Kinderen
alle pijlers
Telefoongebruik puber
dinsdag 25 januari 2022 om 13:23
Zo even een vraagje waar wel meer ouders mee worstelen. Ik hoop op verschillende invalshoeken want ik heb de oplossing niet.
Situatie: Puber van 13 jaar zit aan een schermpje vastgekleefd. Letterlijk alles gaat met één oog op dat schermpje. Bv vaatwasser uitruimen duurt 40 minuten want het schermpje krijgt alle aandacht.
Nee, dat is geen probleem als zij daar last van zou hebben. Maar andere mensen hebben de vaatwasser nodig, en zij gaat denken dat de vaatwasser een onmenselijk grote taak is, want ze is er wel drie kwartier mee bezig.
En ja, ik kan haar dat zware werk wel uit handen nemen. Dan leer ik haar dus dat als zij tiktok wil kijken, dat iemand anders meteen opspringt om de klusjes in huis te doen.
Ik wil graag dat ze leert waarderen dat als je je ergens op concentreert, het in 5 minuten klaar kan zijn. En dat je best een keer filmpjes kan scrollen, maar dat het een enorm lege activiteit is; Als het vóór alles gaat dan is dat niet goed (en voor ik de vraag krijg waarom dan niet: School, klusjes, een leven.).
Wat we geprobeerd hebben:
limieten op laptop en telefoon. Resultaat: Elke laatste seconde van de limiet moet gebruikt. Daarna switchen naar een ander scherm (TV of telefoon van moeder). En alles wordt gebruikt voor tiktok waardoor er vaak nog extra tijd toegevoegd moet worden om iets te doen als een schoolrooster bekijken.
Ongelimiteerde laptop+telefoon in de hoop dat ze op een gegeven moment verveeld wordt of inziet dat alle tiktok filmpjes hetzelfde zijn. Zelfregulering dus!
Dat heeft na 6 maanden nog niet gewerkt.
Micro management Doe nu de telefoon even weg. Dat helpt alleen op dat moment. 10 minuten later is hij weer terug.
Ik ben wel van het 'beter zelf ervaren' dan 'ouders drammen door wat je moet doen'.
Maar we komen naar een punt dat de filmpjes vóór leren gaan, en elke keer als je denkt dat ze aan het leren is, er eigenlijk op de laptop wordt gekeken.
Zeker nu tijdens een toetsweek, dat ze na een hele dag de stof gewoon niet kent omdat ze elke keer door de laptop verleid werd.
Ik ben wel van de school van 'zelf ervaren' maar als ze onnodig afglijdt naar een laag niveau, terwijl je nu iets kunt doen is dat gewoon erg jammer.
Ik ben óók van 'een laptop/scherm/telefoon is geen kinderrecht maar een voorrecht, en als je er nog niet mee om kan gaan moet je het niet hebben.'
n dragen'.
Als ik die gedachte volg pak ik de hele zaak af.
Nadelen: Dat is op dit moment mijn emotie. Het moet op een gegeven moment ook weer terug.
Ze moet er mee om leren gaan. Hoe doen jullie dat zonder dat je eerst moet wachten tot je kind 3 schoolniveaus afzakt en dan zegt 'ik hoop dat je hier iets van leert' ?
Situatie: Puber van 13 jaar zit aan een schermpje vastgekleefd. Letterlijk alles gaat met één oog op dat schermpje. Bv vaatwasser uitruimen duurt 40 minuten want het schermpje krijgt alle aandacht.
Nee, dat is geen probleem als zij daar last van zou hebben. Maar andere mensen hebben de vaatwasser nodig, en zij gaat denken dat de vaatwasser een onmenselijk grote taak is, want ze is er wel drie kwartier mee bezig.
En ja, ik kan haar dat zware werk wel uit handen nemen. Dan leer ik haar dus dat als zij tiktok wil kijken, dat iemand anders meteen opspringt om de klusjes in huis te doen.
Ik wil graag dat ze leert waarderen dat als je je ergens op concentreert, het in 5 minuten klaar kan zijn. En dat je best een keer filmpjes kan scrollen, maar dat het een enorm lege activiteit is; Als het vóór alles gaat dan is dat niet goed (en voor ik de vraag krijg waarom dan niet: School, klusjes, een leven.).
