Vergrote, witte niertjes en weinig vruchtwater (2)

Zonnebloem, hoe voel je je nu?

.

Ik ben Thijs nog steeds niet vergeten.

Hoi allemaal,



Ik dacht laat ik vandaag maar weer eens wat van me laten horen.

Ik had de laatste week geen behoefte aan het forum (wel heb ik meegelezen, maar geen puf/zin om te reageren).

Ik vind het echt super dat er zoveel mensen met ons meeleven.



Ik ben net naar buiten geweest om toch af en toe wat in beweging te zijn na mijn keizersnede (nu vandaag precies 3 weken geleden) maar dit was erg moeilijk en heb ook flink lopen huilen omdat ik liever met een kinderwagen buiten had gelopen dan zo alleen.

Het gaat iedere dag een beetje beter emotioneel als lichamelijk, maar het liefst zouden we Thijs vast willen houden en knuffelen.



Sinds vandaag heb ik geen medicijnen meer voor mijn bloeddruk, die was weer goed gisteren 120/75 en stabiel voor de laatste 2 weken dus ik mocht per vandaag stoppen. Nu vrijdag naar het ziekenhuis voor bloeddruk controle bij een arts die gespecialiseerd is in vrouwen met hoge bloeddruk na bevalling, ik hoop dat die dan ook nog goed is.

Het zal wel weer emotioneel zijn want die afspraak is gewoon op dezelfde poli alswaar ik kwam voor mijn zwangerschapscontroles. Dus ik ben bang dat mensen me gaan herkennen en gaan vragen hoe het is afgelopen of om al die zwangere vrouwen te zien (hoewel ik er geen moeite mee heb als ik nu een zwangere vrouw zie, maar daar is het misschien anders).



Het is allemaal soms nog zo onwerkelijk, alsof ik in een nachtmerrie zit waar ik zo uit wakker word. Of dan zit ik op de bank tv te kijken en dan is het net of het allemaal niet gebeurd is en of ik nooit zwanger ben geweest totdat ik dan 1 minuut later besef dat het helaas geen droom is.

We missen Thijs zo erg, iedere minuut en we hebben zoveel liefde bij ons die we graag aan hem hadden willen geven. Maar het is wat je zegt Qwertu Thijs is voortgebracht uit de liefde die mijn man en ik samen hebben en dat is iets heel moois en speciaals. We hopen dat we de kans mogen krijgen op een broertje of zusje voor Thijs.



Met mijn buikwond gaat het goed. Ik moet alleen meer rust nemen van de arts, want ze vind dat ik al te veel doe. Ze wilt dat ik iedere middag rust neem. Gisteren ben ik voor het eerst gaan lunchen met een vriendin en we warn weg voor een paar uurtjes maar ik merkte dat dat toch wat teveel was, ook al die drukte in dat restaurent daar was ik echt nog niet aan toe. Daarnaast voel ik me erg moe, maar dat schijnt normaal te zijn na een keizersnede. Ik word ook moe van het niks doen thuis dus vandaar net even een ommetje in de buurt gelopen, even een frisse neus gehaald.



Qwertu: hoe gaat het met je zwangerschap, ben je misselijk of andere zwangerschapsklachtjes?

Waar woon jij in Nederland? Ik weet niet of ik dit al eerder heb gevraagd. Zou wel toevallig zijn als ik je nu opeens tegen zou komen op de poli van de verloskunde in het ziekenhuis.



Liefs



Liefs

heel veel sterkte, voor nu en de komende tijd.. neem ook je tijd..

wendy

Lief Zonnetje



Goed om iets van je te lezen. Ik denk zoveel aan jullie. En aan jullie Thijs. Het is een mooi mannetje. Je omschrijft je gevoelens treffend. Ik hoop dat jullie hier goed doorheen komen. Jullie sterretje waakt over jullie. Ik brand nog iedere dag een kaarsje.



Liefs Blindje

Hoe is het met jou Blindje? Gaat het weer beter tussen jou en Plindje? En hoe is het met kleine? Ben je weer aan de pil of probeer je toch nog om zwanger te raken?

Tussen mij en Plindje gaat het gelukkig weer iets beter. Hopen dat het zo blijft. Ik ben wel aan de pil. (Al heb ik net een menstruatie gemist. Test gedaan, maar niet zwanger, dus weer aan de nieuwe strip begonnen. Vreemd!) Je bent lief, dat je nog steeds op anderen reageerd. Ik kan me voorstellen dat je nu even met jezelf bezig wilt zijn. Dikke knuffels, lief zonnetje....



