat het haar eigen schuld zou zijn dat ze niks anders te eten krijgt.

Een normaal mens zou het eten herverdelen en zelf ook wat doperwten nemen en wat minder ovenschotel, zodat dochter ook wat ovenschotel kan krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
03-08-2023 17:12
Wat ontzettend sneu voor je dochter zeg. Ze gaat niet dood aan elke dag doperwten, maar je krijgt er wel een flinke knauw van als je zo behandeld wordt.

Hoezo kan stiefloeder met al haar pedagogische wijsheid niet aan dochter vragen of ze met hun mee wil eten of met zoon. Ik vind dit eigenlijk psychische mishandeling dat ze dit zo bij je dochter neerlegt. Dat het haar eigen schuld zou zijn dat ze niks anders te eten krijgt.

Een normaal mens zou het eten herverdelen en zelf ook wat doperwten nemen en wat minder ovenschotel, zodat dochter ook wat ovenschotel kan krijgen.
Mee eens. Daar concludeer ik uit dat ze niet echt van ze houdt. En hij accepteert alles. Al zou ik zelf nog mijn laatste kruimel aan mijn kinderen geven. Ik kan niet begrijpen dat hij zo doet. Ik heb al eens eerder uitgelegd wat ze allemaal wel eet. Hier is ze helemaal geen moeilijke eter en eet gewoon met de pot mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
lila01 schreef:
03-08-2023 16:46
'NOG trouw aan hun vader' schrijf je. Je wilt liever dat ze geen contact meer met hem hebben?
Zeker niet. Anders had ik de boel al jaren geleden aangevochten. In de tijd dat hij iedere maand het schema omver gooide omdat hij door de modder moest rennen of voor werk naar het buitenland moest.
Ik vraag me af wat jouw achtergrond is om me als de boosdoener te zien.
Je klinkt m.i. vol wrok en teleurstelling over je ex. Dat kan heel logisch zijn, maar wees je ervan bewust dat:
A. je kinderen dat ook echt wel weten en/of voelen. Vanuit loyaliteit naar jou is de kans groot dat zij hun leven bij papa in een kwader daglicht stellen dan het is.
B. je daardoor alles wat de kinderen jou vertellen negatiever oppakt
Alle reacties Link kopieren Quote
Spiri123 schreef:
03-08-2023 18:32
Zeker niet. Anders had ik de boel al jaren geleden aangevochten. In de tijd dat hij iedere maand het schema omver gooide omdat hij door de modder moest rennen of voor werk naar het buitenland moest.
Ik vraag me af wat jouw achtergrond is om me als de boosdoener te zien.
Nee hoor. Ik vroeg het me af omdat je schrijft dat je liever je kinderen meer bij je zou willen hebben, maar dat ze nog trouw zijn aan hun vader, alsof je dat jammer vindt.

Wat willen je kinderen zelf?
Ze zijn op een leeftijd waarop ze dat zelf mogen kiezen. Zijn ze bang dat als ze niet meer gaan, dat contact met vader dan helemaal voorbij is?

En toen jullie nog getrouwd waren, toen was hij toch ook al zo?
Erg verdrietig dat hij niet zelf inziet dat zijn kinderen zijn liefde en aandacht nodig hebben. Snap dat dat pijn doet.
lila01 wijzigde dit bericht op 03-08-2023 19:42
0.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb jij eigenlijk een goede verstandhouding met de partner van je ex of praten jullie niet met elkaar?
Alle reacties Link kopieren Quote
Spiri123 schreef:
02-08-2023 15:05
Ik weet al 10 jaar niet beter. Ik ga naar school, regel alles met school, koop kleding voor ze, houd de gezamenlijke agenda bij, ga naar de bibliotheek, oefen met lezen, huiswerk, eetproblemen enz. Ik heb 5 a 6 jaar geprobeerd hem overal bij te betrekken en hem mede verantwoordelijk te maken. Daarna heb ik het opgegeven. Dit is wat het is. Maar het doet nog steeds zeer helaas. Ik heb het mijn dochter ook niet verteld. Toen ze hem eindelijk sprak kreeg ze een preek over wat ze beter anders had kunnen doen. Later vroeg ze aan me "Mama, is papa boos op me?". Ik moest mijn best doen niet in huilen uit te barsten en legde rustig uit dat dit papa zijn manier is van zich zorgen maken.
Het klinkt als trekken aan een dood paard.
Wat erg dat hij zo op de situatie reageerde; preek geven over wat ze beter anders had kunnen doen.. :bonk:

