Telefoongebruik puber

25-01-2022 13:23 45 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zo even een vraagje waar wel meer ouders mee worstelen. Ik hoop op verschillende invalshoeken want ik heb de oplossing niet.

Situatie: Puber van 13 jaar zit aan een schermpje vastgekleefd. Letterlijk alles gaat met één oog op dat schermpje. Bv vaatwasser uitruimen duurt 40 minuten want het schermpje krijgt alle aandacht.
Nee, dat is geen probleem als zij daar last van zou hebben. Maar andere mensen hebben de vaatwasser nodig, en zij gaat denken dat de vaatwasser een onmenselijk grote taak is, want ze is er wel drie kwartier mee bezig.
En ja, ik kan haar dat zware werk wel uit handen nemen. Dan leer ik haar dus dat als zij tiktok wil kijken, dat iemand anders meteen opspringt om de klusjes in huis te doen.

Ik wil graag dat ze leert waarderen dat als je je ergens op concentreert, het in 5 minuten klaar kan zijn. En dat je best een keer filmpjes kan scrollen, maar dat het een enorm lege activiteit is; Als het vóór alles gaat dan is dat niet goed (en voor ik de vraag krijg waarom dan niet: School, klusjes, een leven.).


Wat we geprobeerd hebben:
limieten op laptop en telefoon. Resultaat: Elke laatste seconde van de limiet moet gebruikt. Daarna switchen naar een ander scherm (TV of telefoon van moeder). En alles wordt gebruikt voor tiktok waardoor er vaak nog extra tijd toegevoegd moet worden om iets te doen als een schoolrooster bekijken.

Ongelimiteerde laptop+telefoon in de hoop dat ze op een gegeven moment verveeld wordt of inziet dat alle tiktok filmpjes hetzelfde zijn. Zelfregulering dus!
Dat heeft na 6 maanden nog niet gewerkt.

Micro management Doe nu de telefoon even weg. Dat helpt alleen op dat moment. 10 minuten later is hij weer terug.

Ik ben wel van het 'beter zelf ervaren' dan 'ouders drammen door wat je moet doen'.
Maar we komen naar een punt dat de filmpjes vóór leren gaan, en elke keer als je denkt dat ze aan het leren is, er eigenlijk op de laptop wordt gekeken.
Zeker nu tijdens een toetsweek, dat ze na een hele dag de stof gewoon niet kent omdat ze elke keer door de laptop verleid werd.


Ik ben wel van de school van 'zelf ervaren' maar als ze onnodig afglijdt naar een laag niveau, terwijl je nu iets kunt doen is dat gewoon erg jammer.
Ik ben óók van 'een laptop/scherm/telefoon is geen kinderrecht maar een voorrecht, en als je er nog niet mee om kan gaan moet je het niet hebben.'
n dragen'.
Als ik die gedachte volg pak ik de hele zaak af.
Nadelen: Dat is op dit moment mijn emotie. Het moet op een gegeven moment ook weer terug.

Ze moet er mee om leren gaan. Hoe doen jullie dat zonder dat je eerst moet wachten tot je kind 3 schoolniveaus afzakt en dan zegt 'ik hoop dat je hier iets van leert' ?
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren
Een kind van 13 kan er dus niet mee overweg.
Dus dan zou ik doen: alle schermen weg tussen een bepaalde tijd. Jij dus ook.

Of: Iedereen bergt de telefoons op in de kast / een laatje en pakt het pas weer als de klusjes zijn geklaard. Eens zien hoe snel het dan kan gaan.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
de ene 13jarige is de andere niet. Maar ik ben altijd erg van het Gedrag heeft Gevolg-opvoeden.
Ik geef ze lange teugel en ze ervaren zelf dat bepaalde gedragingen gevolgen hebben.
verder geef ik duidelijke grenzen mee: Je cijfers moeten goed blijven
Of: de vaatwasser moet om 21.00 leeg zijn.

en zolang dat goed gaat, mogen ze lekker veel met hun telefoon klooien
Alle reacties Link kopieren
Hoe doen jullie dat zonder dat je eerst moet wachten tot je kind 3 schoolniveaus afzakt
Gebeurt dat oprecht veel denk je?
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
25-01-2022 13:30
de ene 13jarige is de andere niet. Maar ik ben altijd erg van het Gedrag heeft Gevolg-opvoeden.
Ik geef ze lange teugel en ze ervaren zelf dat bepaalde gedragingen gevolgen hebben.
verder geef ik duidelijke grenzen mee: Je cijfers moeten goed blijven
Of: de vaatwasser moet om 21.00 leeg zijn.

en zolang dat goed gaat, mogen ze lekker veel met hun telefoon klooien
+1
Honey, you should see me in a crown
Idem. Heel lastig want ik ben zelf nogal verslaafd.
Ik kan me daarnaast al van jongs af het beste focussen als ik meerdere prikkels heb, ik zat vroeger al met muziek aan mee te zingen en zo te lezen en te leren, kende ook alle songteksten uit mijn hoofd.
Ik ben nu ongelukkig want kan de tv niet aanzetten want kind is in quarantaine en kan amper werken want kan de tv niet aanzetten, suf probleem maar ik kom echt niet in mijn flow.
Helaas heeft kind wel die neiging naar niet de cijfers.
Dus dat gebruik ik als excuus: ik heb mijn werk af en kom mijn afspraken na.
Zo niet dan lever je je telefoon in. Ze heeft zelf al wel door dat ze veel creatiever is dus in vrije tijd vindt ze het prima, gaat ze wat moois maken of lezen na enige aansporing.
Maar schoolwerk en inderdaad klusjes zijn zo afgrijselijk dat daar iets 'leuks' bij moet ofzo.
Alle reacties Link kopieren
Limiet op laptop/telefoon/... Lijkt me ook inclusief de telefoon van moeders en de tv. Dus niet dat als haar tijd op is, dat ze dan maar een ander scherm pakt. Ik zou daar iets strenger op zijn. Ook eerst de noodzakelijk dingen doen (zoals schoolrooster, leren,...) en dan pas vrije tijd. Desnoods blokkeer je bepaalde websites voor een beperkte tijd als je ziet dat ze het stiekem doet. Dat is wel erg streng, maar dit klinkt bijna als een verslaving dus daar zou ik toch wel op inwerken.
Alle reacties Link kopieren
Voor volwassenen is het al heel moeilijk om van een telefoon af te blijven, laat staan voor een jonge puber. Die heeft daar nog echt hulp (lees: grenzen) bij nodig.

Bijvoorbeeld:
- geen telefoons aan tafel
- geen telefoon bij huiswerk (je schrijft het huiswerk maar over van Magister en dan telefoon weg)
- geen telefoon in de slaapkamer na bedtijd
- bij vaste klussen (zoals vaatwasser uitruimen) geen telefoon

Dit zal zeker strijd opleveren in het begin.

En het is natuurlijk ook wel belangrijk om zelf het goede voorbeeld te geven. Als pa en ma zelf de hele dag aan hun scherm geplakt zitten, is het niet gek dat puber dat overneemt.
Ik hoop dat je er zelf de ironie van inziet dat je deze vraag stelt op een online forum XD

Ik denk: voorleven. Dus regels waaraan het hele gezin zich houdt zoals er allerlei normale leefregels zijn zoals was in de wasmand, laten weten als je later bent, goeiemorgen en hallo zeggen, niet met volle mond praten etc
Alle reacties Link kopieren
Hier worden voorwaarden gesteld aan telefoongebruik en is het verboden op je telefoon te kijken als je eigenlijk wat anders aan het doen bent. Het is ook van de zotte dat je met je telefoon in je hand je vaatwasser uitruimt, dan ben je gewoon verslaafd en dat is voor niemand goed.

Dus: afspraken maken over hoe jij het wil hebben (ergo, bepaalde dingen doe je zonder telefoon en je cijfers blijven goed) en komt daar niks van terecht dan zakt niet zij een niveau af in school, maar jij een niveau terug in opvoeding, namelijk naar toen ze 8 was en jij nog veel meer bepaalde.

Ik heb mijn kinderen altijd verteld dat met meer vrijheid ook meer verantwoordelijkheid komt, dat dat hand in hand gaat. En dat als blijkt dat je bepaalde verantwoordelijkheid niet aan kan, je vrijheden ook weer ingeperkt worden. Vanuit dat oogpunt stel ik hier dus afspraken op, die steeds vrijer worden naarmate ze ouder worden, maar waarbij dan dus automatisch ook steeds meer verantwoordelijkheid komt.

En als ze al niet de telefoon kan wegleggen bij het uitruimen van de vaatwasser, vermoed ik zomaar dat ze op de fiets ook leuk met dat ding in haar hand zit. Dus daar zou ik ook een stevig gesprek over voeren.
Alle reacties Link kopieren
Overigens herken ik het gedrag bij mijn zoon hoor, die doet liefst ook alles met zijn telefoon in zijn hand en daar word ik gewoon boos om. Elke keer weer. Hij is 17, maar kom op zeg, smeer die boterham gewoon zonder één oog op je telefoon. Dat is verslaafdengedrag en dat pak ik zo goed mogelijk heel hard aan. Hij weet ook hoe ik er over denk en ik heb ook wel eens gezegd dat als ik hem nog één keer daar op betrap hij een dagje zonder telefoon mag. Dat dreigement heb ik ook uitgevoerd, dat hielp wel. En tijdens die dag heeft hij dus gemist dat er een les was uitgevallen en was hij te vroeg op school, dat hielp ook om er voor te zorgen dat hij zijn telefoon niet nog een keer kwijtraakte door zijn rare gedrag met dat ding.
Alle reacties Link kopieren
dannas schreef:
25-01-2022 14:00

Ik heb mijn kinderen altijd verteld dat met meer vrijheid ook meer verantwoordelijkheid komt, dat dat hand in hand gaat. En dat als blijkt dat je bepaalde verantwoordelijkheid niet aan kan, je vrijheden ook weer ingeperkt worden. Vanuit dat oogpunt stel ik hier dus afspraken op, die steeds vrijer worden naarmate ze ouder worden, maar waarbij dan dus automatisch ook steeds meer verantwoordelijkheid komt.
Dit is precies het gesprek dat ik jarenlang gevoerd heb met mijn kinderen. Vanaf zeer jong is dit iets wat kinderen prima kunnen begrijpen.

De criteria zijn wat mij betreft:
Dat je fysieke veiligheid en gezondheid niet in gevaar komen
Dat je je zaken (school etc.) voor elkaar hebt
Dat je goed in je vel zit (psychisch)

Als mijn kinderen verantwoordelijkheid voor die zaken zelf konden nemen, dan liet ik het los.
Als het mis ging dan ging ik het gesprek aan en greep ik in.
Alle reacties Link kopieren
Mijn oudste is 12 en ook behoorlijk verknocht aan zijn scherm. Maar als je klusjes moet doen dan leg je je telefoon weg (je mag hooguit spotify oid aanzetten zodat je muziek kunt luisteren). Huiswerk maken idem dito. Desnoods maar aan de eettafel beneden in plaats van alleen op je kamer.
Alle reacties Link kopieren
Wat procne zegt.

Huiswerk maken/leren: telefoon inleveren.
Klusjes: telefoon inleveren.
Bedtijd: telefoon inleveren.
Slechte cijfers: krijg je alleen in t weekend je telefoon.

Heel kinderachtig allemaal, maar als ze er niet mee om kan gaan, moet je als ouder ingrijpen.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Madeliefjees schreef:
25-01-2022 14:18
Wat procne zegt.

Huiswerk maken/leren: telefoon inleveren.
Klusjes: telefoon inleveren.
Bedtijd: telefoon inleveren.
Slechte cijfers: krijg je alleen in t weekend je telefoon.

Heel kinderachtig allemaal, maar als ze er niet mee om kan gaan, moet je als ouder ingrijpen.
en hoe gaan ze het dan leren??
Alle reacties Link kopieren
Procne schreef:
25-01-2022 13:54
Voor volwassenen is het al heel moeilijk om van een telefoon af te blijven, laat staan voor een jonge puber. Die heeft daar nog echt hulp (lees: grenzen) bij nodig.

Bijvoorbeeld:
- geen telefoons aan tafel
- geen telefoon bij huiswerk (je schrijft het huiswerk maar over van Magister en dan telefoon weg)
- geen telefoon in de slaapkamer na bedtijd
- bij vaste klussen (zoals vaatwasser uitruimen) geen telefoon

Dit zal zeker strijd opleveren in het begin.

