Van alles wat moet gaat NIETS vanzelf

01-06-2020 14:45 69 berichten
Twee kinderen van tien en vijftien. Van alle dingen die gedaan moeten worden (huiswerk, huishoudelijke klusjes, tanden poetsen (de jongste)) moet ik in de gaten houden of ze het doen, ze aansporen, helpen herinneren, controleren... Zelfs al er een vriendje is dan moet ik vijf keer zeggen doe je schoenen aan, want ze laten zo’n jongen gewoon wachten omdat ze dan weer afgeleid zijn. Niks gaat eigenlijk vanzelf.

Wie heeft er ook zulke kinderen, en wat doe je eraan?

Verder lieve kinderen hoor. Ze doen boodschappen, koken eens per week, maar ik merk dat er best wel veel van mijn energie en tijd gaat zitten in die aanspoordingen.
KamilleT schreef:
04-06-2020 11:36
Och ja. Er zijn volwassenen die gaan stofzuigen. Vervolgens op hun kamer de was aantreffen en toch eerst even de was ophangen. Dan gaat de telefoon, moet er een boodschap gehaald worden, en als ze ‘s avonds naar bed gaan vinden ze de stofzuiger naast hun bed en een stapel natte was in de badkamer. Van die mensen waar het opruimen van de woonkamer resulteert in twintig stapeltjes waarvan ze geen idee hebben waar ze die nu weer moeten laten, en dus maar laten staan tot ze opgaan in de omgeving en het ze niet meer opvalt.
Dit ben ik 100%.
KamilleT schreef:
04-06-2020 11:36
Och ja. Er zijn volwassenen die gaan stofzuigen. Vervolgens op hun kamer de was aantreffen en toch eerst even de was ophangen. Dan gaat de telefoon, moet er een boodschap gehaald worden, en als ze ‘s avonds naar bed gaan vinden ze de stofzuiger naast hun bed en een stapel natte was in de badkamer. Van die mensen waar het opruimen van de woonkamer resulteert in twintig stapeltjes waarvan ze geen idee hebben waar ze die nu weer moeten laten, en dus maar laten staan tot ze opgaan in de omgeving en het ze niet meer opvalt.
Dit ben ik 100%.
Dagblad schreef:
06-06-2020 11:31
Hoe doen andere ouders dit; je moet ergens op tijd zijn, kind heeft er niet veel zin in. Kind treuzelt en treuzelt waardoor de tijd begint de dringen. En dan maakt het niet uit of ik een uur van te voren al begin met klaarmaken of 15 min of 3 min van te voren. Kind heeft geen zin en treuzelt... en ik ben te laat. Wie weet tips?
Een marge inbouwen? Dus zeggen dat jullie om 13 uur de deur uit moeten en je daar ook op richten, terwijl in werkelijkheid 13:30 ook nog prima zou zijn.
Dagblad schreef:
06-06-2020 11:31
Hoe doen andere ouders dit; je moet ergens op tijd zijn, kind heeft er niet veel zin in. Kind treuzelt en treuzelt waardoor de tijd begint de dringen. En dan maakt het niet uit of ik een uur van te voren al begin met klaarmaken of 15 min of 3 min van te voren. Kind heeft geen zin en treuzelt... en ik ben te laat. Wie weet tips?
Hoe oud is je kind als ik mag vragen? (Ik bedoel: drie of dertien is nogal een verschil.)
Dagblad schreef:
06-06-2020 11:31
Hoe doen andere ouders dit; je moet ergens op tijd zijn, kind heeft er niet veel zin in. Kind treuzelt en treuzelt waardoor de tijd begint de dringen. En dan maakt het niet uit of ik een uur van te voren al begin met klaarmaken of 15 min of 3 min van te voren. Kind heeft geen zin en treuzelt... en ik ben te laat. Wie weet tips?

Kijken of kind een punt heeft met zijn 'geen zin in.' Als kind een punt heeft kijken naar oplossingen om het voor hem óf leuk te maken óf hem niet mee te nemen. Heeft kind geen punt en moet kind gewoon mee, dan inderdaad op tijd beginnen. Niet té vroeg want dat werkt averechts. Direct en duidelijk zijn. Dus niet vragen of hij zo even zijn schoenen aan trekt omdat we dadelijk weg gaan, maar vragen of hij nu zijn schoenen aan doet omdat we over vijf minuten weg gaan. Doet hij het niet binnen de gestelde tijd, dan doe jij het.