Wat we geprobeerd hebben:
limieten op laptop en telefoon. Resultaat: Elke laatste seconde van de limiet moet gebruikt. Daarna switchen naar een ander scherm (TV of telefoon van moeder). En alles wordt gebruikt voor tiktok waardoor er vaak nog extra tijd toegevoegd moet worden om iets te doen als een schoolrooster bekijken.
Ongelimiteerde laptop+telefoon in de hoop dat ze op een gegeven moment verveeld wordt of inziet dat alle tiktok filmpjes hetzelfde zijn. Zelfregulering dus!
Dat heeft na 6 maanden nog niet gewerkt.
Micro management Doe nu de telefoon even weg. Dat helpt alleen op dat moment. 10 minuten later is hij weer terug.
Ik ben wel van het 'beter zelf ervaren' dan 'ouders drammen door wat je moet doen'.
Maar we komen naar een punt dat de filmpjes vóór leren gaan, en elke keer als je denkt dat ze aan het leren is, er eigenlijk op de laptop wordt gekeken.
Zeker nu tijdens een toetsweek, dat ze na een hele dag de stof gewoon niet kent omdat ze elke keer door de laptop verleid werd.
Ik ben wel van de school van 'zelf ervaren' maar als ze onnodig afglijdt naar een laag niveau, terwijl je nu iets kunt doen is dat gewoon erg jammer.
Ik ben óók van 'een laptop/scherm/telefoon is geen kinderrecht maar een voorrecht, en als je er nog niet mee om kan gaan moet je het niet hebben.'
n dragen'.
Als ik die gedachte volg pak ik de hele zaak af.
Nadelen: Dat is op dit moment mijn emotie. Het moet op een gegeven moment ook weer terug.
Ze moet er mee om leren gaan. Hoe doen jullie dat zonder dat je eerst moet wachten tot je kind 3 schoolniveaus afzakt en dan zegt 'ik hoop dat je hier iets van leert' ?
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 25 januari 2022 om 15:07
Zo doen wij het ook idd. Zolang andere dingen er niet onder lijden, doe ik niet moeilijk.lilalinda schreef: ↑25-01-2022 13:30de ene 13jarige is de andere niet. Maar ik ben altijd erg van het Gedrag heeft Gevolg-opvoeden.
Ik geef ze lange teugel en ze ervaren zelf dat bepaalde gedragingen gevolgen hebben.
verder geef ik duidelijke grenzen mee: Je cijfers moeten goed blijven
Of: de vaatwasser moet om 21.00 leeg zijn.
en zolang dat goed gaat, mogen ze lekker veel met hun telefoon klooien
dinsdag 25 januari 2022 om 15:08
Een beetje mee eens maar wat er niet mag als opvoeder heb ik onvoldoende houvast aan.Eurus schreef: ↑25-01-2022 14:46en hoe gaan ze het dan leren??
Niet. Van straffen leer je niet.
https://psychogoed.nl/opvoeden-zonder-s ... erandering.
Ik kan niet alleen maar positief gedrag belonen.
Soms heeft negatief gedrag ook gevolgen. Soms komen die gevolgen te laat of zijn ze te groot om nog op te lossen.
Daarom voel ik meer voor de opmerking 'keuzes (van haar) kunnen opvoedgevolgen hebben'. En dat is dan 'waar je niet mee om kunt gaan moet ik je niet ongelimiteerd in handen geven'.
Dan is het positief dat ze privileges krijgt en kun je het afpakken uitstellen/limiteren van die privileges zien als straf. Je kunt het ook zien als regulering: Als iemand laat zien dat hij er niet mee om kan gaan krijgt hij het nog niet.
Is dat 'straf' ?
Hoe zie jij dat?
