Uitgerekend tweede helft oktober 2008

15-02-2008 13:13 79 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Ik zag dat er al een oktober topic is, waar al veel mensen schrijven en iedereen in de eerste helft van oktober uitgerekend is.



Het lijkt mij leuk om met een groep mensen te schrijven die in de 2e helft van oktober uitgerekend zijn.



Ik weet sinds dinsdag dat ik zwanger ben van mijn eerste kindje. Wie heeft er zin om mee te schrijven?



Groet Vonni
Alle reacties Link kopieren
Dat vind ik leuk, ik doe met je mee. Ik weet zelfs sinds maandag dat ik zwanger ben en het is ook mijn 1e kindje. Heb jij al last van rare verschijnselen?
Alle reacties Link kopieren
hoi ik wil ook wel meeschrijven! Ik ben 22 oktober uitgerekend en weet sinds vorige week al dat ik zwanger ben, heb heel vroeg voor m`n NOD kunnen testen. Heb 19 maart m`n eerste afspraak bij de vk. Ik voel me nu goed, maar dat was even anders van de week. Heb al verschillende vlagen van misselijkheid gehad en nu komen er ook al pukkels opzetten. Ik kan niet stoppen met eten (noem het zelf vreten, want stopt echt alles in m`n mond) en heb gevoelige tepels! Jullie al kwaaltjes?
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig totaal geen last van misselijkheid, nu maar hopen dat dat blijft. Wel al groeiende borsten en een opgezette buik en de hele dag rommelende darmen! Dat eten herken ik dus ook, terwijl ik normaal zelfs wel eens vergeet te eten....
Alle reacties Link kopieren
Leuk! Nu al reacties!



Ik ben zelf 20 oktober uitgerekend.

Ik had vrij snel door dat ik misschien wel zwanger was. Al een week na m'n eisprong last van mijn tepels die in brand leken te staan en een overgevoelige buik. Maar omdat ik ook erg goed ben in hypochonderen durfde ik er niet in te geloven.

Misselijk ben ik al vanaf de eerste dag na de posotieve test. Had niet verwacht dat dit zo snel zou zijn. Gister en eergister m'n ontbijt al gedoneerd aan de toiletpot. Vanmorgen dacht ik dat het wel ging, koffie ingeruild voor thee en muesli voor droge crackers. Tot ik in de hangmat ging liggen.....

Verder zijn mijn borsten gespannen en pijnlijk en is mijn onderbuik nog steeds gevoelig.



Ben wel nieuwsgiering naar wie jullie zijn? Ik zelf ben 32, kom uit het noorden en ben alleenstaand. Ben met behulp van een donor zwanger geworden dmv zelfinseminatie. Mijn donor heeft ook een kinderwens en zal als vader deel gaan uitmaken van het leven van ons kindje. Soort van co-ouderschap dus.



Groet Vonni
Alle reacties Link kopieren
lasig he die misselijkheid. Ik heb het er graag voor over hoor, maar hoop niet dat ik me elke dag zo ga voelen. Ik voel me nu heel goed hoor!



Ik ben 25 en woon nog gedeeltelijk in het westen en noorden. Mijn vriend en ik wonen nog niet samen, maar dat zal niet heel lang meer duren. We zijn sneller zwanger geraakt dan we dachten dat het zou duren.



Vonni waarom heb je gekozen voor een donor?
Alle reacties Link kopieren
Hoi Angel,

Misselijkheid is inderdaad niet fijn. Ik probeer het iedere keer maar als een bevestiging van het zwanger zijn te zien.



En een donor. Tja, vind het altijd moeilijk uitleggen. Ik weet eigenlijk al vanaf mijn pubertijd al dat ik dit wilde. In de loop van de jaren is dit concreter geworden en vorig jaar heb ik de stap gezet, en ben op zoek gegaan naar een geschikt persoon.

Ik wilde geen bekende donor. Wel iemand die ook een kinderwens heeft, en waarmee ik wel iets op kon bouwen. Onze wensen en ideeën komen erg overeen, en er is echt een vriendschap ontstaan.