Heel veel respect voor jou!! Het zal niet gemakkelijk zijn om zo’n potlood als ex te hebben, om nog maar te zwijgen van de stiefmoeder-met-dr-pedagogische-achtergrond.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spiri123 schreef:
02-08-2023 15:05
Ik weet al 10 jaar niet beter. Ik ga naar school, regel alles met school, koop kleding voor ze, houd de gezamenlijke agenda bij, ga naar de bibliotheek, oefen met lezen, huiswerk, eetproblemen enz. Ik heb 5 a 6 jaar geprobeerd hem overal bij te betrekken en hem mede verantwoordelijk te maken. Daarna heb ik het opgegeven. Dit is wat het is. Maar het doet nog steeds zeer helaas. Ik heb het mijn dochter ook niet verteld. Toen ze hem eindelijk sprak kreeg ze een preek over wat ze beter anders had kunnen doen. Later vroeg ze aan me "Mama, is papa boos op me?". Ik moest mijn best doen niet in huilen uit te barsten en legde rustig uit dat dit papa zijn manier is van zich zorgen maken.
Het klinkt als trekken aan een dood paard.
Wat erg dat hij zo op de situatie reageerde; preek geven over wat ze beter anders had kunnen doen.. :bonk:

Heel veel respect voor jou!! Het zal niet gemakkelijk zijn om zo’n potlood als ex te hebben, om nog maar te zwijgen van de stiefmoeder-met-dr-pedagogische-achtergrond.
Alle reacties Link kopieren Quote
katkaatje schreef:
03-08-2023 18:34
Je klinkt m.i. vol wrok en teleurstelling over je ex. Dat kan heel logisch zijn, maar wees je ervan bewust dat:
A. je kinderen dat ook echt wel weten en/of voelen. Vanuit loyaliteit naar jou is de kans groot dat zij hun leven bij papa in een kwader daglicht stellen dan het is.
B. je daardoor alles wat de kinderen jou vertellen negatiever oppakt
Wrok? Waar haal je dat uit? Teleurstelling? Uiteraard. Na 10 jaar lang trekken aan een dood paard mag dat wel denk ik.
En ik heb alles in mijn macht geprobeerd om mijn teleurstelling te verbergen. Tenslotte heb ik hem verlaten en voelde ik me al schuldig genoeg naar mijn kinderen. Maar na 10 jaar ben ik het wel zat.
Ik zeg toch ook dat dat heel logisch is wellicht? Het is waarschijnlijk helemaal terecht. Maar dat doet niks af aan wat de gevolgen daarvan kunnen zijn. Het is verstandig dat mee te nemen in je beoordeling van de situatie.

Wat wil je nou horen? Dat je ex een lul-de-behanger is? Prima. Je ex is een lul-de-behanger. Dat zijn vriendin het allemaal fout doet? Prima. Zijn vriendin doet het allemaal fout.

En nu, wat ga jij nu doen? Je kunt hem niet veranderen, haar ook niet, de liefde van je kinderen naar hun vader wil je hopelijk niet veranderen (je kinderen hebben recht op hun liefde voor en loyaliteit aan hun vader).

Het enige wat je kunt veranderen is hoe jij ermee omgaat. En om dat goed te kunnen doen is het belangrijk dat je je ook heel erg bewust bent van je eigen gekleurde bril (wederom: misschien helemaal terecht) en de consequenties daarvan.

Dat probeerde ik te zeggen: wees je bewust van wat je gevoel en je mening over je ex doet met de manier waarop je kinderen verhalen over daar vertellen en hoe jij die verhalen interpreteert.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn bril is gekleurd(er) sinds mijn ex tegen me zei geen 38 meer te kunnen storten per maand naar de kinderrekening. Ik heb geprobeerd toen een advocaat in te schakelen. Zo boos en verdrietig voel ik me over het feit dat ik al 10 jaar lang kruip voor die man.
Maar hoe zeer ik ook teleurgesteld ben, iedere keer als mijn kinderen iets naars overkomt bij hun vader probeer ik ze de andere kant te vertellen. Het gaat gewoon automatisch. Ook al zegt men hier dat ik dat niet moet doen. Ik wil mijn kinderen zoveel mogelijk behoeden van pijn. En dat doe ik al 15 jaar (ook voor de scheiding).
En dat lucht op voor ze. Ik zie opluchting bij ze.
Mijn eigen frustratie gooi ik dan vervolgens op een forum om het vol te kunnen blijven houden. Om daarmee beter uit mijn burnout te komen of er voor mijn kinderen te zijn, met alles.
En verder slik ik weer zoals ik al 10 jaar lang doe. Ik kan mijn ex en zijn partner niet veranderen.
Ik zal wel mijn kinderen blijven aansporen zelf met hun vader te blijven praten. Na deze antwoorden hier zie ik daar extra de meerwaarde van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spiri :hug:

Volgens mij doe je het heel goed hoor, die ex en vriendin ga je niet veranderen.

Zwaar kuttt allemaal.
Spiri :hug:

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven