Kinderen
alle pijlers
Twijfels over 3de kindje
zondag 13 maart 2022 om 11:54
Hi allemaal,
Ik twijfel heel erg over een 3de kindje. Mijn man heeft al eens uitgesproken dat hij dat wel wil. (Maar geen druk gezet, ik denk er juist zelf heel veel over na de laatste tijd)
Nu is het zo dat wij een jongen (4) hebben in een rolstoel met een zware motorische beperking.
En een meisje van 1,5 dus het is al best pittig. Nu gaat mijn oudste binnenkort naar het speciaal onderwijs. Maar zal altijd extra zorg nodig hebben.
Waar doen we slim aan? Ik vind het zo moeilijk.
Trouwens de oudste is gehandicapt door pech genetisch is er niks gevonden. Hij heeft koorts stuipen gekregen toen hij 3,5 maand oud was. Daar heeft ie hersenschade aan over gehouden.
Liefs
Ik twijfel heel erg over een 3de kindje. Mijn man heeft al eens uitgesproken dat hij dat wel wil. (Maar geen druk gezet, ik denk er juist zelf heel veel over na de laatste tijd)
Nu is het zo dat wij een jongen (4) hebben in een rolstoel met een zware motorische beperking.
En een meisje van 1,5 dus het is al best pittig. Nu gaat mijn oudste binnenkort naar het speciaal onderwijs. Maar zal altijd extra zorg nodig hebben.
Waar doen we slim aan? Ik vind het zo moeilijk.
Trouwens de oudste is gehandicapt door pech genetisch is er niks gevonden. Hij heeft koorts stuipen gekregen toen hij 3,5 maand oud was. Daar heeft ie hersenschade aan over gehouden.
Liefs
dansjedansje1000 wijzigde dit bericht op 13-03-2022 12:44
Reden: Ter verduidelijking
Reden: Ter verduidelijking
6.39% gewijzigd
zondag 13 maart 2022 om 14:59
Maar je kunt dit niet voor je kinderen bepalen of zomaar als vanzelfsprekend verwachten. Dat is nogal wat. Zij hebben er niet voor gekozen.enkie2009 schreef: ↑13-03-2022 14:54Ik ben wel benieuwd waarom je hier zo allergisch voor bent? Kijk jij niet naar je broers/zussen om? En misschien net iets meer naar een broer/zus met een beperking. Ze hoeven hun gehandicapte zus niet in huis te nemen. Gewoon een keer een jas kopen indien nodig. Op zondag een keer op bezoek.
Als we het over allergisch hebben...ik ben allergisch voor mensen die niet naar een ander omkijken.
Als ze dat uit zichzelf doen en willen is het mooi meegenomen, maar je mag daar absoluut niet vanuit gaan.
Misschien krijgen ze zelf ook wel problemen, waardoor hun leven al zwaar genoeg is. Of misschien hebben ze er geen zin in, willen ze naar het buitenland, etc.
Echt veel teveel gevraagd. Bizar eigenlijk om er zo klakkeloos vanuit te gaan en dit te verwachten.
Don’t grow up, it’s a trap
zondag 13 maart 2022 om 15:06
Ik had na onze twee oudsten heel sterk het gevoel om een derde te krijgen. Het voelde als nog niet af.
Dat is met nummer 3 erbij wel het geval. Ook wij kregen commentaar dat 3 teveel is en vragen waarom we daarvoor kozen.
Altijd onze eigen koers gevaren en het voelt heerlijk compleet: 2 dochters en 1 zoon.
Dat is met nummer 3 erbij wel het geval. Ook wij kregen commentaar dat 3 teveel is en vragen waarom we daarvoor kozen.
Altijd onze eigen koers gevaren en het voelt heerlijk compleet: 2 dochters en 1 zoon.
zondag 13 maart 2022 om 15:13
Jij schrijft:enkie2009 schreef: ↑13-03-2022 14:54Ik ben wel benieuwd waarom je hier zo allergisch voor bent? Kijk jij niet naar je broers/zussen om? En misschien net iets meer naar een broer/zus met een beperking. Ze hoeven hun gehandicapte zus niet in huis te nemen. Gewoon een keer een jas kopen indien nodig. Op zondag een keer op bezoek.