Bij ons ging het ook veel sneller dan verwacht. Omdat de kans op een zwangerschap met insemineren toch iets kleiner is, en mijn hormoonhuishouding ook niet helemal in orde is, hadden we verwacht dat het nog wel even zou duren. Zelfs de medische molen hadden we niet uitgesloten. Nu was het bij de 3e ronde raak. We waren er beide behoorlijk beduusd van. Jullie vast ook.



Ga je straks in het noorden of in het westen wonen? Lijkt me best wel pittig om tijdens je zwangerschap nog te verhuizen.



Julie: Groeiende borsten hier ook al inderdaad. Bh's zitten nu al strakker. Ben benieuwd hoe snel dit zal gaan, en hoeveel ze gaan groeien. Geniet ervan dat je (nog) niet misselijk bent! Wanneer ben jij uitgerekend?



Groet Vonni
Alle reacties Link kopieren
Hmmm, ik heb wat bloedverlies. Eerst bij afvegen beetje bruine afscheiding, maar nu wat helder rood bloed. Buik voelt wel rustig, geen krampen of ongesteldheidsgevoel. Weet niet goed wat ik ervan moet denken.
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Afgelopen vrijdag hebben mijn man en ik onze test gedaan en deze was positief! Graag wil ik dan ook met jullie meeschrijven. Ik ben 30 jaar en dit is ons eerste kindje. Wil morgen gaan bellen voor een afspraak bij de verloskundige maar weet niet goed of ik dan eerst ook naar de huisarts moet bellen. Sowieso lastig om te bellen, want ik zit om m'n werk en moet dus een smoes verzinnen om even buiten te gaan bellen. Nou ja, dat zie ik morgen dan wel weer. Denk dat ik eerst even naar de huisarts zal bellen, zie dan wel weer verder. Ik schat dat mijn uitgerekende datum rond 22 oktober zal liggen, maar weet het niet 100% zeker omdat ik na het stoppen van de pil niet regelmatig ongesteld geweest ben. Voel me nog niet misselijk, maar wel overal puistjes en rode bultjes. Verder heb ik zo aan het einde van de dag een opgeblazen gevoel (gaat gepaard met winderigheid, ook erg fijn), maar als dat het ergste is kom ik er nog goed vanaf.



Nou, even genoeg over mij. Vonni, eng hoor, dat bloedverlies, hoop voor je dat het niets ernstigs is. Ik hou de site in de gaten voor updates!



Iedereen nog een prettige zondag! Groet droops
Alle reacties Link kopieren
Goeiemorgen allemaal. Wilde vandaag naar de verloskundige bellen, is deze alleen op dinsdag, woensdag of donderdag bereikbaar. Dus nog een dagje geduld hebben.

Vanochtend op het werk nog best wel moeten sjouwen en tillen, maar ja, ik kan nog niet zeggen dat ik dat niet mag, dus het maar heeeeel rustig geprobeerd te doen. Hier nog steeds niet echt ergens last van, 's avonds hele koude voeten en handen, maar ik heb nog geen klagen. Soms wil ik wel dat ik wel misselijk ben etc., want dan lijkt het echter. Nu is het nog zo onwerkelijk.

Vonni: hoe is het nu met je?
Alle reacties Link kopieren
Hoi Vonni hoe is het met je? Bloedverlies is zo naar! Het hoeft niets te betekenen maar je weet het natuurlijk nooit. Heb je de vk gebeld?



Droops leuk dat mee schrijft! Gefeliciteerd! We zijn dezelfde data uitgerekend. Maar ik weet ook niet zeker of 22 oktober wel klopt hoor. 19 maart heb ik de eerste afspraak bij de verloskundigen.



Ik ga in het noorden wonen. Zal idd nog pittig worden: verhuizen en zwanger zijn. Maar ik maak me niet heel erg druk, er zijn zoveel mensen die willen helpen dus dat komt wel goed.
Alle reacties Link kopieren
Droops welkom!



Hier nog steeds beetje bloedverlies, wel minder dan gister.

Mijn donor is verloskundige, en ook al hebben we afgesproken dat hij niet de zwangerschapsbegeleiding doet, voor nu is het wel fijn. Het hoeft inderdaad niets te betekenen, vooral niet zolang er geen buikpijn en krampen zijn. Dat is gelukkig het geval.



