Kinderen
alle pijlers
Tegenwoordig normaal dat ouders hun kind altijd gelijk geven
zondag 8 mei 2022 om 16:28
Aangezien mijn dochters steeds beter leren om voor zichzelf op te komen, komen ze de laatste tijd wat vaker in conflicten met andere kinderen (op de een of andere manier altijd jongens van het andere geslacht). Prima, daar leren ze van. Soms doen ze het goed, soms niet, hoort erbij. Soms moet ik ze dus corrigeren en soms verdienen ze een pluim. You live, you learn.
Echter, wat mij opvalt is dat vaak andere ouders zich daarmee (vaak onnodig) gaan bemoeien en tot op heden zonder uitzondering nemen ze het alleen maar op voor hun kinderen en zijn ze juist bezig met mijn dochters te corrigeren.
Gewoon benieuwd: is het nu toeval dat ik steevast ouders tref die hun kinderen beschouwen als een soort van volmaakt wezen (zo komt het over), of is het tegenwoordig gebruikelijk dat ouders hun kinderen altijd maar gelijk geven als ze een conflict hebben en de schuld bij de ander leggen? Of zou het zo zijn dat ik zelf blind ben voor het feit dat mijn dochters ook echt altijd de kwade pier zijn, waardoor het alleen maar zo lijkt?
Twee recente voorbeelden ter toelichting:
Vandaag zag ik een echtpaar beiden zich vrij druk gedragen richting een van mijn dochters die in een grote speeltuin aan het spelen was. Even polshoogte genomen en het eerste wat ik doe is aan mijn dochter vragen wat er aan de hand is. Echter, die twee blijven in mijn oren tetteren, geven geen gelegenheid om te vragen naar haar kant van het verhaal en zeker die kerel is een enorme dramaqueen door eerst te dreigen met de politie (doen, zei ik…) en daarna zich dreigend richting mij op te stellen, wat ook al niet het gewenste resultaat had tot zijn frustratie. Toen ze afdropen nadat ik duidelijk maakte dat ik echt eerst met mijn dochter ging praten kon mijn dochter eindelijk vertellen wat er was gebeurd en dat was dat ze de glijbaan af was gegaan en onderaan was een jongen die de glijbaan op aan het klimmen was en daar was ze tegenaan gegleden, jongen huilen en naar zijn ouders gegaan.
Ik ben daarna weer naar de ouders gelopen en aangegeven wat mijn dochter had verteld en dat aangezien je nu eenmaal een glijbaan niet op mag klimmen ik mij afvroeg waarom zij vonden dat mijn dochter fout zat. Nou, dat was omdat hun kind 4 jaar was en die moest huilen. Dat leek mij een wat onzinnige redenering dat de oudste altijd fout zit. Daarnaast heb ik gewezen op dat het deel van de speeltuin waar het gebeurd was voor kinderen van 6-12 was, maar enige redelijke discussie bleek niet mogelijk. Het ontaarde weer in dreigementen, dus heb ik mijn dochter gezegd gewoon weer te gaan spelen.
Ander voorbeeld in de dierentuin wat ik geheel heb gezien gebeuren: mijn dochter staat bij de wasberen, twee jongens van haar leeftijd staan ook te kijken en ze zijn samen wat aan het praten over wasberen en op zeker moment is er een meningsverschil (geen idee meer exact wat, iets wat mijn dochter in de Freek heeft gelezen). Jongens beginnen omdat ze geen gelijk krijgen van haar (daar zullen ze toch nog aan moeten wennen in hun leven, dat niet ieder meisje/vrouw hen gelijk gaat geven
) te schreeuwen tegen mijn dochter en schreeuwen kan mijn dochter ook goed, dus ook haar volume gaat fors omhoog. Vervolgens grijpt de moeder in door niet haar zonen te corrigeren, maar mijn dochter en vervolgens tegen die zonen te zeggen dat mijn dochter niet goed is opgevoed (daar heb ik overigens niet heel goed op gereageerd, maar dat even terzijde).
Voor de goede orde: er zijn ook voorbeelden waarbij mijn kinderen fout zaten, voordat het lijkt alsof ik dezelfde insteek heb. Die heb ik niet genoemd omdat het in dit verband geen goed voorbeeld is van wat ik bedoel.
