
Tijd alleen
donderdag 20 februari 2025 om 16:34
Hoeveel tijd alleen nemen jullie op een dag?
Omdat ik in het verleden veel last had van mentale problemen en mijn copingsmechanisme afzonderen en/of slapen was, heb ik helemaal geen idee hoeveel tijd alleen normaal is.
Mijn kinderen zijn allebei ouder dan 10 en hebben me dus steeds minder nodig. Ik ben dan ook zeker twee uur per dag boven te vinden, op of in mijn bed of in de "chillkamer" boven waar een bank staat (en tv en gameconsoles etc voor de kinderen). Puber is dan meestal op haar eigen kamer en jongste speelt beneden of gebruikt een scherm.
Ik heb de afzondering nodig, ik raak beneden snel overprikkeld. De tijd die ik met de kinderen doorbreng probeer ik bewust door te brengen, er is denk ik genoeg verbinding binnen ons gezin. De jongste komt geregeld bij me voor een knuffel of een praatje. Toch voel ik me vaak een ontaarde moeder, niet goed genoeg, egoïstisch etc.
Mijn moeder deed vroeger nooit wat voor zichzelf, en ook mijn zus is altijd bezig, in dezelfde ruimte als haar kinderen. Ben ik echt zo uitzonderlijk als ik me voel?
Omdat ik in het verleden veel last had van mentale problemen en mijn copingsmechanisme afzonderen en/of slapen was, heb ik helemaal geen idee hoeveel tijd alleen normaal is.
Mijn kinderen zijn allebei ouder dan 10 en hebben me dus steeds minder nodig. Ik ben dan ook zeker twee uur per dag boven te vinden, op of in mijn bed of in de "chillkamer" boven waar een bank staat (en tv en gameconsoles etc voor de kinderen). Puber is dan meestal op haar eigen kamer en jongste speelt beneden of gebruikt een scherm.
Ik heb de afzondering nodig, ik raak beneden snel overprikkeld. De tijd die ik met de kinderen doorbreng probeer ik bewust door te brengen, er is denk ik genoeg verbinding binnen ons gezin. De jongste komt geregeld bij me voor een knuffel of een praatje. Toch voel ik me vaak een ontaarde moeder, niet goed genoeg, egoïstisch etc.
Mijn moeder deed vroeger nooit wat voor zichzelf, en ook mijn zus is altijd bezig, in dezelfde ruimte als haar kinderen. Ben ik echt zo uitzonderlijk als ik me voel?
donderdag 20 februari 2025 om 19:13
Oh?
Hoe dan?
Is het calvinisme? Je mag je wel afzonderen, maar alleen als je je dan wel nuttig maakt??
donderdag 20 februari 2025 om 19:16
Voor mij zou het anders voelen omdat ik dan alsnog 'voor het gezin aan het zorgen ben' ipv even tijd voor mezelf te hebben. Het zou voor mij niet voldoende werken.Lila-Linda schreef: ↑20-02-2025 19:13Oh?
Hoe dan?
Is het calvinisme? Je mag je wel afzonderen, maar alleen als je je dan wel nuttig maakt??
donderdag 20 februari 2025 om 19:47
Kan je dan in de avond met je man samen wel ontprikkelen? Is het dan specifiek de kinderen die te veel prikkels geven? Met de jongste breng je wel weinig tijd door aangezien die overdag naar school gaat neem ik aan? Allemaal ok hoor als het voor iedereen werkt. Maar dat je echt weg moet en geen schermen kan verdragen lijkt me voor jezelf ook wel onprettig.
donderdag 20 februari 2025 om 19:48
Oef, heel herkenbaar dat over na de vakantie. IkValtifest schreef: ↑20-02-2025 18:38In zat als kind al veel alleen op mijn kamer en woonde als jonge puber al op mezelf, dus ook alleen.
Ik ben er juist verbaasd over dat mijn kinderen altijd maar om me heen willen zijn, mijn man is ook nogal clingy.