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 25 januari 2022 om 15:28
de grens is de lange teugel die je een puber meegeeftProcne schreef: ↑25-01-2022 15:04Duidelijke regels hanteren is iets totaal anders dan straffen.
https://www.opvoedadvies.nl/grenzen.htm
Binnen die teugel gaan ze zelf ontdekken
verbieden heeft geen zin
restricties ook niet
ze moeten het echt zelf leren
dinsdag 25 januari 2022 om 15:31
Ik wil het als ‘veertiger’ hier toch even opnemen voor de pubers.dannas schreef: ↑25-01-2022 15:00Oh ja die oortjes en dan niet aanspreekbaar zijn. Echt zo irritant is dat. Denk je 'ha gezellig, puber op de bank, kunnen we even kletsen', zitten die f*cking airpods erin en horen ze niks. Ik geloof dat ik die oortjes nog erger vind dat de telefoon zelf. Ben er nog niet over uit of ik ga zeggen dat als je in de huiskamer zit, je aanspreekbaar moet zijn en ze anders maar op hun kamer gaan zitten. Maar zo ver ben ik nog niet helemaal. Ben al blij dat ze niet de hele dag op hun kamer zitten na een periode waarin het leek alsof ik geen kinderen had.
Ik kijk bijna geen lineaire tv meer, maar luister vaak een podcast, luisterboek of kijk iets via een streamingdienst met oortjes in. Ik ben dus wel degelijk iets aan het doen! Best wel irritant als daar iemand doorheen komt met een gezellig praatje over niets. Dat doe ik toch ook niet als jij midden in GTST zit?
Dat je dan geen gebruik meer mag maken van de gezamenlijke woonkamer vind ik best een ouderwetse gedachte.
Als je echt een familie-avond hebt is het wat anders, als iemand zich afzondert met oortjes in, maar verder is de ene activiteit toch niet beter dan de andere?
dinsdag 25 januari 2022 om 15:35
En dit is ook de reden waarom ik het laat hoor. Ben het echt helemaal met je eens.Liezze schreef: ↑25-01-2022 15:31Ik wil het als ‘veertiger’ hier toch even opnemen voor de pubers.
Ik kijk bijna geen lineaire tv meer, maar luister vaak een podcast, luisterboek of kijk iets via een streamingdienst met oortjes in. Ik ben dus wel degelijk iets aan het doen! Best wel irritant als daar iemand doorheen komt met een gezellig praatje over niets. Dat doe ik toch ook niet als jij midden in GTST zit?
Dat je dan geen gebruik meer mag maken van de gezamenlijke woonkamer vind ik best een ouderwetse gedachte.
Als je echt een familie-avond hebt is het wat anders, als iemand zich afzondert met oortjes in, maar verder is de ene activiteit toch niet beter dan de andere?
Neemt niet weg dat het ff wennen is, en rete irritant (vind ik dan he). (en wij praten ook gewoon door TV programma's heen, haha)
dinsdag 25 januari 2022 om 15:43
Mijn mening:KooktMetKnoflook schreef: ↑25-01-2022 15:08Een beetje mee eens maar wat er niet mag als opvoeder heb ik onvoldoende houvast aan.
Ik kan niet alleen maar positief gedrag belonen.
Soms heeft negatief gedrag ook gevolgen. Soms komen die gevolgen te laat of zijn ze te groot om nog op te lossen.
Daarom voel ik meer voor de opmerking 'keuzes (van haar) kunnen opvoedgevolgen hebben'. En dat is dan 'waar je niet mee om kunt gaan moet ik je niet ongelimiteerd in handen geven'.
Dan is het positief dat ze privileges krijgt en kun je het afpakken uitstellen/limiteren van die privileges zien als straf. Je kunt het ook zien als regulering: Als iemand laat zien dat hij er niet mee om kan gaan krijgt hij het nog niet.
Is dat 'straf' ?
Hoe zie jij dat?
- een straf is iets wat niet direct te maken heeft met het vergrijp. Dus als je puber te laat thuis komt en die puber moet vervolgens zijn telefoon een avond inleveren, vind ik dat een straf. En ik doe niet aan straffen, dus dit soort dingen doe ik nooit
- ik laat wel de puber gevolgen merken van acties die ik wat minder vind, maar dan wel heel duidelijk een gevolg die direct verbonden zit aan het 'vergrijp'.
Dus de hele tijd op je telefoon en daardoor 40 minuten met een vaatwasser bezig en ook nog een kopje uit je handen laten kletteren door niet opletten: telefoon mag niet meer bij uitruimen vaatwasser.
