Kinderen
alle pijlers
Tips gevraagd om zoontje zelf te laten eten
maandag 7 april 2008 om 13:53
Ik heb een heerlijk ventje van 27 maanden. Hij eet alleen helemaal niet zelf. Ik moet er wel even bij vermelden dat hij een ziekte heeft die hem een forse ontwikkelingsachterstand geeft. En door het gebruik van medicatie wilde hij een tijdje helemaal niet eten, dus dan ben je blij dat je er zelf met de vork/lepel nog wat in krijgt. Maar goed, hij eet nu dus weer heel goed, alleen niet zelf. Ik denk dat hij ook wel een beetje gemakzuchtig is trouwens. Maar ik zou het nu wel leuk vinden als hij zelf zijn boterhammetje opeet. Ik prik nu wel voor hem aan en dan pakt hij de vork ook wel om te eten, maar zelf prikken, dat wil/kan hij niet. Met warm eten idem dito. En het neerzetten zonder bestek zodat hij kan knoeien werkt eigenlijk alleen bij frietjes, vissticks en kipnuggets, verder eet hij niet met zijn handjes. Hij heeft ook wel een hekel aan om vieze handen te krijgen, dat merk ik wel in de zandbak/en met vingerverven enzo. Ik bied hem ook wel (als in rapley) eten aan, maar weinig succes. Hij lust ook wel weinig verschillende dingen door medicijngebruik, ik bied wel steeds nieuwe dingen aan om hem aan de smaak te leren wennen en soms heb ik daar wel succes mee. Ik vind het heel moeilijk want ik heb het idee dat ik hem wel een beetje 'verwend' heb hierin, maar dat komt ook wel door de omstandigheden.
Herkent iemand zich hier een beetje in en wat kan ik thuis nog meer doen om hem te stimuleren?
Herkent iemand zich hier een beetje in en wat kan ik thuis nog meer doen om hem te stimuleren?
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 7 april 2008 om 13:57
lastig... je wilt natuurlijk het beste voor je kindje en ja door medicatie en een achterstand neem je al snel dingetjes over, die hij zelf in die periode had moeten leren. Hoe lang ben je al bezig om hem zelf te laten eten? en houd je dit structureel vol, of neem je het ook soms weer volledig over? En hoe is je kinder onder, huilt of is hij ook tegendraads o.i.d als hij het zelf moet proberen??
maandag 7 april 2008 om 14:02
het verschilt een beetje, de ene keer is hij wel nieuwsgierig en doet hij goed mee, de andere keer zit hij de hele tijd met zijn mond al open zonder interesse te tonen in wat ik voordoe, (dan heeft hij wel erge honger volgens mij) en als hij een beetje humeurig is dan werkt hij helemaal niet mee. Kijk, ik ben in de 1e plaats al blij DAT hij eet, hij wilde een half jaar helemaal geen fruit, nu eet hij weer geprakte banaan en peer. Ik ben al blij dat hij die vitamientjes weer binnen krijgt, maar als ik hem gewoon een banaan geef dan snapt hij niet wat hij daarmee moet, lijkt het wel.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 7 april 2008 om 14:10
Wat hij wel leuk vind is mij voeren. Dus dat doet hij dan als hij mama nadoet.
Verder heeft hij die capaciteit nog niet om dat soort dingen echt te snappen. Ik denk dat hij qua niveau wel een maand of 10 achter loopt als het niet meer is (het is getest en binnenkort weten we dat). Dus ik vind het ook wel lastig om te bepalen wat nu wel en niet kan bij hem...
Verder heeft hij die capaciteit nog niet om dat soort dingen echt te snappen. Ik denk dat hij qua niveau wel een maand of 10 achter loopt als het niet meer is (het is getest en binnenkort weten we dat). Dus ik vind het ook wel lastig om te bepalen wat nu wel en niet kan bij hem...
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 7 april 2008 om 14:18
Op het medisch KDV prikken ze aan en laten ze hem dan de vork pakken. Maar daar is hij nog niet zo lang en de eerste prioriteit was hem daar weer fruit te leren eten (dat is gelukkig ook gelukt) en nu eet hij thuis ook weer fruit. Misschien is het wel een idee om samen met hun een plan te maken. Hij drinkt trouwens wel al heel lang uit een glas 
daar ben ik weer heel trots op.