Ik heb echt moeten ontdekken dat ik inderdaad even tijd nodig heb om alleen te zijn. Ik heb de luxe om een hele dag door de week overdag tot 3 uur en een ochtend helemaal alleen thuis te zijn, daar kan ik tijdens vakanties helemaal naar verlangen.
Ik heb zelfs weleens stiekem gehuild toen na een vakantie de kinderen een halve week studiedagen hadden. Had me helemaal ingesteld op die dagen even bijkomen.
Hier is het normaal dat ik dat nodig heb, maar ik ben thuis wel de enige.
We verzinnen tussenvormen, dus dan komt er soms 1 kind gezellig bij en dat is ook echt heel leuk dan.
Maar ik ga vroeg naar bed bijvoorbeeld, ook om die reden.
Na 22 uur ben ik in principe off duty.
Dus nee, niet raar maar iedereen is dus anders.

To, je situatie klinkt heerlijk eigenlijk. Misschien helpt het je nog om op vaste (afgesproken) momenten iets samen te doen en op vaste momenten alleen? Dan is het gewoon helder voor iedereen. Kun je best ook een boek lezen als je kind op zo'n moment net toch even zelf wil spelen. Maar je bent wel in zicht zeg maar. Alleen hebben jullie al een redelijk duidelijke routine he.... dus het is vooral je gevoel erbij.... ehm, nog meer quality in jullie quality time proppen als dat lukt? Dus proberen iets extra's te doen, iets liefs te zeggen of iets klaar te zetten waardoor je elke dag opnieuw laat zien dat je kind heel speciaal vindt.... sorry als dit niet helpt trouwens, wil je niet het gevoel geven dat je iets moet.
Lorem Ipsum
donderdag 20 februari 2025 om 19:54
Als je het ongezellig voor haar vindt, is haar laten schermen met oortjes in misschien nog een tussenoplossing?
Tijd voor jezelf nemen is natuurlijk prima, maar je elke dag 2 uur terugtrekken vind ik eerlijk gezegd best wel veel.
donderdag 20 februari 2025 om 19:58
Zat er nog verder over na te denken... heb jij geleerd om ruimte voor jezelf in te nemen? En durf je dat dan ook te doen? Dus niet half? Want als je boven zit, kan je technisch gezien nog steeds gestoord worden door gezinsleden. En dus niet echt ruimte voor jezelf.
Met Rosanna8 eens; tijd voor jezelf nemen is ook zorgen voor je gezin. En zoals ik al zei, denk aan de kwaliteit ipv de kwantiteit. Wat als je nou een avond per week echt de deur uit zou gaan, een cursus/hobby/yoga, en dan echt niet gestoord kan worden door je gezin? Ik denk dat de elasticiteit van prikkels aankunnen dan wellicht wel weer wat groter wordt.
Met Rosanna8 eens; tijd voor jezelf nemen is ook zorgen voor je gezin. En zoals ik al zei, denk aan de kwaliteit ipv de kwantiteit. Wat als je nou een avond per week echt de deur uit zou gaan, een cursus/hobby/yoga, en dan echt niet gestoord kan worden door je gezin? Ik denk dat de elasticiteit van prikkels aankunnen dan wellicht wel weer wat groter wordt.
donderdag 20 februari 2025 om 20:36
Ik vind het persoonlijk wel heel veel tijd dat je jongste dan alleen zit.
En doen jullie dan tot het eten wel wat samen? Als ik kijk naar mijn dochter van 12 zou zij zich wel eenzaam voelen.
En ook zij zou dat nooit aan mij willen laten merken omdat ik wat minder belastbaar ben. Ze past zich (teveel) aan mij aan.
Nou is mijn eigen referentiekader dat ik zelf altijd beneden zat en mijn kinderen ook.
Kan je die rust momenten niet pakken op momenten dat je kinderen er niet zijn?
En doen jullie dan tot het eten wel wat samen? Als ik kijk naar mijn dochter van 12 zou zij zich wel eenzaam voelen.
En ook zij zou dat nooit aan mij willen laten merken omdat ik wat minder belastbaar ben. Ze past zich (teveel) aan mij aan.