Als we het over allergisch hebben...ik ben allergisch voor mensen die niet naar een ander omkijken.
Hoezo zorg verdelen later? Het is jullie kind, jullie verantwoordelijkheid. Dat kan en mag je niet van je andere kinderen verwachten.Ook voor de zorg verdelen later. Anders is er een altijd de sjaak.
Honey, you should see me in a crown
zondag 13 maart 2022 om 15:13
Pff ik schrik ervan dat je zoontje hersenschade heeft overgehouden aan koortsstuipen. Mijn dochter heeft ook de eerste 3.5 jaar van haar leven hele heftige koortsstuipen gehad. Ik heb ook lang getwijfeld over een derde maar nog zonder de koortsstuipen en ziekenhuisopnames als gevolg daarvan vond ik het veel zwaarder dan verwacht. Vooral omdat er best wat leeftijdsverschil is en ze totaal andere dingen leuk vinden en nodig hebben.
zondag 13 maart 2022 om 15:25
Dit heeft niets met mij te maken en of ik wel of niet naar mn broers zussen omkijk.enkie2009 schreef: ↑13-03-2022 14:54Ik ben wel benieuwd waarom je hier zo allergisch voor bent? Kijk jij niet naar je broers/zussen om? En misschien net iets meer naar een broer/zus met een beperking. Ze hoeven hun gehandicapte zus niet in huis te nemen. Gewoon een keer een jas kopen indien nodig. Op zondag een keer op bezoek.
Als we het over allergisch hebben...ik ben allergisch voor mensen die niet naar een ander omkijken.
Ook niets met jou, dat jij iemand bent die naar anderen omkijkt. Hartstikke mooi natuurlijk, zou fijn zijn als iedereen zo is.
Maar je mag dit nooit van je kinderen verwachten/eisen. Zij mogen doen wat zij willen met hun leven. En als zij met alle liefde voor hun broers zussen willen zorgen is dat mooi. Maar als zij in australie opnieuw willen beginnen ook.
Mijn mening.
zondag 13 maart 2022 om 15:44
Tja, feit ligt er nu dat wij 1 beperkte en 2 gezonde kinderen hebben. Hier hebben wij ook niet voor gekozen. Wisten het ook niet dat dochter beperkt zou zijn. Maar ik ga er inderdaad wel van uit dat onze andere kinderen naast hun eigen leven wel naar hun zus omkijken. Een keer op bezoek en een keer een jas oid kopen. Niet in huis nemen. Net zoals je ook voor je ouders zou zorgen, puur de zorg verdelen. Ga om en om op bezoek enz enz.Miss-Pippi schreef: ↑13-03-2022 14:55N.a.v. de post van Enkie, waar al enkele mensen op reageerden:
Ik sloeg ook direct aan op die passage. Besef je je dat dit nogal wat is om te verwachten van je andere kinderen? Hier mag je echt niet zomaar vanuit gaan. Zij hebben hier niet voor gekozen, je kunt ze daar niet zomaar mee opzadelen.
Jullie doen net of ik mijn andere kinderen nu al opvoed om later hun beperkte zus in huis te nemen. Zullen we weer on topic gaan?
zondag 13 maart 2022 om 15:46
Kijk jij nooit een keer naar oma om? Een keer op zondag bij je ouders langs? Wij verwachten niks, maar hopen idd van harte dat ze naar hun beperkte zus omkijken. Niet in huis nemen. Gewoon een keer op bezoek, mee naar de kapper nemen enz enz.Miss-Pippi schreef: ↑13-03-2022 14:59Maar je kunt dit niet voor je kinderen bepalen of zomaar als vanzelfsprekend verwachten. Dat is nogal wat. Zij hebben er niet voor gekozen.