Echter, wat mij opvalt is dat vaak andere ouders zich daarmee (vaak onnodig) gaan bemoeien en tot op heden zonder uitzondering nemen ze het alleen maar op voor hun kinderen en zijn ze juist bezig met mijn dochters te corrigeren.
Gewoon benieuwd: is het nu toeval dat ik steevast ouders tref die hun kinderen beschouwen als een soort van volmaakt wezen (zo komt het over), of is het tegenwoordig gebruikelijk dat ouders hun kinderen altijd maar gelijk geven als ze een conflict hebben en de schuld bij de ander leggen? Of zou het zo zijn dat ik zelf blind ben voor het feit dat mijn dochters ook echt altijd de kwade pier zijn, waardoor het alleen maar zo lijkt?
Twee recente voorbeelden ter toelichting:
Vandaag zag ik een echtpaar beiden zich vrij druk gedragen richting een van mijn dochters die in een grote speeltuin aan het spelen was. Even polshoogte genomen en het eerste wat ik doe is aan mijn dochter vragen wat er aan de hand is. Echter, die twee blijven in mijn oren tetteren, geven geen gelegenheid om te vragen naar haar kant van het verhaal en zeker die kerel is een enorme dramaqueen door eerst te dreigen met de politie (doen, zei ik…) en daarna zich dreigend richting mij op te stellen, wat ook al niet het gewenste resultaat had tot zijn frustratie. Toen ze afdropen nadat ik duidelijk maakte dat ik echt eerst met mijn dochter ging praten kon mijn dochter eindelijk vertellen wat er was gebeurd en dat was dat ze de glijbaan af was gegaan en onderaan was een jongen die de glijbaan op aan het klimmen was en daar was ze tegenaan gegleden, jongen huilen en naar zijn ouders gegaan.
Ik ben daarna weer naar de ouders gelopen en aangegeven wat mijn dochter had verteld en dat aangezien je nu eenmaal een glijbaan niet op mag klimmen ik mij afvroeg waarom zij vonden dat mijn dochter fout zat. Nou, dat was omdat hun kind 4 jaar was en die moest huilen. Dat leek mij een wat onzinnige redenering dat de oudste altijd fout zit. Daarnaast heb ik gewezen op dat het deel van de speeltuin waar het gebeurd was voor kinderen van 6-12 was, maar enige redelijke discussie bleek niet mogelijk. Het ontaarde weer in dreigementen, dus heb ik mijn dochter gezegd gewoon weer te gaan spelen.
Ander voorbeeld in de dierentuin wat ik geheel heb gezien gebeuren: mijn dochter staat bij de wasberen, twee jongens van haar leeftijd staan ook te kijken en ze zijn samen wat aan het praten over wasberen en op zeker moment is er een meningsverschil (geen idee meer exact wat, iets wat mijn dochter in de Freek heeft gelezen). Jongens beginnen omdat ze geen gelijk krijgen van haar (daar zullen ze toch nog aan moeten wennen in hun leven, dat niet ieder meisje/vrouw hen gelijk gaat geven
) te schreeuwen tegen mijn dochter en schreeuwen kan mijn dochter ook goed, dus ook haar volume gaat fors omhoog. Vervolgens grijpt de moeder in door niet haar zonen te corrigeren, maar mijn dochter en vervolgens tegen die zonen te zeggen dat mijn dochter niet goed is opgevoed (daar heb ik overigens niet heel goed op gereageerd, maar dat even terzijde).Voor de goede orde: er zijn ook voorbeelden waarbij mijn kinderen fout zaten, voordat het lijkt alsof ik dezelfde insteek heb. Die heb ik niet genoemd omdat het in dit verband geen goed voorbeeld is van wat ik bedoel.
maandag 9 mei 2022 om 19:24
KamilleT schreef: ↑09-05-2022 17:33Wie vinden jullie hier de schuldige?