Nou is mijn eigen referentiekader dat ik zelf altijd beneden zat en mijn kinderen ook.
Kan je die rust momenten niet pakken op momenten dat je kinderen er niet zijn?
donderdag 20 februari 2025 om 21:00
Hi TO. Voor introverten ,zoals ik zelf, is het heel normaal om behoefte te hebben aan alleentijd. Ook voor hen die kinderen/een gezin hebben. Heb je je daar weleens in verdiept? Ik volg een blog getiteld " Introvert Dear". Ik wist al best eea over introversie, maar sinds ik deze blog lees, heb ik toch al best wat waardevolle zelfkennis opgedaan.
don't watch the movie, read the book
donderdag 20 februari 2025 om 21:05
Ik heb ook veel tijd alleen nodig, maar mijn dochter van 9 kan niet goed alleen zijn en praat non stop tegen me en wil alles samen doen... als ze naar school is heb ik tijd voor mezelf, maar de vakantie is vandaag begonnen, het wordt weer een pittige week voor mij. Soms pak ik even 10min als ik het echt niet meer trek.
Als ik dit allemaal zo lees mag ik misschien wel wat beter voor mezelf zorgen. Maar ik voel me zo snel schuldig naar mijn dochter toe.
Als ik dit allemaal zo lees mag ik misschien wel wat beter voor mezelf zorgen. Maar ik voel me zo snel schuldig naar mijn dochter toe.
donderdag 20 februari 2025 om 21:09
Ik vraag me af of fysieke aanwezigheid niet te groot wordt gemaakt. Welke behoefte wordt daar precies mee vervuld?
Zo lang beide kinderen in principe gevoel hebben bij beide ouders terecht te kunnen als ze ergens over willen praten en vinden dat ze genoeg quality time met beide ouders en als gezien hebben.
En juist tijd voor jezelf nemen kan een voorwaarde zijn om dat mogelijk te maken. Dus er zullen ook situaties zijn waarin het lastig balanceren is. Jezelf voorbij rennen door meer fysieke aanwezigheid bij jezelf te forceren is niet per se fijner voor de kinderen.
Dat het anderen, zoals je zus en je moeder, wel lukt (of ogenschijnlijk, misschien hebben zij zichzelf daarmee weleens voorbij gerend), betekent niet dat jij je aanwezigheid meer moet forceren. Mensen zitten ook gewoon verschillend in elkaar: sommigen laden op door in gezelschap te zijn en anderen door alleen te zijn. Jij zit in elkaar door hoe jij in elkaar zit en hebt je persoonlijke behoeften en dat is prima.
Zo lang beide kinderen in principe gevoel hebben bij beide ouders terecht te kunnen als ze ergens over willen praten en vinden dat ze genoeg quality time met beide ouders en als gezien hebben.
En juist tijd voor jezelf nemen kan een voorwaarde zijn om dat mogelijk te maken. Dus er zullen ook situaties zijn waarin het lastig balanceren is. Jezelf voorbij rennen door meer fysieke aanwezigheid bij jezelf te forceren is niet per se fijner voor de kinderen.
Dat het anderen, zoals je zus en je moeder, wel lukt (of ogenschijnlijk, misschien hebben zij zichzelf daarmee weleens voorbij gerend), betekent niet dat jij je aanwezigheid meer moet forceren. Mensen zitten ook gewoon verschillend in elkaar: sommigen laden op door in gezelschap te zijn en anderen door alleen te zijn. Jij zit in elkaar door hoe jij in elkaar zit en hebt je persoonlijke behoeften en dat is prima.
donderdag 20 februari 2025 om 21:10
Ik heb het al vaker op dit forum geschreven en heb er al een hoop kritiek op gehad, maar mijn kinderen moesten om 20 uur naar hun kamer. Hoe laat ze gingen slapen mochten ze zelf bepalen, maar om 20 uur wilde ik rustig het journaal kunnen kijken en daarna ook een rustige avond hebben.Redballoon schreef: ↑20-02-2025 21:05Ik heb ook veel tijd alleen nodig, maar mijn dochter van 9 kan niet goed alleen zijn en praat non stop tegen me en wil alles samen doen... als ze naar school is heb ik tijd voor mezelf, maar de vakantie is vandaag begonnen, het wordt weer een pittige week voor mij. Soms pak ik even 10min als ik het echt niet meer trek.