Mijn oma zei dat het komt omdat ik hem te lang BV heb gegeven
en dat ik hem teveel verwend heb daarmee.
daar ben ik weer heel trots op.Mijn oma zei dat het komt omdat ik hem te lang BV heb gegeven
en dat ik hem teveel verwend heb daarmee.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 7 april 2008 om 14:29
Je oma moet niet zeuren. Mijn zoontje is nu 15 maanden, krijgt nog 1 voeding per dag en hij eet thuis ook niet vaak zelf. Daar ben ik wel blij om want het wordt zo'n zooi en de 3/4 eindigt op de vloer en niet in zijn mond. Als ik hem voer weet ik in ieder geval dat ie wat eten binnenkrijgt (hij is in December heel ziek geweest en viel heel veel af omdat hij gewoon helemaal niet meer eet of dronk) Ik denk ook dat hij een beetje mijn spanning aanvoelt als hij het zelf doet omdat ik dan bang ben dat hij niet genoeg eet (klinkt dat een beetje logisch?) en ik ben dus veel rustiger als ik er maar een hoop in kan schuiven.
Op kdv is het een ander verhaal. Daar eet hij zelf en netjes. 4/5 eindigt in zijn mondje en de andere 1/5 zit in het gootje van zijn slabbetje en een beetje in zijn haar en op de grond maar hij eet daar wel heel netjes. Ik denk dus dat het komt doordat hij de andere kindjes ziet eten en hetzelfde wil doen. Als het dus aan de bv lag zou hij daar ook niet eten...
Overigens eet hij wel heel veel verschillende dingen en dat is denk ik ook dankzij het kdv. Ik woon in Engeland en hier krijgen ze gevarieerd ontbijt, snacks en twee verschillende warme maaltijden per dag,
Op kdv is het een ander verhaal. Daar eet hij zelf en netjes. 4/5 eindigt in zijn mondje en de andere 1/5 zit in het gootje van zijn slabbetje en een beetje in zijn haar en op de grond maar hij eet daar wel heel netjes. Ik denk dus dat het komt doordat hij de andere kindjes ziet eten en hetzelfde wil doen. Als het dus aan de bv lag zou hij daar ook niet eten...
Overigens eet hij wel heel veel verschillende dingen en dat is denk ik ook dankzij het kdv. Ik woon in Engeland en hier krijgen ze gevarieerd ontbijt, snacks en twee verschillende warme maaltijden per dag,
maandag 7 april 2008 om 14:31
:
Je oma kletst
Oma weet niet dat hij nog steeds BV krijgt, Die begon na 5 maanden al. 'geef je hem nog de borst? stop er maar mee want dat is verwennerij'
maar ja, oma zegt ook dat ik de katten de bovenste laag van de melk van versgemolken koe moet geven want daar krijgen ze een mooie vacht van. a) hoe kom ik daaraan?
b) krijgen katten daar niet onwijs diarree van? Nou ja, beetje OT dit, maar ik neem oma niet zo serieus als het gaat om voedingsadviezen
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 7 april 2008 om 14:38
Ha ha, mijn vriendin gaf gekolfde melk aan haar katten. Ze had de kolf niet gesteriliseerd en vond het zo zonde om het weg te gooien! Ik had ook al visioenen van heel veel dunne smurry in de kattebak.
Maar zonder gekheid. Zodra hier iets fout gaat wordt het door veel mensen aan bv geweten. Maar het is wel zijn redding geweest in December, het enige wat hij nog nam was borstvoeding, hij zat tegen uitdroging aan en mijn mooie lijf ging van drie naar acht voedingen voor mijn lekkere kereltje en kon voorkomen dat hij accuut naar het ziekenhuis moest!