Als ze dat uit zichzelf doen en willen is het mooi meegenomen, maar je mag daar absoluut niet vanuit gaan.
Misschien krijgen ze zelf ook wel problemen, waardoor hun leven al zwaar genoeg is. Of misschien hebben ze er geen zin in, willen ze naar het buitenland, etc.
Echt veel teveel gevraagd. Bizar eigenlijk om er zo klakkeloos vanuit te gaan en dit te verwachten.
Zullen we weer on topic gaan?
zondag 13 maart 2022 om 15:49
Waar staat dat ik het verwacht/eis? Ik hoop het inderdaad wel. Ik leg mijn andere kinderen geen beperkingen oid op. Maar wel dat ze naar anderen omkijken. Vind ik belangrijk. Dat ze hun zus een keer een nieuwe jas kopen, een keer op bezoek op zondag, mochten wij er niet meer zijn dat ze hun zus met kerst een keer ophalen. Niet meer, niet minder,juliadenders schreef: ↑13-03-2022 15:25Dit heeft niets met mij te maken en of ik wel of niet naar mn broers zussen omkijk.
Ook niets met jou, dat jij iemand bent die naar anderen omkijkt. Hartstikke mooi natuurlijk, zou fijn zijn als iedereen zo is.
Maar je mag dit nooit van je kinderen verwachten/eisen. Zij mogen doen wat zij willen met hun leven. En als zij met alle liefde voor hun broers zussen willen zorgen is dat mooi. Maar als zij in australie opnieuw willen beginnen ook.
Mijn mening.
zondag 13 maart 2022 om 15:50
Dat is iets heel anders dan 'zorg verdelen'.enkie2009 schreef: ↑13-03-2022 15:44Tja, feit ligt er nu dat wij 1 beperkte en 2 gezonde kinderen hebben. Hier hebben wij ook niet voor gekozen. Wisten het ook niet dat dochter beperkt zou zijn. Maar ik ga er inderdaad wel van uit dat onze andere kinderen naast hun eigen leven wel naar hun zus omkijken. Een keer op bezoek en een keer een jas oid kopen. Niet in huis nemen. Net zoals je ook voor je ouders zou zorgen, puur de zorg verdelen. Ga om en om op bezoek enz enz.
Jullie doen net of ik mijn andere kinderen nu al opvoed om later hun beperkte zus in huis te nemen. Zullen we weer on topic gaan?
Maar nog, ik vind dat je ook bovenstaande niet bij je kinderen mag neerleggen. Je kan moeilijk zoals iemand anders al schreef je kinderen verbieden naar Australie te verhuizen.
Ik ken overigens ook volwassenen die een broertje/zusje met een handicap hadden en die niet met al teveel plezier terugkijken op hun jeugd. Hou daar ook rekening mee, dat jij vanalles kan verwachten, maar dat zij hun eigen pad kiezen.
Honey, you should see me in a crown
zondag 13 maart 2022 om 15:51
Klopt, mee eens. Maar ik ben blij dat er ook mensen bestaan die naar anderen omkijken zonder dat dat van ze verwacht word. Dat er mensen zijn die vrijwillig de gehandicaptenzorg ingaan. En dat er later mensen zijn wanneer wij er niet meer zijn die hun zus ophalen om samen kerst te vieren.
zondag 13 maart 2022 om 15:51
Ja hoor, maar ik verdeel geen zorg. En toen ik in het buitenland woonde was het allemaal nog minder.enkie2009 schreef: ↑13-03-2022 15:46Kijk jij nooit een keer naar oma om? Een keer op zondag bij je ouders langs? Wij verwachten niks, maar hopen idd van harte dat ze naar hun beperkte zus omkijken. Niet in huis nemen. Gewoon een keer op bezoek, mee naar de kapper nemen enz enz.
Zullen we weer on topic gaan?