Als ik dit allemaal zo lees mag ik misschien wel wat beter voor mezelf zorgen. Maar ik voel me zo snel schuldig naar mijn dochter toe.
Vriendinnen bij wie de kinderen op een gegeven moment later naar bed gingen dan de ouders en die dan dus alsmaar in de woonkamer zaten benijdden mij regelmatig, omdat ik rust had 's avonds.
En ik was en ben een hartstikke lieve en betrokken moeder. Ik heb me er nooit schuldig over gevoeld.
Als moeder heb je ook gewoon 'rechten' hè.
Onsterfelijk Verheven
donderdag 20 februari 2025 om 21:17
Ja je hebt groot gelijk.Solomio schreef: ↑20-02-2025 21:10Ik heb het al vaker op dit forum geschreven en heb er al een hoop kritiek op gehad, maar mijn kinderen moesten om 20 uur naar hun kamer. Hoe laat ze gingen slapen mochten ze zelf bepalen, maar om 20 uur wilde ik rustig het journaal kunnen kijken en daarna ook een rustige avond hebben.
Vriendinnen bij wie de kinderen op een gegeven moment later naar bed gingen dan de ouders en die dan dus alsmaar in de woonkamer zaten benijdden mij regelmatig, omdat ik rust had 's avonds.
En ik was en ben een hartstikke lieve en betrokken moeder. Ik heb me er nooit schuldig over gevoeld.
Als moeder heb je ook gewoon 'rechten' hè.
Ik voel mij telkens schuldig omdat ze enig kind is "dus" dat ik haar dan constant moet vermaken zodat ze zich niet eenzaam voelt. Maar het begint me wel op te breken. Ze eist me echt volledig op.
(Slaapt nu ook naast mij, zoals bijna elke avond, en ik lig hier maar een beetje te wachten tot ze vast slaapt en ik naar beneden kan...)
Ik ga proberen om me een beetje los te wrikken. Dankjewel voor de eyeopener!
donderdag 20 februari 2025 om 21:24
Mijn moeder deed dit vroeger ook hoor! Ze had hun hele slaapkamer ingericht zodat het er fijn was, lekkere fauteuil om te lezen, mooi ingericht, etc. Ze zat heel vaak boven om te lezen of muziek te luisteren enzo. Dan was het echt niet de bedoeling dat wij daar willekeurig binnen kwamen wandelen. Mama zit boven.
Mijn vader had ook een werkkamer waar hij veel zat, eigenlijk elke avond wel.
Mijn vader had ook een werkkamer waar hij veel zat, eigenlijk elke avond wel.
donderdag 20 februari 2025 om 21:27
Kinderen kunnen best een uurtje zonder je.Redballoon schreef: ↑20-02-2025 21:17Ja je hebt groot gelijk.
Ik voel mij telkens schuldig omdat ze enig kind is "dus" dat ik haar dan constant moet vermaken zodat ze zich niet eenzaam voelt. Maar het begint me wel op te breken. Ze eist me echt volledig op.
(Slaapt nu ook naast mij, zoals bijna elke avond, en ik lig hier maar een beetje te wachten tot ze vast slaapt en ik naar beneden kan...)
Ik ga proberen om me een beetje los te wrikken. Dankjewel voor de eyeopener!

Onsterfelijk Verheven
donderdag 20 februari 2025 om 21:34
Denk dat ik die op een tegeltje laat drukken....
