Kinderen
alle pijlers
Vergrote, witte niertjes en weinig vruchtwater (2)
vrijdag 18 mei 2007 om 05:52
Hoi Zonnebloem,
Ik heb net anderhalf uur zitten lezen over je situatie, de geboorte van je zoon en zijn overlijden kort daarna. Wat verschrikkelijk verdrietig dat het zo heeft moeten lopen.
Ik hoop dat je veel kracht zult vinden om je verdriet te kunnen dragen en als je het zelf niet kan, dat je mensen om je heen hebt die je daarbij kunnen helpen.
Ik heb net anderhalf uur zitten lezen over je situatie, de geboorte van je zoon en zijn overlijden kort daarna. Wat verschrikkelijk verdrietig dat het zo heeft moeten lopen.
Ik hoop dat je veel kracht zult vinden om je verdriet te kunnen dragen en als je het zelf niet kan, dat je mensen om je heen hebt die je daarbij kunnen helpen.
vrijdag 18 mei 2007 om 07:45
Zonnebloem: Ik heb net je laatste stukje zitten lezen. Pfoe, akelig dat je je ineens zo beroerd voelde. Kan me voorstellen dat je daar heel gespannen van wordt en bang bent dat het opnieuw gebeurd. Voel je je inmiddels weer wat beter?
Jeetje, wat zijn er veel kindjes geboren bij jou in de straat. Als ik je verhaal zo lees dan reageer je er vrij nuchter op, maar het zal toch moeilijk zijn. Ik weet dat het geen vergelijk is, maar ik herinner me dat ik na mijn miskraam de eerste maanden steeds heel verdrietig werd als er weer iemand zwanger bleek te zijn in mijn omgeving. Ik was er zelf verbaasd over hoeveel impact de miskraam op mijn leven en mijn gevoelens had.
Nu kom ik dus niet meer uit mijn woorden, dus ik laat het hier maar even bij.
Een hele dikke*;
Jeetje, wat zijn er veel kindjes geboren bij jou in de straat. Als ik je verhaal zo lees dan reageer je er vrij nuchter op, maar het zal toch moeilijk zijn. Ik weet dat het geen vergelijk is, maar ik herinner me dat ik na mijn miskraam de eerste maanden steeds heel verdrietig werd als er weer iemand zwanger bleek te zijn in mijn omgeving. Ik was er zelf verbaasd over hoeveel impact de miskraam op mijn leven en mijn gevoelens had.
Nu kom ik dus niet meer uit mijn woorden, dus ik laat het hier maar even bij.
Een hele dikke*;
zaterdag 9 juni 2007 om 22:19
Lieve Zonnebloem,
Ik heb net zoals vele anderen jouw verhaal hier gevolgd. Ook ik heb op een afstand echt met jou en je man meegeleefd. Heel raar eigenlijk omdat ik je helmeaal niet ken. Je verhaal heeft me erg aangegrepen omdat ik ook zo mijn verdrietige dingen heb meegemaakt. Ik wil je nog steeds heel veel kracht toe wensen en hoop dat jullie hier samen heel goed doorheen zullen gaan. Nu is het weer vaderdag en dat zal zeker heel zwaar voor jullie zijn. Sterkte!
Lara
Ik heb net zoals vele anderen jouw verhaal hier gevolgd. Ook ik heb op een afstand echt met jou en je man meegeleefd. Heel raar eigenlijk omdat ik je helmeaal niet ken. Je verhaal heeft me erg aangegrepen omdat ik ook zo mijn verdrietige dingen heb meegemaakt. Ik wil je nog steeds heel veel kracht toe wensen en hoop dat jullie hier samen heel goed doorheen zullen gaan. Nu is het weer vaderdag en dat zal zeker heel zwaar voor jullie zijn. Sterkte!
Lara
maandag 11 juni 2007 om 16:53
Ja het is alweer een tijdje geleden dat ik op dit topic heb gereageerd dus ik zal jullie even een update geven.
Het is nu 7,5 week geleden dat Thijs overleed, goh wat gaat de tijd snel zeg. En ik heb nog steeds af en toe het idee dat ik dan denk dat ik wakker ga worden uit die boze nachtmerrie , maar helaas.................
Ik ga af en toe naar het kamertje van Thijs en ik heb het hier niet moeilijk mee, het geeft een soort van rust over me heen.
Ik krijg nu wel met situaties te maken, zo van heeft u al kinderen bv? (dit was vorige week toen we voor nieuwe meubels gingen kijken) en dat vind ik erg moeilijk, want ik heb ook niet altijd zin om het hele verhaal aan een wildvreemde te vertellen, maar nee wil ik ook niet zeggen want dat voelt dan als verraad tegenover Thijs. Ook met sporten vorige week, ze wisten daar dat ik tijdelijk was gestopt vanwege zwangerschap dus ja ook daar kwamen mensen naar me toe met of hoe is het met je baby of waar ben jij zolang geweest.
Ik ben vorige week naar de gyneacoloog geweest voor mijn na controle. We hebben eerst alles nog eens doorgesproken en dat voelde goed aan. Ook blijkt dat Thijs nog dagelijks wordt besproken met andere artsen en vergaderingen. Om te kijken of ze toch niet meer hadden kunnen voorzien ect. 22 juni hebben we een afspraak met de klinisch genetica en dan hopen we uitslag te krijgen over Thijs, of ze kunnen zien waar het fout is gegaan in het DNA zodat dat de volgende keer kan worden nagekeken met een vlokkentest. Als ze het niet bij Thijs kunnen vinden dan gaan ze ons DNA onderzoeken om te kijken of ze kunnen zien waar het fout zit op het DNA. Maar goed het staat dus wel al vast voor 95% dat het hier gaat om overerfelijke cystenieren (dus mijn man en ik hebben beide aanleg voor cystenieren in ons DNA, maar zelf dus niet de ziekte en hierdoor geven wij het samen door aan Thijs). Er is hierdoor een herhalingsrisico van 25% (ik zei vandaag nog tegen de gyn, dat is wel veel he 1 op 4, maar zij draaide het positiever en zei maar je hebt kans van 3 op 4 dat het wel goed gaat). Overigens zit bij die 25% ook lichte vormen van cystenieren, dus stel dat wij weer bij die 25% horen (wat gewoon niet mag!!!!!), dan wil dat niet zeggen dat het weer zo slecht zal aflopen, er zijn ook mensen die dan pas op 70 jarige leeftijd bv nierproblemen krijgen), maar we hopen en het moet gewoon dat het de volgende keer goed zal gaan. Toen heeft ze naar mijn wond gekeken en die zag er mooi uit, er zat nog 1 hechting in aan de zijkant en die heeft ze er met een pincet uitgehaald. Ze heeft ook nog een uitstrijkje bij me gedaan (dit omdat ik vorig jaar een cryo behandeling hebt gehad, dat is het bevriezen van de baarmoedermond, dit omdat ik last had van tussentijdse bloedingen), omdat ik eigenlijk in oktober een uitstijkje moest hebben voor controle maar toen was ik zwanger. Ik heb haar gevraagd hoelang we moeten wachten om zwanger te raken, maar zij zei dat het lichamelijk geen probleem is, wond en baarmoeder zijn goed genezen. Zij zei dat vroeger men zei wacht maar een half jaar, maar dat is echt niet nodig meer. Toen we weggingen zei de gyn nou ik hoop jullie toch weer snel te zien , dat vond ik erg leuk om te horen. We hebben besloten dat we toch een keer ongesteldheid afwachten. Dus tot die tijd met condoom. Waarom? Omdat ik dan toch beter kan uitrekenen hoelang en of je zwanger bent. Stel nou dat we het zonder condoom doen en ik raak gelijk zwanger (je weet het nooit) en dat weet ik dan dus niet, want ik denk dan dat ik gewoon nog niet ongesteld ben geworden van na de keizersnede en dan let ik niet op of ik alcohol drink of misschien een keer filet american of carpaccio. Het liefst zou ik gelijk zonder condoom doen, maar met het oog op het beste voor ons kindje doen we het op deze manier. Nu maar hopen dat het niet te lang duurt voordat ik weer ongesteld ben Volgens de gyn zal het ongeveer tussen de 8 en 16 weken duren voordat ik weer ongesteld ga worden.
Ik heb volgens de huisarts last van onbewuste stress en chronische hyperventilatie (waardoor ik dus die duizeligheid en hartkloppingen heb soms) dus sporten is goed tegen stress en voor de ontspanning. Ook krijg ik nu fysio mt ademhalingsoefeningen. Het klinkt allemaal heel logisch hoe hij het vertelt,het komt er eigenlijk op neer dat ik teveel adem (door langdurige stress) en dit wil die nu gaan veranderen. Ook ben ik sinds vorige week weer begonnen met sporten. Voor de zwangerschap sportte ik 2 keer per week 2 uur (1 uur steps en 1 uur bodypump). Het sporten was erg zwaar, ik had gewoon een lesje BBB gedaan van 1 uurtje, maar ik voel mijn spieren er goed door hoor.
Ons huis stond al een jaar te koop en toen we uit het ziekenhuis kwamen belde de makelaar voor weer een bezichtiging, maar daar stond ons hoofd natuurlijk niet naar. 2 weken geleden belde de makelaar weer en ja hoor na de bezichtiging was ons huis verkocht. Vorige week hebben we zelf een nieuw huis gekocht, hoe raar ook het leven gaat door. Ook wel weer leuk hoor en dan kunnen we ons daar op focussen. 1 augustus krijgen we de sleutel en 1 november leveren we de sleutel van ons huidige huis in. We hebben dan 3 maanden om te klussen (lees: laten klussen), want er moet een hoop gedaan worden (nieuwe badkamer, nieuwe wc beneden, nieuwe keuken, dubbele beglazing, vloeren, verven, nieuwe tuinen ect).
En over 2 weken gaan we lekker op vakantie voor 2,5 week. We gaan naar Californie, daar zijn we 2 jaar geleden ook geweest, maar toen hadden we te weinig tijd om alles te zien, we hadden toen een camper gehuurd en zijn langs de nationale parken gegaan. Dit keer hebben we een auto gehuurd met luze hotels en gaan we naar San Francisco, Monterey, Sequoia NP, Santa Barbara, Los Angeles, Beverly Hills, Hollywood, San Diego. We kijken er erg naar uit, er lekker saampjes tussenuit en even in een andere omgeving.
Tot snel.
Liefs Zonnebloem (moeder van *Thijs*)
Het is nu 7,5 week geleden dat Thijs overleed, goh wat gaat de tijd snel zeg. En ik heb nog steeds af en toe het idee dat ik dan denk dat ik wakker ga worden uit die boze nachtmerrie , maar helaas.................
Ik ga af en toe naar het kamertje van Thijs en ik heb het hier niet moeilijk mee, het geeft een soort van rust over me heen.
Ik krijg nu wel met situaties te maken, zo van heeft u al kinderen bv? (dit was vorige week toen we voor nieuwe meubels gingen kijken) en dat vind ik erg moeilijk, want ik heb ook niet altijd zin om het hele verhaal aan een wildvreemde te vertellen, maar nee wil ik ook niet zeggen want dat voelt dan als verraad tegenover Thijs. Ook met sporten vorige week, ze wisten daar dat ik tijdelijk was gestopt vanwege zwangerschap dus ja ook daar kwamen mensen naar me toe met of hoe is het met je baby of waar ben jij zolang geweest.