Mijn dochter van 4 had al een tijdje staan wachten bij een draaimolentje waarbij je moest fietsen. Op een gegeven moment zat ze er alleen op en vond het leuk om keihard te trappen. Kwam een ander jongetje aan, iets ouder schat ik, die erbij wilde. Jongetje erbij en dochter weer trappen. Jongetje ging gillen ‘niet zo hard’. Dochter stopte en zei dat zij hard wilde trappen en dat hij er anders maar af moest gaan als hij het eng vond. Toen vond de vader van het ventje het nodig om in te grijpen en zeggen dat dat een beetje asociaal was (die woorden dus ook). Dochter zei ‘dan wacht ik wel tot hij klaar is en ging eraf’. Waarop die man haar toebijt ‘nou, jij laat je ook snel kennen’. Dus ik zei tegen mijn dochter ‘kom hier maar wachten, dan kun je zo verder als dat jongetje klaar is.’ En die man tegen mij ‘nou het is wel duidelijk van wie ze dat gedrag heeft.’
Helaas ontbreekt het mij op dat soort momenten aan adremheid.
Ik zou dan tegen mijn hard-trappende kind zeggen dat het jongetje het eng vindt en dat ze wel een paar rondjes wat zachter kan trappen.
Je kan ze ook leren rekening te houden met anderen.
Maar het is maar net welk aspect je aandacht aan wil besteden, dat hangt ook van je kind af. Een kind dat zich altijd aanpast en zich de kaas van het brood laat snoepen daarvan zou je juist wel willen dat het assertief gedrag vertoont, maar een heel assertief kind dat geneigd is tot "my way, or the highway", zou ik dus juist het 'rekening-houden-met" bij stimuleren.
En als er niks speelt aan opvoeding dan kan je ze het ook zelf uit laten zoeken. Elke ouder heeft zo zijn eigen afwegingen.
maandag 9 mei 2022 om 19:28
Waarom pas na afloop ?DS1971 schreef: ↑08-05-2022 20:37De oudste met name. En dat zal zeker ook deels aan haar liggen. En als ik merk dat het aan haar lig, dan zeg ik dat ook. Ook als ze hier met vriendjes speelt moet ik vaak even na afloop haar duidelijk maken dat ze soms heel irritant kan doen.
Mijn kinderen zijn zeker niet zonder fouten.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 9 mei 2022 om 19:32
Ik versta toch echt iets anders onder verhaal halen dan gewoon netjes uitleg geven. Bij verhaal halen ga je iets halen. Ik kwam vooral iets brengen. Misschien niet handig, maar nogmaals, ik vind het raar om eerst te zeggen dat ik het verhaal van mijn dochter wil horen, om vervolgens dan net te doen alsof het mij helemaal niet interesseert. Met de beste bedoelingen dus.toulouse74 schreef: ↑09-05-2022 15:27Dat staat zo niet in je OP. En je ging wel verhaal halen: 'Ik ben daarna weer naar de ouders gelopen ...'
Dit had echt niet gehoeven hoor.
Dat is dus een stukje waar jij ook een bijdrage in de escalatie hebt. Als het om waarheidsvinding gaat in conflicten met kinderen, kom je er nooit uit, zeker als je er niet eens bij was. Je kind uit de situatie halen was voldoende geweest.
Dan had je niet in moeten grijpen in de dierentuin. Ze moet ook zelf leren te discussieren en daar hoort een tegenreactie van de ander bij.
Hoe je beschrijft dat ze er maar aan moeten wennen hoe meisjes doen. Ken jij die jongens dan en hebben ze het nodig om hun plaats ten opzichte van meisjes te kennen ofzo?
Door wat je schrijft lijk je zelf niet echt de-escalerend over te komen. En niet zozeer zoekend naar de beste oplossing, maar zoekend naar de objectieve waarheid. En dan heb je gelijk, en dan? Intussen is er ruzie om onbenulligheden.
In de dierentuin greep ik alleen in toen een volwassene zich niet correct gedroeg richting mijn dochter. En dat vind ik wel even iets anders. Ze is 9 en hoeft zich nog niet verbaal te kunnen wapenen tegen een volwassene. Als zij een conflict heeft met een volwassene, dan zal ik te allen tijde naast haar gaan staan.
Dat over die meisjes... zou het kunnen dat je de smilie over het hoofd hebt gezien?
Ten aanzien van de-escalerend zijn: Ik ben bang dat als het om mijn dochters gaat ik teveel vanuit emotie reageer als ik er zo over nadenk. Maar ik ben wel gewoon correct gebleven tegen de ouders in het eerste voorbeeld, geen stemverheffing, niets.