Maar zonder gekheid. Zodra hier iets fout gaat wordt het door veel mensen aan bv geweten. Maar het is wel zijn redding geweest in December, het enige wat hij nog nam was borstvoeding, hij zat tegen uitdroging aan en mijn mooie lijf ging van drie naar acht voedingen voor mijn lekkere kereltje en kon voorkomen dat hij accuut naar het ziekenhuis moest!
maandag 7 april 2008 om 14:41
Nou ja, ik zweer er ook bij, want tijdens de ziekenhuisopnames wilde mijn ventje ook niks meer eten of drinken, alleen BV. Ik was blij dat ik hem dat kon geven. En ook als troostmiddel. De artsen weten niet zeker maar denken wel dat het een positief effect heeft gehad op zijn ziekte.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 7 april 2008 om 15:11
Maleficient, ik zou hem zijn lievelingskostje geven op een moment dat hij goed uitgerust is en veel trek heeft. Misschien een ander kind ook te eten vragen (zien eten doet eten, dat idee) en dan de helft van zijn eten in hapjes aan hem voeren en de andere helft in aantrekkelijke vorm voor hem neerleggen zodat hij het zelf kan pakken? Als jouw hapjes dan op zijn, en hij wil meer, ziet hij het eten voor zich liggen en kan hij het zelf pakken.
Hoe gaat het verder met hem? Nog (veel) zorgen om zijn gezondheid?
Hoe gaat het verder met hem? Nog (veel) zorgen om zijn gezondheid?
maandag 7 april 2008 om 15:18
Hai Maleficent,
Klinkt allemaal redelijk herkenbaar, alleen had/heeft mijn zoon niet zo'n ernstige ziekte als de jouwe geloof ik en ook niet zo'n grote ontwikkelingsachterstand, die had alleen een groei achterstand. Maar wel hetzelfde gedoe met niet-eten, lang aan de borst, weinig lusten, slecht zelf eten, etcetera. En ook ik heb mijn zoon daardoor behoorlijk verwend, blij als ik was dat hij in ieder geval íets at.
Ik heb niet echt tips voor je, behalve dan dat ik je kan zeggen dat mijn zoon nu 4 is en eet als een bootwerker. Wel nog steeds heel kieskeurig en nog steeds slecht als het om warm eten gaat, maar zeker brood, fruit en crackers gaan er met scheepsladingen tegelijk in.
Soms denk ik dat ik te makkelijk ben (geweest) als het om warm eten gaat, maar aan de andere kant zie ik nu al jaren dat mijn zoon steeds met sprongen meer gaat eten en makkelijker gaat eten. Hoe minder ik hem dwing, hoe makkelijker het gaat.
Dus inmiddels ben ik van mening dat zeker bij kindjes die om wat voor medische reden dan ook moeite hebben met eten, het voor hen ook een vorm van controle houden is ofzo, eten was bij ons thuis zo beladen en voor mijn zoon pijnlijk, dat hij zich moeilijk kan overgeven aan nieuwe dingen. Maar als ik hem dat zelf laat ontdekken in zijn eigen tempo, zonder mezelf gek te laten maken door wat hij allemaal al zou moeten en zonder te vergelijken met anderen, gaat het eigenlijk altijd wel goed.
Hoe eet hij met brood? Ik lees dat je hem dat aan een vork geeft, maar wat gebeurt er als je hem brood uit het vuistje laat eten? En hoe eet hij crackers en dergelijke? Eet hij veel of weinig op een dag, als jij hem voert? En wat is er op tegen om hem te voeren? Wat is precies het probleem dus?
Klinkt allemaal redelijk herkenbaar, alleen had/heeft mijn zoon niet zo'n ernstige ziekte als de jouwe geloof ik en ook niet zo'n grote ontwikkelingsachterstand, die had alleen een groei achterstand. Maar wel hetzelfde gedoe met niet-eten, lang aan de borst, weinig lusten, slecht zelf eten, etcetera. En ook ik heb mijn zoon daardoor behoorlijk verwend, blij als ik was dat hij in ieder geval íets at.
Ik heb niet echt tips voor je, behalve dan dat ik je kan zeggen dat mijn zoon nu 4 is en eet als een bootwerker. Wel nog steeds heel kieskeurig en nog steeds slecht als het om warm eten gaat, maar zeker brood, fruit en crackers gaan er met scheepsladingen tegelijk in.
Soms denk ik dat ik te makkelijk ben (geweest) als het om warm eten gaat, maar aan de andere kant zie ik nu al jaren dat mijn zoon steeds met sprongen meer gaat eten en makkelijker gaat eten. Hoe minder ik hem dwing, hoe makkelijker het gaat.