Slechte cijfers doordat je meer op je telefoon zit dan met je neus in je boek - leren voortaan zonder telefoon
Te laat thuis: een moeder die boos is want ongerust, een moeder die uitlegt waarom ongerust en waarom je dus moet appen als het later wordt, een moeder die daar ook rustig even een kwartier over doorzanikt, een moeder die de telefoonnummers van al je vrienden wil zodat ze die kan bellen om te kijken waar je uithangt, een moeder die je bij herhaaldelijk te laat thuis komen steeds een half uur van te voren gaat bellen om je te helpen 'herinneren' en die al je vrienden gaat afbellen als jij niet opneemt. Een moeder die op een gegeven moment dan maar besluit dat je nergens meer heen mag, want je komt altijd te laat thuis en dat trekt mijn bezorgde moederhart niet (maar zover is het gelukkig nooit gekomen).
Ik heb echt nog nooit gestraft, wel de directe consequenties van iets ook daadwerkelijk laten plaatsvinden. En ik geef al van jongs af aan heel veel vrijheid. Dat vindt mijn man nog wel eens lastig en de kinderen vragen altijd alles aan mij 'want jij bent zo lekker makkelijk mama', maar zolang je een beetje beleefd en gezellig doet tegen mij en anderen, school goed gaat en je niet aan de drugs en drank zit of bewust gevaarlijke situaties opzoekt, vind ik het al snel best. Maar afspraak is hier wel afspraak.
dinsdag 25 januari 2022 om 15:45
zo werkt het hier ookdannas schreef: ↑25-01-2022 15:43Mijn mening:
- een straf is iets wat niet direct te maken heeft met het vergrijp. Dus als je puber te laat thuis komt en die puber moet vervolgens zijn telefoon een avond inleveren, vind ik dat een straf. En ik doe niet aan straffen, dus dit soort dingen doe ik nooit
- ik laat wel de puber gevolgen merken van acties die ik wat minder vind, maar dan wel heel duidelijk een gevolg die direct verbonden zit aan het 'vergrijp'.
Dus de hele tijd op je telefoon en daardoor 40 minuten met een vaatwasser bezig en ook nog een kopje uit je handen laten kletteren door niet opletten: telefoon mag niet meer bij uitruimen vaatwasser.
Slechte cijfers doordat je meer op je telefoon zit dan met je neus in je boek - leren voortaan zonder telefoon
Te laat thuis: een moeder die boos is want ongerust, een moeder die uitlegt waarom ongerust en waarom je dus moet appen als het later wordt, een moeder die daar ook rustig even een kwartier over doorzanikt, een moeder die de telefoonnummers van al je vrienden wil zodat ze die kan bellen om te kijken waar je uithangt, een moeder die je bij herhaaldelijk te laat thuis komen steeds een half uur van te voren gaat bellen om je te helpen 'herinneren' en die al je vrienden gaat afbellen als jij niet opneemt. Een moeder die op een gegeven moment dan maar besluit dat je nergens meer heen mag, want je komt altijd te laat thuis en dat trekt mijn bezorgde moederhart niet (maar zover is het gelukkig nooit gekomen).
Ik heb echt nog nooit gestraft, wel de directe consequenties van iets ook daadwerkelijk laten plaatsvinden. En ik geef al van jongs af aan heel veel vrijheid. Dat vindt mijn man nog wel eens lastig en de kinderen vragen altijd alles aan mij 'want jij bent zo lekker makkelijk mama', maar zolang je een beetje beleefd en gezellig doet tegen mij en anderen, school goed gaat en je niet aan de drugs en drank zit of bewust gevaarlijke situaties opzoekt, vind ik het al snel best. Maar afspraak is hier wel afspraak.
en echt, het werkt. Ze nemen hun eigen verantwoordelijkheid
Jongste heeft met toetsweken niet alleen haar mobiel verbannen, maar ook haar verkering
dinsdag 25 januari 2022 om 15:49
Mijn vriend vind het ook rete irritant
En ik heb de rol van puber als ‘ie dan wat vraagt, compleet met rollende ogen en een diepe, dramatische zucht.