In het tweede voorbeeld heb ik inderdaad een opmerking gemaakt die niet ok was. Niemand is zonder fouten en ik zeker ook niet, maar goed, dat stond al in de op.
maandag 9 mei 2022 om 19:41
Daar had ik niet goed op gereageerd denk ik... Die vader zit wat mij betreft fout. Tegen een klein kind zo doen, dan ben je gewoon een zielepoot.KamilleT schreef: ↑09-05-2022 17:33Wie vinden jullie hier de schuldige?
Mijn dochter van 4 had al een tijdje staan wachten bij een draaimolentje waarbij je moest fietsen. Op een gegeven moment zat ze er alleen op en vond het leuk om keihard te trappen. Kwam een ander jongetje aan, iets ouder schat ik, die erbij wilde. Jongetje erbij en dochter weer trappen. Jongetje ging gillen ‘niet zo hard’. Dochter stopte en zei dat zij hard wilde trappen en dat hij er anders maar af moest gaan als hij het eng vond. Toen vond de vader van het ventje het nodig om in te grijpen en zeggen dat dat een beetje asociaal was (die woorden dus ook). Dochter zei ‘dan wacht ik wel tot hij klaar is en ging eraf’. Waarop die man haar toebijt ‘nou, jij laat je ook snel kennen’. Dus ik zei tegen mijn dochter ‘kom hier maar wachten, dan kun je zo verder als dat jongetje klaar is.’ En die man tegen mij ‘nou het is wel duidelijk van wie ze dat gedrag heeft.’
Helaas ontbreekt het mij op dat soort momenten aan adremheid.
maandag 9 mei 2022 om 19:45
Als er geen noodzaak is om direct in te grijpen doe ik dat niet. Kinderen moeten ook leren om er samen uit te komen.
Of ik nou wel of niet er direct iets van heb gezegd, ik vind de avond altijd een mooi moment om even met mijn dochters een voor een te zitten en meestal gewoon even de dag door te spreken en ik gebruik dat moment ook vaak om ergens op terug te komen en dan te proberen om hen te leren wat ze kunnen verbeteren.
maandag 9 mei 2022 om 20:15
Eh oké.. dit lijkt mij een nogal overtrokken reactie dan. Kan het zijn dat je oudste op jou lijkt waardoor ze vaak in conflict komt?
maandag 9 mei 2022 om 20:22
DS1971 schreef: ↑09-05-2022 19:45Als er geen noodzaak is om direct in te grijpen doe ik dat niet. Kinderen moeten ook leren om er samen uit te komen.
Of ik nou wel of niet er direct iets van heb gezegd, ik vind de avond altijd een mooi moment om even met mijn dochters een voor een te zitten en meestal gewoon even de dag door te spreken en ik gebruik dat moment ook vaak om ergens op terug te komen en dan te proberen om hen te leren wat ze kunnen verbeteren.
Dat heeft bij jonge kinderen niet zoveel zin, als je ze iets over hun gedrag of het effect daarvan wil leren dan zal je dat ter plekke moeten doen.
Dat hoeft geen "ingrijpen" te zijn. Je kan ook bijvoorbeeld wijzen op de reactie van het andere kind als het mis gaat: "Ik zie dat Anna al een tijdje alleen zit en boos kijkt?".
Dan geef je je dochter de kans om erover na te denken en erop te reageren op dat moment.
maandag 9 mei 2022 om 20:26
Ik herken het niet. En ik heb 2 kinderen van 7 en 10 jaar oud.
Als ik mijn kinderen inschat in genoemde situaties uit de OP dan zou er geen conflict gekomen zijn. Bij dat dierentuinincident had mijn oudste waarschijnlijk haar schouders opgehaald ipv gaan terug schreeuwen bijvoorbeeld. En ze kan verder prima voor zichzelf opkomen wanneer dat nodig is.
Maar inderdaad, hier en daar lopen tokkies rond.
Als ik mijn kinderen inschat in genoemde situaties uit de OP dan zou er geen conflict gekomen zijn. Bij dat dierentuinincident had mijn oudste waarschijnlijk haar schouders opgehaald ipv gaan terug schreeuwen bijvoorbeeld. En ze kan verder prima voor zichzelf opkomen wanneer dat nodig is.