Dus inmiddels ben ik van mening dat zeker bij kindjes die om wat voor medische reden dan ook moeite hebben met eten, het voor hen ook een vorm van controle houden is ofzo, eten was bij ons thuis zo beladen en voor mijn zoon pijnlijk, dat hij zich moeilijk kan overgeven aan nieuwe dingen. Maar als ik hem dat zelf laat ontdekken in zijn eigen tempo, zonder mezelf gek te laten maken door wat hij allemaal al zou moeten en zonder te vergelijken met anderen, gaat het eigenlijk altijd wel goed.
Hoe eet hij met brood? Ik lees dat je hem dat aan een vork geeft, maar wat gebeurt er als je hem brood uit het vuistje laat eten? En hoe eet hij crackers en dergelijke? Eet hij veel of weinig op een dag, als jij hem voert? En wat is er op tegen om hem te voeren? Wat is precies het probleem dus?
Am Yisrael Chai!
maandag 7 april 2008 om 15:20
Lastig probleem, goed dat je er mee aan de slag gaat.
Met mijn zoon hield ik vaak als in een spelletje zijn onderarm vast (kon terwijl hij op schoot zat of gewoon in de kinderstoel) en dan stuurde ik hem met eten pakken (gewoon hem met zijn vlakke hand op een stuk banaan laten slaan/voelen, pakt hij vaak als een reflex wel vast) en daarna richting zijn mond sturen, terwijl je enthousiast 'hap! hap!' roept. En dan heel erg enthousiast juichen als het (per ongeluk of expres) in zijn mond gaat! Hoe gekker ik juichte hoe beter het werkte. Nu nog steeds (hij is bijna 5) als hij geen groente ofzo wil eten dan doe ik net alsof ik de groente ben die smeekt of hij hem niet wil opeten ('niet mijn spinaziehoofdje in je mond doen he, ik wil niet worden opgegeten!'). 9 van de 10 keer stopt hij dan stralend een paar happen spinazie in zijn mond terwijl ik het (als Mrs. Spinazie) uitjammer. Wat ik maar zeggen wil: gek doen helpt bijna altijd om kinderen iets te leren. Ze vinden het heerlijk om hun ouders toneel te zien spelen, zeker als het een voorspelbaar spelletje/toneelstukje wordt.
succes ermee!
Met mijn zoon hield ik vaak als in een spelletje zijn onderarm vast (kon terwijl hij op schoot zat of gewoon in de kinderstoel) en dan stuurde ik hem met eten pakken (gewoon hem met zijn vlakke hand op een stuk banaan laten slaan/voelen, pakt hij vaak als een reflex wel vast) en daarna richting zijn mond sturen, terwijl je enthousiast 'hap! hap!' roept. En dan heel erg enthousiast juichen als het (per ongeluk of expres) in zijn mond gaat! Hoe gekker ik juichte hoe beter het werkte. Nu nog steeds (hij is bijna 5) als hij geen groente ofzo wil eten dan doe ik net alsof ik de groente ben die smeekt of hij hem niet wil opeten ('niet mijn spinaziehoofdje in je mond doen he, ik wil niet worden opgegeten!'). 9 van de 10 keer stopt hij dan stralend een paar happen spinazie in zijn mond terwijl ik het (als Mrs. Spinazie) uitjammer. Wat ik maar zeggen wil: gek doen helpt bijna altijd om kinderen iets te leren. Ze vinden het heerlijk om hun ouders toneel te zien spelen, zeker als het een voorspelbaar spelletje/toneelstukje wordt.
succes ermee!
maandag 7 april 2008 om 15:29
Hoe gaat het eten bij jullie eigenlijk precies?
Wat ik bij mijn zoontje erg merkte was dat hij veel beter at als er niemand op hem let, dat is nog steeds zo trouwens en dat was ook op de creche zo. Ik denk dat hij toch wel oppikte dat dat eten een issue was, dat dat gepaard ging met stress van mijn kant.