Ik hunker zo naar tijd voor mezelf. Of beter gezegd: een stil huis. Ik heb wel tijd om mijn eigen dingen te doen. Maar er is altijd iemand thuis. En daar word ik soms horendol van. En dan heb ik nu hele rustige kinderen qua geluiden. Maar altijd prikkels van anderen, jarenlang over mijn grenzen zijn moeten gaan vanwege allerlei omstandigheden. Ik heb het erg nodig om me af en toe terug te trekken en ben dan ook zielsgelukkig met mijn eigen atelier die ik sinds een paar maanden heb. Soms schilder ik daar samen met dochter om samen wat gezelligs te doen. Maar soms ook in totale stilte helemaal alleen daar. Heerlijk!
donderdag 20 februari 2025 om 21:43
Dit. Voor mij werkt het al om even een rondje in de auto te zitten, het even alleen zijn en dan bij voorkeur niet in m'n eigen huis werkt voor mij.Pimpelmeesje87 schreef: ↑20-02-2025 17:07Nieuwsgierig: denk je dat je op de juiste manier ontprikkelt? Bij mij werkt buitenhuis ontprikkelen, bijvoorbeeld door een les yin yoga, veel beter dan in mijn eentje op de bank netflixen. Ik weet niet hoe lang je kinderen al alleen kunnen zijn, maar soms is de kwaliteit belangrijker dan de kwantiteit.
Of sporten, zowel sportschool als hardlopen als een workout thuis, dat maakt me niet uit.
Mijn kinderen durven nog niet langer dan een uur alleen te zijn dus de sportschool valt af als hij thuis zijn, maakt de vakanties ook redelijk pittig voor mij.
Dus als ik weinig tijd heb en het huis even uit moet dan stap ik in de auto. Heb ik meer tijd of moet ik m'n stress of frustratie kwijt dan doe ik een thuis workout. Als de kinderen ook een frisse neus nodig hebben gaan zij fietsen/ skaten en kan ik hardlopen of een workout in het park doen
donderdag 20 februari 2025 om 22:23
Tja, wat is ‘normaal’? Een vriendin van me zit het liefst aan haar peuter vastgeplakt (zó gezellig), terwijl ik geen kinderen heb omdat ik eigenlijk niemand langdurig om me heen kan verdragen behalve m’n partner. Het leest alsof je een hele lieve en betrokken moeder bent, je hebt aandacht en tijd voor je kinderen, je neemt je eigen rust, maar zonder je kinderen buiten te sluiten. Prima toch?
donderdag 20 februari 2025 om 22:27
Wat is er ongezellig aan je partner? Voor jongste dan…
En geneert zij zich niet als ze een rollenspel speelt waar partner bij is?
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 20 februari 2025 om 22:47
Mijn vroegere buurvrouw is de moeder van 3 kinderen in dezelfde leeftijd als mijn zussen en mijzelf.
Ze is nu in de 90.
Iedere dag tussen 15.00-17.00 mocht je haar niet storen. Dan las ze een boek op de bank. Op andere tijden kon en mocht bijna alles. Mee-eten, spelen, waterpistoolgevechten echt het maakte niks uit. Maar tussen 15.00 en 17.00 las zij een boek op de bank en wij en haar kinderen hielden ons daar dan ook aan. Om 14.45 uur kregen we wat drinken en iets lekkers en dan hop naar buiten of boven of naar ons thuis en dan niet meer storen en zachtjes spelen als je binnen bleef. Een geweldig lief mens. Voor ons als buurkinderen en voor haar eigen kinderen was dit geen enkel probleem. Het was gewoon zo. Ze zei ook dat ze dan even tijd voor zichzelf nodig had.
Ben ik nooit meer vergeten en heb ik zelf ook toegepast toen onze kinderen jonger waren.
Ze is nu in de 90.
Iedere dag tussen 15.00-17.00 mocht je haar niet storen. Dan las ze een boek op de bank. Op andere tijden kon en mocht bijna alles. Mee-eten, spelen, waterpistoolgevechten echt het maakte niks uit. Maar tussen 15.00 en 17.00 las zij een boek op de bank en wij en haar kinderen hielden ons daar dan ook aan. Om 14.45 uur kregen we wat drinken en iets lekkers en dan hop naar buiten of boven of naar ons thuis en dan niet meer storen en zachtjes spelen als je binnen bleef. Een geweldig lief mens. Voor ons als buurkinderen en voor haar eigen kinderen was dit geen enkel probleem. Het was gewoon zo. Ze zei ook dat ze dan even tijd voor zichzelf nodig had.