Ik ben vorige week naar de gyneacoloog geweest voor mijn na controle. We hebben eerst alles nog eens doorgesproken en dat voelde goed aan. Ook blijkt dat Thijs nog dagelijks wordt besproken met andere artsen en vergaderingen. Om te kijken of ze toch niet meer hadden kunnen voorzien ect. 22 juni hebben we een afspraak met de klinisch genetica en dan hopen we uitslag te krijgen over Thijs, of ze kunnen zien waar het fout is gegaan in het DNA zodat dat de volgende keer kan worden nagekeken met een vlokkentest. Als ze het niet bij Thijs kunnen vinden dan gaan ze ons DNA onderzoeken om te kijken of ze kunnen zien waar het fout zit op het DNA. Maar goed het staat dus wel al vast voor 95% dat het hier gaat om overerfelijke cystenieren (dus mijn man en ik hebben beide aanleg voor cystenieren in ons DNA, maar zelf dus niet de ziekte en hierdoor geven wij het samen door aan Thijs). Er is hierdoor een herhalingsrisico van 25% (ik zei vandaag nog tegen de gyn, dat is wel veel he 1 op 4, maar zij draaide het positiever en zei maar je hebt kans van 3 op 4 dat het wel goed gaat). Overigens zit bij die 25% ook lichte vormen van cystenieren, dus stel dat wij weer bij die 25% horen (wat gewoon niet mag!!!!!), dan wil dat niet zeggen dat het weer zo slecht zal aflopen, er zijn ook mensen die dan pas op 70 jarige leeftijd bv nierproblemen krijgen), maar we hopen en het moet gewoon dat het de volgende keer goed zal gaan. Toen heeft ze naar mijn wond gekeken en die zag er mooi uit, er zat nog 1 hechting in aan de zijkant en die heeft ze er met een pincet uitgehaald. Ze heeft ook nog een uitstrijkje bij me gedaan (dit omdat ik vorig jaar een cryo behandeling hebt gehad, dat is het bevriezen van de baarmoedermond, dit omdat ik last had van tussentijdse bloedingen), omdat ik eigenlijk in oktober een uitstijkje moest hebben voor controle maar toen was ik zwanger. Ik heb haar gevraagd hoelang we moeten wachten om zwanger te raken, maar zij zei dat het lichamelijk geen probleem is, wond en baarmoeder zijn goed genezen. Zij zei dat vroeger men zei wacht maar een half jaar, maar dat is echt niet nodig meer. Toen we weggingen zei de gyn nou ik hoop jullie toch weer snel te zien , dat vond ik erg leuk om te horen. We hebben besloten dat we toch een keer ongesteldheid afwachten. Dus tot die tijd met condoom. Waarom? Omdat ik dan toch beter kan uitrekenen hoelang en of je zwanger bent. Stel nou dat we het zonder condoom doen en ik raak gelijk zwanger (je weet het nooit) en dat weet ik dan dus niet, want ik denk dan dat ik gewoon nog niet ongesteld ben geworden van na de keizersnede en dan let ik niet op of ik alcohol drink of misschien een keer filet american of carpaccio. Het liefst zou ik gelijk zonder condoom doen, maar met het oog op het beste voor ons kindje doen we het op deze manier. Nu maar hopen dat het niet te lang duurt voordat ik weer ongesteld ben Volgens de gyn zal het ongeveer tussen de 8 en 16 weken duren voordat ik weer ongesteld ga worden.
Ik heb volgens de huisarts last van onbewuste stress en chronische hyperventilatie (waardoor ik dus die duizeligheid en hartkloppingen heb soms) dus sporten is goed tegen stress en voor de ontspanning. Ook krijg ik nu fysio mt ademhalingsoefeningen. Het klinkt allemaal heel logisch hoe hij het vertelt,het komt er eigenlijk op neer dat ik teveel adem (door langdurige stress) en dit wil die nu gaan veranderen. Ook ben ik sinds vorige week weer begonnen met sporten. Voor de zwangerschap sportte ik 2 keer per week 2 uur (1 uur steps en 1 uur bodypump). Het sporten was erg zwaar, ik had gewoon een lesje BBB gedaan van 1 uurtje, maar ik voel mijn spieren er goed door hoor.