Ik heb hier thuis twee kinderstoelen, had er ooit 1 gekregen met een tafeltje, zo'n kubus stoel waarvan het onderstel ook een tafel is en waar op het bovenste gedeelte een tafelblad zit. Die heb ik hier al jaren staan bij de tv zonder dat onderstel, zodat het nu een lage stoel is met een tafelblad. Wat ik deed was hem gewoon daarin zetten met een bordje voor zijn neus en de tv aan, en dan ging ik gewoon wat anders doen. Ik lette helemaal niet op hem, zat het eten niet naar binnen te lullen of te kijken, ik liet hem gewoon gaan. En daar is hij echt begonnen met eten, als hij zich onbespied waande en er gewoon rustig alle tijd van de wereld voor kreeg, dan "durfde" hij ineens wel. Nog steeds is dat zijn ontbijtplekkie en op vrije dagen eet hij daar ook tussen de middag, soms eet hij ook 's avonds aan dat tafeltje als hij moe is ofzo. Het is niet gezellig, maar dat echte gezellige begint ook nu pas te komen. Heb je zoiets al geprobeerd, hem gewoon aan zijn lot overlaten met een bordje eten?
Wat ik bij mijn zoontje erg merkte was dat hij veel beter at als er niemand op hem let, dat is nog steeds zo trouwens en dat was ook op de creche zo. Ik denk dat hij toch wel oppikte dat dat eten een issue was, dat dat gepaard ging met stress van mijn kant.
Ik heb hier thuis twee kinderstoelen, had er ooit 1 gekregen met een tafeltje, zo'n kubus stoel waarvan het onderstel ook een tafel is en waar op het bovenste gedeelte een tafelblad zit. Die heb ik hier al jaren staan bij de tv zonder dat onderstel, zodat het nu een lage stoel is met een tafelblad. Wat ik deed was hem gewoon daarin zetten met een bordje voor zijn neus en de tv aan, en dan ging ik gewoon wat anders doen. Ik lette helemaal niet op hem, zat het eten niet naar binnen te lullen of te kijken, ik liet hem gewoon gaan. En daar is hij echt begonnen met eten, als hij zich onbespied waande en er gewoon rustig alle tijd van de wereld voor kreeg, dan "durfde" hij ineens wel. Nog steeds is dat zijn ontbijtplekkie en op vrije dagen eet hij daar ook tussen de middag, soms eet hij ook 's avonds aan dat tafeltje als hij moe is ofzo. Het is niet gezellig, maar dat echte gezellige begint ook nu pas te komen. Heb je zoiets al geprobeerd, hem gewoon aan zijn lot overlaten met een bordje eten?
Am Yisrael Chai!
maandag 7 april 2008 om 15:31
MissMara, haha, geweldig, klinkt leuk hoe jij dat doet. Maar inderdaad, hoe gekker, hoe meer het gewaardeerd wordt.
En Maleficent, daar heeft FV natuurlijk gelijk in; geen druk op leggen. Is zijn motoriek sowieso al goed genoeg om zelf te eten (met bestek)? Hier eet dochter van bijna 15 maanden op het moment heel slecht (lees; vrijwel niets). Ze is al licht en dit helpt natuurlijk niet maar toch probeer ik er maar rustig onder te blijven. Ik bied het aan en als ze gaat klieren met het eten of nee gaat schudden met haar hoofdje, haal ik het weer weg. Als ze nog wel een schaaltje (soja)vla lust, krijgt ze dat wel gewoon; ik heb het liefste dat ze in ieder geval iets binnenkrijgt. En gelukkig werkt de bv ook nog prima; dus ze krijgt sowieso goed "spul" binnen (al gelooft mijn omgeving steeds minder in de voedingswaarde van de melk op deze leeftijd maar ik laat me niet van de wijs brengen). Wat stoer dat je nog steeds voedt! Heerlijk om je ventje zo het allerbeste te geven!