Maar inderdaad, hier en daar lopen tokkies rond.
maandag 9 mei 2022 om 23:09
Ik geloof hier niet zoveel van. Maar dan nog, je hebt het pas vanochtend nagevraagd. Op het moment dat het gebeurde wist je dit niet en heb je wel gehandeld zonder dat je wist of het expres of per ongeluk was. Maar je oordeeld wel over deze man, die het misschien wel gezien heeft. Maar ik zie meer dingen in je berichten terug.
Een voorbeeld hiervan is dat je na de escalatie terug bent gegaan naar die man om alsnog je verhaal te doen. Is het nu echt nodig om zo'n man, die zich zo raar gedroeg op te zoeken en weer de confrontatie aan te gaan? Ik vind dat echt bijzonder en totaal onnodig. Je bereikt er nl niks mee en kan alleen maar escallerend werken waar de kinderen bij zijn.
dinsdag 10 mei 2022 om 13:25
Jij vindt het raar om die man terecht te wijzen? Dit zit wat mij betreft gewoon fout en dat mag hij best weten.
Wat ik al schreef: als het over mijn kinderen gaat, dan reageer ik niet mild. Heel veel dingen kan ik mijn schouders prima over ophalen, maar op dat punt raak je bij mij de verkeerde snaar.
Mijn dochter heeft nog geen kinderen, dus geen idee of ze op dat punt op mij lijkt.
dinsdag 10 mei 2022 om 13:26
Ik merk dat het bij mijn dochter juist wel werkt.Parella schreef: ↑09-05-2022 20:22Dat heeft bij jonge kinderen niet zoveel zin, als je ze iets over hun gedrag of het effect daarvan wil leren dan zal je dat ter plekke moeten doen.
Dat hoeft geen "ingrijpen" te zijn. Je kan ook bijvoorbeeld wijzen op de reactie van het andere kind als het mis gaat: "Ik zie dat Anna al een tijdje alleen zit en boos kijkt?".
Dan geef je je dochter de kans om erover na te denken en erop te reageren op dat moment.
dinsdag 10 mei 2022 om 13:39
Wat jij wel of niet wil geloven vind ik niet zo interessant. Jij kent de situatie ter plekke niet en kent mijn dochter niet.Noekie-Noek schreef: ↑09-05-2022 23:09Ik geloof hier niet zoveel van. Maar dan nog, je hebt het pas vanochtend nagevraagd. Op het moment dat het gebeurde wist je dit niet en heb je wel gehandeld zonder dat je wist of het expres of per ongeluk was. Maar je oordeeld wel over deze man, die het misschien wel gezien heeft. Maar ik zie meer dingen in je berichten terug.
Een voorbeeld hiervan is dat je na de escalatie terug bent gegaan naar die man om alsnog je verhaal te doen. Is het nu echt nodig om zo'n man, die zich zo raar gedroeg op te zoeken en weer de confrontatie aan te gaan? Ik vind dat echt bijzonder en totaal onnodig. Je bereikt er nl niks mee en kan alleen maar escallerend werken waar de kinderen bij zijn.
Als die andere ouders hadden gezegd dat mijn dochter het expres had gedaan had ik het natuurlijk meteen gevraagd, maar hun klacht was: ons kind huilt en jouw kind is ouder, dus is het haar schuld. Ja, daar kan ik niet zoveel mee. Ik reageer op hun klacht en had geen aanleiding om te vermoeden dat er meer speelde.
Sowieso vind ik het doorgaans niet zo interessant wat er onderling tussen kinderen gebeurt. Ze komen ook wel eens huilend naar mij toe en dan zeg ik ook tegen ze dat ze dat zelf op moeten lossen, dat niet iedere botsing expres is, enz. Daar zijn uitzonderingen op, als er echt iets gebeurt wat niet door de beugel kan, maar meestal is er nauwelijks wat aan de hand is mijn ervaring.
Dus ik snap ook niet waarom je een vergelijking maakt tussen hoe kinderen en de reactie van volwassenen daar weer op vervolgens. Van volwassenen mag je meer verwachten lijkt mij zo.