Honey, you should see me in a crown
zondag 13 maart 2022 om 15:53
Helemaal met je eens. Ik kan gelukkig niet in de toekomst kijken maar hoop dat het hier anders gaat.
zondag 13 maart 2022 om 15:53
Je mag ook verwachten dat To eerder dood is, dan het gehandicapte kind. Het is niet verkeerd om na te denken over wie dan de zorg over kan nemen. Of dat To zelf hulpbehoevend gaat worden. Met kleuters is dat nog niet aan de orde, maar over 25 jaar is het legitiem om te bedenken dat de andere kinderen in het gezin een rol gaan hebben in de zorg voor het gehandicapte kind. Maar de kans dat die beperkt is in de piekjaren van hun eigen leven (studie, baan, eigen huis, eigen gezin opstarten etc. ) is ook reëel. To mag er inderdaad niet van uit gaan dat ze dat zomaar gaan en kunnen doen of uit voorzorg daar maar een extra kind voor op de wereld zetten. Dat is vragen om problemen en teleurstelling. Zorg vooral voor genoeg financiële mogelijkheden om zorg in te kopen als je er niet meer bent, To.
zondag 13 maart 2022 om 15:59
Goeie tip.MrsDuck schreef: ↑13-03-2022 15:53Je mag ook verwachten dat To eerder dood is, dan het gehandicapte kind. Het is niet verkeerd om na te denken over wie dan de zorg over kan nemen. Of dat To zelf hulpbehoevend gaat worden. Met kleuters is dat nog niet aan de orde, maar over 25 jaar is het legitiem om te bedenken dat de andere kinderen in het gezin een rol gaan hebben in de zorg voor het gehandicapte kind. Maar de kans dat die beperkt is in de piekjaren van hun eigen leven (studie, baan, eigen huis, eigen gezin opstarten etc. ) is ook reëel. To mag er inderdaad niet van uit gaan dat ze dat zomaar gaan en kunnen doen of uit voorzorg daar maar een extra kind voor op de wereld zetten. Dat is vragen om problemen en teleurstelling. Zorg vooral voor genoeg financiële mogelijkheden om zorg in te kopen als je er niet meer bent, To.
Honey, you should see me in a crown
zondag 13 maart 2022 om 17:17
Ik heb drie kinderen, van wie de oudste een forse verstandelijke beperking en autisme heeft (en nog wat dingetjes). Niet rolstoelafhankelijk, wel erg bepalend voor hoe ons leven eruitziet. Ik ben blij dat we daarna nog twee gezonde kinderen hebben gekregen. Zij hebben veel aan elkaar, en het is voor hen heel fijn en goed dat ze een gezonde broer hebben.
Wat betreft de zorg later... Als je geen kind met een beperking hebt, kun je heel makkelijk zeggen dat je je kinderen niet mag belasten met een stukje van die zorg. Maar ook wij hopen dat onze kinderen later een beetje naar hun gehandicapte broer omkijken. Niet dat ze hem in huis nemen, maar wel dat ze contactpersoon willen zijn voor de instelling waar hij dan woont, dat ze een beetje meekijken naar de financien en dat ze eens een taartje met hem gaan eten. Dat hoop ik heel erg! Wij hebben verder niemand die uit liefde naar hem om zou kijken, iedereen die met hem omgaat wordt er voor betaald.
Het is wel zwaar, drie kinderen van wie er een een beperking heeft. Zeker toen ze alledrie nog klein waren, vergde dat heel veel. Ik denk dat je vooral moet bedenken of je zelf nog een kind wil. Het heeft voor- en nadelen om in een complex gezin nog een extra kind te krijgen.
Wat betreft de zorg later... Als je geen kind met een beperking hebt, kun je heel makkelijk zeggen dat je je kinderen niet mag belasten met een stukje van die zorg. Maar ook wij hopen dat onze kinderen later een beetje naar hun gehandicapte broer omkijken. Niet dat ze hem in huis nemen, maar wel dat ze contactpersoon willen zijn voor de instelling waar hij dan woont, dat ze een beetje meekijken naar de financien en dat ze eens een taartje met hem gaan eten. Dat hoop ik heel erg! Wij hebben verder niemand die uit liefde naar hem om zou kijken, iedereen die met hem omgaat wordt er voor betaald.
Het is wel zwaar, drie kinderen van wie er een een beperking heeft. Zeker toen ze alledrie nog klein waren, vergde dat heel veel. Ik denk dat je vooral moet bedenken of je zelf nog een kind wil. Het heeft voor- en nadelen om in een complex gezin nog een extra kind te krijgen.
zondag 13 maart 2022 om 17:24
zondag 13 maart 2022 om 18:40
puntillita schreef: ↑13-03-2022 18:39Als je een beperkte broer / zus hebt is denk ik daarnaast een gezonde broer / zus ook heel fijn als gezelschap en herkenning. Anders draait het toch sneller om beperkt kind en is er de kans dat gezond kind op de achtergrond raakt. Met twee hebben ze elkaar ook nog.
Maar dan evengoed zal het in het gezin voor een groot deel om het beperkte kind draaien. Qua (on)mogelijkheden.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 13 maart 2022 om 18:48
Wat het maar waar.
Het is helemaal geen garantie dat ze later überhaupt naar elkaar om kijken. Dat is veel te makkelijk gedacht. Ik ken heel veel broers/zussen die niet naar elkaar omkijken. Een keer bij elkaar op de koffie bij verjaardagen/feestdagen en dan houd het wel op.
To. Moeilijke keuze. Ik heb hier wel een mening over maar het zijn keuzes die je zelf moet maken. Ik denk niet dat je moet denken een 3e erbij is een leuk speel maatje.
Genoeg kinderen die geen broers/zussen hebben. Helaas heeft mijn dochtertje ook geen broer/zus en ik vind dat heel erg moeilijk. Maar het is helaas niet anders.
Blijf in jezelf geloven !
zondag 13 maart 2022 om 19:20
Wij hebben 3 kinderen en we ervaren het als een stuk meer werk dan 2. En dan zijn die van ons gezond (afkloppen).
Met 2 voelde het niet compleet en met 3 wel. Maar als het bij ons niet had gekund financieel dan was dat gevoel absoluut niet boven het verstand gegaan.
Want het is Echt Veel Werk want je hebt gewoon weer een geheel eigen individu met eigen wensen en behoeften op de wereld gezet en daar heb je net zo goed verantwoordelijkheid voor.
Sowieso is het bij twijfel niet doen een goed advies als het gaat om zoiets permanents als kinderen maar bij jullie zou ik het zeker niet doen.
En al helemaal niet als een soort kans-vergroter dat er een kind is dat zich geroepen voelt om de zorg van het gehandicapte kind op te vangen.
Met 2 voelde het niet compleet en met 3 wel. Maar als het bij ons niet had gekund financieel dan was dat gevoel absoluut niet boven het verstand gegaan.
Want het is Echt Veel Werk want je hebt gewoon weer een geheel eigen individu met eigen wensen en behoeften op de wereld gezet en daar heb je net zo goed verantwoordelijkheid voor.
Sowieso is het bij twijfel niet doen een goed advies als het gaat om zoiets permanents als kinderen maar bij jullie zou ik het zeker niet doen.
En al helemaal niet als een soort kans-vergroter dat er een kind is dat zich geroepen voelt om de zorg van het gehandicapte kind op te vangen.
Een zebra is geen paard met strepen
zondag 13 maart 2022 om 21:18
Ho, wacht even.. ik vind het echt heftig om te lezen dat jullie denken dat het is om later de zorg te verdelen.
En de tip om voor financiële middelen te zorgen om goede zorg in te kopen.. dat kan je in Nederland alleen betalen als je miljonair bent. Maar er zijn mogelijkheden die gelukkig door gemeentes worden betaald. Een weekendje logeren wat wij eens in de 2 maanden doen. Wordt via de zorgverzekering betaald en kost ruim 1500 euro. Dus stel je voor als het om dagelijkse zorg gaat.
Wij snappen ook dat het voor onze dochter misschien niet leuk is dat er altijd meer tijd nodig is voor broer. Maar zorgen wel voor 1-1 momenten met haar en proberen toch zo veel mogelijk tijd eerlijk te verdelen. De oudste is cognitief erg goed. Dus weet ook prima wanneer hij moet wachten.
Het is voor ons gewoon wel iets gecompliceerder wellicht om toch die knoop door te hakken omdat er veel bij komt kijken.
Mijn ideaal beeld was altijd 2 kinderen en had dit dus ook niet van mijzelf verwacht.
Kom zelf uit een gezin van 3 en dat had ook niet altijd voordelen.
Wanneer voel je dat je compleet bent?! Ik weet het niet. En het is niet dat ik ongelukkig ben. Ik heb echt een heel fijn leven. Iemand zei ook dat 16 uur werken niet echt een leuke baan kan zijn. Dat klopt. Maar dat is een tijdelijke baan. Soms maak je een keuze in het belang van je kind. Het meest logische was dat ik andere tijden ging werken. Mijn man verdient veel meer. En daarom deze keuze gemaakt. Waar ik overigs geen dag spijt van heb.
Ik heb alles maar dan ook alles wat je kan bedenken gewoon zelf met mijn kinderen kunnen doen. Dus dat is een voordeel van deze baan haha!
Maar wanneer en hoe voelt het als je gezin compleet is?
En de tip om voor financiële middelen te zorgen om goede zorg in te kopen.. dat kan je in Nederland alleen betalen als je miljonair bent. Maar er zijn mogelijkheden die gelukkig door gemeentes worden betaald. Een weekendje logeren wat wij eens in de 2 maanden doen. Wordt via de zorgverzekering betaald en kost ruim 1500 euro. Dus stel je voor als het om dagelijkse zorg gaat.
Wij snappen ook dat het voor onze dochter misschien niet leuk is dat er altijd meer tijd nodig is voor broer. Maar zorgen wel voor 1-1 momenten met haar en proberen toch zo veel mogelijk tijd eerlijk te verdelen. De oudste is cognitief erg goed. Dus weet ook prima wanneer hij moet wachten.
Het is voor ons gewoon wel iets gecompliceerder wellicht om toch die knoop door te hakken omdat er veel bij komt kijken.
Mijn ideaal beeld was altijd 2 kinderen en had dit dus ook niet van mijzelf verwacht.
Kom zelf uit een gezin van 3 en dat had ook niet altijd voordelen.
Wanneer voel je dat je compleet bent?! Ik weet het niet. En het is niet dat ik ongelukkig ben. Ik heb echt een heel fijn leven. Iemand zei ook dat 16 uur werken niet echt een leuke baan kan zijn. Dat klopt. Maar dat is een tijdelijke baan. Soms maak je een keuze in het belang van je kind. Het meest logische was dat ik andere tijden ging werken. Mijn man verdient veel meer. En daarom deze keuze gemaakt. Waar ik overigs geen dag spijt van heb.
Ik heb alles maar dan ook alles wat je kan bedenken gewoon zelf met mijn kinderen kunnen doen. Dus dat is een voordeel van deze baan haha!
Maar wanneer en hoe voelt het als je gezin compleet is?
zondag 13 maart 2022 om 21:31
Echt een mega vooroordeel hoor dat het kind zich geroepen voelt om de zorg op te vangen. Wie zegt dat wij dat zo gaan regelen? En ik ben er echt van overtuigd dat zorgzaam in je zit. Zelf ben ik een persoon die het ook niet vervelend vind om een stapje extra te doen voor iemand. Wie weet hebben mijn kinderen dit karakter ook wel. Wij pushen niks, maar je broer(of zus) kan ook gewoon een heel leuk persoon zijn naast zijn beperking hè!Jamaarhoe schreef: ↑13-03-2022 19:20Wij hebben 3 kinderen en we ervaren het als een stuk meer werk dan 2. En dan zijn die van ons gezond (afkloppen).
Met 2 voelde het niet compleet en met 3 wel. Maar als het bij ons niet had gekund financieel dan was dat gevoel absoluut niet boven het verstand gegaan.
Want het is Echt Veel Werk want je hebt gewoon weer een geheel eigen individu met eigen wensen en behoeften op de wereld gezet en daar heb je net zo goed verantwoordelijkheid voor.
Sowieso is het bij twijfel niet doen een goed advies als het gaat om zoiets permanents als kinderen maar bij jullie zou ik het zeker niet doen.
En al helemaal niet als een soort kans-vergroter dat er een kind is dat zich geroepen voelt om de zorg van het gehandicapte kind op te vangen.
Onze kinderen hebben echt dezelfde humor en lachen vaak en veel.
En ja zijn zusje pakt ook (uit zichzelf) vaak een speelgoed voor haar broer. Maar dit kan toch niet fout zijn. Ze slaat hem ook wel eens, ook dat hoort erbij.
Wij behandelen ze qua regels ook gewoon hetzelfde dat scheelt misschien ook!
zondag 13 maart 2022 om 22:53
Het is niet onrealistisch wat je beschrijft hoor. Ik ken zo'n gezin waarbij alle kinderen inmiddels in de 40 zijn, ouders in de 70.
Gehandicapte brus heeft de ontwikkeling van een paar maanden oude baby, maar is er op alle feestjes bij en ik vind het hartverwarmend om te zien hoe die familie, met aanhang en eigen kinderen inmiddels, omgaat met gehandicapte brus. Hoort er helemaal bij.
Gehandicapte brus heeft de ontwikkeling van een paar maanden oude baby, maar is er op alle feestjes bij en ik vind het hartverwarmend om te zien hoe die familie, met aanhang en eigen kinderen inmiddels, omgaat met gehandicapte brus. Hoort er helemaal bij.
zondag 13 maart 2022 om 22:57
Ik had die twijfels ook. Maar nu denk ik echt: dat trek ik niet. Ik denk dat ik twee aan kan. Ik vind het echt wel druk, qua huishouden en alle afspraken en werken en oh ja ook nog wat tijd voor mezelf ( wat ik dus nu weinig heb)
Jongste is nu 2,5. Ik vind het gezellig en ik vind mijn kinderen fantastisch en ga bepaalde dingen van de baby en dreumes tijd echt wel missen.
Maar nee. Ik ben ook op een leeftijd dat ik eerder angst heb voor een afwijking bij een kind, met jongste zoon was er tijdens de zwangerschap ook angst voor dat hij een afwijking had.
(Is niet zo maar was echt geen leuke zwangerschap vanaf de 20 weken tot het eind)
In jouw situatie lijkt het me zwaar. Maar: kijk naar wat jij wil. Zie je het voor je dat je weer een baby hebt?
Jongste is nu 2,5. Ik vind het gezellig en ik vind mijn kinderen fantastisch en ga bepaalde dingen van de baby en dreumes tijd echt wel missen.
Maar nee. Ik ben ook op een leeftijd dat ik eerder angst heb voor een afwijking bij een kind, met jongste zoon was er tijdens de zwangerschap ook angst voor dat hij een afwijking had.
(Is niet zo maar was echt geen leuke zwangerschap vanaf de 20 weken tot het eind)
In jouw situatie lijkt het me zwaar. Maar: kijk naar wat jij wil. Zie je het voor je dat je weer een baby hebt?
zondag 13 maart 2022 om 22:58
Moet het persé nu nu?
Kind 1 is net 4 en kind 2 is 1.5.
Ik zou nog minstens 1 à 2 jaar wachten zodat kind 2 ook een stuk zelfstandiger is.
En jullie een beter beeld hebben van hoe het bij kind 1 loopt met school of dagbesteding.
Kind 1 is net 4 en kind 2 is 1.5.
Ik zou nog minstens 1 à 2 jaar wachten zodat kind 2 ook een stuk zelfstandiger is.
En jullie een beter beeld hebben van hoe het bij kind 1 loopt met school of dagbesteding.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