Liefs Blindje

En Max groeit als kool. Die heeft inmiddels maat 74 van kleding. Doet zijn naam absoluut eer aan!

Hee lieve Zonnebloem, heeeeel fijn iets van je te horen, je bent nog steeds vaak in mijn gedachten, en ik ben niet de enige zo te lezen!



Neem vooral je tijd, al zal je er af en toe helemaal genoeg van hebben, en wakker willen worden uit die nachtmerrie. Kan ik me zo goed voorstellen.

Kan het niet voor je versnellen, maar ben wel bij elk stapje voorwaarts in gedachten bij je.



Sterkte vrijdag bij de bloeddruk controle. Ik hoop dat het net even rustig is als je komt...

Veel liefs van Kinke

Zonnebloem, je schrijft zoveel herkenbaren dingen.....hoeveel pijn alles doet, niet alleen je lijf, maar ook je geest wat een loopje met je neemt. En het aan de ene kant weer onder de mesnen willen zijn, om vervolgens gewoon te ontdekken dat je daar nog veel te moe voor bent. Je schrijft zo open......soms kan je ineens 'verdwijnen' in een soap om er vervolgens middenin weer wakker te worden omdat een personage wat zegt en je denkt: o ja, f.ck, het is echt wat er met ons gebeurd is en dat we ons kind kwijt zijn. Natuurlijk mis je Thijs vreselijk. Er stond een emmer klaar met liefde, aandacht, aanraken, houden van, voelen, knuffelen, en deze emmer blijft nu overlopen van dat alles en je kunt er niets mee doen. Ik voel het nog steeds zo, de wens voor een broertje of zusje voor Philip is bij ons immens. Niet om te vervangen, maar om onze liefde voor elkaar en voor onze baby's te kunnen gaan geven....

Hoe is het verder lichamelijk met je? Je voelt dus dat je nog niet fit bent, hoe is het met je litteken, heb je last of is alles zo goed gemaakt dat het niet te veel trekt (ik weet niet hoe het voelt een keizersnede, dus wellicht zeg ik iets heel stoms).

Ik las dat je weer naar de poli moet voor je bloeddrukmeting? Vrijdag toch. Alle herinneringen die daar liggen, is niet makkelijk en zal het niet worden. Ga je naar iemand toe die je al kent voor de meting?

Nou, sterkte vrijdag.



LIefs Parelhoen

Lieve Zonnebloem,



Wat ben je een sterk en krachtig mens. De liefde die je hebt voor Thijs en de pijn om zijn gemis maken mij emotioneel, zo heler weet je het te beschrijven.



Ik wens je alle kracht geluk en liefde toe en de kans om al die liefde ooit te kunnen geven aan een broertje of zusje voor jullie lieve Thijs.



*;



Nijnie2

Lieve Zonnebloem,



Wat ben je een sterk en krachtig mens. De liefde die je hebt voor Thijs en de pijn om zijn gemis maken mij emotioneel, zo helder weet je het te beschrijven.



Ik wens je alle kracht geluk en liefde toe en de kans om al die liefde ooit te kunnen geven aan een broertje of zusje voor jullie lieve Thijs.



*;



Nijnie2

Parelhoen: lichamelijk ben ik nog erg moe, ik wil wel maar merk dat mijn lichaam gewoon echt moe is, maar dat schijnt normaal te zijn na een keizersnede en ik moet ook gewoon meer rusten (advies arts). Voor de rest af en toe nog hartkloppingen, maar dat moet nu snel over gaan want ik ben sinds vandaag gestopt met de bloeddrukverlagers (bijwerking ervan). Ook nog wel hoofdpijn, maar dit schijnt door hormoonveranderingen te komen. Ik had vroeger tijdens menstruatie ook altijd erge hormoonmigraine.

Met de wond gaat het goed, het litteken aan de buitenkant ziet er mooi uit, vanbinnen schijnt het 6 weken te duren voordat het geheeld is.

Ik heb dus de laatste 2 weken bloeddruk controles gehad bij mijn eigen huisarts. Nu moet ik aanstaande vrijdag naar het Dijkzigt en nee die arts heb ik nog nooit gezien, hij/zij behandelt alle vrouwen met verhoogde bloeddruk na de zwangerschap. Ik hoop wel dat hij/zij op de hoogte is. En ja het is op de poli van de verloskunde dus ik hoop eigenlijk dat ik niemand tegen kom, want ja ik hoorde een beetje bij de inboedel op die afdeling.