Verder heb ik duidelijk uitgelegd waarom ik terugging.
dinsdag 10 mei 2022 om 13:53
Mijn voorbeeld over dat je terug ging om je verhaal te doen ging mij erom dat je dus in het bijzijn van de kinderen er bewust voor kiest nogmaals de confrontatie met een man aan te gaan die eerder onredelijk was. Je wist dus dat hij niet ineens vriendelijk zou reageren. Je reacties hier zijn ook wel wat aanvallend.DS1971 schreef: ↑10-05-2022 13:39Wat jij wel of niet wil geloven vind ik niet zo interessant. Jij kent de situatie ter plekke niet en kent mijn dochter niet.
Als die andere ouders hadden gezegd dat mijn dochter het expres had gedaan had ik het natuurlijk meteen gevraagd, maar hun klacht was: ons kind huilt en jouw kind is ouder, dus is het haar schuld. Ja, daar kan ik niet zoveel mee. Ik reageer op hun klacht en had geen aanleiding om te vermoeden dat er meer speelde.
Sowieso vind ik het doorgaans niet zo interessant wat er onderling tussen kinderen gebeurt. Ze komen ook wel eens huilend naar mij toe en dan zeg ik ook tegen ze dat ze dat zelf op moeten lossen, dat niet iedere botsing expres is, enz. Daar zijn uitzonderingen op, als er echt iets gebeurt wat niet door de beugel kan, maar meestal is er nauwelijks wat aan de hand is mijn ervaring.
Dus ik snap ook niet waarom je een vergelijking maakt tussen hoe kinderen en de reactie van volwassenen daar weer op vervolgens. Van volwassenen mag je meer verwachten lijkt mij zo.
Verder heb ik duidelijk uitgelegd waarom ik terugging.
Dit is wel het voorbeeld wat je je dochter mee geeft.
dinsdag 10 mei 2022 om 14:02
Maar stel nou eens dat die man gewoon zijn mond had gehouden en alleen zijn vrouw het woord had gevoerd (want dat had enorm veel gescheeld) en die vrouw had tegen mij gezegd: jouw dochter deed het expres, dan had ik haar erbij moeten hebben om te vragen of dat zo was en als dat zo was, dan had ik tegen haar kunnen zeggen dat ze excuses aan dat jongetje aan had moeten bieden. Het is dus in mijn ogen raar om haar weg te sturen als ik het verhaal van de andere kant niet heb gehoord.Noekie-Noek schreef: ↑10-05-2022 13:53Mijn voorbeeld over dat je terug ging om je verhaal te doen ging mij erom dat je dus in het bijzijn van de kinderen er bewust voor kiest nogmaals de confrontatie met een man aan te gaan die eerder onredelijk was. Je wist dus dat hij niet ineens vriendelijk zou reageren. Je reacties hier zijn ook wel wat aanvallend.
Dit is wel het voorbeeld wat je je dochter mee geeft.
Inschattingsfout of niet, maar wat ik heb geprobeerd is: eerst het verhaal van mijn dochter aanhoren, dan het verhaal van die mensen en dan reageer ik.
Daarnaast wordt er wel heel gemakkelijk gedacht dat als ik meteen mijn dochter weer door had laten spelen het daarmee klaar was, maar dat weet niemand. Die mensen zaten twee meter verder van waar ik zat, het is niet alsof ze weg waren gelopen van de locatie. Dan was ik er natuurlijk ook niet achteraan gegaan.
dinsdag 10 mei 2022 om 15:50
Dat dacht Glennis Grace ook voordat ze de lokale Jumbo ging verbouwen.DS1971 schreef: ↑10-05-2022 13:25Jij vindt het raar om die man terecht te wijzen? Dit zit wat mij betreft gewoon fout en dat mag hij best weten.
Wat ik al schreef: als het over mijn kinderen gaat, dan reageer ik niet mild. Heel veel dingen kan ik mijn schouders prima over ophalen, maar op dat punt raak je bij mij de verkeerde snaar.
Mijn dochter heeft nog geen kinderen, dus geen idee of ze op dat punt op mij lijkt.
dinsdag 10 mei 2022 om 16:05
Het lijkt mij normaal om hier exact hetzelfde te zijn als in real life.