Ons huis stond al een jaar te koop en toen we uit het ziekenhuis kwamen belde de makelaar voor weer een bezichtiging, maar daar stond ons hoofd natuurlijk niet naar. 2 weken geleden belde de makelaar weer en ja hoor na de bezichtiging was ons huis verkocht. Vorige week hebben we zelf een nieuw huis gekocht, hoe raar ook het leven gaat door. Ook wel weer leuk hoor en dan kunnen we ons daar op focussen. 1 augustus krijgen we de sleutel en 1 november leveren we de sleutel van ons huidige huis in. We hebben dan 3 maanden om te klussen (lees: laten klussen), want er moet een hoop gedaan worden (nieuwe badkamer, nieuwe wc beneden, nieuwe keuken, dubbele beglazing, vloeren, verven, nieuwe tuinen ect).
En over 2 weken gaan we lekker op vakantie voor 2,5 week. We gaan naar Californie, daar zijn we 2 jaar geleden ook geweest, maar toen hadden we te weinig tijd om alles te zien, we hadden toen een camper gehuurd en zijn langs de nationale parken gegaan. Dit keer hebben we een auto gehuurd met luze hotels en gaan we naar San Francisco, Monterey, Sequoia NP, Santa Barbara, Los Angeles, Beverly Hills, Hollywood, San Diego. We kijken er erg naar uit, er lekker saampjes tussenuit en even in een andere omgeving.
Tot snel.
Liefs Zonnebloem (moeder van *Thijs*)
maandag 11 juni 2007 om 17:18
Lieve Zonnebloem,
ik vond je tijdens de zwangerschap al zo dapper, maar nu... Ik heb echt vreselijk veel bewondering voor de manier waarop je doorgaat met je leven! Tijdens de zwangerschap moest je eigenlijk wel een beetje, maar nu ga je echt zelf door. Je had er ook voor kunnen kiezen om te zwelgen in verdriet. maar gelukkig doe je dat niet, nogmaals: bewondering.
Gefeliciteerd met jullie een nieuw huis, waarschijnlijk zal het wel even slikken worden als je de spulletjes uit Thijs zijn kamer moet inpakken, maar hopelijk kunnen ze meteen weer in een nieuw baby-kamertje, omdat Thijs een broertje of zusje krijgt. Hoop dat jullie een fijne vakantie hebben, "klinkt" goed wat jullie gaan doen.
Liefs Djenjo
ik vond je tijdens de zwangerschap al zo dapper, maar nu... Ik heb echt vreselijk veel bewondering voor de manier waarop je doorgaat met je leven! Tijdens de zwangerschap moest je eigenlijk wel een beetje, maar nu ga je echt zelf door. Je had er ook voor kunnen kiezen om te zwelgen in verdriet. maar gelukkig doe je dat niet, nogmaals: bewondering.
Gefeliciteerd met jullie een nieuw huis, waarschijnlijk zal het wel even slikken worden als je de spulletjes uit Thijs zijn kamer moet inpakken, maar hopelijk kunnen ze meteen weer in een nieuw baby-kamertje, omdat Thijs een broertje of zusje krijgt. Hoop dat jullie een fijne vakantie hebben, "klinkt" goed wat jullie gaan doen.
Liefs Djenjo
maandag 11 juni 2007 om 19:47
Sluit me helemaal aan bij Quertu. Lieve Zonnebloem, ik hoop dat je kunt genieten van je mooie reis, ik ken het gebied wel goed, met name San Diego (ik vind het een heerlijke stad) .
EWn gefeliciteerd met jullie nieuwe huis, ik hoop dat die gevuld zal worden met mooie ervaringen en herinneringen, en veel kindertjes!
Liefs, Kinke
EWn gefeliciteerd met jullie nieuwe huis, ik hoop dat die gevuld zal worden met mooie ervaringen en herinneringen, en veel kindertjes!
Liefs, Kinke