Nu de puber op kamers is gegaan moeten we wat hè
En dat is misschien iets waar TO ook nog wat aan heeft; dit gaat over! Die telefoon gaat ooit z’n aantrekkingskracht verliezen.
dinsdag 25 januari 2022 om 15:56
Dat heb ik ook bij mijn man. Maar ik heb besloten dat ik hem liever onaanspreekbaar in de huiskamer heb dan uit het zicht van mij en (met name) de kinderen. Dan voel ik me namelijk helemaal alleenstaande moeder.dannas schreef: ↑25-01-2022 15:00Oh ja die oortjes en dan niet aanspreekbaar zijn. Echt zo irritant is dat. Denk je 'ha gezellig, puber op de bank, kunnen we even kletsen', zitten die f*cking airpods erin en horen ze niks. Ik geloof dat ik die oortjes nog erger vind dat de telefoon zelf. Ben er nog niet over uit of ik ga zeggen dat als je in de huiskamer zit, je aanspreekbaar moet zijn en ze anders maar op hun kamer gaan zitten. Maar zo ver ben ik nog niet helemaal. Ben al blij dat ze niet de hele dag op hun kamer zitten na een periode waarin het leek alsof ik geen kinderen had.
En er is nog iets ergers dan met oortjes in niet aanspreekbaar zijn en dat is zonder oortjes niet aanspreekbaar zijn. Mijn kinderen zitten gerust naast elkaar op de bank ieder hun eigen ding te kijken zonder oortjes, terwijl ik tv probeer te kijken of juist genoot van de stilte. Het lijkt alsof ik de enige ben die er last van heeft dat er van alles door elkaar tettert en ik zou God op mijn blote knieën danken als ze voor een keer eens helemaal uit zichzelf zonder herrie op de bank kwamen zitten. Count your blessings zou ik dus denken
En erger je daarna aan de oortjes. 
dinsdag 25 januari 2022 om 15:59
Zo doe ik het ook. En doorzaniken is voor mijn puber de grootste straf. Hij vraagt nu al af en toe om straf in plaats van een preek.dannas schreef: ↑25-01-2022 15:43Mijn mening:
- een straf is iets wat niet direct te maken heeft met het vergrijp. Dus als je puber te laat thuis komt en die puber moet vervolgens zijn telefoon een avond inleveren, vind ik dat een straf. En ik doe niet aan straffen, dus dit soort dingen doe ik nooit
- ik laat wel de puber gevolgen merken van acties die ik wat minder vind, maar dan wel heel duidelijk een gevolg die direct verbonden zit aan het 'vergrijp'.
Dus de hele tijd op je telefoon en daardoor 40 minuten met een vaatwasser bezig en ook nog een kopje uit je handen laten kletteren door niet opletten: telefoon mag niet meer bij uitruimen vaatwasser.
Slechte cijfers doordat je meer op je telefoon zit dan met je neus in je boek - leren voortaan zonder telefoon
Te laat thuis: een moeder die boos is want ongerust, een moeder die uitlegt waarom ongerust en waarom je dus moet appen als het later wordt, een moeder die daar ook rustig even een kwartier over doorzanikt, een moeder die de telefoonnummers van al je vrienden wil zodat ze die kan bellen om te kijken waar je uithangt, een moeder die je bij herhaaldelijk te laat thuis komen steeds een half uur van te voren gaat bellen om je te helpen 'herinneren' en die al je vrienden gaat afbellen als jij niet opneemt. Een moeder die op een gegeven moment dan maar besluit dat je nergens meer heen mag, want je komt altijd te laat thuis en dat trekt mijn bezorgde moederhart niet (maar zover is het gelukkig nooit gekomen).
Ik heb echt nog nooit gestraft, wel de directe consequenties van iets ook daadwerkelijk laten plaatsvinden. En ik geef al van jongs af aan heel veel vrijheid. Dat vindt mijn man nog wel eens lastig en de kinderen vragen altijd alles aan mij 'want jij bent zo lekker makkelijk mama', maar zolang je een beetje beleefd en gezellig doet tegen mij en anderen, school goed gaat en je niet aan de drugs en drank zit of bewust gevaarlijke situaties opzoekt, vind ik het al snel best. Maar afspraak is hier wel afspraak.
dinsdag 25 januari 2022 om 16:03
Ik ben ook gek op drukke pubers. Maar ik heb een gekmakende hekel aan TikTok. En draai door van TikTok in combinatie met een schreeuwerige Youtuber. Dan hebben de kinderen zelf nog niets gezegd namelijk. Overigens is de TikTokker hier nog geen puber, dus wellicht ga ik er ooit anders over denken.
dinsdag 25 januari 2022 om 16:03
Helemaal mee eens.dannas schreef: ↑25-01-2022 15:43Mijn mening:
- een straf is iets wat niet direct te maken heeft met het vergrijp. Dus als je puber te laat thuis komt en die puber moet vervolgens zijn telefoon een avond inleveren, vind ik dat een straf. En ik doe niet aan straffen, dus dit soort dingen doe ik nooit
- ik laat wel de puber gevolgen merken van acties die ik wat minder vind, maar dan wel heel duidelijk een gevolg die direct verbonden zit aan het 'vergrijp'.
Hier moet ik wel wat mee. Daarom denk ik aan een aantal regels (voor de duidelijkheid) en duidelijke consequenties. Die consequenties zitten dan wel in de sfeer van: Als je geen 10 minuten zonder je telefoon kan, probeer het dan eens met een week.Dus de hele tijd op je telefoon en daardoor 40 minuten met een vaatwasser bezig en ook nog een kopje uit je handen laten kletteren door niet opletten: telefoon mag niet meer bij uitruimen vaatwasser.
Slechte cijfers doordat je meer op je telefoon zit dan met je neus in je boek - leren voortaan zonder telefoon
Want die telefoon gaat dan gewoon sneaky mee en gaat tóch aan tijdens de vaatwasser - waarbij ik moet zeggen dat dit momenteel geen harde regels zijn, alleen 'ouderlijke aanwijzingen' dat het echt veel beter gaat zonder, of dat je bij hoge uitzondering deze éne keer de telefoon neerlegt (zo komt het op de puber over).
Mijn grootste probleem is toch wel tijdens het leren. Ze begint met de telefoon of laptop voor een lief achtergrondmuziekje. Maar ze kan de verleiding niet weerstaan en verliest zo de hele dag aan niksheid.
Haha, die telefoonnummers van vrienden, goeie!!!Te laat thuis: een moeder die boos is want ongerust, een moeder die uitlegt waarom ongerust en waarom je dus moet appen als het later wordt, een moeder die daar ook rustig even een kwartier over doorzanikt, een moeder die de telefoonnummers van al je vrienden wil zodat ze die kan bellen om te kijken waar je uithangt, een moeder die je bij herhaaldelijk te laat thuis komen steeds een half uur van te voren gaat bellen om je te helpen 'herinneren' en die al je vrienden gaat afbellen als jij niet opneemt. Een moeder die op een gegeven moment dan maar besluit dat je nergens meer heen mag, want je komt altijd te laat thuis en dat trekt mijn bezorgde moederhart niet (maar zover is het gelukkig nooit gekomen).
Mijn consequentie zou vrij snel zijn: Als jij je telefoon niet gebruikt om mij te bellen heb je hem ook niet nodig. Maar dat doet ze voorlopig voorbeeldig, en het antwoord is ook bijna altijd 'ja hoor je mag daar eten / nog even blijven'.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 25 januari 2022 om 16:34
hier 2 jongens van 12 en 1 van 14, maar heb niet het gevoel dat de telefoon een grote rol speelt in hun leven. Ze kijken meer tv dan telefoon (Netflix) en als ze klussen hebben dan inderdaad zonder telefoon. Slapen betekent geen telefoon, aan tafel geen telefoon, huiswerk is meestal ook zonder telefoon. Ik pak alleen telefoon af na een waarschijnlijk en na een slechte cijfer of zo..dan heeft puber het dus echt bont gemaakt. Gisteren bijvoorbeeld , zoon van 14 heeft vandaag 2 toetsen..hij gaat 18 uur pas beginnen. Ik heb 3 keer gewaarschuwd bij een slecht cijfer telefoon inleveren, een hoop gemopper. Bij overhoren van frans denk ik dat hij een voldoende krijgt, maar voor ak geen idee..maar ik pak dan zeker die telefoon af. En ik weet heel vaak waar ze uithangen..heb namelijk een ov account, kan ik zien welke halte ze instappen, uitstappen. Op rekening kijken waar xe hebben betaald enz....dus big brother is watching... 
.
.
dinsdag 25 januari 2022 om 16:42
Achteraf gezien had ik strikter moeten zijn. De jongsten zullen dus pech hebben 
.
Ik ben een makkelijke moeder. Straf eigenlijk zelden tot nooit. Dus ook qua schermtijd was ik (te) makkelijk, zelf laten ervaren.
Ze is netjes, cijfers zijn goed en ze zit niet aan de drugs. Maar door alle tijd op het schermpje gaat zoveel tijd verloren. Dus ben je automatisch ook minder met elkaar verbonden. Houden minder tijd over voor taken, sport,hobbys, werk, voor ons of de rest van de familie.
Maar goed, als ouder kun je het nooit goed doen. Dat is weer een troost.
. Ik ben een makkelijke moeder. Straf eigenlijk zelden tot nooit. Dus ook qua schermtijd was ik (te) makkelijk, zelf laten ervaren.
Ze is netjes, cijfers zijn goed en ze zit niet aan de drugs. Maar door alle tijd op het schermpje gaat zoveel tijd verloren. Dus ben je automatisch ook minder met elkaar verbonden. Houden minder tijd over voor taken, sport,hobbys, werk, voor ons of de rest van de familie.
Maar goed, als ouder kun je het nooit goed doen. Dat is weer een troost.
woensdag 26 januari 2022 om 13:58
Ik vind iets afpakken omdat een kind niet luistert straffen.Procne schreef: ↑25-01-2022 15:04Duidelijke regels hanteren is iets totaal anders dan straffen.
https://www.opvoedadvies.nl/grenzen.htm
Honey, you should see me in a crown
woensdag 26 januari 2022 om 16:30
Dochter had hetzelfde probleem... kon geen minuut zonder haar telefoon en tot ver in de avond plingde dat ding want ze zitten in 643 groepsapps.
We hebben het aangekeken maar toen de ene na de andere onvoldoende binnen kwam, zijn we het gesprek met haar aangegaan. Zij beloofde ons dat ze minder op de telefoon zou gaan. Het ging echt ten koste van haar concentratie en humeur. Wij hebben wel een harde eis er tegen over gezet. Goede cijfers op school anders gaat je hele telefoon op slot en kan je alleen nog op magister.
Toen kwam de herfstvakantie en ze had 2,5 uur boven geleerd, zei ze
Ik kijken op haar telefoon bij schermtijd, 2,5 uur tiktok.
Ik was woest en heb haar hele telefoon afgesloten. Ze kon gelimiteerd op magister voor school. Voor de rest kon ze niks.
Nu, is ze zo blij dat de verleiding weg is. Ze mag best wel op pinterest en you tube en zo, maar pas na onze toestemming want wij moeten telefoon open zetten, daardoor is ze heel bewust van hoe lang ze op dat ding zit. Half uur nu al voorbij??
Gevolg, een veel gezelligere puberella in huis, goede cijfers en een gesprek is ook weer mogelijk. Ze mist het totaal niet, heeft nu meer rust in haar hoofd en veel betere cijfers op school.
We hebben het aangekeken maar toen de ene na de andere onvoldoende binnen kwam, zijn we het gesprek met haar aangegaan. Zij beloofde ons dat ze minder op de telefoon zou gaan. Het ging echt ten koste van haar concentratie en humeur. Wij hebben wel een harde eis er tegen over gezet. Goede cijfers op school anders gaat je hele telefoon op slot en kan je alleen nog op magister.
Toen kwam de herfstvakantie en ze had 2,5 uur boven geleerd, zei ze
Ik kijken op haar telefoon bij schermtijd, 2,5 uur tiktok.
Ik was woest en heb haar hele telefoon afgesloten. Ze kon gelimiteerd op magister voor school. Voor de rest kon ze niks.
Nu, is ze zo blij dat de verleiding weg is. Ze mag best wel op pinterest en you tube en zo, maar pas na onze toestemming want wij moeten telefoon open zetten, daardoor is ze heel bewust van hoe lang ze op dat ding zit. Half uur nu al voorbij??
Gevolg, een veel gezelligere puberella in huis, goede cijfers en een gesprek is ook weer mogelijk. Ze mist het totaal niet, heeft nu meer rust in haar hoofd en veel betere cijfers op school.