Ik ben er wel behoorlijk van geschrokken, en was gister ook echt bang. Vandaag gaat het wel weer.
Alle reacties Link kopieren
Hoi vonni,



ik ben blij om te horen dat het iets beter met je gaat en dat je je geen zorgen hoeft te maken. Gelukkig. Ik heb vandaag een afspraak gemaakt bij de verloskundige voor 4 maart. Ik vind het wel spannend hoor, zo'n eerste afspraak. Dan wordt het toch echt.

Wij hebben het tot nu toe alleen aan onze ouders en aan mijn zusje verteld, voor de rest weet nog niemand het. Ik vind het erg lastig om mijn mond te houden want ik wil het van de daken schreeuwen.
*breekt even in*



he meiden, gefeliciteerd met jullie zwangerschappen! Morgen een jaar geleden had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen, wat geweldig was dat! Ik was uitgerekend op 29 oktober, ben de 31ste bevallen van een mooie dochter. Het is een prachtig jaar geweest, dat gun ik jullie ook van harte!



Groetjes van soep!



*breekt weer uit*
En Vonni: sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Hallo Vonni, Angel, Julie en Droops,



Gefeliciteerd allemaal! Ook ik (30 jaar, docent, westen van het land) doe graag mee aan dat forum! Afgelopen zaterdag ontdekt dat ik zwanger ben van ons eerste kindje. We wilden hartstikke graag een kindje (was al een tijdje met de pil gestopt) en ben ontzettend blij. Naast de vreugde ook wel last van angst. Niet zozeer voor de verre toekomst (bevalling en opvoeden) als wel of het de eerste drie maanden goed gaat. Inmiddels wel wat klachtjes: koud, boeren, obstipatie, opgezette borsten en voortdurend zin om te eten, maar maar weinig smaakt ook echt. Maandag de verloskundige gebeld. Ik heb een afspraak op 17 maart (dat duurt nog zooooo lang!). Ik schat dat ik rond 16 oktober ben uitgerekend, maar ook ik was nog niet helemaal regelmatig na het stoppen met de pil.

Hebben jullie het al aan mensen verteld? Ik wil het het liefst van de daken schreeuwen, maar doe het nog maar even niet. Wel verteld aan mijn ouders en schoonzusje.



Tot schrijfs!



Anne
Alle reacties Link kopieren
Helaas, alles wijst er hier nu op dat het misgaat. Bloedverlies is behoorlijk toegenomen, buik rommelt en ik heb flinke krampen af en toe.

We hebben er een week mogen genieten dat we papa en mama zouden worden, maar moeten nu de bittere waarheid onder ogen zien. Het doet pijn, ik ben verdrietig en bang.



Ik wens jullie een fijne zwangerschap, en in oktober een wolk van een baby toe!



Liefs Vonni
*Vonnie, heb met je meegelezen en wil je even veel sterkte wensen...*
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Heel spannend, maar heb hier op m'n nachtkastje 3 positieve testen liggen (tja...wilden het nog niet echt geloven!), dus ik ben zwanger! Het is voor mij héél vreemd allemaal en 't voelt nog heel onwerkelijk.



Even de situatie: Ben 24 jaar, al 7 jaar gelukkig met vriendlief. Augustus 2006 gestopt met de pil, daarna nooit regelmatig ongesteld, jaar later is toen bij gyn diagnose PCOS gesteld. Dit was dus een half jaar geleden, de kans op spontane zwangerschap is minder dan 10%. Nu doen we het sinds 2 maanden zonder enig voorbehoedsmiddel.....en nu dus zwanger!!! Ik kan 't gewoon nog niet geloven, want ben er helemaal vanuit gegaan dat het een heel gedoe werd met hormonen e.d., dat het nog wel een poos zou duren!



Hoever ik ben weet ik dus niet precies, want weet niet wanneer de eisprong was, laatste keer ongesteld begon rond 30 december, heb anderhalve week geleden heel weinig oud bloedverlies gehad voor zo'n 5 dagen, dacht toen dat ik ongesteld moest worden! Heb last van ontzettend pijnlijke en gezwollen borsten, gevoelige/opgezette buik (steekjes links en rechts, beetje gevoel of als ik ongesteld moet worden), last van m'n onderrug en minder eetlust.



Heb net huisarts gebeld, moet nu vanmiddag de verloskundige bellen...Ben benieuwd!



Zo, dat was een lekker egoberichtjes zo.



Vonni, ik vind het echt ontzettend naar voor je dat het mis is gegaan, heel verdrietig. Sterkte met verwerken.



Nou, tot schrijfs dan misschien!



Liefs!
Alle reacties Link kopieren
Vonni, wat ontzettend naar dat het misgaat nu. Heel veel sterkte de komende tijd!

Anne en Rian, welkom op het forum. Leuk dat we allemaal zwanger zijn van ons eerste kindje. Ook ik heb last van steekjes in mijn buik. Ik heb gelezen dat dit bandenpijn is en dat het heel normaal is. Verder ontzettend koud, de hele dag door.

Anne: ik zal ook heel blij zijn als de eerste drie maanden voorbij zijn. Dan durf ik er pas echt van te genieten.

Wij hebben het dus wel al aan ouders en schoonouders verteld, maar verder nog aan niemand. Aangezien ik nog niet echt klachten heb kan ik het op het werk ook goed verborgen houden, hoewel ik het natuurlijk heel graag wil vertellen.

Hebben jullie er al over nagedacht hoe jullie het op jullie werk gaan vertellen? Voor onze ouders hadden we slabbertjes gekocht met zoiets van allerliefst opa/oma erop, viel zeer goed in de smaak.
Vonni, wat klote voor je. Sterkte meid!



*weg is de meelezer*
Nog eventjes: Droops, als het je eerste kindje is, is de kans vrij klein dat het bandenpijn is. Bovendien voel je bandenpijn niet écht in je buik, is iets meer naar beneden...



*Ben weer weg ;-) *
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ja, vrije dag vandaag, dus weet van gekkigheid gewoon bijna niet wat ik moet doen nu! Zit continu op 't toilet, heb nog steeds zo in m'n hoofd zitten dat ik gewoon ongesteld ga worden ofzo...



We hebben het nog aan niemand verteld, we weten het dan ook zelf sinds gisteren. Zelf wil ik het heel graag delen met familie, maar vriendlief is nog helemaal ondersteboven en wil eerst 'bewijs'....haha, ik heb 'm al uitgelegd dat 3 positieve testen een heel mooi bewijs is...maar hij wil dat ik eerst contact opneem met veloskundige/huisarts. Weten jullie trouwens vanaf wanneer het hartje klopt? Vind allerlei verschillende informatie op sites, 6/7/8/9 weken. Ik zou dat toch wel heel graag willen weten, dat maakt het misschien 'echt'. En ja, die 3 maanden voorfbij zou wel geweldig zijn, blijft toch onzeker.



Nou, tot snel!



Liefs!
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

De reden dat wij het al zo vroeg verteld hebben is omdat, als het misgaat, de ouders hiervan toch op de hoogte gesteld worden door ons. Wij vonden het beter dat ze het dan maar gewoon al wisten.

Over het kloppen van het hartje, ik heb ergens gelezen dat je dat pas vanaf 10 weken kunt horen maar volgens mij kun je het met een echo wel al eerder zien.
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Wij hebben het gisteren ook tegen de naaste familie verteld, erg leuk om die reacties te krijgen!



Ben wel erg benauwd dat het verkeerd gaat hoor...pff, maak mezelf er erg druk om. Verlies de hele tijd bij het afvegen nog bruin bloed (zo'n 4 dagen al), heb de verloskundige ook al gebeld hierover, maar ja, het kan goed en het kan fout gaan zei ze. Hoefde niets te betekenen, of het kon het 'einde' zijn. Had de dagen hiervoor behoorlijk last van m'n buik (steken in m'n lies), dat valt vandaag mee, maar de misselijkheid (niet echt spugen, maar zo halfgaar zijn) heeft zijn intrede gedaan. Ook érg moe, loop de hele dag te gapen, en slaap al om half 10! De eerste afspraak staat nu op 7 maart, mocht het bloedverlies nog blijven tot na het weekend dan wordt dat waarschijnlijk een weekje naar voren verschoven. Ik weet gewoon écht niet wat ik moet verwachten van alles...ben erg onzeker over alles wat ik voel!



Hoe gaat dat met jullie? En voor de rest nog geen bijzonderheden?



Fijn dat je 't hier eventjes kan delen, met mensen in hetzelfde schuitje!



Liefs!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven