Kinderen
alle pijlers
Vergrote, witte niertjes en weinig vruchtwater (2)
vrijdag 27 april 2007 om 14:31
vrijdag 27 april 2007 om 15:24
zaterdag 28 april 2007 om 11:57
Bedankt voor alle lieve reacties.
Woensdag is precies zo gegaan als hoe we hadden gehoopt, het was allemaal heel mooi. Iedereen kreeg een kaartje waar ze iets op hebben gezet voor Thijs en die ging mee in zijn mandje en een kaartje voor ons. Ook kreeg iedereen een kaarsje om bij Thijs neer te zetten. We hebben toen samen het mandje gesloten en mijn man heeft het mandje naar de auto gebracht. Toen de auto wegreed hebben we allemaal een witte ballon opgelaten (met onze gedachten erin voor Thijs).
Liefs
Woensdag is precies zo gegaan als hoe we hadden gehoopt, het was allemaal heel mooi. Iedereen kreeg een kaartje waar ze iets op hebben gezet voor Thijs en die ging mee in zijn mandje en een kaartje voor ons. Ook kreeg iedereen een kaarsje om bij Thijs neer te zetten. We hebben toen samen het mandje gesloten en mijn man heeft het mandje naar de auto gebracht. Toen de auto wegreed hebben we allemaal een witte ballon opgelaten (met onze gedachten erin voor Thijs).
Liefs
zaterdag 28 april 2007 om 12:21
Zonnebloem, wat klinkt dat prachtig en heel droevig tegelijk. Wat fijn dat jullie er zo mooi op kunnen terugkijken. Wat dapper ook dat je steeds zo trouw komt schrijven op het forum. Hopelijk heb je veel steun van de mensen om jullie heen. *; Ik ken je niet maar moet veel aan jullie dappere, prachtige ventje Thijs denken. Vanavond brandt hier weer een kaarsje.
zaterdag 28 april 2007 om 14:35
LIeve Zonnebloem en man,
Wat fijn dat jullie woensdag de dag hebben beleefd zoals je hoopte dat het zou zijn: het klinkt erg ontroerend en zo lief voor Thijs. Prachtig dat iedereen zijn gedachte voor hem met hem mee hebben laten gaan. Na alles wat jullie de afgelopen periode over je heen hebt gehad en mee hebben gemaakt, is nu een periode van laten bezinken wat er allemaal was. Huilen, lachen, het kamertje kijken, foto's kijken, er voor elkaar zijn....de ene emotie loopt over in de andere. Momenten dat je even je gedachten kan verzetten en plots schrikt van de realiteit. Ik denk veel aan jullie en aan Thijsje. Gaan jullie er samen nog even tussenuit? Om even met zijn tweeen te zijn? Of hebben jullie die behoefte niet? Nou, ja, al die vragen van mij.
Ik denk aan jullie. Groet,
Parelhoen
Wat fijn dat jullie woensdag de dag hebben beleefd zoals je hoopte dat het zou zijn: het klinkt erg ontroerend en zo lief voor Thijs. Prachtig dat iedereen zijn gedachte voor hem met hem mee hebben laten gaan. Na alles wat jullie de afgelopen periode over je heen hebt gehad en mee hebben gemaakt, is nu een periode van laten bezinken wat er allemaal was. Huilen, lachen, het kamertje kijken, foto's kijken, er voor elkaar zijn....de ene emotie loopt over in de andere. Momenten dat je even je gedachten kan verzetten en plots schrikt van de realiteit. Ik denk veel aan jullie en aan Thijsje. Gaan jullie er samen nog even tussenuit? Om even met zijn tweeen te zijn? Of hebben jullie die behoefte niet? Nou, ja, al die vragen van mij.
Ik denk aan jullie. Groet,
Parelhoen
zondag 29 april 2007 om 11:38
Qwertu: van harte gefeliciteerd met je zwangerschap, echt ik vind het echt fantastisch voor je en ik ben blij/vereerd dat je het mij hebt verteld en niet hebt achter gehouden om mij te sparen, dit is een veel betere manier. Hoe gaat de zwangerschap? Sta je nu onder extra controle in het ziekenhuis?
Parelhoen: ja helaas weet jij als geen ander hoe dit voelt. Zo raar inderdaad al die verschillende emoties. Ook vooral toen we de eerste keer weer gelachen hebben dit voelde zo tegenstrijdig en schuldig tegenover Thijs, maar voelde ook goed. We hebben het er nog niet echt over gehad om er tussenuit te gaan, maar ik denk dat we zeker wel even een vakantie gaan boeken om er lekker even met zijn tweetjes uit te zijn. Maar ook dat voelt als een soort verraad tegen Thijs zo van dat hij zal denken, zijn jullie mij nu al vergeten??Ja klinkt raar. Maar we komen zo wel iedere dag een stukje verder. Dit gevoel hadden we aan het begin ook al met een krant lezen of als we wat tv keken en dat gaat nu ook al iets beter. Iedere dag worden we sterker, iedere dag huilen we, maar ook iedere dag smelten we als we onze lieve Thijs weer zien op de talloze foto's die we hebben.
Parelhoen: ja helaas weet jij als geen ander hoe dit voelt. Zo raar inderdaad al die verschillende emoties. Ook vooral toen we de eerste keer weer gelachen hebben dit voelde zo tegenstrijdig en schuldig tegenover Thijs, maar voelde ook goed. We hebben het er nog niet echt over gehad om er tussenuit te gaan, maar ik denk dat we zeker wel even een vakantie gaan boeken om er lekker even met zijn tweetjes uit te zijn. Maar ook dat voelt als een soort verraad tegen Thijs zo van dat hij zal denken, zijn jullie mij nu al vergeten??Ja klinkt raar. Maar we komen zo wel iedere dag een stukje verder. Dit gevoel hadden we aan het begin ook al met een krant lezen of als we wat tv keken en dat gaat nu ook al iets beter. Iedere dag worden we sterker, iedere dag huilen we, maar ook iedere dag smelten we als we onze lieve Thijs weer zien op de talloze foto's die we hebben.
zondag 29 april 2007 om 12:08
Hoi Zonnebloem, raar he? Dat je je om alles schuldig voelt, heb ik nog steeds wel eens hoor, gedachte van: als ik dit niet....dan...of: als ik dat wel....dan misschsien.....en ook simpele dingen idd als de krant lezen, tv kijken (voor ons zal het WK altijd een andere betekenis gaan krijgen, de openingswedstrijd was geloof ik op de dag dat ik uit het ziekenhuis kwam.....al heb ik nu niet als ik voetbal kijk de associatie met Philip en dat ik dan wegzap of zo. Maar het is zo heerlijk als je je op den duur weer 'normaal' gaat voelen, dat gewoon blijkt dat je mens bent en dat je lijf en geest iets voor je doen waardoor je kunt functioneren. Dat je weer gaat leven, dat je eigenlijk vanaf moment 1 weer doet wat je altijd doet. Al zal het voor jou met alle hormonen in je lijf nog wel anders voelen. Ik geloof dat de hormonen bij mij nog wel even hebben nageraasd. Nou, ja, ik zou je zoveel willen zeggen je te troosten. Je bent in gedachte in ieder geval bij me hoor!
Liefs Parelhoen
Liefs Parelhoen
zondag 29 april 2007 om 22:32
Lieve zonnebloem,
Het verhaal van de crematie klinkt als een mooi afscheid.
Het is begrijpelijk dat je allerlei verwarrende gevoelens hebt.
Door alles dat je in de zwangerschap hebt geschreven is het zo ontzettend duidelijk dat je hartstikke gek bent op jullie kleine Thijs en trots. Ik vind het knap dat je er zo positief mee kunt omgaan en dat het je lukt om niet ontzettend kwaad te zijn. Je bent je moeder al veel te vroeg verloren en nu heb je weer zo'n ongelofelijke pech.
Ik wens je heel veel sterkte en ik weet zeker dat Thijs, als hij jullie ziet, trots is op hoe je ermee omgaat.
liefs,
Marloes.
Het verhaal van de crematie klinkt als een mooi afscheid.
Het is begrijpelijk dat je allerlei verwarrende gevoelens hebt.
Door alles dat je in de zwangerschap hebt geschreven is het zo ontzettend duidelijk dat je hartstikke gek bent op jullie kleine Thijs en trots. Ik vind het knap dat je er zo positief mee kunt omgaan en dat het je lukt om niet ontzettend kwaad te zijn. Je bent je moeder al veel te vroeg verloren en nu heb je weer zo'n ongelofelijke pech.
Ik wens je heel veel sterkte en ik weet zeker dat Thijs, als hij jullie ziet, trots is op hoe je ermee omgaat.
liefs,
Marloes.
Ik geloof in leven voor de dood
maandag 30 april 2007 om 15:35
Lieve Zonnebloem,
Ook hier blijdschap en kippenvel dat woensdag naar wens (dat klinkt raar, maar je snapt me vast wel) is verlopen.
Ik begrijp ook dat je je raar en dubbel en schuldig voelt wanneer je weer "normale"dingen doet zoals TV kijken of lachen.
Ik vind het heel fijn dat het privé-topic van Parelhoen er is, zodat je in alle rust met lotgenoten kunt schrijven. Ik hoop en denk dat je daar veel hulp en steun uit krijgt. Misschien wordt je inmiddels ook wel een beetje gaar van al onze goedbedoelde adviezen en gedachten. Ik voel immers het immense leed niet, ik heb geen kindje verloren, jullie wel.
Ik wens je daar, en overal, altijd heel veel sterkte en liefs toe.
Kinke.
Ook hier blijdschap en kippenvel dat woensdag naar wens (dat klinkt raar, maar je snapt me vast wel) is verlopen.
Ik begrijp ook dat je je raar en dubbel en schuldig voelt wanneer je weer "normale"dingen doet zoals TV kijken of lachen.
Ik vind het heel fijn dat het privé-topic van Parelhoen er is, zodat je in alle rust met lotgenoten kunt schrijven. Ik hoop en denk dat je daar veel hulp en steun uit krijgt. Misschien wordt je inmiddels ook wel een beetje gaar van al onze goedbedoelde adviezen en gedachten. Ik voel immers het immense leed niet, ik heb geen kindje verloren, jullie wel.
Ik wens je daar, en overal, altijd heel veel sterkte en liefs toe.
Kinke.
dinsdag 1 mei 2007 om 12:24
Wat een vreselijk mooie woorden (weer) qwertu....ik krijg er kippenvel en tranen van...Ook ik wilde nog even zeggen dat ik veel aan je moet denken Zonnebloem....... Je hebt er waarschijnlijk niks aan, ik ken je niet eens niet en t brengt jullie Thijs niet terug maar er is de laatste weken geen dag voorbij gegaan zonder dat ik aan jou én Thijs heb gedacht en ook vaak een traantje heb moeten laten als ik denk aan t gat waar jullie nu in vallen...;(
Nogmaals heel veel kracht & liefde gewenst en ik hoop dat de mooie, liefdevolle momenten die je zo voelbaar beschrijft jullie de kracht en liefde blijven geven om Thijs op dat mooie plekje wat qwertu beschrijft te laten komen zodat je zelf ooit weer verder kunt........
:R
Nogmaals heel veel kracht & liefde gewenst en ik hoop dat de mooie, liefdevolle momenten die je zo voelbaar beschrijft jullie de kracht en liefde blijven geven om Thijs op dat mooie plekje wat qwertu beschrijft te laten komen zodat je zelf ooit weer verder kunt........
:R