En het is natuurlijk ook wel belangrijk om zelf het goede voorbeeld te geven. Als pa en ma zelf de hele dag aan hun scherm geplakt zitten, is het niet gek dat puber dat overneemt.
Dit had mijn reactie kunnen zijn.
Hier ook een 13-jarige, maar bovenstaande zijn zo ongeveer onze regels. Dat betekent niet dat het altijd soepeltjes gaat en er is best wel eens discussie hierover, maar dat mag ook.
Duidelijke afspraken en aangeven waarom die afspraken er zijn, helpt. Niet alleen eenzijdig de afspraken opleggen, maar samen de afspraken maken en uitleggen waarom. Je kunt een puber prima uitleggen waarom er aan de eettafel geen telefoons zijn bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter van 13 doet ook haar huiswerk met telefoon of iPad erbij.
Negen van de tien keer ben ik er niet bij, aan het werk, dus ik ga daar verder niet moeilijk over doen zolang haar cijfers goed zijn.

Wel had/heeft zij ook een handje ervan om de telefoon te gebruiken bij andere dingen.
Gaat ze in bad of douchen, vind ik het prima dat ze een filmpje kijkt of muziek luistert.
Maar tijdens, bijvoorbeeld de afwas, leg je het gewoon weg. En dat doet ze nu ook.

Daarnaast hebben we ook samen de afspraak gemaakt dat in we niet zomaar met oortjes in in de huiskamer gaan zitten. Ik vind dat zo ongezellig. Denk je wat te zeggen, is de andere niet eens aanspreekbaar.
Soms komt het wel voor maar dan zeggen we eerst tegen elkaar: ik zit met oortjes in.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees nogal wat dingen door elkaar in je openingspost. En qua oplossing lijkt er zwartwit denken doorheen te sijpelen (superstrak mobiel afpakken of helemaal loslaten en 3 niveaus afglijden). Dat is angst en daar help je je puber (en jezelf) niet mee. Persoonlijk zou ik per situatie beoordelen of je gaat voor begrenzen of loslaten: Soort van micromanagement dus, maar na die 10 (hopelijk belangrijke) minuten ook loslaten dat de telefoon weer gepakt wordt.

Wat ik zou doen:
Vaatwasser (of andere klusjes): telefoon wegleggen, want ik ga geen 40 minuten kijken hoe jij de vaatwasser leegruimt. Zonder telefoon is het zo gedaan. (dus leren dat het zo sneller gaat door duidelijk een grens te trekken en bij jezelf te houden. Puber gaat niet zelf uitproberen of vaatwasser leegruimen sneller kan zonder telefoon).

Huiswerk: In eerste instantie loslaten. Grote achterstanden? Dan help ik mee met plannen (in mijn geval gelukkig op verzoek van puber zelf). Min puber werkt volgens de pomodoro methode: 25 minuten werk en 5 minuten pauze. In geval van telefoonafhankelijkheid kun je dus vragen wat je puber wil doen in die 25 minuten en dat na afloop evalueren. Als puber er niet zelf mee komt, zou ik voorstellen om 1 blok te proberen zonder telefoon en wifi.

Algemeen /vrijetijdsbesteding: loslaten. Ik heb maar 2 regels en dat is 1) ik wil er geen last van hebben (dus oortjes in) en 2) als je een gesprek met me wilt, leg je de telefoon weg.
Ik lees even mee. Hier gaat het redelijk, meestal,.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
25-01-2022 14:22
en hoe gaan ze het dan leren??
Niet. Van straffen leer je niet.

https://psychogoed.nl/opvoeden-zonder-s ... erandering.
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
25-01-2022 14:22
en hoe gaan ze het dan leren??
Door ze stapsgewijs meer vrijheid te geven, nadat je eerst het goede voorbeeld hebt gegeven.
Verantwoordelijkheid geven is goed, maar die moet wel passen bij de leeftijd.

Je laat een 13-jarige bijvoorbeeld ook nog niet zelf bedtijd bepalen zonder enige restricties.
Alle reacties Link kopieren
Oh ja die oortjes en dan niet aanspreekbaar zijn. Echt zo irritant is dat. Denk je 'ha gezellig, puber op de bank, kunnen we even kletsen', zitten die f*cking airpods erin en horen ze niks. Ik geloof dat ik die oortjes nog erger vind dat de telefoon zelf. Ben er nog niet over uit of ik ga zeggen dat als je in de huiskamer zit, je aanspreekbaar moet zijn en ze anders maar op hun kamer gaan zitten. Maar zo ver ben ik nog niet helemaal. Ben al blij dat ze niet de hele dag op hun kamer zitten na een periode waarin het leek alsof ik geen kinderen had.
Alle reacties Link kopieren
Procne schreef:
25-01-2022 14:59
Door ze stapsgewijs meer vrijheid te geven, nadat je eerst het goede voorbeeld hebt gegeven.
Verantwoordelijkheid geven is goed, maar die moet wel passen bij de leeftijd.

Je laat een 13-jarige bijvoorbeeld ook nog niet zelf bedtijd bepalen zonder enige restricties.
Hier hebben ze vanaf de middelbare school zelf hun bedtijd bepaald. Ik weet niet wat je met restricties bedoeld maar ik heb maar twee voorwaarden: niet zeuren dat je moe bent de volgende dag en cijfers mogen er niet onder lijden (voor zover je slechte cijfers 1 op 1 kan koppelen aan laat gaan slapen).

Maar goed, ik noem het nooit restricties, ik noem het verantwoordelijkheid nemen. Laat naar bed helemaal prima, maar als je daar heel moe van wordt, is het misschien handig dat niet meer te doen. Maar dat is een tip, geen restrictie of regel. Ik wil alleen niet horen dat je moe bent. Een beetje het '' 's nachts een man, overdag een man principe"
Alle reacties Link kopieren
Wow, goeie input. Ik lees dat ik niet de enige ben :)

Een paar punten waar ik eens diep op na ga denken:

Ik sta helemaal achter 'vrijheid komt met verantwoordelijkheid en keuzes hebben gevolgen'. De opmerking die bij mij aanslaat is: Keuzes hebben opvoedgevolgen.

Ik lees een paar dingen die wij al doen: Geen telefoon tijdens het eten en niet slapen met een telefoon.

Ik haat micromanagen want dan moet ik echt elke minuut toekijken. Als ik me omdraai zit die telefoon weer in de hand.

Ik voel veel meer voor een telefoon-regelement. Daar komen een paar dingen in die we nu al doen (niet aan tafel of in bed). En daar kunnen best wat dingen bij en het kan ook op papier op de koelkast hangen.

Ik denk wel dat het belangrijk is dat de dochter dat regelement ook accepteert, ook al zal ze niet staan te juichen. Dus ze krijgt inspraak, maar ik zal uitleggen waarom ik het belangrijk vind.
En het wordt niet vrijblijvend, er komen ook sancties in te staan.


Sommigen vinden dat het dan ook voor de rest van de huisgenoten moet gelden.
Ik neig naar Nee. Ten eerste kan ik die niet dwingen en ten tweede hebben zij hun zaakjes op orde.

Poekie28 schreef:
25-01-2022 14:25
Mijn dochter van 13 doet ook haar huiswerk met telefoon of iPad erbij.
Negen van de tien keer ben ik er niet bij, aan het werk, dus ik ga daar verder niet moeilijk over doen zolang haar cijfers goed zijn.
Dat is wel een van de belangrijkste dingen. Het huiswerk gaat inderdaad wel.
Het leren voor toetsen gaat niet goed genoeg.
Ze kan een hele dag 'leren'. Dan pak ik haar boek en er staat een geval genoemd met 2 voorbeelden. "Welke voorbeelden kun je noemen van dit geval?". Dat kan ze dan niet. Dan kan ik wel een beetje ... teleurgesteld zijn.
Het huiswerk gaat denk ik wel.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren
Eurus schreef:
25-01-2022 14:46
Niet. Van straffen leer je niet.

https://psychogoed.nl/opvoeden-zonder-s ... erandering.
Duidelijke regels hanteren is iets totaal anders dan straffen.

https://www.opvoedadvies.nl/grenzen.htm

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven