tekort aan kraamhulp

Aan een aantal reacties hier te lezen lijkt het wel of je direct na je bevalling alweer een marathon zou moeten kunnen lopen.



Kraamzorg is er niet voor niets. De eerste dagen na je bevalling kun je gewoon niet veel. Bij je eerste is een kindje een enorme impact en bij je tweede heb je het gewoon ontzettend druk met al een rondlopend kind. Extra hulp is dan de eerste dagen echt niet overbodig.



Ik ben in ieder geval blij dat het bestaat nog.

Kraamzorg is er niet voor niets, die is er voor de zorg voor moeder en kind. En dat kan normaal gesporken best in 3 uur per dag. De discussie gaat over de huishoudelijke taken en zorg voor andere kinderen, huisdieren en visite, en die hoeven van mij niet door de kraamhulp uitgevoerd te worden. Dat doet de partner maar of iemand anders, net als bij andere gelgenheden waarbij iemand ziek is. En natuurlijk is het een enorme impact en druk, maar dat geldt na die eerste week ook en bovendien is dat geen reden om het uit de ziektekostenverzekering te betalen.

Het gaat er mij ook niet om dat mijn man niet zijn handjes kan laten wapperen maar ik snap niet waarom kraamcentra ervan uitgaan dat je 44 uur hulp nodig hebt dit vanwege personeelstekort nu nog maar 25 uur hulp nodig hebt? Dan klopt er iets niet aan de indicatie? Als men het met 25 uur hulp goed kan redden waarom gaan ze normaal gesproken dan uit van 44 uur? Dat lijkt op de boel belazeren!

heb met aandacht jullie posts gelezen. Ik ben het met veel van jullie eens moet ik zeggen! ik heb zelf 9 jaar in engeland gewoond, 1 jaar in brussel en 1 jaar in barcelona. nergens bestaat kraamhulp inderdaad, je ligt wel iets langer in het ziekenhuis en belangrijker: de vader krijgt beduidend veel meer verlof dan de 2 dagen hier in nederland. In engeland zowiezo 9 weken, op te nemen wanneer je wilt. In spanje doet de familie veel, je kraamt dan echt thuis en de oma helpt of tantes etc. die helpen trouwens ook in het ziekenhuis...ik ben zelf getrouwd met een spanjaard en mijn schoonma&pa hebben hier na mijn kraamweek 10 dagen in huis gezeten, ook niet leuk, maar ja...elke cultuur is weer anders.



hier trouwens in de krant ('t Gooi en omstreken) grote advertenties voor hulp bij de kraamvrouw voor studenten van tweede jaars MBO, soort vakantie baantje, er wordt poetswerk van ze gevraagd en hulp bij het smeren van beschuitjes. Ik moet zeggen: ze brengen het leuk! wij krijgen hier dus een studente in huis! arm kind! ben nu 7 maanden zwanger , heb een baby van 8 maanden (I Know!), twee grote honden van 60kg per stuk (mijn eigen schuld) en behoorlijke bekken instabiliteit...we zien het allemaal wel...zoals iemand al eerder zei; een vliegtuig is snel gepakt! helaas in nederland geen familie die kan helpen, spanje zat!

Kraamhulp bestaat in Belgie wel, zij het mondjesmaat en je moet het zelf aanvragen. Alhoewel verzekeraars nu ook de pluspunten inzien van kraamzorg en het steeds vaker gaan terugbetalen. Kraamhulpen zijn in Be minder opgeleid dan in NL en moegn ook niet zoveel doen: moederzorg doen ze niet, daarvoor komt de verloskundige langs huis, en bij kindzorg hebben ze een signaalfunctie: als ze vermoeden dat er iets is, moeten ze de vk of een arts inlichten.

[quote]VIVAfeelfree schreef op 20 juni 2008 @ 10:55:

[...]





Nee hoor. Maar je ouders/schoonouders zouden bijvoorbeeld een weekje over kunnen komen om bij te springen. En in geval van een bevalling is je vriend/man er, en tenzij die iets mankeert is hij gewoon degene die het huishouden over moet nemen. Ongeacht of hij werkt of niet. Ook zijn huishouden toch? Anders kunnen tweeverdieners voortaan allemaal aanspraak maken op thuiszorg, want tja dat huishouden he.

quote]



Het gaat mij echt niet om het huishouden. Dat komt wel goed (of niet). Ik denk dat de eerste tijd na de bevalling vooral voor mijn vriend erg zwaar is geweest. Omdat zijn vakantiedagen al op waren gegaan aan de dagen voor mijn bevalling in het ziekenhuis en na de bevalling in het ziekenhuis moest hij weer aan het werk toen wij thuis kwamen. Toen hebben we nog drie dagen kraamzorg gehad een paar uur per dag, maar daarna kwam het huishouden inderdaad op vriend neer omdat ik nog niet zoveel kon. Uiteindelijk is hij na een week of drie ingestort door een combinatie van spanning rond de bevalling, slapeloze nachten (ik kolfde en hij gaf de nachtvoedingen met een flesje), drukke baan, huishouden en kraamvisite. Hij is een paar dagen thuis geweest waarin ik hem heb verzorgd . Wat dat betreft snap ik ook niet waarom de werkgevers er zo tegen zijn om een vaderschapsverlof van 2 weken in te voeren.

Gefeliciteerd met je dochter en wat fijn dat alles zo voorspoedig verloopt.!

Het ligt geheel aan je bevalling denk ik. Bij de oudtse kon ik de eerste weken echt weinig. Ik had tijdens de bevalling heel veel bloed verloren en daardoor veel ijzertekort. In combinatie met de logische slapeloze nachten was ik gewoon niet in staat tot meer dan de hoogst noodzakelijke dingen en ik was dan ook heel erg blij met een goede kraamhulp en een man die veel vrije dagen overhad.

Bij zoon was het compleet anders. Man moest de tweede dag na de bevalling weer aan het werkt. En de kraamhulp kwam een paar dagen 5 uur en een paar dagen 3 uur. En hoewel het een geweldig mens was dat ons goed verzorgde was ik iedere keer weer blij dat het tijd was om naar huis te gaan voor d'r. Ik vond het keuvelen met dochter en pasgeboren zoon heerlijk. Maar je nu ook een bevalling zonder complicaties en dat hielp ehct wel in zelfredzaamheid.

Ik denk ook dat het ligt aan je bevalling en aan hoe de borstvoeding loopt. Bij mijn bevalling was ik flink gescheurd, dat is gehecht en onder de hechting zat een bloeduitstorting die tegen de hechtingen drukte, auw, auw! ik kon eigenlijk alleen maar pijnloos lopen als ik helemaal krom liep. Zittend voeden ging al helemaal niet, dus wat was ik blij dat mijn kraam er was. En niet voor het huishouden, maar om mee te helpen met aanleggen en alle uitleg over de BV, en dat huishouden, tja, dat boeide me ook niet echt. Dat deed ze wel als ik sliep hoor, daar niet van, maar van mij had het niet gehoeven.



Ik lees steeds dat mensen zeggen; maar als mijn man ziek is krijg ik ook geen poets, maar dat kun je niet vergelijken met een kraamzorg, vind ik. De kraamzorg controleerde elke dag mijn hechtingen, en dat was kantje boord want ik had bijna terug gemoeten om het opnieuw te laten hechten vanwege die bloeduitstorting, ze nam voor mij tabletjes mee om de zwelling te verminderen. Ze heeft een belangrijke taak om de voeding mede op gang te laten komen, ja, daar heb je ook cursussen voor en laktatiedeskundigen, maar als je het voor het eerst alleen doet in de praktijk is het toch soms verrekte lastig. En ze controleert de baby, ook op de kleur, en onze zorg was zelfs zo vaardig dat we samen opmerkten dat onze baby een voorkeurshouding had na 2 nachten alleen maar krijzen en is meegegaan naar de osteopaat met ons. Nou hadden wij ook wel een uitzonderlijk lieve kraamzorg, maar wat was ik blij dat zij er was. En natuurlijk was mijn man er ook nog, maar die heeft juist in de dagen nadat zij weg was vrij genomen, omdat ik nog zo slecht ter been was.



Ben het eens dat ze er niet voor de poets is, maar ik denk wel dat goede kraamzorgen wel echt onmisbaar zijn, en de BV kennis die ze me gaf had ik niet van mijn moeder of schoonmoeder kunnen krijgen want die gaven alleen de fles.

Mij is bij het gesprek van het kraamzorgbureau verteld dat kraamverzorgster in principe alleen het beddengoed hoeven te verschonen, het sanitair schoonhouden, kleding moeder en baby wassen en stofzuigen. Ik heb het idee dat het ook een beetje indekken is. Van een van mijn kraamverzorgsters hoorde ik namelijk dat sommige mensen echt denken dat ze een hulp in de huishouding erbij hebben. Bij een gezin werd haar gesommeerd dat ze de keukenkastjes wel even helemaal uit kon soppen en bij een ander gezin hadden ze 's avonds een borreltje gegeven en de vaat lekker opgestapeld op het keukenblad zodat zij het weg kon werken. Kijk, daar zijn kraamverzorgsters niet voor. Mijn kraamverzorgster wilde de hond niet uitlaten en liet mijn oudste aan haar lot over. Dat eerste begrijp ik wel (ze haatte huisdieren) en dat had ik ook prima opgevangen aangezien mijn hond een border collie is en veel training nodig heeft, anders breekt ie het huis af, maar is het te veel gevraagd om af en toe een anderhalf jaar oud meiske een aai over de bol te geven of om lief te vragen waar ze mee wil spelen? Wat kan mij het schelen dat mijn ondergoed en theedoeken gestreken zijn.



Borstvoeding ging bij mijn vanzelf, maar na de kraamweek krijg ik vreselijke last van klooven.

Ik ben op 22 juni dmv een keizersnede bevallen van een dochter en heb na 3 dagen ziekenhuis nog 7 dagen kraamzorg gehad. 2 dagen extra dus, dat vanwege complicaties tijdens mijn herstel. De 2 kraamhulpen die ik heb gehad waren geweldig, de een natuurlijk iets beter dan de ander, maar dat hou je toch. Zeker de eerste paar dagen was de kraamhulp onmisbaar: ik kon niets zelf en zij was degene die mijn complicaties signaleerde en de verloskundige tijdig inschakelde. Dus ondanks de tekorten kan je als het nodig is echt wel voldoende kraamzorg krijgen! Maar desondanks was ik ook wel weer blij toen ik na 7 dagen zorg aan "mijn lot" werd overgelaten. Ik was er toen echt klaar voor.