En Maleficent, daar heeft FV natuurlijk gelijk in; geen druk op leggen. Is zijn motoriek sowieso al goed genoeg om zelf te eten (met bestek)? Hier eet dochter van bijna 15 maanden op het moment heel slecht (lees; vrijwel niets). Ze is al licht en dit helpt natuurlijk niet maar toch probeer ik er maar rustig onder te blijven. Ik bied het aan en als ze gaat klieren met het eten of nee gaat schudden met haar hoofdje, haal ik het weer weg. Als ze nog wel een schaaltje (soja)vla lust, krijgt ze dat wel gewoon; ik heb het liefste dat ze in ieder geval iets binnenkrijgt. En gelukkig werkt de bv ook nog prima; dus ze krijgt sowieso goed "spul" binnen (al gelooft mijn omgeving steeds minder in de voedingswaarde van de melk op deze leeftijd maar ik laat me niet van de wijs brengen). Wat stoer dat je nog steeds voedt! Heerlijk om je ventje zo het allerbeste te geven!
maandag 7 april 2008 om 15:37
FV, het is natuurlijk niet echt een probleem, maar ik wil hem gewoon wat stimuleren om zelf te gaan eten. Ik merk soms dat als we frietjes eten ofzo hij soms een beetje verbaasd is dat hij het eten niet in hapklare brokjes krijgt aangeboden.
wat hij eet op een dag;
's morgens een beetje BV
dan een beker melk met zijn anti-epileptie medicatie (die MOET erin, helemaal) dan een bordje pap, ook met medicatie (dit moet niet allemaal op, alleen de hapjes waarin ik een stukjes van een tabletje verstop) dat gaat gelukkig meestal allemaal goed!
dan eet hij wat fruit en een boterham voor hij zijn middagslaapje doet.
na zijn middagslaapje ook een boterham
soms een tussendoortje zoals een lange vinger
dan eten we warm eten. Eigenlijk bijna altijd pasta, want dat is het enige wat hij lust
na het eten weer een beker melk en pap met medicatie (hetzelfde als 's morgens).
Hij is na een ziekenhuisopname en het gebruik van 1 medicijnsoort heel erg afgevallen, maar nu is hij weer helemaal gemiddeld. Op het CB zijn ze erg te spreken over dat hij weer zo lekker groeit.
Broodjes uit het vuistje bied ik hem ook wel eens aan, maar het eraf bijten vindt hij lastig. Het liefst krijgt hij dus hapklare brokjes.
wat hij eet op een dag;
's morgens een beetje BV
dan een beker melk met zijn anti-epileptie medicatie (die MOET erin, helemaal) dan een bordje pap, ook met medicatie (dit moet niet allemaal op, alleen de hapjes waarin ik een stukjes van een tabletje verstop) dat gaat gelukkig meestal allemaal goed!
dan eet hij wat fruit en een boterham voor hij zijn middagslaapje doet.
na zijn middagslaapje ook een boterham
soms een tussendoortje zoals een lange vinger
dan eten we warm eten. Eigenlijk bijna altijd pasta, want dat is het enige wat hij lust
na het eten weer een beker melk en pap met medicatie (hetzelfde als 's morgens).
Hij is na een ziekenhuisopname en het gebruik van 1 medicijnsoort heel erg afgevallen, maar nu is hij weer helemaal gemiddeld. Op het CB zijn ze erg te spreken over dat hij weer zo lekker groeit.
Broodjes uit het vuistje bied ik hem ook wel eens aan, maar het eraf bijten vindt hij lastig. Het liefst krijgt hij dus hapklare brokjes.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 7 april 2008 om 15:45
Hmmm,
Je geeft hem idd wel erg veel sabbelvoer, zeg maar. Pasta, pap, geprakt fruit, da's natuurlijk allemaal eten waar je weinig moeite voor hoeft te doen. Dat zou ik wel wat verminderen, want het lijkt me ook slecht voor zijn mondmotoriek. En dan gewoon loslaten, laat het hem maar zelf ontdekken wat hij ermee aanmoet. En al duurt het een uur, dan duurt het een uur.
Zoiets zou ik doen, denk ik.
Je geeft hem idd wel erg veel sabbelvoer, zeg maar. Pasta, pap, geprakt fruit, da's natuurlijk allemaal eten waar je weinig moeite voor hoeft te doen. Dat zou ik wel wat verminderen, want het lijkt me ook slecht voor zijn mondmotoriek. En dan gewoon loslaten, laat het hem maar zelf ontdekken wat hij ermee aanmoet. En al duurt het een uur, dan duurt het een uur.
Zoiets zou ik doen, denk ik.
Am Yisrael Chai!