Overigens ben ik niet zo zeer van het gelijk halen, ik hou vooral van discussie (16personalities: debater). Niets is zo vervelend als een ruimte vol met ja-knikkers.
dinsdag 10 mei 2022 om 16:06
dinsdag 10 mei 2022 om 22:10
En dan schrijf je dit in je op:DS1971 schreef: ↑10-05-2022 13:25Jij vindt het raar om die man terecht te wijzen? Dit zit wat mij betreft gewoon fout en dat mag hij best weten.
Wat ik al schreef: als het over mijn kinderen gaat, dan reageer ik niet mild. Heel veel dingen kan ik mijn schouders prima over ophalen, maar op dat punt raak je bij mij de verkeerde snaar.
Mijn dochter heeft nog geen kinderen, dus geen idee of ze op dat punt op mij lijkt.
Echter, wat mij opvalt is dat vaak andere ouders zich daarmee (vaak onnodig) gaan bemoeien en tot op heden zonder uitzondering nemen ze het alleen maar op voor hun kinderen en zijn ze juist bezig met mijn dochters te corrigeren.
Je bent hier zelf een voorbeeld van.
dinsdag 10 mei 2022 om 22:48
Er is wel een verschil of je je bemoeit met een discussie tussen twee kinderen of dat je je ermee bemoeit wanneer een andere ouder jouw kind asociaal noemt.SunShine35 schreef: ↑10-05-2022 22:10En dan schrijf je dit in je op:
Echter, wat mij opvalt is dat vaak andere ouders zich daarmee (vaak onnodig) gaan bemoeien en tot op heden zonder uitzondering nemen ze het alleen maar op voor hun kinderen en zijn ze juist bezig met mijn dochters te corrigeren.
Je bent hier zelf een voorbeeld van.
woensdag 11 mei 2022 om 12:16
Ik heb het nergens over je dochter wegsturen. Ik heb het erover dat je zelf opnieuw een confrontatie zoekt met deze persoon omdat je volgens eigen zeggen vindt dat hij fout zit en hij dat best mag weten.DS1971 schreef: ↑10-05-2022 14:02Maar stel nou eens dat die man gewoon zijn mond had gehouden en alleen zijn vrouw het woord had gevoerd (want dat had enorm veel gescheeld) en die vrouw had tegen mij gezegd: jouw dochter deed het expres, dan had ik haar erbij moeten hebben om te vragen of dat zo was en als dat zo was, dan had ik tegen haar kunnen zeggen dat ze excuses aan dat jongetje aan had moeten bieden. Het is dus in mijn ogen raar om haar weg te sturen als ik het verhaal van de andere kant niet heb gehoord.
Inschattingsfout of niet, maar wat ik heb geprobeerd is: eerst het verhaal van mijn dochter aanhoren, dan het verhaal van die mensen en dan reageer ik.
Daarnaast wordt er wel heel gemakkelijk gedacht dat als ik meteen mijn dochter weer door had laten spelen het daarmee klaar was, maar dat weet niemand. Die mensen zaten twee meter verder van waar ik zat, het is niet alsof ze weg waren gelopen van de locatie. Dan was ik er natuurlijk ook niet achteraan gegaan.
Hij had het best netter mogen zeggen dat ben ik met je eens maar ik kan me goed voorstellen dat als jouw dochter naar beneden glijdt en daarbij hun zoontje onderuit schopt hij best boos en geschrokken kan zijn.
Misschien is het goed daar wat mee te doen, jij bent hun voorbeeld.DS1971 schreef: ↑09-05-2022 19:32
Ten aanzien van de-escalerend zijn: Ik ben bang dat als het om mijn dochters gaat ik teveel vanuit emotie reageer als ik er zo over nadenk. Maar ik ben wel gewoon correct gebleven tegen de ouders in het eerste voorbeeld, geen stemverheffing, niets.
In het tweede voorbeeld heb ik inderdaad een opmerking gemaakt die niet ok was. Niemand is zonder fouten en ik zeker ook niet, maar goed, dat stond al in de op.
woensdag 11 mei 2022 om 16:45
Volgens mij heb ik toch heel duidelijk geschreven dat ik het niet kan beoordelen, omdat ik er niet bij was.
Het is maar zeer de vraag of er überhaupt sprake was van goed/fout. Een botsing tijdens het spelen…