Is kind al ouder dan gewoon een goed gesprek van te voren over weg gaan en op tijd komen. Blijven herhalen.
Verrassingswolkje schreef:
06-06-2020 11:50
Een marge inbouwen? Dus zeggen dat jullie om 13 uur de deur uit moeten en je daar ook op richten, terwijl in werkelijkheid 13:30 ook nog prima zou zijn.
Eens. Zodra ze beseffen dat er toch nog tijd is, zullen ze blijven rekken op zulke momenten.
Mijn kinderen zijn nog klein, maar de meesters in tijdrekken.
Dus wij kiezen onze strijdmomenten.
Als te laat komen een optie is, dan maar wat later. Is het geen optie ( School, zwemles) dan wordt kind bij kop en kont gepakt en in de auto gezet. Dan maar geen schoenen aan, of in pyjama met schoenen en kleren in de schooltas. Kind in pyjama hebben we maar 1x hoeven doen, en voordat we bij school waren wilde ze wel.
Zonder schoenen gebeurt nog zo af en toe, maar nu ze weten dat we ook echt weggaan als we zeggen “ over 5 minuten gaan we dus doe nu.... en dat werkt wel.

Maar of dat over 10 jaar nog zo is?
Moirmel schreef:
06-06-2020 17:45
Eens. Zodra ze beseffen dat er toch nog tijd is, zullen ze blijven rekken op zulke momenten.

De vraag is alleen of ze echt zo bewust tijd rekken.

Kinderen zijn gewoon van zichzelf minder snel dan volwassenen. Dus als je je verwachtingen bijstelt, kom je al in de buurt van hun tempo.
Alle reacties Link kopieren
Een marge inbouwen vind ik lastig . Dan zit ik al een half uur klaar met jas en schoenen enzo, te wachten.. tot ik klaar ben doet hij sowieso niks.
Hij is 10 nu.
Met pyjama naar school vond hij wel stoer.
Alle reacties Link kopieren
Verrassingswolkje schreef:
01-06-2020 16:02
Dat is een goeie vraag. Natuurlijk ken ik het idee van ‘ze zelf de consequenties laten voelen’. Maar ik heb zelf zo veel last van die consequenties. En zij kunnen ze vaak ook niet overzien. Ik moet op zoek naar een andere school als ze geen huiswerk doen (en ze doen het ook echt niet, het maakt ze allebei niks uit als er deadlines verstrijken en ze enen halen, al uitgeprobeerd en van school gewisseld), ik zit met een verveeld kind thuis als er niemand meer wil spelen, ik zit met een vieze keuken als ze niks opruimen, of ik moet het zelf gaan doen...

In de praktijk vind ik het dus helemaal niet zo makkelijk ‘ze zelf de consequenties laten ondervinden’. Het kan hun niks schelen als er geen schone borden meer zijn of als er niet gekookt wordt (dan nemen ze wel een boterham), maar mij wel!
Dit dus!! Iedereen die maar roept dat ze zélf de consequenties moeten aanvaarden, wie denk je dat de school gaat bellen/ mailen/ stalken als je kind niets uitvoert? Makkelijker gezegd dan gedaan.
Littleprinses99 schreef:
09-06-2020 23:23
Dit dus!! Iedereen die maar roept dat ze zélf de consequenties moeten aanvaarden, wie denk je dat de school gaat bellen/ mailen/ stalken als je kind niets uitvoert? Makkelijker gezegd dan gedaan.
Wij mogen als ouders nu zelf beslissen of kind overgaat. We laten hem maar gewoon overgaan, hij komt zichzelf volgend schooljaar wel tegen (heeft geen ene f*ck uitgevoerd sinds de quarantaine dus geen consequenties hier)
Alle reacties Link kopieren
Niet meer te veel waarschuwen..
Ze gaan minder opletten omdat jij dat wel voor hen doet. Als zij de vriend te lang laten wachten en die vertrekt zonder hen dan voelen ze zelf de consequenties van hun gedrag. Ze kunnen wel op tijd zijn. Het is een discipline ding.
Alle reacties Link kopieren
niekie1 schreef:
09-06-2020 23:35
Wij mogen als ouders nu zelf beslissen of kind overgaat. We laten hem maar gewoon overgaan, hij komt zichzelf volgend schooljaar wel tegen (heeft geen ene f*ck uitgevoerd sinds de quarantaine dus geen consequenties hier)
Wij als ouders beslissen hier niet over, dat doet bij ons de school. Dus je hebt niets te zeggen maar er wordt wel van je verwacht dat je als ouder overal achteraan gaat etc. Doe ik met liefde, maar loslaten is dan natuurlijk niet mogelijk...
Alle reacties Link kopieren
Tenzij er sprake is van Add of zo. Mijn man heeft dit en erg veel moeite ook. Voor hem helpt het erg goed om de bekende ritmes aan te houden.