Ben ik nooit meer vergeten en heb ik zelf ook toegepast toen onze kinderen jonger waren.
donderdag 20 februari 2025 om 23:22
donderdag 20 februari 2025 om 23:24
Dit doe ik ook wel. Al laad ik daar niet echt van op. Maar het is wel even iets minder aan staan terwijl je wel wat van je to do lijstje afwerkt.Lila-Linda schreef: ↑20-02-2025 18:41Toen onze kinderen kleiner waren, ging ik na het eten altijd boven Met de was bezig. Of strijken ofzo
Hij was dan beneden de keuken aan het opruimen met de kinderen om hem heen.
Het was misschien een halfuurtje, maar dan trok ik de avond echt veel beter
donderdag 20 februari 2025 om 23:31
Ik vind het belangrijk voor m’n kinderen dat ze leren dat je ook voor jezelf moet kiezen en zorgen. Dat ze als ze overprikkeld zijn, ze even de rust opzoeken enz. Ik heb het idee dat het uiteindelijk vooral belangrijk is dat je er sowieso voor ze bent als het echt nodig is, maar dat je ook tijd voor jezelf nodig hebt om uit te rusten. En dat het gaat om de kwaliteit qua aandacht.
vrijdag 21 februari 2025 om 04:56
Begrijpelijk dat je dat jezelf afvraagt.
Gezien je manier van coping is het denk ik heel wenselijk dat je veel tijd op jezelf bent. Om op te laden, te onttriggeren en ervaringen van de dag een plek te geven.
Misschien is het een goede om samen even de dag door te praten als jullie elkaar zien aan het einde van de dag. Loop eventueel naar je tiener als die op de kamer zit. Even vragen hoe de dag was, het proefwerk ging.
Zelfde met je jongste.
Dam heb je toch even persoonlijk kontakt gemaakt. Hoeft niet lang te zijn. 5 minuten oog tot oog kontakt en aandacht kan een stuk effektiever zijn dan een paar uur met elkaar in dezelfde ruimte zijn. Hoeft niet natuurlijk.
Misschien kun je je tijd op jezelf een naam geven, vb zeggen tijdens avondeten:’ na het eten ga ik even hermieten hoor’
Iets als en grappige term, die kunnen je kids ook gebruiken. En omdat het benoemd wordt, kan er makkelijker over gepraat worden.Tegen je kids kun je misschien altijd nog even bevestigen: “en jullie weten wel dat je altijd bij me kunt komen boven he? Klop gewoon even op de deur.
Gezien je manier van coping is het denk ik heel wenselijk dat je veel tijd op jezelf bent. Om op te laden, te onttriggeren en ervaringen van de dag een plek te geven.
Misschien is het een goede om samen even de dag door te praten als jullie elkaar zien aan het einde van de dag. Loop eventueel naar je tiener als die op de kamer zit. Even vragen hoe de dag was, het proefwerk ging.
Zelfde met je jongste.
Dam heb je toch even persoonlijk kontakt gemaakt. Hoeft niet lang te zijn. 5 minuten oog tot oog kontakt en aandacht kan een stuk effektiever zijn dan een paar uur met elkaar in dezelfde ruimte zijn. Hoeft niet natuurlijk.
Misschien kun je je tijd op jezelf een naam geven, vb zeggen tijdens avondeten:’ na het eten ga ik even hermieten hoor’
Iets als en grappige term, die kunnen je kids ook gebruiken. En omdat het benoemd wordt, kan er makkelijker over gepraat worden.Tegen je kids kun je misschien altijd nog even bevestigen: “en jullie weten wel dat je altijd bij me kunt komen boven he? Klop gewoon even op de deur.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in