Wij hadden dat gevoel al heel snel een broertje of zusje voor Thijs en het liefst op korte termijn, inderdaad niet om onze Thijs te vervangen, nooit hij is en blijft onze eerste mooie knul, maar we willen onze liefde gewoon geven.



Kinke en Nijnie: ook jullie zijn schatten, gewoon het feit dat jullie zo met me meeleven, echt super en natuurlijk ook alle anderen.



Blindje: fijn dat het wat beter gaat met jou en Plindje. Raar inderdaad met die test en geen ongesteldheid. Maar je bent dus wel aan de pil of willen jullie het wel weer proberen? Max doet inderdaad zijn naam eer aan, fijn dat alles zo goed gaat.



Liefs

Ik ben gisteren naar het ziekenhuis geweest voor mijn bloeddruk controle en die was goed dus de medicijnen konden nu voorgoed de vuilnisbak in. Ik was afgelopen dinsdag al gestopt op advies van huisarts omdat mijn bloeddruk toen al erg stabiel en goed was. Nu gisterochtend eerst bij de arts mijn bloeddruk laten doen en toen was die 125/85. Ze hadden dit liever omdat ze bang waren dat mijn bloeddruk zou stijgen in het ziekenhuis vanwege emotionele gevoelens en dat was die ook gestegen tot 135/90 maar ze waren er tevreden mee. Het was ook best emotioneel, maar aan de andere kant vond ik het ook fijn om al die zwangere vrouwen te zien, raar he. Wat ik wel moeilijk vond is dat er een vrouw naast me kwam zitten met een piepklein babytje (waarschijnlijk voor nacontrole) en toen moest ik wel even een paar keer slikken, ook wel raar want als mijn vriendin op visite was met de kleine had ik dit niet. Toen kwam ik bij de arts binnen (nog nooit gezien deze mevrouw, want dit is echt een spreekuur voor vrouwen die hoge bloeddruk krijgen na de zwangerschap), ze was heel lief, maar toch had ik maar weinig met haar. Ik vond haar ook erg jong, niet dat dat uitmaakt natuurlijk, ik heb wel even op de naambordje gekeken wat ze was qua functie -> arts-onderzoeker. Ze was ook niet op de hoogte van mijn situatie was me irriteerde, maar goed ze vond een brief en waarschijnlijk stond het er met koeienletters want ze was binnen 1 seconde op de hoogte. Toen vroeg ze naar thuissituatie en hoe ik me nu voel en toen moest ik huilen. Ja de emoties heb ik niet onder controle, als er een goede vriendin bij me is hoef ik niet te huilen maar bij zo wildvreemde waar ik niets mee had wel. Ze had volgens mij ook geen idee hoelang geleden het gebeurd was want ze vroeg wanneer ik weer wilde gaan werken, WHAT?!?! waarop ik antwoorde ik ben net 3 weken geleden bevallen dus ehhh ik heb gewoon nog zwangerschapsverlof. Toen wilden ze nog wat andere dingen doen zoals nacontrole maar ze had door dat ik daar geen behoefte aan had met haar, ik zei ook tegen haar dat ik over 3 weken een afspraak heb met mijn eigen gynaecoloog voor nacontrole (volgens mij was ze ook nieuw in het ziekenhuis, want ze dacht dat mijn gyn een man is (toen ik haar naam zei), maar ze is toch echt een vrouw. Anyway ik ben van de medicatie af gelukkig. Nu hoop ik dat mijn hartkloppingen ook snel weggaan, het is echt al een heel stuk minder maar af en toe nog wel last van, maar goed ik ben nu een paar dagen van de medicatie dus daar zal mijn lichaam ook wel weer aan moeten wennen.



Fijn weekend allemaal.

*; voor Zonnebloem en Zonneman

*; voor Zonnebloem. Moet echt zo vaak aan je denken.

Heel veel sterkte :R

Ik lees regelmatig mee, maar reageer niet zo vaak. Maar wil toch zeggen dat ik aan jullie denk en veel bewondering heb hoe jullie hier mee omgaan.

.

Qwertu: wat leuk zeg dat jullie gaan trouwen :D. Je moet je niet verplicht voelen hoor om te moeten reageren, neem lekker de tijd voor het regelen van je bruiloft. Ik gun jou (en je toekomstige man) zoveel geluk toe en wat een leuke, spannende, mooie periode word dit voor jullie met trouwen en papa en mama worden.



Tot snel, liefs

Bedankt lieve mensen voor al jullie lieve reacties. Vandaag vond ik best wel weer een beetje moeilijk, moederdag zonder kind :(

.

*; voor jou vandaag....

Ik had gisteren echt een slechte dag en ditmaal lichamelijk. Ik had visite, een vriendin met haar kleine Anoek (4 maanden). Ze zat de hele tijd bij mij en rond 14:00 werd ik niet lekker, ik had het idee dat ik ging wegvallen (soort onbehagen, duizelig gevoel). Ik de assistenste van de huisarts gebeld om mijn bloeddruk na te kijken (omdat die natuurlijk zo hoog was geweest en ik pas 1 week van de medicatie af was). Bloeddruk was goed en ze heeft ook mijn ijzer nagekeken en die was ook goed. Ik weer naar huis, maar heb mijn de rest van de dag rot gevoeld (hartkloppingen en overslaan en licht in mijn hoofd), ook een soort angst dat het weer ging gebeuren. Vandaag moest ik dus naar de huisarts (die afspraak stond al voor bloeddruk controle) en ik haar het hele verhaal verteld en ze zei duidelijk en streng dat ik meer aan mezelf moest gaan denken en echt meer rust moet nemen (wat ik niet echt doe). Ze adviseert me echt te gaan slapen 's middags. Ze snapt ook wel dat ik liever druk bezig ben (in mijn situatie), maar mijn lichaam heeft rust nodig na de buikoperatie. Ik moet ook meer op mijn ademhaling letten, want het schijnt dat heel veel vrouwen verkeerd ademen na een zwangerschap (tijdens zwangerschap zitten longen heel hoog) en nu na bevalling moet je lichaam daar ook weer aan wennen. En ik moet minder letten op mijn hart en niet iedere keer mijn hartslag opmeten. Ja ik ben wat dat betreft wel een piekeraar of ga dingen opzoeken op internet (ik maak me snel druk als ik ergens last van heb of iemand anders waar ik veel van hou, dan denk ik soms het ergste gelijk, dit is gekomen sinds mijn moeder is overleden 6 jaar geleden). Ik zei ook tegen de arts dat ik me zorgen maakt om de hartkloppingen en het overslaan, maar ze heeft me weer op het hart gedrukt dat ik me hier geen zorgen over moet maken, maar dat het wel een teken van mijn lichaam is dat ik het rustiger aan moet doen. Mijn bloeddruk was vandaag weer wel goed. Ik had normaal nooit last van hartkloppingen sinds ik medicijnen voor bloeddruk verlagen kreeg, maar goed die slik ik al 1 week niet meer nu dus daar kan het niet meer van zijn (zei ik ook nog tegen de arts), maar zij denkt dus dat het alles tezamen is. Ok ik ben weer gerustgesteld.

Er is weer een vlag bijgekomen deze week in mijn straat, er is weer een jongetje geboren, vlag nummer 5 nu. Ik moet zeggen dat ik hier wel tegen kan om te zien. Ik had het moeilijk vandaag in de winkels toen zag ik een vrouw (die vroeger bij mij op de basisschool zat) en ik kan me nog goed herinneren dat zij opeens bevallen was en nu zag ik dat ze alweer zwanger was en toen dacht ik dat wil ik ook.

Ik dacht dat het was afgelopen met kaarten krijgen (sinds vorige week dinsdag, bijna 3 weken na de keizersnede), maar gisteren en vandaag toch weer kaarten gekregen.

Ik heb vanochtend alle kledingkasten opgeruimd. De zwangerschapskledingen opgeborgen in een andere kast. En mijn zomerkleding ligt klaar, het zou dan wel fijn zijn natuurlijk dat ik het pas , maar ik vertik het op nog langer in zwangerschapskleding te lopen, doe ik dus ook niet (op 1 rok na, is een leuke spijkerrok en niet met een hoge bang eraan). De rest allemaal weg. Ik heb 1 nieuwe broek gekocht (maatje groter) en voor de rest pas ik ook een rok van voor de zwangerschap. Voor de rest als ik thuis ben loop ik lekker in mijn joggingbroek, ook 2 van besteld in een maatje groter hihi. Vanochtend maar weer eens op de weegschaal gegaan. Ik woog voor de zwangerscap 60, op eind van de zwangerschap 73 en nu 64.9. Gaat niet meer zo hard nu hoor, want 2 weken geleden stond ik op 65.5. Ach ja het is natuurlijk niet het belangrijkst.



Liefs

:R

:R ik denk aan je! :R:R