Kijkt jij tv of zo??? Wat is hij aan het dien doen als jullie weg gaan?? Waardoor is hij afgeleid??
Dagblad schreef:
06-06-2020 20:12
Een marge inbouwen vind ik lastig . Dan zit ik al een half uur klaar met jas en schoenen enzo, te wachten.. tot ik klaar ben doet hij sowieso niks.
Hij is 10 nu.
Met pyjama naar school vond hij wel stoer.
Is het niet eerder een machtsstrijdje geworden dan? Ik kan me nauwelijks voorstellen dat hij het echt stoer vindt om in pyjama naar school te gaan, maar door dat te zeggen slaat hij je wel de wapens uit handen. Of is het onmacht en verschuilt hij zich achter stoere praat? Misschien eens met hem praten (niet vlak voordat je weg moet maar op een rustig moment) wat hij er zo moeilijk aan vindt? Krijg je van school signalen, dat hij altijd de laatste is met aankleden na de gymles bijvoorbeeld?
Alle reacties Link kopieren
Bij alles bedenken of het überhaupt die aanspoor-energie waard is.

Ik heb bij heel veel van die dingen gewoon de handdoek in de ring gegooid en gedacht: zelf doen kost minder tijd, energie en irritatie dan aansporen.

Heel veel dingen leren ze pas als ze op zichzelf gaan wonen, prima wat mij betreft.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
10-06-2020 08:30
Bij alles bedenken of het überhaupt die aanspoor-energie waard is.

Ik heb bij heel veel van die dingen gewoon de handdoek in de ring gegooid en gedacht: zelf doen kost minder tijd, energie en irritatie dan aansporen.

Heel veel dingen leren ze pas als ze op zichzelf gaan wonen, prima wat mij betreft.
Van die mensen die hysterisch worden als er schoenen in de kamer liggen of een jas onder de kapstok. Die schoenen mik ik onder de trap als ze me in de weg liggen, en als de kinderen mazzel hebben hang ik hun jas aan de kapstok voor er een kat op gaat liggen.
Je hebt dus ook mensen die onderaan de trap roepen dat de kuikentjes NU moet komen om hun klerezooi op te ruimen (dat jasje op de grond dus).
KamilleT schreef:
10-06-2020 09:08
Van die mensen die hysterisch worden als er schoenen in de kamer liggen of een jas onder de kapstok. Die schoenen mik ik onder de trap als ze me in de weg liggen, en als de kinderen mazzel hebben hang ik hun jas aan de kapstok voor er een kat op gaat liggen.
Je hebt dus ook mensen die onderaan de trap roepen dat de kuikentjes NU moet komen om hun klerezooi op te ruimen (dat jasje op de grond dus).
Ik ben ook eerder zo dat ik die jas zelf even oppak en ophang. Ook al was dat misschien opvoed-luiheid van mijn kant, zijn mijn kinderen er niet lui of onverantwoordelijk van geworden.
Alle reacties Link kopieren
KamilleT schreef:
10-06-2020 09:08
Van die mensen die hysterisch worden als er schoenen in de kamer liggen of een jas onder de kapstok. Die schoenen mik ik onder de trap als ze me in de weg liggen, en als de kinderen mazzel hebben hang ik hun jas aan de kapstok voor er een kat op gaat liggen.
Je hebt dus ook mensen die onderaan de trap roepen dat de kuikentjes NU moet komen om hun klerezooi op te ruimen (dat jasje op de grond dus).
Door ze terug te roepen leer je ze hooguit dat ze hun jas aan de kapstok hangen omdat hun moeder anders zo irritant gaat lopen doen.
Zodra ze op zichzelf wonen blijkt dat het ze dan nog steeds niet interesseert. Of wel, maar dan interesseert het ze nu ook al.

Ik heb vooral geprobeerd ze dingen mee te geven waar ze daadwerkelijk wat aan hebben. Maar ja, ik vind zelf heel veel huishoudelijke taken vrij zinloos, dus daar heb ik ze niet mee vermoeid.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven